장음표시 사용
411쪽
Ciuitas Dei sucontinuata Ecclesiae
quisuccessionem contiantiatam non habent.
mretici ct Psi Urophetae. Iaa. De UMono: titu. Monothelitarii dux fuit Cyrus Alexandrinus patriarcha, licet ctiam Macarius Antiochiae Episcopus,& Theodorus Phara nitan .e Ecclesiae Episcopus eodemorbo prius laboras te putetitur. Eiusdem vero lia reseos confirmatores fuerunt Sergius , Pyrrhuς. & Paulus Coni tantinoso bs Episcopi. Qui omnes Unam voluntatem , unati q actionc mdc operationem in Christo no-nebant. Damasc. hqr.99.oc Martinus Papa in concit. Roman.
animos cum corporibus, instar pecuduin,interim. Damasic. 9O.
Ductores Catholici, se cum ramarorum Ecclesiae Sophronius Patriarcha Hierosolymitanti, i in concilio demonstrauit, qui unam in duabusChram natur is voluntatem , atque acri em a ffirmarent , cos palam unam quoIue naturam statuere. Cui Ioannes Papa Romanus assensius est. Zonaras tona. 3. in vita Heraclij.
Martinus Papa dum praesideret conciliol centum & amplius Episcoporum, ita locutusi est: 'uirens mas et num operationem, relisi me negat nctorum Patra Basilir, C AB, ct
Leon si consonam doctrinam. Perae trentiam enim naturae di ferentia naturalium operitonia intriaucitur. Isti et ero duas naturin, operationesse voluntates diuinam dico es humanam nco
fusum,es indiuilam in et one, in uno eodem sanctae Trinitatis Dei Verbo propter nos incarnato, traii e monurantur. Eandem Mono-thelitarum naeresim Synodus sexta Constantinopoli celebrata d.imnauit. Maximus monachus in epistola ad Nicandiu Cypri Episcopum , sicuti rescr. Euthymius in parte a. Panopi ae tit. ig. Neque Huinam tu creatam, naturam sine essent a es et oluntate. aut actione confideramus, neque natura no gram humanam crearami sine essentia es voluntate. aut actione cognoscimus. Hic Maximus cum Pyrrho disputatione ira de hac re iniit, in qua i tam quaestionem doctissime explicauit. Claudianus Mamercus de statu animae lib. I .cap. I. Nunqui Hud soliolicum tibi m memtem venire non debuit ' Et si exterior homo noster corrumpitur,sita interior renouatur. Anima sine corpore visit metito corpus sine ista nec ius. Isidorus tibi. de summo bono cap. Iq. Anim habeni initium, finem vero nusium. Olympiodorus in Eccles cap. 3. Iuὸd rari natis animasii immortalis, brutorum vero antis 11 . De Vora immoriatur Onifestum eis.
412쪽
iso Dore m s Hierosolymitanae Dioeceseos primum Episcopum lota ultorem, per Apostolisa Vis scripta, quateum ea quafuissent Ecclesiamca capitula, perageret, O Caλonue ins emendar η-tur deponeret eos qui Ibbdenominato Monotlielitarum praetextu ortat nisi ι e sint Est Papi ni libentumpetnitentiae offerrent. Exercuit ergo Pontifex Romanus iurisdictionem in Palsi titia S Iudaea.
Sergius Cypriensis Episcopus Theodorum Pontificem Rot napum vocat in pistola sin quae ' citatu r in Synodo M artini Papael Patrem Patrum, Archa j raptim, is et niue alem Papam. Et addit: G, Ius Deus noster δ suo vertexin firmamentum i Deo fixum se immobile, atrae tituti formam lucris Mam fili, vestram olicam sedem constituit. Tu es enim cur ainam et cruci e pro Acias. Perbum Petrin, ct superfundamentum tuum Ecclesiae columnae con malae si/nt. Et post: Thmi M. Τ Τ per Archadius et stram Orthodoxam sequitur doctrinam. Primato&Episcopi trium prouinciarum Africae, Numidiae Byracij, de Mauritaniae,Tlieo tdorum Papam salutant Patrem Patrum, se seminum omnium Prae ulum Pontis eis. Et addunt M' Magnum se in e fientem, omnibus Chri Danis fluenta redundantem, apud Apostoriis. sedem consi flere fontem, nubtas ambigere positi, de quo rivuli prodeunt at Lenter uniuersum largi Oime irrigantes
sco orbem Chri hanorum .eut etiam in honorem beari imi Petri, Patrii Acreta peculorem omnem decretia re reuerentiam in requirendis Dei rebus, quae omnino se sol ite debent, maxim vero iustei ab istoriae fidum examinari vertice Apolloco, cuius et eructas citudo ess, tam mala damnare, quam probare laudanda. Antiquu emm regulu sancitum est, ut qui crus quamus in remotis, velo longinquo ρ ita Neretur prouinciis, non prius tractandum vel accipiendum sit, ilia notitiam almae 'dis vestra fuisset ' Ada Ium,it huius auctoritare, iuxta quaesisti pronunciatio. 'maretur, indes sumerent caeterae E clesiae et elut de Orati sis fonte; praedicationis exoriam, se per diuersa iurub mundi regiones puritata incorrupta maneant fido lacramenta salutis.
victor Carthaginiensis Episcopus ad eundem Papam Theodorum ita scripssita Vestrum est, stater sinctis me, Canonica i cretione solicitὶ contraritas Catholitae Dei obviare. Nos enim uno viscul Oratatis vobiscum sumus conlancti. Beda in Chronico de sex aetatibus: Martinus Para congrelata Romae S nodo centum es quinquet ' Di coporum iam miliabanathemate praefatos Cyrum Sergium, Pyrrhum,& Paulum hae V ticos. Et post haec missus ab Imperatore Theodorus Hexarchus tulit Martinum Papam de Eo clesia Constantiniana, perduxitque Constantinopolim,qui post haec relegatus Cersonam , ibi- dem vitam finiuit multis in codem loco virtutum signis usque hodie resulgens. Cum Beda conr sentit Pontificale Romanum.
In illo Martini concilio Abbates Ze Monachi prope quadraginta ex diuersis Graecae potissi- 'mum Ecclesiae locis confluentes, libellum Papae obtulerunt,ubi haec verba habentur in tom. 2. Conciliorum, pag. s. a. Omnium cordaris Deum in vos pendent , summum Ecclesiarum sciento I vos caput a Christo Deo nostro raepositum. Maurus Rauennatis Ecclesiae Episcopus appellat Martinum Papam toto orbe Apostolicum o, o Vniuersalem Pontificem, in Epistola qua iri ad eum concilio praesidentem scripsit. εSophronius' Hieros blymitanus Patriarcita cum propter incursionem Saracenorum ipse R triam venire non pollet,Stephanum Hiemsolymitanae dioecesis primum Episcopum sic allocu tus est: Desininus terrae ad terminos rim ambula, donec ad Apostolicam sedem. ubi Orthodoxorum do malum fundamenta eis Eunt, peruenias. Imo reuerta imi usui es Chri; fiant popul senὸ omneae de eadem ipsa re Stephano supplicarunt. Stephanus igitur Dorensis Episcopus Roma veniens. ad Martinum papam, in supplicatione ac libello suo ita scripsit, cum de Monothelitarum erro- Te ageret: Annuntiemus haec omnia omnium ρω sit . diuo autem, v nmae vestrae, o princ*ati sedi hcs a medicinale consillum emersit uiseris . tatui eqνoniam hoc tegat me obm cst ab antiquitus facere Apostolicam e Canonicari consuetiit auctor te, dum aperta lucubratione non μlum claues regni' caelorum creditae hunt ei, atque ipse tantummodo aὰ aperiendum eas Adelisus quidem dignὴ, minimὶ aurem Eo et gratia credentibus iu Zὶ claudere sicundum veritatem es princeps L post Horum meruit mirus , sed etiam ct m ereprimus iussus est oves totius Catholicae Ecclesiae, se cons mare ex
si ator in ortes μοι se fritates meruit stat res, utpote di emitu super omnes, ab ino qui propter
'πος incarnarus est Deus , tectatem accipiens se sacerdotalem aucuratatem. Vo sciens Pruriarcha hromius me ud hanc ita in oticam, magnami direxit sidem. ιjo Pontificalem Eusenu vita refert, Petrum Patriarcham Constantinopolitanum D dicam dire xisse ad AZostolicam em iuxta consuet in . Sed cum operatrones aut voluntates in Christo non δε- Τt 2 araret,accensius postulus Nel clerus proiecit eam, ut etiam nec Eugenium Papam dimitteret Vissas ce ibrare, nisi 'ro nisi siet, minimὸ eam Synodicam a quandos trire. Hic apparet, fidem Romanam in Apostolico ore laudatam non solius Pontificis Romani propriam, sea etiam communem illicum clero & populo Romano esse. i i
413쪽
DE Visis. MONARCH. ECCLES. LIB. VII,
Ciuitas Dei, e Continuata Ec ebiae
12 . De Neocat noctis.' Theocatagnostae in Deo Sccinctis nonnulla reprehendebant. Datnaic.92.
Iahomet quem Ioanes Damascenus Mamedium appellati ex Iudaica de Arriana ita petititione, nouam sectam condidit quain Saraceni scatenus idololatrae amplexi sunt. Auctor est
Ioannes Damascenus, haer. IOD.
neque genitus sit, neque generauerit.
sset ne generatum fatetur , in cruceat a Iudaeis actum esse ne-
nantur, de Christianos eam adorantes appellant idololatras.
Deum omnis mali auctorem esse dixit. Cedrenus in vita Heraclij. Latrones, veneficos, aliosque vetiti facinoris conuictos, a Deo ad hoc dixit certo consilio desti natos fuisse, ut lic morerentur. . Quid hoc a Calum istarum de BeZanorum haeresi disterat, non vidcO.
Doctiores Catholici, ct cn Aod murorum Messiae. Olympiodorus in Eccneuχsten,c. r. veri ιD G nustas i rure uam pote is Hucere. Habolos. Mahometuae ex mercenario ea lorum pastore a Iusto 'DIs, mulieris eiusdems gentilas ma ritus , ct haeres, cum mor o comitiati l oraret, finxit se ad Archangeli Gas telis eaelitus ad se misit consseclum prostem. in duram retus natam e Cos animo se ob inere in Ne fortunam abicatus vehementer ad uult. Zonaras de Cedrenus in vita Heraclij. Concit Tolctan. can. l. Patrem set nus fa- cI , et essenitum dicimus: Filium a Patre non fictum , e genitum: Spiritum lanctum procedentem ex Patre es Filio. Concit. Tolet. ibid. Chri s Dei ius, secrevior o Ium, ex substantia Parris ante secula genitus,aeyuatis eis Parra hecundum Hur ratem. Concit. Toletan. . ibid. Christus et aper in Utraque natura pertulit o momi pro nostras ure , non tu virtute domitat is, si in humanitatis infirmitare. Et in Canone r3. sextae Srnodi: Cum crux Nisi cui red alutare ribis ostenderit, nos omne dium a Liare oportet, ut et per quam ab anti
quo lapsu siluati siumus, eum qui 'ar est, honorem habeamus, unde se mente, O sermone,csese u
adorationem tribuimus. iii domς de sumitio bono, lib. I. cap. II. Deus mulis non fecit. Malum vero narura na a G, quia accedendo in se M natura, ef cu eam vitiosam. Ilidorus de summo bono lib. 2. c. s Olcacare dicitur quasdam Deus, a ueto in eis eundem idiss
meritis caecitatem eoru ab G p e non auferat. iEt c. o. Gemma est praesinatio, siue e forum ad requiem siue re rob ν ά xl myrtem: Nira l. igitur
diuino rudi o. ut semper sectos Verna, ct interiora feritur faciat: si e . re Hai in ma se ter ora deo endo st Zara permutat. Et si ergo
Deus mala quae ab imprix fiunt, no impediat: tamen nu Zo modo Prae immatiant Humae impu- radi unt, At Pro per loquitur in responsionibus ad calumnias Gallorum, cap. r. quia Deus nemini mandauit impie arere. Ecclesiast. i
414쪽
Beda in histor. Eccles. Anglorum lib. s. cap. 2 s. Contendentibus de obseruatione Pasclaae hinc Colmanno cum clericis sivis de Scotia inde v Uilfrido, de Agathone Presbyteris, illo traditionem Joannis hoc autem Petri de Pauli doctrinam urgente , tandem bradus Eoit: Situ, Colmanne, osor ιν tui audita decreta si u Apostolicae, imo uniuersalis Ecclesiae, es tueris confirmaras qui contemnicis, ab pulta dubietate precatu. Etsi sancius erat Oimia vester,im. o noster, o Chri
ni erat,num praeferri potuit beati, imo otorum incipi, cui Dominus ait,Tu es Petrus, se super hanc petram aedificati Ecclesiam meam, se portae infera non 'ae alebunt a re tu eam, se tibi dabo cti ues regni caesorum ' Haec perorante ilfrido dicit os i Rex Saxonum: An utrique et elisum in Me consentiunt,quod haec principaliter Petro aetcra, ct ei claues regni caelora mset durae a Domino. Re 17; sponderunt: Eliam: trique. At ille ita conclusit: Et ego et udi , quia hic est ostiarius is eri eo tradice ne n taedin quantE no velet aleo, huius cupis in omnibus obedirestitutis, nostre mea una mente a bores regni caelorum, nonsit qui reseret, auerso Aso qui claues tenere proba r. 1 3 Beda eiusdem histor.lib. s. cap. 29 Osuvi quamuis educatus a S tis,intellexerat veraciter, Romana σει Catholica se An tica Ecc amet de tam ipse quam Fgberius Cantuariorum Reae ghardum Romam mi erunt, ut accepto gradu Archiepiseopatus, Catholicis Anglorum Ereti ae per o
nem fritanniam ordinare positi uti res. Ad Regem vero Osuvi Vitalianus sic res ripui 17' ut vestram Cel iussinem, et vore membrum exictens Christi, in omnibus piam regulamsequi perenniter inci s Apostolorum, e in pusi celebrando, siue in omnibus quae iradiderunt sancti cis Eoo
Petrus se Paulus. IJ Beda lib. c. i. Gratianus Theodorum nasum ex Tarso Ciliciam Britanniam misit,a ungens ei maeriduum Abbatem, qui attenderet . nequid Theodoris Graecorum more contra veritare dei in Eccle
fam, cuipraesit, introduceret. Tanto semper studio pro fide de propaganda, de ab erroribus con
seruanda Romani Pontilices contenderunt.
76 Iii Pontificali Romano: Donni tem risus Ecclesia Rauennas, quaest ab Eces a Romana egrega
uerat caus Aurorephaliae deariose isti sis Dis subit gauit. 1 r Constantinus quartus imperator Donnum adhortans, ut Legatos Constantinopolim con
cordiae causa nuttat, eundem salutat i Archiepiscopum antiquae Romae, se uniuersalem Papa: Non' quod Papa hunc titulum ivniuersalis ambiret,sed quod qui ex Graecis Catholici ci lant libenter eum Episcopo Romano tribuerent. non aliud in ea re sentientes, suam quod Episcopus Roma nus uniuersalis Ecclesiae primus esset Episcopus oc Pastor. Inepte igitur Magde burgenses notant, Pontifices Romanos hac demum aetate coepisse dici uniuersales. Nam si ad ipsorum voluntatem respicimus, ne tunc quidem ita se aut unquam postea vocarunt. Sin aliorum erga illos obedientiam Ac charitatem spectamus, in ipso Chalcedonensi concilio id nomen eis oblatum cst. vii Gregorius Magnus saepius attestatur libro . indict. 13. epist. 32. dc 36. Itaque Magdebur
sensium annotationes, ut ex inuidia profectae sunt, ita non niti ex mendaciis totae constant. Beda lib. s. histor. Gentis Anglorum cap. ro. v vilfridus monasticam vi in secutus, cum animaduertcret, minime persectam es le virtutis viam quae tradebatur a Scotis, proposuit animo
venire Romam, se qui ad sedem Apostolicam ritus Ecclesiasticis emon eri rastruarentur, videre. Qui postea ordinatus Nordhanhumbrorum Episcopus, regnante Egisti do: pulsus est Episcopa 17 tu: Romam rat stir iuit, cora Apostotico Papa causam dicturus. Vbi praesere Papa Agathone es pluribis D sopis et mure ora iudicio absque erimine accusatus, ct Episcopatu dignus inuentus est oedi in istas cuhoc elogio : radus Eboracensis Episcopus Apo stolicam strim delua causa aTe ans, se ab olatu est cum alia Episcopis ras. in D do in iudici sede coniiutus o omni Aquilonari arte, Britanniae, o G serviae insutis dem Catholicam consessus e l. Cumque iterum a Rege Alfrido Episcopatusto pellerctur, causa eius Romae cognita, Scriptum eis ab A Pol co Papa Ioanne ad Reges A ridum, τι eum in 'isivarum fisum facerent recipi. Postquam Agatho in Epistola ad Constantinum quartum Imperatorem, ram fidem tum OTrinitate, tum de Christi persona una, & naturis ac voluntatibus duabus confessus set: nie inquiti Apostolica Petri Ecclesia norisam a via veritatis in qualiaet erroris parte deflexa est, erat in auctoritatem leto te Apostolorum omnium princi per o si Catholica Christi Ecclesia, se ini uersales S3nois eluer amplectentes in cuncZis sicura sunt, omnes . venerabites Patres Apostolica 3 i eiusActrinam amplexi. Et post: Haec est et erae fidei regula, quam o inprosteris es in aduersis τι - c ter tenuit ae defendu hac stiritalis mater et fra tranquissis imi Impery Apostolicu Chri Ei Ecclesia,
quae r Deiorem rentis gratiam a tramite A Boticae traditionis nunquam errasse probabitur, nee
reticis nouitatibus d rati ita succubuit , sed dii ab exorio fides Christianae percepti. ab auctor in se cx postolorum Chri principibus, i data fine tenus manet, secundi m Saluatoris' Icitationem: Ego pro iei Petre ro aut se non deficia dei tua, ct tu aliquando conuerseu confrma statres tuos: Praedixit
Agatho Papa, ii qm Romanam usque ad finem tote illibatam. dc per nongentos iam annos iu- 'stilicata est prophetia eius
415쪽
Ciuitas Dei, Ciuitas diaboli, Gutinuata Ecclesia Schi matici or Apostatae,
succe q. qui si uessionem conti
Romanu . sed tan. r. i. .. . ..
Parermeneulae diuina scripta arbitratu silio interpretabantur. Dana. 97. Hoc etiam Protelian res passim faciunt, nulla veterum Ecclesiae doctorum habita ratione. ter. De Lampetianis.' Lampetiani liberum vitae institutum etiam monachis, tam in vestitu, quam in aliis rebus permittunt. Dam. 8. Huc Eras mus res exit in D. Hiemi mi vita, M quotquot ex Protestantibus vota monastica nihili faciunt.
Doctores Gilotici, cse cumis murorum Ecessa. Olympiodorus i n Eccles cap. r. 22Mistudens circa ea quae vanasium, O sese voluptatibus tr dunt, excusare non possunt carentis ratione foramnae motum , neque fari necessitatem. Humanas quidem actiones' rescuntur ab electione. Isidorus desium mo bono lib. I cap. 19. Via, per quam sis haeresis, en obscuritas Humaru striapturarum, ira qua caligantes haeretici aliud. quam seres habeat, i te igunt. . Cum vero Protestates nihil nisi diuinas scripturas, unde illarum obscuritas tollatur, admittam, illas vero non ex sanctorum Patrum sententia, sed ex suo libito interpretentur: necesse est,eos in summo gradu haereticos euadcre. Natu Concit. Aurelian. i.can. 2I. Monachi h lus . tibvromni cedentia se deuotione subi.rceant. S. Dorotheus in sermone l. de obedientia: Nitit adeo homines iuuar, quam Ut 8 prius cm- teni se abrumpant voluntates. Et poli: Ditebis Ioannes Abbas .Quicunque se patruo si Aemili totum deliris, talem aximi tranqui itatem sentiet, ut nultam sibi videatur sustinere trisulationem. Atque ita dum vult propriam explere voluntatem , inuenietur istam semper expleuise quiaquicquiaeuenit pro tu arbitratur a uum. Et in sermone s. Ii qui ι nun in gubernatio, decidunt torvamfilia.
416쪽
Iam vero Episcopi Occidentales centum viginti quinque in Epistola quae in sextae Synodi Actione quarta proxime sequitur, ita scribunt Catholicae atque Apostolic dei per Laio, Pe. trum se Paulum Aponi oram principes, torvmi isi eos se Apostolicos successores, radatim et rueian iram paruitatem, Dei opitulatione seruatum eis, nulta haeretici error, tetra caligine tenebratum nec fa itatu nebulis confoedatum, nec intermixtis haeretic prauitatibus velut caliginosis nebul is peru-bratum,m nune atque sincerum, O seu is radiis Per stratum, 'tb imis conatibus cons uare cupii v strum a Deo coronatum fusti ium. In hoc enim iam AZ lolicae e is, quam nostri ex ur famulatus prodecessores usque hactenus non sine pericultis desudar ut, nunc ricretali commonitione cum Aposto sPonti cibus consulentes,nunc a 'nodali de uitione,qua veritatis regula continuat, omni innotescen tes, termi quos transire i nefas o , et que a amma ιυμ exitum m anter defende ures. 6. Praeterquatia qui ditis omnibus Episcopis de re alioqui nobis ignota credendum cset, etiam res ipsi docuit, hoc verum csse quod dicunt, sicuti Adccursus aetatum singularum,& testim omorum 1s quae apposuimus, concordia declarat. Denique iidem centum Viginti quinque Patres in eadem Epiliola dicunt: Veram ct Apo iolica confestionem nuώc v sue δε b cum S. Romana eruat Ecclesia. Bedλde ex aetatibus mundi. Finito huius Synodi coimictu, Georgius patriarcha constantia o- D .mus qui fuerat M.on bini ebita corremo eu, tanta gratia 'Legatos catholicae cis comtrata est et Dannes Portuensis Epsopus, qui erat unus ex sis, Domi ica o Duarum Paschae Missas publice in Ecclesia an ita sophiae coram principe ct patriarcta Latine cclebraret. 3. Patriarcha igitur Constan ' tin. iudicatus est & correctus a R. Ecclesiae legatis.1ro Zonaras in vita Constantini Pogonati: Contiantinus conciliu Constantinopoli indicit. cor fuere incipes Agathon is Papae Romani Legati, Georgius Constantinopolitanus,&Thcophanes Antiochenus: Neque Alexandria, neqtie Hiero obma Patriarcham ha tant, a Saracenis occupatae. In Actione is sextae Synodi Generalis: Antiquae Romae ct Aposto summitatis Polificatis a
tiges pro se titerarum paginam,cosi qui ei persena describerent, secerdotes c5stituit. Et post: Si bat Apostolorum princeps: tyims enim imitatorem, O si is ouccesso 18s mus notista concertabat Apostolorum princeps: ianus enim imitatorem, or spris 'ecesserem habu mus autore, se diuini sacram ti myueritim ista grantem per titerab. Confo ione tibi a Deo inscriptum Aga. . Romana antiqua ciuisas obtusit, O dogmatum Eum a resteriinta partibus retulit. Charta es ar me tum vita batur Oper Agathonem Petrus loquebatur. Et iteru: in literis Congrantini ad nota Ap soli se tiruae Romae. ia iesui diuini Petra vocem A rathonas relatione super rari sumunChim alit Agatho ni incitus tini et, priu quam Legati ipsius a Sinodo revorsi essent. I o Papa i. secundus A athoni succc es, hieras Imperatoris ta Mila Synodi accepit,ca w co firmauit iis veta . , is quae olar in hione j I. extae Synodi:' . 'utas nicta et tue a s ct m. Da sua D dus d ni is sione rec fidei. 3 ictu υὶ pleni simi e praedicauit,qua se A iubeas dei beati Petri Apostoli leuiuae, et i, pare mi olerio tuu mur teneranire luptarit,idcirco es nos, ct per nolim os cium haec vene randa de Apsolica concorditer ac υnanimiter bis quae desinita siunt ab ea, coul ut, ct leuit Petri AZoritate consi at,sicut supra sibi utam petra, qui Ch iLiui est ab ipse Domino adeptus semitatem.
Rodericus recit Hispanicarum lib. cap. 43. Benedictus Papa Romanus Iasiani primatu DIrudetritas sub fantiis reprobandum in xerat, ob idquo et Doluntas genuit voluntatem. Sed cum S. Iulianus
Apologeticu secisset, Roma dignὸ septiesses iens cun His te enda indixit. in igitur sedis Appii
licae vel auctoritatem libris Catholicis tribuere, vel iis quae iccus conscripta sun , fidem abrogare sdii Paulus Diaconus de gestis Longobardor m lib. v. cap. q. Cedo.ildub Rex Anglorum Saxonum rectius dixisset, Rex Britonum, vi est apud Galfridulib. 9. de gestis Britannorum ) ad Christa uersus Roma properauit, ubi a papa Sergio baptizatus ad caelair siit, hoc Epitaphis G-'lo inscripto:
Cuius sontesacras sumeret atruus aquas. Bedali stor. Edeles. Angloruit, lib. s.cap. 2 Pi nus, fluente omnium consenseu, et trum venerabilem mi Romam vi , euiui adhuc in i uum Sergii bus at, postulans vi e em Fre o num Itii rest pisco si iam iretur. Qui Η ita, ut petier. at,inii letum est,anno ab incarnatione Dbmini sexcentesinio non elimo sexto Ordinatus eli autem in Ecclesia sanctae martyris Coi cibae, die natalis eius, imposito sibi a Papa memorato nomine Clementis, ac mox renailsus ad sedem Episcopatus sivi id emi, ut dies qua tori lectin. x quo in urbem venerat. Don. auit autem 'ei Pipinus locum cathedrae Episcopalis in Caiiesto suo illustri , quod antiquo gentium illarum vocabulo V Vittat,ut id est. Upiduni V Viliorum, lingua autem Gallica Traiectum vocatur: in quo aedificata Ecclesia Reuerendis sinus Ponti sex longe lateque verbum fidei praedicans, mul ab errori ci iocans, piri res per illas regiones Ecclesias de monasteria nonnulla construxit . Deus ergo sidem suam per Papae mini lieri an propὶ ivit. 11. Paulus Diacon. lib. 8. in vita lustiniam r. Aquileia ob imperitiam si dei quintum et ruersale concita
o Ius gere di dii, unec lutaribus B. Papae Serg, monitu instructa, ct ipsa huic cum cate , Christi Eccle-
417쪽
continuata Ecclesiis succepto.
qui suae ionem contianuatum non habent. 679
me retici se Pseudoprophetae. Naturalibus perturbationibus obiisti non postulabant. Ibi- Doctores Catholici, o custodes murorum Ecclesiae. S. Dorotheus ibidem: Sancti omneus μ
dem. Hinc Lutherus didicit il- Jultus es impetus rei carunt, sed ipsas et impas lud suum , quod pudet dicere. siones atq; animi a lectus radicitus au Here cona Sed omnia volebat suos sequi, i ii sunt: auales fuiste credimus Antonium, Pacho ad que naturales perturbationes znium GT reliquos Dei feros Patres. commouissent eos. Isidorus de summo bono lib. 2. cap.9.MH-ti si conuersionem etiam nolentes motum libid nis fustinent, τι semper haleant pro excutienda
418쪽
si Ecclesiis annuere consensit. S. Vnitas igitur Catholicae fidei non parum adiumenti semper accepit per unius pruni Pastoris operam. Beda in natali Benedicti Abbatis inter sermones hiemales de sanctis: Beatus Benedicus cum esset notitas nasu, ad beatorum 'Mulorum limina per rixaturus aduolauit , ut quia raris aQLue ingente Anglorum fides cse Ecclesiarum institutio 'orebat,ibi potis perfectam vivendi formam βο-1V1 meret ubi per summos C si x post os totius Ecclestiae caput eminet eximium. Romae igitur cini-net tortus Ecclesiae caput, idque eximium.
Paulus Diaconus de gestis Longobardorum lib. s. cap. io. Ariberius Reae Lon o ardorum δε- nation patrimonidi Alpium Cottiarum, quae quondam pertinuerunt ad Apostolicam sidem, se a Lom dio gobardis multo tempore fuerant ablatae, restituit, is hanc donationem aureis exaratam literis Romam misit. Tunc quoque venit BeneicIus Archiepiscopus edistinensis Romam, O causam egit pro Ecclesia Ticino , be victus est ea quo apri cu temporibus Ticinenses Misivi a Romana fuerant Ecclesia
jj con Grati. A priscis igitur temporibus tanta fuit Ecclesiae Romanae auctoritas, ut cuius cunque Archiepiscopi aut etiam Episcopi consecrationem sibi reseruarc posset. Iustini is secudus in Imperiurelii tutus ut Beda narrat de sex aetatibusata. m. 66 Constan-I tinu Papam ad se venire iubens, norifice suscepit, ac remisit, ita vi eum die D ominica Mi J.u Abi facere
iubes com unionem de eius manu acceperit que prostratus in torra pro sis is peccatis intercedere rogans cu-cta Ecclesiae riuilegia renouauit. Quod etia a Paulo Diacono traditur li. 8. in vita Iustiniam secudi. Clim Plii lippiciis de contra sextam Synodum se armaret quemadmodum testatur Zonarassas in vita eius S picturam iuberet auferri .in qua sex uniuersalium Synodorum gesta cotinebantur, etiam lueras auidogmatis ut narrat Paulus Diaconus lib. 8. in vita Philippici Concitantino Pa Hrexit, quas i e cum Apostolicae sedu concilio ressuit: tunc vi ta Diaconus, quam Beda an tri. 667 testanturi statuit populus Romanus, ne haeretita Imperatoris nomen, aut chartus, aut figuram solidis-- sic erant. I nde nec eius Urites in Ecclesiam introa cta est, nec nomen ad II sirum bis uia proti-ium. 6. Hic non Pontificis tantum, sed de populi Romani fidem ab Apostolo non immerito laudatam admirari licet. Praeterea haereticus Imperator ob haeresim suam non parua imperi j parte ab iis qui prius ei subditi crant, multatur. φὴ Paulus Diaconus lib. 8. in vita Anastasse l. Anastasius literas ConjZantino Papae Romam per Scin sicum Patricium cse Hexarcta Daliae direxit, quibus sej autorem Catholicae fidei. se sancta sexta SHod praedicatorem e sede iurauit. J. Fidem enim suam potissmum primo Pastori debuit probare, tum vis ' membrum Ecclesiae Catholicae offenderet, tum vi a primae sedis communione una
cum antecessore suo non excluderetur.
coi Beda in Martyrologio idibus Februar Gre orius ii Germania per Bonifactu E sic si ver . si Lis,praeicauit. Papa igitur dilatat fidem & Ecclesia Christi quod certe Antichristus non faceret. In Pontificali Romano in vita Gregorij ta tona. 3. concit. Paulus Diaconus in vita Leonis Itb s. si*ι Leo Imperator sui torum imasines incendens, Romano Ponti fici,ut similia faceret mandauit. Sed Pontifex hoc facere contem . Vnde Rauennae ct Venetiarum exercitus Imperator is ius uni re. iserunt ac nouum Imperatorem elegissent,nisi Pontifex eos prohibui ei. Cedrenus incompendio his loliatum Romae: Gregorius Apostolicus vir, de Petri coryphaei cos συνθρdνος seu consessor, hoc est, qui in cadetia sede succedit in qua Petrus primum sedit) a Leone Iconomacho ob eius impletatem Aefecit, ct pacta cum Francis icto, tributa Leoni denerauit. Anastasium qui deposito Germano sanctii limo Patriarcha sipiritu prophetiae praedito, per imperatore in Episcopatum Constan unopolitanum intrusus est ac socios anathemat eriit, Imperatoremq; multis epistoli s manifesto redargu it. Leo cum contra Papam emisisset classem, aperiit in Ariiatico mari, Iratus ergo patrimonia templorum D. Petri & Pauli squae pecunia cum esset talentorum trium de semis, Romam antiquitus deserebatur in aerarium publicum inferri iussit. Polydorus Virgilius libro . Anpl. iustor. inas Occidentalium Anglorum Rex, regnum suum E co mano Pontifici vecti se fecit, singuias argenteis numas, quos Petri denarios vocant, in singu is domos
Theodorus Coenobi, Studiensis Constantinopoli Antistes, in Dogmatica de adoratione sui-
diis imaginibus exhibenda: Iniel ligo a per uari Romae claues Petri, A Iulici Senatus principiis honor; gratia et a claues m βιου sensibiles dederat Dominus Petro: sed ore tenus in hoc, vi penes illii esset potestas ligandi atque soluendi. Eas autem argent consectas palam adorandas proponunt Sane
cos tanta e reorum fides, ut es ianc instacta videatur e se petra fidei, nimirum iuxta obum Domini sun-
ita. f. Graecus homo,®iae urbis Antistes, ipsa Graecarum opinionum multiplici varietate, de turpitudine adactus est.ut apud Romanam Ecclesiam fateretur esse Peirumsidet, se Agam iusta Iam .i . iuxta verbum Domini. Bonifac nis qui Martyr postea in Frisia est factus,in epist. ad Pontificem Zachariam petiit. τι auctoritate sie u A uoli iret Episcopasus in Germania constituerentur, Herbipotensis, Bamber
419쪽
Ciuitas Dei tacontinuata Ecclesiae
qui succestionem continuatum non habent.
Haeretici O Pseudopro elae.1ay. De Agon sitis.' Agonvehitae quoties Orant, genu flectere prouoluique no lunt, sed semper stantes prccan
' Licet tam Iulianus Apostata imaginem Christi iam olim deponi curauerit, quam Philippi cus Imperator imaginem sex synodorum gesta continentem ante lim tempora deposuerit: tamen δί ille Christum, de hic Synodum sextam potius odio
prosecutus est, quam imaginum ipsarum rationem dc naturam. Xenaias vero etsi docuit Sancto rum imagines non esse venerandas: tamen illa eius haeresis non est illo seculo pertinaciter defensa, nec etiam late propagata. Primus igitur, qui de Sanctorum imagines venerandas negauit, Scauctoritatem suam ad easdem palam deponendas atque igni mandandas interposuit,erat Leo Imperator, qui ex ea re Iconomachus est cognominatus, v lutimininum sanctarum oppugnator. Paulus Diaconus , dc Zonaras in vita eiusdem Leonis. IconODoctores Cariat ei, o murorum Eccissi 'Caesarius Arelatensi; Episcopus in bona.'o. DIacono clamante, flectemus genua, Christians erectis stare nec licet, nee expedit. Irae Domin spraestaeus in terra , orauit: se non siprosternit multu peccaru obnoxius Et post: uoties Diaconus clamauerit, vivos adleneiactionem ines nare debeatis, or corpora in capita fideliter inclinetis, quia benedictio nota lice erebo Aemnon tamen ab homine datur.' Leo ad imagines sanctorum oppugnandas addictus est a duobus Hebraeis, qui regnum cipra dixerant sub eo pacto,ut id nactus, Christi de Sanctoru in quos isti Iudaei oderant) imagines demoliturum se iuraret. id quod secit. Auctores sunt Zonarasic Cedrenus in vitaciundem Leonis. Mox autem huic Leonis haeresi opposiverunt se primum Germanus Parriarcha n Iantino tirantis, quem ob eam rem Leo deiecit Epitcopatu: deinde Oecumenicus Iriser caenob, Coritantinopolitani, cum I a. si is quos ob eam rem crudeliter combussit. Tum autem Ioannes Damascenuae, qui eo tempora tres libros Apologeticos contra fanctaru ima-snum criminatores doctissime cons eripsit: enique Gregoriuae secundi Pontifex Romanus tam Imperatorem, quam eos qui illi adhaererent se ira anathemareo bisxit, ac tria buto Romae eo Dalia proh his: Misa etia- δε- cretati Epanctimonali, non e se Imperatoris de fide patuere, aut vetera Ecclesia decrera immuta re. Auctores sunt narrare Cedronus in vita eiusdem Leonis. Tandem vero in secunda Synodo Nicaena omnibus Iconomachis anathema indictum est iis verbis, actione s. aerei sententias sicripturae de idotis torquent in venerandas imagines, aut ciamant Granianos i sines ut Deos adorare, aut venerandas imagines non complectuntur, a thema.
420쪽
Cedrenus in Compend.histor. in vita Leonis Isauri: Memoriae proditum G, Regem Franci , consor sis tudine obtinente, regnum per stirpem , minoribus suu a se delatum gerere,nu 3 a , ne tro inteis
tum quam brutae voracitati atque focutas. Prae ccium at te Re is, rerum i sensis eruae omnium cur Heterere. Hinc perspicere licet, qu .un milc regnum ab hac turpe ablatum iit postea per populum Franci &sedem Apostolicam. Paulus Diaconus de gestis Longobardorum lib.6. c. s. Apud a s Francorum Regi s a sol tafortitudine se scientia degenerantibus, di qui maiores domu regalis ese videbantur,adminis a me Ae is potentiam, O quicqv d Regibus mos ea, agere carperunt: qui e cum caelitus esset di tum, ad ho- rum progeniem Francorum transferpi regnum. Hinc secutum est,quod Atto Viennensis Archiepi sos scopus in Chronicis refert: PQ no enim per B ruchar dum Herbipotensim Epi copum a pedem 'he mi referente, Zacharias Papa restonit, Regem potius istam desere vocaret,qui Remp. regeret. Vim de Rhegino in Chronicis addit, tu i se Papam, ut re auctoritatem Ap Ioticam Pgrnus Rex cre retis . Taniae ergo auctoritatis Apostolicas des olim habitacst,ut mutatio regnorum, quae illius iudicio interposito fiebat,non seditiose,verum lesitimc fieri crederetur. Nam omnes Catholici semper habebant Pontificem Romanum pro Christi vicario, per quem res in tota Republica Christiana gravissimae semper decidendae essent. Montiuntur vero qui hanc mutationem ex mera Ponti scis libidine faciam dicunt. Nam is nihil aliud quam interrogatis Francorum id quod rectae rationi conueniebat, respondit, auctoritatemque rei dedit. Res vero ab ipsis Fran ciς inchoata est, S persccta. Paulus Diaconus de gestis Longobardorum lib.6.c. 13. Veneraliti viro Petronari, saceraebium Hipuus es Deo dilecIu, Pontifex Zachar .is regulam, quam S. Pater Seneae Iusse s manibus con siripsit, paterna etate conresiit.
Ambrosius Arisbertus in Epistol. praefixa Commentariis suis in Apocalypsim quam Paps Ste-cio phano dedicat: Sanctorum sinquit Ecclesia corpus Redemptoris sui est, cuius tu quoque Ponti sicalis ordinis primarum s litus es. Et in fine addit: Temporisus Pauli Ponti cis Romani, Cr Desider, Re DLon obardorum hoc opus compi I.
cedrenus in Compendio histor. invita Irenes SI Constantini: Tarasius, qui prius a secretis O i fuerat, Patriarc ha Con stantinopolis cicinis Roma de concissio lueris, O si rasu.e confessone, ab A ano Papae lis probatas. Hic Tarasius ut est in Actione r. synodi Nici nae a. post lectionem Epistolae Adriam Ponti scis Romani, quam is de sacrarum imaginum veneratione scripserat, itacia in Synodo te spolidit: Paulus Apostolus studium sincerae dei Romanorum erea verum Deu nostrum
e 9 culatur, is inquit: Fides et stra raedicatur in uniuerso oria. Hoc testimonium c nos in equi par est, temerari is t. repugnare arbitramor. I motrem Adrianus et tacris Eom rimas, cst res aura,
'incipum Accellor, clare se et cia mihi cripsisse ii detur.
e, in De Synodo quaest Ima also dicebatur. i. . v . .et,vu Cum autem ante Sunodum hanc, quae a Constantino Ne irene Augustis sub Adriano Ponti si i ce pro sacrarum imaginu veneratione indicta, verc septima cst, Conii. aiit mus Copronymus fal-:- Gm Synodum in Constantinopoli contra sacras imagines congrcgasci, quam haeretici vole, ltauit septimaminaberia necessariunt fuit, ut cum utrobiq; M imperator conuocasset Synodum, de permu ti Episcopi aluissent, ratio aliqua redderetur, ob quam haec Synodus illi deberet pri . ferri. Plures igitur huius rei rationes in 1ctione sexta bis verbi redduntur S pri ὶ sub Coprotivmo congrexari fuere ut cum Propheta loquar; iruter sanritum G profanum
stinxerrari, anter purum Gr impurum discrimen non suo ρρt, Imaginem enim Domini Dei Iri cum im me mul seriaruae, idolum appestarunt. autem maena es uniuersatas, in i am neque omnes consiensierant, GT reliquarum Ecclesiarum praestari non a iterum , sed an te eam Huouerunt' Non ha ut cooperatorium, eto haec quae nunc celebram , Eomanum Papam, Ῥη ne imus Acerdotes, neque per Vicarios, neque per Prouincialis lueras, quemadmodum feri insili in nodis debet . nisuram neque concordantes s i habuit Orientis Parriurabas, a xandrum,snquam, . c. Huch - , et HI Eaesummos Ponti cris, Oeque cumi uritum acerdotii. Et i ' roit: Neque in omnem terram L f Lubcὸ cere su est bonus eo mi aut in flues o is terrarum verbi rerum; qxemadmodum ex priores sancZae uniuersales S nodi. Septima autem quomodo erit vi , ινι ae non concarit cum ex priorab infandiu Cr uniuersalibus Synodis Z Omne enim septimum ordina- . tum, m e. em numeratione, qua res quae pracesserunt, rebus praecedent bus constentaneum es debet. rauani Hem tu quod nihil mante numeratis participat, simul connumerari nequit. Quatuor . civitur grauissimae rationes proseruntur, Ob quas Synodus septima secunda priorem vinceret. Prima ex rebus ipsis: quoniam prior illa Synodus idolum Ioins, re imaginem Iesii Christi eo. dem loco habuit. Secunda, quoniam illi Synodo Romani Episcopi auctoritas non aderat, Quae omit us