Quaestiones Parthicae. ...: specimen litterarium inaugurale quod...pro gradu ...

발행: 1882년

분량: 139페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

65 bello civili eo ipso tempore, I quo Romam nuntius allatus

est ita seditiones a Phraate esse CompreSS , Ut adversarius eius ad Augustum fugere coactus esset y Id quidem nullam habet explicationem et acerrime vetat, ne Carmen nostrum in anni et initium reseratur. At Ver Maecenati praesectura, ad quam poeta tam perspicue alludit λNe hoc quidem aetatis indicio moverisse' opponere possim ipsa verba poetae, qui in eodem Carmine amicum suum frivatum appellat, VS. 26

Ne si Ens, nequa rosulus aboris

Sed non hoc faciam; esto, ut qui urbis fuit praesectus, idem et frivam dici potuerit; esto, ut haec, quantumvis contraria, in concordiam redigi possint, sive cum Bentiet verbum frivatus' reseras ad privata et domestica aecenatis negotia, sive cum aliis cogitare malis de extraordinario quodam munere, ita, ut magi- Stratu nullo gesto aecenas frivatus a poeta nominari POSSit - alius et gravior remanet scrupulus. Ut libere dicam quod senti nulla sub versu i latere mihi videtur praesecturae significatio nata St X pr. interpretum Studio, qui tempora utcumque Statuere Studentet sensum verborum interdum detorquere non Verentur,

dummodo temporis indicia deprehendantur. Quid enim λAh rte aecenas, Augusti intimus amicu eiuSque consiliorum particeps, cui, ut Dionis 44,o verbis utar,

πὰντα τα πομητα ἀνεκοένου, non nisi urbi praepositus dici potest res publicas in animo habere Μinime opinor; semper reipublicae administrandae intererat, Semper eum, tam privatum quam urbis praesectum civi e Super urbe curae' premere poterant. Missam igitur faciamus aetatis

I Ineunte anno a Augusti de rebus Parthicis litterae ad senatum pervenerunt vide pag. 5), et brevi ante Kalendas artias carmen nostrum conditum est. Cf. s. ara Martiis caelebs quid aram alendis, sqq.

82쪽

66 notam, quae nulla donea causa nititur et ceteri carminis partibus aperte rePugnat. Non aliter sentiendum est de carmine vigesimo nono libri tertii, quod a viris doctis eodem argumento eidem anno adscriptum est Legitur enim VSS. 25-29 Tu, cisi asem quis decea sosus Curas et urbicio Pisus times, Ouid Seres e re nam CFro Bacfra rarent Tanaisque diacon. Haec quoque Verba pertinent non ad singulare aliquod munus sed lassi solitas reipublicae curas, quales illum habuisse par est, qui ab Augusto quotidie in consilium adhiberetur Certam praeterea causam mihi adeSSe arbitror, qua megem. hoc carmen incidere in secundam Maecenatis praefecturam. Quandoquidem enim menSe Iulio I carmen compositum esse constat, nullum invenio huius praefecturae annum, in quem commode reserri possit. Anni et o plane abhorrent. Tum longe aliae curae Maecenatis animum sollicitum habebant, nec Poeta Xtrema memorasset Orientis gentes, sed turbas civiles et bellum Aegyptium. Restat igitur mensis Iulius anni 29, cui Schiat aliique hanc oden assignant. Hoc autem tempus ab argumento nostri carminis non minus alienum est Aestate Octavianus ex Asia decessit. Cf. Dio LI,

καῖσαρ περαιωθη. enS SeXtili continuo triduo tres egit triumphos curules C Senatusconsultum apud Macrobium, Sat. I, 2, 35. Cum imperam Caesar Avunus mense Sextille primum consulam inieri et triumphos tres in urbem intulerit infacere Senami, I hic

I CL versu Q7-2Ο: Iam clarus occultum Andromedae fa erostendit ignem, iam Procron furis Et rella vesani Leonis Sole dies referente Sicc .

