장음표시 사용
81쪽
Mari una, quod ad Dei honorem seponitur, re quod nefas inde amowereis
Penultima vero brevi per ε . , significat driiosum , uti dicitat Poetae , diris cupat hinc apud Ecclesiasticos Scriptores pro excommunicarione, & ex communicato sumitur. Hinc anathemiuis verbum , de quo in Vita S. Hadriani P. apud ANASTASIUM, pro excommunieationis sententias & anathematis oblι, nempe obligatio sub excommunieationis poecia ibidem in vita Stephani III. T. III. lib. Poatis. p. ISI. σ 1ys. AN ΑΚ, urcei genus in saero ministerio apud Gallas olim usitatum. De eo S. GREGORIUS Taran sis lib. II. de gior. Martyr. cap. 7. ANCILLA Dei, Virgo, seu mulier Deo sacra. In Cone. Rom. sub C RECORIO II. Si quis Monaebam, quam Dei ancillam appellamur , ill eonjugium duxerit, Mathema R. Vide etiam S. GREGORIUM M. lib. I. U. as. 61. O As. , O lib. II. ep. In Inseriptionibus S. PAULLI apud NARGARINLIM num. 2or. oecurrit GAUDIOSA ANCILLA DEI, &rum. x s. ANCILLAE DEI MONASTERII S. STEPHANI POSITI AD S.
PAULLUM. Pro velatione Aacillarum Bel Evangelium, quod legendum erat. indieatur in veteribus capitularibus apud THOMASIGM T. V. Verros editis p. sis., ct is Lucosi, as Floνentino a me vulgatis To 1. Biblioth. Meual. p. at . oe 137. Nonnumquam tamen id nominis feminis tribuitur, quae domi suae quum degerent, sanctioris vitae leges servabant, & vulgoebe die tur. Hujusmodi fuit, quemadmoduni animadvertit Cl. Abba GALLETTUS in opere inscripto et Gabio anilea citta di Sabina p. sy., bona illa anailla Dei, quae ann. DCCXLVII. Farsensibus Monachis ρω mereede
in absolatione animae suae, O viri Di Gilarolfi, de filiorum suorum plurae dono dedit sita is fundo Fornicata . ANDRONA , locus in Ecelest; adsignatas pro mastutis, & mulier hus t mos enim erat dividendi feminas a viris in Melesiis, qui ει nunc
ANGELUS Domini. Jugerat, jam saeeulo XV. ineunte, Coacilium Go ιοηλεηse, ut quotidie ad solis ortum Campanae signum ederetur. Qgin LUDOVICus M. Galliaνum Rex statuit , ut . e Maria ad Campanae so
nitum meridie recitaretur, quemadmodum Vespere jam, more reeeptum erat; unde idem quoque mane fieri solebat. Verum tamen ex Concilio Sisinensi saeculo XIV. celebrato, his temporibus nondum addebatur μην Iur salutationi Angelieae . Hie enim ritus in Ecclesia Xantones primum
raeeptas , a JoHANNE XXII. adprobatus fuit, eoncessa decem dierum I dulgentia iis, qui dato eo signo Salutationem Angelieam recitarent , atque Inearnati Verbi mysteria religiose venerarentur ι quam laudabilem consuetudinem iisdem coneessis Indalgentiis in Urbem postea invexit. Aucta hine, M in universum Christianum orbem paullatim propagata est. BENE IM-CTUS XIII. eoncessit recitantibus semel io die Angelus Domisi cum Salutatione Angelica flexis geaibus centum dierum; & seurat ia mense Commmunium
82쪽
munione resectis Ita duIgentiam plenariam t quod BENEDICTUS XIV. confirmavit 3 Ni aeno tamen Canoni inhaerens iussit, orationem illam a vesperis cujuslibet Sabbathi usque ad integram Dominicam sequentem a stantibus recitari s ae insuper tempore Paschali loeo illius orationis Antiphonamna coeli a stantibus dieendam suffiei. ΛNl METTA, palla est, quae ealicem tegit, se dicta, quod quasi anima in plicato Corporali ineluditur, servaturque. Vide Iosephum VICECOMITEM ιib. VII. cap. y. ANNALE in Gallia festum primae elassis voeatur, ut & semianaale sessum secundae elassis. ANNATAE , pensiones, seu reditus primi anni ex obtentis, quae v cabant, beneficiis Ecelesiasticis. Earum origines exposui, atque aequita tem adversus Febronium primum in Antifebronio, deinde in Antifebronio via- dieaιο defendi.
ANNI CIRCULUs. Quamquam dictio haee de ami ei exis, vel per
anni circulum barbara, di a linguae Ialisae nitore aliena videatur, antiqui iasma tamen in sacris libris Liturgie is est , qua significentur ea , quae statis anni diebus , ac temporibus in celebratione Saerorum sunt dicenda, ac pe agenda. Apud Occidentaler oeeurrit haee formula in Hymno, JESU Re
demptor omnium, AMBROSIo tributo, quem npae etiam in Natali I mini legimus, ubi habetur r statur hae prae θην diercurrens per ANNI CIRCULUM. Gregoriar quoque TURONENSIs lib. X. histor. e. 3 t. de S. PERPETUO ait: Hic ianituit jejunia, vigiliasque, qualiter per CIRCULUM ANNI ο
servarantur. FELIX quoque Toletanus in lib. de Seripi. Eretes de suo dein cetare S. JULIANo agens , librum Missarum memorat de toto eirexIo aηni inquatxor partes ab eo divisum. cιοτ bovis e vero II. in Anglia Concilium idem explicat can. II. his verbis: per Drum totius anni. ANNI Ecelesi
stiei initium omnia sere Capitularia Evangeliorum , & Epistolarum, di plures Saeramentariorum Codices a Vigilia, seu a die Natalis Domini sumunt. Sunt tamen Antiphonarii, & Gradates Libri satis vetusti, qui ab adventu Domini more nune apud Romanam Eeelesiam usitato annum auspicantur. Idem anni initium exhibet Mis ale GaIlieanum MABILLONII,& vetus Mis- sale Romanum Monastieum Lateranense ANTON ELLII. Immo & a Paschate annum aliquae Eeclesiae inchoabant, ut ex Canone XVIII. Coneilii ΤURONENSIS II. eoniicit MABILLONIVS de Lituet. Gallis. p. 61 . ANNIVERSARIUM, annua Commemoratio unius, aut plurium Deis functorum, vel ex annuo legato, vel ex pia liberalitate proveniens. Die tur etiam An ala, quia singulis annis certa die celebratur &e., vel quia post annum ab obitu fieri consuevit.
ANNIVERSITAS , annua eommemoratio spiseopi defuncti, vel ejus
83쪽
observ. cap. LVI., innotinum Pascha , quas Maniversarium Pascha dicuηt, qkia antiquitus apud illos, qui in priore P cha baptitati erant, eadem die in sequeη-ti anno conveniebant, suaeque anniversarium diem cum oblatioxibus
solemniter celebrabant. In aliquibus Sacramentariis Mis post Dominicam ini Albis Missa particularis adsignatur cum hoc titulor Missa in Pascha μηηο istisvm . Quo ritu Pascha Annotina apud Famenses celebraretur , docet GUIDO Discipl. Farf. cap. I. p. 49. Ret. dis. Monast. ANNULUS . Episπο inquit S. ISIDOR. lib. 2. de o . eap. s. dum eonsecratur, datur aηηxlus propter δηum Pontificalis bonoris, vel ιignaculum secretorum. Graeei tamen, & Orientales Episcopi non ante saeculum XII. annulo usi sunt. ALCUINUS, A MALARIUS, &RHABANUS annuli non meminerunt, sertasse quod, quum Episcopi eum semper deserant, peculiare ejus solemni. ter celebraturi ornamentum non habuerant. In quarto Coneilio Toletano Can. 17. sancitur, ut Episcopo injuste deposito, tamquam suae dignitatis signum , restituatur annulus . Ejus usus Abbatibus per privilegium concessus suit: quare INNOCENTIUS III. usum Annuli eo edens FULCONI corbeios Abbati, ad eumdem scribit: Inter eeteras siquidem sacramentalesoraatur Praelatis Ecclesiarum conceditur annulus, qui est signaeulum fidei σe.
ANNULUS Piscatoris. De eo in Brevi CLEMENTIS IU. ad Nep tem suum, quod refert PAN VINI IS ad PLATINAM , haee habentur: scribimur tibi, nee familiaribus nostris sub BuIIa , sed sub Piscatoris sigilla, quo Romani Pontificet in Dir feeretis uιuatur. Ad quae notat C IACCONIUS: is Ultimis verbis istius Epistolae designantur sigilla duo, quibus is Pontifices Romani utuntur: unum in saeris jussionibus publicis, quas Bul- las vocane, cnora quod Bullae . ipsa sint sigilla idque plumbeum est; a Nis terum in privatis ad quoscumque litteris i habent enim in Annulo Pisc is toris effigiem in navicula positi , & retia laxantis , idest PETRI, qui Pi-M scator quum esset, ad Apostolatum a Christo vocatus suit. Defunctois Pontisee, rumpi solet hie annulus, uti & plumbum s qui mos fortasse a, , LEONIS X. obitu primum coepit. Vide CATALANUM Tom. I. comm.., in caerem S. R. E. pag. 72.
