장음표시 사용
791쪽
773 DL VI idivi MONARCH. Ec Ctrs. LIB. V ii I. Romana erat doctrina Euanges ij in multis simul gentibus ante Lutheri aut Zuin lii exor
tum:erat igitur Christus cu los qui doccbant & baptizabant multas gentes, perseuerantes an communione sedis Petri, aduersus quam non praeualebunt inferorum portae. Non erat autem Ecclesia illa in orbe terrarum, quae nunc dicitur Lutherana&Zuingliana nec sic olim dicebatur: neci, aptizabat &docebat multas gentes; scd aut nulla fuit, aut in riserto Omnetramus egit. Erat igitur Trophonia specus, aut Anticlirilb antrum, de nolucerna illa quam Christus in candelabro posuit,ut luceret omnibus qui in domo sunt. Proteis anter membra e e Antichristi, opterea quod Lumeranorum, Zum manorum o ui ut arum ramen ab aut rupri o dogmate impositum habent quod Egos accurrat. ab Eectu a Christi diuises se isatur. ε
r x Haracter, quem Antichristus faciet sectatores sios in fronte x in manu habere non male intelligitur nonac aliquod esse ab Antichristo ipso aut assumptu aut inpositu quo du discipuli eius appellantur, sie declarabunt doctrinae ipsius assentire a Cluisti auru Euagelio diuisos esse. Quod praeuidcias Apostolus Paulus nullo modo passus eis Christianos ne in Apostoli quidem alicuius,nedu in alterius cuius iam proprio nomine gloriari. Cum enim ex Corinthijs alius diceret, Pauli:alius aurc,Estosum Apollo uid sinquit Apostolus vino' qui et ero Paulus' Ministri eius cui cre diristis. Et iter P Volunt
vos circuncti,ut in carne et inraglorientur, hoc est, ut dicantur hunc & illii circuncidisse velut ex ea re plures discipulos acquisierint, deptures ipsi ni magistri: quod ipsum D. Iaco bus vetat. Denique Paulus ad Ephesioru presby cros ait: Scto, quonia intra ni posti δεβυ-nem meam lupi rapaces in vos, non parcentes gregi, ct ex vobu i sis murgent ora Luentes seuersa,vi abducant disicipulos st e. Quis autem veritis .abducit discipulos post se, quam dui . - ....t om ne, xam tui studiosos inuemt,ut in illius verba iurare non dubitent, se ii ab illo coeno. nari non recusent Sunt inquit Iustinus Martyr,)ofuerunt multi, qui docent dicere O Lacere Impias res es contumeliosus in Deum: cum tamen in nomine Iesu Veniant. Et sunt inter nos instincti cognominibus.denominari a quilusdam viris, ut quoue fuit author alicuius nouae G Lbiis doctri- nae C sententiae Et post: Ex dis aliν vocantur Marciani, E, Valentiniant, alii Basilidiari. ali, turmas, Ar atio vota is quisque a primo inura Iore μι dogmat . itemque Irenaeus: Habent in Lb. ii ,.. quit vocatula a principe impiissimae sententiae Simone dicti Simoniani, i quibus falsin minustae ita accepit mitia. Acut ex ipsis seritonisus eorum ade silereri Animaduerte, studiose lector, tunc demum sectam este atque haeresim , clim fidele, praeter commune Christianorum nomen, aliud priuatum capiunt, & id non ex certa institutione morum & vitae sui fit in Augustuaianis de Benedictinis in verum ex assectu nouae doctrinae, quam certus qiti piam homo iam primum inuenit &promulgavit. Exeoci ueriotes Diues nillil dubitauerim haereticos affirmare:quod ut olim ab Arrio Arrianis sicli cie illis a Luthcro nomen imponitur,ut dicantur & vero sint Lutherol. Id a nocuia moduo uenda arctioris vitae ab illo praescriptu sectentur, sed quia noua eius doctrinam orbi Christiano prius incognitam pro vera & Euangelica venditant. Vnde quod olim Lactantius de bH lix exicis retulit: cim Marcionita aut Arriani nominarutur, Christiam esse desierunt . id inis . . Protestantes perbelle cadit;vt cum Lutherani aut Caluinistae nominentur, Christiani esse
M- -umeram aut alia inaltae nominentur. Christiani essὰ desinant. Sane Chrysostomus cum ad Scripturarum lectionem suos inuitaret, hi aute obii - . . , ... : ' nx, xl xς bal J Sena anctus ille vir daturus regulam, qua certodienosceremit, falsos interpretes & doctores a veris Vt inquit manifestius d cum Un hoc est haereiici h bent quosdam,a quibus appectantur. Prout enim haeresiarcuae nomen, ita essecta vocatur Et post de Catholicis ita subi)cit: Nunqui cinae rab Ecclesia mquid haeresiarchas habemus Num ab hominibus cognomen haemus' Nunquid nobis dux quidum, sicut illi Marcion, ct icti Man AZ- c Ar us, altera vero alius hi seriae, ε 3 Ac ne quis opponeret nobis, Papillarum nomen a Protestantibus nuper consebim cum tame nostra fides, ac Papae aut horitas vel ex ipsoru confessone multis etiam sieculis M.fi a es codc nomine antiquior sit: audiat porro quid Chrysostomus ibidem adiiciat ripis, si ,
ia sunt nota es gubernant Eccosi . Ecce Papistarum nomet anteouam adhuc impositu et ab ossicio eorunam gubernant Ecclesia, & no a persioira quapiam infami tractum est.Ossicium vero Papae cum diuinitus constitutum sit, nulla nos infamia cx ea re assicimur. Addit vero Chrysiostomus: Non hasemus ductoreis, habemus in caelis. O HB inquit hoc est, haeretici eadempnetexunt: v elicet se non habere doctorem siti per terram. Sed respondet doctisssimus hisit nomen ac sanrisio. 'Auditisne, O Protestantes , accusari vos perpctuo ab ipso nomine Lutheranorum atoue inde probari, doctorem vestrum super terram, ac non in caelis esse Nolo ad singula meta
792쪽
Nos p Ap A M. sED PRO T sT ANTICHRIsTi MEMBRA EssE 'ctrinae capita nunc descendere illa suo loco tra nata sunt. Id tantum rogo,utria vobis probetur Lumeri dogma nec ne si non probatur; cur cilis diuisi una cum illo ab Ecclesia i onaanar,in illud vobis probatur, habetis doctorem super terram; quia de terra ortus est L illacrus, nec delinia patris descen it,ut Cliristus; iacc ordinarie ad praedicandum missus cst, ut
Apostoli & eors sit ei lares. Rei pondebitis i sat scio) Lutherum habuisse dogmata sua dec lo Siccnun gloriose iactitar,c atra Henricu Angliae nostrae Regem scribens. At hoc ii vere ita esset, nunquam ab illo leno minacionem accepissetis. Illa cnim caelestis doctrina iam olim mundo per Christum 5 Apostolos eius tradita fuit; nihil ut opus citet nouo quopiam doctore , qui vcterem Ecclesiae fidem antiquaret, ac nouaria introduceret. Siculi audieris inquit Hieronymus eos qui dicuntur Chrs , non a Domino Iesu Chri o, seda opiam usi nunc ari, ut ut a Marcionitas, latentinianos, Montensis, e Cum ' es; scito, nen Ecclesiam
Christi ntichri is ese Onagogam. Ex hoc enim ipsio, qua ope. i in Hismiserat, in Acant, quo; futuros Apostolus .enuu uit. Nec sibi Caniantur , si de Scripturarum capitulu identur mare quo dicunt, caim se Diabolus de Scri turis aliqua sit A ntus, ct Scripturaeno, in lendo consistant, e in intel 'eta . Nec ab hoc tanto clari luinorum Patrum consensu abesse poterat Augustini suffragium. Quod inquit quaerent us aris est , una est Carholica ne in is, in Ecclesii, cui l restes abae Quero nomina imponunt,cum ipsae singule pro Us et ca uos, quae negare non audeant, appellentur.Cum igitur Protestantes non tantum a Domino ictu Christo, sed . pr. a Luthero, aut Zuinglio,aut Calu novarijs nominibus secundum sui quisque aut horis priuatum dogma, nuncupentur; cumque haec Lutheranorum de Zuinglia notum priuata v cabula non tam ex libidine a lucr sariorum quam cx rei neces ate imponantur, ut doctrinae singulorum seorsum designentur, ad ovo; si Protes lates teiplbs uitet se his nominibus
appellent: non elidubium, quin sub sis Sectarum uominibus character quidam sigillum Antichristi contineatur, quod prodat illos Antichristi membracis . . Protestantes Antichristi membra e pe,rata spiritu se Regnum Christi, si Ecce a , regno temporali seu diciendum esse Frmant.
