L. Coelii Lactantii Firmiani Diuinarum institutionum libri septem proxime castigati, et aucti. Eiusdem De ira Dei liber 1. De opificio Dei liber 1. Epitome in libros suos, liber acephalos. Phsnix. Carmen de dominica resurrectione. Item index in eunde

발행: 1535년

분량: 893페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

inter si uniuersi. v nde autem disii phra eius sum δε-sendat,quam crinum babeat explicundis est. Uidebat Epicurus bonis aduersa simper adridere,pauperraretem,labores,exilla, carorum almssiones; malos contra, beatos esse, uri polrnna,honoribus affici uidebat innocetiam mnus tutum scelera impune commiti:

sidebat, sine delectu morum,sine ordinae,aeda Frimm ne annorum sevire mortem; sed alios ad fenectutem peruenire alios issentes rapi;alios iam rebustos interire alios in primo adolescentiis flore immaturis su neribus extinPi,in bellis potius meliores uina, perire maxim ararem commouebat, bomnes in primis retipsos grauioribus malis affici:iis aurem, g aut Deos omnino ueghaeren , t non pie interemi uel minnora incόmoda emre,uel nulla: ipse etiam sepe rempla Iulmnibus conflagrare. Quod Lucretius queritur,cum dicit de Deo. -Twm fulmina mirent: aedeis Qvsi sari disturbet: ira desieris recedens, t

saeuiat exercens telum: quod sepe nocentris Praeterit,exarimatq; indiguos,ins merente s. t

Quod si uel exigvam veritutis auram colligere potu pet; hmnqua haec dicere aedes istu suas disturbare euideo disturbet,quod non suns sitie. pirelirumqued est vomanae urbis, re religionis input summum; non sint l,sid sepius fulmine ustum conflagraviit. Homines autem ingeniosi quid de hoc exi limauerint, ex dicto Ciceroms apparet: qui ai diuinitus extitissi illa flammmum,non quae terrestre illud de cilium Iouis dele

re fid

ut i

dist

222쪽

LIB. III. 'pret; se quae sibi ius, muniforntims deposieret. Qia de re etiam in libris confulatus Fi eadem dixit,

quae Lucretilis.

Nam pater altisonans stellanti nixus obmpo, Ipsi Faucis arces,atq; incl3tu templa petiuit, It cupitolinis iraiecit fidibus ignes Pertinaci ergo 'utina non modo um, miestitem sneri Dei non intellexeruns; sed etiam impietatem sivi erroris araxerunt; qui templum coeleth iudicio sepe damnatum resbtuere conura ses omne contenderint. Cubaec lytur cogareret Epicurus earum rerum uelut iniquitute inductus sic enim musam, ratio m --randi uidebatur existimauit nullam esse providentiam.

quod cum sibi persuasisset; si repit etiam destndedum.

e in errores inextricabiles se ipsi coniecit. Si enim prouidentia nulla est quo modo tum ordinate,tum distosite mundus efferius si Nulla inquit, distositio est. multu enim secta sum aliter, quam feri debuerum .et inuenit homo diuinus,quae reprehenderet. M a sin Pla s uumret ref ere sicile osknderem, nec sapienis rem hune fuisse, nec sanum item si nolia prouidentia

est quomodo animalium corpora tam prourdenter ordi tu sim, ut singula quaeq; membra mirabili ratione dispositu ha Hycia conferuens s Nihil, inqui in promereandis animalibus prouidentiae ratio molita est numnes oculi Adb suns ad uidendum; neque iures ad aώ-diendum; neq; lineua ad loquendum; mque pedes ad ambulandum et quoniam prius haec natu sum quam esse loqui, dire,uidere,ambulare Itali non haec ad sim natu suns sed usis ex illis nutus est. Si nulla pro

Lactantius. n

223쪽

DE F Α Ls A RELIGION a. videntia est; cur imbres cadum; si es oriuntur arbusti fronde vivi Non,inquit, fimper ammianti mussa ob suut: quoniam prouidentiae mhil pr M.fd omnia se a stonae feri, tuasse est. Unde ergo rus scuntur, aut quomodo furci Omma, quae Ierantur' Non est, inquit, prouidentiae opus. sene emm fe

na per inane volitantia ; quibus inter ste temere conglabatis,uniuersa Ig ntur, atque concre ivi. Cur igitur illa Don sintimus, aut non cernimus ' Quia nec colorem habet,inquit, ec calorem ullum, e odorem;

saporu qaoque-bumoris expertia An tum misnum,ut si mri,ac diuidi nequeant. Sic eu, quia in primopio 'sem Moeperat,m quentium rerum necessitus ad deliramentu perduxit. v bi enim fiunt,avit unde isti corpuscula t cur illa nemo praeter unum Leucippum βomniauit a quo Democritus eruditus,haereditum rem stultitiae reliquit Epicuro . Qesae si si vi corpUcumla, quidem Folida ut dicuns; μι oculos certe uenire posvi. Si eadem est matura omnium, quomodo res uarias epou vis vario, inquit,ordine, ae positione conmnenιuus, sicut literae: quae cum μι paucae ' uririe tumen collocutae, in merabilia uerba consciuias. At literae

narras 'rmas habens. I tu, qui haec ipsa primordia nam seu aster activi hamare; μns leuia . Semri ery, diuidi postras aliquid inest illis, quod e meat si istem leuia sn in humoris indigens; cohaerurere non posivi. Hamam igitur esse oportet, ut possine imuicem conari nari. Cum uero tum n uuis es dicuntur,ut nulla sirri acie disici ualeant, quomodo ba mos, uiat angulos habent i visos, quia earunt,necesse

224쪽

estposse diuelli. Deinde quo foedere laser si, qua mentae mutienimn ut ex his aliquid conssiuatvrs sis minveni ; nee mire rem diste teposnt. quia mon potest quicquam rationale perfrere rus ratio. Quam mutatis malui tae urinitus pote i ' sed properat oratio. His est ille, Qui genus humanum invia perduit omnes Restinxit hilas,exortus uti aetherius μι quos equidem uersius nunqua sine r u legere posm. Non enim de Socrate,aut Platone hoe saltem dioebat; qui uelut reges habenturphilsophorwm: sed de homisne quo sano, uigente nullus aeger ineptius dehra nit. Irus poetae inamspmus leonis lodiόκε mure non errauit,sed obruit obtriuit. At idem uos num libeωrat mortis. de qua haec ipsius uerba sint expressi. Quando nossemus; mors non est. quando nos no F mos mors est. mers ergo nihil ad nos. Quam argute

mi DPit quasi uero transam mors timeatur, quia iam senses ereptus est; ae von ipsim mori, quo sin-Fs eripitur. Est enim tempus aliquod, quo nos iam no simus et mors in uondu est. idq; sim uidetur stru es,cum mors ese incipit,et vos esse definimus. Nee sira dictum est. MORS misera nos.ad dis ad moriem est x L hocesi morbo iubesiere, it li mneti erru corpore excipere,ardere igni, dentibus be- haru laniari. Haecsin quae timenturivon ga mortem a fra sed quia dolore magnum. Quae res potiu3 et d ut dolor malum sit. Ommum, inquit, maloru ma-xmu est. Qui ergo non posm non timeres id quod monem anaeredi aut efficit, tu est nilqs latum

225쪽

DE T ALs A SAPIENTIA. illud arPmentum fit um est'quia uon intereunt ammae. vere inquit.nam quod cum corpore rascitur; cum oorpore intereat,neasse est. Iam sῖperius dixi differre me hunc locu melius,et operi ultimo referuare; ut hac V curi persuasiouem , siue illa Democriti , siue Di rearchi luit; π aTιmentis, σdiuinis aestimoniis re darPam. Verum ιlle 'rmse impuniretem uitiis Fau 'opondit fisit enim turpissimae uolupaetis asyrtor. cum tuis capiendae musa, uisor boimnem pudiuit uuli,cum hoc a firmari audiat; uitiis, saliribus ab Zneate Nam si periturae sunt anιmae; apperemus diuitia3,utem ues βι auitates rapere possimus. quae si nobis desans; ab gs,qui habent, feramus clam, io, ut eo maIs si

humanas res Deus niallus curat,quandomne stes inmpunitatis arriserit, rapiamus, nere f. Sapientis est enim, mulcserere si π utili sit, tutum: quoniam siquis in caelo Delm est, non irascitur cuiqOm. Aeque stulti est, re benOrere: quia sicut ira non commcue tur ira nec gratia renyrar. Voluptatibus isetur, quo quomodo possumus, erutamus. Breuiemm tempore imili erini vis omnino. Ergo nullstm diem,nullum demque

tempor. puniti m fluere nobis sine uoluprete patia mur ve, quia ipsi quandos perituri sumus; id ipsam, quod uiximus,pereat. Hoc ille tumetsi non dicit uer-bo,re Minen ipsa doret. Nam cum disturet, omnia se pientem sua mus prere ad utiliretem iam refert o-mma,quae asti.Iresi qui audit haec flayna nee bonι quicquam faciendum putabit; quo mam bene serere ad utiliae tem stemit abeusm: Me 2 'lere ab hnendm; quia male icio praeda coniuncta est. Archipiram quise

ri t

226쪽

T IB. III. ' Quum,ue latronum ductor,sishos ad grassandum maehortetur, quo alio siermone utipotest; quam ut eadeῶ-mt,quae dicit Epicuru38Deos nihil curare; Non ira, nogratia αηF. Uroru poenas non esse metuentis; quod animae post mortem ocridant; nec ulli omnino sint inferi:uoluptatim esse maximum bonam: ntistam esse humanam societatem: sibi quens consilere: neminem ese, qui alterum diligit, nisi sua musa : mortem non essem tuendam forti uiro, e nil dolorem, quin, etiam

si torqueatur, si uratur nihil se curare dicat. Est plane, cur quiquam putet hanc uocem hiri esse sapientis, quae potest latronibus aptissime comedarit Alij autem oen raria his disserunt siperesse animaspost mortem. hi sint maxime Int,avria, ac fici. quibus etsi ignoscendum est; quia uerum sentiunm: n posFm εια

men vcn reprehendere eos quia non scientia, sid c uinciderunt in ueritutem. idi s in eo ipso,quod rem fientiebanw,aliquid errarunt. Nam clim timerem argumentum illud, quo obsistur, orse esse, ut ocridans animae clim corporibus, quia clim corporibus nasiuntur:dixerunt uon nis ci ammas, sid insinuari potius in corpora, de aliis in alia migrare. Non pulauerunt ali-str fieri pose, ut Apersitu animae post corpora, tus ui deantur fuisse ante corpora. Par igitur, ac prope simι-lis error est partis utri si . Sed haec in praeterire fisest illa sin futuro. Nemo enim vidit, quod est verissimu,

sci a1umus, nό ocridere: qui inr id fieret, aut quae ratio est homines tincteros. Multi ergo ex sy, quia aeternas esse animus os imbuntur; tanqua in eoe

227쪽

D E FALSA fAPIENTIA.cleat es,ut CP sippus, ut Zenon,ut Empedocles qui si in ardentis Aetnae stemm ntempesti nocte deiecit, ut, cum repente uon apparuiset, abisse ad Deos erederetur:σ ex Romanis Cato, qui fuit in omni sua ui-

ει Socraticae urinitatis miretur. Nam Democritus ira

alia fuit persuasione. Sed tumen sponte Aua leto misput obuius obtulit ipsi. quo rubii saliratira feri postst. Nam si homicida, serius est quia bo nis extin- Elar est:eidem sceleri obstrillas est, qui si nemi; quia

homne Mint. Immo uero maius esse id scinus exi*mand est, cuius ultio Deo AlsFabiaret. Nam sicut is hane vitum no mostrasto te uem mussitu rusi ex hoe domatio novortis,quod tuendum nobis assignatum est; ei Ie iussu nobis recedendu est,qui nos in hoc corpus induxi tundiu habitaturos, donee iubeat emtti . si uis aliqua inferatur,aequa mete id streἐκ est; cum ex nincta innocentis amma inultu esse non possit; habea-

sq; uiusce magnum cui Aoli uindicta integra si est. Ho adae intur illi Oes philo hi ipsi Romanae sapietiae priscrps cam. qui ante quιm se occideret per sense Platonis libra dicitur,qui est Diptus de aeterni tute animarum ad summu nos philosophi authoruritate compusis est. hie tamen aliquam moriendi musam uidetur habuisse,Odium struitutis. Quid Ambraciotes ille qui, cum eundem lιbrumperienset pro opitem si dedit, nullam aliam ob causam, nisi quod Platoni crediditi Execrabituprorsῖs,ae funenda doctrina, si abisti homnes i uitu. Qisod si irasset Plam, atque domibet,a' quo,σ quomodo, ' quibus,et quae Ob dicta, quo tempore immortalitras tribuaturi uec

228쪽

LIB. III

. Icio

Cleombrotum impegiset in mortem uolum aeriam, e Catonem; sed eos ad uidim, σ ad iu*tiam potius erudisset. Nam Cato uidetur mihi musam quaesiρ si moriendi , mon rem ut Caesarem fugeret, quam ut Stricorum decretis obtemperaret, suos sectabatur; omnens Iuno grandi aliquo favore elarifctaret. cui quid mali acridere potuerit, si uiueret; raon in uenio. C.enim Caesar , ut clemens erat, nihil aliud efficere uolebat, etiam is ipseo belli ciuilis ardore;

quam ut bene mereri de Repub. uideretur, duobus epistimis ciuibus,Ciceroue Catone , siruritis. Sed redea mus ad eos, qui morbem pro bouo luridans . De uris quereris: quasi uixeris, arat unquam tibi ratio consti- serit,cur omnimo sis natus. Non ne igitur tibi uerus tiale,re communis omnium pater Terenna m illud iurire increp erit' Prius disce, quid sit uiuere si diss)lict-tituita tum istoc utimr. Indignaris te malis esse Abiectum: quasi quicquam in rearis boni, qui patrem,qui dominum,qui regem tuum nescis: qui quamuis clarissimam lucem intuearis oculis; minae tamen OecVs est et

m pro undis Uvorantiae tembriis iaces . quae lus rantia escit, ut quosdam dicere non puderet,iccirco nos esse natos,ut scelerum poenaes lueremus. quo quid delirius dici possit,non inuetuo. Vbi enim,uel quae scelera potu mus ad nere, qui omnino non fuimust Ni-

si forte credemus inepto illi feri; qui ste in priori uidit

Euphorbum fuisse mentitus est. Hic credo, quod erat ignobili genere natus semiliam sibi ex Homeri cur rubus adoptavit. CP ram, singularem P tbagorae memoriam. sieram oblitiionem vostru omnium

229쪽

DE FALs A SAPIENTIA.qui nesciamus, qui ante*erimus. Sed fore si uel eris rore aliquo, uel gratia sit effimm ut ille solus testum gurgitem Non aingerit, nec obliuionis aquam lusinu rit. videliori sinex urinas sicut otiose ani Mae folino

fibulas tens insentibus credulis finxit. Quod si be, M sinsist de ijs, quibus haec locutus est si homines eos

exi bmisset: nunquam sibi rem petulanter mentiendi licentiam uendiarst . sid deridenda bonurus leuissinu meus. Quid Ciceroni secremus qui cum in principio oonsiolationis De dixisset, luendorum scelerum musa nasii homines: iterauit id ipsum postra,quasi Obiurpns eum, qui uitam,paenam mon es putet . recte ergo prositus est, errore,ac miserabili ueritatis ignorantia si reneri. At illi,qui de mortis bouo diis sture ira, quia nihil ueri sciunt, sie argumentuntur. Si nihil est post mortem est malin mors; a re erim si um mali. Si autem sipesumi ammae ; est etiam bonum,quia immortulitus sequitur. Quam sintentia Cicero de legiόus sie expumuit. Gratulamurq; nobis, quoniam mors aut metiorem , quam qui est mmis aut certe non deteriorem allatura est sintum. N anisve mrpore animo uigente, diuina utre est; sensu ατα

renae, nihil pro ficto est mali. Argute ut sibi uidebari rur,locutus est quasi ribiles aliud possit. Atqui utrus

hue Apim est. Donetvi enim diuinae literae, extium

qui animus,sid aut pro iustitia praenuo affici t poena pro sceleribμs simpiterna. Nec enim dis est, aut eum, qui sceleratus in utre siliciter fuerit, flere quod me:

merce

dui eum,qui ob iushnam rrimus fuerit Fa de fraudari. Quod adeo uerum est,ut idem Tul

230쪽

lius is conssolatione, non ea sem sedes incolere iusis ais impiostr edimuerit. Nec enim omniueus, qui ijdem ιllisapietes arbitrati Fuim eundem cursim in

lis patere. ram uitiis, siceleribus condi natos de prim in tenebrariatque in cae iacere docuerunt m-stis autem animos, puros,finxDros, incorruptos,bonis etiam ' dijs,atque artibκε expolim leui quodam, σfelli lapse ad Deos, idest ad naturam Fi similem per-

uesare. finientia Deriori illi argumendi repu-grat. Istud enim sic assumptum est, lanqμα necesse sit,

omnem homuem natum, mortulim te dorari. Quod intur erit discrimen uirtutis, ac sceleris, si nihil instr- est,utrum ne Arisbdes sit aliquis,an Phalaris' utrum Care,an CatilinatSed hanc repugnantiam rer senutennarumsusn cerrit,nisi qui te tueritutem. Siquis stur s rogr utrum ne bonum sit mors,an mutum; restondebisnuue,qualitatem eius ex vitae ratione penridere. Nam sicut uim ipsa bonum est,si cum virtute viis nutur malum i inm scelere sic mors ex praeteritis

uitae ambus pon eranda est. Ire sit, ut si uitu in Dei religione transacta sit mors malu non sit quia translatio est ad is moroeliantem. Sim aliter, malum sit, ne rese est 'quoniam ad aeuerra ut duxi pplicia transemittit. Quid e o dicemus, nisi errare illos, s aut mor em appetune,rens bovum, arat uita JIvim tang trem Nisi pμm iniquissimi, qui pauctora mia non

siquidsrte bis amaritudinis Deruenit:. se habet; uni tris van1 fuerit bene, si aliquando fuerit male

SEARCH

MENU NAVIGATION