ANNUNCIATIO. Calendarium FRONTONIs habet: Adη elatio Docmiηis Romanum parvum ADONI praemissum: Annuneiatio Dominiear se etiam BEDA genuinus, & quaedam HIERONYMIANA apographas immodi in Kalendario Neapolitano insculptum vidimus r Annuneiatio Damisi Iesu. Verum in Martyrologio Hieronymiam LMosei FLORENTINII seribitur : AL aetatio S. MARIAE de coveptioηe. In corbesens DACHERII est nauariatio S. MARIAE per Metelum . Hispanis olim Festivitas Dominicae Matris , aut Festum S. Mirginis MARIAE, ut ex ConeiIio Toletaηo 1 o. cap &ex Codi. ce Legum Wisigothorum lib. I x. tit. s. ter. 6. colligitur . mibus haec sesivitas in toro Gothorum Imperio die xx. Kal. Januarii sacra celebritate serinvari praecipitur, Festivitatem hanc Annuntiationis, sive IMaraatioηis Filii Dei praecessisse Decretum Concilii Toletani X., ex ipsius Concilii verbis pa- set et Invenitur enim, inquiunt Patres Toletani, in multis Hispaniae partibulhujax
84쪽
huius sanctae Hrginis festam ηοn uno die agi. Quare, quum dies Ipsa Αanun elationis Angelieae cadat frequenter in Quadragesimale, & nonnumquam in tempus Paschale , quo se stivae solemnitates non celebrantur, statutum suit, ut, sublata omni varietate , solemaitas Dominicae Matris die AV. Kal. Januariarum omnimodo celabretur , eamque non minori solemnitate frequentari volunt, quam ipsa Christi Nativitas, quod, inquiunt, non sine exemplo statuia tum est di in multis namque Eeelesiis a nobis o spatiis remotis , O terris biemos agnoscitur retineri. M Nihilominus suspicor , inquit LESLAEUS ad Mun,, Μοxar. pag. 8I., Mysterium Annuneiationis peculiari festivitate eoli eoeri pisse non diu ante initium septimi saeculi et quae enim antiquiora pro ea is ei tantur testimonia, vel dubia sunt, vel conjecturis tantummodo nituntur. , , Concilium Trullaηum anno DCXCII. celebratum can. statuit: Ut in is omnibus sanctae Quadragesimae Jejunii diebus, praeterquam sabbato , ET D is minica O Dηcta μηηunctationis die fiat praesanctificatorum faera Liturgia . ., Quibus evineitur, sestum Annuneiationis in Oriente tempore Quadragesiis mae celebratum esse . Romae pariter die as. Martii festum Annuaeiatio- ,, nis celebrabant. Αt de hae solemnitate silent Calendaria Bueberianum , deis chartagineUe s unde videtur, s. AUGUSTINI aevo in Africa nondum agi ,, consuevisse. ANTHOLOGIUM, seu mritigium, opus Graecum est in duodeeim me ses tributum, quo ossicia in Domini N. J. C., B. Deiparae Virginis, & reliquorum celebrium Sanctorum solemnitatibus apud Graecos per totum annum decantari solita eontinentur. Vide nostram Bibliothecam Ritualem T. I. p. 9 I. Exstat praeterea Anibologium Ox omnibus pene divinorum ossiciorum voluminibus in Graecarum usum ab ARCUDIO decerptum, editum que Romae MDXCVIII. 4. De hoc ibidem egi p. 92. ΛNTI MENSIA, Graecis, qui altaria portatilia non habent, Ioeo mendiae sunt, seu altaris; sunt autem quidam panni consecrati, quibus Orienta lis Ecelesia utitur, dum liturgiam in altari non consecrato celebrari eon tingit . Exstat horum consecratio in Euchologio Graeeorum Antimensiis Praefectum Graeci habebant, eujus totum ossicium erat Communicantes ad Eueharistiam eomparare. Plura de Anti mensiis, dabunt christianar LUPUS s. p. odori in disi. de Actir LEON. IX. eap. a f., ct RE NAUDOTIUS T. I. liturgiar. Orientat. pag. I 82. 'ANTIPEMTUM. De LEONE III. liaee ANASTASIUS T. II. p. a s. Feeit aquamanas antipemto deauratas, paria duo pensaatia simul libras XIIII. Antiperatum in hune loeum VIGNOLIUS interpretatur Has ad aquam eDκ-dendam lavasdi maras gratia. Sed fallitur Mic Vir doctus. me de aquamanibus recte, verum antiperatum aliud quid erat ab hisce aquamanibus antipemto deauratis. Corruptam ΛNASTASII locum esse MACER in Hierotexieo existimavit; nee fortassis male t sed quam adhibuit restituendi rationem, ea prorsus absona est. Legendum , inquit, Antipente ex Graeco α' oppositum, edi πιητε quinque , idest quisque risis alia quisque opposita. Monstra haee sunt i paria duo fuerunt ; quei ergo de quinque vasis Lexicographo nostro venit in mentem eogitare Ego vero non dissicile adsentiar, loeum medica manu
