Disputatio critica de carminibus Horatii sex quae dicuntur odae romanae

발행: 1912년

분량: 197페이지

출처: archive.org

분류: 문학

121쪽

Qui rore puro Castaliae lavit Crines Solutos, qui Lyciae tenet Dumeta natalemque Silvam, Delius et Patareus Apollo. 6 Vis consili expers mole ruit sua: Vim temperatam di quoque provehunt In maius; idem odere vires

Omne nefa animo moventeS. Testis mearum centimanu Gyas

o Sententiarum, notus et integrae Temptator Orion Dianae Virginea domitus sagitta; Iniecta monstris Terra dolet suis Maeretque partus fulmine luridum S Missos ad Orcum; nec peredit Impositam celer ignis Aetnam, Incontinentis nec Tityi iecur Reliquit ales, nequitiae additus

Custos amatorem trecentae 8 Pirithoum cohibent Catenae.

Carmen quartum, quamquam longiSSimum, magnam disputandi materiam non praebet. Satis enim conveniunt inter se interpretes de vi ac significatione huius odae. Nonnulla tamen perpendenda nobis erUnt.

Rectissime imprimis monuit omnisenus i):ώMeli ais telleicli sons triti ter die Person des Dicliter in de Vordergrund , quibus verbis totius carminis

indolem propriam designasse eum credo Porro QUAE atten

122쪽

clarissimus vir in iis versibus nullo modo detegere potuit aliquam Augusti significationem, cogiturque igitur fateri

quae Supra descripsi. Quare autem, quaeso, alibi alia erant intellegenda seu potius addenda et supponenda, ubi vix agnoScebamus quidquam, nisi denuo puras fabulas S I COHAEREATNE CARMEN HOC CUM CARMINE SUPERIORE. Dissentiunt viri docti de quaestione cohaereatne Prima Stropha cum superioris carminis extrema, ubi Musam alloquitur Horatius, necne. Qui affrmant, ipsis utriusque strophae Uerbi permoventur, quae Specie quidem non re inter Se opponuntur. Sic Momm senus ij E selber rus sein Museam chlus Eu, de Olym in Rulie u lassen. In demmigende Liede hommi si den aucti vom Himmellerab. 'Quae ieiuna sane admodum mihi videntur. Neque ad refutanda ea necessaria existimo quae annotavit eligerus ):ndas diebus ini eiter Verlaum des edictit demeben erteille Beselite ungeliorsam ir und war nichidie Gesprache de Gotter, Noli aber ilire Thalen una Gegenstand thres Gesanges machi. V Etenim inde ab Homero

communis est ille locus apud poetas Invitant musam aliquam ad cantandum p . Atque unica ratio, cur nexum quaerant nonnulli est haec quod omnium ex odarum Romanarum vinculum sic Solum ostendi posse ducunt. Verumtamen non video, qua de causa tale quid requiratur: Requiriturne ad cyclum aliquem carminum AgnOSCendum, ut finis unius et alterius initium semper inter se excipianti

I Cf. l. l. pag. O. 2 Cf. l.l pag. 3o8. Verba quae laudavi ab ipso viro docto non ad refellendam ommseni sententiam adhibita sunt, sed contra Acronem et Porphyrionem. 3 Mira sedulitate collegit locos complures RiedneruS. Cf. .l.

