De visibili monarchia Ecclesiae, libri 8. In quibus diligens instituitur disputatio de certa & perpetua Ecclesiae Dei tum successione, tum gubernatione monarchica, ab ipso mundi initio vsque ad finem. ... Cum indice rerum & personarum locuplete. Auct

발행: 1580년

분량: 851페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

781쪽

Is DE visis. MONARc M. EccLt s. tax. viii. necessario sint,vnde ipsie Anticliri istus procedit, num vero sit, Antichristum venire se imis dilui operationem Satanae: Papae autem primatus, qui tot seculis tanto Ecclesiae consensiuapprobatus fuit,non possit a Satana, aut ab humano consilio esse . relinquitur, ut Romani Ponti liccs non pollini membra esse Antichristi. T Praetereatum Paulus negauit eos qui resi tanti eruati, amplius profecturos: quonia insipiatia eorum mani Hasutura esset omnibus hominibus cui eorum manifestata est qui restite ui Mosi: tum Petrus ait, seudoprophetarum perditionem non dormitare. Quid quod exitus ipse rerum hoc verbum Domini confirmat' Nulla enim unquam haeresis vel Simonianorum, vel Nicolaitarum, vel Clierinti, vel Marcionis,uci Manichaeorum, vel Donat illarum, vel Arri noris,uci Monothelitarum fuit,quae vel uno seculo aut cliam quarta seculi parte, ita stetit ac floruit, ut interim nullo Dei aut ministroru eius externo de visibili opere. dii Iblueretur Nam vel ab Episcopis eius loci in quo haeresis orta est, vel certe ab Episcopo Romano, vel n. ctiam a conci lio quopiam Prouinciali, aut Oecumenico, vela Pastoribus 5e Doctoribus Ecclesiae, statim publicς confutata eii, atq; anathemate perculsa. Percurre omnes omnium temporum historiam, de hoc ita esse reperies. Imo ipsi Magdcburgenses lioc ita euenisse per singulas Centurias docent. Ipsi enim eas pcrsonas de quidem inlignes recensent, qui mox contradixerunt cuicumq; liaereticae doctrinae. Vertim iam inde ab ipsis Apostolorunt tem poribus Ne ipsi Pontifices Romam, Ad Patres tam Graeci quam Latini docuerunt , presidera Ecclesiam Romana potentiorem es eius Zi incipa raten. sse cathedram Petra, ct Ecclesi principi Iem semper in ea viguisse Apostolica calicia principatum, caput omniam Eessarium esse, vinea

Domini custode, de quae sunt eius goneris: nec tame ea doctrina velut liaereticam quisquam hominum olim accus .iuit,nemo cotradixit, nemo sic opposuit velut murii pro altera parte. . . .i. Non igitur fuit haec falsa. nedum haeretica domina. Deus eni in eo uetuit cuiati super marus Ierusa - id est, Ecclesiae qui tota die or tota nocte in perpetuum non tacent. Tacuerunt vero antiqui Patres, nec aut Pium,aut Victorem aut Dionymi in Romanii, aut Iulium, aut Damasium,aut Innocetium aut L Onem,aut Gregoriuin Magnum haeretis alicuius accusari7t,quos tame omnes apertissime primatu tibi vindicasse , in libro stiperiore dem straui. No igitur suit, aut adhuc est liaeretica doctrin a, ut dicamus, Papa esse primu Patiore Ecclesiae de summu Iudice omni u Christianorii Quod si homines potvissent hunc crrore dissi

45stra penitus ex Ecclesiae finibus exterminauit, nunqua pasi is resim omnisi grauissima si Protellantes veru dicunt in medio Ecclesie non in odis stare, sed etia sedere de regnare. Na quod Antichristus dicitur in templo Dei scissimisi eius persecutionis dies in breuitate contrahendos fore, Dominus ipse in Euagelio promisit, ne alioquin ferusalua omnis caro. Aeoliolus etia docuit, Dominum esse dele, i patitur quenqua Letarit sera id quod ferre potest. Si autem haeresis haec de primatu Pontificis Romani, per quindecim,aut per septem aut quinq; , aut duo secula sine contradictione aut lioritatis grauissimae regnasset: plane fuisset intolerabilis tutatio. Quod enim superat memoria hominsi, quodq; ab omnibus,aut praecipuis quibusq; Ecclesiae pastoribus pro vero creditur, Sc absq: grauio ris authoritatis cotradictione praedicatur hoc singuli fideles ita sequi Scapprobare tenentur ut si falsum sit eam plane tentationem rudes de indocti ferre no possint Verum ut nihil tale turicremus,muniuit nos scriptura sacra, quae dicit, opus dia ob dissoluendum, nee aliud aliquo tempore stare praeterquam suod a Deo consti tu sitae Ailaum. Quamobrem si omnes praerogatiuae Ecclesiae Christi non modo iam coueniunt, sed perpetua omnium seculorum serie temper conuenerunt Ecclesiae Romanae; ablis: omnico troitersia Pontifex Romanus, quocum Ecclesia Romana communicat, membrum aliquod Antichristi esse quod saltem ad fidem 5e doctrina in attinet nullo modo potest. Romanam Ecclesiam qua simul Cariatica se Apostolica Ecclesiae mem rum fuit, me amisissee, cunquam mutasses dem Iuam,c ideo non esse membrum Antichristi:

C A P. LI.

H Oc in loco non ago de Romani Pontificis primatu , sed tantum de communione,

quam fistes omnes inter se,ac propterea etiam cum Romana Ecclesia,si de ea fidelis est, habere debeat. Satis enim mihi cli hoc tempore si probauero, sedem Romanam agnoscendam esse saltem ut praecipuum quoddam membrum Ecclesiae Catholicae. Nec Proteilantes negare possiant,quin Romana Ecclesia fuerit aliquando verae Dei Eccle sae pr.ec ipuum quoddam membrum. Paulus enim gratias ego D per Iesum Chri mno emi us Romunis, iasides Egorum annuntiabatur m et lucr o mundo. Et tem Vestra cedis, ita in omni Dco iuulgata est. Gavino itur in vobis. Nunc autem nego, Romanos ab illa die in hanc ysque,fidem suam aut Ecclesiam mutasse. Nam sica mutas leti fieri hora perant, quine res

782쪽

NON PAPAM, s ED PROTEs T. ANTI CHRIsτr Met M P. Ess r. 7 res literis eorum proderetur, qui tunc vixissent quando ea mutatio facta esset. Etenim ccum Roma in oculis omniti posita suerit , nec ullus unquatia tam obscurus Ponti sex iii ea , piasuerit cuius vita dc res gestaeno sint memoriae polleroru mandatae cumque mutatio fidei res omnium maxima sit, maxima que turbas cocitare soleat, nec ulla iit aetas post Cliri sti ascensionem, quae Scriptoribus Ecclesiasticis non abundauerit: nullus autem omnino mentionem aliquam secerit de mutatione fidei Romanae:certissimum id argumentum est, fidem Romanam non aliam nunc esse,quam Apostolorum tempore suerit. Vtcuque enim certae caerimoniae in Ecclesia Romana mutati potvelint quod ipsium scripta Ecclesiastica non tacent certe fides ipsa eadem omni aetate mansit. Ac irenaeus qui scin testatur, E c-elesiam Romanά a duobus Apostolis Petro se Paulos datam, construa e eam quae ab Apostiliser , iraitionem. Tertularanus etiam enumerat Romanam Ecclesiam inter eas quae sint ii ii teste, veritatis diuinae. pri aut principasim Eccloiam appellat. Basilius communionem iis i. o. i. eius adeo non recusat,ut opem ab ea ita iter. Theodosius & Gratianus fide in urbe Roma a Petro Apostolo usque ad Pontificem Damasum conseruatam,attcstantur. Romana iidem ris,hrie.&communione Hieronymus laudat, Augustinus admiratur,victora Catholicis Astic Episcopis retenta docet, lustinianus Augustus veneratur de cotulit. Deniq; oes Occumenicae SVnodi nec solium quatuor illae prim V,Verum etia quin a&sexta, comunicarunt cum RO i . . v. .