83쪽

67 mensis Augussus a MIesur. Oreli. InScrip. II, P. 397 a. d. XIX Kal. Sept. Augusti triump. Quodsi igitur Augustum circa mensem Iulium Romam rediisse patet, qui tandem Serio potest in animum inducere, ut poetam credat Augusti amicum in villam suam invitasse et a nimia sollicitudine dehortatum esse ipsis illis diebus, quos plenos fuisse effusae laetitiae et hilaris estivitatis cum rerum natura clamat, tum Diodiserte testatur Iam solus color nostri carminis talem cogitationem respuit, ne dicam, quam sit incredibile,

Horatium ne levi quidem indicio ad laetum principis reditum allusisse. Sed ad oden III 8 ut redeamus; si

non necessario hic de aecenatis praesectura agi vicimus, et Ceterae, quae carmini inSunt aetatis notae parum ad anni et initium conveniunt, reliquum eSt, ut eam ante Cal. Mart anni et conditam esse censeamus. Tum quidem re vera Cantabri in servitutem erant redacti, et Daci magnas clade acceperant, I ut iure poeta id temporis

Ouidis Daci Cotisonis a men, Servi Hispanae em hostis orae

confaber.

Id tempus si recte a me definitum est, proclivis est suspicio, mirca anni a initium aegnum arthorum de integro bello intestino esse ῬeXatum, ut o quoque carmem commendare potius quam reicere Iustini testimonium mihi videatur. Quibus rationibus subductis propius, ni fallor, ad verum accedet ille, qui de Tiridatis in Hispaniam fuga fidem habeat Iustino, quippe cui nihil aperte contradicat, multa vero Ximi Sint praesidio, quam qui ex solo Dionis silentio illum err Se concludendum cenSent. Quod si non sine veri specie statuere mihi posse

84쪽

68 videor, longe abest, ut similiter iudicem de tota, quae apud Iustinum invenitur rerum gestarum expositione. Multa enim pessimae negligentiae notam prae se ferunt. Quod de priore bello civili arthorum, ne verbum quidem

apud illum legitur, id excusationis aliquid habet epitomatoris studio brevitatis, qui quae levioris momenti sibi

CSSe Videntur, suo iure tacitus praetermittit; sed nullo modo probari potest, quod mirum in modum perturbavit atque confudit quae loco ac tempore diversa sunt et separata Phraatis filius, si Iustinum audis, anno a a Tiridate abductus est; attamen iam quinque anni ante erat in potestate Augusti hanc enim rem ne omnino praeteriret vetuit filii redditi mentio, quae subinde sequitur; ut Suo loco commemoraret epitomator brevitatis nimium studiosus, a se impetrare non potuit. Post e umc an agricum Augustum Romae legationem Phraatis accepiSSe, iiSque Senatu auctore responsum reddidisse, supra iam monuimus Iustinus vero haec omnia in eundem locum et in idem tempus confert, cum Augustus adhuc in Hispania emaretUr. In similem errorem incidit Noster sub finem libri ubi signorum et captivorum recuperatione memorata, statim subiungit, filios quoque et nepotes Phraatis obsides Augusto SSe datoS, quamquam undecim annorum intervallum utrique rei intercessisse constat. Q)Sunt haec vitia huiuscemodi, ut incredibile mihi vi deatur, ea rogi quoque historiis adhaesisse. Solus Ius tinus culpam sustinet, qui ne tantam quidem diligentiam operi suo impendit, ut recte et ordine describeret vel excerperet, quae in Xemplo Suo prompta et parata habebat Ut supra iam pag. 23 sqq exemplum Pro

ij ommsen de Rebus estis Divi Augusti, pag. 4 evidenter demonstra vit, non fieri posse, ut liberi Phraatis ante annum Chr. n. Romam Venerint.

85쪽

69tulinans, quo nullum aliud evidentius demonstrat, quanta socordia atque incuria Trogi opus in epitomen sit redactum, sic hic quoque, etsi ipsa rogi verba aetatem non tulerint, non dubitandum est, quin quibus rebus ipse testis aequalis adfuit, rectius eae ac diligentius apud illum scriptae Xstiterint, quam apud Iustinum leguntur. Haec omnia, ut opinor, sussicient ad confirmandam sententiam, quam initio huius capiti posuimuS, parum ad rerum arthicarum notitiam redundare emolumenti ex iis quae de rebus ab Orode et hriste gestis Ι - tinus scripto mandaverit. Non dissiteor, hic illic eum

Commemor Se quae frustra apud cetero quaeruntur;

plerumque vero de rebus memoratu dignissimis quam paucissimis absolvit, et si quando plenior et uberior narratio procedit, tantam ostendit negligentiam, ut et in iis partibus historiae arthicae, quae sola Iustini auctoritate nituntur, multum de fide eius derogandum esse

statuere liceat.

86쪽

CAPUT TERTIUM.

