장음표시 사용
71쪽
testantur historici multi l . Quare, et non ob illam causam
tantum Momm seni explicationem reiciendam esse ducit; etenim rectissime ut mihi videtur in dubium vocat, utrum Poeta mUSarum Sacerdos, paucissimos illos, qui tunc demum institui coeperunt procuratores fisci, his versibu atque hac praecipue oda Commonere Voluerit. Attamen non desunt interpretes qui tantum non enitus cum Viro Praeclaro faciunt. Inter quos primum locum obtinere dicendum est,reppelium. Ille enim nuper damCommentatu IOOZ varias opiniones interdum prolatas
Perpendere potuit et investigare atque argumenta inducit quae diligenter consideranda sunt. Ipse tamen aliud quid addidit quod prorsus novum vossi neu ' esse ducit, et quo ni fallor arsteni reprehensionem supra allatam, effugere sibi visus est. Nenige meli sinci ingewellit in die eschalissuli rungi diese enige aber uncalle die jenigen die vielleichi in ingetnen Falleniunde vola Siaats-I Vide i. a. Cassii Dionis testimonia quae contulit Narstentus .l. pag. I 2. - 36. 3. - Ss, T. Porro Suetonii, Vitare Aug. C. g. Contra ibidem c. 66 et Plutarchus in Apophthegmates Augusti, Quorum locorum vis omnis tollitur aruarStento .l Pag Idq-I S. Eleganter Augusti animum nuper depinxit E. R. Garnseius A ludent's Edition of the des o Horace I-III Isio): The paris played by Augustus, Maecenas and Agrippa in Empire-huilding may be compared an contrasted illi the subsequent achievemenis unde different conditions of ilhelm Do Germany an his coadjutors, Bismarchan Von Molike of the three Maecenas a the StateSman, the manwho hapes his poticy through the easibi rather han therideat The thingo do acto ge the power that could e salutar and efficient into operatio as Oon as possibie To his enditi Maecenas' energie Nere strat ned To his en also nolunt Aa rae se te fohe 3 educare rararrire ut the si erator himsel 'j. In the sense in hicli John illae sal that he was neverra illaesi te, Augustus Shows that he was never an Imperialist cf. Introduction pag. O.' Litteris inclinatis imprimenda haec ego curavi.
72쪽
6o angelegenhelten erit alte haben - also nichi nur die Eeambiens in verpflictitet Stillschweige gustewaliren, wie en es sicli um in elliges ehelmnis andelle. Ferner aber ird durch de Preis des fidele silentium aucti gelarderi, das diti enige die nichi in die Plane des Princeps ingewellit sind, sicli bos Nilliger und larmenderΚritili enthalten, a letχteres si vielleichi fur de Dicliter die Haupisache Acute haec sine dubio sunt inventa,
Antequam autem de his disputemus aequum est argumenta quoque audire, quibus doctrinam Suam comprobare conatus Sit.
das v. O undo die an aligemeine Ausdrucke incestus, integer, Scelestus gewahit sind deuilicii eruiesen, das das Cereris sacrum arcanae nichi ortlicli uber-stehen st. - Hic notare velim, Scriptorem hucusque nil demonstrasse, seu potius nil illis verbis demonstrare Potuisse, nisi hoc non agere Horatium de ipsis Cereris mysteriis. Ideo premendum hoc censeo, quod primo adspectu quempiam facile devincant argumenta illa callide prolata; minime vero ea quae debebant confirmant. Restat ut probetur nobis audax assirmatio de fisci procuratoribus, item cetera Attamen ut simus aequi ulterius progredientemAUdire Um Par est. Dag kommi, das de Dicliter nicht
73쪽
wille sonder das e sicli ais Priester de Musen ingestiliri ha in de iste Strophe de Iste Ode. ' Recte , atque haec sunt omnia. Cur mihi non persuaserit argumentatio, quam PauciSSimiS dicam. Firmum aliquid ac valde firmum exSpectabam, et adhuc desidero, ut significatio quaedam ex ipsis poetae verbis nullo modo elucens inesse tamen demonstretur. Frustra vero tale quid quaesivi in iis quae transscripsi. Immo in memoriam iterum revocat vir doctissimus Horatium sacerdotis agere voluisse partes, at non addidit Sacra eum egisse coram virginibus puerisque Prudenter vero haec OmiSit, quae Sententiam suam magis debilitarent quam confirmarent. Nam profecto