장음표시 사용
761쪽
γήs ox visib. MONARC u. t CCL Es. L I B. viti. stremis colungimus, Antichristus vocatur aduersarius omni uin perditissimus,&superbiae simus,ut qui aperte profitetur sh aduersarium esse Cluilli,&adeo non osse ministrum illius, ut Ecclesiam Christi velit suam ipsius Ecclesiam fieri, eo quod ipse non solum velit tacita quadam opinione Deus liaberi, sed etiam rebus ipsis o genteist quod sit Dein, ac templa suo nomini dedicanda curaturus sit. Quaecum ita sinat, videamus quam belle hinc probent a uersarij, Papam esse Antichristum. Isbricus in Cataloso tessium lag. 3. Quis alius se in Ecclesia Dei extulit, exaltavit Sc olientauit quam Papa'
Papa ooeta. tiat in Ciui se, nomine.
Si nemo aliuν adlluc se ita extulit in Ecclesia Dei , ut scripturae sacrae testantur factitrumhlia Aiulchristum: illud no probat, Papam esse Antichristum,scd potius declarat, Antichristum nodum esse reuelatum. Papam veto negamus instar Antichristi seipsum extulisse quia nimirum non ille seipsum, sed Christus illum extulit, dicens ad Petrum cui Papa successsit)Tu vocaberu Cephas, tu es Petrus, or seuper hanc petram aedificabo Ecclesiam meam, or tibi riso claues regni caelorum, O tu conuerous confirma ratres tuos, GT amas me plus bu'Pasce oves meas. Si ergo negem, Papam in Ecclesia Dei seipsum extulisse, dicam vero Christum esse qui extulerit Papam that ina corruit haec Protestantium fabrica, qua ipsi velut praeclarum aliquod opus admirantur Sc suspiciunt. Sed praetcrea ut probent, Papam esse Antichri istum, non satis est dicere, illum se extuli se exulta see r ostenta ste in Ecclesia Dei. Nam hoc etiam Paulus ab aduersariis prouocatus, fecit. Vertim oportet addere, quod aduersetur Christo, idque in summo gradu, videlicet in extolgendo se supra omnem Deum, se sedeat in templo Dei tanqua in Deus, osentanssee, quod is Deus. Haec omnia si patefecerint, iam fatebimur Papam esse Antichristum. Nunc autem non sollim dico, ni nil omnino adserre Protellantes quod Papam conuincat se exturit e supra omnem Deum, aut sedere in Ecclesia tanquam Deum: sed etiam ipsi probe icilint, Papam non tibi aliquam diuinitatem tribuere aut vindicare. Qui vero non sedet in Ecclesia tanquam Deus, ille non est Antichristus. Nec tamen putandum est, uod Ecclesia Dei unquam habitura est Antichristum pro vero Deo. Ille enim sedebit incclesia velut tyrannus, cui omnes fideles & Catholici, praecipuo autem Ecelesia Romana contradicet. Haec enim est petra aduersus quam non praeualem portae inferorum. Itaquα Cyrillus recte negat, Antichristia in Christi Ecclesia sessurum quia videlicet Ecclesia Christi quae ineuis fide manserit, non agnoscet Antichristum pro legitimo iudice. De signas cir proditiis c Antichritu: or decimanona demonstratio, quod Papa non sit Antichri . tius, quia ni l sivendum se prodipsum hacIenus in eum finem gesiit, quem Ontishrissius praecipue sibi proponet.
Quoniam sinis causarum omnium praecipua est: antequam de ipsis Antichristi prodiis
giis loquar. finem ipsum exquiram, ad quem illa prodigia ab Aiulchristo diriguntur. Is vero cum se extollat supra omne Deum, atque ostent cila,quod sit Deus: liqui do apparet, eum signa Sc prodigia sua in finem eum operari, ut diuinitatis suae opinionem confirmet. Unde Ambrosius est: Amichra Ius imitabitur Dram .visicut ii Dei Hurnuat siuam homo nasias vel factus signis ac virtutibuου demon Irrauit, ita es satanas in homine apparebis, ut virtutibus mendacu ostens at se D eum. Pontifex autem Romanus hac in re nihil cc inmune cum Antichristo habet. Nec enim quisquam Pontificum Romanorum miracula quaepiam in eum finem operatus unquam est, ut ex ea re Deum se credi vellet. Alioqui huius eorum conatus aliquod saltem relligium aliquando vel ab ipsis editum , vel ab alus deprehensiim fuisset. Nunc autem ne aduersari, quidem tale aliquid confingere possunt, nedum cordatis viris id ipsum probabunt.Si quid ergo admiratione dignum Papae iterunt, cum in eum si
nem qui potissimum proposi tus fuit Antichristo, id non gesserint: nihil hoc ad rem qua do
agitur, spectat. VHesima demon Eratio, quod Papa nonsis t Antichristus, quia non in alterius nomine Genti christus, in alteros vero Pontifices Romana miracula sua ediderunt.
Fgari non potest, Pontifices Romanos mirabilia quaedam opera interdum secisse.
Verum illi omnia fecerunt in Iesu Christi nomine. Christum agnoscetes earum re rum operatorem . se autem mihistros tantum csic. Tale est quod Gregorius Magni de S. loanne Papa narrat,quem refert ad auream portam ConLuxtinopolitanae ursis in Obbe Mommn roganIi caeco lume redidi se. ct manu se reposita oculora tenebras furuse. I lle eni ni Papa Ioannes adeo iii Christi nomine hoc miraculum fecit, victiam pro Christi nomine vitam postea impenderit. Nam idcm Gre r.ai heodorumm Re m Africanum Ioannem Papam in-
762쪽
Papam post Missarum sollenia , cura se muru ct claudum in t Irtute Domim ex alutorio Petri. Similia de aliis Pontificibus Romanis alis etiam historici recensent. Vicurem secundum Lambertus Schai naburgentis narrat, ta- diu adorarionem cum H ulo. inter Missarum si gemma proii ratum esse, a nec subiaconus paulo aute a daemo M o corre 'tus tiberaretur. Idem Lam. bertus refert, signa Se prodigia per orationes Gregorij Papae septimi frequentius t et i esse. Idem de illo tellatus est& Gulielmus Historicus. Vincentius Gallus, oc Martinus Polo.
nus. Celesti numeriam quintum miraculis claruisse, Placita a testatur. Sed hi Oinnes, o quicunque alia Pontifices Romani res mirandas vel viui vel cum Cluilio in caelis agentes, patrarunt: certe patrarunt eas m Chrasti nomine, quod de inuocarunt semper. de confessi sunt.
At vero Antichristus non faciet sua signa & prodigia in nomine Iesu Cliristi Nazareni. AMPis: Quomodo enim lioc faceret, cum negaturus seu, Iesum e se Chrasium ' Cium ergo Pontifices pacta
Romani sub solo Christi nomine omnia sua miracula ediderint , sub cuius nomine Anti christus nihil faciet: ex hac etiam re constat, Papam non cise Anticlaristum. Magdebur. ce .: ia: gentes fatentur, Pontifices Romanos miracula sub nomine Clitasti edere. Sic em in icti rus, sunt: Vi autem his sidem faciant Ponti fices Romam e let miracula virtute diaboli Aria timi, usub nomine Christi. Quod dicunt Episcopos Romanos edituros miracula sita nomine Christiti accipimus quod dant, de veru esse c5fitemur. Qiiod vero addunt, illos ea miracula edituros virtute diu ti: negamus, diabolum dare virtutem iis rebus quae sub nomine Christi fiunt. Hoc enim esset situm regnum destruere. de Christi regnum corroborare. Si satanas iniquit Chri ilus latanani eucit, aduersus se Hulsius est. Itaque videant Protestantes, ne peccent uiuae, iain Spiritum sanctam, dum miracula sub Cluisti nomine facta, diaboli virtute fieri dicunt. Absque omni controuersia satanas nunquam lesu Cliti sto cuius vel nudam nominis vii brani ferre non potest cunisi Onorem deferet, ut sub nomine 'illius miracula sit editurus.
