뜻

1. 옹호자, 지지자, 방어자, 위로자

1. a pleader, advocate, special pleader

예문

• mentiti autem sunt callidissimi accusatores mei, ut sibi uidentur, cum me ad finem calumniae confinxerunt duas res marinas impudicis uocabulis quaesisse, quas Tannonius ille cum utriusque sexus genitalia intellegi uellet, sed eloqui propter infantiam causidicus summus nequiret, multum ac diu haesitato tandem uirile marinum nescio qua circumlocutione male ac sordide nominauit, sed enim feminal nullo pacto repperiens munditer dicere ad mea scripta confugit et quodam libro meo legit: (Apuleius, Apologia 31:7)

  (아풀레이우스, 변명 31:7)

• Tu scis, quantum illic miseriarum tulerim, cum causidicos audirem diem et noctem, in quos si incidisses, valde fortis licet tibi videaris, maluisses cloacas Augeae purgare: (Seneca, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 5:29)

  (세네카, 5:29)

• Agatho et pauci causidici plorabant, sed plane ex animo. (Seneca, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 10:6)

  (세네카, 10:6)

• Ex his unus cum vidisset capita conferentes et fortunas suas deplorantes causidicos, accedit et ait: (Seneca, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 10:8)

  (세네카, 10:8)

• Caedite maestis pectora palmis, o causidici, venale genus. (Seneca, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 10:20)

  (세네카, 10:20)

유의어 사전

Advocatus means in the writers of the silver age ‘a counsel’ in relation to his services and to his client, as his friend and assistant; causidicus, in relation to his station and profession, often with the contemptuous accessory notion of his being a hireling. (vi. 8.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein