L. Coelii Lactantii Firmiani Diuinarum institutionum libri septem proxime castigati, et aucti. Eiusdem De ira Dei liber 1. De opificio Dei liber 1. Epitome in libros suos, liber acephalos. Phsnix. Carmen de dominica resurrectione. Item index in eunde

발행: 1535년

분량: 893페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

laeta ara

I in

162쪽

LIB. II.

rebus stur diuersis, ae repvgrantibus homo seu las Is, sicut ipsi mundus ex luce, ac tenebris, ex vire, morte. quae duo inter si pugnaere in homine praerepit; si se animis steterauerit, quae ex Deo ariturdit Immorralis, in perpetua luce uersituris autem corpus ut in coit antinum,dinomas βιiecerit; sit in tenebriι sim

puer ris, in morte. tius uon ea us est,ut iniustis animas extin Pat,omni ,sid ut pumat in aeternum. Eam poenam, sicundam mortem uomnamus quae sipsa perpetua, sicut immortulidis. Primum sie

desinimus. Mors est naturae ammantium dissolutio. velim. Mors est corporis,animaeq; sidumo . Secunda uero sic. Mors est aeterni doloris perpessio . vel ire. Mors est animarum pro meritis ad aeterna sipplicia dammtio. Haec murus pecudes uon attinIt: quiarm animae monex Deo con tes,sid ex commum aere, morte sti ntur. I n hac iItur socierete coeli, atq; terrae , quorum l

Dei in homine expressa est,si periorem partem te nent ea, quae Fors dei, animis scilicet, quae domni corporis habet:instriorem tem ea,quaesivi diaboli, lcvrpus utiqκe. quod quia turrenum est; ammae debet lesesibiemim, sicut terra caelo. Est enim terra quus lurisiuium, quo tunquam do alio temporali syritus lcoelestis uretur. utriusq; officia sunt,ut hoc, quod est ex loelo,'Deo imperet; illud uero, quod ex serra est, L - diabolo struiat. Quod quidem vonbunt hominem mea quam Sallusti κ . qui ait. Sed omnis nostra uis in a I

Ams, tarpore sim est. anim imperio, corporis frui. no, Is utimur. Recte,si ire uixist ut locutus est. Ser

164쪽

LIB. II. e thraea, cum dicit.

Verum quoniam haec extrema sans; rem is extremis operis huius parte trambinus. N sic ea, q prima sitis, explicemus. Mors itdiq; simis est hominem secunda; Dei sententia quod et Sibylla ira cur nesso docet,dioens.

sic secti boni nis uita est temporari Ad tumen timui, vae m nulti annos propaturetur. quod diuinis literis proditum, per omnium scientiam publimium cum rvarro Uon ignoraret; argumentari mam est,curpurerentur antiqui nulli annos utchlase. Ait enim,apud

Aeraptios pro annis mensis haberi, ut non βtis per xij jigna circuitus sciat annum , sid luna, quae or- bem istum signfrum xxx dierum statio isti strat. quod argumentum perstime fisim est . Nemo enim tunc miresimum annum transtress est. Ninevero qui ad centsimu peruenium; qucd sit sepissime: nulliceri ac ducentis menMus ui m. Et authores idonei tradumt,adox an os perveniri Alere. Sed quia ignorabat Varro, cur,aut quundo uitabo rus esset dinumnum: si di nuit; cum saret mire quadringentis mensibus posse uiuere hom nem. Deus auit m p Ilia, cum videret orbem terrae malitia , Iceleribus oppletum latuit humanum vnias diluhioperderer sidramen ad multitudinem reparanda deligit inu, quod

165쪽

DE ORIGINE ERROR IS. corruptis omnibus sinPlare iushmesipererat exemplum. Hic cum sexcentor eoet anuorum ; fabricα-nit arcam,sicut praeceperat ei Deus , in qua ipsi cum mniau,ae tribus fi*s,fontems nuribrus struatus est; cum aqua umue Θs montes altissimos operuisset. De inde orbe seram, execratus muJtiam prioris siculi Deus,ne rursus lonymia uitae, causa esset excogitan dorwm maloris paulatam per sinPlas propentes monuit hominis aedium ais in centum σ xx anms metum collocauit, quam transtreri mon liceret. Ille uero, cum egressus esset ex arca, ut sanctae literae do cem,terram studioste colvit; atque uineam Aa mnusiuit. Unde arIumtur, qui authorem uini Liberum putant. Ille enim non modo Liberum, sed etiam Satur m , atq; Vranum mitis antro pit aetatibus qua ex niuea cum primm fructum oepiset; laetus β-ctus, bibit usque ad ebrietatem, tacuit dus. Q 'od cum uidisset unus ex siliis, cui nomen fuit Cham, ii texit patris nudiretem: sid egressus, etiam Iratribus indicauit. At illi sumpto pallio, intraueruns aversis uultiblis, patremq; texeruivi. Quae cum se .cta recet uisci pater; abdicavit, atque expulit Ii-'lium. At ille pro uilis in eius terrae parae considit,quae nunc Arabia vcminritur. eas terra de Dominesio chandam dicta esti m po bri erus Chananaei. Haee Iule prima gens, qNae Dem euorauit; qlioniam princeps

eius, Ir conditor cultum Dei a patre uon acrepit, mlesctus ab eo. itaque guorantiam diui ruditis mι

ribus ab reliquit. Ab hac vente proximi quis populi innitituesue increscente suxerulis. Usius autem para

166쪽

LIB. II. cytris posteri, Hebraei dicis; peras quos relipo dei resiis die. fido ab his postea multiplicam in inmensi mnumero, clam eos angustue locorum sitorum mpere Gnpossent; tum adolestentes vel nussi a parentibus, vel μαθonae,mm reru penuria muret,profligi ad quaerarendos sibi nouus siris,huc atque istuc istes omnesi uis orbem Dium replerunt', a thrpe sancte

radicis avus, vos sibi mores, ac σημεια pro arbitrio condiderunt. Sed ommum primi qui Aeraptum Ompaueruns coelestia sistiare, atque adorare coeperunt. Et quia ne i do alijs tegebantur propter aerisqvilliditem nee enim ullis in ea repone nubibus Fab- sexitur coetu cursus βderum, dictus Greue runs dis ea sepe neuerantes, curiosilis, alapi liberius inmerentur. Po a deinde portent iras an multaem figura quas colerens,commenti sim, quibusdam prodigiis indum quorum mox authores aperiem s. Carateri autem,qui per terram distersi fueruns admirantes elementu mundi, coetu Alem, terram, ire, ne

ullis imagin ibu ac temptiu uenerabantur; his fa- erificia in aperfn celebrabans; donee processis temporum potentissimus regibus templa sin Iachra poemrum eas, uicti s odoribus colere in litueruns scaberrantes a votitia Dei,vntes esse coeperun . Errandurtur,qui Deorum cultus ab exordio rerum suise contendans, priorem esse gentilitutem, quam Det reli Iovem. quam purens posterius inverem quia fontem, atq; origruem uerimns euorans. Nuc ad principium

-m coepist increscere,providens Deus, ne faudibus

167쪽

DE ORIGINE ERRORI s. μου Diabolus, cui ab initio terrae dederat potestate,vel corrumperet,uel distergeret bonuras,quos in exordia fecerat; sit angelos ad tutelam,cultum, Irtinis humani. quibus quia bόerum arbitriu erat datum,praemcepit ante omnia ne terrae contagione maculati, Absentne coelestis armiferara dignitutem sicilicet id eos farere probibuit,quod sciebat ese secturos,ut ueniam steram re non posvi Itus illos cum homnibuS commorantrado nator ille reme fallacissimus,e6uetudine ipsa paulatim ad uitia pellexi re mulierum congressibus irim quinduit. Tum is caelum ob perare,quibus ste immorasierans, no recepti, ceciderunt is terram sic eos Diabomius ex angelis Dei suos fecit satellites, ae Onistros. Q ut autem sutu ex hisprocreati; quia nes angeli, shomines fuerunt, sed mediam quandam naturam gerentes vosmi ad inferos recepti,sicut in coelum parentes eorum. Ire duo genera daemonam se Antiunu coelesse,alterum terrenum. His vi immundι θiritus, loris,quae geruntur, authores. quorum idem Diabolus est primorps. unde Trismegastis istum διώ- uectat. Daemonas autem grammatici dictosatura, quasi δήωμονα , idest peritus, ae rerum scios. bos autem putans Deos esse . sciunt illi quidem futura multa, sid non Oia; quippe quibus penitus consilisi Dei scire no bat. ideo Aolent restosa in ambigues exitus teperiare. ξ os poetae et sciuiespe daemonas et loquutur. Hesiodus ire tradit.

Qiuod iorirco dictum est quoniam cul'des eos bum

in .

