장음표시 사용
91쪽
ia caelo oreo apud ruisum metriee scriptum , S. PETRUM eaelistem elavigeram vocat. In donatione vero Villae riuataeae , quam UILLELMUS Comcs feeit ad eonstruendum monasterium Ss. Apostolorum PETRI, & PAULLI ann. DCCCCX., S. PETRUS dieitur Archielavus totius monarchiae Ecclesiarum. ARCHIDIACONL s, primus Diaeonorum, cui ceteri Diaconi suberant . Nempe ex VII. Diaeonis, qui ad Maeanae Ecelesiae mores antiquitus in aliis quoque erant, primus, vel antiquior cum Episcopi , cleri, populique consensu electus Arehidiaconus erat s Romae autem Diaeonas cardinalis, idest prinei palis appellabatur . Unus igitur tantum , inquit PAN VINIUS , vetustissimis temporibus erat Diaeonus Cardinalis, ut ex actionibus Synodi cutinam certo genuinaei umanae sub S. SYLVESTRO Papa celebratae liquet, qui & Arehidiaconus, & Diaeonur cireumIustrator , & perscrutator voc batur , cujusmodi S. LAURENTIUM suisse serunt. Archidiaconorum munera sic
nas imperat Subdiaconis, O Levitis , ad quem pertisent Ma ministeria , Ordisatio vestiendi altaris a Levitis, eura lacerasi , o saerificii Mesaria follieitudo . Quis Levittarum Apinorum, o EvaVelium legat, quis preces dieat, seu responsoria in Dominicis diebus, aut solemnitatibus decantes ere. Ipse denuntiar sacerdoti s Episeopo ia sacrario jejuniorum dies , atque DIemaiiaιum , O ab ipso publice in Eeelesta praedieantur. Quaηdo vero Archidiaeonas absens est, vicem ejus Diaconar sequeηs adimplet. Illustriora alia erant in Romana Eeelesa Archidiaconi munera. Nam tertio saeculo, ae deinceps, dum uerae Pontificum Romanorum garae praesedim fuit Vestararius, de quo infra suo loco , Arehidiaconus Ecelesiae Romanae Cimeliarcha erat; quod Cl. GEORGIUS
.a absurde ex PRUDENTIO colligit, ubi de S. -URENTIO caniticlainris Deroram praeerat
caelestis areanum domar lFidis gubernans elavibus motasque dispensans opes.
Praeterea Arehidiaconus Romano Clero ins direbat Pontificis nomine. Hane in rem ordo I. Romanus apud MABILLONIUM isthaec habet pag., υο-rum Diaeorarum c Regionariorum si quando quispiam moritur, donee ιο eo ejus a ιius subrogatur , illias regionis aeolythi arebidiacoso obediunt ι quia omnes acob-εbi , eQ eumque regionis sint, causia Nelesiastici ineli ad misisterium ejus pertinent . Quod etiam ce subsequentibus ordinibus intelli dum est, servata unicu que post eum proprii gradar Arehidiaeοηi c praerogativa in sui ordinis ministerio lsubditis: ut siquis verbi gratia vim passas fuerit sice ab ecclesiastico, seu a qua- lcumque militari persona, si a sui ordirir primo ejus eausia ad effectam minime lpervexerit, habeat Archidiarenus, idest mearius Pontificis caussam , qualiter su dirorum sibi querelar absque notitia post explicare Pontificis. Archidiaconorum igitur ordo , & gradus olim alius non erat, quam Diaconorum. is mare a lis isquis SIRMONDUS ad SIDON. v. x s. lib. IR , quum presbyteri fieri bant, Archidiaeonatu desungebantur; quod ex . antiquis omnibus historiis is perspicuum est. Ideo Canones, qui ordines saeros Archidiaconis indicunt,s, non alium quam diaconatum praescribunt. Synodus Arveraica URBANI l,, ΙΙ. Cas. m. Ut nasias fas Decanus is Ecclesia, nisi Presbur, nullur chidia
92쪽
is ebidiaereus nisi revis Laxata exinde disciplina, usus obtinuit, ut Archiis diaconatus etiam Presbyteris deserretur . DARCHIEPISCOPUS. ,, Nomen Archiepiscopi ex ipsa sua etymologia nihil aliud significat, quam primum inter Episcopos, & propterea nonni.,, si primis Episcopis quondam fuit adtributum. Nullibi ante laeeulum IV.,, legitur. Et quidem oecurrit semel apud sanctum ATHANASIUM in ea- M talogo, quem MELETIUS ALEXANDRO Episeopo dedit. Et S. EPIPHANIUS haer. 68., quae est Meletianorum , illud saepius ALEXANDROM Alexandriso tribuit. Utrum vero vel Episcopi Alexandrisi, eo quod idi,, sorum jura vel maxime e troverterentur, hoc nomen sibi ipsis adtribue- is rint, vel EPIPHANIUS ex usu illorum temporum adsumpserit, aut deri novo excogitaverit, nolumus decidere. Verum longe usitatior suit vox,, ista in Saeeulo V., & praeprimis adtributa fuit Romanis Ponti fieibus CΑEM LESTINO & LEONI , CYRILLO Alexandriaο & JΟΗANNI Antioebeis,, no, FLAVIANO constantinop. , aliisque. Ut paueis totum absolvamus , ,, primitus Arebiepiscopi voeabantur Patriarehae, Exarehi, & postea prim is tes, qui alios sub is habebant Metropolitas , & singulariter Vicarii Sedis,, Apostolicae, & hoe ad saeeulum usque VI. Ab hoe saeeulo usque ad M saeeulum VIII. aliis insignioribus Metropolitis Tyrio, Nieopolitano, coria. M tbis, RavennateU, Aquilinensi adtributum legimus. At post haec tempo- ,, ra promiscue usurpari coepit de omnibus Metropolitis quosdam Episeoposis subjectos habentibus, immo de quibusdam etiam Episcopis, qui Metrop M litico iure minime fruebantur. Illud hete animadversione dignum esseri judieamus , quod Arebiepiscopi potissimum appellati suerint illi Episeopis, majores, vel Metropolitae titularer, Ee honorarii, qui nullos Episcopos si is bi subjectos habebant: nam persuasum erat illius aevi viris, quod nomea is Metropolitae nemini eonveniret , qui non certorum Episcoporum numero,, praeesset. Unde factum est, ut apud Graeeos plures essent Arehiepiscopi,
is quam Metropolitae, quia simplicibus Episeopis nomen Arehiepiscopi, is quod nonnisi praedicatum euiusdam honoris siue jurisdictione esse eredeis batur, adsumere haud fuit diffelle . At vero Eeelesias, Et Episcopos si- ,, bi subjicere immensae dissicultatis rem esse , quis non perspiciat Hacteri nus ex ZALL EIN T. IV. principior. Jur. Eccles pag. 14 . ARCHIMANDRITA , Graeea vox , quae Prinei pera ovium designae ζIn Orientali Eeelesia eelebres Arehimandritae erant . illustriorum stitieet Coenobiorum Abbates. Apud Latinos superest haee dignitas Messanae , maximi honoris, & redditus ei, cui Rex vetus Basilianorum Monachorum M nasterium eommendat. Archimandritam tamen Protonotarii in Pontificia Cappella praecedunt. AGNELLUS in Vita S. SEUERI Ravennatis Archiepiscopi Archimandritae nomen eidem SEVERO tribuit .
in WEPHANO II. T. II. p. 12y. ARCHIPARAPHONISTA, idem qui Arehieantor , sive Praecentor Cantorum Caput. Deinde descendit SMbdiaeonas sequens sebolam , O adcipit fontem de manu Arebiparoboaistae, defert Arabidiatano m. Ord. Rom. Ejus autem ossicium erat Pontifici de Caatoribus, quum quid opus erat, nuneiare a
93쪽
ARCHIpRESBYTER ab initio dieebatur, qui prior Erat in ordini Ione
alieujus tituli. In Synodo I. sub SYMMACHO A. D. CCCCXCIX.
ante omnes titulares presbyteros subscribit coelius Laaωιisus Arebipresbter tituli S. Praxedis. Hinc qui primus ordine erat inter Romanae Eeelesiae Presbyteros , saeeulo VII. de VIII. Archipresbyter primus Sedis Apostolieae Predsister, O Protopresbyter sanctiss. Rom. Eeelesiae sancti PETRI Apostoli dieebatur , & una cum Archidiaeono, o Primiserio 'rutariorum Pontineati Sede vaeante Flsmanam Ecclesiam administrabat, litterasque Apostolicae sedis nomine simul eum eisdem Archidia no, & Prim ieerio Notariorum dabat usque ad electi Ponti si eis eoaseerationem. Sequentibus saeeulis varii Romae occurrunt Archipresbyteri, qui tamen neque S. R. E. Cardinales, neque primi Presbyterorum Cardinalium erant: sed quum in iisdem titulis, ac etiam in Diaeoniis eoilegia Clericorum instituta essent , primus eiusdem Collegii Archipresbyter dieebatur. Sie A. D. MXXXIX. oeeurrit JΟΗANNES A ctipresbyter s. JΟΗ ANNIS ante portam Latinam,& Concilio Romano GREGORII VII. A. D. MLXXXI. eontra WIBERTUM Raveηηatem, post nomina Cardinalium, qui eidem Concilio interfuerunt, & post PARENTIUM, seu LAURENTIUM cantorem, memorantur PETRUS Arebipresbyter de pom