Nam svi recte dicit Damascenus non pro Chri uo veniet, se a versem Graisu es eos qui sunt L . . Christi: propter quo O mirarissus dicitur.Si autem sub nomine Christi miracula ederet, Gρ non ellet aduersus Cluilium, sed pro Cluisse. Nam cum Ioannes diceret ad testina: P -- ,
raptor, vissimus quendam in nomine tuo omentem daemonia, se prohibuimus eum, quia nous quisur nobiscum: ait ad istam Iesus . Nolite tralabere. u enim non eis aduersium nos. pro nobis est. Christus negauit, illum esse aduerium se qai euceret daemonia in ipsius nomine. Satanas vero est aduersus Christum: igitur in Christi nomine satanas nunquam eiicit daemo. Nox nia. Quod autem satanas non facit m prodigiis edendis: nec Antichristus faciet. Nam in satanae virtute Antichristus edet prodigia fio. Papa igitur qui ea miracula quae facit, in cilii nomine facit, non est Antichristus.
Uuel aprama demonstratio, quod Pa a non sit Antichristus, quia Papa non edis miraeut eo. artem missicum iis con lectu hominum ut Antichristus facies.
AD uenius Antichristi ait Paulusὶ ego omni viri te seu potentia) insigno es prodi ri αι .mendacibus. Potentia vero latanae, quae tota conferetur Antichristo parturi venefica
est& emcntita, non aliqua veritate, sed sola specie constans partim prodigiosa est, ' quae occultas naturae vires non cxcedit: pariun dcnique tyrannica 3c violenta est,quae vim corporibus, non item animis, infert. Q v d ad ementitam Sc fucatam satanae potentiam attinet illa taliscit, qualem in praestigiatoribus videmus csse. Et in hac quidem tum sata- . nas excellit, tum Antichristus primas teret. Vnde Theodorctus in illa Pauli verba scribens Ea inquit auae 'tura sunt. Paulus docet. non fore vera miracula. Tatia autem faciunt se praesti iurores. Ostendum emm aurum quod vere aurum non est. Ad hoc genus miraculorum Aretas
illud refert quod in Apocalypii de Antichristo scribitur: Et fecit signa magna,vι Miam lenem faceres de caelo descendere in terram incon, era hominum. Vbi Aretas verba illa sin conspectu hominum sic interpretatur, intuentium oculossa inando, quodque sequitur: Datum est icti τι dares h ritum imagini be M. cse vi loquatur imago bestiae: Aretas Iutat, imaginem bestiae revera locuturam esse, licuti olim per Apollonium Magum aliosque ciusmodi artifices tum ibores, tum aquae dicuntur locutae. Quapropter mystica illa interpretatio, quam Bul lingerus & caeteri Protestantes his locis accommodant, ut ea Romano Pontifici quoquo modo conuenire persuadeant, non est propria huius loci, cum hic agatur non de spiritali & interna potestate, quam Antichristus nullam habet, sed de ilia quae in conjectuctoribus hominum necessario exercetur, ut per istos senstis externos, opinionem quantadam de potestate&diuinitate Antichristi multitudo imbibat. Nunquam vere, linitur quispiam Romanorum Pontificum conatus csse, ut ignem in consipectu hominum descendere in tertam faceret. Nunquam eorum quispiam curauit, Vt imago bestiae loqueretur. Nunqua praestigiatricem illam artem incospectit hominum exe uerunt. Nam si quis forte illorum Rositate ista priuatim delectatus est 1 tamen neque in conlectu hominum
763쪽
Ltera via&ratio, qua per satanae potentia prodigia quaeda operabitur Antichristus,
as reru causas quas Angli& daemones accuratius noueriiij in lu- so DE VIs IB. MONARC M. ECCLES. LIB. VI ii.
quippia elusinodi secit, neq; gloriam inde & fama aucupatus traditur imo timuit potius in fallatam,& ideo lucem fugit. Caput est, quod cum Antichristias arte magicam, qua praxipue utetur, condemnare non possit; tamen inter omnes constat, Pontifices Romanos nee unquam artem magicam M praestigiatricem approbasse, sed potius eam velut impiam ex ' cratos esse, de omnes libros qui illam artem docent, inter prohibitos de haereticos retulisse, nec in ista facultate principes de Omnium hominum peritissimos habitos esse. Certum v est,quod Antichristus omni satanae potentia instructus, quicquid faciet , ita illud in suom-nere omnibus numeris absoluet, ut nihil pollita quoquam mortalium fieri excellentius Non ita vel o excelluerunt Romani Pontifices in arte praestigiatrice, quam semper erunt de detestati sunt: non sunt igitur illi Antichristus Vie moecunda demonstratro,quod P. aqui cretas rura et ires aliqua proigia non opo
ce certis quibusdam modis producet. Cum enim diabolus optimc perspectu habeat quam stupendas res illa velut siecreta naturae cotineant, quidq: clementorii cornixtiones, Mvariae aliarum eiusmodi rerum seminariae rationes cilicere queat, hac omne facultate Deo permittentet Antichristo suo tradet. Atque huc sane resem possunt illa miracula quae S pientes de Magi Pharaonis operati sunt m illa sua contentione cum Moyse & Aarone.Ce tum quippe non est quod illi Magi iblii in praestigias spectantium oculis adhibuerint . cum 4 δε - ιcriptura dicat, i agorum etiam virgin m aeracones ver esse, ct cos quoque aquam vertist in sanguinem. Et, eduxisse raras figer terram Ae Apti. Quod autem scriptura factum esse nariarat, dissiciieci . ut nos negemus factum e ise,aut in specie sola, & nullo modo re ipsa factuin det. esse dicamus. Itaque Augustin. de istis rebus disputans, Inlunt sinquit corporeis relus romm.1 elamenta mundi quaedam occultae sic minariae rationes, quibuscum dita fuerat opportunitae, temporalis atque causatis orumpunt in species, debitas suis modis es finibus. Oua etia de re muliato latius tractat in lib. 3. de Trin. c.7.& 8. Haec aute potentia,quae naturalem satanae intelligentiam non superat, quaeq; per eu Antichristo cornu nacabitur in summo gradu, non itae' - - comunicata Pontificibus Romanis, ut ij soli vicerint omnes mortales in hac occulta phil sephi a Quin potius Asrippa,& Cardanus,& Paracelsus, ac multi praetcrea tum Graeci tum Latini scriptores, vel linguli hac in re plus Sc aborarunt de proscceriat, quam ous simul Romam Pontisces qui ab aetate D. Petri usq; ad hunc dicio in Ecclesia Romana sederiit. Ita mcum certissimum sit, Antichristum in hac prodigiosa facultate omnes qui uspiam sunt, aut fuerint, a tergo relicturum i alii vero permulti Romanos Pontifices in hac arte vicerint, i md nullus Romanorum Pontificum vel tenuiter in ea versatus csse reperiatur: satis per- . spicue vel inde elucet, Papa non esse Antichristum. Restabat iam, ut de violenta & tyrannica potestate Antichristi agere,nisi quod in opportuniore locum ea disputatio disteretur. Viresimatertia demonstratio, quo Papa qui non intiauit anumara insat Antichristi, minimὶ sit Antichristus.
D Anielis: Cum creverint iniquitates cs urget Rex impudens facie, se intergens propos
tiones, seu aenigmata. Quibus verbis docemur, Antichristum illa seculari scientia -- serium fore, quam curiosissimi quique viri maximo admirantur.Ille enim exponet Virgilianum illud aenigma, &alia eiusmodi, Dic quibus in terras, Cr eras mihi magnus Aprigo, Tres pareas caeli Jatium, non a se vina Horum quippe aenigmatum scientia coram hominibus peritum hominem inflat cum re uera nihil magnum in recessu habeat. Cum vero abunde constet, Papam n' aequare,nedum excellere vel mediocres Gramatistas, aut Philolophastros in hac arte; constat etiam, illum non esse Antichristum.a j. Vires quarta demonstratio, quod Papa qui ministros se tortores miracula operantes Bon . At, minime sit Antichristus.
N Apocalypsi non modd Antichristus ipsis docetur signa editurus, vertam e ita bestia a
multitudo impiorum quae paret Antichristo. Vnde etia Christus. Exurgent linquit Mina ct pseudopropheta, ct dabunt signa magna se prodigia, ita ut in errorem mutantur. fera potest, et am electi. Pscudoprophetae autem isti quaquam per singula sere Lecula extitisse leguntur,in maxima tan 'copia si ab Antichristo erunt: quo tempore etia tortores ipsi,&carnifices Antichristi, miracula faciet. Pensimus linquit Gregorius piae erit humanae mmiss es ii id a
764쪽
NON PAPAM, SED PROTEST. ANTICHRis Tet M M R. Esset. 7sii tentatio, quando ius martyr ct corpus tormentis si racis, ct tamen ante eius oculos tortor mira lasam Cuius tunc virtus non as i o cogitationum fundo quatiatu quando qui AEagras cras, rius h ns corusicas 'Talia lignam Romani Pontificis tortoribus quos tamen nullos haberὶ non clucent qui more catcrorum totius Ecclesiae An ilitum dc fidem, quam acccpit, praedicat, dc sacramenta sollemni maiorum in re administrat; nec aut ipse a limi distri eius, in lignorum potentia conii luiar.
Vigesima urnia demonstratis Iub Papa,cuius L posio ιαμ signa omnes nasu AE et Ves longo i ii coacto puperant, non sit Antubri ius.
AVdiuimus cuiusmodi sutura sunt prodigia quae Antichristus operabitur. videamusia,qualia sint illa miracula quae Antichristus operari no poterit. N isi enim csset quaedam talia quae nemine fallere aut seduccre possent, nsi dixisset Filius Dei, Ipsopera
quae e facto testimonium rhibent de me, quia Pater misit me simila non vultis credere, ope- ima ,Δ i. ribus credite: ut cognoscatis, O creditis, quia Pater in me eis. CT ego in Patre. Quaecunq; igitur
miracula per solam potestate diurnam super totius naturae vires fiunt,ea non poteti tacere Antichristus , quia is non venu in nomine Dei Patris: hoc est , cum aliqua diuina potestate, vinx 'sed secundum operationem satanae in proprio nomine Jc auctoritate. Quid ergo Pontifices Romanii Vtrum aliqua miracula operati sunt, quae ibium diuina potestate iteri potuerint pecerunt quidem talia nonnulli eorum,Vt Ioadnes Papa, Agapetus, Grcgothus Magnus, Malii permulti. Sed cum mihi iam non iit in animo, singulorum squibus haec gratia diuinitiis .i trituita est rcs gestas percurrere tantum illa recensebo, quae ad tota Pontificum scit cui ex aequo pertinent. Res admiranda merito vitacitianctis Patribus, quod duodecim idiotae
neci armis,neque icientia, neque cloquciatia humana praediti, nundo uniuerso per luateriit, ' ut gilso innibus ac supcistitioni auitae, Ut tu uriae, ambitioni, auaritiae, caeterisque volupta- . tibus seculi renutians, in crucii ixum crederet, pC nitentiam agere , per angia stam via intraro cotenderet,ac deniq; inhumana carne Angelicam vitam agens, inuisibiliatis quae videb/n
. tur, ante sertet. Si hoc erat solius Dei, ic non satanae opus quis neget, illos Pontifices Roma nos qui per annos mille quingentos in vinea Domini ta fructuose hanc i piam rem ab Apostolis inchoatam, continuarunt, de sartam tectam hactenus tutati sunt, Dei solius, & nullo
modo satanae administros fuisses Principio cum duodecim Apostoli debuerint aggredi uniuersum orbe, caput orbis tunc erat urbs Roma ob Imperium potentii sinu,quod ibi vigebat. Caput igitur Apostoloru Petrus, ad caput Rouvam scili natur Imperia: ut cuius Apollolici chori singula membra inferiores quasdam gentes Christo subiacere dcbebant, eiusAc chori Princeps principe locu suo
Domino subiugaudii sortito caperet. Petrus vero etsi cum coapostolo dc adiutore sito Paulo praeclarissima huius victoriae fundamenta in urbe Roma iecerat,nύ tauic uniuersam urbe reliquit Christia nar ut ne putares, Apoliolos tantum, ac non citam succcii res corum Clir sto hac inca lautile nam isterium praebuisse. Cum igitur succcss0rcs Putri eam fidem quae in urbe Roma primium ab Apostolis praedicatacit paulatim semper disse mitrarint Maux rint donec uniuersam urbe, nec urbe tattam, sed praetereat Otu Occidciare de Septentrione, dcturbatis ubique idolis,Chruio subrugarent: certumque iit, i aliud edisse ilicrementu huic operi qua eum a quo primum diuinitus inchoatum erat: negari non potest, quin latissima haec fidei Catholicae per Italia Sicilia, Gallias, Hilpamas, I ritani s, Gotliua, Dalaia, Iesmaniamq: omne diffusio de propagatio quae Pontificii Romanorii opera potis limu facta est. M.
