뜻

1. 주술, 주문, 요술

1. adjuring, conjuring
2. earnest entreaty, adjuration

예문

• honorem, officium, testamentorum ius, Epicuri auctoritatem, Phaedri obtestationem, sedem, domicilium, vestigia summorum hominum sibi tuenda esse dicit. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER TERTIVS DECIMVS: AD C. MEMMIVM ET CETEROS, letter 1 5:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 5:4)

• stupentes tribunos et suam iam vicem magis anxios quam eius cui auxilium ab se petebatur, liberavit onere consensus populi Romani, ad preces et obtestationem versus, ut sibi poenam magistri equitum dictator remitteret. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber VIII 495:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 495:1)

• qui victus acie excessisset, eum ne quis urbe, tecto, mensa, lare reciperet, diram exsecrationem in popularis, obtestationem quam sanctissimam potuerunt adversus hospites composuerunt; (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXVI 362:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 362:1)

• sed aegre precibus et obtestationibus eius multum ac diu fatigata tandem abire concessit. (Apuleius, Metamorphoses, book 10 26:13)

  (아풀레이우스, 변신, 10권 26:13)

• Collisis quidam capitibus, vel umeris praesectis aut cruribus, inter vitae mortisque confinia, aliorum adiumenta paria perferentium implorantes, cum obtestatione magna deserebantur. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVII, chapter 7 7:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 7장 7:2)