currunt etiam Arebipresbyteri nonnullarum Diaconiarum . Ad Mmanae Eeclesiae mores alibi quoque Archipresbyter idem erat, qui Presbyterorum prior. Sunt Archipresbyteri in EPISCOPIIS canonicorum euram gerenter. v alafr. de rebus Eccles. cap. 3r. olim in singulis Episcopalibus unus tantum Archipresbyter erat, S. HIERONYMo teste in epistola ad D sticam. , inquiti e , Ecelesiarum Episcop;, sirguli Areb resbteri. Eligebantur autem non ex Episcopi arbitrio, quod tamen in oriente factitatum sed aetatis, atque ordinationis ratione habita . Quamobrem eum DORUS Bene tentanus Episco pus a. 448. EPICARPIUM Presbyterum recens ordinatum ad hune honoris gr,dum, praeterito seniore , evexisset, S. LEO M., data ad eum epistola, quae XIX. est Balteria. edit. , illum graviter objurgavit. Archipresbyteri olim suae dignitatis annos numerabant, non secus atque Episcopi. Duo hane in rem
exempla proseti REMONDINIUS in Nolana Ecclesiastiea historia , alterum
Tom. I. lib. I. cap. 67. COMITIOLI quinto , ut videtur, saeculo Arehipresbyteri Beatae Marinae, qui quum annos vixisset XC., sedis e dicitur au- ηοι XXX. 3 alterum T. III. lib. I. cap. a. ADEO DATI. FUERAT IS ARCHipRES VITER. SCE. NOL. ECCL r in ea autem epigraphe additur tv IXIT . CUNCTIS. DIEBUS. VITE. SVE. ANTE. ORDINATIONE. XXX. SEDET. SACERDOTALI. ORDINE. ANN. L. Extrema haec verba REMONDINIO coniecturam suppeditant, fuisse ADEO-
DATUM ex Arehi presbytero Nolanum Episcopum renunciatum. Sed vereor ut id aliis persuadere possit, qui illum legunt disertis verbis Archipresbyteium Saηme N. OIanae Ecelesiae nuncupatum s etsi olim aliter sensi T. n. hin. litter. Ital. p. Io I. , quum primum illud COMITIOLI exemplum non animadvertissem . Vide MAZOCHIUM de Eeel. cath. Neap. p. rar. ARCHi SUB DIACONUS . Primus inter subdiaconos aliquando Aresti- subdia
94쪽
subdiaconus est appellatus; ut in Ord. Rom. II. nvm I3. a C ENCIo vero Camerario dicitur Prior Subdiaconus Rhegionarius. Hoe idem Arebisubdiaeona munus olim extabat eum in capvana Ecelesta, vide Michaelis de MONACOctuarium capuanum tum in Beneventana s quod ex LANDULPHI I. Beneventaηi Archiepiseopi diplomate discimus apud BORGIAM Memor. Istor. di Benev.
ARCHIUS ordo ordo princeps, praecipuus. ordo Rom. I. apud MA-BILLON. p. IO. ARCUS. Veteris legis exemplo parietes per circuitum altaris auro, & argento pristis Ecclesiae saeculis exornabantur. Haec ornamenta quae ad Presbyterii arcus adpendebantur, arcur quoque nominata sunt. Saepissime de his arcubus argenteis, Ec aureis ANASTASIUS. In Chronico quoque centulensi lib. III. eap. Io. ad altare S. RICHARII describuntur trabes minores tres ex expro , argento, auroque paratae in circuitu altaris vel ebori fustentanter arcui XVII. ex eupro , argento , auroque fabricati: inter quos sunt imagines bestiarum, avium, bominumque VII.
ARENARII iidem qui Fossores; quod nomen ad hane significationem translatum invenias in libello precum MARCELLINI , & FAUSTINI. ARENARIUM , erypta , coemeterium. Subterraneos euniculos intelliis ge, quo veteres Christiani, potissimum persequutionum tempore, convenire primo solebant. Unde illis Arenarii nomen, explieant Acta Ss. MARCELLIANI, & MARCI his verbis: Sepulti funt quoque via APPIA in loco ,
qui vocatur ad arenas , quia cryptae arenarum illic eraηt, ex qaibus Urbis moenia aedifieabantur .
ARGUMENTOsUs . CAECILIA quasi vis tibi argumentosa defervit,
idest ingeniosa, acuta. Hinc in Martyrol. I 6. Septemb. argumenta idest aeuia mina ) rotarum ponuntur.