168쪽

L IB. II. Tomo seneri Deus msierat. sid ipsi, cum sivi perditores homuum; custodes tumen se uideri uolunt, ut ipse oolantur, π Deus non colatur. Phil ubi quos de his dixerunt. Nam Plato etiam naturas eorum in f)mpo sis exprimere condius est. Et Socrates esse circu si assio

duum Lemona loquebatur ' qui sibi puero adhesipet;

cuius arbitrio, tufa uim regeretur. Malorum quos ars omnis,ac potentia horum astirationibus consint. a' quibus inuocuti, visis hominum praesulis οἴ- eaerantibus sellavi ut non uidean e quae An , uia dere si putens illa,quae non sunt. Hi, ut dico I ritus

condimnati, ac perditi per omnem terram uagintur; olanumperditionis suae perdendis homnibus operirantur. ire s omma Udqs audibAS, erroribus complens. adhaerens emm singulis homnibus; omnes hostiatim domos occupans; ac sibi senioris nomen assumunt sic enim latiuo sermone daemonas interpretatur. Hos in Alipenetralibus consecravi his quotidie merum profunduns, scientes,daemonas uenerantur, quas terrestres Deos, quasi depulpores malorum,

quae ipsi ficunt irro ivi. Qui quoniam simi sti

ritus tenues,et incomprehensibiles, insinuans si corporibus hominum, detulae in uisseribus operti, ualetura dinem uitiavi morbos cilans ; fomnsis arimos terrens mentes furoribus quatiunt,ut homjnes his malis regine ad eorum auxilia decurrere. Quarum omniufallaciarum ratio expertibus ueritutis obstura est. Pro

169쪽

DE ORIGINE ERRORI s. dem sed uis a quibus κmentur quos manus Dei potes excelsa non protestt; qui proni sunt a secramentare ueritatis. I bs autem, idest cultores Dei metuunt. cuim nomine adiurati de corporibus excedunt . quorunerbis,dinquam flagris verberati, no modo demorussse esse confitetur sid etiam uom in sua edunc ista, quae in templis adoranturqvod plerumque coram mis foribus sali fauns, non utique in opprobriis religionis sed bo ris sui. quia nec Deo, per quem adiurantur neci hs, quor- uore torquentur mentiri pose sumi. Ire ρ maximis sepe ululatibus editis, verberarisi, ardere, iam fame; exire proclamans . tantum babet Dei cognitio,ac tu litia potestitis . Cui ergo

orere possui ut, nisi iis,quos habens in tua pote'te Deis

nisi affirmat eos Hermes,qVi cog uerint Delim, non rentum ab incursionibu3 daemonum ludis ese; verum etiam ne fim quidem teneri. μοι. inqsiit, pus/

β α. Qi id sit autem εὐσεβέα. alio lono his uerbis te latur dicens. η ερ ῶσέβι α γνωσίς ἰς α θεου. Asile pius qVos audirer elim,eandem sententiam latius explictuitis illo sermone perfecto. quem Aripsit ad rem Iem. Vterq; vero daemonas esse affirmat inimicos, revexamres hominum: quos ideo Tri' Istus λονς πονηρους appellat. adeo uon 'uorauit ex coelesbsus deprauams terrenos esse coepity. Eorum inventa sit, ne astro 'ona, arusticina, au Pratro, si qua dicuntur oracula π necromantia, ars ma-

170쪽

L IB. II. Prum, quicquid praeterea malorum exerrent bomi nes uel palam, uel ora te. quae omnia per se sese sens; ut si ila e thraea restitur.

sed iidem ipse tbores praestentia siua siduivi, ut vera

es eredantur. Imbo utim creduirtutem mentita di uimtute deludans, quod illis verum aperire non expedit. Ηι An qui maIves, lachra fingere do-oserunt; qui, ut hom m mentes a cultu veri Dei viserterenι,π sictos mortuorum rePm utilius, omnam exquisim pulchritudine istur, conscrari s fecerunt; illorrum sibi Domina quasi perstras aliquas induerunt. Sed eos may, q,quos uere mal oos utillus appellat, cum artes βιαε execrabiles exercent,uerusi s uominibus ciens, istu coeleslibus, quae is literis sanctis temtur. Hi porro inces b, ae 1 I ljuritus, ut turbent omnia, errores humanis pedisribus in undans; eruns,ae miscens sessi cum ueris. Ipsi emm,coelestri inustos finxeruns es, unum reum omm Iouem,eo quod multi Dis duritus angelorare is coelo, unus parens,ac dominus ommum Deus: sed ueri tu&m mentitis uomnibus involutum ex oculis abstiterunt. Nam Deus sui principio docui neque Nomine, cum μlus si evi: neque angeli, cum sint mmormies, dici si Deus aut patium tu utit uolunt. quorum unum, Alims of κm est seruire nutibus Dei; nec omni- quicquam,nis iussu ejusscere. Sic enim mund reo 2 Deo dicimus,ut i reclareprouinciam.miim apparitores nemo βοω esse in regenda prouincia dixem

SEARCH

MENU NAVIGATION