123쪽

III Ergo cum recentioribus multis primam hanc stropham quartae odae simpliciter interpretemur ut aliquod .μοι ἔννεπε μουσα nulla ratione habita eorUm quae Praecedunt. Sic Rosenbergius: Auch ir in dem a si singe sollhein Begu au ilire frutiere Tatigkei genommen ' i . a. CARMINIS SIGNIFICATIO CONSENTIUNT FERE INTER SE VIRI DOCTI. Iam in altera stropha poetico igne ardere se ostendit non naturae quidem aspectu sed recordatione Verone an ficto hic nil refert. Sequitur notissima et lepidissima descriptio, qua narrat quomodo tutus a feris Musarum cura custoditus sit in frondibus non sine dis animosus infanSU. Quid haec omnia sibi volunt hoc loco LMerane reputanda est digressio haec prior pars poematist Audiamus quid censeant viri docti. Iuvatque paucissimis indicare quale dixerint varii dae ESSE Argumentum ' . Mommsenus I 88 l. l. Zartes Uerhalinis gur Muse. Augustus Freund de Musen. Gigantentiamp . Seligerus 8so' M.t totum carmen habet pro primi carminis confirmatione Pluribus enim inter Se conveniunt. -Vi Consili exper C. q. S. SettenStuck Om maSZlosen Streben vor demer m ersten lede Narni. 'Niemeyerus Sy l .l plane cum eligero Se facere dicit.

I l.l pag. I S. Nihilominus ipse . d. in editione sua alia olim docuit ed. 3 8sS: Descende coelo: mi Begu au de Schluset vo III 3, wo si de Reden de Gotter unbelagi gelausciit at . et Eos, qui ante MommSenum ScripSerunt, pro propoSit noStro omittimUS. 3 Consulto annos ubique apposui quibus libri libellive varii conscripti sint.

124쪽

Narstenius 8s l.l habet: Quarta celebrat Musa earumque studia, quae consilii lenitatem praebent et sapientiam .

Rosenbergius 8s ditio 3 - triplex distinguit

argumentum et Sege de Bildung. b. Apollo au Erden. c. Im anne de Musen. Rosenbergius sop .l ne is eine Beheiungsode, in sturmischer an de die Seele de Dicliter stamineti '. Iam noverat vir doctus omasgewskii inventum lJurentia I 8s l.l. adeo occupatur in quaerendis Griaecis exemplis ut ipsum poetae propositum non indicet nisi: si in solcher eis Nar unse Dicliter emuli setnen Landsleuten das Verstandnis de Thebanischen angers

125쪽

IIJ Hiemerus Isos l. l. Die Clementia de Augustus et fetern '. Quod scilicet deducitur ex Monumento

Stemptingerus Iso Das Fortlebeii de Horagischen Lyrili ei de Renaissance, Ne de Muse lieti denentrucken si in die et de Phantasie 's . Loeschhornius Iso l. l. facit cum Rosenbergio. Nauckius-weissenselsius so8 Die Musen in es diem iide eishei vertethen '. Κiesstingius-Heingius l. l. IsO8 item etiam multi et Machiund wurde de Poesie 'ra . GarnSEXUS IOI l. l. Iis mora is that mi hi plus right deserves to prevai and wil prevati verbere might. Uwagenvoortius . l. IOII. Augustus vera immortalitate atque divinitate dignus quippe cui Musae, in antro Pierio

eum recreanteS, lene dent consilium . Ex qua enumeratione satis cuivis planum Si Docibus, quibus utuntur multum distare inter se auctoreS, O Utem minime. Unum alii, alii plura carminis dant argumenta. Singularum partium explicatio eodem ferme redit. Narstentus . l. rectissime hoc monuit: Carmen Specie tripartitum I SC, J- 2, qa-finem Unitate non Caret. 'Quamnam ipse vir doctissimus tueatur unitatem supra notavimus in brevi nostro conspectu omnibuSque consideratis haec longe optima nobis est visa interpretatio.

Quodnam proprium fuit Horatii propositum '

I Haec quidem adsis. 6 annotavit. Cetera vero cum hi conVeniunt, vide pag. II Sqq.

et Addit vero di bes Mird llar ias ier mi cliter die Poesie nurauilasgi ais inen Tei der erieuchtende gotilicheniras de sisyoc 3 Ut aemulum, qui fuit meus ante hos duos annos, hic saltem

honori causa nominem.