. ARMA Sacerdotalia, indumenta saera pro liturgia telebranda. NACRIUS ex quodam vetusto Codiee ROTALDI Abbatis. ARMARIOLUM, idest Ciborium, seu Tabernaculum, in quo reponitur, & adservatur sanctissimum Christi Corpus. Ordinarium Cassine ei suaη-do Abbas dixerit suum confiteor, ibit ad Armariolum calicum , ubi corpus Domini est, sua proeessione praecedeηte ipsum , O aperist ipsum, O flectet genua, Oiηee abit corpus Domini ee. In Chronico S. BENIGNI DivioneUr T. I. spi eil. Daeber. quidam THEO BALDUS instituisse, & fundasse dieitur Iuminare in die solemnitatis Corporis Christi, & per octavas, pro quo poni debent
duo cerei ante Armariola lapidea , in quibur reconditur praedictum Sacramentum continuo diu , noctuque lucere .
ARMARIUS idem qui Cantor, aut Praecentor, cui etiam incumbebat eura Eeelesiastieorum librorum. MARTE NE in Indice Onomastico . ARMARIUS quoque adcipitur pro Magistro Caeremoniarum ex conia seiud. S. BENIGNI, & cit. MARTE NE . Interim dum osserenda eantatur , adcedit ad Altare Armartur, ut provideat de hostiis ministratis a Seere arto, O ponat ad eonsecrandum. Conser Indicem onomasticum vet. discip. Moxasticae. De ΛRODINA , seu de Ddina vestis rosacei coloris. ANASTAS in BENEDICTO HI, T. III. pag. 16s. Sic etiam maci RHODINO ab eodem Tom. I. E AN Α-
95쪽
AROMATIZARE, thus adolere, thure, ineenso lassite. GUIDO GDUI.
Farf. lib. I. eap. I. Expleta antiphona faciant oratioηem, atque altare
AROMATIZENT. Hine AROMATIZATIO eadem notione. ASCELLAE, de quibus etiam S. GREGORIUS Turonensis Hi 1Or. lib.
II. c. 26. , alae erant, seu porticus, intra quas in Ecclesiis aedifieata quaedam cubicula eernebantur. V. infra cubiculam,& MABILLONIUM de Luar.
ASCENSIO Domini, in Saeramentariis S. LEONIS Gelasiano, &Gregori di Capitularibus Evangeliorum Ascensa Domini. Graecis τῆκ i', Adsumptio Domini appellatur, nec recens est apud eos haec appellatio, ut ex. lib. 8. . ostolicarum constitutionum , & ex homilia S. CHRYSOSTOMIεις την τῆ κvia, in Adsumptionem Domini, quam adhuc Sacerdos habuit, adparet, Per. T. II. p. 4. 7. edit. Maurin. Apud cappadoees peculiari allis gentibus vocabulo ενι ξομένη appellabatur, ALLAT. de Dom. fest. Graec. homiliam habuit in Dominiea Diforomenes 3ici Dcet die Dominiea infra octavam Astensionis. Festivitas Ascensionis vetuiti suma est, & ex iis, quas Apostoliea traditione servat Ecelesia, S. AU- , . Auctor connisutionum Apostolicarum lib. 8. cap. ΦI. eaιt. LIRIANI indue te s. PETRUM de festis observandis praecipientem , dirςm praesentem, die . umptionis Christi ut servi ab opere vacent, ju- 'entem . Celebrabatur autem festivitas Aseensionis die quadragesima post Resurrectionem, atque adeo die Jovis, S. AUG. Serm. II. de Ascensione oper. . Praecipuas solemnitates habebatur. S. AUG.crm. Iceηs. ibid. col. Iocs. r Adscensum Domiηi in caelum hodie solemn μ, α serm. s. de Ascens. Domini ibid. eol ao r.: Desurrectionem. - quies P cbMς Dominico celabra mimur, A Densionem hodie celebramux , sevus nobιs dier uterque. Gotho - Hispani festo Ascensionis forum civile vacare
I. Die Dominico. CHRODEM NUUS, Metensis Episcopus, in Regula cap. 7 . inter praecipuas festivi- rates . comaem Domini recenset. Et paullo antea S. BONIFACIUS MO-guntinus festum Aseensionis inter eas solemnitates reponit, quibus ab opere servili abstinendum. Spiciter. DACHERII T. s. p. 66. Prophetas, & magnum Poenitentiae praeconem
J ANNEM BAPTISTAM imitaturi , de Apostoli eonsilio eastigabant cor
pora, & in servitutem redigebant, exereentes se ipsos ad pietatem, eam que ob caussam . retae, idest exercitati nominabantur. Hi domi utplurimmum se tenebant, solitudine mirifice delectati; ibidem abditi & abstrusi ad consuetam Christianorum frugalitatem, severiorem in cibis abstinentiam, recrebra Ie unia ultro adsungebant , Xerophagia , sive aridi panis, fructuumquς Decorum esu sese sustentantes, biduo, triduoque, interdum etiam hebdom de integra soliti inediam toleraret ad haec 'cilicio se numquam exuebant rhumi cubabant, vigilias producebant, saeros Codices adsidue volutantes, Mprope indeianenter precibus suadendis oecupati . Hujusmodi vitae institutum
96쪽
tum ORIGENEs aliquandiu sequutus suit , multique ex ea diseiplina prodiere eum sanctissimi Antistites , tum celeberrimi Doctores. Vide de his insignem Card. ANTON ELLII dissertationem , inter s. Jacobi NISIBENI
ΑsCETERIUM , Monasterium. Collegium quoque Funerariorum , in
quibus octo Moniales, & tres Aeolythi ad sepeliendos mortuos se exercebant, quod ab ANASTASIO Imperatore fuerat sandatum , etiam Ascete-νium dicebatur . Doeet id ejusdem eonfirmatio a JUSTINIANO sacta , quae se habetur: Reditum funeribus destinatum a divae memoriae ANASTASIo Imperatore eοψrmavit, funeribus deputavit , O dedit singulis eadaveribus , sit e singulis lecticis unum Asceterium, iden Octo Sanctimoniales, o tres Acobibos. JULIAN. Anteeess. Novell. 3. ASPERGILLUS . Instrumentum ad porrigendam ,& ministrandam aquam benedictim . Aspergilia ex puro auro quamplurimos etiam calices Oe. AGAT. lib. II. histor.
