Disputatio critica de carminibus Horatii sex quae dicuntur odae romanae

111쪽

fortasse marent probabilitate; attamen si, inta nobiscum facit auctor cum dicat: si Frellicli is alles a liter uber diesen Orahel vorge- trage Nurde pag. 28-Sol retae Hermutune, die nocti in

schichiliche walirhei gelten Eu Onnen. Atque haec hactenus de sententia historica. b. De iis, qui morialem tria uitet in te retatio=etem. Moralis quae dicitur sententia a multis hodie non defenditur Maxime, ut monuit,reppelius ii convenit cum illa, quae ad litteram poema interpretatur. Quandoquidem et haec aliquantulum saltem postulat ethicum' propositum Poetae. Inter antiquiorum plurimos de quibus nunc dicere non nostrum est, eligerus p haec proseri:

beginiit si init en orten elchen das iri sani an diei Cf. l.l. II pag. . et CL Dillenburgerum in prooemio ad Carmenra: Inter Romam

et Troiam mare saeviat necesse St, Troia ut renaSCatur nunquam potest concedi hoc cavendum est ne Roma exemplum Troiae

Sequatur, ne Romani cives divitiarum blanditiis deleniti voluptatibusque capti divinam maiestatem et sapientiam Spernant. - Vel osenhergium in editione): wen nur die Romer ondem Schicksal lirer mei neidigen, in Unsitilichkeit versunkenen Vater- stadi Troja lernen oliten und in sitiliches Heldentum hewahrten. Eadem fere Nauckius in editione). Vide etiam Rauchenstein: Ueber de Sin und die Tendenχder ritte Ode des ritte Euches de Horatius' in Neue Schweig. Mus I 86 pag. 2 Sqq.3 Cf. l.l Pag. 3I6.

112쪽

,Ilion, Ilion Fatalis incestusque iudex

Et mulier peregrina vertit In pulverem ex quo destituit deos Mercede pacta Laomedon, mihi Castaeque damnatum Minervae Cum populo et duce fraudulento.

Veri profecto sunt valde similia quae tradidit vir doctus. Et ad confirmandam ipsius doctrinam equidem addere velim verSus illos s-Sa quasi per auras delapsos ':2Aurum irrepertum et sic melius situm Cum terra celat, Spernere fortior Quam cogere humanos in usus omne Sacrum rapiente dextra.

optime conciliari posse cum iis quae dixit Etenim commemoratur Laomedon, qui deos mercede pacta destituit. Atqui merces deo cuidam pacta recte dici potest. Sacrum . Hoc autem deo quasi raptum est: rapitur dextra. At denuo obstant nonnulla quominus omni EX Parte Cum eo faciamus. Non est id quod annotavit Niemeyerus' et halte Hora Ronis errschas in Bestand an die edingungguter Sitten nuptan assen, o alte das in seinem unde nichi viei ander gelieisse ais Rom ei ne baldige Unter an prophegeien. v Etenim in sententia eligeri rectissime interitum minatur poeta, dummodo ne impleant condiciones propositas Romani. Sed quomodo secundum eligerum intellegendus sit versus: ne nimium ii ' ego non intellego. Nequit enim dici serio, idque minime a Iovis uxore l)Etenim in eius interpretatione tecta Troiae reparare ' hoc significat nimia aliquem peccare pietate eo quod morumi l. l. pag. I.

113쪽

pravitati et perfidiae se dedat Quae dissicultas talis est,

ut me iudice totam dirimat quaestionem. Idem porro cadit in alterum eiusmodi opinionis defensorem clarissimum virum Doerwaldium ij. Indem irres au Sichberulle lassen, te ei de in dem Liede Euruckgewiesene Gedanke eines lederaufbaues Troia gan bestimmte reale Gedanken de Augustetschen eitalters lederspiegeli Sehenisi in de Carnun Junos in poetisches Bild welchesdem Dicliter noch von dem Ansan de Rede herbor-schwebi und welches de Gedanken inpoetischen Ausdruckbringi, das Rom eine eltherrSchas nurrio lange ausubentiann ais es vo de Unsitilichheit, etche eine Mutter-stad Verderben ringe musEte sicli ser hali und die Romer in sitilichem Heldentum thren eliberus erfullen. 'Ingenue fateor me tantum non doluisse quod horum scriptorum doctrina salsa esse mihi visa est. Egregie enim congruit cum iis quae supra diximus de consilio, quod prosequitur Horatius in hac quoque da ut reddat meliorem

Romanam iuventutem. Nolumus autem mereri eandem reprehenSionem, quam,rurePPelio iudice mi, meruerunt ceteri complures horum carminum interpretes, ne Pus noStrum

plane fiat inutile . Muster man die statiliche Rethe derAusleger o fretit an sicli uber vietes Laberaei dem allentiat man immer,iede die Fragemus den Lippen: warum irri

et CLI.l pag. II Sq.3j numerat enim ibidem maxime varias eorum virtute videri.I.

