장음표시 사용
401쪽
Ciuitas Dei, seu Ciuitas diaboli, siu retinuata Ecclesiae Abimatici Apostatae, successio. qui succesionem conti
neminem paterentur Ecclesiae Romanae Pontificatum gerere, praeterquam, si pro sua confr-matione certum tributu Caesari persoluisset. Quod cum in qua uis Ecclesia iniustum fuisset: in Romana, quae caeterarum capud est, non niti iniquissimum fuisse existimari debet. Caeterum si hoc in Imperatoribus haereticuest habitum : quid de Henrico O Duo Angloru Rege statuemus, qui summu Anglicanς Ecclesiae caput sicipsum scribens, omnium Ecclesiarum dc bene. ficiorum Ecclesiasticorum primitias sibi de suis usurpauit 'Dae. De Armeniorum erroribus.
De veratare carnis Christi in Eucharisa. Armeniorum siecta Nicepserinmeminit sub Phoca, M. II. c. ff.' Armenu duce Echanio quo- dat Eutychia nora pars,imo' haeresium Omnius mina, dicebat, Sacrificium pania carnis ora D id est, eius panis qui est caro Christit non Chri Zi, sed diuinitatis corpus e se. ut ait Euthym.
tum absunt Caluinistae ab haeiententia , cum talem carnis Christi manducationem etia in Sacramento doceant, quae potius diuinitati , quam carni per sacramentu manducandae conuenit. Volunt enim ibio spiritu eam corporis manducationem
fieri, quae in coena Domini non solum potissimum, sed solummodo ad visibile sacramentum refertur, utpote de cuius corporali manducatione Christus dixit: Accipite, O manducite, hoc est corpus meum. Spiritalis autem manducatio, quae fit in Eucharistia , fit dum id Spiritu participatur, quod corporaliter
Vinum Doctores Catholiui ct cus rodes murorum Ecclesiae. Iuanto mel in foret sibi, domina seram ese anno fere,etia religiosorum 'incipum exemplo, deuotionis ob egurum exhiberet Sed contra Deum famosius, terminos quos flosuerunt Patres nos hcontempto domo timore transgreditur, se coira Catholicam veritatem suae furore tyrannidis efferatur. In tantum autem suae temeritatem eo tendis vesaniae, ut caput omnium Ecclesiam, Romanam Ecclesiam i vendicet, ct in Domina gentium terrenae ius pote Hatu usurpet. quod omnino iTe feri probabuit, qui hanc R. Petro Apo- stolo oecia ier commisit dicens: Tibi dabo Eccl Liam meam. Omnis ergo haereticorum acies obmutescat, quia nuggra vires habet mendacium , quod voce ventaris inuenitur dei ructam. Gregorius Magnus lib. Dialog.c. Dis mus quotiaranas carnis Domini se sanguinis hosti.is immolare. Et post:) Etus quippe ibi corpuae sumitur, eius caro in populi salutem partitur, eluae sanguis non iam in manus infidelium, sed in oras ilium auditur. Diuinitas autem, quae Om nem locum implet, nec per vices sumi ex se,
nec in ora fidelium fundi potest. At de Christi anguine in Eucharistia repraesentato, id est, praesente&rcipsa exhibito, idem Gregorius ita scribit homil. 22. in Euagelia: Sosuu Chrim super utrumque postem ponitur, qua δε nos tum ore corporis ,se etiam ore cordu hauritur.
402쪽
388 PONTI p. ROMAN . SEMPER FUISSE TOTI Vs ECCL. PRIMAT v M. 13. Imperatorem Ecclesae Romanae ' tum agnouisse.
si, Sicar tarentespriores et earlprincipes sinquit ad Constantiam Augustam S.IViri Ap Fotis a
tia quaeserunt, ita apud vos eitu honor nu uenus minuatur. Et iterum:) Si Episeoporum causa mihi commisorum apud'ι 1 mos Dominos attorupatrociniis di ponuntur qui curauerant. Vt Imperator iuberct, Maximum Episcopii cum honore suscipi) infelix ego in Ecclesia usa quid cio'Vt E si pi mei adsiculares iudices refugium habeant,riccatss meis deputo. Suos vocat quia ei suberant. Lib. . Inchct. 13 cpi st. 34. Saonitanae ciuitatis Epippus a me ac Ressonsati meo ordinatus est, Ofricta res est, qua βιώ - is anterioribus principibus euenit. ιλ Lib. 7 cpiti. 64. Pi imus Imperator primatem Drancenum sid est, Patriarcham Constantini politanum iuxtastatura Canonica per nos voluit iudicari. si s Lib. ii. cpist. 43. ad Phocam Augustiam, Antiquam consuetudinem fuisse testatur,ut Apontaeae seu, Diaconus in Palatio Imperator permaneret. r . Haereticos pertinaces Ecclesiae Romanae primatum non agnouis c, i. Lib. 7. epist st. Perversibomines strium capitulorum damnatores s subesse seri, ita suineae
ρraeceptu nolunt. Omnibus omnino haereticis hoc semper in more fuit, hod icque Protestantibus in more est, ut sedis Apostolicae praeceptis subesse nolint.1s . Reges Huersarum nationum es t Vagnares, Ecclesiae Romana primatum agnouisse. ii Lib., . Indici. 11. epist. l. ad Bonifacium Magnificum Africae: A B. Petri Ecclesia cui Austo retagni caeteris commisi sunt,or ligandi ac Hluendi potetias attributa vestra anima non inueniatur is,sa, ne se hic beneficium eius desecitur, isnc vitae aditum claudat. sis Lib. I.epist.6 i. Gcnnadio Patricio Africς: Episcopum communione priuatum esse,valde miramur, cur nobis hoc non primaru eius Epistola indicauit..im Lib. . Indict. 2. epist. 3. Proconsiui Dalmatiae petit gratiam D Gregori pro causa Maximi., is Lib. I. epist. 9s. Magistro militum in Istria: missum iEic as Apolita siegregatum remanere voltu Ecclesia: tantusig. vos R. Petri A nolorum princi se amor accendit,ut ouile idius, cuia Dommo omnes creaturae sunt traditae, summo redintegrare cum desiderio cupiatis: Ecclesiam Romanam vocat ouilc Petri, id omnes fideles ubique diuus, illi traditos docet.
si Lib.7. cpist. 97. Gallinico Exarcho Italiae: Petimus, ut pro bono desideris, quo sistrici ad Ahoz usim principis petram seolidam concurrerunt, halere ignemini commendisos: Quςnam cst petra solida Apostolorum principis, quo Istrici concurrebant, praeterquam unitas Ecclesiae illius quae Petri sedem caput de fundamentum suum post Christum agnoicit'
si, Lib. 7.cpist. ii . Theoderacam in Theobertum Reges Francorum bos vocat, hortaturn, ut Syn dum congregaripraecipiant, in quapraescribu hub anathema s, obligatione, quid debeat constitui. λι Epist. ii 1. Sciens Childebertus Francorum Rex, eam A 'Iuli sed reuerentiam a fritibus exhileri, τι quae eius decreto fuisseni Hosta, Aius deinceps Egicitae usurpationis molema quaterentur:Zeim,ea quae dio uerat de monasterio a se con fructo, aucIoritate i Apostolicafirmari. si1 - Lib. ii. epist. 8. Brumchildae Reginae Francorum: Fily nobisi ex vestraperhibuere iussione imandatum, ut talis debeat a notis in GasDispersiona transmitti, quae facta Synodo, cuncta quae contra Canones perpetrantur, omni tenti Deo auctore fit corrigere. i, Lib. II .epist. lo. Si qui s Rc eum, Sacerdotum, Iudicum ac persinarum secularium hanc Con uti na nostrae paginam agnoscens, contra eam venire tentaverit, potestatas honoris sui dignitate careat, reum Ffe Humo luci cis exi aere de perpetrata iniquitale cognoscat.1r Lib. I r.epist.7. Thcodclindae Reginae Longobardorum: Falsa sunt omnia quae contra I uticam vel Catholicam Ecclesiam odierat. Absit nos cui det haeretici recipere sensum. rL TH
403쪽
Ciuitas Dei, seu Ciuitas diaboli,seu continuata Ecclesiae Schisiratici ω Apostatae,
succestis. sim successionem. coutι- nuatam non habent.
Haeretiti es Veia prophetae. tu rores Catholici, se cuEodes
murorum Ecclesiae. Vinum aqua non naiscent. Ni - Concit. Aurelianense quartum, cap. 4. de- cephorus lib. IX. cap. y3. Et hoc cernit . ut nuTus in oblatione sacri Caticas, Ausi etiam Protestantes obseritant quod ex stactu vineae steratur,arua mmtum osse contra omnem Ecclesiae totius repraesumat. sp
De originali peccato se gratia
' Negantes ullum esse origina- lc peccatum, etiam ab Omnibus Sacramentis virtutem confercni di gratiam tollunt. Auctor elii Guido Carmelita. Et in hoc Pro- reitantes imitatur illos Unde tam Arinenti, quain plerique Prorcs stantes putant, pucros absque bapti lino saluari posse. An beati Deum
Volebant beatos ante diem Iudicu Deum non vidcre. De antiquorum fidelium
salute.' Dicebant, omnes homines ante Passionem Christi damnatos luisse. De peccatorum rem ione pir sacerdotes. Dicebant quaedam esse peccata qu.e a nullo sacerdote remitti possint. Protestantes vero vix, ac ne vix quidem ulla omnino peccata pei iacerdotes remitti docui. De Gregorius in Iob lib. .cap. 3. auem Hlutis unda non diluit, originatis culpae sunticia non
Et lib. ir. IndicL7.cap. io. Ini o quinem'Herto omnis culpa funditus extinguitur. Et Dialog. lib. . cap. 18. de sacramento Eucharistiae agc iis: Haec sinquit in singulariter victima ab aeterno intentu animam saluat. M Tam Baptismus igitur, quam Eucharistia conferunt gratiam iis qui digno illa sacrameta percipiunt. Quod idem de caeretis etiam sacramentis credendum est. Gregorius in Iob, lib. ra. cap. I . imas AZae intus omnipotentis Dei claritatem mini,
nee et D modo credendum est, quia foras sit aluuia quod ignorent.' Gregorius in Iob, lib. 4. cap. 3. V Iapud nos valet arua Batii sinatas, soc egit a ua veteres vel pro paruulis solas aes parentum de aliorum fidelium 2 et Apro maioribus virtus sacrifij, vel pro his qui ex Abrahae stirpe prodierant, my
Nicephor. Cliartophylax in epist ad The
dosium Monachum: Ligandi secedis prout cia Pontificibus ipsis a clementi lino Deo nos Iro Amandata est. Siquidem ad Petrum ait: αuaecunque ligaueris, tirata, Gr quaecunque 'lueris, soluta erunt. Et post: in Si quis expertus sacerdotio fungarur, quamuis est iu se mulitim detin-quentes, quo pacto abiiciei' ciui autem hinc emserram, in quocunque fuerint peccaso Gunii, ne
404쪽
f. Fideles pu&s factis suis demon, Irasse, quantopere si a caeteras
omnes Romanam Ecclesiam coluerint vetus a
Petra sedem. , i, Lib. .enis l. . Inignos nos pro R. Petri Apostoli reuerentia mens fidam veneratur. Ex amore quippes obum ius sieris Redioribus mos ultra mentum erupit, ut cism eorum corpora humanda Aferuntur, DalmatI 8ro sanctitatis reuerentia sibimet artiendas, populus sic dat. Lib. Indiar. epist. iis. Sciebat, eum Apostolicordi reuerentiam a s de bus exhileri, ut qua eius fiseni decreto dispoisa αulgius deincen issicitae et urpationis mole IIIa quaterentur. Lib. 3. Dialogorum cap. 3. D. Gregorius refert, in Graeciae partibus propinquos cuiusdam
muti & claudi ab Agapeto Papa ex auctoritate Petri postulasse, ut simitati recideretur. Quod Mia bini est si Misarum Iozemnia celebrasa, ct sacrificiu in conjectu Dei omnipotentis immoti m. II. Patriarcha, omnes Ecclesiae Romanas lecto uise, tr ipsos
DI Lib. 1. epist. 37. Ad Natalem Episcopum Sola nitanum scribens ait: Fraternitatem tuum resino,
vita,tamen loco transgredior, contem a G decessisse meι CT mea sententia, Honoratus Archi ac
nuspropriograduprauatus est. ae uod si quilibet ex quatuor Patriarchu fecisset nego. scanduis
tanta contumacia nulgo modo tra trepotuisti. g. Agnouit ergo se maiorem quouis Patriarcha in peccatis vllius Epistopi auctoritate sita puniendis. I; Eulogius Patriarcha Alexandrinus ad B. Gregoriu sicripsierat vic6stat ex lib6.cpist. 37. indici. Is.)quod B. Petrus Apostolora princeps in cathedra sua Romae; nune et que inhuu Auccessori QEderet. Lib. s.cpist. 6 o. ad Eulogiu in Episcopuin Alexandrinum: . erismagistrisui gremium, deis praedicario salutis exorta est, tota se conferre deuotiones timus.1 ' Lib. I. epist. 3o. Eulogius Gregorium salutauit uniuersalem Papam, sed ille nomen recusat,d icens: Ego non verbis quaero 'serari, sed moribus . nec honorem esse deputo, in quo stat res meos hon remsisum perdere cognostis. Et quidem in Chalcedonensi Synodo atque post asubsequentibus Patribuuhoe dere soribus meis oblatum vestra Sanctit.u nouit, sed tamen ninus eorum uti hoc unquam vocasias voluit. Iuserto rei agnitum est in Pontifice Romano.s,o Libr. epistol. 63. De Constantinopolitana Ecclesia Pod dicunt,quis eam dubitet stri Apostolica esse Dbiectam 'uod se Dominus simus Imperator, stater noster Eusebius, eiusdem ciuitatu E sic in Gidue profitenturissi Lib.7. cpist. 6 . In quodam crimine Dea cenus primasfuerat accussus. Et post: in Nam quod id primas stessicit sid Apostoti caesi biici siqua culpa in Episcopis inuenitur, nescio quis ei EpiscopusAbi
ctas non sit. Cum vero cul a non exigit, omnes secundum rationem humilitaris aequales Funi.ssi Lib. ii. Indict. s. epist . s.Eulogium Patriarcham Alexandrinum monet, ut simoniacam haeresim funditus euellat a sancti Mimastri Alexandrina, quae sinquit Gregorius in nostras. Nimiru, quia Ecclesia Alexandrina per B. Marcum D. Petri discipulum Gedis Petri,hoc cil,Romanae Ecclesiae portio qua d. am cst. 133 Lib. i. Indict. s. epist. 17. Gregorius siginiscat , se usum passi, Anastast Patriarchae Antiocheno concesi se. Vnde constat, ipsos Patriarchas honorem pallia a Romano Potifice velut a suo mai re de superiore solitos esse accipere., . tr S. Romanam Ernesiam ex iudicio D. Gregorijsinodis etiam praefuisse, eig. vel indicendi, vel irritas faciendi ius habuisse. 134 Lib. epist. 3 . Cuncta acta illius Synodi lin qua Episcopus Constantinopolitanus uniuers Iem se vocau ratj sede contradicente Apogotica, soluta simi. ιιι Lib. 2. In siet. lo. cpist. 33. Columbo Episcopo Numidiae mandat, vi uniuersale concilium 'LI 'orum ad net in Africa.ι Lib.7. lndict. Σ. epist. 69 Sine Apogolicae Seris aucZoritate atque consiensu, num cluaecunqur acta
sin Synchio fuerant,et ires habent. Et post: Si quis siripiapraesentia aliquat parte neglexerar a B. P in i postolorum principis pace se noueris siegregasum.
