장음표시 사용
431쪽
433쪽
Ciuitas Dei, seu Ciuitas diaboli eucontinuata Dclesiae Schisematici γ Apostatae,
succcsio. qui successionem coni nuaram non habent.
Haeretiei ct Pseudopropbeta. Destimate Graecorum. Tunc demum accessit quarta, de ea forte omnium grauissima huius defectionis causa , videlicet, quod Pontifex Romanus Graecorum Imperatores ob haeresim urbis Romae Imperio, ac magna parte Italiae privasset. Vnde post sextam Synodum magis in- dies ac magis cessarunt Orientales Apostolicam Sedem consulere. A 6. Synodo sinquit Nicolaus magnus de primus in Epist. ad Michaelem Costantinop. Imperatore Imperatores aut haeretici, Mi licet e paucit citholici fuerunt. Doctores Carboces, ct eussoris murorum Eccle . Deinde etiam si G raeci Se Latini omnino inter se pares extitissent,tamen in eo superiores erant Latini, quod non omnes Graeci aut simul aut unquam ab eis defecerunt. Etenim Patriarchae Alexandrinus , Antiochenus MHierosolymitanus etiam illo tempore cuin Ecclesia Romana communicarunt, quo Episcopi Constantinopolitani ab ea sese divis cit, id quod tum aliunde ut in ijs quae in hoc libro scripsimus, apparet tum ex eo insigniter elucet, quod Antiochenus Epistopus sve constat ex ijs quae si ab Leone Papa nono, in s. tona. Conciliorum extant) fidem suam unicum literis synodalibus ad Leonem nonum transmisit eo tempore quo Michael Consti Et his elici quidem, si mittere ais obj xinopolitanus Sc Acridanus Bulgarorum Epi Bignati sisnt non est mi=um. Mis, topu vel x imis cosma incises Ecclesiam
Romanam affecerunt. Nec vero unquam si
riam enim peroratium Dei nos nan
Ecclesiam se cotulerunt, tum priuatim, tum publice in Lateranensi, Lugdunensii, id Florentina Synodo' illud etiam singulari animaduersione obseruandum puto , quod cum Graeci octo Synodos Oecumenicas intra quadringentos annos ta Nicaena initio facto) in Oriente celebratas viderint quamdiu videlicercum Ecclesa Romana consenserunt; tamen nec unam, quae vel nomen Synodi falsue habeat, per hos annos scptingentos ibi celebrare potuerunt,postquam a Latina Ecclesia
434쪽
PONTI riCEM ROMA N. s r MI DR . r v I s s D TOTIUS E C c L.A I M A TE M. Forinosius a Ioanne s. degradatus, cum ius asset e Roniam non rediturum atque cli1pr i sisset sic perpetuo malis iurum in statu laici: pol ROnaam rodicias,ocpcr Martiatum Papam. vi Sigebertus ait an. Doni. oo. a periurio a Mutus , facius eli Pontis . Hinc nonnulli fallo dic baiit. Formosum non potuisse quenquam Ord mare. Vitis e Stephantis Septimus ordinatos a Formosis ut ait Sigcbertus anno Diana. 9 3. per vim Gord ut cum ius ore ludis Opraediti rectimarem . ob cun e uerat Formos G, Omm ρropter sacerdotatis i mi item Didem eorum qui ordi-ι 3 nii fuero: Go crario triuirat. se sic deberet Itaque Theodorus Papa violentum illud Stepha ni decretum irritum facicns, Ieconciliauit ordinatos a Formi, b loannes etiam nonus teste Sigeberto an . Dom 9o3.ὶ in Synodo Episco oram cutibus Frimcorum Arahiepiscopis, es Et Ga ud Rau metam Formosiord attones consi matvri. g. Hoc igitur notatu dignum eis illam non fuisse
legitimam Sinodum quae a Sicilliano conita Formosi ordinationes habita.cli: vcrii in eadem iacenteri legitima Concilia ita quibus Episcoporuin sententiae n0hj crvim cxtorquetur ut a Ste-pliatio A M. at sed libere de more maiorum dicuntur. Pontifex vero qui vel minas, vel bl ditias i ii dederi endo adhibet non tam decernit in legitimo fratrum conuentu quid iustum sit, quis raeiudicatae opinioni suae quoquomodo satisfacit. Nec unquam ullus Poti sex Romanus sta in facto publico crLiuit facti cnim erat.& non iuris, ut aliquid Synodo reclamate velut Synodicum decerneretur) quin mox alio Pontificcs Romani sc vehit muros opposuci: tu pro ii dei veritate & domo Domini. ,ta Ecclesia Romam omni tentationum gesere 'Eata, is
omnibus et tinxiam consicula G.
Sedes Romana vix unquam hactenus a Turannoru per secutionibus libera fuit. Prinais enim trecentis antiis a Principibus Babyloni ,, hoc cit ab Imperatoribus Romanis, adhuc infidelibus, persecutionem passa est vique ad Costantinum Magnum. Deinde a Constantio, Iuliano. 5 Iu-uina pos autem, tam a Theodorico de ali)s Italiae Regibus, quam a Constantinopolitanis Imperator bus Inrerim etiam non cessauit haereticorum contra cande Ecclesiam furor&rabies.
Nec em l vlicii suit iureticus a Simone Mago vique ad hunc diem, qui n5 de ab hac Sede rade
excommunicaretur S lianc Sedc Ob eande in causam quod insecrat j oppugnaret. x erum illa omniti in grauissiima perlecutio extitit,qua Sedes Petri iam pacem foris sortita, in seipsam arma conticvit,quod hoc potissimum seculo cueiusse constat. Haereses enim propc Omnes iam erant
extinci e. primum luce ipsa Catholicae fidci, deinde potetia Principii in Christianorii, postremo
vindictae divinae seueritate,quae Manici or in mi Marcioni rarum Sabellianoriim, Arrianorum, Monothesitarum .icohomachorum S aliarum haercitum reliquias conuerterat in Maho iactis echim qi ae totam fidem in Christu ira Dei Filium abnegaitit. Ac nimiis haeresum vivitiinui finis, ita de grauissima poena ςst apostasia illa quae totam simul fidem abdicat. Porro Inis orato- res Coia staticin politani tranilato iam in Occidentem Italiae Imperio: non sere amplius Ponti sei Romino insciti erant. itaq; x. D. Bernardus egregie alicubi scripsit, in pace Ecclcitae, am ritu socius amariis in a.Tunc enim Pont sc Roniani, hinc quidam eorum ambitione de glori a te rrena ct iti, inde abl 2clo iustitiae commoti alia alios ita oppugnant, ut plane vidcas. nulli imgenu, tenitati inis omissilia esse, quod in iijatu Sedem non irruerit . Nec cnim alioqui diuti aer 'missi m admirabili ςra 3 oculis on 'ium completae suissent, quibus dixit: Portas i
ri adieris Di am a econdas iam non praeualituras. Nam ii ue per inserorum portas intelligamu
tyrannidely brincipum liuius uel uli, scia bae xcies& schi iiData, cu peccata M iii pr6bos mores,
nisi ab onanibu)liis rebus obpugi rata suisset petri sedes, cum tamen a nulla carui penitiis extu gnari potuer t: diuinae promissionis no raciarum de illuli re testimoniuea in re ititisset, quam inuccxtat. Nacaute post tot Imperatorum persccutiones, post tot schismata diai cstiea. in quibus pro gloria Romany cathedrae inter ipsi,s Pontifices dimicatu est, post tot exturnas liaereses, ia quibus deminis de blanditi j sea Sedes tentata est: tam e cathedra & successio Petri non modo aliqua est verum citastit floret, atq; adeo regnat,cum interi in Alexadruai, Antiocheni, Hiet ,- solinutant atquecti a Costantinopolitani Patriarchae quos tamen iidem impcr itores cui Ro- nianam eathedram oppugnatur, summis Viribus euehere conati sunt; vel prorsi: nihil sint, vel certe ita iaceant ut in miserrima captiuitate degant. Vnde iste honor cathedrae Rit manct Nuit quid ex meritis Pontificii Non puto. Illi cnim ilicet per octingento, fcrcannosqliam Optimi Dc fuerint . iamc 3c hoc ipso ic pore, Ac saepe dei ceps ta male meriti si int, ut ii ad 'pora tioni murespiceretur,illa Ecclesia in aeternu obscurandi fuisse vidcri ros t. Vix enim ullum peccatum praeter liaeresim cogitari potest,quo illa sedes non sit maculata. Porro cur m haeresim aliquam non impegerit,nilail prorsus praeter diu mana bbnitatem afferri potest. Cum enitia liaeresi . at et cum caecitate cordis coniuncta cit, nunquam si primum alicuius hominis peccatum , sed poena potius
435쪽
Ciuitas Dei, seu Continuata Ecclesiae succe Aio. Ciuitas diaboli, su
iis Theodo us . Romanias, te a. aia.
Haeretici ct Pseudoprophetae. De sibimare Graecorum. Cum igitur haec ita se habe- Dociores Catholici, es custodes muroram Ecclesiae. Accedit eodein , quod per manifesta Dei
vindictam subluciunturiam Turcis 3 Maho metanis: adco ut fidem prope uniuersam per diderint , 5c Apostatae paene omnes facti sint. Tamcnne tot argumentis, tot rerum succes sibus victi, audebunt se curia Romana Ecclesia conserre Aut nonne etiam indignius est, quod Piotestantes, qui fatentur, Graecos in causa de processione Spiritus sancti palam errasse, quique eos diuino iudicio tam leuere amictos vident,tamen eosdem & semper o ponunt Romanae Ecclesiae, & interdum anteponunt 3 Graecos vero ab Ecclesia Latina velut non recte ad Euangeli3 veritatem ambulantes, iam olim notatos cile,Beda testatur in Ecclesiastica historia gentis Anglorum lib. q. ap. I. Cum enim Vitaliamo Papa Theodorum in Tarse Ciliciae natum in ritiam mihi siet, Adrianum ad unxit, Iis artenderet et equi The dorus Graecorum more contra veritatem Dei in Ecclesiam, cui praees et introduceret. Haec Beda. Porro Graeci magis magisque in suis crroribus progressi, tandem a D. Bernardo notati sunt in lib. 3. de coiideratione ad Eugenium, his verbis: Ego addo Ur depeni Ga Graecorum,
qui nobiscum fidest, Christianis) sunt se non sunt iuncti fri,pace diuisi, quan uam ct infidei a clauicauerini a re Pisjemitas. Denique LAntoninus Archiepiscopus Florentiae in hi
ti b. declarat & docet , principales Ecclesias Orientis, & praecipue Constantinopolitana, duodecim vicibus seipsas ab Ecelesic Romanae obedientia subtraxisset Iamria Nim-
436쪽
12 PONTI P. ROMAN. sEMPER rv ISSE TOTIUS ECCL. PRIMATEM. - na potius grauissimorum, quae praecesserunt, scelerum . non puto grauiora scelera facile praece Lilite, . t in Alexandrina, aut in Antiochena, aut in Constantinopolitana Sede, quam in Romana. Ac s me ut ad sit perbiam 5e ambitionem accedamus ex quibus hqrciis proxime oritur nulla unquam Ecclesia tantam superbiendi materiam Moccasionem habuit,quantam Romana,quae ut omnium pruna merito scia per est liabit sic ea ipsa dignitas in multorum Pontificum oculis non tam boni operis,quam fallacis honoris causa videtur interdum fuisse.Cum ergo in singulis aliorum Patriarcharum sedibus non haeretici modo permulti, vcrum etiam Archi haeretici aliquot iuderint Paulus Samosatenus in Antiochena, Io cs Origenista in Hierosolymitana, Diosccorus& Petrus Mongus in Alexandrina, Nestoriusic Macedonius in Constat inopolitana qui factum est, ut Sedes Omnium prima, quae maxime impunc aberrare potuit,nullam omnino limrcsim aut excogitauerit, aut defenderat: nisi quia Christus hoc honoris visibili Ecclesiae suae delatum vile voluit,vi saltem prinia Sedes in ipsa fide Christiana quae fundamentum de substanti
est omni iam aliorum no erraret ' ne ii Pctra ipsa deseci flat, reliqua cxaedificatio tota corrueret. Omnis igitur homo letiam Pontifex Romanust ut inedax per naturam est,ita quoad propriani personam ipsius mendax per me habcatur. Sed tamen Deus interim usque eo verax credatur, fateamur eum, quod res ipsa clamat, Petri Sedem &succcssonem velut petram solidissima costituiss), in quam falla vel fidei, vel morum doctrina constanter cadere nunquam potuerit, quia Christus iple dixit Petro: Ego rogauipro te, ut non deficiat sides tua, ct tu aliquando conuersus , comfirma ratio tuos. Sciant igitur haeretici quod quo plura & grauiora Pontificum Romanoris pcccata enumerant,co sortius istabilitur sidcs nostra. Nam prorsus fieri non posset,ut post tot scelera Pontificum, tamen Pontificalis authoritas per annos mille quingentos eadem perpetuo docilinam retineret eandemq; totius militantis Ecclesiς communionem in seipsa colligeret atq: adi naret nisi hoc immensu in beneficium a Christo effectum fuisset,qui ci laeternum totius Ecclesiae sitae caput, tuique per ministerium Pontificis, Ecclesiae siuae corpus in unitate fidei ac doctimnae conseruat & confirmat. Illud etiam omni animaduersione dignum est quod nulla unquam Pontificum Romanorum scelera essicere potuerunt, quo minus tota Catholica Ecclesia cu P tri Sede per omnes aetates communicaret, nec unquam Catholica Ecclesia cum quem confla-- bat Pontificem iure cilia, aut excommunicauit, aut spreuit, sed ad eius cognitioncm grauissima quaeque negotia semper detulit.
6 9 Polydorus Angi. histor. lib. 6. Cum Edouardus bello nimis intentus nouos Episcopos praefici
non curaret, Ioarines Io. Ponti sex Romanus perliteras Regi minatus est .st istam et na cum pus religionis hosfeni denunciarurum, nisi negligentiam resarciret. Rege igitur hortante, Plei mundus CADariensis Archiepiscopus primum crearplures Episcopos, deindepurgani sevi causa Romam profecta
Pontificem placauit. ιab AEneas Silvius cap. tylustoriae Bo hemicae: Cyri us Moranorum AposZolus, baptizato Sualocopio Rege, Morauis Christiana sacra crediderat, multa , alias Sciatiorum gentes adsidem Chrim conueriterat. Reserunt ori mrium Romae ageret, Romano Ponti ci si plica se,ut Sclauoru lingua eius rem Iss hominibus quam bapri uerat rem diuinam faciens utiposset. De qua re dum in sacro Senaru , ceptaretur, essent. I. Non pauci cotra ictores,auditam et scem tanquam de caeso in haec teria missem O nnis
Oiratus laudes Dominum, se omnis lingua confiteatur ei. In dei datum Cyrim indultum. Nec que quam haec res moueat, velut diuinitus iam reuelatu sit, sacra ossicia in vulgari lingua celedrari posse. Nam ut hoc ultro fateamur,ita ne hic quid c dicitur, aut sacra ossicia talum in vulgari, aut melius in vulgari, quam in sacra lingua peragi. Aded, ut quacunq; in lingua Cyrilli aetate, vel iaMoraula, vel etiam Bohemia factum ab ipso factum sit certissimo constet, postea Latinam lin. suam in ta fidem locis generaliter ad sacros usius accommodatam esse. Neq; vero eadem ratione
agitur cum Neophytis, de cum ijs qui plene sunt edocti fidem Christi. Quod vero ad nostrum
propositum attinet, hinc perspicitur, Apo Molicam Sedem pro matre dc capite reliquarum Ecclesiarum tam a Cyrillo quam ab ipsa gente Morauorum de Bohemorum agnitam tuisse. Nam iii Romanae Ecclesiae fantia communione Vinces laus Rex Bohemorum&sancte vixit, & Martyr ad poliremum ci sed iis est. Imo ctia Angelica vox illa quae de caelo sonuit, satis manifeste sisnificauit, nec facra in Ecclesia Occidentali absque venia Pontificis Romam aliter quam in sacra lingua rite atq; ordine celebrari posse,& penes Pontificem Romanum esse, ut is pro temporis ocloci opportunitate in ea re disipenset, ac ius ex bono Se aequo dicat. ιsi Eneas historiae Bohemicς cap. is. Bolemi Rohemorum Regis soror Milari cum Romam orationis causapetiui stet a Ioanne Pontifice maximo excepta, ipsius authoritate monasteria S. Georor in arce Pr gensi construxit ibis sacerdos id est, monialis consecrata es Eadem quoque S Viti aedem a Pencessa cai funditam in Pontificalem leuari obtinuit. Schamaburgentis anno D.9 8. Synodus Inget heim congregata est, cui Marinus legatus
437쪽
Ciuitas Dei, seu Ciuitas diaboli continuata Ecclesiae Schisematici des Apoliatae,
murrae Graecorum se contumelia in Ecclesiam Romanam. Latina tingua re
prehensa.' Michael Theophili x Theodorae filius Corallanunopolis im
perator cum Ignatium Patriarcham iniuste deponendum curasset, ob eam litorcina Pontifice Romano mite reprehensia es sci, CO infamae prorupir, ut tinguae Latinae iniuria, irrorans, in epistola sua am appellaici Baibara& Scythicam. Ecclesiae Latinorum clausis.' Sub Constantino Mono nacho Graeci Constantinopolit alii omnes Latinorum Ecclesias,quae
penes ipsos erant, clauserunt, MMonachis monasteria abstitierunt. nisi Graecorum viverent limstitutis.
Doctores Catholici, se custodes murorum Ecclesiae.' Nicolaus primus in epist. ad Michaelem
Conit intinop. Imperatorem: O furorem, qui nec lineuae nouit parcere, quam Demfecti: Et quae inter caeteras, in nomme Domini, honantea nolo, confitetur , quia Dom=m no Lur Iehus
Christo inmoria est Dei patrue se quae cu He
braea atq; Graeca, tu titulo Dominia reo us, di creta , insignem principatum tenens omnibus nation bis praedicat Ierum Narrarenum Regem Iudae m. Et post:) In princit o F inuti et Ostrae, Imperator met os nucupaLus Romanorum, Or tamen Romanam tinguam Barbaram a eL lare no vere mWj. Ecce quovie,imo vero in Maec ιραιου Fes fiuitatibus, inter Graecam linguam de ut/ quid impretiosium, hanc, quam Barbaram
ct thicam tinguam oppestatu, mi stetis. Etroit in I sius enim dymone lingua Constantino oli: aha Messa lectionem ADIIoticam se Lua eluam in stat Militi fertur primulis recitare, Vm Graeco simone , 'ro rere Graecos 2Ii-q sin lactiones pronunciare.
Leo nonus Pontifex Romanus in epist. ad Epilcopuin Constantinopol. Michaelem de Accidanum Bulgarorum Epis opum cap. 29. Ecce in hac parte Romana Ecclesia quanto χρυ-tior, moderatior es c timentior vobis sZ Siquidem cum mira ct extra Romam plurima Graecorum re Mantur monasteria siue Ecclesiae, nullus eorum adhuc perturbatur, vel prohibetur a paterna traditione siue siua consuetu me: qum p ilus Jadetur se a onetur eam ob seruare. Scit namquc , quia nil obsunt saluti credentium diueriae pro loco & tempore consuetudines, quando una fides per dilectionem operans sona. quae pol cit , uni Deo commendat
438쪽
ram Episcopum AuguIM , indesicorum quo post annos quindecim factam est.
Saxo Grammaticus histor. Danicae lib.f. Frotho apud Angliamsolennibus aquis humectatus,priac uatam saturem tua intublicam exuberare cupiens, ab L fgapeto, qui tunc ciuitatu Romana sataris p erat, Damam diuinuus erudiripetiuis. Sed fatu suis Romanae legationis praecucurrit aduentum. Abbas Vrspergensis in Chron. Otto a Ioanne Papa liter spunticiter exoratus, quatenus ρω amore
Dei sanctorum postolorum Petra G' Pauli Romanam Ecclesem ex faucibus Berengar liberaret, cossectis copiis in Italia vemens, ab eodem solutico Done I enali sectione, O' beneductione bl matus, Imperator O' Augusta est a'pestatus.. J Luithpradus Ticinensis lib. 6. rerum per Europam gestarum cap. 6. Ottoasummo Pontifice Oet niuersati Papa Ioanne unctionem Ascepit Imperi, si Blondus Decadis r. lib. s. Ioannes Ponιifex Capuana Ecclesiam ob Pandulsi 'incipis merita Metropolita am fore conssiluit. Otto Frisingeniis lib. s. cap. 11. Otto Rex a Summo Pontifice Ioanne ac toto populo susic plus, applaudentibus cunctis, Imperatoris & Augusti nomen sortitur. Et cap.23. Idem Otto audiens. cunis cm Ioannem Papam in partes Alberii x Berengari, inclinasse, cum prius absentem c 7 vocasset,co DLD Synodo Epi porum, Leon m ei in pontificatu βωbstituit. Quod factum Otto Frisii geniis modeste notans,quae omnia inquit utrum licite A ficus factasint bcere, praesinus no est operis. Et cap. 1 . Clim Otto diiccis lIet, Romani pulso Leone, Ioannem restituunt,eideniq; postea mortuo, Benediistum substituunt. Verum otio armis eos coegit, ut Leonem,quem ipsi ante veRhegino testatur) clegerant,Pontificem agnoscerent.. S. I iter caetera, quae Dei; miris modis in B. Petri vicard sui cathedra stabilienda operatus est, nec illud praeternini edum videtur,quod cum Papallie Ioannes multo nequi stimus csset vitaruex Luith prandi Ticinensis qu1m blatinae vel bis constatὶ ob eam a causam a subditis, ut se corrigeret,admoneri quidem serio deberct,deponi tamen ab ossicio non posset quia nemo summa Sedem, excepta haeresis causa, recte iudicat cumq: nihilominus prudens & pius Imperator Otato Dei icto motus,sed Ecclesiasticarum legum non satis peritus, in Synodo Romaua Ioannem a Sede sita remouere, aliumq; substituere conaretur , quae res maximi schisuatis occasio sutura erat, alia fregitimum,licet improbum Pontificem rite creatum agnoscentibus, ali s vero eudem Ob immania crimina velut rite depositum nihili aestimatibus: cum haec,inquam,ita se haberent, Deus qui solus summi Iudicis Iudex est, Papam Ioannem subito in medi)s sere turbis ex hac vita sustulit vacuumq: eius locum nouo pontifici reliquit. Nec ista solum ratione cosiluit Ecclesiae suae, sed praeterea cum Renedictus in locum Ioannis a Romanis surrogatus cssici, Leone octauo iam prius ad eam dignitatem, sum viveret adhuc Ioannes, minus legitimc assumpto,cumq:& Imperator,&Synodus Leoni, populus aute Romanus Benedicto studeret: Deus etiam huic
morbo duplicem medicinam fecit,unam expers nasumptam, quod Fenedictus, qui ante consenserat in Leoncm cci ipsio electioni suae praeiudicasse videbatur: alteram ex ipsa rei natura petitam, quod idem Benedictus sauthore ruiti prando, qui tunc vixit,in fine lib. s. cap. ii. in spontecesiit iure suo. ad Domini Leonis Papae,i ins Imperatoris pedes stabi iens, pallium sibi serens, i I. cum Pontifali ferula quam manu gestasat, Domino Leoni Papae in praesentia Synoui re ens. Ita dc pium Imperatoris totius t Synodiitudium Deus a schismatis horrendo scelere cohibuit, de
duos Pontifices, qui nullius nominis aut horitate tu ste remoueri poterat,sua potestate remouit. alterum ex hoc mundo euocas alteri lium ilitatis donum,ut Discici suo cederet, infundens. Nec
mihi opponat quisquain, hinc salte in probari,quod Synodus Episcoporum errare possit. Nec enim legitima Synodus suit, quae celebrata est contra voluntatem eius Pontificis a quo praecipue tum omnes Synodi confirmantur tum illae potissmum,quae vel de causa fideli vel de Episcoporum depositione tractant. Quibus ita constitutis, hoc est, dc Ioanne iam mortuo de Benedusto cedenter merito Luith prandu de Papa Leone ita scripsit in vita Othonis primi, quae iam habetur in sine lib. 6. rerum per Europam gestarum: Leo inquit) venerabilis in Sede P. Petri i postes
ora ram nunc Vicarius. Stamilaus orichouius Roxolanus in Chimaera: CAdmonitu orum et trorum quorundam, Mi Icone Monarcha, cum audiui simus, esse imitarem quandam Dei cuius Antistes esset Romanus Pereus, penes quem author Lu et silmma , ex struitute D iaboli in libertarem Chiam homines vindicandit asMe ipsio istius esuitaris Antistite, Miescone imonarcha opem aduersus D tabeti vim in oraulmus IIus Ioannes I . Vicarius Iesu Christi,Simon is aurem Petri succeser exoratus a r Uonarcha, Senna M'-6ry pulo, docti imos viros Italos,videlicet , illibaldum, Prochoraum, Iordanum, fidum L Hesdum, An gelotum Octa uanum, Iulinuinianos Vandalos ac Levitas doctum mist, qui cr Musionem Mona
cham est tenus no Irum illi sibiectum sacri Raptimatis unis ab oririnati culpa ablaerent, ces' exesun tute Diaboli altatos ae mundulos,m ciuitarem Dei transferrent, in Christit Ecclesiam duarent. quod
439쪽
Ciuitas Dei,seu Ciuitas diaboli, fuContinuata Ecclesiae Schisenatici 2 o fiat I '. qui Dcessionem continuatam non habent.
Haeretici O Pseud prophetae. Sacrificium cse Baptisimus Latino
rum pro immundo halitus.' Si quando Sacerdotes Latini super corum celebrassent altaria, non prius ipsi cacrificarevolebant in illis,quam ea, tanquam per hoc inquinata, lauissent. Baptizatos etiam 1 Latinis rebaptirare praesiumebant. In concit. Laterari.
Transitus latinis in et e ram sanctam in
hibitus.' Alexius primus Imperator Constantinopolis, foedere cum Turcis icto, de Nicaea Solimanni filajs reddita, custodias ad prohibendum transitum peregrinis ex Occidente venientibus) ter-L , marique constituit: Babyloni cum Regem contra Latinos sin Terra sancta bellum Domini gerentes) frequentibus nunci, sanimauit. Vispergens in Chron. an. Do. iros. Nicetas etiam Choniates in libro i. rerum a ManucleComneno gestarum fatetur,cum Latinos in Syriam euntes serro, fraude, veneno persiculum csse, calce in farinam iniecta. De Graecorum erroribus. In fermentato pane consecrantes,appellarunt Latinos AV-mitas, de eos anathemati raucrut,
corpus coniicerent. Addcbantctiam
murorum Ecclesia. Concilium Lateranen se siub Innocentio tertio scui praeter Patriarchas Constantinopolitanum de Hiero lymitanum, interfue- .rant Praelati mille ducenti&lius: cap. . Licet Graecos in diebus nostris adobedientiam S dis Ap Bolicae reuertentes, fouere se honorare
velimus, mores ac risus eorum, in quantum cum
Domi possimus, sis endo: in his tamen i is deferre nee volumus, nee debemus,quae 'riculum enerant animarum, se Ecclesia tici derogentonet Dii. Et phsbὶ Volentes ex o tantum ab Ecclesia Dei beandalum amouere, acro suadente comcilio, d Erict e praecipimur, ut altaria cin quibus latini celebrarunt auare, ct haptizatos ab istas, rebaptizare de caetero non Uumant, conso mantes se tanquam obedientiae fise sacro ancia Romanae Ecclesiae matra suae: is sit unum ouile, se unus Pa r. Si quis autem quid talepraesumpserit, excommunicationis mucrone percussus,
ab omni os eis se beneficio Ecclesiantico de a
Gulielmus Neubrigensis rerum Anglicarum lib. xap. I 3. Graeci cium lint Christiani. non secus, imo plerumque ctiam scrocius, quam Saracenos,abominari Latinos nos cuntur. Cum 6 Imperator Latinus Fredericus a Graeco, Christianus scilicet a Christiano. per nuncios peteret, quod olim Israel sub Moysie petierat ab Edo Amorrhaeol obsecro te, inquiens, ut transire mihi liceat per terram tuam: Giςcus ille impio regi simillimus, 5e Saladino, quam Cluisio fidesior. concedere noluit, ut christianus exercitus simpliciter transiret per fines suos. Leo nonus in epist. posteriore ad Micha lem Costantinop Episcopia: Christus, qui non venerat holuere legem, si Mimplere, iuxta ipsius legra praeceptum, exar' s ct tiano vetus Pascha impleuit, O protinus ex azymis se vino nouum Acut aperte Lucas narrat Disciputas tr aedis . Neque enim totis octo Hebus Ussu fermem n
440쪽
nsis nisum, cir gratiam eius qua nos in communionem suorum Deus conuocaucrat, celebrasam chomines turmatim a semina confluentes bapti sunt, idola ex Vandalia exterminabant. Rheginoan. Dona. 967. Otto imperator apud Lauenam Pascha celebrans cum Domino Ia nc Papa, plurimos ibi ex Italia & Romania Episcopos coadunaint,& liabita Synodo, multa ad utilitatem sanctae Ecclesiae adinvenit, & Iiotico Ioanni urbem ct terram Rauennatium, alias QP complura mutias retro temporibus Romaniis Ponti cibus ablata, reddidit. Polydorus Angi histor. lib. s. Edgarus Rex roῆatia Dianitani, Et heluoldi & Osinaldi qui erantcbi lanctissimi Epis copi) a Danne I s. Romano Pontifice obtinuit,etissecularibus presburis eiectis, Ereret monachos in eorum loco abilire.
Martinus Cromerus de rebus Polonorum lib. a. sub Miecit lao primo Polonorum Christiano Principe, ad Qxorsis Episcopis, prouincivi Archiepi opis distrabuendas .es h luis dedicanda Gi Aegidias Car Mulcis Episcopus Tu lanus Ioanis decimiteri, Pontificis Maximi Legatus . MD qui
prDnos Archiepi copos O E scopos Italici nonnullas etiam G Anci, Cr Germanici generas fecit.*.Putarim haec siccius aliquanto sub Ioanne is.aut etiam I7.contigisle. Verum & nomina horii Ponti ficum, Sc tempora usqueadeo sint confusa te perturbata ut Blondo etiam attestante decadisi. lib. 3j vix scias,quam rationcm inire oporteat. Nam quem Platina Ioannem deci mutnoctauum numerat, eundem ipse sat tur,nullo in loco numerandum fuisse, quia tempore Gregorij quinti per tactionem Pontificatu occupauit. Quod idem de multis alus Pontificibus censeri potest,ut
non multum referat, de ordine ac numero Corum Qui eius dem nominis fuerunt, contendere.