ASSER AD PACEM , tabula, quae in Missa ad paeem osculanda
euhibebatur . Iloe nomine illam appellat Concilium Oxonis e ann. MCCLXXXVII. Aliis quoque nominibus designatur. Oseulatorium appeta Iat WALTERUS, sub saeeuli XIII. finem Archiep. Eboracensis lib. III. constit. tit. 17. Oseulare dicitur in Statuto ro . Archiep. cantuariensis A. D. M CCLXXXI. In Concilio Merionensi A. D. M C. tabula pacis vocatur is In Synodo Bajoeensi A. D. MCCC. Marmor. Denique in Statutis ordinis de Se iubam Lapis-paeis. In Sacrario Eeelesiae Collegiatae civitatis Foria Iulii in Venetis haetenus extat tabula eburnea, figuram osculatorii instrume ti exhibeas, quae ab URSO Forojuliensi Duce oblata fuit 3 nam nomen ejus Praefert. Sculpta est ibi Crucifixi Imago, ae ad latus Deipara Virgo, eum lemmate M. EN. FIL TUUS ., hoe est e Mulio en Filius tuas. Ex alio
latere JΟΗΑNNES Evangelista, his superscriptis litteris ΑΡ. ECCE. M.
TUA ., nempe: Apostole, ecce Mater tua.
ASSISII, quasi assidui in Eeelesiae ministerio. Vide ALTARIsTA . ASSUMPTIONIS Festum. Festum hoc Antiquiores Galli mense Januarii eelebrabant. Vide MABILLONIUM: de liturg. Gallic. lib. II. pag. Ii 8. O iis . Unde in Missali Gallo-Gotbiso statim post Epiphaniam oceurrit missa ia adsumptione sanctae MARIAE Matris Domini 2bfiri, & in Lectionario Luxoviens post Dominieam , quae Epiphaniam consequitur, adponuntur legenda in festivitate sanctae MARIAE, scilicet de ejus adsumptione; &in Sacramentario Bobiaxo post Missam Cathedrae sancti PETRI, consequuntur binae Missae altera Missa sanctae MARIAE , altera Missa in Adsumptio-are sanctae MARIAE, & S. GREGORIUS Turone sis lib. I. de glor. Mart. c. s. testatur , quod bHur festivitas sacra mediante mense u deeimo quae illi est Januarius celebrabatur. Etiam in quibusdam Martyrologiis vetustis Hieronymianir Depositio beatae Virginis die XVIII. Januarii commemoratur . Meense FLORENTINII XV. Kal. Febr. Depositio sanctae MARIAE Matris Domini ' stri JESU Christi. Calendarium corboenis a MABILLONIO de Lituet. Gallis. I. I. p. xi 8. citatum, XV. Kal. Febr. Depositio sanis
97쪽
, signatur Plura vide apud FLORENTINIUM Iri notis ad Marsyrologium Lueense, die I 8. Januarii , & in Exercitione de . Iumptione Deiparae ibid. pag. 26s. In fragmento vetiisti Kalendarii Gotho - Hispani, menses Januarium, & Februarium complectente, quod post Franciseum de PISA , edidit Iohannes PINIUS Tract. bH. ebron. de Lituet. μηtiq. Hi p. cap. s. fecit. s. , nulla extat mentio de festivitate Dormitionir , aut A Jumptionis Beatae Hrrinis et quare consuetudo celebrandi solemnitatem Assumptionis Dei parae die XV. Augusti admissa eensenda est apud Gotho - Hispanos εἴ eodem die in Hie-
νοπmianis apographis vetustissimis signatur. Sie in Loeensi FLORENTINI IXVIII. Kal. Sept. Assumptio sanctae MARIAE; in corboensi DACHERII XVIII. Kal. Sept. AFumptis saηctae MARIAE Matris Domini Nystri; iis. demque verbis in Martyrologio Gellonens signatur, & in aliis passim hae die festivitas Assumptionis legitur. Ae XVIII. Kal. Sept. BEDAE genuinum, ADONIS, & USUARDI Martyrologia de dormitione Sanctae MARIAE agunt. Α Graecis quoque XV. Augusti κ κοιμηυς Dormitio gloriosi
