장음표시 사용
421쪽
ρlicet,quam clut sine corpore. Cui similis est, qui cu De- uon ignoret, uiuit iniush. Id enim solum habet, quod est Ammum sed frustra quonia uirtutibus tuns membris eget. Istit ut sit uiuum,ac sensibile corpus,et agnιtio Dei necessaria est,quissi mput; ommes uirtutes, quasi corpus. itu siet homo perfectus, ac utastis; sed remen βmma omius in capite est. quod quavis tan're non potest sine omnibus, sine quibusdam tumen porest. Et erit quide animi uiti m, ae debile,sed tumen uiuet sicut re is,qui re Deum nouit, o in ali qω reperat. Dat enim ueniam pectatis Deus. Iressine membris aliquibus utili potest, sine crepite nullo modo. Haec res esticit, ut philo Dbi, etiam si natura sim boni, umen nihil βam,mhil sapiat. Omnis doctrina, uirtus eorum fine crepite est ' quia De- nsiunt; qui est uirtutis,ae doctrinae caput : quem qui no et o
Hi, licet uidea caecus est,hoet audiat,*rdim, licet loquatur,etinguis est. Cwm uero nondirerem rerum, parentem s set uerit tune re uidebit, audiet,et timquetur. Habere enim c ut coepit,in quosimi sensi s mnes odilomti,hoc est oculi, aures, lingua. m profecto is uide qui ueritatem, in qua Deus est,uel Deu, in quo ueritas est, oculiue cordis a exerit: iue iudit, qui diuinMuores,ac praeceptu uitulia pectori μο alphit: is loquitur, qui coelelba disseren uirtutem, ae maiestntem Dei singularu endrrat. Quare Non est dubiwm, quis, ius si quisquis Deum non et uerit. omnesq; uirtutes eius,quas habere,ant tenere se pure in ista moristisi uia reperiuntur, quae est stom te brarum. Qua
propter inhil est, quod aliquis sibi gratulitur ι bra mam
422쪽
DE VERO C U LTU.nes uirtutes adeptus est quia non rentum misi'qui bovis praesentibuό mreat sed etiam flabus si neresse est, qui labores in utre sua maximos Asapiat in dissum. Nam demptu ste immortuitistis,quam Dem poliretur insina relistone uersantibus; cuius asequendae gratia uirtus appetenda est,re quicquid maloris am derit, perferendisn maxima erit profecto uanitus, obsequi velle uirtutibus,quae siustra homini cula tutes as-runsin labores. N am si uirtus est,es 'tem, exili
dolorem, mortems,quae timentur a caeteris, pati fortiter,ac lubire, quid tunde ira se bovi habet, cur ea propter seipsam philsophi dimivi expetendam Nimis μperuacuis, inanibus poems delectantur , quibus
linet aure tranquille. Si enim mortutis sane ammae,s uirtus disylum corpore nihil futura est; quid μImus attribum uobis,quasi aut ingrati,aut indigni, qui diuinis muneribus per amar QSae bona ut habeamus , sceleratae, impies uiuendum est; quia uirtutem, idest iustitiam paupertus sequitur. Sauus iItur Uon est, qui nolla ste maiore proposim, iis bonis, quibus eam
teri utuntur in utre,labores, cruciatus, inferias
anteponat. Si autem uirtus sui ab hu re fissime dicitur mi scienda est, quia constat, ad eam nasci hominem; si sese debet stes aliqua maior,quae malorum, laborum , quos perferre uirtutis est, magnum afferat, praeclarumq; βlatium. Nee aliter uirtus, cum per se dura sit, haberi pro bouo postst ; quam si acerbitretem fiam maximo bono pensit. Aeque non aliter bis bonis praesentibus abstinendum est,qu M si fias aliqua morator propter quae tanti sit π uoluptates Ormitere, σ
423쪽
mala omnia Asbnere. Ea uero niastasivi sona alia usis tertio docuis nisi perpetuae viis Hane audem praesem re quis potest nisi Deus, qui uirtutem ipsem propositi Ergo in Dei agmtione, mltu, rerum Ammauersiniuriis hoc est stes omnis,aestus homitus hie est sepi gradus primus,ut Hamvis quis sit uobu Aeris patri m αρlum pietnae debitae prostqvi r bula pareamus, huic deuotissime ferviamus; in eo promeren a Us omnis,et mra,et opera collocetur Dixi, 3d debeatur Deo:dicam nune, quid bo ni tribuendum sit:quans id ipsim,quod bo ni triόueris, Deo tribui tur, quia homo Dei simulachru est. Sed tumen primum vicium iustitiis est,coniumst cum Deo; fecundum,cum homine. Sed istud primum relino dicitur bde fecundsi ericordia, uel humanitas uo natur. Quae uirtus propria est in brum, cultorum Dei; p ea Ala uitae communis in si continet rationem. Deus enim, qui cie- seris animistibus sepientiam non dedit, turaliόus ea munimentis ab incus, periculo tonora unerauit. Homnem uero quia: duo, stantems 'rmouit,ut eum Biennaponus instrueret, dedit eι praeber eaeae ra hune pietuns asseum, ut homo bomnem tueaturi diligit, fueat, non ras omnia pericula eν acripiat, praestet auxilium. summum intum inter se bomis m uisculum est humanitus:quod qui disruperit, nerufrius, pariada exishmandus est. Nam si ab uvo
sendinet sinini; ideo maximum scelus putandum est , Odise hominem uel nocentem . Propterea Deus praecepit imimicitiad per vos tranqua sedendarisimper
424쪽
σόilibus seiuncus, antra pro domibws haberent bestiis, fritoribus ammalibus praedae μέν commemorant. Tum eos, qui aut laniati usuram, aut laruariproximos uiderans, admonitos periculi Ai, ad
alios homnes decurrisse praesidium mploras et primo natibus uolanentemFam ct moe ' deinde sir- motus initia tentus; ac sinvitis quibu3s rebu3 ---na imponendo,paulatim loquendi perstos rationem.