indigere, & quum apud eumdem ANASTASIUM saepe saepius aquamaniter,
85쪽
congessit exempla T. I. p. LXXXIV. heie quoque de argento legendum esse censerem. Quod si id non placet , dieam σης emis extimam , seu anteriorem horum uritum partem denotari, qua tantummodo deaurata fuerint. ANTIPHONA est eantus Eeelesiastieus alternus, quum a duobus ehtiaris Psalmi , & Hymni alternis vieibus eoneinuntur. Qiae vero in Eeclesiasticis ossiciis Antiphonae appellantur, Psalmi cantum per duos choros anate dunt. Hinc a nonnullis Antiphona dicitur praeludium ad eantum , erlevare Antiphonam quod legitur apud ECXEARDUM signifieae vocem ad
cantum componere. Antiphonarum usus major est in horis Canoni eis, quam in Missa. In hae tamen suus quoque locus Antiphonis est, nempe tum in Introitu, qui etiam Antiphona, Be Antiphona ad introitum voeatur in Ord. Rom. I., tum in offertorio, ut ex S. GREGORII M. Antiphonario eo flat, ubi Aniiρbona ad serenda, idest ad offertorium praescribitur. Ex Psalmis plerumque Antiphonae desumptae sunt, vel ex aliis saerarum litterarum loeis. Paucae in Introitu aliunde sunt ductae, ut, salve sancta rears Gaudeamus omnes in Domino, easque irregulares DURANDUS appellat. Antiphona, quae communis dieitur, non post ipsam Communionem, ut in plerisque Ecclesiis modo fit, sed tempore ipsius Communionis eum suo Psalmo eantabatur 3 cujus moris locuples pro Africana Ecclesia testis est S. AUGUSTINUS RSetract. lib. II. eap. II. In divino autem ossicio antiphonae aliquae historieae sunt, quae ex historia mysterii, seu sancti, cujus Festum eelebratur, carptim delibatae per singulos Psalmos, seu Cantiea distribuuntur 3 aliquae etiam mixtae quodammodo dici possunt, quae scilieet vel ex Psalmis , vel ex alio Scripturae Sacrae libro desumptae, paueis ver his additis, vel mutatis, vel transpositis ad rem mysterii, seu Sancti traducuntur. Quum autem, ut diximus, Antiphonae ad vocis modum Psalmis dandum solum institutae fuerint f hine nullae Iunt in minoribus horis trium ante Pascha dierum, quia recitari tantum, non eani solent. Nul-Iae quoque habentur in iisdem horis per Paschatis hebdomadam , quia earum eantus nihil aliud sere est, quam vera Psalmodia. Est & aliud An. tiphonarum genus, quae scilicet in B. MARIAE Virginis honorem ad Completorii finem recitari solent. Hallue inatus videri posset SIGONIUS traden, , GREGORIUM IX. jussisse Antiphonam salve decantari r nam in nullo Breviario ante decimi sexti saeculi annum vigesimum prostat. In suum illo in inferuit Cardinalis S. crucis, seu GUIGNONIUS; ex eo autem S. PIUS V. ipsam in Romanum ossietum transtulit. ADINGUS tamen in medium profert epistolam, adulto jam saeculo decimotertio , a Iobante PARMEN SI Fratrum Minorum Generali conscriptam , in qua mentio habetur quatuor Antiphonarum, hodierno usu receptarum in fine offeti ad Laudem B. MARIAE Virginis. Earum quoque meminere Mss. statuta Capitu. ii FIOflaeensis Abbatum Floriaci, dc Prioris 4c Conventus, de Regula e. 4.apud MARTENE de antiq. Monaeb. risib. eap. 12. his verbis r Ia fine completorii ioco Antiphonarum, quae dicuntur de B. MARIA, videlicet : Completi sunt, & ecce completa sunt , debet alia Antipbona, scilieet Alma Redemptoris , aut salve MSiaa, seu quolibet alia Aatiphona ad libitam cantoris β.