fimae Domini Non ri De arae in Menologio BASILII, & in Menaeis celebratur. De hae autem solemnitate nihil in Orationali Gothico, & in sacramentali S. LEONIS invenitur; utrumque enim mutilum est. Deficit quoque in vetusto Lectioiiario Ambrosiano Em. THOMASII: at in Saeramen tario Gesaliano est Missa in Adsumptione sanctae MARIAE XVIII. Kal. Sept. , quo die in Sacramentariis Gregoriaηis Asiumptio Sanctae MARIAE commemoratur, & die XV. Augusti in Kalendario FRONTONIS, & in Capitularibus Evangeliorum GEORGII signantur Solemnia de Pausatione sanctae NARIAE. De hujus festivitatis antiquitate non satis inter Scriptores conVe nit. Illud plane constat, saeeulo saltem septimo in Eeelesiis HUpaniae, re
Galliae celebratam esse. Octavam porro Assumptionis beatae Dei Genitricis diem, inquit de LEONE IV. ANASTASIUS , quae minime Romae antea co Iebatur , Vigiliis sacris, matutinisque eum omni Clero pernoctaηs in Basilica ejusdem semper Virginis Dominae Hystrae, quae en foris muros iuxta Basilicam B. LAURENTII Maroris, eelebrari praecepit. Quae tamen statio propter po
Puli, Clerique commodum translata fuit, seu potius adfixa postmodum vel ab ipso LEONE, vel aliquo ex proximioribus successoribus, ad Basilicam S. MARIAE trans Tyberim. Certe apud PIAZZAM in Emerologio sacroad d. 12. Aug. in antiquis Codicibus legitur: In Octava die Assumptionis B. MARIAE Hrginis in Augusto statio, perdοηantia ad S. MARIAM Transiberim. Vide MORETUM de Presbi. p. 2cio. ASTERISCUS duobus arcubus constat, plerumque argenteis radiis instar
stellae fultis, eoque Graeci hostias consecrandas cooperiunt, ne vela eas tangant, & particularum ordinem turbent.
ASYLUM est templum , aliusve locus a direptione tutus. Extat de jure Moli praeelara P. ZECH dissertatio , IMOl adii edita . ATRIARIUS , qui Ecclesiae atrium custodit, & everrit. ATRIUM, seu vestibulum Ecclesiae porticus habens alicubi quatuor c unde quadriporιieus dicebatur, uti apud ANASTASIUM in SYMMACHO; DONO, LEONE III. , alicubi tres c unde triporticus, mi apud eumdem ΑNA' STΛSIUM in s. HILARO columnis suffultas,& desuper extructas cellas. Medium
98쪽
Medium erat sub dio positum, & ante lares Cantharum, seu concha, aquas salientes recipiens, ne Fideles illotis manibus Templum adirent, ex Card. BONA. Porro in atrio seu porticu, ante lares Ecclesiae stabant poenitentes primi ordinis, & stipem emendicantes, qui tamen non permittebantur intus ab orantibus eleemosynam petere, ne sacra facientibus, Deumque pre- eantibus molesti forent. CHRYSO STOM: hon . 13. Aηte Eeelesias, est Martyrum monumenta prae foribus pauperes sedent, ut nos ex bujusmodi spectaeu-
Io multum eapiamus utilitatis.
ΑUCELLI, & A VICELLI, aviculae in velis, & vestibus ornatus graistia adpositae, seu acu pictae. Vide ANASTASIUM T. II. p. 24 I. x8o.