Cum autem multitudinem ipsem uiderent mmrae besti esse turem oppida etia coepis inanire uel ut quietem noctis tutam sibi scerent uel ut incursioues,atque impetus besbarum mon purandosed obiectis aggeri-bM arcerens. S ingenia hominibuε indigna, quae has ineptias protuleruns mora atq, instrabiles,qui stil ntiam seam literis, moriaeque mandauerum. Q si cuviderent insitis quoa animalibuε ingemtam eseratio nem uel conueriendi,vel mulsem appetendi, uelperi
culi βyendi, uel mali maendi,uel cubicula sibi, latibula parandi, homines autem ipsos exstimuerint vim ni se exemplis admoneri,ae discere potuisse, qηid metuere sibi quid maere,quidserere deberens aut nu- quam in enturos interst Νis, nee loquendi rationem reperturos, nisi eos bestiis comedissent. Haec aliis
delira uisa sint ut βerunt)dixeruntqi,uon frarum laniatus musam μέν obeundι,sed ipsam potius humararitatem:itaque inter se congretiams,quia natura bo num solitudinis βpens, m communionis,ac βdelatis appetens est. No magna inter eos disireptuno est. Si quidem musae dsares An res eadem est. Potuit iv tur utruns quia non repugnui; sed tamen utrus μι-
425쪽
DE V ER O CULTU. D modo verum est ; quia mon per omnem ferram nunsant boimnes e terra rens ex dracorus alimilis denti π
Deo sectus scabeos uno Omms terra humauo unove complere est eadem sciliat ratione, qua rusus post diluuium . quod certe nevire raon possunι. Nulla igitur in principio sic laesi eiusmodi congreditioinee Mnqua fulse homines in terra,qui propter issantiam uon loquerentur,intei et, cui ratio non deest. Fimp s tumrmn , sta uera eo,quae otiosi, inepti fines sabulatur; ut eos potissimum sensibus,m μου rationibus refellain
s. Si hae de musia sunt bomnes congrediti,ut mutuis auxiliis imbecillitutem situm tuerentvrseaurrendum est intur bo ni,qui evat duxilio. Cum enim praesidii musa homines Acietutem cum bo nibus inieris sinxerint; foedus illud ister homines a priscipio ortus βιi imitium, aut violare, aut no construare, flum--m nefas putandum est . Nam qui si a prolando auxilio remouet etiam ab accipiendo si remoueat,
orse est; quia nullius ope indigere si puret, qui alterifam de pt. Huie uero,qui si ipsi disiciat, ae sirem
ut a corpore; on ritu homnis,sid strarum more iam Bendum est. Quod feri si monpotest,retinendu est' tur omni modo uisculum societatis humaenae; quia homosine bomne nullo mcdo potest uiuere. Retentio aκe societatis seόη innitus,id est auxiliu praestire, ut pes simus ampere. Sin uero ut illi alii distulat humanitumni ipsius musis est hominu congregitio homo rem te hominem debet agnoscere. Quod si strerunt illi rudes, ' adhuc Ieri bomnes, pararit nondu congi
426쪽
dita loquendi ratione: quid putemus hominitus expoliistis firmo rerumq; omnium comertio inter se copulatis, e sicientum, qui assueti bo nibitis, Alitudinem frae no posum' Conseruada est igitur humani- ωιδ homnes rem dici uelinus. Id autem ipsium conseruare humanire rem,quid aliud est,s diligere bo nem,quia homo fit, re idem,quod uos si si Difordia igitur,atq; dissensio uon est sicundum homnis rationem. V er-s est illud Ciceronis, quod ait,homnem naturae obedientem homni nocere uon posse. ergo si no-ine bomni,corura naturam est:prodesse intur bo ni, sicundum naturam si neces est Quod qui non scit,so vis se appellatione distoliat ga humanitatis o eiu est,necessitati hominis,ac periculo subuenire. Quaerire igitur ab iis,qui sem,ac nustreri uon putans essem sientis si homo ab aliqua bestia comprehensis avixiliusse armisti hominis imploret, utrum nefacturrendum putenr,an minime)Non μου rem impudentra, ut negent feri oportere,quod flagiret, quod exposcit humum
nisus. Ite si aliquis circumueniatur igni, ruina opprimatur,mergitur mari, flumine rapiatur m putem
hom=us esse, n auxiliari non sinit ipse homines putent. Nemo erum potest elusemodi perindis non essi ieritis. Immo uero et bo nis,et fortis uiri esse dicent, ferrare perimr u. Si ergo in ei modi insibus,qui perio in uitae homm asterum, suaurrere, humanitutis es concedun/:3dmuse est, curs homo friat Una al-vat currendu es uon putem 'm ae cum fimi paria natura cumissu casibus fortuitis, una,eandem star vitutem de oderens in illa dister vi quia non re