modo constet de reipsa. Conflat vero cx Cromeri, Bonsi iiij, de Platina testimonijs. Vngamsi Romano Pontifice tum Regiae coronae ius, tum Sedis metropolitanae honorem petijsse, atque impetrasse. c,3 Crescentius Numentanus ut est apud Biondum decad. t. lib. 3. qui se Consulem Romanum
secerat, Ioannem decimumquamam qui Othoncm y . adopem otiolicae frendam in cauerar delita veneratione prosecuim eis, in facie . cernuu edes inculatus. I: milius de gestis Francorum lib. 3. Cum Arnulsara Rhemorum Archiepiseopus in D do 'si porum, reclamore uno Smino Senonum Archiepiscopo, Sede siva eiecZus esset: Ioannes Pontifex M. mus Lennem in Franciam legatum misit, qui cognita cosa, conci0 acta resci . Idem traditur apud Aimoinum lib. s.cap s. Cromerus lib.3. de rebus polonorum: Adalbertus Pragensis Episcopus, cum apud suos adna nitionibus nihil proficeret: Roma pnmum,ac deinde impetrato a Pontifice Maximo commeatu n Vmgariam profectas es f. Vbi Stephanum Regis filium vel baptizattit, ut volunt quidam, vel baptiet tum ante confirmattit. Inde Poloniam venit,ubi Gne ensis Arctaiepiscopatus ei defertur. nique s t etiam Otto Frisingensis lib. 6. cap. 26. aitὶ in diebus otionis tertii B. Adalberius Priagentis Episcopus praedicans Prutenis, martyrio coronatur,anno Dona. 997 A Gregorio quinto ex Ottonis Imperatoris assensu, sieptena ex Germaniae Principibus constitutos esse,qui Imperatorem eligerent,recentiores historici passim tradunt, Blondus decad. r. lib. 3. Platina in vita Gregorij quinti, aeneas Silvius in Epitome Blondi, Cromerus de rebus Polo norum . M alia alibi. Verum id valde admiratur Onuphrius, qui factuna sit,ut inter tot li istoricos. qui eo sere tempore in Germania florueriat,de tanta re prorsus nulla fiat nactio. Silet hac in D te Sigebertus, Otto Fris ingenitis,Scliasnaburgensis, vitichin ius, Luithprandus, & Aimoim adipendix . Sabellicus dubitat de re tota Enneadis s. lib. 2. Auentinus etiam aliter sentire videtur. Onuphrius ergo negat. vllum tale decretum Gregors quinti aetate factum esse, in libro de Imperator conuius. In omnibus autem controuersias longe quidem probabilior est sententia cina uni si praefertim cum Onuphrij opinio veterum historicorum obscuro potius silentio, quam
expresIa aut horitate iuratur.
In electione autem Philippi Restis,& Ottonis quinti,quae longe post Gregorium quintu facta
est. Ioan . Tritentius ita testatur, plures qua in s cptem Principes ius suffragiorum cosecutos esse: ut tame tam Ander naci, ubi Philippus,quam Ersordiς,ubi Otto clectus est primae fuerint penes Archiepisicopos & Ducem Saxoniae. Apparet, Epi copos,Cona ites, & alios nobiles incuria Ge ne talem sic emtu vocat)conuenisse. Ex altera vero parte Henrictis Ostiesis Cardinalis, qui fio ruit circa annu Domini in o. dum epistolam decretalem Innocent ij tet iij cxplicat quae extat s b tit. de electione c. venerabilem septem Principum meminit, qui ius eligendi Caesare anteir sius aetatem habuerint. Recentior quide est Alvarus sed & ipse abhinc annis ducentis de quadraginta vixit qui de planctu Ecclesiae lib. i. c. i. dicit,eam clectionis forma, tuae tam sua quam nostra aetate in usu eli, institutam esse a Gregorio quinto. I inqui electio incepit anno Domini ι oso. persecuera tinuantum Ecclesia Roma a termiserat,cutus eis regna transferre, O . Principes de sua Sede deponere. F. Vtcunque sit, cum ex omnium Authorum consensu certii lime constet,