AUCTORITAS, Romani Pontifieis, & Sedis Apostolicae litterae. S. GREGOR. lib. I. ep. 13. Vide etiam COUSTANTIUM T. I. epist. Rom. Fontis. Item Synodale Decretum, uti apud ΛNASTAS. T. I. p. 137. in S. BONIFACIO I. AUDIENTES, aliis AUDITORES erant r. Catechumeni, qui ad audiendam in templis fidei, morumque doctrinam admittebantur; a. Qui in
secunda Poenitentium statione detinebantur. Morabantur autem intra fores Ecclesiae , in Propylaeo, ubi lectionem Seripturarum , earum interpretationem , sermone 'ut audiebant, ab illa lugubri, humilique deprecatione a soluti, quae propria fientium erat: pro eis tamen nulla erat manuum impositio , nullaeque orationes, quum illarum capaces nondum essent. AUDIENTIA, Auditur. Canere in Audieηtia, seu in Auditu, nihil aliud est , nisi canere seu recitare alta voce , ut audiri possint ea, quae dicuntur. Ordinarium corbeyen. α compendiense apud MARTE NE I. s. e. 14. statuunt, ut Feria sexta in Parasceve Psalmi Poenitentiales in auditu,
AUDITIo, seeunda Poenitentium statio, de qua nuper diximus. AVE MARIA. oratio ad Virginem duabus constans partibus, laude & petitione. Prima pars ex Scriptura sacra desumpta est , duosque habet Auctores, Angelum, & ELISABETH. Ab Angelo tamquam a primario
Auctore, Angelicae Salutationis nomen sortita est. Verba ejus haec sunt: Ave gratia plena, Dominur ieeum, benedicta in in mulieribus. Postrema haec
verba etiam ab ELISABETH dicta sunt. Addidit ELISABETH sola i o
benedictus fructus ventri tui . Primae vero huic parti adjecta sunt ab Eeclesia nomina JESU & MARIAE. Posterior autem pars se exprimitur: Sancta MARIA Mater Dei ora pro nobis peceatoribus nune, in hora mortis noctrae. Quod additamentum in magna Synodo Ephesiiηa Salutationi Angelieae factum fuisse eontendunt Eminentissimi BARONIUX , & BONA . Ve- tum licet in eo Cone illo beatissima Virgo vere Dei Genitrix fuerit proclamata , non inde sequitur, praedicta verba in eadem Synodo statim Salutationi Angelicae fuisse addita ι quum nulla satis valida auctoritas in medium proferri possit, quae huic opinioni faveat. Quia additamentum Saη-ctu MARIA &ec in nulla precum formula ante annum millesimum quingentesimum octavum reperitur. Tunc vero solummodo dicebatur e Sancta NΛRIA Mater Dei ora pret nobis peccatoribus. Amen. Subinde Franei eaηi
99쪽
addiderunt: o in hora mortis nonrae 3 atque ita in Breviario anni MDXV. legitur 3 eaque de caussa Cardinalis S. crueis , seu GUIGNONIUS, qui lFranciseanus suerat, ipsa eadem verba in Breviarium suum intulit anno lMDXXXVI. , & S. PIUS V. hoc Franciscanorum additamentum retineri vo-Iuit in Breviario Roma ro sua auctoritate recognito . oecurrit tamen MeteNARI Λ &e. in minori B. Virginis officio ad Invitatorium apud Petrum DAMIANUM opus. 33., de in S. GREGORII Saeramentario ad offertorium Missae quartae Dominicae Adventus; sed verba tantum ab Λngelo prolata ibi leguntur, & est potius Antiphona, quam oratio. Inter preces igitur populo praescriptas haec oratio Ave MARIA dec. primum invenitur apud
ODONEM D SOLIACO Episeopum Parisiensem in suis Statutis A. MCXCV.
exaratis: Exhortentur populiam semper Presbyteri ad dicendam orationem Dominia eam , credo in Deum , O saIutarioηem Angelieam beatae MARIAE Virginis. Post ea vero tempora in Conei liis hujus orationis reeitatio inculcatur. Immo ejus recitatio indivulsa ab oratione Dominiea semper habita est; adeo ut Conei lium Biturice e , saeculo decimo sexto habitum , jusserit, omnem christianum Orationem Dominieam , Salutationem Angelicam , Umbolam , Deca Iogum perdiscere. Mediolanensis quoque Synodus quincta praecipit omnibus Confessionis Ministris, ut a Poenitentibus suis orationem Dominicam, sa- Iurationem Angelicam, atque Symbolum recitari curent . Hinc tam frequenter fuit usurpata Salutatio Angeliea, ut non tantum ad offeti, sed& concionum exordia adhiberetur; qui mos in pluribus Italiae de Germaniae locis etiamnum viget a in Galliis vero ad exordii finem. Dicitur