126쪽

II S 3. REFELLUNTUR II QUI TOTUM CARMEN STARE PERHIBENT IN LAUDE AUGUSTI. Nonnulli, uti patet, Augusti laudem Suspicantur absconditam ubique in poemate. Etsi quis facere potest Cum Seligeros , qui prudenter: das Hora dabe an Augustus edach hat, thut de Aligem eine Gultigkeit einen Abbruch ', minime tamen ille insanire est dicendus, qui contendat Augustum quattuor quidem versibus celebrari, in

reliquo vero Carmine nullas rorSUS A Cre ArteS.

Hiemerus ' antequam quidquam explicaverit hisce verbis exorditur: Die Clementia de Augustus u fetern arkein leichte Aulaabe. Unwer u Grausanihelten uruchblichen onnte te die Proscriptione des gweite Triumviratus oder die Menschen-hekatombe u Perusia Nerien Vater mit dem Solinerum das Leben urnen, Ner die orifilli rer aulatandisclier Soldaten

Spurios verschwinde lieSSU; wer . . . ita, etc. - Suffciunt sanet cis clementiae causa vix apte laudabitur. Nihilominus ipse Scriptor, qui Sedulo principis facinora congessit, pieque t ea recenSet, Praeiudicata omnino opinione sibimetipsi persuasit illius viri clementiam hoc carmine non POSSE non decantari. Verumenimvero, dicat aliquis, quando inter versus Octoginta uiattuor notantur versiculi, quibus Augustus

opinioni tuae accommodest At respondet iam Hiemerus id ipsum lepidissime Horatius tractavit , , Die angemhrte Uerhalinisse machienes docti allicli gerade dieses Thema init de grossien

127쪽

IIS Wori iussi verstinamen Nirhen, n die Erinnerun an jene orkommnisse achrusen die in chrossem egensaige u dem egrita de Clementia tanden. Miraberis, quomodo saltum hunc letalem perfecerit poeta. Iam attende, simulque adverte mihi quo usque in his dis explicandis prodiderint nonnulli viri docti illam admodum laudatam UOraussetZungstose issenschast . Diese For-derun des alites urde Hora gerectit indem e vota alien Aiusserungen de Milde urbine insiges herausgris underwalintes senes instediunt ter Neteranen Diese Beschrankun genu te ora nocti nichi e wies aucti diesem nichi die gange de fonder nur die Erste recti tegu, und selbs in dieser es e thia ausserlich o urucktreten, das Uon term Strophe de Themamur ine insigegewidinet urde V l . Recte Verum equidem eadem ratione eademque probabilitate eum scriptorem Ostensurum credo Sententiam Uam, qui Contendat praecipue agi in hoc poemate de Pullia altrice i. Sed seria serio Si aspicimus ipsum carmen iam videmus

eum inde a versura ad Camena Se Convertere UOCE , Hester '. Vester Camenae vester in arduo etc. iEt Stropha, quae equitur denuo incipit:

Cestris amicum fontibus et choris VerS SO. Utcumque mecum vos eritis .i Verba quaedam litteris inclinatis imprimenda ego curavi.2 Cf. v. o. - Siquidem de altrice quadam hic Sermo est Vexavit vexabitque nos versus ille. Huius quidem loci non esse reputo de hac re disputare. - f. agenvoortium .i pag. I . - Laudare tamen lubet quae nuper lepidissime Garnseyus , Can no more agree it the scholiast that Horace ould have dragge in thenam os his urse a Pullieu here, than I could hin that ords-worth ould aik of his nurse PollyN in the de on the Intimationso Immortali ty.' Quod ad lectionem Apuliae' attinet, en viri docti sententiam: must e rejected it oes no Scan , .l pag. 22T.

128쪽

II 6 Atque sic procedit, premens de industria pronomen illud Musas designans. Tum cum Pervenit ad versum S iterum:

, o Caesarem altum militia simul Fessas cohortes addidit oppidis Finire quaerentem labores

Pierio recreati antro.

Denique

os bene consilium et datis et dato gaudetis almae.