conseruata veru Christi miraculia, dc non fictu t mcdax Antichrilii portentu existat. RO vinani ergo Potifices ministri sunt Christi, dc non praecuri res Antichristi,. multo lue minus ipse Antichristus. Quam praeterea si urendium illud atq: admirandum est quo cum te inrotii Apostoloru succeissiones ubiq; deiccerint; sblatame IEcclesia Romaira tot seculis ina mota perseueras plui qua ducentos de 3o. Pontificcs enia inerat, quoi unentino ut archit reticii viderit, aut liae sim aliqua ς cathedra Petri doccnte audiuerit Z aut ii sorte quispiam unus prauu aliquid vel secreto seni Ie ac literis iussas te dicebatur, illia in ea re vel unitatast vel patienter via qua tulerit, scd ysque ad generis humani, dc totius Orbis notitia restiterit sena per ac reclamarit, donec di pzrsa & prorsus cisugata omni erroris nebula, Catholicae veritatis lux tum in candelabro Ecclesiae Romanae palam csi litueretur, tum inde omnibus
qui in domo Dei essent, perspicue reluceret. Hoccine Antichristi opus aut prodigium fuit Quid ergo limite Christus fecit ' Perpende mihi iam de illud, quod nullus unquam illustris Episcopus aut pastor fuit,vel do Graeca olun . vel unquam de Latina Ecclesia, qui non de vi xerit, de mori elegerit in munione sanctae Romanae Eccle ix' Qui tamen omnes ab Antichristo,bhorrebant, quia Christum super omnia dilexerunt. Certec sensus ille tot virorum tam insignium non niti, iritu sancio esse poterat , qui facit animes in L . O
765쪽
Hi sum sapere in Domino. Haec igitur vera Iesia Christi miracula cum in E esia Romana
effulgeant: vereor, ne illi peccent in Spiritum sanctum, qui res tam diuinas non dubitant inter fucata de einentita Antiolit illi portenta collocare. Nobis autem qui credimus, omne d tum opimum, se omne donumperfectam de Aurhum esse, ac descendere a Patre luminum: necesse eliconfiteri quod cum in Ecclesia Romana sit perpetua & nunquam interrupta iam ii de ab Apollo liς ad nos usque tam doctrinae Apostolicae qu1m Pontificum successio, cum ibi semper fuerit hodieq: sit donum csi uertendi paganos. cum nulla unqua haeresis illic recepta dc approbata fuerit: cum omnes Catholici Patres eandem omni aetate coluerint, Mobseruarint: illius Ecclesiae Pontifices nullo modo possunt est ripse Antichristiis. Vige si sexta demonstrario, quod Papa non sit Antichri s , qu .i Enoch ct uinas nondum restiterunt Papae, qui tamen Antichristo resistent, cum v aduenerat.
Moch de Elias praedicuntur adfuturi sub Antichristi temporibus, ut aduersus tutationes eius diabolicas populum Dei muniant. Et sane de Elia manifestic sunt scripturae
sacrae: Ecce ego mittam et obu Hetiam Propoetam, antequam veniet Hes Domini magnus Olumbuu. Et conuerati cor patrum is hos, r suorum ad tres eorum, ne forte veniam. O percutiam terram anathemate. Christus etiam dixit: Elias cum venerat primo , res tuet om- . nta. Viade Chrysostomus cuin dixissiet. Antichristum horribilem futurum a potestate,acrudelitate, de ab iniquis mandatis, mox subiti xit: Ne metuas. In tu qui reῶt,bas bis vires. Nam ct Hetias sum veniet,ut fideles communiat. Eodem etiam accomodantur ea D. Ioan is verba,
Dati duobus te, ibus meis, es prophetabili dubio mi e ducentis sexaginta a Mit Lucis. In quem locum Arctas sic habet: Fertur ex traditione Praeconum Christi, quod i maria liter in Mae aiis intabili Vcipitur, Eno venturum cum Ella Thesbite. Venient enim ambo, ut proles femur ias qui tune ...... erunt, ne Iasgacibus Antichram signis sirim adhibeant , ct in hoc suo te fimonio ageni adtem et i . hon trium annorum cst dimita'. Nam mula ducenti siexaginta dies tantum explent temporis blatta ' st..tisT Gregorius etiam Magnus, Antichristi, inquit, et tam non solum Elias ct Enoch, sedetiam om-- i bi nes GADarguunt. apropter cium Enoch dc Elias nondu venerit,ac multo minu, Episc '' pis Romanis se opposuerint: certum etiam cst, Episcopos Rorn. Antichristu non cTe. Nam quod Luthcrani quida volunt, Luclacrum velut Eliam quendam extitisse, praeter qua quod illi ipsi non credunt, cum fuisse Eliam Tliesbitem qui expectatur etiam Zuingliani&Caluinutae negabunt, eum fuisse omnino Propbetam aut Apostolum Christi. Vigesima eptima demonstratio, uὸ Papa non sit i Antichristus, quia haeretici, qui sunt exere atus Antichridi, non pugnant pro Papa, si otius contra Etam.
diei Lii. Ntichristus exercitu quodam suo munitur & roboratur secundium quod seriptilem Et veniet in multitiaine magna, ut coterat O co Dat plurimos. Atq; huc sane pertinet -- - - abominatio illa des blationis quς in diebus Apostoloria velut in typo quoda prςcessit, quando Hierusalem terrena circundata est ab exercitu Romanorum. Quod 'enim dicitur Hub i . apud Matthaeum: Cum viderati, abominationem Volationis qua aecia ela a Daniele Propheta, flantem in loco sancto: id ipsum D. Lucas explicat his verbis. Cum videritas circundari ab exer- c:tu Ierusalem tune sicitote quia qpropinquauit de olatio eius. Exercitus ergo Romanus circui dans ciuitatem sanctam , fuit typica quaedam abominatio desolationis: sed exercitus Antichristi circundans Ecclesiam, cli vera desolationis abominatio. Exerci Ius autem Antichristi, ait Clarysostomus. iint omnes haereses.Imo omnes, inquit Ambrosius, uni Antichristi quipraua nos ιuterpretatione seducunt, ct ideo qui tetit intes at. Ac sane Christus ita miscet pseud L. L: .. prophetarum nomen cum abominatione desoLationis: vi facile appareat, utramque rem no mul- ν tum ab altera differre. Itaq; Hieronymus ibidem ait, atominationem desilationis,nu Ggipo se omne dogma peruersium. Cum ergo haereses atq; haeretici incrito habedi sint spiritalis quida xercitus Antichristi: certe quo quisque lonsi abest ab liaeresibus & haereticis, eo minus commvnuat cum Antichristo. Nulla vero Ecclesia in toto mundo nominari potest,quae sit ac semper fuerit ab haeretibus immunior quam Romana Ecclesia, quae nunquam liaeresimvllam recepit a Simone Mago usqtie ad Martinum Lutherum de Zumgliu. Romanae autem
Ecclesiae pallor & rector Papa est. Papa igitur ab haeresii, dc ideo citam ab Antichristo longillime abest: nedum ipse Papa est Antichristus. De seculam statu Antichristi, se et uesi octava demonstratio, ru od Papa non sit Antichri ius,
quamin Papa non eis Rex Ierrenus, qui oritur ex humili cr obscuro loco, ut de Antichristurae Iam eis. C A p. x x x v i i.
Actelius spiritualem Antichristi statum utcunque ex scripturis sanctis dec psimus. Nunc vero cum de ciuili Sc seculari euisec ifatu acturi simus,ab co primit in incipiemus quod scribitur in c. 7. Dan ies. Bestia quarta habebat cornua iace. 5siderasa cornu ct ecce,
Exemtus inutiliis an opere in xiecto.