114쪽

Ioavo Rauchenstein certialten, die diese docti, aus eine bestimmte Gruppe vo Stelle gestulgi, sinet unllogischentwickeli atte. Haec sunt verissima atque idem prorsus Saepissime iam expertus sum. Omni igitur opera caUendum ESSE duco, ne quid in nostra interpretatione prudentius quam aequius Praetereamus, quod cum nostra explanatione conciliari non OSSit. Nullam vero existimo interpretationem dari posse quae illi conditioni satisfaciat nisi simplicem immo simplicissimam quandam, Uam Patri Sermone dicas nee argelooZeverklaring 'I . c. De iis, qui ad erbum etnc artem tali reruntur. Inter scriptores, quae tertii generi esse nobis videntur, non omnes utique idem sentiunt. Primus nominandus est doctissimus vir temeyerus Momniseno vehementer in hac re adversatus p . si Darist unaclis Eu Sagen das Juno aus dies Celse vetando nempe quae vetuit, ilire mythischen Naraliter

Seel gesproche waren. ' Existimat autem vir doctissimus Iunonem haec esse locutam non ante sed post Urbem Conditam, tum cum Romulus consecretius est. Et recti SSime,

115쪽

IOS ni fallor Essicitur enim luculenter ex poematis ContextU:5Martis equis Acheronta fugit Gratum elocuta consiliantibus Iunone divis.

Facit igitur Horatius deos quasi concilium habentes de

Otiirino in caelum Ssumendo. Ideoque inquit Niemeyerus, non potuit eos iubere dea condere Romam, Sonder nurden lederaufba des alte in Asien verbieten . Non video quid obstet huic explicationi. Erravit tamen ipse scriptor cum diceret: Hali manmir enigege das durch meine Auffassula die Rede derJuno oder,enigstens de Schlus derselben jedes moralischen Inhalis enthleidet erde, oraebe ich dies Mange durch-RUS ZU, mei ne aber eben, das de Natur de Hora das Moralpredigen nichi rectit angemessen war.' Nam etiamsi deae orationem pro fabula eleganter a Poeta narrata habemus, dicendum tamen est, fabulam illam non temere hoc loco esse propositam. Maiore enim quam fortasse PareSt, Ardore, dea ViX Professa amicitiam, Romae Urbis laudem grandiloque laudat, Romae gloriam maximam

praedicit futuram. Atqui versus illi celeberrimi patriae

amorem apud iuvene Romanos ut excitarent certe fuerunt idonei At contra, si ultima pars carminis tantum explicari posset ex ira illa antiqua, per me liceret Ddo enim maneret u υθοσ. Recte autem hic afferre posse videtur quae

docuit nos doctissimus vir Zielinstilus ij si das die aristo-kratische Jugendiine horporative organisation halte welcheein rellaches Ziel versol te, ei padagogisches, in religioses und in politisches, das die romischen agen um sicli de Nimbus ines religiose Instituis uberiethen die aliennii de Grundungruonis usammenliangende trianischeni CL Neu Jahrb. ISOS.

116쪽

Legende neubelebten. ' Sic, quamquam de migratione sermo est nullus, ex historia tamen illustratur propositum Horatii Monet iuvenes, ut ad Suae patriae gloriam potius attendant non aliunde aliam quaerenteS. Doctissimus vir Iurentia i , prorSus sibi constans, hic quoque apud Graeco quaesivit exemplum sibique id invenisse est visus apud Homerum. Mit, I f. s. utile Nirruns,ieder

antangi. ' Quibus verbis vir doctissimus non parum bilem movit Gnesottonis qui Commentationem conscripsit contra eum ' . Deinde simplicem quandam tradit explicationem, quam vix ut cuiquam OSSe probari Fuerunt, inquit, homines,,welche in lirer pietas so et gingen, das si die wiederherstellian des ahnlichen Tria ' i Ernste aula Tapet bracliten. ' Ouibus adversabantur alii Iunonis iram metuentes. His iterum respondebant illi rebus nimium fidentes ' Romam nulli periculo iam SSe obnoxiam si HoraZnu indem e sicli de gweiten Parte anschliesgi, eigi sicli ians also is deri enige welcher sicli vo de Fragen

memori della ACc in Padova IsOo, pag. IOS. I 'autore, inquit, diceche in questa digressione no ci troviam in casa d Omero Io penso invece che noi, leggendo quest ode, i troviam in casa 'Omero preSSo a Ioco quanto leggendo i Aiacere Sofocle o altra tragedia classica attinta alle fonti meri chel volendo egi pariar 'Ilio, Come lo avrehhe potui Senga ricordar cosela'Omer, Questo genered imitagione, non pu in modo alCuno, mera perdoni Autore, intaccare ii regio deli originalita. Recte, ut exi Stimo.