405쪽
Ciuitas Dei, tacontinuata Ecclesiae successio. Ciuitas diaboli, fuSchismatici ostitue,
qui successionem continuatam non habent.
De sacrificio externo. Cultu ludaico uesic agnos sacrificant. & in Paschate non corpus Dominicum, sed agnumi assum suarunt. De Crutas veneratione. Crucem non prius venerantur, quam eam baptizauerint, de in eius medio unum clauum fixerint quo significant. unum ex Trinitate crucifixum id est, diuinam eius naturam ) & sacrificus anguine ipsana inunxcrint. De Pur atorio.
Negabant visum esse purgatorium , in quo minora fidelium delicta emendentur.
De origine peccati. Peccatum simpliciter adqmone esse aiunt, non autem Omnino a libero arbitrio. De Lberorum procreatione in Pararis. . Dicunt, Adam um&Euam in
statu innocentiae nunquam fuisse carnali copula coniungendos, humana specie aliter proPagata. D estexuum re turrecDone. Omnes in virili, nullum autem in femineo sexu reli irrecturum asserunt. Hactenus Guido. II s. De
Doctores Catholies, se iustodes
murorum Ecclesiae. Isidorus ibidem: Sacri elum, quod a Christianu Deo ossertur, primum Grauus in tituit,quaudo commendauit Apostolas corpus se hanguinem suum. Accepit Iesus panem, , calicem, o benedicens, dedit eis. Hoc ergo se cium Christianis celebrare praeceptum eis, resciis ac finitu Iudaicis victimis, quae inseruitute veteris popul celebrari imperata Iunt. Gregorius inagna Praesiui Armeniae anu omnes iusiit, cruces ligneas quibusam in totis a se coAMM.ts adorari, adeasque tanquam Ulacra profvia concurri, id cum nondum egis Pontι-fex declaratrus, ea que nec abluιtone, nec clauo, nee sanguine ex ora. Euthym. parte a. tit. 2O. circa medium.
Gregorius Dialog. libM .cap. De quibusdam leu bus cui s esse ante iudicium purgatorius ignis credendus est, pro eo quod Veritas dicit a tu siquu in sanctum Spiritum blas hemiam dixerit, neque in hoc siculo remittetur ei, neque in futuro. 1n qua sententia datur intesiui , quasdam tu'as in hoc peculo, quasdim in futuro pejolaxari. Et post: in Hoc tamen sciendum est, quia Hic saltem de minimis nihil qui quam ρurgatioris obtinebit, nisi bonis hoc actibus in hac adsuevitamsi ιus, ut Unc obtineat, promereatur. Greg. in Iob, li. 33. c. 2 o. Reprobi nequaqua patriae calesias praemia aeterna percipiunt, quia ea nunc, dum ρromereri poterant, ex libero arbitris contemserunt. Greg. in Iob aib. .c. 28.Si parentem primum nutri peccati putredo corrum eret,ne quaquam ex
se filios gehennae generaret, ed hi, qui nunc per rodemptionem ad nisunt soli ab Ago electi nasce
' Greg. in Iob,li, 3. c. I. sensiuspra votumiasis mulieribus in vilio est, non autemst L
406쪽
I p. Haereticos se orasmaticos ad Ecclesiae unitatem reuertento agnouis eprimatum Romanae EccAsia. 1, Lib I. Indict. r.epist. 97. quosdam de Istriae partibus a tali sinaticorium errore ad unitatem Ecclesiae reuertentus, de Romanae Ecc lesiae militare desiderantes, Exarcho Italiae commendat,
pro bono desider', quo ad Apostolorum francipis, Petram solidam concurreruυς. -
1 Lib. io. indidi. s. epist. 38. ad Firminii ni Episcorum lilriae: Cred ω inquitὶ de Dei nonrit tentia, quia S. Piam , ad uem reuersi estis, et os aeserere no debet. Forma abiurationss Discopi sichi matici apud Gregorium
1,ue Lib. io. India s. epist. 3 i. Ego ciuitata, is in Epi opus, comporto diuisionis laqueo quo tenebar, diutina mecum. cogitat sonipertractans, prona se spontanea voluntate a Unitatem sieris Apo folicae, diuina φ .uta duce, reuer iu sum . e praua mente i eu simulate reuersus exi timer, sub mes ordinu casis 1 n. taeo, est anathematis obligatione, atque promitio DA, cst Zer te sincto Petro ostolosem principi, alti. erus Vicariotiato imo Gregorio, et et successoribus iniin, me nunquam quorumlibet si s lambiu, et Aquocunque alio modo ad chisma, de quo Redemptoris nostri moericordia laborante erepitu sum, reuemurum temper me in et nitate sanctae Ecilesiae Catholica, Cr communione Romans Pont cuper omnia permansi. rum. Vnde iurans dico per D eum omnipotentem, ct h. ec sancta quatuor Euan elia, quae in mani; hus meis teneo, Cr salutem gentrum atque I struim dummorum nostrorum Rempublica gubernatium mem et tiare, Aut dixi, Ecclesiae Caiburcae, σ communione Romani Potificis, temper cys ne dubio praue manere. Tuo S, qnodias fit, aliqνa excusatione et Aargomento ab hac me et uate tui ero ,Imur, reab. incui rens, ternapa Aa obligatus Inuolar, G cu auctore1 chis Is habea insutu osecutoportioncm.
eo. Zelus GY fruens Herm D. Gregoriypro Ecclesiae
Lib. .epist. I. Ante paratior sim mcri, quSni P. Petri Ecclesiam reris disius degenerare. 6i Gregorius m q.Pialni. ramiciati alcm: Si ita machi S Rcx in tantumsuae temeritatem extendis etλIuniae,eti caput cmnihm Eccle artim Rc m. nam Eccles ms Het marit, ct in Dommagentitim terrena ius potestatu et surpet. νο ινλιλοι sic peri prohinii , qui ham S. Petro Apogo oblecta ter commisit, dicens, Tibi dabo Ecclesiam meam. Qu i haec omnia in D. Gregorio legerit, ac plura etiam eius generis,quae in scriptis eius exta; animaduerterit, de tamen pcise clationic non timet ca quae apud Gregorium contra nonica virauci talis Episcirpi conscru ta sunt,ita interpretati, tanquam D. Cregorius non potuerit scrie, ut unus aliquis Ponti scx totius mit: tantis Ecclesic si 'mam sc dcini & sultimum rcgimen ic reret: is mihi videtur aut sensum lac inii sexu iste aut obii ima tam diaboli pctucisitat cindi istia in id cnim dici apertius potuit, quam scium Apostoc..m Dio anctore cu/ctu pralatam GA Liare Eccles j lib. 2.epist. 3o. omnes Epis es, siqua culpa in eis inuenitur, et clo nolicae ihArctos se Lib. epi Il.6 Cuiuslisit ex quatuor Patria uti tantam contra inum coAthmacram tra res egraur sim o Icandalo non potuisset Lib. 2. epist. 37. Iciam Apsolicam caput cmnium Ecclitarum es et Lib. Mepist. ys. Denique Romanam Eccupam ob ea nae hra in ad porri m dixit Mattia. 16.ὶ ι um E clesiarum e se caput' m P aim. Poenitentialc m. Sic crgo locutus cst D. Cregorius: quia vcieci edidit, Romanam Ecclesiam omnium Ecescitarum matrem, si dei caput, petram solidam, denique vescit Pctrum ipsi inacite. Nam sic etiam interdum locutus cst, ut ex iis quae iam diximus, tib inde constat.
Is id mus in Praefatione sua in opus Conciliorum & decretalium Epistolarum: Subiecimii spost concilia diuersa Graecorum & Latinorum) reliqua praesulum Romanorum decreta et que MS. Gre rium. Or quasdam in us D uta , in quilustro culmine sedis Aposiaticae non impar concitio- rum auctoritati j extat auctoritas. Et post: in Necubam Synodum ratam esse leg/mus, quae non fueris tris auctoritate congregara, velfusea. Paulus Diacolius rotii humana tu li. 8. in Phocae vitae Phocas roganu Papa Bonifacis,flauit eas 3 Romana Ecclesiae, jt caput e sit omnia Ecclesiarii, quia Ecclesia Co tantino ista primam si omnium Ecta straruων betat. Nimis inpudeter duut Pseudoeuangelici, Pontisce Romanii a Phoca primunt accepisse huc honore,ut Romana Ecclesia caput Ommu Ecclesiaru fieret: cum ex tis quae
407쪽
Continuata Ecclesiae siccepto.
qui si uccessionem continuatam non habent.
m- Hoetus O Pseudoprophetae. O p. De Charineartis.' Chisinetarii &ipsi Armeniorum pars etiam Nestoriani sunt, de solam crucem non etiam alias sacras imagines vcnerantur. Niceph. lib. I i.
De execrandu ieiuniis.' Ieiunium Arietiburteti colunt in memoriam canis a daemone inhabitati, quo Sergius eorum doctor, velut duce itineris, aut potius prax fore, VLebatur. rao. De Doctores Cathol ei, se casudes murorum Ecclesiae.' Gregor. lib.9. Indict. . epist. s. in tota venerabilibus sanctorum depingi binor ,non sine r non vetustas admisit.
Isidor. de fiammo bono,libro Z. car. q. υ-pe abiimentiar simulase agitur, ieiun hyer Θρ crisim exercentur, tantum miseri laboris exercitium non pro Dei amore , se oti humana lauis admiragionesectamur.
408쪽
iam dixi, manifeste probetur, eum honorem a Petro us': ad hoc tempus Pontifici Romano tri
butum esse. vcrum quia Episcopus Constantinopolitanus uniuersalem Patriarcham se vocabat, cum inde videretur secuturum, quod nunc secutum cile vidimus, ut Ecclesia Constantinopoli tana vel exaequaret, vel praeferret se Romanae Ecclcsiae: Opportune cauit Bonifacius, ne sedi A postolicae ac Petri cathedrae hic honor iniuste auscrretur, ac propterea petiit,ut Imperator Co istantinopolitanus finem huic rei per sanctionem si iam imponeret. Verum aliis declarauimus de Optatum m lib. r. contra Parmenianum,dc Victorem in lib. I. Vandalicae persecutionis,&concilium Chalcedonense in Actione 3. N Episicopum Patarae in Licta svicit perscriptum in Breuiario Liberatiὶ de Iustinianum Impgratorem in Codice suo:&Gregorium Magnum in epistilis,de alios quam plii rimos nominatim appellasse aut Potificem Romanum, aut Romanam Ec.
clesiam omnium Ecclesiarum caput longe ante Phocae tempora. ,- Concilium Braccarense secundum, can. 22. Placuis I eodem ordine in se celebrentur ab omni
bus,quo Profuturus quondam huius Metropolitanae Ecclesiae Disicopus ab ipsa Apostoli sedis auctorita. re rem fera tum. Et can. 23. Nu in ordinem baptizanae praetermittat, quem8ro amputanda ab us
rum Euburate praHLAM Profuturussibi directum i stri beatissimi Petri ob fusi sit. Di. Beda iustoriae Ecclesiast. Anglor. lib. 2. cap. tr. Eduino Regi Anglorum Honorius Episcopus seruus seruorum Dei salutem. Ea quae a nobispro vestras sacerdotibin o Manda ρerastis ne et Ea di-iatione tribuimus, ct duo passi a Casuro olitanorum Honorio se Paulino direximus, ut dum quis eorum adauctorem si umfuerit accersitus, alter in loco 'situs alterum Episco'm ex hac nostra aucumate seu roget. Et ibidem, cap. is. Nesii necesse ad Romanam usque ciuitat pro ordinando Archiepiscopo fatigara. Etiamsi Honorius in haeresim i Mothetitarum incidisset, non tamen ropterea erra pinsiti Ecclesiam Romanam,quae non modo nihi tale credendum decreuit, verum etiam haeresim Assam deleuata semper ea, o summis Diribus persecuta.
Honori, epistola ad Sergium Constantinopolitanum Patriarcham perscripta in sexta Synodo
Actione it . prolata est, quae declarabat,cuerrasse in articulo de duabus quae in Cluillo sunt, v luntatibus. Quod totai etsi fateamur verum esse nihil enim iam in ea causa definio in tamen ta clesia Romana ex ea re non probatur haeresim aliquam aut praedicasse, aut professa esse, ac multito minus praedicandam de profitendam publico decreto sanxisse. Quemadmodum autem Sumon aliter filius Ioanis erat,aliter vero cognominabatur a Christo Petrus,cum illud naturae, hoc . gratiae nomen esset: sic omnino quilibet Pontifex Romanus duplicem personam sustinet, unam tibi lege natu rati propriam, in qua velut Simon quidam, aut alius quilibet homo errare etiam in ' fide potest, aliam a Christo impositam . in qua velut petra, supra quam Ecclesia militans pro tempore aedificatur, velut confirmator mirum, se Pastor agnorum atque ovium errare non potest. quia pro eius De ut Onon defetur, Christiu rogauit. Cum enim hanc publicam personam non suae. sed totius militantis Ecclesiae causa susti neat, non magis in ea persisna errare potest,quam Ecclesia ipsa, quae columna es , es firmamentum veritatis. Porro hanc publicam peis nam si lii neu quoties hoc ipsum cx proposito agitur, ut sedes Petri conuocatis Episcopis x fratribus, qui pro tempore adsunt, de magna conquisitione facta Actor. is. videat, dchberct ac dccernat cere in controucrsiam vocata Tunc enim libere poterit cum Apostolis concludere, Visum est Spiritui sancio or nobo: quia Christus promisit, se fore in medio eorum qui in no ne eius congregarentur. Nunquam auic ira certius sciri poterit, aliquos in nomine Christi congregari quam cum ab illo Pastore quem Cluilius plus aliis amantem agnis Mouibus praefecit, Episcopi Sc presbyteri, suos Spiritus sanctus regere Ecclesiam iusiit, conuocantur, τι diffrici Or ambiguum iudicium, quo A inter statres componi non potuit,ab iis quipraesunt loco quem elegit Dominus decidatur. Tunc enim fi des consulitur Apostolico ore laudata, quam inuspraedicandam in Domino vocat, or quae, ut meronymus ad Oceanum au, mutari non poteP.Tunc aditur cathedra Petri, or Ecclesia principali unde unitas sacerdotalis exιrta in, qua a deos Romanos Locatur, ad quos ut Cyprianus lib. i. epist
y in perfidia non polen habere accessum. Id crgo restat, ut qui Romanam Ecclesiam errasse unquam in fide assirmant, demonstrent tale aliquid decretum in causa fidei palam publiceq; de fratrum consilio a sede Apostolica interpositum quod haeresini statuere ac stabilire conatum sit.Tale autem nihil ab Honorio factum proferri potest. Accedit eodem. quod hic Articulus Chrilius duas in si voluntates halat nondum erat in aliquo Ecclesiae consessu expresse definitus quando Honorius illam epistolam scripsit. Deinde publica Honorii decreta defacta erant eiusmodi,ut potius laederent Monothelitas quam iuuarenti quemadmodii apud Placinam in Honorio,Mapud Sabellicum Enncad.8. lib. v. videre licet. Egit enim Honorius apud Heraclium Imperatorem, ut Pyrrhu Patriarcham Costantinopolitanum Mon
409쪽
Ciuitas Dei, u Ciuitas diabolis is Continuata Ecclesiae Abimatici O a ,
si ccessio. qui successionem con,
Haeretici se Pseudopropheta. o. De micetis.' Heicetae cum tripudiis in f minarii coetu Deum a viris laudandum asserebant.Damasse. 87. Doctores Cartilita, ct custodes murorum Ecclesiae. Isidorus de summo bono ib. 3. cap. 2P. Deciheruum ne intermisitone legere ora , se operari oportet , ne sorte mentem oris deditam stiri fornicationis seu piat. 0r . De Gnosimachv. Superuacaneu dicunt eorum laborem, qui scientiam indiuinis scriptis exquirunt. Damas c. haer. 88. Nonne de hoc aliquando Protestantes opinabantur, quando abiectis libris,cceperunt
Concit. Toletan. .cap. 1 . Ignorantia mater cuncIorum errorum, maxime in cerisii ae
Dei vita aesti, qui docendi of cium in populis sis ceperunt. Saceiastes enim legere sanctas steriapturas requenter a ones Paulus A Bolas, d cens ad Timotheum: Intende lectioni se exhoritationi doctrina quo si Oseemper mane in ias. Sciant igitur Sacerdotes scripturas sanctas, o
nono meditentur ut omne opus eorum in proaecatione a uina es doctrana consipiat, atque aedificent cunctos tam fidei scientia, quam operumae si plina. Iustus Episcopus Orgelitanus in Cantic cap. is . a ii verbo Dei Viniunt, quotidiano pro ctu per nitorem iuuitia in excelliora reficiunt. Olympiodor. in Ecclesiast. cap. i. Scientia Dei
ae Humus sis semper est vittas. Sophron.
410쪽
Monothelitam sede deiectum in Asticam relegaret. Postremo cum Honorio, dum vixit, totus orbis Christianus communicauit, nec ab eius communione ullus Catholicus Episcopus nedum Ecclesia vel Prouincia tota in unquam distellisse legitur. Itaque epistola eius cum secreto scriberetur,& non nisi eo mortuo prolata , 5: mox ab ipsa Petri sede in concilio generali sexto con demnata est ut certo constaret, Monot laetitarum haeresim nunquam approbatam esse ab Ecclesia Romana, quae ut caeteras omnes, ita de illam haeresim vique ad internecionem persecuta est, uti deinceps planum siet. Apud Bedam tona. 3. invita S. Bert olfi Cum Procus Cleronensis urbis Pontifex conaretur si bi subiicere monasterium Bert olfi, Bertolsus Arioaldi Longobardoiu Regis opera Romam iter arripiens ad Honorium Papam accepit. Eras venerabitu Prasul Honorius, sagax animo, vigens consilio, docIrina clarus, dulcedine es humilitate' ens. Et praebuit optatum munus S. Papa, priuilegia hiberi Apostolicae pedis, quatenus nuctus Episcoporum in praefato GTnobio quolibet iure dominari conaretur. Beda invitas. Eustasia Abbatis: Agrestinus, qui quondam Theodorici Regis notarius fuerat, religionis speciem in monasterio S. Eustasis prae se ferens, sicil reuera mentis arrogantia elatus, postulat ut gentium esse praedicator permitteretur. Quicium in regionem Baioarioru venisset, nullum fruotu exercens tui, post aliquantum temporis ad Aquileiam transit. Aquileiensis etenimae ordabant a communione seris Apostolicae, de qua Dominus in Evangelio a B. Petra loquitur Hrens Tu es Petrus, ct super hanc petram aedificato Ecclesiam meam, porta inseri non praeualetans aduersis eam, ob trium viaelicet capitulorum dissensionem, quae praesenti operi nece sarium non duximus inserere. Itaque veniens Aquileiam,socius statim schisematis effectus, Romanaestas, a communione sieiuncta aeri-ujus est, totius ortas communionem, quicunque Romanae secae iungeretur, damnans, insola Aquileia O thodoxa dem retineri decertans. Hinc apparet, totum orbem Christianum con municasse cum Romana icde praeter paucos haereticos Eutrchian istas.
Maximus Monachus sui temporis facile doctissimus cum Ecclesia Romana communicauit. actam gratus illi suit, ut Nicolaus Papa primus in epistola ad Michaelem Constantinopolitanu Imperatorern dicat, LMaximum prope solum illi tempore apud Constantinopolim Cathotico uisse Tonaras in vita Heracli , & Cedrenus in compendio Historiarum: Heraclius Imperator Se sium Constantinopolitanum de Cyrum Phasicidis Episcopum interrogat, utrum Christus duas voluntates & opera iones, an una in solam haberet IJ respondent,Christum unam solam habere. Puorum sententiam cum ad Ioannem Papam Romanum perscriberet saec as eo improbara eni imo congregata 'nodo, Calo thetitarum haeresim detestatur. Ecce mox ut huius controuersiae notitia publice ad sedem Apostolicam delata est, Ecclesia Romana in Synodo paene statim ab Honorij morte,illam haeresim condemnat, quae ab Honorio in priuatis sorte literis, re ad nullam Syn dum relata, approbari visa est, & cum Pontifice Romano Ecclesia Hierosol mitana 3c Africana uniuersa consensit. Nam si Honorius in Synodo legitima decreuisset, in Cnristo unam tantium voluntatem inesse: quomodo id clam esse potuit,ut non cliam eius rei mentio in omnibus his artis fieret, cum nihil prorsus, quod Romae acciderat, latcre unquam posset' Adeo, ut cum Papa quispiam vel nomen sorte mutasset, vel sipcctaculo cuipiam interfuisset, id ab omnibus diligena ter notatu sit. Deinde quam necessarium erat, ut illa etiam Synodus praesertim Romae celebratanona inatim anathemati subiiceretur' quod tamen factu esse no legimus. Praeterea cum aliquod decretum in Synodo fieri non potuerit sine plurium Episcoporum de Prcsbyterorum assensu: iidem Episcopi lc Presbyteri Synodum illam Honorij velut auctoritate Apostolica celebratam defendissent, atque ob id anathemati fuissent subiecti ab aliis conciliis,unde maximas dissensio nes in Ecclesia ipsa Romana oriri necesse suit: tuorum nihil unquam auditum est,quia nillil tale
Ex Pontificali, in vita Theodori ripae: Pyrrhus Patriarcha in libello sedi Apostolicae oblato,
condent nauit Omnia quae scripta vel acta fiunt alc, vela decessoribus suis contra immaculata- stram lid est Romanam fmn. Beda in Chronico de sex aetatibus,mno mundi sy3.Pyrrhus Constantinopolitanus Patria cha sub Theodoro Papa Romam veniens,obtulit etiam Papae blasgum cum o subscriptione, in quo se,. condemnauit omnia, quae a see, vel a dereporibus sius acta essent aduersus Catholica dem, de benigne susiceptus est. Sed quia ad errorem polica rediit, Papa conuocaris Iacerdotibuι o clero condemna si M. eum .hvinculo anathematis. Consentium ranaras,& Cedrenus historici Graeci. Beda ibidem an . . 1 s . Paulus Patriarcha Constantinopolitanus de Monothelita Carlati ocruciat, is cra arios sanctae Ecclesiae Romana, qui ad ius correctionem misit 'erant, partim carceribus, partim exiliis, partim verberibus assiciens. Sed & Altare rara in domo Placidiae sacrarum mi nerabili oraculo lubueriens diripuit prohibens eos ibiim Missas celebrare: et de se ira, sicut praecessortii im A sola cis heri iusta depositionss ultione damnarus s. Theodorus ut habetur in epist. Stephani,qu extatim synodo Martini Pari ord nauit MephozDorensi