mitia elesia velut cum ea quae Catholica iidem illibatam semper obsieruasi L ,. .is. 4. Iam ventum est ad Gregori; Magni atque ad Agathonis Papae tempora de quibus, & i sotiae postea sequebantur, summa contentio esses bici. Nam nec ipsi sere Protestantes negat λ... o. Romain ad eum vi': diem rectam fidem tenuisse. Quaero igitur, utrum aut siub Gregorio Magno aut postea fidem Apostolicam Roma deposuerit, nouam i: sibi assumpserit 3 Sub Gregotio aut nulla Christi Ecclesia fidem proscisa cst in terris, aut ea cum Gregorio i. Magno communicauit. Quod ipsum Epistolae cius docent, quae cum ad Ecclesias tam Orientales quam Occidentales,ac ad omnes propc nationes quae sub caelo erant conscri. bantur.vnam in omnibus iidem testantur suisse, praeterquam quod Episicopi Constantino- nolitam arroeantia reprehcdebatur,qui se Cecumenicum S uniuersalem Patriarcha inscribebat Cium ergo solus ille in hac una re a B. Gregorio dissenserit:aut Episcopus Con stantinopolitanus verant fidem in ea causa tuebatur quod Protestantes nunquam di cent) aut Gregorius ipse verae Ecclesiae membrum fuit. Nam nec ulla Ecclesia i tituitvnnuim esse, nec alia tunc fuit,praeter illam quacum Gregorius Pontifex Romanus consentit. Si eri tota Clitisti Ecclesia cum Gregorio Magno communicauit, eaq; siem per sit

columna ct Ormamentum veritatis, qua qui non audit,la qua Ethnicus es publicanus nobas ese . bis i.

debeatu videamus,quae sit Gregori doctrina & fides. Ac primum quide ait de sede Roma na&sua: Sedes Apostolica omnium Ecclesiarum caput est. Et alibi : tauod ste Drancenus lM; ω:. hoc est Constantinopolitanus Archiepiscopus) dicit hi Apostose subuci: si qua culpam

Episcopis inuenitur, ne loquis ei Episcopus ubiectus non sit. Praeterea testatur, morem Ec- I i. mie siae Romanae ante sua tempora fui sic, G Sub tacos cum uxoribus non sicerentur, as -- L f., ii us risu forum si ora temporibus D tam accepisse Arelatensim Episcopum: Claues A suis Petri super aegros positas multis solere miraculis coru are: Imagines sacras quae in Ecclesiis e rant frangi non si ebuisse. Tum autem demiraculo persignum crucis facto, &de aqua bene Zm mirabiliter sanitatem hominit orestituente, mentioncm facit. Refert, Sanctos iam vi--, . uentes in hoc mundo ac multo magis regnates cii Dco)c'rda hominu videre, usq; angusta esse omne creatura: In ipsis quoq; patroci iam Martyrum no tant aper compora sua, quanta bene eis ster reliquias Agapetu antecessorem suu Misarumho lemnia exorsum sacrifictis in os muti misisse, atque ita lingua diu mutam ad eloquendu solutam esse. Sacrimoniales nonubere, Deum per se Iem S. Euii ' ote tempora d natu es operari, dum ciues eius iunicam fui. Imare vis in conspectu Domini cuprecibus oferre coseu ueram: cum qua dum per agro re rem --.

dum leoibas cti is est ante iu-

cum Prote antes irrideant,non potest qui de fieri,ut illorta Ecclesia cum illa Romana consentiat quae sub Gregorio Magno vixit: sed satis est nobis, ut Romana Ecclesia secum ipsa conscii rit. Perpendant secum pauli sper, Gregoriu non fuisse unqua de haeres aliqua, aut in cire in fide vel leuiter suspectu:eunde: non egisse vita priuatam, aut cosuetudinu Orien

ix mul minu, Oeci Ctalis Ecclesiae ignaru extitisse: cumprae senae ut ipse te

statur 3 Ecclesiae restonsis ad Principem Castantinopolitanu tra semissust:&no modo antiquorum s trum libros diligenter legerit, verium etiam ipsie plurimos Pontifices Romanos c onouerit.ciatis vixerit,&nonullis in publico ministerio inseruierit: suisse summa humilitate, modestia de charitate praeditum, adco ut ipsius diligentia tum Got in nisui in

783쪽

Amrianis Cat iri, tum crines in Brita ta o Liris e cerentur Christiani.Tatus ergo. ' vir in nulla re ab antiquis Ecclesiae instituti, receden, aut membrum Ecclesiae Catholicae fuit,aut nulla fuit prorsus illis tu Ioribus Eccletia Catholica. Omnes enim Episcopi de GC a. dei per uniuersum orbem cum Gregorio comunicarunt. Pori , ne fingi quidem potest, P Ecclci iam seu ricbem Romanam aliter quippiam cicdidi se, quam ille praedicauit, c um 5

--i.' in pontificem cum elegem,& semper eum in maximo habuerit honore. Vt autem non ante Gregorium .ila nec ab illius diebus fidem pristinani Ecclesia Rumana mutauit. Nam omnes Romani Pontifices cu tota Ecclesia sua in hunc vi q. diu illa ipsa credunt de docent, quae ia antea Gregoitu docuisse Ostendi laei, nil cr haeretici falia eo vana cile colendunt Deinde in animi mutatione fidei, ac in omni deiectione ab antiqua de Catholica Eccle- i. si a haec solent interuenire: Dux primum aliquis,aut saltem personae, sino ex prostio nomiane at cx loco ex certi S rebus aut moribus descriptae, ut olim Simo M gus,Manichaeus, A

rius, Nestorius Cathari, Uartadecimani, Cataphrypes Deinde certa sunt dogmata quatis ii duces defendunt, ut eide duo principia, nil bonis . alterii vcro malu .aur. Filium Dei no,. csse Pacii conlubit limalem oc quae stant cius generis Tum ainc i. it clima sunt tempora in quibus ollas utitς tui modi Pieudoprophetae: vi Nicolaitae Apostoloria teri pore schisma se- cerui: Ma iiii auic sub Higmo Pontifice Romano Arrius iiii, Collantino Magno, ac e . de modo in reliq)ris. Nec unquam desue ut viri Apolli lici qui resisteret i)s haereticis. Nam Petrus Sinaoni Mago se opposuit, Ebionicis Ioannes Eua lilia. Nouatianis Cornelius P i. o. m. pade Cuprianus, Arrio Athanasius, Nestorio Cyrillus, Donatistis Optatus Pelagianis Augu- stinus dem ii omnibus haereticis Scilcs Romana omni aetate sortissime refluit. Collationes etia,&Synodi tempe intemeserui, poliquam Imperatore, Christiam cilccti, Episcopos i. couenire passi sunt. Ita restitit Arriai e l .ctes: Nic na Synodus Maccdomanae coiiant in politana. Nestorianae Ephcsina,Eutychianae Chalcedonensis. in his tumultibus insigniores aliquae ciuitates aut cita regiones crant,quae ta hinc quam inde se alterius dogmatis stud ios is maiore saltu ex parte iactitabat. Ab Arrianis sere Nicomedia & Alexadriacu magna parte Orienti, siet: cx aduerso autem sectat Ecclcita Romana de Mediolanensis cis reliqua Italia de Gallia. Basilius crum testatur an Occlinii partim, paruan 'parti ursea ora prae Catholica Ecclesia per tota orbem dissu a Porro siclus malici ipsi in iacias liciti sero filiis .iuidebantur: ut Arriani intres par cs, it cir ' Donati siqua plurcs. Caput vero est quod pau- I ci erant ab initio quicunq; haerctici praen ultitud ne unitatis,a qua vz August.ait in omnes existi νω. . . rut Itaq; quo primi; ici se ab Ecclesia descisit plures in domo Dci relinquunt stim post 9. se abducunt. Accedit codem,quod D. paulus de omnibus haereticis in uniuersum dixit: Sedi et stra non pro rent: μ' rentia enim Grum manifesta erit omnibus. Et Petrus: Per Dio inquit es, tim κιχ δε miratiostremo secundium prophetiam Isaiae fideles Iopuli non solium ieri, ut olim sub lege veitim etiam frigutis mini lus,atquc. adeo Saflatis etcni M. et i adorens coram facie Domini. Adorare autem coram facie Domini,cli secundisini phrasim lac braica, in loco illius nomini dedicato adorare atque ibi cultum Dei profiteri. Quibus ita constitutis,si Ecclesia Romana post Gicsorvi tempus, aut etiam antea, fidem mutauit atq; ab antiqua & vera Dei Ecclesia defecit:ostendant nobis Proteilantes ducem