117쪽

de letχten Strophe ibi Celirlich u das man fragenwerde: da o is den da unser alter Horatius Sequuntur, nimirum aliqua exempla Pindari in Non male ' dicat quispiam Verumtamen totum inventum Praeterquam quod sine ullo argumento affirmatur veri non admodum videtur mihi simile. Horatius enim non is fuit qui frustra aliquid prohibere vellet quod iamdudum esset factum. Nam optime distinguenda est Iurentiae opinio a MommSeni, quam Prorsus reiecit. Non agitur de transmigratione, non de sede imperii mutanda, sed de reparatione solum oppidi Atqui Novum Ilion non solum exstabat, Sed pie colebatur a Caesare et ab aliis laminis Troianis, quae, Dion Hal testes quinquaginta numero Supererant. Qua de causa nil opus est ut credamus urentiae. Neque quod attinet ad ultimam stropham faciam cum eo libenter Nimia me iudice levitate et facilitate interpretatus est subinde

haec Poemata.d. Scriptoris sententia. Ut saepius iam monuimus ipse Horatius indicavit suum propositum per haec verba: virginibus Puerisque Canio A. Ubi igitur clare propositum hoc PerSequitur Poeta, CONUOQUE sensu intellegendum est carmen. Atqui, nam ex iis quae praecedunt iam satis apparet quid Sentiamus, SatiSQUE, Credo, ea argumentis demonstravimus, hac oda tertia sicuti prima et altera nonere et docere vult Horatius. Ergo ob oculos id

habendum est in explicatione. Quid igitur de toto carmine pDe prima parte fuse iam diximus. Altera vero est fabula

Subnexa, elegantissime enuntiata, quae simul Romanorum

originem, urbisque Romae celebrat gloriam. Singulis autem longae orationis partibus tectam subesse significationem nequaquam est probabile. di neque sim compluribus aliis

118쪽

Ios Horatii carminibus fieri solet neque vulgo regetraritur apud antiquo Poetas. Docte enim vir doctissimus Pierso i de Pindaro quidem agens haec habet: niet in alle oden die Cen Sage te a brengen pringi de oepassetqkheid inhet Og Voor en deel ligi et aaraan a P. et ensatawaal - hi geest et in de eltae Pythische de to et paulo post mist ' verwacliten dat onderwer en age parallel loopen De Ouden a klinkt he vreemd hebben daaraan geen ebiedende belloeste. De ingen qnboor

Iam vero nulla superest prorsus difficultas sic spectantibus deae orationem. Relinquenda autem est opinio illa ab interpretibus sensim Sine sensu inducta, quasi in da hac

recondita esset magna Pars eorum, quae nobis fortuito, ut ita dicam historia quoque sunt tradita. Versus q8-Sa quomodo existimem cum Ceteri cohaerere, iam supra annotavi ). In ultima vero stropha ideo eum Musam reprehendisse puto, quod in iuvenum existimatione magis extollere vellet quae in Carmine continerentUr. Clarissimis enim verbis, quare iocose' quasi de si Profanatione ' SES accuSat, quia munia modis tenuavit

119쪽

CAPUT IV.CARMEN IV.

i Descende caelo et dic age tibia Regina longum Calliope meloS,

Seu voce nunc mavi ACuta,

Seu fidibus citharaque Phoebi. Auditis an me ludit amabilis Insania audire et videor pios

Errare per lucos, amoenae Quos et aquae subeunt et aurae.

Me fabulosae Volture in Appulo, i, Altricis extra limina Apuliae

Ludo fatigatumque Sommos ronde nova puerum palumbes Texere, mirum quod foret omnibus, Quicumque celsae nidum Acherontiae 13 Saltusque Bantinos et arvum Pingue tenent humilis Forenti, Ut tuto ab atris corpore viperi SDormirem et ursiS, Ut premerer Sacra Lauroque Collataque myrto, et Non sine dis animosus infanS. Vester, Camenae, vester in arduos Tollo Sabinos seu mihi frigidum Praeneste, Seu Tibur supinum, Seu quidae placuere alae.

120쪽

as Vestris amicum fontibus et choris

Non me Philippis versa acie retro, Devota non extinxit arbos, Nec Sicula Palinurus UndR. Utcumque mecum vos eritis, libensgo Insanientem navita BoSporum Tentabo et urentes arenaS Litoris Assyrii viator, Visam Britannos hospitibus feros Et laetum equino Sanguine ConcanUm,3 Visam pharetratos Gelonos Et Scythicum inviolatu amnem. Vos Caesarem altum, militia simul Fessas cohortes abdidit oppidis, Finire quaerentem labores o Pierio recreati Antro. Vos lene consilium et datis et dato Gaudetis almae scimus ut impioSTitanas immanemque Urmam, Fulmine Sustulerit CadUCo,

Qui terram inertem, qui mare temperat

Ventosum, et urbe regnaque tri Stia, Divosque mortalesque turbaSImperio regit Unu Aequo.

Magnum illa terrorem intulerat Ioviso Fidens iuventus horrida bracchiis,

Fratresque tendente opaco

Pelion imposuisse Olympo: Sed quid Typhoeus et validus MimaS, Aut quid minaci Porphyrion statu,s Quid Rhoetus evulsisque trunci SEnceladus iaculator audax, Contra sonantem Palladis aegida Possent ruentes hinc avidus stetit Vulcanus, hinc matrona Iuno et 6o Nunquam humeris poSiluru ATCUm,