Ex quo die in bello Cimbrico duo exercitu conSulares ad Arausionem occidione erant occisi, non alia acciderat calamitas cum maiore ignominia et periculo nominis Romani, quam clades Crassiano exercitui ad Carras illata. De septem legionibus optime instructis, quatuor equitum milibus, totidem sere levis armaturae militibus, qui Euphratem flumen traiecerant, viginti milia, in his ipse inperator cum filio Publio et multis

legatis, caesa, decem milia capta dicuntur 1 si qui ex tam foeda strage erant reliqui, hi Cassii quaestoris consilio ac virtuti acceptum reserebant, quod incolumes in Syriam ev erant. Tam tristi eventu in Orientis provinciis multum de Romani imperii amplitudine et maiestate esse detractum, dicere vi necesse est. Undique pericula imminebant; sine ulla custodia Syriae fines hosti patebant, nec quisquam, si statim arthi victoriam in usum convertissent, aditu eos prohibere aluisset. In ipsa provincia omnia

plena turbarum Iudaeorum seditio, antehac magno Cum

87쪽

labore a Gabinio compressa, tunc de integro accendebatur I). Nabataei, Ituraei, Idumaei, aliae Syriae deserta incolentes Arabum gentes, quae a Pompeio Sub dicionem redactae, post huius discessum bellum et rapinas numquam intermiserant, et a Romanorum dominatione abhorrentes ad armos inclinabant. Rex Commagenus Antiochus, Orodi per amnitatem coniunctus, )dubiae erat fidei. Res piratica nova ceperat incrementae. )Abominabantur provinciales Romanorum magiStratuum avaritiam et rapacitatem, neque id mirum cuiquam videbitur, qui cognoverit duorum ProconSulum, qui PrΟ-xime antecesserant, alterum, Aulum Gabinium, tam inexplebilis fuisse cupiditatis, ut ad summam ampliu quater milies sestertium compilasse et ipsis praedonibus maiora damna provinciae inflixisse dicatur, 3 alterum, . Licinium Crassum, prae auri studio re militari neglecta et belli Parthici opportunitate omissa 6 eo progreSSum esse libidinis et audaciae, ut ne duo sanctissima quidem et opulentissima templa, quae Hierapoli et Hierosolymis

summa religione colebantur, expilare et diripere erubuerit. 7). Ex Cilicia parum exspectari poterat auxilii. Stabant ibi duae legiones, quae ad tam latam et V tam Provinciam tutandam vix satis erant validae. Id temporis enim provincia erat consularis et amplectebatur Ciliciam RSPeram et campestrem, Cyprum, Isauriam, Pisidiam,

Pamphyliam. Lycaoniam it tres dioeceses Thrygiae

I CL Flav. os A. J. XIV, 3, 6, 7. a App. Syr. I; Flav. Ios. XIV, 3, 6. 3 Dio XLIX, 23. Orosius VI, I perperam tradit Antiochum a Cassio victum

esse et interfectum. An forte alius quidam Antiochu eo nomine intelligendus est Z

Dio XXXIX, 56.5 Dio XXXIX, 5, 36.

88쪽

Cibyraticam, Apamensem, Synnadensem. Ipsa Cilicia, utpote undique altis montium iugis cincta, dissiciles quidem aditus habebat, . sed tamen. a parte Syriae minus erat tuta, quandoquidem in monte Amano habitabant serae genteS, quae nondum armis Romanis domitae provinciae incolas rapinis et latrociniis admodum vexabant et Parthorum adVentum acerrime EXSpectabant. 2)P. Cornelium Lentulum, qui usque ad annum 53 Praefuerat Ciliciae, res sortiter contra hos populo geStae triumphi ornaverant honoribus tantum ver abfuit, ut

tunc quidem debellati essent et pacati, ut, qui ei inproyinciali munere successit, Appius Claudius Pulcher,

bellum renovare SSet CORCtUS.