86쪽
nis intelligendum est meretum Capituli Generalis Anglorum Monach rum anno MCCCCXLIV. Nyrthamptonae celebratum, & a MARTE NE ibidem relatum. Omnium celeberrima harum Antiphonarum ea est , quae diiscitur Salve Ruthia. Illam S. LUDOVICUS Galliarum Rex, referente NANGIO , quotidie post Completorium recitari curabati In fise completorii speιialis Antiphona Beatae MARIAE alta voce eantabatur. Concilium etiam apud Peana delem in Hispania, ineunte laeeulo decimo tertio habitum, jubet can. Is ., ut in laudem S. Hrgiηis siuulis diebus post completorium,
sanatar Salve Regina alta voce eum versu ora pro nobis &e. oe Oratio Concede nos famulos &c. Verum Carthusiani non in fine Completorii, sed ad Vesperas dicunt eamdem Antiphonam s Carmelitae in fine cujusque horae; cinereienses toto anni tempore; cluniaee ex vero numquam recitant. Fratres Praedicatorer singulis diebus proeessionem ineunt post Completorium, eanentes in honorem Beatae Virginis hanc Antiphonam. Auctorem Antiphonae salve Regina CAVANTUS adsignat PETRUM Compinellaηtim ex DURANDO, vel Hermannum CONTRACTUM ex TRITHEMIO: sed longe probabilius est , eam fuisse compositam circa medium saeculum undecimum ab HERMANNO. Reliquarum Antiphonarum Auctor ignoratur: nam fidem omnem detrectamus traditioni, cujus meminit SIGONIVS lib. 2. Regni Italici, 3e quae docet, Antiphonam Regina caeli laetare ab Angelis fuisse inventam. Nonnulli Antiphonam .alma Redemptoris laudato Hermanno CONTRACTO tribuunt; at nihil hele certi. Hoc certum ex Decreto S. R. C. II. Januarii a 68t., quod innovatum, eonfirmatumque suit io. Januarii 169s. de A. Aprilis x o 3. Oeeurrente Festo Purificationis B. M. V. in Dominicis Septuagesimae, vel smilibus aliis privilegiatis ita , ut illiur Oseiuna
tiphoxae Alma Redemptoris; sed die fecunda Februarii pes completorium, illa dimissa , sumeηdam esse Aηιiphoram Ave Regina Caelorum : quod idem servandum , ubi festum purificationis ratione octavae diutius perseveret. ANTIPHONATIM eanere, idem est quod alternis vicibus eanere ANTIPHONISTA, qui Antiphonas eantat, vel prae intonat. Primo hebdomadarior Oscia r seeundo eantores e tertio Deeentores: quarto Aatiphonifas. Caeremon. S. JUSTINAE. ANTIPHONARI Us, ANTI pHoNARIUM, volumen eontinens totius anni Antiphonas, ordinatum in mana Ecclesia a S. GREGORIO M., ut scribit BERNO eap. r. , & adversus Cl. GALLICCIOLIUM probavimus in Appendiee ad MAL DONATI Tractatum. Duplex autem Antiphoηarii genus erat, aliud ad Missam , aliud ad cursum , seu horas Canonieas pertinens.
Consule praeter THOMASIUM , & GEORGIUM in dissi de Libris Lia
turgicis Eccles Rom. , Bibliotheeae nonrae Minalis Tom. I. p. 29.σIo I. Vide etiam heie GRADALE . APEX. V. MITRA .
APOCRISIARIUS, clatine Responsalis ita voeabatur antiquitus sumis mi Ponti fieis Legatus , quem hodie Nuntium Apostosicum dicimus et ab ποκυνομαι , quod est eum judicis respondeo. Ita S. GREGORIuS SABI-
87쪽
lam Dum, quo munere se idem GREGORIUS iunctum fatetur lib. 3. Dia ἀιog., & IOHANNEI Diaeonus in Vita ipsius narrat , quod GREGORI Us pro responsis Eeclesiastieis ad urbem conniti tinopolim a PELAGIO Praesule destinatus fuerit: vide HINC MARUM ep. rrr. ad Episcopor quosdam
Franciae cap. 13. seqq. Generatim tamen , ut ait JUSTINIANUS , ovilla VI., Apocrisiarii voeantur , qui sanctissimarum Ecclesiarum negotia curant. Erant& Apoerisiarii coenobiorum, qai scilicet Coenobiorum negotia gerebant, ut apud MOSCHUM eap. 88. In Manaehorum tamen ritibus ex MARTE NIO Apoeriliarius interdum idem erat, qui principalis Sierarii Custos, seu Sacrista, quemadmodum in BERNARDI ordine clu taeensi P. I. cap. in s. ILHELMI co stitutionibus HirsauisVbur lib. II. eap. 36. APOLOGIA, prolixa quaedam precatio, qua sacerdos celebraturus exeusae se, & purgat, quod peceator & indignus ad Sacramenta adeedere praesumat. Plures hujusmodi Apologias edidit MENARDUs, unam Bo-NA lib. II. cap. r. S. I. Observat porro MENARDUs, eas olim legi consuevisse ante offertorium, quum, morae a Missa Catechumenorum, ineipiebat Missa Fidelium. In Missa tamen Illyrici ,& in Coqiee chisiano, de quo idem BONA ιib. I. eap. a1., pleraeque dicuntur ante Introitum, & dum Gloria in excessir, & Graduale cantantur . APOPHORETA. Thera, area, eapsa &e. Ossa evellent ex eiseribus nuperrime defunctorum hominum , sieque impositis in diversis . opboretis venditabat apud plurimos pro SL Martyrum, O confessorum uliquiis. R DULPH.