huius mutationis aut desectionis si non unum qui inpiam nominatim,at certe cogregationem aliquam certi nominis &qualitatis: ostendant dogmata, in quibus a reliquis fidelibus tunc primum dissenserunt: siendant si non in i seni. aut a uinum, certo Olympiadem , aut lustrii iii, in quo haec mutatio iit facta Ostcnda iit quisnam se illis schismatici, pro Ecclesia Catholica Opposicrit: tuae disputatio .collatio Syi Odu congrcgata sit corra illosi ubi vix rint ichismatici, ubi reliqui Catholici egerint : in quasit c um scitas dicti schismatici R inani per tot secula discesserint . ubi remansit illa multitudo unitatis, aqua omnes haeretici cxeunt Oilendant,quod perditio Ronianae Ecclesiae non dormitauerit, sed quod ita sit depressa confusa de eueria propter icctas & haeres cs. quemadmodum Alexandrina, Antio- cliena aut Constantinopolitana E cicita. Vel potitis Ostendant, sic non esse amplius in o be Romanos quemadmodum non sunt iamdiu Manichaei, Arriam,aut Monothelite. P

stremi, designent ex tot Basilicis , aut sacris libus, quot per uniuersum orbem Christiani prius hab bant .vel una aliquam ilia qua illi fideles Deu coluerint . qui iam inde a Grego xij tempore Ecclesiam Romanam , Ac alios Episcopos in Romane Ecclesi communione

manentes aut heresis,aut schismatis,aut alicuius erroris accusarunt.

anno.

Haec lingula deli resibus 'ue nostra late orte sunt, facillime demonstrabo. Lui herus huius factionis dux fuit. lς docuit rem asseculo inaudita: videlicet, Eucharis iam non esse publicum sacrificiunt Ecclesiae Christi quod pet externos Sacerdotes offerri debeat. Ite que renouauit antiquas h eles .ut illam Nouatiani, Presbyteros non poste peccata remit, icie: illas Actij, nec orandum cilc pro mortuis, nec ieiunandum si tutis diebus i illam Ioviniani

784쪽

7 8.

Epist. a.

s. a Q.

NON PAPAM, s ED PROTEST. 4 N TIc it n. i s TI MEMB. EssE. i Ioviniani,virgini tate non esse maioris meriti, quam coniugalem castitatem. Coepit vero 'promulgare has liaereses suas, an. D. ist7. Restitit ei statim Pori sex Rom. omnesq: Episico 'pi Occiaentis itemque Coclxus, Echius Roffensis Episcopus,Thomas Morus,Caietanus, allaque prope infiniti viri optimi &doctis limi. Collatio habita est inter Lutheranos M Catholicos Lipsiae primum anno i s r 9. Deinde r. Augustae Isso.Synodus contra Lutheranos primum Romae habita est sub Leone decimo: deinde Tridenti siub Paulo tertio, Iulio tertio, & Pio quarto. A Luthero V Vittemberga stetit,&non ita multo post Lipsia, ite na italiae quςdam ciuitates Saxoniae&Sueuiae. Pro Ecclesia Catholica steterunt integrae nationes, Italia, Galliae Hispaniae Iolon Hungaria,atq; etia magna pars ipsius Germaniae, videlicet Austria, Bauaria Brabaiatia Flandria,Holla iidia. Frisia, Hannonia , dc aliae prouinciae utrius': Germaniae. Ex Lutheranis exierunt sexennio fere post inchoatum schisima, Zuingliam, de ex Zuinglianis postea Caluinistae ex illis in Polonia Trinitarij, in Anglia nuper orti sunt Puritani. Et hi omnes schisinatici a paruis ini lius orti, bc radices suas reliquerunt seipsis initio diffusiores,& omnes ad unum comparati cum Ecclesia Catholica quae per Italiam. Siciliam Gallias, Hispanias Lusi tamam,multas Germaniae regiones, Poloniam, Hungaria,

Helvetios, Corsica in Sardiniam, Corcyram,Cyprum,Cretam,Graecia, Britannias, Fit betaniam Gades per Assyria, Aethiopiam nouasq; lndias distus acii, perangusta quaedam portio Christiani orbis si int. Nec cnim ad Amanae haeresis magnitudinem vel media cx parte factio ista excreuit, quam tamen haeresim Arrianam prae Catholicae Ecclesiae quae a finiabus usque ad extremos terminos erat: paruam Zaraem Basilius appellauit. Lutheranorum secta non profecit, postquam Zia ingliani orti sunt, nec Zuingliam post Calum istarum originem. Porro de has.& omnes alias huius temporis lectas Oecumenica Synodus Tridentina euertit, simul ac carum insipientiam toti Ecclesiae per sapietis linia decreta patefecit. Postremo post istarum haeresium promulgationem Catholici per Italiam, Gallias, Hispaniaside per ipsas adeo Germanias in illis basilicis&sacris aedibus Deum publice , non modo lingulis mensibus verum etiam sinpulis Sabbatis, hoc est , festis diebus coluerunt, quas maiores ipsorum in illis gentibus ad honorem Dei aedificauerant. Cum igitur tot hec haeresum Michismatum signa fere in singulis, & certe in maioribus quibusq; neresibus repcriatur: iure Optimo postulamus ut aliquot salte corum nobis in illa magna Romanae Ecclesiae haereti Sc desectione quam fingunt Protestat est exponatur. Quo enim maior est haec Romanae Ecclesie defectio quae si ulla cli, per uniuersum olbe distus aest quoque longiore tempore inimirum per annos iam prope mille durasset,si ulla esset:eo

plura oportebat eius haereseos S schismatis ligna concurrere. At cum caprorsus nulla sint, nec aut nomo seductoris primi aut dogmata certa nominatim sciantur, nec aut quo primu 2.

rem pore, aut quo in loco promulgata sint,nec quae lumina Ecclesiae illis restiterint, quaeue Synodi aut collationes ob eam rem factae sint, ostendi queat, nec quae ciuitates aut regio s. nes Catholicς Romanis aut amice aut aduers' fuerint, nec an ulla inde nata sint schisma ta . nec denique sciatur ubinam gentium illi Catholici manserint .a quibus Ecclesia Romana deficeret,ea scirique adeo non defecerit, aut celsarit a publico Dei cultu his mille annis, ut quotidie quod nulli unquam haeresi tam eximiec5tigit Idololatras & infideles, ac barbaros non sine miraculoru aut horitate ad Christum conuerterit, novasque gentes occuparit ut Anglos Germanos. BOhemos, Hungaros, Flandros,inabant Os,Pruthcnos,ac nouisse

si me in diebus illis tam ocietates quam Occidet ales Indos latissime dominates atq; in his e, sutibus basilicas nouas cu aliis antiquioribus Jc Apostolicis in cultu Dei cossent ictes erexe rit: prorsus apparet, Ecclesia Rom. semper mansisse in fide,qua ab Apostolis prinita accepta usq; ad nostra naec tepora illibata coseruauit. Quod cu Protestates nolint cocedere, nihil est aliud quod hoc in loco respondeat,quam errores nostros de superstitiones quas vocant)nsi obtutio Lasimul uniuersas in Ecclesia Romanam inuectas esse, verum paulatim singulas, dii Pastores Ecclesiς dormiret, irrepsisse donec omni u animos occuparent, atq; ita pro Catholica fide haberetur. Sed hoc sim nisi istorii nullo modo potest cu veritate sacrarii literarum, ac promissionibus Dei consistere. Quid enim resertivini in ex errore paulatim dbrepente, an exinani sella haeresi Ecclesiet Dei fides corrumpatur,&ita portae inseri praeualeantaeum Christus in uniuersum dixerit, Ego rogabo Patrem, o alium Parac tum dabit vobis, ut maneat πο- Iorimi

biscum in aeternum, trisum veritatu, quem mundus non 'test accipere' Vtique Spiritus veritatis non manet cum Apostolorum successoribus in qternu, si omnes Epit copi per uniuersum mundum falsiς doctrine assentiuntur.Omnes autem cum Gregorio Magno, occumtecessoribus, successbribusque illius communicarunt.

Deinde Spiritus sanctus Ecclesiam suam lectulo Salomonis dc turri David comparat. Coti . . En inquit Salmon: exagintasortes ambiuι exsortissimis Istaec omnes renet Hai

785쪽

dios, ct ad besta do Issimi. Uni cuiusque en is super femurseum tro er timores racturares. Per sexaginta sortes plurimi illi Patres ac Doctores Ecclesiae intelligiatur, qui per lingulas aerates eci a in dormienti, hoc est, pacificc& quiete agenti Ecclesiae assistunt, nec id tantum per die, sed etia per nocte, idq; ad propcllendos timores nocturnos, hoc est, superstitiones & o cultas haereses. Nec via qua imparati itini lii Iortissimi ex Isiael, sed omnes habent gladios suos in promptu ut a latronibus ic Pleudoprophetis Ecclesia securi treddat. Na victia se

quitur m ii s de Canticis Colia sponsae est sicut surru David, quae ad cata est curropugna lic.Vige seu,omnes raten et ex ea, nu armatura fortia. Ex tot propugnaculis de clypeis si nec unus quide per tot secula in Ecclesiae defensione cotra ictus lixrcti corii arreptus est, ne clypei qui de isti erat. Atque ita Spiritus sanctus mendaci j ab improbis nebulonibus arguitur. Non citent in olypeus, qui corpus no tegit, ac tuetur aduersus hostes. Sin nulle clypei pendebat ex collo Ecclesiae, hoc cli,si multi viri doctissimi no Obscure latentes sub vestrinetis, sed circa ipsu in Ecclesiae costam em mcntcs cernebantur, nunquam ita potuit somnus cura his simul Pastoribus obrepere, ut no aliquis , atque adeo plures voce Spoli Christi tum auditcnt ipsi, tum ali)s proponerent. Nam praeclare in hac sententia Cyprianus ad Stepha-

.iui. ii nu Pontificem Romanu . Idcirco enim, frater charissime, orio um corpus est Sacerdotum, comcordiae mutuae glutino arque unitatis vinculo copularum , t si quis ex colZegio nostro haeresim facere, segregem Christi lacerare covanare tentavcrit subueniat caetes, se quasi Pastores et i es cse m sis cordes, oves Dominicas in gregem colligant. Sed reuertamur ad Pi Ophetas.

G D. Cum Dominus apud Isaia dixisset . eg iu est pons super sponsam, tale audium esse Deisiver Ecclesia sua: ne dici pollet,hoc gaudiu iasi torc pcrpctiau,quia castitas Ecclesiae ei

sci quandoq; violanaa: per muros inquit tuos erusalem, constitui cu des, tota die ct tota nocte in perpetuu no taceu: Potuitne aliquid clarius dici Custodes Ecaeliae no tacebui aut die aut nocte. Nec tantu aliqua pars noctis criton qua no taccbu sed tota nocte no tacebur, idq; tui erpetuu . Et quisqua putat per aliquot siccula tacuisse custodcs murorum Ecclesiae

Aut adeo impudens est,ut Delim facie mendaci3 accuset Aui forte Isaias hoc de Christi Ecclesia tio est locutus Cui ergo dictum eli illud, praeterquam Ecclcitae Christi: Voca turtili nomen nouit quodos D omini nominauit, ct eras corona gloria in manu Donum, es tuta mairegna in manu Dei tui. Non vocaberis vltra dereis D, se terra tua no vocabitur a lius desolata, sedet caberis, Voluntas mea in ea. se terra tua inhabitabitur , quia complacuit Domino in te, O

terra tua inhabitabitur. At nostri Piseudoprophetae ita vaticinantur de visibili hac & illulli Ecclesia Christi: Per mille prope annos non fuisti coronaboriae in manu Domini, nec diadema regni in manu Dei tui vocaberis magis dereticZa, quam unquam Synagoga vocata est. Nam illa postqua sub Moyse primum coepit,no nisi per annos septuaginta vocabatur derelicta : tu vero per annos ad minimii septingentos vocaberis, hoc est. vere cris derchelax desolata.

Nec nome tuu erit voluxtas Dei in te ted voluntas Antichristi Romani in te Et terra tua non

inhabitabitur, nec Domino coplacuit in tc. Nec est quod hic dicat, se no Ecclesia Christi, sed Romana accusare erroris. No enim cognita fuit alia Catholica Christi Ecclesia in te ris, praetcr illa Romana cum tame Ecclesia Christi adeo illustris omni aetate esse debuerit, Vt, tanquam ciuitas supra montem posita,non et ab ondi. Quod ut iterum ob oculo, ipsis ponam,inexcusabile sq: eos in aetcrnum reddam, Vide quem in modum concludam.Si quo tempore vere Magnus ille Gregorius libros Dialogorum perscripsit. eosq; doctrina superstitiosa ut istis necessario dic dum est repleuit, aliqua fuit alia Christi Ecclesia in terris, nil priter illam quae cum Gregorio Magno communicauit: eius E cclesiς Iortes, qui se tam Salomonis ambi ebam, quis velut clipei erant ad costum Ecclesiae pendentes, de femore ovo eduxi sent gladios, aede Iurre Dauidct peo , ut plebem fidelcm aduersus Romanae siedis primatumae iuris ictione in oes Episicopos aquς benedictae signi crucis , sacrifici; Missae, ignis pursatoris,inuocationis Sanctorii, palliJ Archiepiscopalis,caelibatus Subdiaconoria in Latina Ecclesia, honoris Reliquiarii atq; alias eiusmodi salsas superstitiones A erroneas doctrinas, ut isti dicuti munirent. Caeterii per tot si terraria Orbc nullus opposuit se Gregoria Magni doctrinae, imo totus orbis Christianus eii sium me semper veneratus cst de admiratus. Nemo per tot secuta viue ad Lutherii Dialogos illius falsae doctrinae accusauit: sed in toto orbe quotquot erant docti id boni ,eu laudabat M praedicabat, atq: adeo de illius Comentarijs in suos libros permulta coscribebant. Si interro mus per singula saecula doctilis mos viros de sortissimos propugnatores Ecclesiς quid de Gregorio senserint: Maurit, primum impe rator resipo debit se tanti homine fecisse. I ei adhuc Draconos iu suu ex sacro lauacros cipie-aum daret, atque Episcopatu Romanu, luctu Gregorius vehemeter sugiebat, inire cogeret. Deinde Eulogius Patriarcha Alexandrinus diuum Petrum in cathedra Romana et que ad utemus per successores suos molem in Gregorio agnouit. Constantinopolitanusquamuis improbe uniuersalem se Patriarcham scriberetoetamen Seri A Bodicae Iulii. Anastasius Patriarcha

786쪽

triarcha Antiochenus eum appellauit Os Domini, se Lucernam quo loquendo his eu prodesse. θ ip se lucere', hiberet. Quinime ipse Gregorius cu literas comunicatorias simul Li Constantinopolitanu, Alexandrinu, Antiochensi, Hierosiolymitanu Patriarchas scriberet, Petrum,.isthore Deo,hctae Ecclesia principatu tenuet afrit,esquia inquitὶ corde creditur . a iustitiam,ore aute confessiost ad autem sicut sum Euan ely quatuor libros, hic quatuor Ca-cilia siu cipere se venerari me fateor. 'umtu quorue Conciliu pariter veneror. Vbi & sic cu tota Eccletia Catholica,quae ante illum fuit, cornu nicare fatetur,& quoad fidem l cum omnibus Patriarchis qui tuc viveret; luanquam a superbo nomine quod Constantinopolitanus Episcopus usurp. ab. at vir humillimus & mit funus abhorreret. Iam vero qui aetate Gregor Magni per totius Ecclesic decursum secuti sunt, in lumino eu honore semper habuersit. Augultinus Angloria Apostolus ab eo in insulam naissus,naerito aut lac rena sitae potestatis agnou it de tutatus cst. Gregorius Turonensis eiusdem cum eo aetatis hoc ei testimoni si di vita Iura Ecclesia Dei ab . rectore ese non poterat, Gregoria Draconum ebs omnis eo t. Hic

enim de Senatoris primis ab ado sientia dem tus Deo, in rebus pro iri lex in Sicilia monasteria tua cal. i congregauit,septima intra urbas Romae maros instituit:quibus tanta delegans terrarum copiam,

quanta ad biotum quotidianu praepens rureliqua vendidii cu omni praesidio domus, ac pauperibus erogauit: es qui ante serico contextu ac semu micantibus sol rus erat per urbem procedere trabeatos, nuc vili contectus vestitu, ad altaris Dominici ministeris consecratur, eptimus . Leu ita , b. Dada tutonu Papa a pes uur. Tantaque ei asstinentia in cibis, vigilantia in orarum s yre LMwin ieiun s erat. tinfirmatostomacho vix consistere siet. Literiis Grammaticis, Dia mei ac Rhetoricis ita erat in intus ut nulli in urbe sputaretur ege secundus. Hanc apicem attentius se ere tentans in equo prius abiecerat, rursum ei insiculo de adepto honore iactantia quaedam subreperiritiunde factum est ν Epistolam ad Imperatore Mauracium aerieteret,cuiusfilia ex lauacrosan ususceperat, coni arans, cst musta prece ostens te unquam consensum praeberet populis,ut huc huius horaris storia si blimaret. Sed Praefectas urbis Romae germanus eius, anticipauit nuncium,

ct comprehenso,disrupris epistos is, consensum, quempopulusfeceras, Imperatori direxit. At illa gratias D eo agens pro amicitia Diaconi, quodreperi sit locum honoris eius,aeatapraeceptione pseum iussi institui. Haec Turonensis. Isidorus ulparensis Episcopus B.Gregoriu maiorem modum veneratus cst,librosq; eius in Iob summa cum diligentia conquisiuit paulus Diaconus I 6-gobardus fatetur se vitam eius conscripsisse. Beda Monachus ex genere Anglorii Saxonu, ::: : ::

summum honore ei detulit,unicei , admiratus est. Accusasse vero eius doctrinam nec Pri . tum masius, nec Damascenus nec Theophylactus,nec Euthymius,nec Harmo, nec strab', nec aut Graecorum ante sichilina aut Latinor si ante Lutheranaharrcsim, quis duam lcgitur. ω, iis Aluredus Angloru Rex Dialogos Gregorij ante sexcentos annos in patri u sermone conuer- ' a M.tit. Ergo AE ptis Syri, Graeci,Galli, Hispani, Longobardi, Ansli, deniq omnes qui uspiam

erant Catholici Pontifice Gregoris pro longe optimo oc doctissimo suae aetatis viro habuerunt. Ac sane poli Petri Longobardi tempora,tant si Gregorio delatuiti esse constat, ut nullus ei sanctorii Patrum praeferatur. Si ergo D Gregorius tam impia&superstitiosa scripsit, quam Protestantes ea volunt haberi , nec ei tamen quisqua sic opposivit vel ut murum pro Euangelij veri tate atque ut errores a fidelium plebe arceret: inde cilicitur, ut vel verbsi Dei

falso promiserit custodes murorum Ecclesiam aeternum, vel saltem ea fuerit veritas Euangeliis, quam Gregorius a maioribus acceptam posteris in libris suis testatam reliqui: Quod 'cum ita sit doctrina Romanae Ecclesiae cuius Pontifice, pet hos mille annos Gregori; fidem

M doctrinam retinuerunt,nsi alia nuc est qua δί illius ae ate ,dc ab ipsis Apostolorum tem poribus semper suit. Cum enim ex tot seni sinatum de errorum signis nullum omnino in

Ecclesiam Romanam cad necesse est illam nunquam defecisse a Catholi & Apostoli in fide qua ab Apostolis Petro & Paulo primum didicit.Cum igitur certissimu sit, Ecclesia Romana illo tempore quo fidem ab Apostolis accepit, ic in illorum obedicti a permansit, Antichristi membrii no fuisse, nec ab illo die in hunc usq- fidem sua mutauerit; necesse est ut credamus eande Ecclesiam nec hodie quidem Antichristi membrsi esse. Imo si qua Ee clesia in mundo Se Antichristo.& Antichristi inebris constanter se opponit illa est Ecclesia Romana, ut quae adhaeret illius cathedrae cui dictum est a Domino, Tu es purus, o sis νhane 'iram aedificabo Eccle iam meam, se portae inferi non praeualebunt aduersas eam. Lutheranos, Auingit.rnos, Caluinistas, Puritanos, Anabaptistas, O alios eiusmodi Sectaris

Antichristi membra estii ex eo primum apparere, quoniam non mittuntur a Deo dissio ipsorum nomine veniunt. C A p. L I r.

H Acremis Pontificem Romanum neque Antichristum ipsum, neq; Antichristi mem

brum ei se quod ad fidem attinetὶ planum seci. Nunc quia ut quo qui que iuris in aliumstatuit De eodem iure utatur: non molesta serre debent Protestantes, si

787쪽

Isiis . . di

Malach. l.

DE visi vii I M o N A R C H. E cIEI. L . um eos vicissim Antichristi membra esse, patefecero. Ex ea enim re hoc lucri acquirent,vitam nouerint, quam pessimo in loco res ipsorum sint ad saniorem metem per Dei pratiam redire queant. Quemadmodum igitur Antichristus ipse non mittitur a Deo, sed edunδε -

ωNae operatione in fiso nomine venit: silc Antichristi membra non mittit tura Deo, sed impellente illos diabolo a seipiis veniunt, sicut scriptum est, Non mitium Prophetas, ct i cu rebant non Druebar ad eos, ct i i ophetabant. Et: omnes quotquot venerunt ante ree furessiuntes Iarrones. autem Protestantes&Secta in omnes a Deo non lint misti, hoc unum abunde probat,quia nullum alterunt idoneum suae mi istonis tellimonium, quo fidem Ecclesiae Dei faciant, sed utinuus ad eam cisendissos. Cum enim unius hominis teli imonio, quod in alterum dicitur, cito modo credi lex vetet jac multo minus sercndust, ut cuiquam in sua ipsius caui, credatur oportet cum quia Deo Iei ilum aiserit, habere tellimonium aut plane diuinum, quod supra naturam iit aut certc humanum, quod et in ore duorum aut triam testiam. Diuinum testimonium aut scriptum est,aut non scriptum: quo vir , Chrimis munitus suit. Narn de uno dixit:. Scrutamini Scripturas: Hae te timonium perhibent de me. De altero autem: pera qua dedit mihi Pater, ut perficiam ea, ipsa opera, quae ego facio, testimonia perhibent de me uia Pater mi it me es qui mi t me Pater, ipse telainionIum perhibuit de me. Porro cum quodlibet horum instrumentorum sui sectilet ad fidem de ni issione Claristi faciendam nihilominu ex abundanti aliud etiam testu omum tibi dici voluit. Ioannes enim venit,t et testimonium perhiseret de lumine. Et Christus ipse de Ioanne ad Iudaeos ait: Vos mi L Mad Ioannem . ct te limonium peralbuit veritati. Vbi notandum est, Iudaeos teneri ex sua - ipsi, riim conscitione. Dum enim miserunt ad Ioannem, cui etiam Scripturae tessimonium Neo sit um perhibebant: non poterant eius testimonium,quein ipsi iudicem elegerant, recusare. Hae

autem est summa rei: Si Christus ipse non putauit satis esse, ut uiceret,s e missum a Deo Patre,nisi etiam tam per opera mirabilia quina per Scripturas id praeterea per prophetae atque adeo pia quam Prophetae, at seueratione in , se misium csse a Patre suo probaret i quis iam deinceps dubitabit, neminem mortalium pro Apostolo, aut Propheta , aut omnino pro Dei nuntio habcndum esse, qui non pollit aliquo probato δί recepto more fidem facere de sitia mi ilione ' πί enim semera fum clari si cauit Chrastus,vi Potifex feret, e qui locutin es a ipsum Nec quiquam sumit sibi honorem, e qui vocatur a Deo. tanquam Aaron. Notum est aute, quomodo Aaron in consipectu totius populi a Moyse in Saccrdotem inunctus est. m. i . Quemadmodum igitur nemo rectὸ praedicare test,nisi mittaturmur missus esse non putabitur,nisi qui nMilionis sitae testimoni uafferat. Quomodo aute in Eccletia Christi, Praedicatores de Pastores mitti debeant, Christus exemplo suo declarauit, dicens ad Apostolos: Din. - Pax vobis sicut misit me Parer or ego mitto vos. Haec ckm dixisset,insufflauis, ct iacit eur Accia te Spiritum sanctum. Itaque licet non ab homine , nequeper hominem, si per Iesem Aa ,. a. i. Christum ad aposiolatum de caelo vocatus eset; tamen tum ab Anania manibus imposu&pti atus est tum a Prophetis in Doctoritas Antiochen perimpositionem manuum siegregarus es ad opus ad quod risius vocavit eum. De hac manuum impositione Paulus loquebatur, ,.ret noth. i. cia dic rei Manus cito nemini imposueris. Quid, quod Apostoli serio coquelli sunt,quod dam ex ipsis exeutes, turba gent Ecclesia verbis euertet animas filia , de circucisionem GK- ' sitanis praescribentes, o di inqui ut na manduo u hoc est,qui a seipsit hoc dixeriat, quiq: vel no ab Apostolis omnino,vel certe no ad tale quid pr dicandu ab illis missi sunt. Nahatia fere sunt paria vel praedicare sine omni madato vel praedicate aliter quam is voluerit a quo mandatii legitimii accepisti. Ac sane tantu abest ne priuatus quisqua tibi honore sacrii arroget, ut retari. Sacerdos recti ad ipsum regu a Deo alioqui constitutuὶ dixerit: Non est tui

ud. cerdotalis opaci3 pars est,acca cane permagna. Vnde de Paulusgraria diis dura esse a De τι sis ministir Chri sti Iesia ingentibus sancti car seu sacrificans Euangelium Dei, dii at oblatio ' ... gentiu accepta di sanctificata in Spiritu sancto. Per quod inquit Origene, ostenitur acrificaci opus esse annuntiare Euangelo. Si ergo recte dixit Hieronymus, ut stiamus tradit ones Apostolicas Am tus de veteri Testamento, quod Aaron es fili, eius atque Levitae in templo fuerunt, cssibi Di capi. o Presbtert, or Dia ni in Ecclesia Dindycent: prosecto ut in veteri Testamento non nisi e saron se star eius constituebantur super cultu sacerdotν iniquis autem externus iam nistrandum accessisset, mori desebat:sic etiam in nota est. amento,sii quis vllam partem facerdotalit muneris aut in ministrando publice Sacramenta, aut in praedicando Euangeliu sibi arroget, qui neq; Episcopus, neque Presbyter,neq; Diaconus legitime creatus sit,is in s ternae mortis certi stimum periculum sese im)cit. Iam vero quemadmodum olim non atri sacerdotes legitime creati putabatur, quam qui ex tribu Levi & familia Aaronis per generis propagationem descendentes , a templi ministerio

788쪽

NON PAPAM, s ED PROTEs T. AN Tt cunis vi Met M 1R1 rs fg riri nisterio nunqu1m postea per schisma desecissent: sic in hoc tempore non alij debent putari ad praedicanducit authoritate Euanscitu legitime assuini , praeterquam si ab Apostolis de

eoru succei ribu in unitate Ecclesiae Catholicae perseueratibus ad eum honoris gradu perimpositione manuu Episcopi alicuius ordinentur, atq; in eiusdem Ecclesiae pace ac unitate in aeternu perseuerent. Hoc enim est quod ait Tertullianus, Romana Ecclesia edere, id est, per

publica instru menta demdlirare, Clementga Petro orae natu. Quodq; Cyprianus ait, Domi- LM p cna,eum Episcopi honorem se Eccle ae rationem ae poneret, dixisse Petro: Ego dico tibi, quia tu est Petrus, super hanc petra aedificabo Ecclesiam meam, es portae inferorum non vincent ea, ct tibi dabo claues Regni caelora, ct quae o ueris super terra, erunt tigua ct in caelis, O quaecos sol veru super terra,erunt siluta es in caelis. in per tempora se successionu taces Episcoporis orinatio, in Ecclesiae ratio aecurrit ut Ecclesia super Episcopos constituatur, O omnis alius Ecclesiae per eosde Praepesitos gubernetur. I tem' i alibi sic scri bit: Christus duit ad Apostolos, ae per Me M Iε'

omnes Praepositori qui Iolis visama ordinatione succiata: I uias di vos, me audit, se qui me audis, audii eum qui me misit. Et contra de haereticis ait: Hinc sunt, qui se ultro apud temerarios convenarsine diuina dispensatione praeficiunt, oui si Praepositos sine ulla ordination is lege constituut, qui nemine Episcopatum dante, Episcopi sibi nomen asiumunt, quos Aesigna: in Psalmu Spiri-- anctus, berinus inpestilentiae cathedra , pestes Cr lues fidei. Denique Hieronymus scribit: Paulat moero tempore procedente, aly abys quos Dominus elegerat,orae nati sunt Apostoli cui ir- mi a. se ad Philippenses Ermo declarat dicens. nece se is aute existimavi, Epaphriausi fratre, operat G ct commilitone meum , vestrum aate Apostolum cse m siril neces iratu meae mittere advos. Ordinatione illam Jc legitima millionem in Luthero atque in omnibus Sectari s desideramus.Vos cnim Proteitantes potestate praedicandi Euangeliu a quo tande accepi sits Vtrii a Spiritu sancto sicut olim Ioannes Baptistat Verum praeterquam quod, litis Prophetarum de vobis praedixerit quod tamen Ioannes fecit proferre non potestis:ctiam poli Christi apparitione dc consummata operationem in carne, frustra spiritu Dei per aliam ratione vindicatis,quam per intermediam Christi carnem, hoc est per visibiles quosdam modos ordinationum .quales decuit a filio hominis hominibus tradi Ecclesiasticis Sacramentis ad hoc ipsum diuinitus constitutis. Deinde si a Dei Spiritu aut Lutherus aut Caluinus millus est, ortuit illam missionem,si non tar propheticam praedictionem, at certe per miraculsi aliquod visibile confirmata esse,quemadmodum M ses legationem suam ad filios Isiaci permulta miracula facile probauit. At nihil tale in Luthero aut Caluino vidimus.

Praeterea qui mittuntur extraordine a Deo no possiant in doctrina sua errare unqua aut

labi. Lutherus vero tam turpiter de faede se etia post publicatione nouae suae fidei lapsiim faxetur,ut saepe Optarit, nihil talea se scriptu esse, atq: idipsum serio reuocarit. Datis linquit C: hunc errorem et ut i i calumniantura antilogiam, tempori se imperitiae meae. Solin primo era, ct certe ad tanta. res tractandas inepti simus es inricti simus. Osu enim, non 'oia tale nee Hain his turbas incit, Deum ipsum testor. Haec ipsis Lutherias. Postrem 6 s Christu solu ex- Lia. cipimus quem omnis Lex Sc Prophetae venturii Sc praedicabat de expectabant, utq; aduetum suu per miraculorum operationem testatus est nunquam ab orbe condito Deus misit aliquem aliu qui populum abduceret a solitis se consuetis ritibus,quos ab ordinarus Pastoribus didicisset. Nec unquam Deus per Propheta aliquem auocauit potulum suum a Sacer- musti in dotibus Leviticae tribus, dc a templo quod erat in Ierusale. Et merito. Ipse enim eos constituerat Pastores gregis sui populumq; eos audire, cillis obedire iusserat. Lutherus aute ita

missus est, ii tamen quod probari nunquam potes' omnino est missus, ut abduceret nos ab omnissi Apostoloria cathedris, ab omnibus Epi scopis & Pastoribus qui erant in uniuerso mundo ab omnibus Concilius,ab uniuersali omnium fideliu consensu Ac consuetudine: venecesse sit,aut nullum fuisse in mundo Christianum Pallore ante Luthcri aduentum, aut quemadmodii olim Synagogam ad Christum ita omnes Christianos ad Lutherii conuerti debere noua ii ab ipsis fide de religione suscipere. Haec sicu Scripturis recte no cohaerent, si neq; Propheta de Lutheri aduentu praedixit, neq; ipse miracula edidit, neq: ab Apostoloni succcssoribus rite atq; ordine missus est neq: in doctrina sua sibi costitit, neq; Christiana religione mutare potuit: profecto non a Dco Lutherus est missus, sed a sieipso venit. Nam quod a magistratu, aut salte a plebe potestate praedicadi se dicit accepisse id fieri nullo nam do poterat. Debuit enim authoritate praeditus esse Lutherus, quando primum ccupit praedicare. Illo aute die neque magistratus, neq: plebs fide vera profitebatur, si tamen illa fides vera fuit qua Lutherus postea promulgauit. Plebs enim Ne magistratus, qui fide aliena a veritate profitetur altu ad praedicandu mittere no potest. At Lutherus omni u primus dί magistratu & plebem ad eam fidem conuertit qua nunc Lutherani vera esse affirmant. Ab illis igitur, quos ad nouum Dei cultum conuertit, aut horitatem ita praedicandi accipere non

potuit, quia nec ipsi ea fide habebant,nec alium ad fidem non suam praedicandum mittereTT 4 poterant,

789쪽

ο 6 Da visis. MONAACH. E Cc Lus. LI s. viii. tolerant,etiamsi Deus illis potestatem mittendi praedicatores dedisset. Nunc vero non est Magi stratus officium, ac neq; plebis cuiusquam,ut mittar operarios in me em Domini, sed filiorum Aaron, laoc est, eorum qui ab Apollolis eam authoritatem acceperunt.Cium enim Deus Christinia, Claristus Apostolos, illi Episcopos 5c Presbyteros ad hoc opus destinarint; nec omnino iit ovium ipsarum, quae alieno gubernaculo indigent,sibi pastorem cooptare. sed Domini pol tis,ad oves suas idoneum pallorem mittere:iri strauci Magistratui, quem Dominus ipse ovium non ad hoc misit, vel plebi, quae una cum Magistratu, ovium potius, quam pallorum loco haberi debet, laxic ordinationem vestram arrogatis. Nihil crgo aliud

supere:i mii ut Sectari i Omnes a scipiis veniant, de ideo Antichristi membra lint; cum interim pontifex Romanus inore maiorum clectus de consecratus , in cathedra Petri secun dum ordinarionem legitimam sedeat,et Mus a Deo tanquam Aaron. Protesta res Antichristi membra esse , eoquὰdcam ex Ecclesia Romana exiuisient, ad Liam tamen amiguiorem Ecc iam tu terris agentem se comulerint, si nouam Synago

gam erexerint.

oannes Apostolus Antichristos multos, hoc est, magni illius A nouisti mi Antie liris li

mebra depingens, Exierat linquit ex nota. Vnde Augustinus exire ait haeretico οῦ esse. Vertam quia Protestantes dicent, se,quando ex Ecclesia Romana cxlucrunt , non ex vera

Ecclesia sed ex Antichristi synagoga cxiuisse,quanqua perspicue iam offenderim , Romanam Ecclesiam secundum Scripturas sanctas verissimam Dei Ecclesiam csse , de ideo qui ex illa exilierunt, ii tetici habendi sint tamen ut non cogar amplius quod actum est agere,

non ta hoc tempore quaera unde Protestates cxierint,quam quo se cotulerint. Na de Antichrilius non modo vetem Ecclesiam contemnet,verum et a nouam criget. Luthcrus au

tem squi dux haereticorum nostri temporis fuitὶ etiamsi Romanain ycclesiam non approba et:tainen cum nec ipsi extra omnem Ecclesiam degere, nec nouam condere licue riti prius debuit veriorem aliam Christi Ecclesiam in terris alicubi degentem vidisse, quana ex Romana Ecclesia exiret. Tutius enim crat, in Romana manere, quae aliqua saltem Ecclesia ell,quam aut in nulla omnino Ecclesia esse aut nouam erigere. Nam x diuus Augustinus cum a Manicitatis suisset seductus non prius ex illorum si,cietate exivit,quam v

riorem Christi Ecclesiam alibi degentem cons exisset. Videns enim Syricium Papam de ducere originem siuam ab ipsi, Principe Apostolorum diuo Petro : videns praeterea diuum Ambro lium Mediolanensem Episcopum , de caeteros innumerabiles Ecclesiae Catholic Pallores de Sacerdotes, una cum Syricio communicare , cum interim Manichaei de nuper orti, o non tam late dii fusi essentin merito sbcietatem Manichaeorum deserendam tibi statuit, ut Romanae Sc Catholicae Ecclesiae adhaereret. Caeterii in Lutherus cum candem Romanam Ecclesiam, quacum caeteri per occidentem Episicopi communicabant, deseruisset; ad quos tandem Episcopos de Sacerdotes, qui multas gentes in Christi nomine docerent, Ac baptizarent, se reconise Etenim Christus promisit , se om-- . . nibus diebus et sique ad consummationem seculi cum istas futurum , qui docerent se baptizarent omnes gentes. Ad quos igitur ciusmodi Pastores Sc Doctores extra Ecclesiam Romanam ossicio suo fungentes . luit Lutherus' Oportuit quidem in multis gentibus post tantam Ecclesiae propagationem istos Pastores Sc Episcopos non paucos suine. At ego nec unum quidem noui, quem tanquampro Chri s legatione fungentem Lui herus ad aerat, ac i litis sicietatisse adiunxerat. Augustinus cum discestiisset a Manichaeis ad Ambrosium se contulit a quo baptisini sacramentum accepit. Lutherus a Catholicae&Romanae Eeclesie Presbytero I flebij in Soxoma bapti Zatus, non quidem Baptismi causa debuit ad aliquem Ecclesiae Pastorem se aggregare; debuit tamen vel visibili quopiam signo, vel saltem verbo testatum facere ,quod ab Ecclesia Romana exiens,in hanc alteram Ecclesiam sese aggregaret.Sed cur dico altera,

quae nulla omnino fuit. Erant tunc in orbe terra una nonnulli Graecorum, erat 5e AEthio

pum Episcopi erant etiam Hullitae,quanquam sine Episcopo.Vertim Lutherus cum Graecis neque ratum habuit sacrificium prodestinctis neque processionem spiritus sancti a Pi

lio reprobauit. Cum AEthiopibus non recepit circumcisionem: cum Huistis neque monarchiam Papq admisit, neque magistratu in quemlibet, ob quod uis mortale peccatu of cio excidisse dicebat,ncque Eucharistiam honoris causa per plateas circumferri posse c5 cessit. Imo ipse Lutherus de seipso scriEici Non rectefaciunt, qui me nussitam et orant : Non

xui, ii in enim mecum ille sentit . Ioannes Hus non repugnare videtur, quo minus sis msnarchia papae e tantum agit m um Ponti cem non esse membrum Ecisiae. Haec Lutherus ut videre licet tum A Lis. alibi,tum apud Rostensem.

790쪽

NON P A P A M, s r D i ROTEsτ. ANTICA is ri M pMhR1 r s s t. nibus alijs quae in mundo suerunt intelligi volo , quarum nulli Luthcius tanquam crae Christi Ecclesiae se adiunxit; verum neophytus cum est et, prorsus nouam Ecc leuam instar Antichristi procreati Q. Cogitans enim apud se, quid verbo Dei consentaneum vidcretur, non dubitauit, preta qualibet alia Eccletia quae interris ageret , sccundum ideam in tua mente conceptam δέ formatam, discipulos colligere, SI iliis tum verbis tu exemplo prςire, in Ecclesia noua erigenda. Hoc autem estis stilinium Antichristi mysterium& fisura. Porro quicunque Lutheri desectionem secuti ad eum confugerunt. participes eiusde desectionis tacti,coepcru iuco ipso membra ei se Anticluisti. Ibi crat ab initio Zuinglius, ibi Bernardust otio an &C.itolii adius, ibidemq; hcretici de Antichristi multi. Protegantes anet: hrassi membra ese, quia Christam o deserto or inpenetrali sper alis tscala quaerenaeum fuisse docuerunt. C A p. Limi.

Si dixerint obii linquit Cliri istus Geudochrissior pseudoprophetae: Ecce Christusὶ in

desierio est,nolue exire; ecce inpenetralitus, lite credere. Pseudoproplictarum igitur est, docere Christum, poli Euangelii sui promulgationem, inde erro aut in penetralibus lxtitare. Verum quid aliud docent Luthcrani&Caluinistae omnes, qui Ecclesiam Christi in desierio or in penetratibus, per tot generationes latitasse affirmant 8 hst enim Christus in Ec- cicita sua qu.erendiis 3e cxpoliandus in qua regnat in aeternum. Si ergo in deserto, in penetra 'libus aut in latebris quibusdam agit Christi Ecclesia bidem agit etiam ChristuLProtestantes vero passi in docent, Ecclesiam Christi ad desiertum ad penetralia redactam fuisse: adeo ut Lutherus iacgavcrit,vel unum Discopum sub Papae rerno quod ipse fatetur seculis ad minimum quinq; durasse sci unctum aut unum Comitium extitisse, in quo de rebus e- talis tractatum sis. Vertim Oub is inquit Deus sex mi suam Ecclesiam edυι non diceretur E clesia Ecclesiam sub Episcopis Se Concilius impijs ita seruari, ut non desceretur Ecclem , nihil est aliud, quam in desierio or penetralibus tot seculis latitasse Ecclesiam: quae tamen a Cluisto vocatur Ciuit.u supra montem posita, quae non potes abscondi. Prςterca Isaias praedixit, Ecclesiam Christi semper dicendam esse illius Ecclenam. Vocabitur tibi nomen nouum, quod os Domravi nominauit. Non vocaberis vltra DerelicZa, si vocaberis Voluntas mea in ea. clarisius vero hanc prophetiam in Evangelio adimplens,dixit ad Petrum: Tu es Petrus, ct super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam, or portae inferi non praeualebunt atauersus eam. Ecclesio 1 tur Christi, supra Petrum aedificata estniin en Aptium, quod os Domini nominauit: quae Cisristi Ecclesia non vocabitur ultra Derelicta nec praeualebunt aduersus eam partae inferi. Quod idei ieronymus in cap. 72. Isaiae scripsit: Nequaquam vocabitur Hierusalem or Sion,

ν 4 sui noti

chila, dicta

te nomen

rum: Tu es Petrus,Ne quae

Ed quaecunque erit Clirio

nouum accipe et, quod eι Dominus impo uerit, trens ad ita ossolusequuntur. Non erso alia vocabitur Ecclesia Christi,& ahaeti sti Ecclesia,etiam lac vocabitur. Ac dignum sane omni animaduersione est , Cluistum eo primum tempore nomen illud Ecclesiae populo sito impositisse, quo eius lam Ecclesis primu sub se Pastorem designauit, tanquam si dixi isset: Portae infera non praualebunt aduerseus meam Ecclesiam, quae supra P irum aedificabitur. Ita,ut ubi haec duo concurrunt, Petrus es Ecclesia Christi; certissimo credamus tuam Ecessam quae βupra Petram , aut pctra succe serem ad cabitur. vinci non osse ab ipsis inferorum portu. Vcrum de ius alibi actum est. nunc id solum urgemus, quod Luth rus Eccletiam veram voluerit multis etiam seculis in deserto cir penetratibus Ide quoque asserit Bera m Consessione sua cap. , . . s. liis verbis Accidit plerumque ut Dem lucis suae risios quadamtenus occultet, ad ut nonnunquam Ecclesia funditus per se videatur. Et postea dicit. Fidelium gregem uni ne Deo interdum e se coεnitum. An hoc non esl,Christum ad desertum dc penetralia redigere ' Deus linquit Augustinus in Psalm. I 8. in manifestationet

fuit Ecclesiam Aram, non qua lateat, non velut operta ne forte fiat sicut operta super ereges haereticorum. In Sole suis tabernaculum sum quid tu haeretice furis in tenebras' 'uther angulos f sis' 'i Italuare conaru3 Ipse oonfvsposuit in Sole, hoc est, in manifestatione, tabcrnaculiisuu, res, sanctam Ecclesiam tuam. At Apologia Ecclesiae Anethcanae dicit, in Odys istas tenetris exoririprimum coepisse se lucere radisi aliquF ignotae tum , inauditae Peritatis, cum Murtini Lutherus, se Hul racus Zuiu

ut inaudii suisse ante Lutherio

, penetralia Luthera na& Zuingliana1 'non potuit esse ignota illis temporibus Se inaudita, nisi praeualuissent contra Ecclesiam eius inferorum portae. Nam ille promisit, se afuturum omni s diebus, usqueis consummationem secuti, non cum i)s qui sub modio absconderentur,&praedicarent in deserto de in penetralibus, sed cum ius qui ducerent es baptizarent omnes gentes. Erat Baptismus in Ecclesia

Romana,

SEARCH

MENU NAVIGATION