Ase MARIA in principis sermonis, ait Λ MELIUS in suo ordine Romano decimi quincti saeculi. Statutum etiam fuit, ut Clerici genua flecte- lrent, eum Ave MARIA in officio recitanda occurreret I atque ita Romae lfit ad Hymnum Ave Maris Resia ι in aliis vero Ecelestis Clerus consurgens lad altare se convertit, quoties pro Antiphona, vel pro Responsorio Ave NARIA decantatur. Holumus, ait Conei lium Budenis saeculo XIII. coactum, quod omnes clerici, quoties in divisis inetis Ase MARIA audierint, flexis genibus se reverenter inclinent. Subinde Rosaria,& Corallae in B. Virginis honorem suere adprobatae; ipsaque Salutatio Angeliea adjecta est orationi Dominicae in Regulis pro Fratribus lateis; praeeipue quum Haeretici Fidelium pietatem erga sanctissimam Virginem infirmare conati sunt. Inter ceteros enim Valdensium errores ille numerabatur, quod Ave NARIA, seu Salutationem Angelicam , rejicerent, ejusque sectae Ministri in Confessione e MARIA poenitentiae loco non imponerent. Casare quum quis eos in ternoscere volebat; ex iis quaerere solebat, num Ace MARI A reeitarent pIndulgentiae quoque recitantibus coneinae sunt. V. ANGETus DOMINI,& me am de Ave Maria differtationem inter Italicas nuper edita T. II. AULA, seeunda pars Eeelesiae erat, ad quam patebat aditus per tres portas, quarum media magnitudine, & ornamentis alias superabat. Dividebatur autem in duas partes, Narthecem & Naon. Aulae tamen nomine interdum nonnisi subterranea consessionis, quam dieimus, cella significatur . sie in epistola PAULLI I. ad PIPPINUM Regem T. I. Cod . Carol. p. 12 . Va-aicana s. Petri Consessio, Aula S. Petri vocatur. Quarto autem saeculo, ac
100쪽
deIneeps aula nsitatuni nomen pro Basilica Ipsa 8e Eeelesia. In Musivis B silieae S. PAULLI via Ostiensi
THEODOSIUs eoepiti perseeit HONORIUS AULAM Doctoris mundi saeratam eorpore P ULLI. Eodem nomine Vaticana ipsa S. Petri Basilica in HADRIANI I. epistolis desia gnatur , Apinolleae adjectivo distincta. Vide ram. I. codieis carolini p. sis. sar. 616. clusii quoque in Inscriptione, quae olim ad S. Mustiolae posita erat rcujus AULAE moenia a fundamentis dicavit GREGORIUI armipotens , ct robustismur. AUREA HORA. V. TERTIA
AUREUS NUMERUS , de quo in Rubrieis , Epactae inveniendae de
servit, & eyelum Lunarem XIX. annorum significat. Si regulam quaeras, qua in singulos annos aureum numerum invenias, adde currenti Christianae Arae anno unum s tum illum per Is. divide ι qui per Is. ulterius dividi nequit, annus erit aurei numeri. Sic hoc anno I 78 . aureus numerus erit XVIII., quia si anno 178 . unitatem adjeceris, annumque 178 . hae unitate auctum , seu annum r78 s. per XIX. diviseris, indivisus supererit XVIII. qui proinde aureus numerus erit. Aureum porro dictum volunt, quod Α-thenis numerus Cycli Lunaris quolibet anno occurrens aureis litteris inserisbi soleret.
AURIFLAMMA , Vexillum S. DIONYSII a Regibus Franeoram ad eius sepulchrum , vel etiam ab aliorum Martyrum altaribus sumi solitum in bellieis expeditionibus, ut felleior pugna eget. AURI PHRYGIUM. V. MITRA . AUTHENTICA, Hebdomada Major in Lectionario Gallicano, quod exhibet M AB ILLON. de Lituet. Gallis. p. 118., quemadmodum apud Λ MALARIUM . AMBROSIANIS quoque Muthentiea etiamnum ea hebdomada dicitur. Hinc illis Feriae secunda, tertia, & quarta post Dominicam Palmarum dicuntur Feriae in Mathentisa , idest majores ae digniores, habita scilicet earum eum aliis Quadragesimae Feriis comparatione. Illis autem tribus diebus coloe rubeus adhibetur. AUTHENTICUM. Liber erat, quo Antiphonae de Responsoria eontinebantur . GUIDO Diseipi. Fars eap. o. Dieant Antiphonam per ordinem , sicut insertae sunt in Authentiso. Vide etiam eap. XXVII. or XLI. AUTOCEPHALIA. Graeea hae voce utitur ANASTASIUs in D No, & in S. LEONE II. T. I. p. 17 aso. latine est exemptio. Nempe αδτο αφαλιας iure gaudere a Graecis dieebantur Episeopi, qui liberi, nee ulli Patriarchae obnoxii erant. AXIOMATICI, in dignitate e stituti ex Graeeo AXIOMA , latine DUGNITAS . ANASTASIUS eo vocabulo utitur in HADRIANO II. T. III. p. xasa AZYMATAE, qui in Eueharistia conficienda arymis utuntur. Christi ni latini ritus ita ex eontemptu a Graeeis appellabanrur, quia in azymoco secrabant. coate subsannando Aomitas vocare. LEO IX. in epist. ao. AZYMUs, panis sine sermento. Cl. SIRMONDUS in singulari disquia sitione de Momo statuerat, panem sermentatum in Ecclesia Larisa multis saeculis adhibitum in Missa svisie, & Λzyma Notiari schitiatis temporinoadum Disit L m by Corale