APOSTOLATUS, idest Epistopatus. SIDONIUS Apollis. II. n. v. 4. ad LUPUM Tris sinum Episeopum: .eium , quod ineomparabiliter eminenti
A solatui tuo debetur. ENNODI Us MARCELLINO Epise. His ergo fervitia . in tui vestro debita repraesentans. Vide SAVARONEM ad citatam sIDONII epistolam p. 388. APOSTOLI. Dimitariae Episeopi litterae euipiam Clerieo, vel Laac in alienam Dioecesim proficiscenti datae, ut vel ordinibus initiaretur, vel ad majores ordines promoveretur, aut etiam in alterius Eeelesiae catalo gum referretur. Apostoli etiam dieebantur testimonia ab Episeopali senten. tia appellanti concessa, ia quibus, inquit Concilium Lugdunense a. MCCXLV., appellationis eausiam Judex exprimebat. APOSTOLICA Sedes , Romaηa Κατ' Eξοχην . Pro Episeopali tamen Sede a veteribus usurpaturr sie Truassam Sedem SIDONIUS lib. s. ep. I. . Onolicam appellat. APOSTOLICUS. Ita primum Episeopi omnes veletti Apostolorum sue-eessores promiseue appellati. Postmodum vero soli Romano Pontifici ob singularem suae Sedis praestantiam, sanctique PETRI Apostolorum Prinei pis . cujus successor est, dignitatem, hoe nomen inhaesit. Vide RUPERTUM lib. I. de divin. Osci eap. 17. Ηine ea vox aliquando significat rem aliquam ad ipsum Romanum Pontificem pertinentem ἐν unde ΛNASTASIUS iaHADRlANO II. feribiti cum c astolisis infulis eelebrantem. Sic etiam Aponesicam sacrarium dicitur Romanorum Pontificum gazae conditorium, quod
88쪽
ordo Romaniu primus restarium Dominicum , secundus Distinieati Cesiarium
APOSTOLICAE Litterae, quae item Brevia Apostolica vocamus, epistolae sunt a Ponti fiee Apostoliea anctoritate seriptae. APΟsTOLICUM, Liber Epistolas in Missis legendas eontinens.' APOSTOLIUM , Graeci voeabant Templum in honorem Apostolorum extructum. SOZΟΜ. lib. g. hin. Eccles. eap. 17. APOsTOLUS, Lectio ex Apostolo. Sie Cone. Reme e Can. q. ait, Subdia eoni ministerium esse Apostolum legere. Vias amisiatiam nostram Ritualem T. I. p. II. & 33. Vide etiam supra Apos Tora. APPAR Orationis, exemplum scilicet donationis autographo in. AN STAS. in HADR. I. T. I. Vigetol. edit. p. Is Ap ARITIO Domini. Vide EPIPHANIA.
APPALLAREA. Posuit etiam cSERGIUs ia absua Bastea πυώνι. ae super sedem A PALLAREAM arreateam prasaatem libras CXX. AN STAS. T. II. p. 31 r. sunt qui ΑPPALLA REI&ΑPPALLAREAE nomine e chlear designari velint, alii distum. Verum quid haec ad sedem , super quam SERGIUS APPALLAREAM posuisse dieituri Umbellam potius eum VIGNOLIO heie intelliges, quae Sedi Episeopali superimponeretur. APPELLUS, seu Appellum, ab appellando, seu vocando se dictum
erat fgnum, quo Monachi convocabantur , seu congregabantur . si debeat aliquis ιηfirmus ungi, vel ustari, eat collueatra ra eboram , Daer appellam. Consuetud. Lyrens.
