뜻

1. 성격, 습관
2. 상태, 감정 상태

1. habit; disposition; character
2. physical or emotional condition

예문

• Qui dixit eis: " Cuius figurae et habitus vir erat, qui occurrit vobis et locutus est verba haec? ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Regum, 1 1:7)

  그러자 임금은 “너희를 만나러 올라와서 그런 말을 한 사람이 어떻게 생겼더냐?” 하고 물었다. (불가타 성경, 열왕기 하권, 1장 1:7)

• Hic summo in Arvernis ortus loco et magnae habitus auctoritatis, "Nihil," inquit, "de eorum sententia dicturus sum, qui turpissimam servitutem deditionis nomine appellant, neque hos habendos civium loco neque ad concilium adhibendos censeo. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEPTIMVS, 77 77:3)

  (카이사르, 갈리아 전기, 7권, 77장 77:3)

• quin, ex quo est habitus male tutae mentis Orestes,nil sane fecit quod tu reprehendere possis: (SERMONVM Q. HORATI FLACCI, SECVNDVS, 03 3:88)

  (호라티우스의 풍자, 2권, 03장 3:88)

• Non sit notabilis habitus vester nec affectetis vestibus placere, sed moribus; (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 49. (A. D. 423 Epist. CCXI) 10:1)

  (아우구스티누스, 편지들, 10:1)

• Sed est quidam pro modulo personae habitus matronalis a viduali veste distinctus, qui potest fidelibus coniugatis salva religionis observantia convenire. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 60. (A. D. Epist. CCLXII) Dominae Religiosissimae Filiae Ecdiciae Augustinus In Domino salutem 9:3)

  (아우구스티누스, 편지들, 9:3)

유의어 사전

1. Vestis (from vas, Goth. wastjan) is the most general expression, and denotes sometimes the whole clothes; vestitus, sometimes only a single article of dress, vestimentum. Vestem mutare denotes, to go into mourning; vestimenta mutare, to shift one’s clothes. 2. Vestis and vestimentum denote the clothes which cover the body, as necessary or decent; amictus and amiculum (from ambi and jacere) the cloak or mantle which covers the under-clothing, for the sake of warmth or of ornament; amictus, the whole of the over-clothing; amiculum, a single article, as a mantle. Tac. G. 17. Feminæ sæpius lineis amictibus velantur, partemque vestitus superioris in manicas non extendunt. Curt. v. 1, 38. Sil. It. vii. 447. 3. Cultus and habitus have a wider meaning than vestis; cultus (occulere) whatever belongs to dress, girdle, hat, ornaments, arms, etc.; habitus, whatever belongs to the exterior in general, cleanliness, mode of dressing the hair, carriage of the body, etc. Suet. Cæs. 44. Dicam ea, quæ ad formam et habitum et cultum et mores pertinebant. Cal. 52. Vestitu calceatuque cæteroque habitu. (v. 209.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein