장음표시 사용
471쪽
Ciuitas Dei,seu Ciuitas diaboli, continuata Ecclesiae Schismatici or Apostatae,
Ridebant excommunicationes Sacerdotum.
De peregrinationibus. Ridebant peregrinationes Sdelium.
D festis diebus. Ridebant dierum Plennium
De Chrismare.' Item, Chri sinatis 5: olei comsecrationes.' Denique ridebant omnes Ecelesiasticas institutioncS. De moribus issius Archi haeretici.' Apostata est sinquit Bernar dus in epistola 2 o. in qui relicto religionis habitu , factus Guro uagus , & venale distrahens verbum Dei, si quid stupra conductum a simplicioribus popiali,
aut aliqua matronarum elicere poterat, id ludendo aleis, aut in usus turpiores effundebat. Frequen- Doctores Catholici, se custodes murorum Eccle a. Petrus Lombardus lib. .distinct.is. Esim di ligandi σμuendi per excommunicationem, quapinna quiferre untur, gratia Dei or Hor ctio istas amplius subtrahitur. Orationes quoque Eoa siae, O bened Innum ac meritorum uJr gia es nequaquam hujragari putantur. Bernard. in vita Malachiae narrat, quod is vir sanctus mensim integruferat in urbe Roma, loca sancta perambulans se frequentans causa rationis. Deniq; Otto Frisingensis Chron .lib. 7.ca. 3I. Ne ausus arguit eos, qui peregrinis,
causa orationis Romam veniet ibi, vim aliquam intulerunt.' Gratianus de consecrat.distinct. 3. cap. I. cxconcilio Lugdunensi decretum hoc proseri: Pronuntianaum est laicis, ut sciant tempora feriandi per annum. i. omnem Dominicam a vestera usq; adves eram,ne a Iuda mo capiuntur. F rivis vero per annum icti sunt dies: Natalis Domini, S. Stephani, s&caetera) se ista Festiuit
res quas singuli Episivi in hui, Episcopalibus ca
populo cosnudauerint.' Rupertus de diuinis officios lib. s.c. I 6. Erat obm mstica sectio tantum in Regibus ac Sacem dotibus. Se post Domini aduentum qui Christus a Chrismate nuncuparur, omnis Ecclesia unctione Chri alis per impositionem manuum cons
esi. cuius se virtutem continet.' Bernard. in Cantica Serna. Ecclesiam
non agnosiunt, non est mirum, si ordiniίus Eeclesiae detrabunt, sitnstituta non recipiunt ,siS
' In B. Bernard i vita lib. cVJ. Ternardus ab Ecclesia Regionis Tolosanae, saepius ante rogatus, ct ab Alberico Hostiensi Episeopo Seri, Apoιω- tuae legato deductus, praedicauit in riuisau THosa, ct in caeteris locis,quae miseriae Henracus 'quentasset. Caeterum etsi tunc fugit haereticus ille, o Diuiti Eea tamen catenatus uisio ir diuus est. In quo itinere Sariatus inmone completum panes ad benedicendum o latos, eleuata manu, ct sieno crucis edito, in Dei nomine ben dicens: In hoc,inquit, sicietis, vera esse quae a n
vestri , gui fatas panibus istas, ad pii fuerinis ditatem. Timens autem venerabilis E secopus Carnotensium magnus in Gaustidus si uidem praesens erat se proximus viro De0 Si bona. -
472쪽
circuit,regiones obambulat, uam elisens ubiqκe regnum De nictionem populi, qui se in Oriente est, simul or molestius, quibus incessenter opprimuntur,aperit diligenter. si, Trithemius in Cliron. Dum Eugenius Papa Tream Synodum celibraret, Henricus LArchiepiscopus Moruntinus, R. Rernardus t 'si sum' o Pontifici retulerunt mirabilia, quae Deus opera fur in uili garri . luat 9. Papa rem diligentius inueEigare volens, Virdunensem E Fcopum adS. Hilde-
'ardem misit,cui Agis . ociter, ae de se erant,aperuit, or legatos cum scripto reuelans sibi diuinita Adimisit. ciuibus coram Carinatibus, Archiepssio si Abbatibus, or omni clero, cum omnium stuporeo Dei laude recognitu, Papa Meam siri sis in haec verba: Gratiam qua in te est,ter humilitatem serua: ita dit ea qua in liritu proserenda Ienseruerutam cryroferas. At virgo Chrmi diuinitiis insipirata, summo Pontilici literas remisit, in qui bus cum de arcanis quς habebat in corde suo, admonuit,
de diuinam circa liaec voluntatem Hadicauit.
Golscidus Clari mallensis monachus in lib. 3. vitae S. Bernardi, sdem suam de Romana Ecclesia confitetur ijs vcrbis: Petrus Aba'tardus Sedem soluticam an Pauli. Guando vero Petrus i ei, i, resuetum inueniret in Sede Petri, tam longe i inuens a fide Petri G ipsum ergo authorem eademsententia cum erroribus suu oseolicus Praesul inuoluens cripta incendio, sicriptorem silentis codemnauit. s si Theobaldus Episcopus in vita Gulielmi Eremit Cum Gulielmus Pictaviensis Comes Petri Leonis partem & schisma tueretur, ob eamq; causiam Episcopum Pictavientem Catholicum etsi virum e sede sua expulisset, D. Bemardus Comitem aggressus, i dixit: Innocentissubdere, or H cto a Deo tanto Pontifici ore, sicut ei Aetati omnis Ecclesia nanctorum. Gulielmus igitur paulatim ad
se miliens, mundum relinquit, Cremum adit, lorica ad carnem nudam induitur, catenis ferreis sues seipsum circundat ac de consilio sancti cuiusdam Eremitae ad Eugenuina Papam acccdit, ita cuallocutus, Tu qui Vicarius Christi es, Patrem mistracordiarum, quem repraesintus in terris, ure imita-8I re. Sana me mericamentoparnitentiae,cut comm sium eu vice Chrim super terram seoluere or ligare. Papa vero pote natem suam su animam comitis Patriarchae Hierosiolymit. o commisit, ii quo absolutus multis pii stea miraculis tam vivens,quam mortuus floruit.
Cium Fridericus Imperator Guic mannum Cicensem Episcopum ad Magdebui gesse in Ecclesiam sua aut boritate transtulisset, Eugcnius sui videre est apud Ottonem Frisingensem de gestis 8ss Friderici, lib. i. c. s. ad Episicopos Germaniae scripsit in Ilaec verba: aeuoniam quicunq: temporalis aurae flatibus agitentur, nos in i lira petrae Fotiditate uendati, quae infundamento meruit Eccles ae collacari, sicut non debemus. ita nec volumus omni vento circumferri doctrinae, aut ais acrorum canonu rectritudine impulsu aliquo deuiare:perpraesentra vobis scripta mandamus, quatenus causae i fauorem est rius non praestetis, or apud clara fimum sitium nourum Fridericum,quem Deus hoc tempore pro stru au tibertate Ecclesiae in eminentia regni euexit, eoscere vestris exhortationisus studeatu, ut es ipse astra super hoc intentione desistat, o contra Deum, contra sacros Canones,contra ReZia dignitat, s o serum, eidem causefauorem sitium ulterius non impendassea Ecclesia Mard urgensii,scut es a*s Ecclesiis x gni a Deo sit commisii tiberam facultatem quem voluerit secun um Deum eligendi relinquat, or et Gionem V ampostmodum fauore suo,sicut decet maiestate Regiam, prosequatur. q. Postqua in Eugenius ea libertate quae Christi Vicario conueniebat, haec perscripulset,ex hac vita decessit, vir iuBur vi Otto ibidem religione insigno. Ab Anastasio autem Eugenis successore Fridericus sues obtinuit, ut Guic mannus in episcopatu Magdeburgensi confirmaretur. Raa ex occasione sue Otto adiunxit in istiuoritas Principis in Ecclesiasticis negotys dissonendis plurimu creuit. Quod ideo praetermittere hoc loco nolui, ut prudens lector animaduerteret, quanta necessitas Adriano MAlexandro, qui postea in Petri cattacdra sederunt, imposita sit, opponendi se pro domo Domini aduersus profanos Friderici conatus qui suae vocationis oblitus, iam deinceps non modo Regia, sed etiam Ecclesiasticam tibi potcstatem magna cx parte vindicauit. Verum de ius post ca. Saneta Hildegardis ut auctor est Trithemius in Chron. cum ab Anastasio Papa literas pate
no aflectu plenas accepisset,Pontisci rescribens, omnia quae illi procincndarione vitae necessa- sue ria crant etiam occulti issima cordis aperuit. Inter c tera vero Hildegardis via in ad eum his verbis: Tu sides in principati cathedra Domini. Ioannes Sarisburiensis natione Anglus in Policratico . lib. c. ca. 1 . semini me causavi MndyDominum Adra anum Pontificem quartunae, sui me in ulterioremfamiliaritatem admiserat ero ectu in Apuliam. Cum ita , ipsi, quiadest or Eccle a Romana sentirent homines, a me familiarius se diti remtius quaereret: ego apud eum usus spiritus Gertate, mala quam viuersis prouinci's audieram, atenter 8ss exposui. Sicut enim dicebatur a multis Romana Ecclesia, quae mater omnium Ecclesiarum est, se non tam matrem exhibet Hys, quam nouercam pia ni in ea Scribae or Pharisaei, ponentes onera importabilia in humeris hominum, quae iuuiis non contingunt. Et post: Vnum tamen audami , conscientia teste, prefieor,quia nusquam honestiores clericosviris , quam in Ecclesia Romana, aut qui manu au.trat tam HI
flentur. 2uis Γιν nardi Redonensis, sanctoris eosinae et Damiani Diaconi Cardinatis csminentia, contemptumi
473쪽
LIB. VII. Da vis . MONARCH. ECCLEs.
Ciuitas Dei, Continuata Eccle iasuccessio. Ciuitas diaboli, seu
Haeretici ct Pseudoprophe Frequenter post diurnum populi
plaustini, nocte insecuta cu meretricibus inuentus est, interdum etiam cum coniugatis. Inquire quomodo de Lausana ciuitate, de Cenomanis, de Pictavis, de Burdegali exierit. Nec patet ei us piam reuersionis aditus , utpote qui foeda post se ubique reliquerit vestigia . Haec Bernardus de Henrico isto, quem Pantaleon in Chronologia sua haeretica doctia
vocat.1 I. De Gilberii Porretani
' Dicebat, Deum diuinitate sua esse Deum .sed ipsam diuinitatem
non esse Deum . quam haeresim ab illo reuocatam discipuli eius contentiosius defendebant. Bernata. in Cant. ho m. 8a.
1 . D Pseudoa laticorum haeresilus.' Haeretici quidam, qui se Apostolicos dixerunt, cotinentiae voto se inii en tes rusticani homines δί idiotae , nuptias primum omnes damnabant. Bernardus in Serm. 66. in Cantica.' Postea quidam ex illis volebat, non nisi virgines licito matrimonio coniungi.
Docures Catholici, or custodes
quis risum erint, anabuntur. Cui Paters
ctus de Domini virtute mlhaesitani: Non hoc o dixerim ait si verλ, quisu tauerant, sanabuntur. Ut proinde veros nos, cir veraces Dei nitarios esse cognosicani. Tam ingens multitudo languentium ustato eodem flane, conualuit, vipertotam prouinciam verbum Me diuulgaretur, o vir sanctus per vicina loca regrediens, ob concumsius intolerabiles dein erit, or timuerit Ego ire. Porro haec resper ipsius D. Bernardi epistola ad Tolos nos quae numero est 2 r. in confirmatur,cum ait: Mora quidem breuis apud vos, se non instuctuosa, veritate nimirum per nos manifestata, non mum instremone, sita etiam mvirtute. Propterea, Hlecti simi, 'sequimini. se comprehen De eos, o nolite de istere,donec pennius depereant, et dio iam de cunctis finibus et e stris quia non est tutum dormire. vicinis sirpem ιIbus. f. Conser nunc Henricos SI Petrobustanos haereticos cum Catholicis Bemardis de Rupertis videbis illic inauditi erroris nouitatem turpissimis moribus condemnatam rhic vero antiquam veritatis traditionem miraculorum illustribus signis. & vita plane Apostolica relucentem, ac orbi Christiano c mendatam. Eugen. in concit. Remens definiuit, Diurinam egentiam esse Deum. Otto Frisingensis de festis priderici lib. I .cap. II. Bernardus in Cant. Serm. So. Sidisinitas,quae tanta Hr, ut factat Deum, Deus non eis,quid est'
Absit, ut entiat Catholica Ecclesia se sis an
tiam,vel aliquam omnino rem, qua Deus sit, sequae non ' Deio. Bernardus ἰn Cant. Serm. . Haec haeresis en er immisitonem demoniorum in se crisin Lbentia nubere. r. Timoth. . Fingebant enim sta- more ea Zitatu id dicere. Et paulo ante: in Sola cum uxore causa est,quae turpitudinem exculat in
Bernardus ibid. Mulier, sidormierit vir eius, senta ess a lege viri. Cui vult, nubat; tantum in
Domino. r. Cor. 7. Paulus concedis viduae , et texi
474쪽
66o PoNTa F. ROMA N. SEMPER EVI SsE TOTIVS ECCL. PRIMATEM.temptu pecuniae non miretur' Nondum nasus est,a quo muniu acceperat. Tuod Iamen a communisne
fratrumpnceriore iure proueniebat, interdum accipere'suasus eis. uu non stupe.is Visiopum P
ne Imum,qui scrupulum conscientia metues,et a panici tione bonorum communium adi inebat' et Num tanta mode Ilia,tanta grauit in est,ut Fabricio non inueniantur inferiores, quem agnua latatu via modis omnibus antecedunt. uia ergo infitas urges,praecipis , cum certum sit, quod Spiruuι Iancto men-rIn non licet ateor, quia quo raecipis faciendum est, etsi non sitis omnibus operibus imitanae. Nam sJy quit Eoi Irma et Era disentis: authaereticus auischi Muin est. Et lib.7. cap. a. a. de hypocritis agens: Ad Ecclesiam linquit Romanam confugiunt, quae mater elatis religions consiueuit trouidere quietem. Et polbi Claues Ecclesia et urpantes, aut Furripientes Petro, Et lib. 8. cap. i7. Ecclesia Romana parens aut ore Deo, se nutricula fidei es morum,nonpotest ab homine iud cari se argui, testi L. Q u legio munita. Et cap. 23. raucis praesumet, Summum iussiore Pontificem, cuius causa Dessotius rese uator exami ' Vtique qui quis hoc astentaverat, talorare quirim, sic profere nequaquam ρα I. Et ββ- iterum. J rauid ponderosius ias solicitudine omnium Ecclesiaram oticumpriuueatam Iransis ad Iucce fores. O an parseriuile ' ere,quod Apostolus ad Corinthios loquitur: 'uis quit, infirmatur, c ego non infirmor' uis scand Catur, se ego non uror'Si totum non vultis reuoluere: et et istud en- dicet,qui deprimatu contendit: Gr ,τι puto, cito faciet locum. Praeterea, quι Romanus Pontifex est, tum dom pro conditione fictaeo quae nune est, se sieruum struorum necesse eLI. Petrus Lombardus Parisiensis Episcopus, lib. .distinct.1 . Petri Vicarius cse successor est pomii ex Lummus. Vnde dicitur A subcus, Papa. Et post:) Ordo Episcoporum quadripartitus est, sic
licet in Patriarchis, Archiepi scopas, Metropolitanis, O E seco s r Purriarcha Graece summus Parrum interpretatur rura primam,iae Z, Apogoticam teneI locum: Us Romanus, Antiochenus, Alexandrinus: Iedomnium Ararimus eu Romanus. εσε Gratianus et ii iii litui pius inculcat in libro decretorum suorunt, quam primatum Romani sis Pontificis tamen id nominatim proponit de persequitur, causa s. quaestione , Mindi si uastis.
2o M.& .ubi ait in ip ta praefatione: Romana Ecclesia primum locum inter caeter.ti otiinet. Ac de- inuin i ii distinct vhait: Summo Pontifer ea debetur ab omnibus obedientia, o nus ticeat G commun
carticus pro actibus suis inimicus Ese extureis. nec in Ecclesia esse poterit, qui eius cathedram deserat.
uὸd Friderisus primus Dettraxiternecaueris,quia si Pontifici Romano saepius liniust Vposuit, tamen primarum Ecclesiae Romana lsemper confessus est. Fridericus Imperator, cum Romae esset, vidit imaginem depictam quasi Papae Innocentii iri
cathedra Pontificali sedentis, ante quem Lotharius i mperat A se incuruas, ab eodem cor alii Imperii acciperet. Hinc prima Friderici contra Pontificem Romanum indignatio concep0 est. Imagine eni iniquae historia comestandae causa pingebatur, velut contumesiae causa factam interprctabatur. pollea vero Hadrianus Papa cum intellexisset, Lundensiem Archiepiscopu,dum a Sede Apollolica rediret, captu de in vinculis detentu esse. ac tantum siccius ab Imperatore dissimulari conspiceret. non dubitauit pius Pater ea de re fi liii Ecclesiae Fridericii per literas suas admonere. ciuibus in lueris dixit,. 'acros in Tam Romanam Ecclesiam Friderico Imperaram dignirat sese honor, splenitudinem contulisse. Intellexit autem Pontifex de Imperiali corona, quam capiti Friderici paulo ante imposuerat. Et addidit in eandem sententiana, gauisurum se fulse, etiamsi Regia excellinita de manu eius maura beneficia Iuscepi sit. Imperator igitur ex nomine bene cir occationem captans, remque ita interpretatus, velut si Pontifex diceret, eum resnare silio beneficio ac dono, legatos Avostolicos ignominiose dimisit. Ponti sex vero ad Episcopos Germaniae hac de re scribens stes te Radeuico in 1. lib. de Friderici gestisὶ inter caetera sic habet: solium 3 7 nostrum s Frideri cum Imperatorem adrectam sententiam non reduxeritis, nouerit ex promt ionis Euangeticae et emate, quo sacro Acta Romana Ecclesia siversirmissimam raram Deo coagocante funda . quantocunque ventorum turbine quatiatur,in sua firmietate rotegente Domino,in saeculum i uuaos permanebit. 3. Si haec verba non nisi ab hominis priuata opinione proficiscerctur, contemtas sor-tallis non immerito possient. Nunc autem cum Sc promissionis Euangelicae veritate nitantur, de tot saeculorum ustu atque experientia confirmentur apud prudentes viros grauissimi omnino ponderis ac momenti esse debent. Episcopi vero Germaniae ita Pontifici responderunt, ut exso imperatoris mandato atque eius nomine dicerent: Debitam Patri nostro reuerentiam libenter ex-hi emus: liberam Imur,no Iri coronam aeuino tantum benescio ascribimus. f. Agnouit ergo, pontificem Romanum Patrem suum esse, quem etiam sapud Radeuicum lib. i. cap. Io.ὶ caput amaro Ea Ecclesia vocat. Quod cum ita sit,certum est, Frideri cum de Protetatium societate non esse.
475쪽
Ciuitas Dei , seu Ciuisas diaboli,seu continuata Eeclesia Schsematici postatae
Haretici ct Pseudopropheta.' Abstinebant a lacticinijs, Mab omni quod ex coitu prin
Irridebant Catholicos, quod baptizarent infantes.
illi: IL Irridebant, quod sanaorum suffragia postulamus. Non credunt isnem purga torium restare post mortem. se solos corpus & Ecclesiam Christi esse gloriamur. unde etiam sie Apostolicos nominabant, velut qui essent fiuccesso res Apostolorum, in quos potestas Ecclesiae primitiuae transi
instruitute rei ιρι. COtas. Haereticus autem de in iis Manichar, quod Deus ad percipiendum cum grasiarum actu ne creauu, immundum His
nit, O tanquam a malo abstinet. Idem Pro infante clamaι haec omnia ad Deames usimus, i Christi J iubentis seruulos venireata se des muras, i Ecclesiae dem Domiseri, semisima ristituti, quia im originati peccato infans concipitur. Mater inuoluit in Atis dem in Sacra. mento Baptismi quo que linem sat, proprio non tantum sensu hedasim euolutam ramque
percipere.' Gratian causa r3.q. 2. in c. Non aestimemus. de sequent. probat per D. August. Ambro. Gregor oc alios Patres, eorοῦ animas qui tam viverentc peragantur ut eis talia prodesnt, quas uor m das adiuuara, CT a poemae8eccator olui, oblation bis Acerdotum apud altare, Vecibus sanctorum, charorum eleemobnsae, to utunis, cognatorum. Theophyliat. in cap. ii. Paul. ad Hebr. San-m iam nuc arrhalonem se pignus honoru habent. Vnde enim spotesta Ura, viseuccurrere queam inuocantibus et V eqsis, quod fiduciam habeni intercedent ρ Petrus Lombard.lib. .dist. 2I. Chrissus in Euangelio ait: απιpeccaucrit in Spiritu san .non remittetur ei, negi in hocseculo, neq; in futuro. Ex quo datur inuassigi, sicut 'ncti Doctores tradunt. quo uada peccatam futuro dimittantur, si sonis ambio me eruuet in hac vita, ut d utantur eis. De ussu rei a qui aedificat lensi, farnsi sipula, dicit Aug.quo igne tribulationο ιrans Ioriae inuenient cremabitia aedificia, quae setaportauerum homine Acremantem. Id l: post ipsius corporis mortem: ut habetur apud Aug de civit. Dei lib. 2 l .c. . Bernar d. in Cantica scrin. . Nempe se iacta, e Ap. Dry Acciores ei Apostolicos nommat: nusta tamen Apo latus μι signa valentes omn-dere. .euous, Iucernasib mota Vos Gis Io mTH, dctum ess octav : ct id o stoli creandelatrum, ut toto luceant mundo. Pudeat seu res res orsi lucem non esse modi, secum dij. unus aute tenebras. Di camus ess, vos enia tenebrae mundi. Se dicunt Ecclesia, sed contria cunies qui dicit, Non poteri ciuitas ab condi siupra mom
476쪽
sv xxsa Torius FCc2. PRIMATEM.lioqui Romanum Praesulem caput S. Eces ' non appellat se Vtcunq; igitqr Prorestant e in Friderici defendant, certo sciant, siccum visum defendere, ut opinionen ipsos; 'a i im de impiam iudicarit. id quod adhuc psanius fiet ec hi ς quae si ibi ciam. Ceta eq: iri per inota cclesia vacaret, imperator G uidoheth Ecclesiς Romahae Diaconum
H in ea Ecclesia praei cre cupiens,ad Papam i ninum co aut hore lib. 2. cap. 36. literas scribit in hunc modum: Decentissimum est sanctam Romanam Ecclesiam tanquam matrem omnium D Ecelesiarum filios aggreroe, ct a Catos areae rem domus Dei, per domos os murat inrisinc: quibus etiam nostrum Imperitam tanquam ab d cro gremio m. tr rei ib debeat, O et His congratam ho rem impendere. An ndia latis aperte vocat Rotrianam tacicliam Cret Ieru trenuu- matris sua, atq; adco marrem ommum Ecclesiarum2μc telis controuersiarum ι apii
tibiis quae inter Ponti sceni os imperatorem agitabant utiqn 'ecesse hario im si hoc tertim. re. De primatu enim tantum ago, quciri non minus agnosiit lisper axor Fiidericiis quam on it c Adrianus. Certe post Adriani mortem Tridericus iri hominis persona errauit, Octa iam in Alexa tid'
' tertio anteponens. Sed tamen ne sic quidem voluit,aut nullum csse Pontific in pyimum ir Mi
ra ιν μυλ a Ecta a Deι ese deleat quodpne Azore Euere no possumu duo A EAE IN D mana FGelani habere videmur. ,.M crito sane de hoc schismate doluit Imper tor Sed incore illic quoi iudicem se in causa Ecclesiastica costituit quod altera parte absente S inaudita.sen' : Etiam rellit &promulgadit:quod a pleniore Episcoporum concilio in Gall33s hibito ad resoni i ius veritati non destit,ac denique quod mortuo Octauiano,qui author schismatiisuerat Gilita . id Cr A, ibit tu te,nec id tantum, sed ci extincto surrogauit Ioanne Ses mi ιι sim suri Leti
OuM Uctb totu orbis Christianus, praeter Fridericum x eius factioiam, 'Mer adro paruerit
tanduam legitimo D.Petri Apostoloruin erincipis succestari: tum ex omnium historicorum telii monio, tum ex generali concilio, quo idem Alexander in Basilica Coralla'cinian conuo cauit de quo inox plura tum postremo ex ipsius Friderici consessione abunde consat, qui poni decem & nouem annos, amissa persecutionis suae rabie, Alexandri tertio ptimatum Venetiis iii 371 vellibulo S. Marci ultro conscissus est,ut Pi lina restatur. Sed habemus praeterea locupletisi mu ei ius rei tellem Gulielmum Tyrensem Archi. piscopulaa. qui Vixit illis teporibus, ac rem tutam optime perspectam habuit. Is Delli sacri lib., 8.c.26. Adem inuassit anno decimo nono, redeu/ te ad' et nitatem EccleD D. Fratrico Romanorum imperatore quiparti opto, auxilium suggerebat c et si sitim se. Domino Alexandro Papa lina chamare reconciliato. redita est x E cles e f. O quatum
in Ecclesia D. Friacrico Romanorum Imperatore qui parti opposita auxilium I merebar o Micim ct Domino Alexandro Papa Anacha taureconciliato, re ita est x E custae. f.O quatvr intereti inter Catholicos,ic schisia alicost Catholici non dubitabant, pacein esct redditam Ecclesiae quado Imperator qui eatenus unitatem rupisset, verum d .legitimum Pesti successce ere
clesiae quado Imperator qui eatenus unitatem rupi mei, verum d .legitimum Pesti agnouerat. Haeretici vero, tui ex discordu,&dissensionibus pasci silet, tu ic gemit a Idiuidi putant,cum ex omni fidelium in terris agentium coetu fit unus Pastor x olla te unum Sed quoniam in hac litem ingressi sumus, alios etiam grauissimos authores producanius, Neub ig sem Angliam,&Saxonem Grammaticum, qui δcipii,cum ea aetate florerec perint, testim mum omni exceptione maius Eac in causa dicent. Gulielmus Neubrisensis rerum Anglicar. lib. 2. cap. s. t Adriano mortuo. p rs maiorsanior mAliaeandrum Distim religiosum se lucratum rancordans, eundem ritu Canonico cinfectauit pars vero 'nonnuda, ct firὶ nosia in Octavianum conuenti. Poterat sunλ sicissura Ha cito resarciri terat mustistorini poc ιt. cedere atqε; et nisi,nisi Frtiricus Imperator veteriois Eolandi Alexandrum non feres Iartem Octauianam tuendam foumdam moris omnibus Fuscepisset. Daque Episcopi ditionis Imperiata papiae conere ait, ingratiam Imperatoras in Alexandrum tanquam rebellam sententium tulerunt. Im- perator Angrorum etiam ct Francorum Reges μL Grauis in eandem sententiam. Sed illi re per legatos triusque partis cognita, no cunctabantur,r udiata parte Octoiani, D. Alexandrum recipere, O cum s rern is Apubditu ei de caetero in js 'ua Dessiunt, tanquam Patri parere. Imperaris vero exyrmat Liatilia e semel in reprobum sin um datiu, o Gel a rasione vinci indecoram Imperasoriae reputans et sui, nullo tempore distulit palmam δε per θ cuo vervari. Saxo
477쪽
ciuitas Dei seu Continuata Ecclepiae
Ciuitas diaboli, si Sotimatici zy Apo Iiatae,
Haretici se Pseud pro cra Circumducebat secum
minas , cum taviri quam seminae continentia vovi illam.
quibus suspecti videbantur, suo more prorsius negabant. Laeti ducebantur ad morte. Omne iuramentu dicebat esse illicitum, ut author est Guido Carmelita. r s. De Eudone.
monasterus infestus, dicebat se esse eum qui venturus est iudicare seculum per ignem. Guliel. Neubrigens rerumi Anglic.lib. I.c. I'.
quos nominauerat Sciemia, Sapientiam S: Iudiciumὶ ar-l dere,quam corrigi malueriit. I 6. De Petro Aba lardo, es Arnoldo Brixu λ' Constituebat Deum patre plenam esse potetiam tam in redo, quam in discernedo: Filium quandam potentiam in discernendo per sapientia: Spiritum sanctum nullam es se potentiam, sed benignitatem. Bernardus in epist. Iso.' Spiritum sanctu minime de Patris esse Fili)ve substantia. Fidem sine ratione admittendam non esse.
- Fidem definiebant aestima- rionem.' Spiritum timoris Domini nee bant fuisse in Domino. Timorem Domini castum in futuro scculo no futurum. Post eosecrationem panis de calicis, priora accidentia quae
Doctores Cri AE nil in monte facta let implentem , uisu inru ci aeris me unum antris ' ualet ess per habebit intri a Christus haereditare suam, eum Monem sua te
minos terrae. Se potius subtrahum huic ausinae haere Liari, qui Chricto Ham conantur detrahere. Bernard. in Caut scr. 6s. Cogenis ni vel aliseere
feminas , vel exire de Ecclesia. Et feminas quidem eum alias sui sest v,et voti de cressias, viros aequὸ cum seu propositi visu. Per hoc enim consultum erit υ-trorum; votos se fama,cum continentiae suae rises habueram ct c, do. Bern. ibid. Mesiuae o Uubi ludio coercerentur igni videlicet, qui non sine causa gladium portanquam in suum irrorem multos tradicere permutatur. Beria ibid. Nonne is ibimet hominem Mycore motu, quam ita libenter ab actio sustineres mea tem in musis potuisse diabolum, fruenter experti
sumus qui sit os aut submersioni, aut sussederunt. Denique Iudais stendit se sam. diabolosiae dubio
Theophylac. in c. c.adHeb. Dominium migeseo Amenarum 'aerens, iuramentam iurat. patus. itam in breui tui . Bernard.in Cant. Scrm. 66. trabantur aliqui. quod laeti ducerentur a mortemse qui minus aduertunt, quantalis potentas diaboli, non modo in corpora hominum, ea etiam in coris, qua semel permissus
' Ber. in ep. i s. Isis digne vivam instranat magnia fetiam, qui nil in ea cogi Lit dispar, ubi toιά est LummT: nil digas,ubi totum est unum. nam quod alter ex altero vel alter ad alterum veracis me aetatur, perstanarum donatio est,non unitatis Hur D. B. Ansel .in Monolog.c.74. Pateret Filius cus Viris sunt una ead a. siumma essentia nquam solam omnis homo debet eradere.' Ansel in i cur Deus homo, c. a. Rectus ordo extagit, ut profunda Christiana fidei creta minori quam
espraesumamus ratione discutere. Ber. cp. ivo. Scio cui credita, serenus sum Hamae
mor fuis in Christo, Menuo D cum prae omnibus roueritus .
Ide Petrii ibid. Spiritus tim reis easti O talia Grai in futura , sicut cr alia dona Spiritus S. Sed faciet
nos reuereri Dea, uo autε timere, nesiparemur ab eo. Petr. b. l. .dist. Ir. Accialiaquae remanent,
titis existut sine subiecto, in subiecto. qua remanem
478쪽
rie prouinciarum Fuffragia ferebantur. Nam Gaeta Alexandro ostentui fuit: Gemania, authore Caesa re, Octaviani partibus o secuta est. Sed i lior religioni propior Galgorum eouacit in suis. Idem Saxo Grammaticus lib. I . valdemarus Daniae R Eshyllo Archiepiscopo contendenti, ut cum bona Regis venia sibi liceret Episcopatu se abdicare, quoniam si immus Potii ex eam ipsi
73 lscentiam secisset: votis eius annuere seduxit, quod Romanae sinientia dccreto obuiam ιυ ΠH-cat, pe
bus Imperoruimur susceperunt. Haec lint satis de hoc schismate.
Thomas LPectus auctore Polydoro lib. 13. ciuis Londineίs patre Gilberto, matre Siri seu
Saraccda,' r sumina integrit*te atq; prudentia, cum cernerct, Regem quotidie illinus idoneos cligere Epit Popos, atque Omnem sacerdotalis Ordinis dignitatum tiansere. primo Reym amice admonuit. donde propalam resistens, multis cum argumentis ab incepto detcrrcre conatus est. Verum Henricus Rex poliquam aliquot h piscosos in suam scirici iam traxerat, Antistitem nullo in lionore iampridem a te habitum in cxilium cgit. Thomas ad Alexandrum senium Ponti. δ' ficem Romanum, qui tune Senone in Grina erat, ' contulit, apud quem gente se Episcopatu abdicauis, . quod licer se ascendisse in Ovile Christi, non pei Christi cst a. n. ,et elui quem ut ipsc tunc dicebat non Cononica vocavit eis io sed terror publicae potesam miroduxit. Verumst ad Regis commina. iionem,ut Coepiscos mei linquitὶ Zersuastret ianitin, renunciai sim authoritatu F p copatu mihi in Gobpriuilegis , Catholica Ecclesi relinqueretur ' mc sum exemplum. Nunc u tur in manti tua, Pa ter, Ariar episcopatum Cantuariens resigno. Pontifex vero eam dignitate ultro ei restituens post i ii ea etiam eius admonitu interdixit administratione sacrora Lo mo Eboracena Archiepiscopo ivi ro sane impio quod ille in Cantuariensi prouincia sine Cantuariensis permissu Heriricii Regis filium coronasset. Iam tanc sex annos Thomas exularat, cum Ludovicus Rex nucum ιιι Theobaldo Canite Blesensiviro inie errimo, Romana Pont secem rogat, vis authoritate Re e cogereta pacem eum Thomu conciliandumNeniticus veroςum lanctissimum Antistitem in taliam acce putet .de industria tamcn cauit, , pere. Thomas in Anglia reuersus 'uniam ab co petentibus absolutionem Quod sacere cum recusassent , ob eam duc rem ulla sacroru in priuati remanerent, Eboracensis homo facinorosus linquit Polydorus Thomae nomen apud Regem defert.Tum Rex mi lirium se exclamans, quod nemo suorum esset qui cum hac molestia liber aret:ea voce quatuor impios satellites suos vis is est prouocare, ut sanctiissimum Antistitem ante venerandum aliare orantem interficeret. Quo intellecto, Alexander Pontifex Romanus pro sua dignitate Ur pro celeris arrocitatessi quaesonem habendam latuit. Henricus interim Legatos Romam misi , partim urpurgarent facinus, eo parcim vi vcnia a Romano Pontifice impetrarent. M ι er. .i Sede Apodo a vi etiam Gulus mus Neu ζen' resera lib. a .c.as .ei 3 duo Cardinales, in celebrι Episio ru O Nobilium couentu susta , ceperent purgat onem Henrici Re M Anglorum de nece L. Thomae Cantuar ensis: uti Rex iuxta moremptiblice pia nitentiis, nun se Ecclesiadi pulmsis dista nae. Idem, posteactis epulchrum B. Thomae
fusis ubert m taurimis orauir, o ingrcsus capitulum monachor. a cunctis per ordines tribus propriae 'iuionu mstatιa virgis corporaliter castigatus est. Gua i a die atq; hora hostem eius Regem Scororsi in exiremis An, a sinibus virtus Huma risumdedit, ut merces py operis linquit Neubrigensis retiis consecuta solium opus, e comitata polim videretur: nu usis Aper hoc ambigere sineretur. M. Debuit certe . Neu brigensis ab hac generali oratione sua Caluimitas excepisse,qui adeo nihil istorum aut probant,aut serunt,ut Regem contendant in procurando caede tanti martyris praeclare fecisse, in agendo autem poenitentia vehementer peccasse. Ex quo & sepulchrum B Thomae diruerunt, αἰ nomen eius ex libris suis deleverunt, S memoriae ipsius notam proditoris inurere non erubuerunt. Ego aute eo diutius in tota re attingenda immoratus sum. quo certius & ple nitis videbant, l. Romani Pontificis primatu ex has historta confirmari. Constat enim ex his quae c5 memoraui. . non solum B. Thomam sed tam Ludovicum crassae,quam Henricum Anglia Regem etiam issm. Erem Comitem Theobaldum, denique uniuersos utriusq; regni populos ne minimii quidem dubi-.
479쪽
continuata Ecclesiae successio.
Ciuitas diaboli,sem Sebisenatici in Aps M,
quae remanent, pendere in aere. Daemonum sumestiones in nobis contactu lapidum dc herbarum fieri.
Mundum iuxta Platonem tanto excellentius animal csse, quanto meliorem animam habet spicitum sanctum.
Diabolum ius in homine non habuisse,nili vccarccrarium. Filium Dei non assim psi Tacarnem . ut hominem liberaret, sed ut inlitueret , cloritatemque sitam ostenderet. Quae opinio cotendit, velut Chrutus iustitiainno insundat, quae nos liberet, nostrisque cordibus inhaereat, sed solum iit exemplaris quaeda causa iustitiae nolirae. Doctores Catholui, se custodes murorum Eccle a. stragio, quibus tegitur Graiis corpus , halens formam es naturumsuam. Petrus Lombardus lib. 2. dist. . de S. dcclarat ex Augustino dc Beda, nec matertiam rerum mi itium daemonius is nutum si utre,ni siquatentu Deus e tutu, de illos per energia quadam illabi animae,& applicatione illa unitos. malitiae suae cisectum opcrari, quousq; Deus sinit. Ansel .in lib.de Imagine inudica. 2.ostedit, mundi crcatione vel in mente diurna coci , vel in materia, de in . clcmccisiimul creari: vel informa per sex dies produci: vel postea unumquodq; de senti ne sui seneris nasci: vel
deniq; in consummatione icculorum innovari Idem vero in Monolog.ollendit Spiritu sanctum esse increatum . de Patri Filioq; con- subitantialem. vi impollibile sit, Spiritu lamctsi qui de immutabilis,&mcreatus cst,creati mundi animam vel spiritum esse. Bernardus in epist. iso. scriptum est Piuina. io6. Redemit nos de manu inimici. ct a. Timoth. r. A iabolo captivi tenentur is sius volunta tem. Idem Ioata. t . Uri Mur Princeps huius mundi, sty cipatus eius, otestin tenebrarum
Bernardus in epist. iso. ui prodess, uosns instituit si non reuuuit' Moine quo profuit Christus, in sola furi inensione virtutum. prae rat dit i Iur, quos Adam quoq; ex sola'ccati ostensione nocuerit. aut si Chri,ii a Get,et non haeresi Pelagiana aequis centes. generatione,
non influutione m nos Iraductam confitemur .s-
Ab omnium sanctorum Pa- tru in fide ac doctrina dis ecdere non curabant: quod illis cum Lu. theranis Sc Caluinitiis omnibus
Nestori ulu.' Idem Abaylardus docuit etiam falsa quaedam de anima Cliristi. de Cnristi descensu ad insuros,
de Sacramento altaris, de pote-da peccatum, O ter Zec tam mortem aleamur nec se est, a Christo nobis χnon institutione, sed generatione reuisu tam Ius imam , OZre ia- am, vitam. Bernard.ibid. Iuid ecretius tibi rexetatam iactas, quoi tot praece terit sanctor, e furerit sapientes vero de tuo nobis tradis, cy qtio a nemine aecepi ID. MO l uisur mendacium, de
suo loquitur. Dan. 3.' Anselmus de incarnatione verbi cap. I. Ve tam cara factum assum sit naturam utiam, non aliam Aeronam: quoniam proprietatum collimo
eadem est absumpto homini, o verbo.' Innocentius Papa in epistol ad Sencsem de Remesem Archiepiscopos, itent ad B Be nardu scribit in huc modu: Nos qui In R. Petri Othedra eat a Domino est dicta, , tu aliquan- state ligandi atqi soluendi, de ori- l do conuersus confirma mires tuos licet in leni, Suiali Peccato, de cocupiscentia,fresidere conscimur, comunicato milia nostrara
480쪽
t : se, quin Pontifex Romanus 3c totius Ecclesiae Pallor, Je Regum ipsorii in legitimus Iudex in iis quae ad Deum pertinent, laabendus csset. Quin imo ipsi homicidae ivt Neu brigens, refert lib. . 7 2. cap. 2 s. in consilentia stimulante, ad Sedem Apostolicam profecZi. ad agendam paenitentiam a summo
Poni se direcD Διnt Hiero olymam, ubi annis aliquot invictum satisfactionis modum no segniter ex que,res,vitam omnes finiere. Et addit Neu brigensis qui vixit ablunc annis trecentis & amplius haec verba: aquam pretiosa in conspectu Domini mors B. Pontificis fuerit, quantaque Iacinoris in eum commi filia atrocios ratione ct loci, O temporu, Cr per 3na,signorum si uentrum renuentia declarauit. iHaec sint dicta de B.Thoma, quem idem Alexander Papa tertius in numerum diuorum relatum 33 ei se olbi Clutiliano denunciauit. Platina iii vita Alexandri tertij: Cum Emanuel Conmntinoptatanus Imperator Graecorum cum
Sy Eoctis a Romana et monem promitteret, si pateretur Imperium diuisum in unum corρus re Cn. Alexan der ram tunc etiamsi ab imperarore Occιdentis exagitaretur,tamen reoondi. si nosse in unum coniun-ὲ
gere. uadolim de industria masores sui disiunxissent. 6. Non ergo suo, ted Ecclesiiae Dei commodo vir lanctus prospexit. t Ioannes Magnus de vitis Pontis Vp alensium lib. 2. Carolus Suecia Rex ab Alexandro Papa s. iim inurat, is V Mensis Ecursa in metropolim erigeretur. Radeuicus lib. 1. appendicis siuae ad Ottonis Frisingensis historiam, cap. H. Otis Episcopus Fri si ensis, um sacro siquore olei, sicut moris est, per uncus fuisset, se de pecunia sitia Luduit, tectamento ordinasset,inter caetera, qua solicitus de tua salute prouidebaι, etiam hunc codicem degessu Friderici)manibusμ erri praecepit, eumque lueratis O retigiosis viris tradidit, visi quid pro sintentia magiastri Gliberti v aut in prioribus diisse visio eH, quod quempia posset of ndere adip orum arbitrium corrireretur, ec Catholicae fidei assenorem,suxta sanctae Romanae, imo sevniuersalis Ecclesiae regulam, ni professus est. f. Otto igitur utcunque dum vixit, liberius scripsit: in mortis articulo tamen de futura vita solicitus, nec fidem profiteri voluit iuxta alterius quam Romanae Ecclesiae regulam, nec aliam iudicauit Romanam Ecclesiam esse, quam quae Catholica eadem esset & viuueriali Anno Domini ii 77. sinquit Neubrigensis lib. 3. cap. 2.& 3. Herici Imperatorum veneras
ibi lem Pontificem Alexandrum rasus conquieuit. Vnita igitur Ecclesia. Pontifex totius Latini orta Epi-sicopos ad concilium euocauit. Vbi decorium est, Papam a duabus Cardinatium partibus elisendum. Δ'
893 forma electionis in Romana Ecclesia sicci inter Aseruara pracipitur,quia in ea non potest ad pertur