explicatione admiSSa, quam de primis illis huius carminis strophis protulimus inflammare Poeta iuventutem ardore quodam Sacro impellente ad res magna i , - quis est qui credat eosdem pueros intellexisse ieiuna admodum monita de ista si Steuerhebung ' vel si facis cunarureppelio de non improbandis Principatus institutionibus. - Si quis insulsissime pannos panni aSSuisse Horatium velit, talia utique facile credet. Porro quod voces adhibuit incestus, teger, scelestus, PoenaSque Praedixit Totiis non deae Cereris sororis, id demonstret, per me licet, non mysteria significasse Poetam, abero tamen aberrare videtur mihi ille, qui versibus mythologiae ac religionis plenis pauperculos commoneri vult Procuratores vel in re publica curiosos l
74쪽
Iam alia explicatio investiganda est. Suam lepidissime protulit doctissimus vir Iurenkas . Ipse Prorsus ignorare se fingit varias sententias antea acriter iam defensas aut impugnatas, atque nil dubitans: Mit larem Ausdruch, er-weiteri erschein die Bedeuiungssphare de romischen virtusers mit v. S s. Uerschwiegenhei istisine ervorragende Tu gen eines vir in romischem Sinne Hora halias fidele Silentium Sat. I. g-8 .commiSSA tacere qui nequit an ersverStande ruisse Nolle als hier. ' Sane, quid hoc sibi velit, roget iure quispiam Melius fortasse fecisset si attulisset locum ubi i is silentium intellegeret Poeta j, aberes si h oh ne eiter das Recht u Zusprechen, hier, Noe ais sacerdos Musarum priclit, stat in Allia fleben
fortasse grandiloqua abguschweisen Libenter extrema haec concedam, dummodo concedat doctiSSimus Scriptor, Se maximam difficultatem non solvisse sed prudenter Praeteriisse. Etenim si laudatur viri Romani eximia facultas die Verschwiegenheit ' quomodo quaeso explanat interpres hic poenas illas sollemniter admodum enuntiatas i Intellegi quidem poteSt, quamquam a me non facile, hanc quoque virtutem quae nullo alio loco ab Horatio celebratur, hic fuisse laudandam quare autem tantas minas iis minari debuerit, qui eadem non sunt ornati, quid eos Scelestos ac
incestoc vocaverit, non EXPOSuit Iurenka.
Sed quid censuit Corssenust Cuius explicatio toto coelo dister ab iis quas adhuc vidimus Artis vinculis conectit
Poetae Uerba cum versibus proxime praecedentibus de immortalitate. Aber de Mimine is doch de Lolin eben nuri Cf. .l pag. 2SS. a Ut sat II, 6, 8, ubi seipsum a uiritibus unum egregii mortalem altique silenti iv vocari non sine vanitate Horatius narrat.
75쪽
Falle eradegu letch utimiosigkeit. So is es hier uverstehen, in Gegensat Eu de in de Himine erhobenen Tugend dem Ausdruc des alterii ochste Rulimes i). Quae si admittis, primum tibi obiciam, poetam luculentissime
silentio opposuisse actum vulgandi Iamvero silentium Sensu Supra EXPOSito Surpatum nullo modo excludit vitium vulgandi quaeque quibuscumque Exempla multa in promptu sunt Temere igitur profertur talis explicatio, quam multi fortasse amplexi essent si versus hic solus Staret. Ipsum Poema vero sicuti nunc se habet,Est et fideli tuta silentio
merces Velabo cui Cereris Sacrum
contra Corrseni loquitur sententiam; sed deinde etiamsi interpres rationem aliquam excogitaUerit, Ua non male Sententiae sese excipiant, integrum carmen absurdum denuo fiet. Quid enim e Fus vividoque colore ab initio depinxit Musarum sacerdos virtutis gloriam et virtutis mercedem. Propositum enim habebat, ut iuventutem ad virtutem colendam incitaret. Atqui in extremo carmine laudes canere atque mercedem
76쪽
6 incipit rei maxime dissimilis ni Gegensat Eu de in derHim mel rhobene Tugend. 'Iam poeta ni fallor vix assequetur suum consilium. Quid enim ineptius excogitare potuit quam in una eademque oda primum magnifice loqui de gloria quam Sequimur, deinde mercedem promittere ei, qui quaeret illius rei contraria seu potius qui contrariis Segniter manebit contentus. Nam non multo labore est opus, ut gloriam nobis non Comparemus Ergo dicendum videtur Horatium non significasse voce silentio humilitatem atque obscuritatem. Miror Praeterea quod doctissimus scriptor, sicut olim interpretes solebant, effatum Simonideum:
εστι καὶ σιγὴ ἀκίνδυνον γέρασideo vertisse Horatium perhibet, quod Princeps Augustus Athenodorum alloquens usus eo SSet, ut OmnibuS Pernotum est ij. Miror, inquam, nam undecim anni ante certiS- Sima argumentatione ostendit arstentus, poetam iamdiu versus hos composuisse antequam Athenodorus senex decrepitus munere abdicandi se consilium cepit. Prudentissime multi alii commentatores hanc explicationem hodie omittunt, nondum vero omnes Ea igitur quae elegantissimus scriptor P. Corssenus hoc de loco docuit videntur esse reicienda.Domasgewskius ' pro suo invento propriam tradere debuit expositionem. Ingenue fatetur difficultatem non deesse at nihilominus: Nohlirhenni man das der Unterthan dem Trager de Virtus Fides cliuidet, aber die eigenthumliche Fassung, est et fideli tuta silentio
77쪽
Haec dixit vir doctissimus. At potiu rogandum St, ut opinor, quid sit cur cum e faciamuS, quam Cur non ita. Nullam enim prorsus affert rationem. Nam Dionis locum laudans ubi habetur III. S. S. που μὲν γαρ καὶ μάταιαἐ τον Λυγουστον ὰπελ χ ρει confiteri cogitur de ipso Dione:
ne gallit de Stur de Gallus in seinem oderiali r a v. Chr. daraus ergiebi sicli ei neswegs, daSCer erstin diesem Jahre ei Augustus in Ungnade ei. ' Per me licet, at non sufficit indicare nobis aliquid seri sotuisse,
ut credamus id revera esse Fuctum Praeterea etiamsi antea iam Gallus Principis gratiam amiserat male tamen convenit Poetam iam tum cecinisse: sein tragisches Schichsaltanquam ab Augusto ipsi inflictum Pugnantia inter se insuper loquitur omasgewskius cum Augusti eximias virtutes, inter quas clementiam laudari doceat a poeta, simul autem Galli miserrimam sortem eidem Principi attribuat. Denique quod mihi gravissimum videtur, nulla omnino maneret Poematis unitas. In prima enim parte agi vult vir doctus de pueris Romanis, in altera de ipso Augusto in tertia demum de Galli poena Hoc nimium esse quis non videt: Neque lacere potest opinio eorum qui duas strophas ita intellegunt quasi de is servanda loquatur tantum Horatius Minorem enim locum sine dubio occupat vox illa fidele', quam ut tantas agere parte illam recte PutemuS. Doctissimus vir Niemeyerus et alii id fecerunt. Longum est Singulorum singula verba laudare. Ipse arstentus doctrinae
78쪽
Varronis memor de theologia civili ac poetica seu physica ii, novam docet opinionem. Solebant nonnulli inde ab Ennii temporibus deorum neglegentiam apud ipsum Populum propagare. Quam imprudentiam improbabant multi viri egregii. Puto igitur, inquit arstentus, Horatium his strophis eos monuisse, qui docti vel indocti opiniones
suas non removebant a soro, OC ES a populo, sed Sermone
vel scripto leviter efferebant in vulgus. Hi secundum H. non minu graviter Peccabant, quam qui olim Sacrum Cereris vulgabant et patriis moribus, quibus stabat res Romana, damnum inferebant quavis punitione dignum. Quae opinio suo merito minime caret Attamen non ea est quae penitus mihi probetur. Conciliari quidem potest et cum iis quae praecedunt, et cum Horatii prOPOSito, nam eo imprimis spectat iuvenes, qui scholis interfuerunt aut intersunt. - Sed aliquid tamen habet haec explicatio contorti, quaesiti. Quare eam non equor, non Uod non placeat, Sed quia minuS Placet. Veri longe simillima, atque meae supra datae de reliquo carmine opinioni maxime consentanea sunt ea quae docere videtur doctissimus vir Aemilius Rosenbergius ' consentientea magnopere laudante Carolo Loeschhornio ). Ceteras enim expositione iam omittam, ne lectori taedium moUeam. Aiebam, quae docere iistur Rosenbergius etenim apertis quidem verbis non dixit quae Sentio, clare tamen ni fallor significavit Etenim post Sat acrem Mommseni
i, Vide quae dicta sunt UPra Pag. et Progr. Nonigi Gymnasium et Hirschber i. Chl. ISOT. 3 Wochenschris fur lassische Philologie ISOT, Pag SIO.