Cappadocia, intestinis conflictata discordiis, nuda praesidio patebat a parte Armeniae, cuius re ArtaV deS, ad id tempus socius et amicus populi Romani, POStquam in bello perfide a Crasso destitutus est, ad Parthorum acceSSerat Societatem, sororemque suam Orodis filio Pacoro in matrimonium dederat. )Ea igitur quum esset conditio, ut cum Atia tum Syria in eriremum esset adducta discrimen, quid aliud exspectares

quam eo nuncio Romam allato omnium animos Vehementissime fuisse commoto. At vero neque ab aequalibuS, neque a poSterioris aetatis script0ribus ulla fit mentio, quomodo Crassi interitus fama a Romanis civibus excepta Sit. Haud multum eos laborasse colligas e ipso hoc aequalium, Ciceronis imprimis, silentio, et X eo, quod Percomplures deinceps annos nihil prorsus actum St, quod rem lapsam sublevaret. De dilectu agendo, de novo eXercitu parando, de Successore in mortui locum mittendo ne cogitabatur quidem. Aliis muris intenta erat

89쪽

73 respublica. Factionum studia maioris pretii esse idebantur quam imperii integritas et incolumitas. Nihil perturbatius, nihil corruptius fingi potest, quam reipublicae rationes, quales anno 3 Romae inveniuntur. Ambitionum intemperantia eo iam proceSSerat, Ut magistratus omnes immodicis largitionibus, quin etiam gladiis et lapidibus peterentur. Audi modo Plutarchum

in vita Caesaris, cap. 28 Dμεν ἀρχὰς μετεδντες εν μεσω

consularia quamvis iam a mense Quinctili anni superioris habita, diu trahebantur nec perfici poterant, cum propter perdita candidatorum contentiones, tum quod tribuni plebis, qui rem publicam tractabant, omni ratione, ne magistratus crearentur, impediebant; et ita QVenit, ut conSules non statim initio, ut mori erat, Sed SePim demum mense munus auspicati sint. Quod reliquum erat anni, novis comitiis impensum est, Sed tunc quoque armatis identidem immissis comitia turbabantur iterumque factum est, ut novus annus nullos haberet magistratus. Tum mense Ianuario Clodio occiso, ut turbae seditionesque, quae hanc aedem Secutae Unt, Sedarentur, senatusconsulto in Bibuli sententiam facto Pompeius consul creatus est sine collega V Kal. Mart. mense intercalario.

Temporibus tam turbidis, tam tumultuosis negotium Parthicum ne dignum quidem videbatur, quo de reser retur ad Senatum, neque per ompeii consulatum quidquam agebatur, ut pericula, quae ab Oriente immine-

I CL etiam App. . . II, 9.

90쪽

74rent, propulSarentur. Hoc quoque anno nemo erat,

qui in Crassi locum proconsul in Syriam mitteretur, quo factum est, ut anno I demum Cilicia et Syria novos acceperint rectores, M. Tullium Ciceronem et . alpurnium Bibulum, quorum alter duodecim, alter Octoannis ante consulatum gesserat. Quae fuerint causae, cur praeter morem hi viri, qui consulari munere Consecto provinciam erant Spernati, nunc vero PoSt tot

annorum intervallum in provinciam abierint, breviter mihi exponere liceat. Senatusconsultum de provinciis anni 43, quod tum ratum non erat factum, lege AEanXic Pompeius, qua

Cautum St, ne quis, qui in urbe magiStratum gessisset, provinciae praeesset misi post quihque annorum inter-

σπου-Oκουντες. I Saepe enim Candidati, ut haberent, quo largitionum impensis Satisfacere possent, in grande inciderunt aes alienum, unde ut Xpedirentur et lucrum insuper facerent, provinciales misere Xpilare solebant; Sin autem spe quaestuosi provincialis muneris in sextum annum proferretur, haud dubium erat, quin esset futurum, ut multi ab insanis largitionibus, vel omnino a magistratuum petitione deterrerentur a). Ea lex quum manis esto non ante quinquennium vim et effectum habere POSSet, sene Senatum Curi fuisse videtur quo modo

i CL Dio XL, 46 56. Vitium traxit alius locus Dionis, ubi idem senatusconsultum attingit XL, o αμα δε υτος ὁ Πακορος ἀνεκεχωρήκ ει, καὶ Βίβουλος αρξων τῆς Συριας ἀφλετο καής ρ λυχνειαμ ε ν ο υ μηδεταμητε στρατηγόν μήθ' υπατον μήτε ευθυς μητε προ τεμπτου ἐτους ἐς τας εω ἡγεμονίας ἐςιεναι, να μη δια τουτο σπουδαρχουντες στασιαζωσιν.

Verbo κααπερ pessumdatur sententia, quam hoc modo restituere mihi videar καὶ ναρ ἐψηφισμεν ονὴν μηδένα κτλ. Etenim lege cautum erat, ne ... a Hanc legem haud minus adversus Caesarem quam adversus ambitum latam esse, optime demonStravit Ominsenus Η.R. III. 347.

SEARCH

MENU NAVIGATION