Quidni dicamus cum doctissimo Iurenkas : Gerade inde Mitte triti uns init de vortiergehende nur Sehrausserlich usammengefugi aptiSSime tamen Pronomine,

ut supra dixi die vo Augustus andeinde Stropheent egen Es legi osse gutage, das de Dicliter mi ilirnurbine schuldige Tribui de er nun inmal nichi ver-weigern urste, o rasci ais oglich btrage Nolite. UIdque eo certius assirmandum mihi videtur, quo latius ac longius de seipso in priore parte disseruit. Hoc velim perpendant adversarii nostri, ineptissimum certo certius fuisse, si Poeta de inserator dicturus quomodocumque, initium sumpsisset a fabula de semetipso narrata, Vae non magi unquam ad Augustum quam ad Augusti sartorem Pertinuit.

Atque pergit Iurentia: Dennoch ar aber de Gedant ean den aus dem Lari des, rieges gur Ruli de Musenheimgehelirten Furste derruern aus welchem de gangelibrige Teii de Gedictites siclitant Nichel hal. ' Prudentia maxima opus est in talibus iudiciis Verum negare nolo id non Solum fieri potuisse, sed et veri valde videri mihi simile. Occasionem igitur non praetermitto, quin ex ipsa

hac doctrina confirmationem cogam eorum, quae SVPradixi Etenim si Augusti memor alteram carminis Partem

129쪽

conscribere miram co sit, nec tamen erbo mentionem

eius secit, luce clarius apparet propositum eius non suisse ut principis clementiam laudaret. Illi vero, qui denuo clam eum significari volunt ab Horatio, respondeo, impios Titanas i , totamque illam Giganteam turbam tam saepe coram auditoribus Romanis fuisse decantatam a poetis ut

nemo merito EXSPectare posset, eo hoc loco descriptionem

Augusti quaesituros esse sub exoletis illis imaginibus. CANTAVERITNE CLEMENTIAM POETA

SCRIPTORIS SENTENTIA.Fuitne autem Horatio Consilium ut clementiam in universum decantaret Non suit credo consilium primarium. Medio carmine, uti iam vidimus, alloquitur Musas; carminis initio mira narrat de seipso. At quicumque novit Flacci Carmina, eum et Saeptu laudasse Musas et seipsum pro egregio Poeta habuisse minime ignorat. Ergo non mirandum est nobis Musarum praestantiam suet incolumitate ostendere voluisse hominem illum, quin veluti vanissimus mortalium ' et nimis magnifice de se sentiens ' vocatus est nuper a abero .c. i. Accedit quod totius carminis forma denotat animum ardentem, gratae recordationis plenum, beneficia expertum. Et quod maximum

est, decebat utique muSctrum IcErdorem, non Solum ad virtutem, ad constantiam excitare iuUenES, Uerum etiam

docere eos ipsarum MuSarum cultum, quanti hic esset habendus, quanta bona importaret. Quae ne riderent, exemplum Caesaris fieri, qui post tot proelia et triumphos infra se non habuit tranquille colere Musas

5Finire quaerentem labores Pierio recreatis antro. 1 Cf. v. da Sqq.a Cf. I.l pag. 3.

130쪽

IIS Magis quam unquam par est ut hoc loco poetico utatur genere dicendi. Ita saltem cogitaSSe Opinor Oetam Easque, quibus uti volebat, formulas Paratas ut plurimum invenit apud Alcmannum, Pindarum, aliOS. Negari enim non potest Iurentiam in hac oda rectissime indicasse apertissima

Furti indicia i .

Tandem cum pervenit ad summum Musarum donum quod est leve consilium, pluribus disserit de eo, exempla mUlta memorans, hau der equemen Rusti anime derMythologie ' - quae tamen, auctore urentia , UO den

Geschichte aulaetasEt urden . Ouibus perpensis, Statuimus hanc odam non magis qUam primam uocari POSSE: AugustuS-ode , rectissime autem Sic quae continentur in ea describi posse si celebrat Musias Carumque StUdia, quae concilii lenitatem praebent et sapientiam .

SEARCH

MENU NAVIGATION