79쪽
EUrger, te sie instreewesen et sollen Er moclite erromischen virtus die sicli mi pietas, einer religiose Ge-
Dicliter gesprochen indem er etc. - hic numerat VariaSimagines, variasque similitudines a poeta prolatas. - ahr-licti e Nolite nichi, dasCwir lim ali u gena au das Wor salien Er at durch die generie, durch die Bilder,durch de Phaselos, durch die Allegorie, die luchi ausde Wirklichi ei in die et de Dicliter angetreten.
Bene autem talia sunt intellegenda Dicat enim quispiam, viam iterum patere ad quamcumque stoliditatem, si versamur in horrendis illis licentiis poeticis'. b. Sententia Scriptoris. Hoc igitur primum teneatur firmiter, Ut verborum sensum quantum fieri possit, ad litteram explicemus. Post omnia quae dicta iam sunt, pauca sufficient. In toto carmine visus est nobis poeta ea ratione egiSSe, eo dicendi genere esse usus, quibus non viris adultis, sed pueris ardentibus, iisque litterarum Graecarum non ignaris, rectissime stimulum impingeret. Proposuit iis imagines, maxime idoneas quae eorum vim ingenii, ardorem animi concitarent Sic pergit facere in his strophis Virtutis Summam gloriam OStquam cecinit, subiungendam Sse duxit antiquam Romanorum Pietatem erga deos. Atque quemadmodum S. Vostenditiis matronam bellantis tyranni in muro stantem a PrOSPicientem, sic ad significandum deorum cultum fidelem, Eleusiniorum sacrorum silentium Commendat. Quae mysteria quia sanctissima olim fuerant populo Graeco et tunc Romae quoque egregiis nonnulli viris, pueri AbSque
80쪽
ullo dubio maxime habebant si de Rei de Getieimnissvollenunci Unbe annien I . Iam si ipsa spectamus Verba,Est et fideli tuta silentio merces
imprimi oritur quaestio, cur silentium, cur dele : Fidele quid significet docuit nos Cicero loco a arstento laudato ' , Attamen praeter verba ab interprete hoc allata, in eadem epistola dicit Tullius cui verbo domicilium est proprium in officio, migratione in alienum multae . Sumamus significationem Propriam, collocemusque illud fidele in domicilio suo.
Silentium autem cur hic nominetur, et quare neceSSari AgnOS-cendus sit nexus inter hunc versum atque eo qui Sequuntur
, vetabo qui Cereris Sacrum volgarit arcanae
clare apparebit si in memoriam revocaverimuS, quasnam in sacris antiquis Silentium egerit arteS. Duplex erat quasi ossicium silentii ' - primum tacendum erat durante ipso festo, i. e. abstinendum a colloquiis; deinde post Sacra peracta, prohibitum erat ne vulgaretur quid esset actum atque hoc silentium non Solum censebatur esse secundari pretii aliquid, sed cum ipsis mysteriis arte cohaerebat Gravissimae inSuper Poenae erantiis constitutae, qui violarent illam legem atque prorsus impii habebantur inter mortales Ouaenam autem erat ratio, Cur
palam de festis illis loqui non licereis Utique non quod celandum esset quidquam omnes enim vel initiati iam erant vel facile poterant initiari j.
I CL Strabo X ST, H κρυφι η μυστικη σεμνοποιεCTO OEων. a Ad Fam. 6, II. 3 Cf. Lobeckium, Aglaophamu pag. T. Minime vero contradicunt his ea quae habet v. d. E. Rolidius Psyche, pag. 288 Sq. Vide Herodotum VIII S, I ἐπεα ἐκείρετο 'Iττικὴ χώρη no