Λps Is . Vide AllsIs. AQUA modieissima vino ante Consecrationein admiseetur, ex Eeelesiae ad Christi exemplum imitandum id praecipientis institutione. Benedicitur autem aqua, cexeeptis Missis iniunctorum non vinum; qua de res. CYPRIANUs in epist. ad CAECILIUM. olim Sacerdos aquam non benedieebat, sed in Calirem ad modum Crueis insundebat. Vide BENEDICTUM XIV. lib. II. de facν. Missae sacrifici eap. Io. , de CATALANUM in caerem. Dis p. T. II. pag. Io AQUA BENEDICTA. Praeter aquam regenerationis, cquam Fideles in aedibus, in vineis, in agris spargere solebant & aquam, quam in eonueratione Eeelesiarum benedieebant, cujus meminere VIGILIUS ep. ad PROFUTURUM a. f.,& GREGORIUS M. ep. II. lib. f., mos consecrandi aquam ad malos daemones averruncandos, ad eorum vires cohibendas, ad praestigia dissipanda, ad morbos pellendos, & ad ea omnia amovenda, quae Fidelium ineolumitati oberant, aut quieti, jam inde a saeculo quarto, & Brintasse antea ccerte in libro Pontificali ex veteri quadam traditione benedicendae aquae ritus S. ALEXΛNDRO I. tribuitur; de quo vide Cl. VEGZΟSIUM T. VI. Thomasiaa. Oper. p. hos. in Ecelesia obtinuit. Hane aquam aut benedictam, aut saηctam , aut exorcstatam , aut a persionis, aut sparsionis, aut adspersoriam appellabant, & apud Gotbo. Hispanos de Gallos Diissparsum, & saltsspasio dicta est, eamque recentiores Grammatiei, v eabulo latino potius, quam Eeclesias leo, lunralem aquam dixere. CYPRI NUs in Vita s. ESARII Arelatensis, Mab. Dec. I. Benedict. p. n. II. . D 1 refert
89쪽
reseri, hune Episcopum adspersione aquae benedictae ab aedibus ELPIDII Diaconi malum daemonem fugasse . Et S. BRA ULIO caesarauga-saaus Archiepiscopus in Vita S. AEMI Ll ANI CUCULATI, Mab. ibid. p. 2II. pr. 24. , scribit, AEMILIANUM a viro quodam nobili rogatum, uti malum daemonem , qui aedes suas infestas habebat, orationibus expelleret, saIem exorciaasse , & aquae commiscuisse more Ecclesiasteo, eumque adspergendo, daemone in fugam acto, Aedes ab omni immρndi spiritus molestia immunes reddidisse. Singulis diebus Dominicis consecrabatur. In quadam Homilia LEONIS Papae IV. de Cura Pastorali, quae extat Tom. IV. Concit. pag. 3ω legitur: omni die Dominica ante Missam, aquam benedis re, unde populus adspergatur; oe ac hoe proprium vas habete. In Capitulis ΗINCMARI Remensis ann. DCCCLII. c. s. Ut omni die Domisico quisque Presbter in sua Ecclesia , ante Missarum solemnia Aquam benedictam Deiat in vase nitido, O taηto misisterio eonvenienti , de qua populus intrans Ecclesiam a Dergatur. PURICELLIUS in Monument. Baulicae Ambrosianae pag. 3Iss. Presbter ille , qui habet septimanam ex illis Monachis, qualibet die Domisita
vadit revesitus in eborum B. AMBROSII , ct ibi facis aquam faηctam, σ dat de illa , O' projieit ad altare B. AMBROS II in circuitu , O pinea dat de illa
Abbati. Morarabes quoque in Concilio comps sellano anno MXXXI. eap. 3. decreverunt, ut Presbyteri omηibus diebus Dominieis saltssparsionem De Tent. In Gelasiano Sacramentario non solum exstant orationes duae, quibus
benedictio Aquae spargendae in domo continebatur, sed etiam oratio ad eοη- sparsum faciendum. ΑQUAMA NILE, Aquaemrasiis Aquamanulis Aquamanualis, Aquama nur, & Agmanilis, pelvis, unde aqua poscentibus ministratur 3 seu etiam
Vas illud, in quo aqua conservatur pro lotione manuum Sacerdotum, & M nistrorum . Ex Concit. Carthagin. IV. Subdiaconus in sua ordinatione fuseipit de manu Archidiaconi styphum aquae cum Aquamanni, de manuler-gior ad ipsum enim spectabat aquam ad ministerium altaris praeparare , ipsamque lavandis manibus Episcopo, Presbyteris , & Diaconis praebere . Hujusmodi vascula saepe argentea erant, ant auro oblita, variisque ea elatis
figuris ornata. Confer GEORGIUM in disquisitionibus se Satra Misisteris
ARA. Vide Afra Ra, quod TERTULLIANUS sub finem libri de ori
iisne, Aram Dei appellat. Aliquid tamen aram inter , Be astare diseriminis statuit ordo Romanus inter MABILLONIANos XI. p. 363. ARCA, Gazophylacium, in quo fidelium oblationes ad Eeelesiastieorum subsidium traditae recondebantur . Hae voce utitur TERTULL. ApoI e. item PRUDENTIUS in hymno de S. LAURENTIO Nolan. mensam x s. CYPRIANUS in lib. de oper. in eleem. eorbonam s saeculam Ecelesiae S. UREGORIUS lib. r. ep. a. Vide P. BERLENDIS de Graisaib. p. g. g
6. par. igo. Alio sensu ea vox in monumentis Basilieae Ambrosianae a PURICELLIO editis pag. ros 7. usurpatur . Item dixit, quod eonsuetudo est Mediolanensis Eeelestiae , quod Decumaal omner, aut pars mastor, qui fuat de xkmero eratum, veniunt ad Ecclesiam majorem, aηtequam Missa majον ibi ineipiatur is Dominicis diebar, er praecipnis resivitatibar ad portandam arcam , es
90쪽
Ideam cte. Idea porro erat Imago B. Virginis MARIAE, quam gestat mriae , Areae impositam Ministri suppositis humeris baiulabant ab Ecelesia hyemali, idest S. MARIAE, ad aestivam , idest S. THECLAE, cujus Arcae simul & Ideae lapideam effigiem nune quoque videre est prae foribus Eeele-sae S. MARIAE Bel tradis. Quid quod Area interdum pro Ara ponitur. Vide MABILLONIUM de Lituet. Gallie. p. 42. Item pro Martyris tumulo, ut apud Anastasium T. II. p. in S. HADRIANO i vel pro tumba illa honoraria instar lecti , aut feretri, quam loculis Sanctorum eorpora includentibus desuper imponi IX. laeeulo moris erat, ut a MAZZΟCHIO animadversum video T. I in Kal 2 eap. p. XXXIV. ARCARIA, Arearii, de quo mox, ossietum . Utitur hae voee Iiber Pontifiealis in AGATHONE T. I. p. 186. ARCARI Us ab area pecuniarum, quas eolligebat, Ar eonservabat, dictus est , qui tributorum , & vectigalium exactioni praeerat; item areae, ubi oblationes supponebantur, praefectus. In Vita S. AGATHONIS apud ANASTASIUM, is dicitur ultra eo uetudiηem Arearius Ecclesiae umanae esfectus, ipso scilicet sui Ponti fleatus tempore I quod ita interpretarer , Arcarii nempe munus, qued antea exercuerat, sibi servasse iam Pontifieem factum. Vide tamen Cl. GALLETTUM in Opere dei Primiceris p. II1., qui inter Arearios DO METIUM DIAC. in veteri lapide memoratum referens MURATORIUM sapienter refellit, opinantem ANNAM Diaeonissam D METII Germanam, in eodem lapide indieatam, ejus uxorem suisse, quum soror fuerit. Hoe Arearii nomen, inquit BERLENDIS de oblat. p. 1 gr. , E clesiam mutuatam fuisse erediderim a domo Augusta, apud quam hoc mu-uus vigebat. Amianus Augustae Liviae Arcarius legitur in quodam antiquo lapide ab Antonio Franei o GORIo viro praestanti relato de liberi. columbario num Iss., & in alio apud FABRETTVM cap. 1. pag. 137. num. 18 I.
. dragalbus caesaris servus Arearius XX. haer.
DUS in Ordine cluniaeensi p. er 21 I. He. dis. MοηU. ARCHICLAVUS , saeri Thesauri eustos, quem timetiarebam Graeei nuneupant. SIGEHARDUS Monachus Sanmaximianensis in historia Miraeuis Iorum S. MAXIMINI Episeopi Trevirensit ei rea ann. DCCCCLXII. seripta v ΑNBERTUM Archielavum Μοηanerit S. MAXIMINI memorat. Frequentissime vero Archielavi dignitas in monumentis Ecclesiae TuroneVir s.
MARTINI obvia est, uti CANGIUS observavit. Episcopi ipsi aliquando
archielavi dignitate ornati sunt. In eoneessione GUILLELMI Comitis Piactavorum Monasterio S. HILARII Pictavieins ann. DCCCCLVI., EBOLUs viseopus Lemovicensis eiusdem monasterii S. HILARII archielavur dieitur . Idem EBOLUS in aliis eiusdem Monasterii chartis clavigeν S. HILARII nuncupatur. Hine idem. esse clavigerum, quod Arehielavar, GEORGIUs arguit in disquisit de Der. minist. pag. XL R. Arebulavi , & elavigeri nomea sacris Thesaurariis tributum passim Prine isti Apostolorum PETRO adseribitur . Epitaphium LIUTPRANDI Regis Lango reorum in Basilica L PETRI