766쪽
NON PAPAM, SED PROTEST. ANTICHRISTI MEMB. Ssς . Isct ecce cornu alta paruula ortu est de meis rari7. Porro dece cornua ipsius regni ice Reges eiat, ct alius conjur et poticos. Et c. 8. Is Antic t ius appellatura Daniele Rex. Hinc vero col' , ligimus, Aiatichristii esse Rege terrenii quia conumeratur cu dece terrenis Regibus in quos Imperiit Romanu diuiditur, cic in medio eoru oriri dicitur: id O l: appellatur a Hieronymo uniscimus Rex. Papa vero etsi temporale quodda dominium habet, tamen neque ab Origi- in ρ. . ne Papatus iiii fuit tcrrcnus Princeps nec unquam Regu nomen tibi vendicauit,nec territo- φθιrium ci subiectum appellatur regnum, sed Patrimonium D. Petri. Deniq; merum Imperium seu gladiu potestatem ipse in seipii, velut Papa non exercet, verum per alios exerceri iubet:
eo ipsb agnoscens illam quoq: secu li potet latem, velut spirituali suae potestati utilem & sub
seruientem non illegitimc per Operam aliorum administrari posse. Longe igitur ab eo abest Papa, ut sit aud tantum, aut poti sitimi in Rex terrenus, sicuti Antichri sius erit.
Pigesimanona demonstratio, qu)9 Papa qui Abis) ad Regnum de obscuro loco non ascendis, --ne sis ita nuchristus.
P terquam quod Daniel appellat Antichristia Cor paruulum, quia principium regni eius obsicurum erit: ctiam liber Apocalypsis dicit eum ascendere de terra, veluti qui Ap-- . . tilius terrae ob generis sui huini litate in habendus sit. Daniel etiam sic de eo loquitur: i talsabit in loco eius id eit, in loco Regioὶ despectus, or non tribuetur ei honor regius. Quae verba licet Porphyrius de Rege Antiocho voluerit intelligi , tamen D. Hieronymus ibide ait: Abgri id est, Ecclesiastici scriptores melius interpretantur er recIius, quod insine mundi haec sitfam rusontichri ius, qui tam humilis eris ais dessecIus, ut ei non detur honor Regius. Prς-terea Ircnaeus dicit, Antichri illi de improuisbet enixe, es regnumsibi vendicare. Papa vero non ascendit de terra velut paruuluin Cornu . scd pol citat cm suam de caelo,velut magnus ouiu Christi Pallor per Petrum Apostolorum principem traxit, cui Filius Dei claues regni caelorum dedit. Nec etiam de improuiso Nevrt, utpote qui iam per aliquot siccula Romae in cathedra D. Petri conssederat, priusquam Patrimonium D. Pctri aut dominium aliquod magnum accepisset. Denique nunquam thetit Papa in loco Regio ac multo minus illo tempo-pore desipectus fuit, in quo dona mihi temporale primum obtinuit. Imo semper illum &obseruarunt fideles sui ex omnium aetatum testimoniis in lib. I. huius operis declarauiὶ & timuerunt pagani , etiam Imperatores ipsi, ut constat ex D. Cypriani verbis, quae etiam ego citam in lib.7. sub numero marginali si Quid multis' Nihil omnino Pontificibus Romanis cum Antichristo commune cst. Trigesima demonstratis,quod Papa qui neque per dolum, neque per vim obtinuit regnum, minime sit c michristus. CAPUT XXXIX.
D Aniel ait de Anticlhristo: Veniet clam seu in dolo se obtinebit regnum in fraudulentia, otinae
ct brachia pugnant is expugnabatur a facie eius, ct colerentur. Insuper or dux arderis Et si amiculas cum effaciet dolum, o incendet, or superabit in modico populo, abundaries uberes bes ingredietur. In quibus verbis secundum Ecclesiasticos scriptores ut Hieronymus ibidem attestaturi Antichristus docetur ad regnum aspiraturus partim dolo pa timui. Neutro autem modo Papa Patrimonium D. Petri obtinuit, sed tantum ex era alta Imperatoriam tiferalitate. Quod nec ipsi Protellantes negant. Neque enim aut bello Pontifex . illas urbes quae Patrimonium D. Petri dicuntur,ab initio aut blanditiis & fraudivientiaquς- fuit, uti Antichristus dicitur facturus. Nihil igitur eorum quae Prophetae de Antichristo scribunt, fatis apte in Pontificem Romanum cadit. Trigesimam demonstrario, quod Papa qui tres Reges non deleuit, minime sit Antichristus.
A cuparuuli Cornu tria de cornibus primiis euM a sint. Quod Angelu ς postea sic inter- DMnes Npretatur, o consteti Antichristum Ires de issis decem Regibus in quos Romanu Imperium diuideriar homitiaturum. In fine autem capitis II. Daniel ugnificat, tria illa regna quae per Antichristum humiliabuntur, esse Egyptum, Libyam S Ethiopiam. Vnde in in m Hieronymus, Dicamus binosis quod omnes straptores Ecclesiastici tradiderunt, υndeclinum si-- ' ν furum esse Regem paruulum, qui tres Regestae decem Regibussuperaturussit, idest, Aeraptiorum Re Africae r Aribtop . sicMt in consequentibus manVestius dicemus. Papa vero, qui nullos tres Reges, nedum illos AEgyptiorum, Africae ac 2EUHOpiae stuperauit, non cst proculdubio Antichristus.
Trigesimasicunda demonstrario, quod Papa qui sieptem Regibus potentur non est, minime sis
On tantum tres de Regibus decem Anpicluistus superabit, verum etiam septem reliquis potentior crit. Dai l enim ait, Decem cornua situs regni decem ReIes erunt,
ct alius conssurges pos eos, ct ipse potentur eris prioribus. Quo in loco Hierony
767쪽
mus ex omnium scriptorum Ecclesiasticorum traditione dicit : Interfectis tribus Redi bus, raram septem alν Reges vicuri Antichristo costa submutent. Non est autem Pontii Romanus in temporali uatu suo de quo iam agituri potentior vllis septem Regibus, qui
regiones vllas possident, quae unquam sub Romano erant Imperio: ac propterea non est Antichristias. Trigesimatertia demonsZratio. quod Papa qui nunquam im orbe toto velut monarcha terrenus re gnavit, Numme sit i Antichri .
Postquam Antichristus ex decem Regibus qui suberant Romano Imperio, tres d
leuerit, ac septem reliquos ad suas conditiones perduxerit: ipse velut nouus Mona cha in orbe toto regnabit. Na & Daniel cum inter monarchas annumerat .Roborabitur
inquit fortitudo eius, ct Vserabitur, es faciet, se dirigetur dolus in manu eius, cin cor suum: I, magnifieabii, or in copia rerum omnium occidet plurimos. Et, Faciet qua non fecerunt parres eius, ct patres patrum eius. In quae verba Hieronum us: Nuggus inclint)Iudorum absque Antiebri in toto unquam orbe regnauit. Item D. Chrysbilomus Antichristum collocat inter . monarchas. Nam ut Regnum LMedorum a Baselonis, Balloniorum a Persis. Persarum a
Macedonibus, Macedonum a Romanis destructum est. Ita Romanorum ab Antichristo de fruerimese ais ac denis Antichristum a Christo delendum e se. Ac sane iustum Dei iudicium postulare
videtur victim carnales Iudaei semper existimarint, Messiam tuum in orbe toto dominaturum cumq: ob illam spem regnum aeternum amiserint: iustum inquam)Dci iudicium videtur pollulare, ut illa sua temporali quadam monarchia non priuentur. Nam ut Deus iis qui carnes nimium cupide flagitabat, coturnices iratus concessiit, licet dum adhuc esca s rei in ore illorum, ira Dei de saeuiret super eos: sic etiamsi monarchia Antichristi magnam ad extremum poenam perfidis Iudans paratura sit, tamen Vota corum tot seculis cotinuata, no videntur omni cile tu suo caritura. Ia vero Pontifices Romam monarchia temporalem neque expectant,neque exortant, i .urium abest, ut instar Antichristi Candem exerceant.
Triresist quarta demonstratu, quis Papa, qui non 'rsequitur sanctos sui Antichnuus faeie inmmime sit Antichristus. C A P. xvii I. γ7 Ancti ut ait Daniel tradentur in manus cornu paruuli, hoc est, Antichristi sanctis Alii 3 mi conteret. Et lc. 8.) interficiet robuLD; cr populsi sanctorum sicundum voluntatera Mis, sua.Christus etia ait: Erit tunc tribulatio magna, qua is no fuit ab initio mussi,nes sies. De- apo o. nus Ioannes ilicit. satana qui pcr nulle annos ligatus erat, ossit hoc soluendum de carcere μο, Oexiturum o siducturum gentes quae sunt superquatuor angulos terrae. Et c. i Datu eis isti butam facere cum sanctis, ct vincere eos. Si ergo sanctos tam immaniter tractabit Antichristus ob noc ipsum quia sancti sunt: non est dubium,qum quo sanctiores erunt, eo grauius illos persequetur. Quos vero post illud tempus, in quo reuelatum fuisse Antichristum Protes antes dicunt, sanctissimos, integerrimos & Omniu doctislsinos fuisse costar, cos nunquam est pe secutus Papa, sed duplici potius honore affecit. Hi autem crant Hilarius Caesariensis Beri VOnerabilis A losaxo. Homo Auersatensis, miri inus Abbas S. Dionnii, Volasti in Strato,
Ionas Aurelianensis, Berno Augientis, Humbertus, Lan rancus Cantuarien , Regino hi orienti. Ruperius Tuttieps Abbas, S. Malac asin Hibernia Episcopus,S. ternardus Claraeua gens s, Petriis Abbas Cluae Mensis, Petrus Lobardus, Gratianus, Petrus Comenur, S. Dominicus S. Francisicus, S. Thomas Cantuariensis, Hugo de S. Victore,Albertus Magnus, Alexander Atin is, S. Thomas dei Aqvino, S. Bonaventura, Ludolphus Saxo, Baldus Pcrufinus, Nicolam Dranus, ThomasVVul ensis, Ioanes Gerμn S. Berna mus , S. Antoninus Archiepi sic us Floretiae, Resarion Epita scopus Meaenus, Dionysius KIcelius Carthusianus,loano Rusensis,Nomu Morus,Petrus a trisanistius Hosius Madi) paene innumerabiles, quorum neminem Papa unqDa persecutus es hsed omni potius obsieruantia coluit: cum tamen si ullos omnino sanctos tyrannide aliqua
opprestisset hos omniti sanctissimos prieterire non debuerit. Nam quod Bonifacius octauusFνatricesius se Dulcinissas ac abj forte Potifices Romani alios, qui promiscuos cocubitus de exercebat & approbabant, persecuti esse leguntur no puto quenqua qui sanctus ipse haberi
velit euismodi monstra in sanctorum num cro habituros. Ccrtu igitur est , Papam qui sanctos non est persecutus, non esse Antichristum. Ioannem vero Hus Jc Hieronymum Pra gensem non tam Papa quam Synodus Costantiensis Magistratui seculata tradidit alio, que. infinitos Lolliardos & Sacranactarios, qui nuper in tota Europa ignibus traditi sunt, no Papa& Episcopi. sed politici magistratus 5 Christ mi Reges neci dederunt. Papa enim vitae aenecis potestatem in eos qui caetra cius ici ritorium degunt i O habet, nec tale aliquam pote
state Ecclesia vllibi exercet. Cum igitur Antichrillus obca de corporalem sanctorum praecipue infamis habeatur:Papa vero nec lanctos ullo mo ' pcr sequatur,nec ullos omnino per
Ecclesiasticam potestatem suam interficiat: longissime ab eo abest, ut ipse Antichristus sit. Trigesima -
768쪽
Trire a rumta demon Iraris,quo Papa sui non obibet aliquos baptizari, minime sit
AD periecutionem Antichristi hoc vel maxime pertinet, ut non patiatur,baptismum Christi vel paruulis vel adultis administrari:vnde Hippolytus putat,Antichristi sigillia in tale sore , ut quisque cogatur licere, ' o bapti , r. Augustinus etiamt Non ga inquit Paestio est, utrum quando satanas sol uus totu et tribus Gutturus est, at xv, in qua non fuerat, sit accessuri ad dem' Sed quid et de aruulci ' Idvero potius est credendia, quod tam fortes erunt par es 'ro b radiaud paruulis sis , or H qui tunc primati s credituri sunt,υt istam fortem ut acant e Iin non malum, id est. omnibus, qxatibus ante nunquam, vel artibus msi amum, vel et gentem viribus. Hie tametsi Augulimus recte desinit, Antichristum non ol tenturum insilia persecutione, quin Parentes boni quocunq; modo perducturi sint paruulos suos ad baptismum: tamen imani fel illiine lignificat, Antichristum omni studio, de omnibus viribus atque artibus quod in se esit curaturum, ut bapti simis Clicisti nullis omnino detur. Ac nimirum quis dubitet, quinis qui aduertatur Christo in ii immo gradu, supra in dum cupiat, ut ianuam iptam lacramentorum Omnium occludat, neminemque amplius in Christi Eccjesiain introire patratur' rauotquot enim baptizantur, Ch Milum induunt, eius nomen in hoc mundo illui re ac gloriolum reddunt. Papa vero nunquam in ulla gente' vllo te myore conatus est impedire, quo minus Christi baptismus quam primum de paruulis quandocunqtie, ct adultis poli catechismum ritu traditum administretur. Quid quod tam Lutherus in hosnilia de baptismo, &Caluinus in suis Institui. quam Bera in sua consessio ne c. r. latentur, Deum nolo se tantum licere setanae in Papatu, ut baptimum isse aboleret, cumisi quo e baptizetur in nomen Patris , se Fili , O Spiritus sancti' Chim igitur Protestantes fiteantur, baptismum mimedio Papatu satis legitimo administratum csse, non sit autem cre Antichrilli, ut bapti inius in regno iplius aut legitime,aut omnino administreturi fieri non potest ut Papa sit Antichri ilus. Trigesi sexta demonstrario, quod Papa qui sacrisium E. uchari De tuetur, or cotis, non is orichristus. CAPvT V.
avo propius Eucharistia i quae Chri iii corpus eii de dicituri ad Christum pertinet, eo
magis necesse eli illis qui Christo summis viribus aduersatur, corporis etiam minamentinaniel. s. Antis Missa brachia au serent iuge citi iura.
quinis illius sacramentum detestari. Est autem Euchatallia sima mus noui Testat cultus,& sacrificium: vii perspicue teitatur& Christus qui eam loco veteris agni Paschalis substituit Luc. 11. & Apoll. i. Cor. io. Ibi clauii seri Euchari illacii Iudaeoru& gentilium lacrinciis:& i Cor. ii significat, Christianos conuenir d Eucharistiae celebrationem, velut ad cultum externum,m quo potillimum se Christianos esse profitentur. Hoc aute fieri Iolet
in sacrificiis publicis. Porro Dahiel praedixit, quod in dimidio hebdomadis deficiet hostia ct
rei cicim erum templo abominatio desolationis, or usis ad consummatione or sinem perseuera-bii des Do. Et c in Aracbia ex stabat es polguent arau fortitudinis, se auferet iuge acris em es datat abominatione in desolatione: es t ν m tedamenta simulalunt fraudulenter: poputa, aut sciens Deci suu obtinc is se faciet, se docD ω populo docebunt plurimo . Et caar. A tepore is allatum fuerit iVre cra Octum, posita fuerit abominatio in desolationem, Hes misse ducenti nonaginta. In quibus verbis dei tructio templi Hierosolymitam de Iudaici cultus ita commiscetur cu totius mundi consummatione, quam illa templi devastatio designauit; viviraque vastitasti idem verbis simul praedicta iis, quod etiam ipsc Cluillus Obseruauit, dum de tem - , ita .pli de mundi tinctum ipse velut uno codemq; sermone disseruit, tum Daniele haec utraque limul praedixisse .l monuit. Quem adminium vcro Christus Mositicae legi finem imposuit, auferens veterem sacrificandi ritum, qui erat impersectus, dc noxium statuens, qui ob exhibitum δί repraesentatu. Christi sanguinem, vim habet remittedi peccata: sic Antichristus Euangelio sine imponere conabitur, ablatoq; iugi sacrificio Claristianorum, in eius locum abominationem tuam cxecrabilem substituet. Sed quia Christus Mosaicae legis ritu & cultum iasi tam abstulit, ut ne omnino ciser, quam impleuit,ut umbram corpus,dc figura transiret in veritatem: idcirco templi & cui rus Iudaici abolitionum voluit esse pcrpetuam, cuius desolatio perseueraret utque ad finem. Quod quidem faene obtineri potuit, quia destructo senihl templo in quo ibi a fas crat sacrisicrum immolare, iam nullus in orbe locus restabat, ubi Levitica sacrificia rite incenderentur. Caeterum ut legis Euangelicae robur dc firmitas omnibus pateret, permittitur satanae ac mini Istro eius Antichristo, triti annoru dc sex mensiti liberrima persecutio, intra quod icpus omnes dolos imos, Omne potentia dc vim exeret contra iugem cultu,que Christus instituit. dire autem lacrificium auctore Theodorcto j estu cultus qui Deosingulas diebus a bibetur. I autem in sere talis erat: Hoc est quo facies m altari aenos anniculos Eos perseeutos Hes im
mur, et num agnum mane O alterum v lere, decimam partem simia cons is oleo mso, quod
769쪽
habeat mensuram quartam partem lini, ct vinum ad libandum eiusdem mensurae in arrat M. In nouo autem Testamento iuge sacrificium, quod offerimus Deo, est corporis Se sangui- nis Domini sacramentum. Cluillus enim post agnum Paselialem immolatu, instituta Eucliaristia, dixit: Hoc facite in meam commemorationem ' ideli, Nolite amplius vetere agnum offerre, sed hoc facite quod me iam videtis fecisse, vica caerimonia meum sacrificium, quod usque ad mortein immolabo, commemoretis, dc velut iugi quodam assiduo ii cultu Euctranstiae celebretis. Ex eo autem , quod Eucharistia in locum agni veteris surrogatur , certissimo ' credendum est, illam quoque sacrificium esse : quia ut nihil in agno uctere excellentius fuit, quam quod offercbatur Deo , sic nisi nouus ille cultus oblationem Deo factam in se continerct, illo vetere imperfectior esset. Cum cnim nihil in cultu Dei maius sacrificio in telligi queat est enim sacrificium nomen summi cultus, qui ab hominibus Deo exhiberi
potest) profecto quicquid non est sacrificium, idque publicum de propitiatorium minus est
coquod haec omniam se complectebatur.
Nunc autem si verum amamus, ii cultum , Christo institutum, instar Antichristi, odio non prosequimur: Eucharistia nomodo sacrificii publici vim podestatemque in e complectitur, scd tam excellens de singulare sacrificium cst, ut rem ipsam, quae obtulit se usique ad
mortem pro nobis,& contineat. δc Osserat Dco in recordationem mortis eius. Et hoc qui- . dein re vera iuge sacrificium est. Nam vetus ille agnus non iugiter&assidue, vetust, per vi ces de horas, mane ac vespere Oiserebatur. Cuius rei cultus per ignem, qui nunquam in altari cessauit, continuatus fecit, ut sacrificium, quod certis tantum interuallis fiebat, per interpretationem quandam continuum dc iuge haberetur , cum vero ita non esset. - . Verum nos talem hostiam osterimus, quae licci a nobis, saepius mutatis panis Ne vini sormis, per dierum&horarum interualla immoleti iri tamen quia vero diuinitatis igne vivi ficatur semper Malitur,m se revera iuge sacrificium semper manet, scipsam in caelo per omnia temporum spatia de momenta vultui Patris exhibens, de semper vivens ad interpellandum pro nobis. A quo enim tona re corpus Christi oblatum cst in cruce, manetlacrificium in aeternum potens de esticax, sicut dc ipse Christus manet in aeternum a Mos. Non esset autem sacerdos in aeternum, nisi sacrificium in aeternum offerret. Ac in caeloquia de caeleste sacrificium offert, nudam veritatem absque ullis inuolucris Deo repraesentans de cichibens. In terris autem, ubi Ecclesia ipsius adhuc peregrinatur, candem rem onfert quam in caelos unicam enim habet oblationem, quae in aeternum potens perseuerat
sed pro huius vitae statu , in qua per fidem , non per speciem inbutimus, hostia Christi paris
& visi figuris tegitur, ut meminis mus, eum esse lacerdotem in aeternum stecundum ordinem
e b sedec, qui has figuras protulit cum Abrahae benediceret, ipsumquc rationalem histiam offerret UeO. Hunc igitur noui Testamenti cultum, iuge sacrificium hoc, Antichristus quanta potest rabie in terris persequetur: ct brachia ex eo stabunt, qui pol cui sanctuarium fori iudi- nis, O ulgent iis e sacrificium: id est, Principes oc Palatinos suos iubebit operam dare, venultibi celebretur Eucharistia, nulli bi legatut missa, nulli bi offerat tir corpus Se shnguis Domini. vertim quia noui Testamenti cultus non est ad certum locum alligatus tin sa-
crificus Iud .ucis comparatum crat quod in uno loco non cclebratur. in alio cclebrabitur, i, ,,u, si ,. quodque palam fieri non potest, fiet ad breue aliquod tempus occulte, Eonee Dominu, Oe
i βης mar. Sed audiamus quid in hac re S. Irenaeus dicat: In ic oret rannidis michristi mursancti, quipurum acrificium ossierunt Deo, se in dimidio hebdomadis ait Damiel) iosse rsacrificium es leuario, res' in templo abominatio desolationis, ct et sue a consummationem temporis consummatio dabitur super de Hattonem. Dimidi m autem hesdomaris iressium anni omensis sex. raua a Daniele sunt dic ades ne, Dominus comprobauit Vatib. a M. Si ergo verba Danielis pertinent ad mundi finem, de ad Antichristi tempus: necesse est, ut Daniel praedi xerit, sacrificium puram, quo sancti osserunt Deo, tribus annis dc sex mensibus per tyrannidem Antichristi auferendum cile. Porro cum Antichristi potestas non pertingat ad interna sacrificia vastanda, quae de. corde puro in fide non ficta, intus, ubi solus Deus quid agatur videt, caste intcgreque offeruntur: certe Antichristus non sacrificium cordis. sed illud potius, quod secundium noui Testamenti ritum ab ipso Christo institutum, externo ρ ministerio publice in Ecclesia onertur, ablaturus dicitior. Nam quod Malachias mundam oblationem vocavit, quae non in sola Iudaea, sed in omni loco, per eos sacerdotes qui ex gentibus assumuntur I uae 6o. ostertur Deo; id ipsum Irenaeus iam appellavit Pti H acrificium: & per oblationem mundam sieu purum cacrificium nihil aliud intellexit, quam Eucharistiae oblationem, quam hodie Missa in dicimus. Nolo ut mihi hac in re sides habeatur, nisi ipse irenaeus hoc ipsum assismauerit. Sic autem scribit: Chri rosius, tu dari
' consilium primitia, Deo erre exseu crearoris, non quasi in genti , Ita vi e xec insto Iussi.
770쪽
nee i grati J eum qui ex creaturapa s est accepit. se graitas est dicens, Hoc est corpus meum.
Et calicem ttiter , qui est ex ea creatura qua est secundum λν nos, suum sanguinem co fessus ratior noui Te famenti nouam docuit oblationem, quo Ecclesia ab inpostolas accipiens in seruer- se mundo obfert Deo, ei qui alimenta nobis rasiat, ramittas sivorum munerum in nouo GEMmerio , de quo in duodecim Prophetis alachi.Gμpraesignificauit: Non est mihi voluntas in Do-bas, Ettat Dominus omnipotens, ct sacrificium non accipiam de manibus vestris, quoniam ab ortu Solis usque ad occasum nomen meum No scatur inter genies, ' in omni loco incensi m ossertur
nomini meo, ct sacrisicium purum: quoniam magnum est nomen meum ingenItbus,dicit Dominus omnipotens: manifesti semessen ea sper haec, quoniam prior quidem populus cessavit oferre Deo: omni autem loco secr/ficium offertur Deo, hoc rerum: nomen autem eius gloris casur ιngemibus. Huc usque Irenatas.
Si ergo Eucharistia noui Testamenti noua oblatio est, si Malachias eandem appellauit
sacrisium purum, quod in omni loco inter sentes Olsertur,& Antichristus dicitur fuclaturus sanctis,id eit, Christianos, qui purum sacra tum osserunt Deo; efficitur, ut Antichri illus o lationem Eucharillia tollat per annos tres Se sex incnses: ut merito etiam scripserit Hippolytus in Oratione de consummatione mundi: Tunc, id est, tempore Anticlaristi. Eces arum
aris sacrae instar tugur' erunt, pretiosum, corpus se so uis Christi non extulit in diebus iugis.
Lisurgia extinguetur, Psalmoram decantatio cessabit, cripturarum recitatio non audireur. Hiero. Parii lii ω- nyinus vero in cap. 12. Danielis laxc habet verba: uos mi e ducentos nonaginta dies. Porphr. LI rtio in tempore Antiochi, O In desolatione tempti dicti completos, quam se Doephus, O Macha. brum leto duimust Diar, tribus tantum annis fuisse commemorant. Ex quo teri cuum Hy, tres pra Anii , ct semu annos de Antichrasti dici temporibus,qui tribus se simis annis hoc est, misie, ducen-- istis, nonaginta diebus, sancras persccuturm est,si postea corruiturus in monte inclyto Cr sancto. Atempore igitur ε rara τι- , quo nos interpretati Fumus, Iuge sacrificium , quando Antichri λι --λω. orbem obtinens, Dra cultum tureia erit, inque ad internecionem eius, tres O semis anni, Hest, mille ducenu se nonaginta dies comptisuntur. Per sp:cue igitur affirmat Hieronymus, quod Antichristus orbem obtinens, Dei cultum interdicet per annos tres, ac dimidium. The oretus etiam in sitis Commentariis ad cap. in . Danielis. Atinimationem linquit desolationss i hum vocat Antichri Ium: mutatione continuitatis vocat Ecclesiamri cultus ordinem ab Antii isti
insania cr rabie ae iratum 2 abolitum: Poliremo Chrysostomus in opere imperfecto Antichrissus linquit dicitur a minario desolationis , quia multas Chrimanorum animas facturus est de Di.es a Deo. Nam otequam caperet Romam Hierusalem, tu dimissio hebdomatas Christus sua νperseam docI mam, tutit de meaeo iure sacrificium Iudaeorum. Nam dicitur tribus annis cir sex mensibus docuisse qui numerusfacit imidium septem annorum , ut 1 ud Haerificium quo iugiter fuerat in usu,t geretur de meias ct erretur sacr. frium laudis in voce, O sacrificium iuitii in operibus ; ct sacra crum acu per Eucharisam. Vsique ad finem autem secuti tumultus est,quia Iudaica consuetudo de lacra cirr osserendis nunquam ess reparanda. Item in dimissio hebdomaris, hoc est ribus annis O sex mensibus, hoc sacrificium Graianorum irigendum est ab L ntichri. 7::z sto, conjugimtibus Christianis ante eum per loca esina, non erit qui aut in Eccosam intret, aut
oblationem erat Deo. Sat opinor, testimonii nim audiuimus reccntiores enim Doctores omitto,ne Protestantes putent, nos res nuper excogitatas in medium afferret quod Antichri ius Cliti fiam cultus hoc est, Eucharistiae sacrificium interdicturus iit. Certe quidem Papa non prohibet Elicharistiana, velut noui Testaitienti nouam oblationem , offerrimo: imo si immam cultus externi religionem in Eucharistia merito constituit,constituendamque docet. Papae igitur opera cum Antichristi operibus nullo modo conueniunt, sed Plane contraria sun P. Trigesima si tima demonDatio, quod Papa, qui tempora se leges mutare non conatur, minime sit Antichrassus. CAP. XLVI. A Michrassus aut ii ore Danticle putabit, quod siit mutare se ora Gr leges,hoc est.inquit Cap r. Hieronymus in tantam eri tur superbiam, ut leges Dei es caerimonias mutare cantium -reti sonem cunctamsuae siubi tens potestati. In candem sententiam Theodoretus ibidem seri intra Antiebri ου opinabitur pose si etatem, qua tunc vigebit fundituae euertere, optinm que ipsius Rem ublicam commutare. Hoc enim innari,cum duis: Coguatit murare tempora se terem .hocest, eam Rempublicam qua tunc res administrabit. Non ergo Baptismum modo be Eucharistiam, sed praeterea uniuersum Reipublicae Christianaellatum Antichristus euertere tentabit. Ac per tempora quidem nihil aptius, aut magis proprie intelligi pos- ' P se puto, quain dies fellos Christianorum, in quibus memoriam naziuitatis Dominicae,. ieiunii quadraginta dicrum, passionis, resurrectionis, ascensionis, Ac Spiritus sancti in Apostolos aduenientis, anniuersaria sollemnitate celebrant. Haec enim sunt illa insignia tempora, quae ad cultum Dei potissmum spectant, non quod dies Scannos veluto qua .r SS dam sau