CVM Antichristus de terra, imo de dea se a cendat;mh ij miror, si terrena sipi tualibus Ahinii, anteponit quem illi proculdubio imitantur,qui ex dii 'lice potestate, quam Deus lit in inibus contulit quarum una spiritualis est, quam administrant Episcopi oe Pre byter altera secularis.quam Reges de Imperatores exercent; secularem spirituali docent preferendam. Quid enim aliud Lutheram & Caluinis docen i, quando & Brentius citi suis
Prole metus aduersus Petrum 1 Soto; de Monhemius sin Dialogo de fide apologia
Eecletiae Anglicanae affirmant, Reges, Imperatorcs, ac Magistratum civilem cum debere seco io. negligentiam Episcoporum x Sacerdotum in Ecclesia expurganda supplere, tum Episico palibus conciliis praeesse.&Episcopos quid agendum sic instituere , tum Episcor Is ipsos iis . iii a sententia pro uaereticis condemnare, eo b de illo gradu Ecclesiae de cicados ei e censere An hoc non est, spiritualem potestatein ioculariae Ecclesam Christi , quar regnum caeloriim ac spirituale est, regno teporali subiiceretriam quod Reges &Principes C risi, laos volunt etiam spirituali quadam potestate praeditos c ha nc quidem ratione fidei de rogenerationis suae hanc spiritualem potestatem, '. si ei nominentur de sint; verum non habent ministerium pascendi oties, ac multb minus a.cendi ed regendi Episcopos qui sunt Pastores ovium Clitisti. Iino ob hoc ipsum quod Ch. .iani sunt, Episcoporum potestati, de clauibus regni celorum subiecti fiant: traituet.. abest, vopsias fidei ratione Episcoporum iudicij pr esse, ipsbsque Episcopos abdicare inagistratu pol in. t. Vnde Athanasius inquit videns Constantium Imperatorem J in iocernen o princet peri acere Episcopo ruis es praesidere tu ers Eret ast is, non merito iacet in e .m ipsum a minar an rionsae e se quae .i Daniele relicta est Nam cum circo amictas i Christia sino, se in locis sa - penetret. 9 inibi consissent devastat Eccle ac abrogos Canones, ras cogens ut sua ob ineunt :quis et quam audebit iure Voc tempus an 'eat m ene, O uo' tur resecutionem ele, salem i per ecutionem qualia nec antea fuerit , ct qua fortas e ne unquam secerit, ns liu ille infruitatis 3 Quid vero dixisset, aut quid potiuS rion dixisser Arbanasius, si nos sum , .s hoc seculi im attigisset, si non solum hae Regem. cdoc aegem impuberea . . atque adeo a Reginam, hoc cit , feminam, vidisset ummum Fce licam. caput tu omni in causis
etiam ' ritualibus, immediate oub Christo se ira se scribi, es o sugges praedicari, se a rotis
ei ut o ct subitis Aurticanis si s starna capitiis es sartunarum ora Zm iurato credi emr 'Miratur sane Ambrosius quat is Episcopus s. qui laicis ius a cerdotale Aubsternit. Tales tarum. autem simi Lutheram de Calui itici Superintendentes. sum igitur Antichristi membra,
793쪽
Protestantes Antichristi membra esse, uia multas haeresis ab at Antichristi mem ris ex ι-
iurasi ab Ecclesia Catholica iam ocim damnaras reuocarunt.
ANtiquos haereticos non minimum robur 5 prcsidium Antichristi extitisse, iam anto
ostendi. Cum illis ergo haercticis quic5 municat, necesse est Scipsum de Anticli isti cxercitu esse,&propterea inter Antichristi membra numerari. Nulla vero seciam naudo unqua fuit, quae tot haereticorii placita recepit de approbauit, quot hodie ab illis rata habentur,qui nuper ex Ecclesia Romana exierunt. Nec ia dc omni genere Sectarioru huius aetatis dicam: hoc quippe esset in siniti laboris insigniorcstantum haereses recens ci , quas iam olim si ultas aut Lutherani, aut Zuingliani oc Calum istae iteria cx infernosii scitarii Simon Magus authore Irenaeo ne lat, homines saluari secundum operas ius . Negant hodie tam Lutherani quam Caluinissae, etiam illos qui credunt in Christum, per operas
Idem Simon Magus authore Clemente liberum negabat arbitrium quod etiam Mani- chaei postea fecerunt. Negat hoc idem Lutherus. Quidam Pseudoapostoli diccbant, sitim fiam seu cerea saturem: contra quos Petrus,la- .cobus, Ioannes S ludas,imo& Paulus scripsit, ut Augustinus testatur in libr. de fide Mope- ribus c. I .&de unico Baptis ino contra Petil. cap. io. Hodie tam Lutherani quam Calui
tustae dicunt solam pH cerea salutem. Quidam haeretici sub Ignatii aetatem teste Theodoret oin vico De Duur , Eucharistiam esse earne Sala toris, quae passa e pro nobis. Hoc ipsum Zuingliani SI Caluin istae noc6stetur.
Iudaizantes quidam ut refert Epiplianitas reiecerunt interpretationem 71. Rethciunt eam p ne omnes Lutherani de Caluinis . Pepuaiani honorabat mulieres sacerdotis. ut Augustinus ait Et Anglicani Caluinistae summum etiam sacerdotium atque adeo primatum stupra omnes Episcopos Angliae 5e Archiepiscopos deferunt cuicunque mulieri apud eos regnanti. Proclus asseruit apud Epiphanium: peccatum in renatu viuere, seu concutiscentiam in i umeri peccatum esse, nec peccatum radicitus tolli per Baptimum e popiripersidem. Prorsus lixe eadem Lutheranorum 8c Caluin istarum haeresis est. Nouatianus ut refert Eusebius post Ba Umum recusauit tam eneras caerimoni is quam
illis Domini ab Disico ob signari. Nouatianum in ea re imitantur Lutherani de Caluinistae. raeterea Nouatiani omnes negabat, Sacerdotes Ecclesia Cr minHiros Christi se ista, rea a remittere quis olbapti inum crimen aliquod admisi ent.Testatur hoc Cyprianus lib. . Ep 1. de Socrates lib. i. cap.7. Idem ipsum docent Zumgliani de Caluinistae omnes, te pleriq: etiaLutherani Poenitentiς sacramentum negantes.
Manichaei teste Augustino publicum nullum cacrificium praeter Ptis orationes admitte bant. Consentiunt liac in recum illis etiam Lutherani de Caluin istae, qui negant, ullum esse in Ecclesia externum de publicum sacrificium. Manichaei etiam iasi tulerunt ulla Christi externas imagines id quod ibidem significat Augustinus. Nec eas ferunt Caluinistae. Manicliai negabant memorias Martyrum frequentandas aut eos esse inuocandos. Hoc idein
Lutherani Se Caluinistae negant. Die Dominica ieiunabant illi: audio dc quosdam ex Pro testantibus hoc lactitare. Donatistae contemnebant chri a fregerunt altaria , ut Optatus declaras. Quibus in rebus imitatores habent Lutheranos SI Caluin istas. Donatistae d icebant, Cur iciim Fcilesiam de orbe terrarum per se , 5cin 'Iola Asrica inter Donati sectam remansisse. Lutherani de Caluinistς dicunt, Ecclesiam de toto orbe perusse, de nulli hi omnino quoad externam professionem de Sacramentorum legitima celebrationem) per aliquot secula remansisse. Nam quod cogitant, aliquos ipsorum similes in antris nescio quibus latuisse hoc eos rasi adiuuat,cum nec talem Ecclesiam scripturς nobis depingat nec tale aliqua fuisse ipsi aperte probent.Sunt igitur hac in re multo peiores Donatiuis. Eustachiani ut constat ex concilio Gangrensi) contemneba r oracse Basilicas sanctorum Mart)rum.Contemnunt A Lutherant,ac multo magis Caluin istae. Constantius Arrianus edixit sedilhil dei addendum, quod non esset in diuinis Scripturis. Quod edictum Hilarius in lib. contra eundem Constantium consutauit. Hodie tamen omnes Lutherani de Caluinistae idem ipsum passim urgent. Eunomius auctore Augustinoin nihil cuiluam obesse dicebat quorumliber perpetrationem ae perseuerantiam peccatorum, si eius quae abillo docebatur, sae particeps esset. viderint Lutheranioc Caluin istae, si hoc idem non dicunt quandos dem Ean iustificare statuunt. Acrius negauit,orandum aut osserendumpro defunctu. apud Augustinum E est 13. Negant
hoc quoque Lutherani de Caluinistae. Iulianus
794쪽
NON PAPAM, SED P oτrs T. ANτrcii RisTi MEMB r sp. 78i Iulianus Apost ita Christi aruam dejecti. Sozomen. lib. s. cap.ro. Christi etiam statuam deiiciunt hodie Caluiniit . Iulianus signum crucis despexit, Socrat. lib 3. cap. 3. despiciunt idem signum Caluinistae. Me Iiliam dicebant, neque baptismum exscinderepeccati radicem Theodoretus haeret. fab. lib. .l nerue Euchari ham animi sordes expiare , ne n clericorum ordinatione Spiritu sanctum fisseisi. Hoc illud est quod lio die Lutherani dc Caluinistae dicunt, vere manere peccatum in renatis i de sacramenta Christi gratiam non conserre. Imo etiam ordinis ullum esse sacramentum , plerique eorum negant.
Iovinianus dicebat, Mariam pariendo fui se corrupta: August. haeres. 81. Dicunt hoc ipsum Bucerias 5c Molinaeus,&, ut puto, caeteri Protestantes. Idem Iovinianus sicut te Helvidius aero at nuptias virginitati. August. lucr. 8a. Faciunt idem Lutheram de Caluin istae. . soumianus ieiunia ina: EZac mitemn at contemnunt eadem Luttierant de Caluinis . Omnium in caelapar volebas essepraemium: volunt id quoque Protestantes. Martianus Nouatianus permittebat et nicuique festum Pasichatis celebrare o Idiro sis. So- m. lib. 7.cap. is. Idem permittendum Lutheram docent: quia res inditscrens sit secundum illos, de parui momenti. Vigilantius clari caelibatum, reliquiarum veneratione, sanctorum inuocationem, eleemonas in Acapiaco .itas, sevotum resigionis impugnabat ut in lib. Hieronymi aduersus vigilantium perspicere licet quae omnia Luttierant etiam de Caluinistae impugnant. Pelagiani paruulis erram non baptizatis, promittebant vitam aeternam: Promittunt hoc idem Caluinistae paruulis qui ex Christianis parentibus nascuntur. Nestorius veterum sere taperdiscerea unatus es, Socrates lib. 7. cap. 32. Dedignantur& Protestantes. naias Persa dixit, Christi es sanctorum ima ines non esse venerandas: quem etiam imitati sunt Iconomachi omnes. Nicephorus libr. is. cap. 17. Dicunt hoc idem Lutherani de Calui iustae omnes. Lampetiani liberum vitae institutum etiam in monachis, tam in vestitu quam in aliis rebus, permittebant: permittunt idem Lutherani de Caluinis . lino permittunt etiam ut monachi esse desinant. Mahometani crucem CDiai, si lanum S uias abominantur, ut est apud Damascenum. Eandem etiam Caluin istae abominantur. Deum dicunt omnis mali auctorem e se: Latrones for venescos a Deo ad hoc certo consitio de linari. Notauit Cedrenus in vita Heracli). Caluinissae de Bezani idem docent. Claudius Tauri neniis praeter haeresim Attianam ut videre est in libro Ionae Aurelianensis de cultu imaginum i pic Iuras rerum sacrarum, cruces, reliquias, peregrinationes. Inuo Itonem sanctorum velut res minus utiles cauillabatur. Superant eius impietatem hac in parte
Lutherani Sc Caluinistae. Schismatici Graeei negabant ut Spiritus sancti processionem a Filio, sic deprimarum Romane Ecclesiae: ne si hanc sit scepissent, ab haeresi sua recedere nec se haberent. Graecorum schisma Sc haeresim quoad recessionem a Romana Ecclesia, Luttierant de Caluinistae imitatur. Nec tamen clandem exitum timent, in quem Graecos diuinitus incidisse vident. Berengarius dicebat, Deresse in altari is consecrationem, sub tantiam nis cir viri: Idem Lutherani Sc Caluinistae dicunt. Sed addebat Berengarius, non adesse Christi corpus. Hoc recipiunt Zuingliani de Caluinis , non item Luthcrani. Bogontili de quibus Euthym. in Panopi ia) baptismum Christianorum, qui per aquamst, dicebant ese Ioannis baptismum. Calui iustae etiam dicunt,non alium csse Christi, quam Ioan nis baptitimum. De Henricianis 3c Petrobusanis Sc Apostolicis contra quos tam D. Bernardus quani Petrus Cluniacensis sicripserunt item ii de Paterenis,VValdensibus, Albigensibus, Alma. co Desiderio Mai silio Patavino, Fratricellis, Lolliardis Flagellantibus V victetistis, Hus stis,quid dicitia ' Post annos enim nulle satanas videtur solutus esse. Et quanquam illi omnes cum Lutheranis de Caluinistis in permultis articulis consentiant, in quibusdam tamen longe aliter docebant: id quod sigillatim ostendi in lib. r. huius operis. cum ergo Protestantes tot antiquas haereses, quas uniuersialis Ecclesia tam in Synodis cumenicis quilia alibi saepissime conden auit,absq; vlla verecundia reuocauerint,neces se est aut nullam in mundo Ecclesiam Christi ante hoc tempus extitisse, aut Patres de Doctores antiquos fuisse haereticos, ac interim illos qui habebantur haeretici, fuisse veram Dei Ecclesiam: aut cum nihil horum ita se habere potuerit, Lutheranos quoque de Caluinistas non minus liaereticos nunc, de propterea de Antichristi cxercitu cile, quam olim haeretici v v suerunt
795쪽
fuerunt Simoniani, SacramentariJ, Nouatiani, Donatist , Pelagiani, Iovinianus, Eunomius, Nestorius Vigilantius, Helvidius, Xenaias & caetera huiusmodi itioni ira. Protestanter Antichristi membra esse, quia poti imum opus eorum ti destruendo es auferendo, non aviem in aedificando se stabiliendo versatur; nec iam suum aliqui 'num, quam doctrinae Catholicorum contria unt: imo funaeamentum doctri ipsorum, 'a contraiotaro est.
Vin Antichristus non tam ab eo quod ipse iit, quam ab eo cui contrarius iit appelletur nihil enim est aliud Antichristus, quam is qui opponitur Christo cum in obeam
causalia dicaturis aduersarius, i u men faciam, G homo inpeccati, cumque Daniel dicat, eum pupra quam credi test, et α' vastam quae omnia declarant totum Antichristi negotium in eo ei se,Vt veritatem auferat, mendacium, scis id quod non est, s .ituat. 5e p catum incredulitatis confirmet: inde animaduertere licet, lla etiam potissimium eis: Antichristi membra, quae potius in euertendo aliena, quam in stabiliendo si a versantur, imo quorum praecipuum, atque adeo unicum studium eli, contradicere, aduersari, detrahere,id
quod est in Ecclesia tollere, M id quod renitus non est, in eius locum supponere. Ego tam in veteribus haereticis, quam in iis qui sese Protestantes liodie atque Euangelicos nominant illud iamdiu obseruaui, non tam promptum huic hominum geneti expeditum belle,
quo nunquam postea discedat, imo cuius vi & robore id quod ab aliis aliter docetur, labe
facient ac subuertant. verum ante omnia in nosti seuertendis occupatur, atq; ita demum
supra quaedam nostri aedifici; falso conficta rudera, quae ipsi opinantur se demolitos esse, sita qualiacuque exaedificant; merito ut scripserit Tertullianus in suis aduersus haereticospti scriptionbus: Ipsium opus haereticorum non de si proprio aedisicio venit, sedde et ratatu de Dione. Nostra suffodiunt, ut sua ad cent. Ita se,ut ruina potitu operentur grantium aedificiorum,
quὰm extructiones iaceutium ruinarum. Haec ille.
Porro ut ista res per exempli appositionem illustrior fiat, Apostoli a Domino acceperunt, de nobis tradiderunt,Christusu accepto pane,cum benedixisset, fregisse,ac dedisse discipu
lis suis, dicentem, Accipite, O manducate, hoc eg corpus meum, quia ro vobis datur: hoc faei- rein meam commemorationem. Supra quod fundamentum ab ipso Christo rite iactum in tholica Ecclesia Trans substatiationis coctrinam necessario aedificat, credendamq: omnibustum in Patrum libris,tum in Synodorii Canonibus proponit. Cum enim de verbo Magistrisiui,eo prae enim , quod facie di atq; operadi maximi sacramenti causa ta serio cu interposita benedictione locutus est, dubitare nullo moro pollit; audiat vero, cu dixisse, id quod a discipulis manducatum est,corpus suum esse, M ia corpus, avo pro nobis datum, immolatus: videat vero, pane ab initio acceptu esse, qui tota subsi alia 3d natura disiunctus sita corpore Domini: sciatque pane triticeia corpus Domini fieri non posse absq; eiusde panis mutatione: videat vero, eiusde panis specie adhuc eandem perseuerare nec ignoret Christi corpus ubicu li exhibeatur de iit, unica pro peccatis nostris hostia esibi omni aut e sacrificio coiretasionem aliqua optimo utique optima, maximo maxima,& mystico mystica unice conuenire intelligat Eucharistiae vero celebrationem , qua mortis Domini vere propitiatorium sacri scium iubetur commemorari, necessario acrificium suo modo propitiatorium esse credat: idque secundum ordinem Melchisedec. in cuius sacrificiosanis dc vinum adsuerit, cum interim verus panis nollet non nisi Christi caro, vinum a. nostrum verum solus Christi sanguis existat ex his inter se collatis summa ratione concludit, panis accepti sola substantiam vi benedictionis diuinae, in substantiam corporis Christi csiuersam esse ob comemorandam conuersione illam propitiatoria in cruce Domini facta Mua Sc humana vita eius in mortem, & postea conditio mortalis in immortalitate transiuit.Transsubstatiatio igitur, qua Catho lici credunt de docent, fundata est in verbo de facto Domini Iesu, in sacciticia publici natura, qua ex scripturis didicimus, in doctrina maiorii, ac deniq; in fide totius Ecclesiae. No ero
go hac in causa aedificat Ecclesia Christi supra id quod non est, veru stupra id quod est, stupra
verbia .atq: adeo supra factu Christi, supra natura & rationem eius quod agebatur, supra doctrina Pallu, atqi Eccletiae fide. quoru nihil inane ac superuacaneu esse potest. Contra vero Luttierus hanc Trassubstantiationis doctrina omni istudio tibi oppugnanda si is cepit. At quo tandem modo'Vtrum ita, ut prius altu praesentiae Christi certiorem magisq; conuenientem modum stabiliret ac poneret' Nihil minus: alioqui tum ipse Lutherus, tum Lutherani omnes illum alium praesentiae Christi modum velut fundamentum immobile prius fixissentia quo nunquam postea discessuri es lent. Nunc autem neque Lut erus, neque discipuli eius fundamentum aliud in hac quidem controuersia unquam iecerunt praeter lioc unum, quo ni,
796쪽
NON PAPAM, SED PR 6 TE S T. ANTICHRisTr Mixta. sss r. in feri transsubstantiationem Non fit inquiune in Eucharistic celebratione trans substantiatio illa qui Romana Ecclesia statuit M praedicat. Hoc Lutheranae doctrinae fundamentum est. Supra hoc fundamentum aedificat Brentius, aedificat Hestius ius, aedificat Κemnitius aedificat Carol stadins, aedificat Suvenci et dius, discat Zuinglius, dificat postr mo Caluinus. Quomodo autem iiii omnes aediscent, operaepretium est cognoscere. Posito enim prius fundamento quod vera transsi ibi tantiatio no fiat deinde quaerunt quo alio modo Christi corpus adesse queat. Et Brentius quidem Christi corpus ideo in Eucnaristia adesse dicit, Domini resurrectionem ubi esse: Suvenchfeldius autem, quia in
diuinitatu se conuersum. Heshutius ver o, quia per sacr.iment. audim unionem cum pane coniungarum. Κem milias no multum curare se ait,Quo tandem modo adesse putetur, modo
ipsa adsit saluoipibrum fundamento, hoc est, absque transubstantiatione. Carol stadius, Zuinglius Caluinus, BeZa. dc eorum discipuli omnes constantissime affirmant, non pollequi de Christi corpus reipsa M corporaliter in Eucharistiae sacram cto adesse ut reliqui Lu- inerant volebat in quin transub irati latueretur ita tame se nolle su ndamentu a Luthero positum conuellere: atque ideo cogi, ut negent, Christi corpus rer a ad se,uerum adesse quidem vel in siecie visibili lut Carol stadius dicebat in vel in sagno tanti ina,vel in efficacia spiritali. Nam aroli ad ius ea Domini verba hoc est corpus meum in ita interpretatus est, ut ad verum M viii bile corpus Domini, quod mensae allidebat, referrentur: Zuinglius vero ea tetulit ad panem , velut qui significaret absens Domini corpus: Caluinus autem retulit ea verbaad panem quidem,velut ad visibile lignum: ad corpus autem ipsum,velut ad re ipsam spiritui nostro cicaciter exhibitam. Itaque ii quaeras, quidnam isti omnes ponant: tot sen
tentias eorum inuenies quot sunt capita. Nec enim aut Zuinglius ubiquitatem Brentia, aut
Hestiui ius signistrantiam Zuingli), aut Brentius es caritatem Caluini approbabit unquam.
At rursum si quaeras,quid isti omnes negent, quidve demoliantur&diruant una voce, unoque spiritu colentiunt inco, quod non est quidem aliqua vetitas in rerum natura subsistens, innsed tantum est mera negatio M idolum, quod sibi ex errore quoda suo finxerunt: nimirum , II, T quod non at in Euch. tristi sacramento aliqua translummitatio. Hoc idolum non elle videlicet, nec omnino fieri ullam trans substanciationem isti omnes adorant. Itas; priusquam sei. . rent, quid ipsis de Eucharistia credendum aut praedicandum esset prius inquam, ad illud animos obfirmariit, ut tras substantiatione prorsus tolleret. Quorsium illa Certe ut ostederem, opus haereticoru non ni opus peccati, in idoli, opus mendacis p. peccatu enim, idolum ac mendaciti cum no subsistat in seipso. nec aliud omnino sit,quam boni alicuius damnum M liminutio: necesse est, ut tum circa bonis aliquod minuendia auferendumve perpetuo ve setur, tum ex boni tantum descistia & priuatione agnoscatur. CGtra vero quod veru & bo
nil est, ut per se in reru natura subsistit: sic in se clare cognosci,5 facillime demonstrari potest. Quapropter si quod Protestantes docent ac defendunt, veru bonum j; esset; non primum a negatione inchoaretur, sed ex ipsa veritatis vi & natura liquido appareret tum quid-na in seipso esset, tum quo sundameto niteretur 5cco fideret. Nunc aute si rem us': ad fun damentu retexas, inuenies totii quod substerniat, non esse re aliqua, vertim esse rei alicuius iam ante creditae ac praedicatae destructione ac ruina. Quemadmodum igitur malu versatur
circa bono; sic si te is circa veritate: de ut malu nihil proprie ponit, sed aliquid de bono primum demit ac deinde in uominis intelligentia videtur ponere aliquid, cium in rerum natura nihil unquam ponat: ite haeresis nihil ab initio aliud molitur, quam ut partem aliquam . Catholicae .critatis euertat. δί ideo semper in veri alicuius negatione standatur. Post au-iem, dum rationes oppugnandae cius dena veritatis quaerit, videtur quidem homini parum
c uto ponere aliquid ,i ed reuera aedificat si stra id quod non est, quodq; ipsa negat esse: cum interim nihil omnino ponat vel aedificet, sed tantum destruere conetur Catholici aedificiui artem aliquam. Et hoc illud est quod probat, Protestantes Antichristi membra esse. Nam ille non appellatur ab co quod est vertim ab eo cui aduersatur, cui opponitur, de cotradicit. Cuiuς rei consideratio quoniam tilissima est, alio adhuc exemplo eam illustrabimus. Catholici roste credunt, Iesum Christum uni Petro plus aliis amanti agnos 3coues suas ita commendasse, ut illas codem modo aliis Apostolis eo temporc commendasse, intelligi non potuerit. Ratio enim, cur Petro singulariter commendatae sint, suit non solus amor, quo Petrus Christum prosecutus est, vertim ille singularis amor, quo Petrus Christum quam reliqui postoli amauit. Simon Ioannis inquit amas mep inhi,' Pa
sce oves meas. Si ob rationem maioris amoris Pastor ovium fuit ; utique Petrus plus alissa mans, maiorem pascendi auctoritatem accepit quam alii omnes. Petrus autem cium Romam venisset, ibique cathedra polita martyrium diuino tu illi subluisset, ac successorem sibi Clementem cooptasset: Ecclesia Dei merito semper eiusde Ecclesiae Romanae Ponti. scem pio Petri successore habuit, cui velut plus aliis amanti oues Christi, quae nec unquam
797쪽
84 DE visis. Mou Axc H. E cIEs. LIB. iiii. micitis desunt, nec Passere careoc possunt, cum maiore quadam auebaritate piscendae in aeternu com nudatae sint. Fundamentia igitur Ecclesiastici prim ius in amore, quo Christus erga Eccletia sua assicitur m rei veritate qua Petrus Roma venit in omnisi Patria auctoritate cic Ecclesiastica traditione qua Petri cathedra Romae politam successorem io Petri Pontifice Romanu esse docent praeclare opinor, iactii eit de constitutu . la veri, Euangelici quia tande aiunt 'Certὰ quidem aduersantur, contradicunt & negant, Pontifice Rom. totius mi-- litantis Ecclesiae primum sub Christo Iesu Pastore esse. Nec defiunt etia ex illis qui negent, Petrii Roma ullo unqua tempore venisse. Vertim ad illud mihi, obsecro,ut respondeat, vita hoc ideo negent, quia prius aliquod aliud gubernationis Ecclesiallicae genus, si non a Catholicis populis,at saltem ab ipsis positu est Sc stabilitii . ob quod primatus iste Romani Pon
ti ficis coiii iere non debeat. an potitis ipsu in opus constructione ii tua a nostri tantu aedificiusupplantatione ordiantur 3 Cum autem non sum eo audaciae venerint, ut dicere audeant,
Ecclesiam Christi prorsus inordinatam esse, verum aliquo visibili modo eam gubernari debere fateanti ir: debuerunt anta omnia considerare dempta unius praefectura, quodna aliud regiminis genus in Ecclesia Christi ponendum constituendit in 1: esseti Omitto quod eius modi regimen ab ipsis iam potitum de assirmatum . per siccemonem ab Apostolis ipsis ad eos peruenisse, docere debuerunt. Aut si hoc ostendere non possent, saltem quo primum tempore illud suum Ecclesiastici regiminis genus in monarc iam commutatum erat, planum fecisse . illos oportuit. Vcrum id tantum iam vigeo. Si primatus illis disii licuit, nec tamen volebant Ecclesiam sine aliquo regimine agere: oportuit prius illud aliud regi - men, saltem nunc primum constitutum fuisse, quam primatus oppugnaretur. Nunc autem dico nihil tale ab illis factum esse. Primatum oppugnarunt, non quasi obsistentemat gubernationis formae etiam ab ipsis positae, verum obiioc ipsum, quia primatus erat. Fundamentum igitur huius haereticae machinae aliud non erat quam mora ista negatio: vi delicet, primarus Ponti eas Romani a Christo in Pitutus non est. Supra hoc fundamentum Oi- . scat schisinatici omnes huius temporis. Alioqui Lutherus de Lut laetam omnes pro illa Ecelesiastici regiminis si itia, quam ipsi iudicassent statuendam , uno conuenim pugnassent oc
contendissent, cum tarnen etsi secundum varias rerum occationes de aliis gubernationum modis persaepe agant, nunquam tame in alio scindamento consenserint, quam quod prima- .
tus Ramam Pontificis μ 1 Christo institutus. Itaque omnes passim summa consensione scribynt duersus Papatum sed in aliis gubernationum formis constituendis non perinde consentiunt. Nam Illyricus formam regiminis Ecclesiastici tam in libello suo De Episeo. Porum electione, quam de locutionibus scripturae sacrae, popu irem esse vult. At Calui-:::: nus ad aris cratiam potitus rem trahit. Andreas vero Modrenius etiam et num praee se . Pstati iri: bere contendit, quem tamen ipsum non vult csse Pontificem Romanum, sed alium ab uni uersali Ecclesita elechim. Quid quod ii libris Ec verbis relictis ad mores Protestantium nosciri et conscrimux: manifeste repetiemus, eos omnes nihil nisi primatum in usu ac factis quotidianis exercuisne Z Quod aliud regimen statuit unquam Lutherusi 'silia ivnagoga, praeter primatum An ipse omnibus suis V Viten bergς non praesuit 'An sorte cons irtem in imperioierre potuit' An plebe sibi praeesse passus estὶ An Caroli adium etiam absente ipso nonnihil innovantem e Pathmo suo rediens de omni gradu non deturbauit, atque in cxilium ire coegit Z Quid loquor de V Viteberga virum in toto orbe Christiano sibi primatu Lutherusno vendicauit An sustinere potuit,ut Zuinglius Tiguri aliud doceret,quam quod ipse VVitelaber promulgasset Aneoς,qui suae doctrinae c6tradicerent,nsi exc6municauit3An ipsi Protestantes contra Saxonicu istam imusi libellos no ediderunt' Quanqua enim verbo isti
gnoscere. Oe canonicis libris scripturarum iudicarunt soli de singuli, prout cuique visum est De interpretatione vero Sc sententia earunde, lingulos etiam laicos de priuatos volueruliudicandi potestatem habere iure diuino. Venim ad capita Protestantium reuertamur. Mortuo Luthero utrii in alius V Vitcbergae quam Melanchthon an alius Genet aequam Caluinus: aut alius in Regio monte, quam Osiander, rerum sacrarum si immam administrauit ' An uenriem octauus in Antha Ham s. caput silmmum Ecclesia An sicani dic, o credi oubpaena capitas non edixit ' An illo mortuo, idem nis Edouardus impubes tibi non a rogauit Ndnne hoc ipso tempore Eli a tha femina eiusdem Ecclesia Anglicimae funem mgubernatricem in omni scausis eii: pirituatibus his am scribis, ct hubpa na capiti, ita mi aeri praescribit ' Quod enim aliud regiminis genus haec omnia sunt, quam primatus Ecclesi sticus 3 Non igitur aliam gubernationis Ecclesiasticae formam in moribus tribrum Protestantium usurpatam videmus, quam primatum. Quae cium ita sint, Protestantes non
798쪽
tantum exercent seipsiri in parte quada Ecclesiastici aedificia labefactanda aedestruenis i
Hoc aute. vlatarea declaraui, testatur, illos male operari, mendaciis niti, & idola fabricam.
Non enim sic argumentantur: Clitis ius instituit democratiam, aut aristocratiam ι α ideo primatus non cliterendus. Verum ita potius i Primatus certi isi mo non est serendus: ideo quaeramus iam , quod aliud regiministenus aut institutum videatur, aut excogitari queat. Nam siue democratia sit a Cluilio initituta, seu aristocratia, seu utraque, seu lacu tra i line iitrouerita primatus non cit ferendus: alioqui cum primus Ecclesiae Pallor nos iudicauerit haereticos, actum de nobis cit. Hoc idem posset per inlinita exempla tum antiquarum tuni recentium haeret in demonstrari. Sed nunc summatim percurramus praecipuos quosq: articulos, quibus Protestantes contradicunt. Primam iuit uacationem per charitatem una cum fide m cordibus nostris infusam diuinitus effici, eandem vero iuttilicatione per opera bona certam fieri M augeri. Catholica Ecclesia credit. Protestantes in prima iustificatione charitarem prorsus excludunt,ac solam fidem iustificare dictat. Opera vero nihil coram Deo ad iustitiam caelestem conferre mentiuntur. Charitas inquiunt non est una ex causis primeti ultificationis, sed sola fides. Opera fidelem non iustificant magis ac magis, sed sola fides Vtrobique aurum supra meram negationem aedificant suam dinurinam. Eodem plane mo- donegant, militiam a Christo insulam nobis inhaerere. Ne aut, sacramenta Christi gratiam continere,aut coiserre. Ne ant, bapti sinu ris paruulis qui ex Christianis parctibus nati sunt, ad remissione peccatoru obtinenda neces Iariti esse. Negant Eucharistiae celebratione quς vi operis externi dc publici necessario significat, de ideo etiam participat naturam sacrificij ccii cis externum tamen M publicum sacrificium esse. Negant hi quidem , adesse reuera Di mrni corpus i illi autem adorandum csse, etiamsi adsita. neganti, unam speciem sit ilicere illa ad salutem , qui non omnino coniicit sacrum , sed tantum participat de Eucharistia. Nesant lacrum chrisma coniiciendum , altaria erigenda, inuocationem Sanctorum tolerandam quos etiam mortuos appellant, cum illi vivant in Christo) reliquias martyrum honorandas, preces pro fidelibus defunctis peragendas, crucis lignum , aut Christi, Sancto rumque imagines venerandas, denique multos sacrae scripturae libros de canone esse ne gatar, conciliorum generalium auctoritatem , dc Ecclesiae visibilis δί uniuersalis perpetuam constantiam ac firnutatem negant. Quemadmodum igitur Anticliristus Iesum Christum, praeter quem nemo aliud fundamentum ponere potest, labefactare dc loco suo mouere coriabitur sic interim tibicium sint praecurs bres Anticlaristi omnia illa paulatim remouere conantur, quae tot seculis Ecclesia Clirilii supra fundamentum ipsi imaedificauit , victim Antichristus nihil praeter fundamentum superesse viderit, facilius illi sit, hoc ipsum iam quasi nudam Sc ineruae aggredi Verum ut ait uersus Ecclesiam Christi non praeualciat membra
Antichristi; sic neque Antichristus ipse aduersus fundamentum Ecclesitae, quod est Iesus
Christus, praeualet bit. Celeris Protegantium pressitio, rct breue regnum, quoii ratione sectarum exesis quotidie exu
T Antichristi regnum quia violentii est de secundii ia operationem satanς crectum in
non tore diu turnum,iain ante ex Prophetis & nouo Testamento declaravi: sic etiam
violeiata Protestantium exsurrectio. breuis gloria, & celeris perditio abunde probat, eos Antichristi membra esse. Quemadmodum enim opus quod ex Deo est, dissblui no potuit: ite quod omnino distatuit it ex Deo non fuisse manifestatur. Exurrexit Lutherus circiter annum Domini is tr. Et primo quidem atque altero anno linitar Antichristi; potius
dolo de limulata humilitate circumuenire Pontificem Romanum, quam apertis viribus oppugnare tentauit. vetui Dan. DOm. si γ. postquam letum n agnati bi is quibuidam, tum
nonnullis de infima plebe gratum esse intellexit : subito coepit dilatare fimbrias suas, adeo, Ut nullum terriς Iudice . nec quenqua seipso maiorem agnosceret. Elatus igitur intolerabili superina, regia si sibi in Ecclesia Dei arripuit &cathedra schismatica contra singulare D. P tri cathedra erexit. Cumq; sicut de A laticlari sto praedictu erat, seu a quim credipotela, um uer a vastaret, cu progrederetur cum scriberet cum praedicaret, ac prospere illi cucta succederet vix dii tres annos M sex in enses in figura sui capitis Antichristit copleuerat, cium cccc Zuinglius ipsius Lutheri discipulus circiter annu Domini is 12. magistrum suu Lutherum supplaravit de de manibus eius magna regni male acquis ti parte eripuit. Cum enim Lutherus doceret, una cium substantia panis triticei vera corporis Christi substantia in Eucharistia repraesentari de coniungi: Zuinglius negans, veram corporis Christi subitantiam aliter in Eucharistia contineri posse. quam si panis triticei substantia in illam conuerterciti r i dc tamen trassubstantiationem recusans confiteri,alseruit, panem Eucharistiς,absentis Dominici corporis lignum x figura,non autem iptius corporis veritatem esse. Qua ex re factum est,
799쪽
victim Zuinglius magnam gregis Lutherani partem secum at duxisset: regnum Luther iam inste diu umstare non pollet. Omnus in ciuitas r e domus Hursu contra se, non aliis. Si- ii ii atque igitur is qui Chrii ludi uidere conatusci ipse quoq; a itas di ardi coepiti paulatim quotidie la iactatum cli dc dissolutum cras rugnum, donec ad postremum Ana baptistis,
Osiiandriius Suvencscidianis, Maiori itis, Li icit is, Cesu in istis,. Puritanis, Vnctis, Trinita rus, Saliis. itque aliis ita is cmergentibus,2mnino periret, funditiis euerteretur. Vix emissultus iam in Germania locus restat, ubi Euangelium ita praedicatur, ut non permultum
Porro Zuingli; etiam pars, quam Oe lampadius corro rare nitebatur , per Calui- nutu de B Zarii in tantas angustias redacta videtur, Viliaud iciam, an saltem Tiguri saluare manserit. Certe in Gallus, in Anglia, in SCOtia, m loma nil ut obtinet auctoritatis. Iam vero Caliunt principatum in Polonia Trini H,ua Anglia Puritam, de Vincti vique adeo la-b factarunt, ut diu uare nec ille possit. Vidit liOc iplum Caluinus ideo in s ua Practatio Ciluini viii. ne ad Catechisinum Ecclesiae Genetrensi Κ, ita scribit: In hac tam horrenda Chri Bianior svastitate neces es, aucas Ecclesio, qNAE Dcμm ruc suocant, ct eas quidem Histersu , ctum irrue circum eptus, profaniis Antichraitis Gog , hoc sanciae coniunc μου omlosim dare si
Dpm ct accipere. Euod si hac adeo est hole. necessarium , qui de stentate sentiemus t de quae sum anxius, ut tamen xcogitare a ία : nisi Nim mirabiliter Deus e caelo uccrurrerar, Ad re mihi videor eviremam barbarim i mdcreorA. Atque Utinam non polo post sient anisi l muri fuisse hoe Derum mim vaticinium,quam coniectu am. νὴ magas Habora dum nolo est. cY qualiscunque Ecclesiae reliqu/.υ, in Gem Noyra re anni, et caetram eme ent, scriptis, s tru cassimi. Hac euus Calumus. Qui curre non debebat tantopere sua: Ecclesiae time re. ii eande credidi lut vera ei se Cluilii Ecclesia. l, corin de sua Ecelesia iecuros nos fecit,ne .gans priscualituras aduersius eam inferor ii portas. Verum Calumus dii Sc lectas quae praxesse rant.&quae post mortem e sexus ctu .ci sciat, conliderabat nulla enim aedilicatio ex tra petram a Domino constitutam stabilis esse porcii merito praedixit, candem vallitatem, qua ui ipse aliorum sociis ii tulisset, tuae etiam iectae reddcndam esse, .ut impleatur verbum
- = ficere enim amplius non possunt, quorum inii picuria persum mortalu Pontificum tententiam . perdocti ili morum hominum conciones&libros. per sacro anctae Synodi Tridenti nae grauissima decreta, demulctam auctori atem Orbi Ciuilitano manifestata est. Sed quo niam semper in Ecclesia Dei obsieruatum hoc fuit, ut i retici , qui unitatest Ecclesiae primum violatselit, nulla magis ratione subuciter latur, quam dum ipsi in alias iterum atque alias sectas discederent: idcirco iaciendum putaui, ut Oilenderem, sequentis cuiusque sectae originem prioris interitum fuisse. Ita Olim pericrunt Simoniam , dum Basi es de Sarar n. .ambo cum essent discipuli Simonis Llagi I rantes docI .ra auctore irenaeo tradide runt. Idem Irenaeus de valentini discipulis ait: Discrepant a inuicem cir doctrina or tradi. itane, se qui recentiores eorum agnoscuntur, assectant persi gulos dies nouum aliquid adno/m . ct jucrificare, quod nunquam qui quam excogitauit. Eodem modo Auguilinus de Do nati si is ait ' Iutt.i inter ipseri facta sunt schismata, Cr ab e se diuersi coibus, αν atque es rurunt. Et in lib. De agone Christiano: Sicut Donatus Christum di dere conatus eH. Mei se a iuu quoti fana concisione diuiditur. Epiphanius e iam declarat, Arrianos in tres se in fomsi ii M. Porro Nestorianos M Eutychianos in duodecim . t minimum sectas abiisse. Nicephorus icitatur. Nec vero unquam haeretis haeretim parere deititit, donec omnia illa se lusinata in impudentem Mallonactis blasphentiam deitiss. t. aliis autem non miretur , cium infinitae haereses ex una de cadent Ecclesia Catholica de Romana exierint, omnes catadcin Catholicam N Romanam Ecclesiam oppugnarint, oin nes breui te inporea seipsis perditae atque cxcinctae fucrint: tamen Ecclesiam interim Catholicam de Romanam neque discellione carum , neque persccutionc ita vel deprimi, vel obscurari potuisse, ut quanquam interdum praua iis quam alias afflicta fuerit, nunquam omnino vel defecerit, vel multis cathedris Epii coporum m multi, si nauigentibus caruerit quae semper fidem veram confiterentur. Pcreunt igitur omnes h. Ercies: sola non perit, sed in aetermina floret Catholica S Romana Eccle ita.
Scio. Protestantes hoc in loco milii polituros esse Apostoloris & antiquorum Patrum inter sedissentiones. Verum illac dissensiones partim notam de ipsa fide Christiana fuerunt, quam de Christianorum conuersatione partim etiam ii qua de si de incidit quaestio, sarire iii assensrem ad Apostolos se Probi eros in Ierusalem μή per ea suaestione. Atque ita iudicem summum in terris agnouerunt, a cuius icntcntia ut discedcrcnt, fas sibi csse non putabam. . At vero
800쪽
At vero Protestantes cum de causa fidei grauit limas lites commoueant, neque alter eorum alacri unquam cedit nee ambo ascendunt ad succci res Apostolorum,ut audiant quid Spiritus sancius per illos rei poliariis sit. Lutherus enim a Zuinglio, Bullingerus a Bretto, V Vest- plotus a Bera usque adeo disse titit, ut nemo eorum aut alteri cedere, aut ullum in terris Iu dicem l ammum agno cere velit. Itaque Magnus Leopra clare scripsit: Aliud seni humanae etiam inter Catholscos simultates, Eru Habolici, quos es Cathosica damnat, errores. Melae igitur istae Protestantium pluribus modis demonstrat, ipsos Protestantes Anticiaristi me muracile. Priarium, quia Deus qui euauictor pacis, non ainat dissensiones vllas; maxime'; omnium. cas quae infinitae litiat, nec unquam ira hac vita pcr iudicem aliquem decidi possunt, odio
mortalem haereticorum superbiam. Talis autem distensio inter Catholicos inueniri no potest . Desinit enim Catholicus este, Mox Ecclesiae licitur, qui recusat Ecese sitam audire. Deinde Proteliantiu sectae ostendui, cos vcterum haercticorum sinules, ac propterea etiam M-dii, 3. haereticos citc. Denique proxima quaeque secta priorem brcui lcmporis spatio perimit, cum nullae unquam seci.e Catholicam Sc Romanam Ecclesiam extinxerint. Perit autem Antichrilius cum suis membris , sponsa vero Christi cum sponso suo regnat ita aeternum.
Iam alteri prae struit non sol: im is qui nonu natim edicit. eum breui ast iturum, quiri,
villud: Oseexpectetur, S humaniter excipiatur, monet hac ratione Prophetae Christo. M infidele Iudaei Antichrillo viam praepararunt;ὶ vertim is etiam, qui vel tollit impedimenta quae alioqui obliarent, vel quoquo modo id agit, quod eius instituto qui adueniet, usui esse queat. Ac aliter amico, altior hosti via sternimus. Hosti saepe & imprudentes δί multi; amico aute imprudentes aliquando,inuiti nunqua.Tametsi ergo probe scia, Protestantes non adhortari quenquam, ut benevole suscipiat Antichristim , nec etiam putem,eos - prudentes Ne scientes ut agerc,quod Antichristi cautam commendet;tamen quia certistimo remouent ea impedimenta quae Antichrillo potiissimum obstitiat, utcunque id vel prudentes,vol multi faciant: non immerito dixerim , cos sic Antichristi praecuriores.
Quod autem praecipue impedit &retardat aduentum Antichristi, est fidei & religionis Chrii Sianae per omnes gentes latillima dimilio Sc propagatio. Quamdiu enim mundo persualiam cst, Iesum Nazarenum esse Christum de Melliam verum: frustram mundum venturus est Antichristus, quia mundus eum non recipiet. Contra vero qui diuidit Ecclesiam, qui dispergit oues, qui sacramenta Christi vel mutat,vel tollit, qui Catholicum nomen su- . perstitionis aut idololatriae accusat: is dum labefactat eas res quae Iesu Christi aduentum conicitatum reddebant, viam utique Antichristo praeparat. Vnde Aligustinus praeclare scri- bit: Chri fuset emt tu et enu soluere. I modo non negas Chrissum in carne venosie, qui in to n. dirumpis Ecclesiam, quam ι e congregarait' Contra Christum ergo venis: nuchralius es. His ita solitis iam deinceps ostendam, quibus modis Protestates aduentu Antichristi promouent. tincipio tam Lutherani quam Caluin iliae omnes assirmat, Antichristum ipsi imiam lusce multis secutis in mundo fuisse, nec alium csse, praeter Pontificem Romanum. Haec autem doctrina nemini magis quam iptis Protestantibus nocebit. Dum enim alius Antichristus ab illisiaeque expectatur, neque timetur, praeter Pontificem Romanum; eueniet, Vt verus ille hIAn. Antichristus qui secundum scripturas post sit blatum e medio Romanum Imperium in ipsis ' tantum seculi fine adueniet Protestantes ipsos penitus incautos oppressurusiit. Quomodo cliuia caucri potest, quod certo creditur non esse venturum' Deinde tanquam parum es set, Romanum Pontificem vocare Antichristum : intinuant etiam Protestantes, D. Petrum Antichristi velut parcntem auctoreinque extitisse. Caeterum ne istud per calumniam a me conficium videatur. citius hi adi hoc totum iit, iam inuelligemus.
Protestantes nou obscure insinuare, quod D. Petrus fuerit fundamentum sidis Egius apostaticae , quam ipsi Antichristum vocant quam igno rosa Chri Io, satan ei gloriosa existat issorum opinio de Antichristi sede.
Eo tandem peruenerunt Protestantes. ut affirment, Antichristum sque volunt sedem quandam se thronum pseudoprophetarum esse non modo ipsis Apostolorum temporibus Ortum, sed prccerea iam diu mundo reuelatum futile dc non alium esse,quam ipsum Pontificem Romanum. Hanc doctrinae ipsorum viam Sc rationem si accurate con -1istideremus, facile videbimus, non alium potuisse huius Antichristi caput SI fontem existere, ' d. quam ipsi ina Petrum Apostolorum principem. Si enim ivt Beram explicatione methodi I, o in Σ. Thelialon. r. versu 6. ait in iam ipsius A sub rem oribus ima apo laticae se is fundamenta iaciebantur,apostatica vero illa sedes non alia omnium Protestantium iudicio sit, quam Apo-