427쪽
ipsa uera,sed utilitute praestenti omnia metiuntur. Illos
enim,quos periculo surripiunt, sterant sibi gratiam
Telaturos. Egentes autem,quia non sterant perire arribitrantur, quicquid eiusmodi bomimbus mParrant. Hine est illa Plauti detes da sintentia. Male meretur,qui mendico da quod edat Nam Ο illud,quod da perit: Et illi producit uitum ad moeriam. At enim poeta 'rt si pro per ora locutus est. lQuid Marrus Tullius in sau officialibus ιιbrsidion neboe idem suadet no ese omni tarpendwm Sic enim dixit. Larptio,quae si ex re familiari, fontem ipsim benignitatis exhaurit; ita bonitate benignires follitur. qua quo in plures usus sis, eo nunus An nullsos uti possis. idem paulo post. Quud alitem est 'illius,squod libenter scias, curare, ut id diutius secere non
post ' videlicet profr sapienti e refrenat homines
ab humanitate: monet lint rem si liarem diligenter infladiant; maluaris arram, giusEtiam Oonstruare. Quod cum kntelligeret inhumanum estiacu τι- mox ex alio cupit quasi actus poenitentia,sic ait. No nunquam remen est latendum; nec hoc benignιtatis genus omnino repudiandum; m sepe idoneis hermi inbus egentibus de re si liari impertiendum Quid essidonei,'nempe iis,qui res h tuere, ac re si e gratia p6- .fnt. Si nune Cicero uiueret,exclamarem proste D. Hic hie M. Tulit aberra' a uera iustitia eamq; u uerboso labib; cum pietatis, humaniretis oscia metitus es. Non enim idoneis bon-nιbus tamendu est, sed quuntum potest,non idoneis . ad enim iust id pie d
428쪽
bumne sit,quod si e ste recipiendi siderismaee est Ma
ra illa, germana iushmi,cuius Folidam, expresesam elisem mistam tenere uos dicitis. Ipsi pluribus locis elam mercenariam mon es uirtutem, haeriues in libris legum tuarum, liberablutem gratuitum esse,bis Aerbis. Nec est dubiu, quin b,qui liberalia, bemg-nq;. dicitur, emi um,non fuctum sequatur. Cur erv idoneis potius iamris, m si ut psea mercedem recipias Te intur author ac praeceptorem'me, qui quis id neus uon erit, nuditate.siti, simae conficietur, nee ho mnes copiosi, ad deliciis ab dantes subueruenenltimae necessitati. Si virtus mercedem no exipt siprompter se ut dicitis expetenda est: ergo iushtia mirem principemq; uirtutum so pretio, Don tuo comodo aeshintra eis potissima tribue,iquo nihilsteres, Qv id perinsones elipsiquid membra instichipro homira tibi bais bendus est,qui quis ideo precatur, quia te bo nemputet. Abiice umbrcs illis,metnos i bilae; atsi ipsim vera,m' expressam te .laryre caeci debilibus,claum dis,desbtutis; quibus nis lamare, riendum est. inm utiles sivi hominibus d utiles Deo; qui eos retinet multu; qui stiritu dorat, qui luce digne tur. Foue rium is
tates lania. Qui sisnurrere perituro postsi si non si
currerit, otiarit. Uerum illi, quia neque naturam retinensiues,praemim in eo quod sit,sciuiis dum perdere timem,perduru, ω' in id,quod maxime Gliens , na- ns,ut quicquid laTaentur, t pereat omnino, cui
ad tempG breuis m prosit. Nam qui exiriam s*pem in ru nerim; qui constrvire humaniretem sine
429쪽
DE v ERO CULT v. damuο βο uolumi patrimoni a fundunt; ut intperitura, Iragilia sibi Oomparens; aut certe maximis μου damnis nihil connuantur. Q vjd enim dicendum est de uis,qui populari leuitute ducis,uel munis urbi bas Asteritaria opes exhibendis maueribus inpenduli nisi eos dementes, ae *risos; qui prae lana id populo, quod re ipsi perdans eorum,quibuS praestam
turbaonipiat. Irus ut est omnis uolupus mdum et breis uis,oculorwm maxime, aurium, aut obliuiscunturbo ues, alterius damna pro ingratis habetu; aut etiam ostenduntur,si non est libidini utilii sistifctsi: ut etiam homnes stultissim malum sibi malo compar erint visi adeo placuerint,nihil amplius, 3 inane suorem,paucorumq; dier- βbulas aspeq-ntur. Sic quotidie leuissimoris hominum patrimonιa is res Der cura proiiguntur. Num ergo illi sapientius, qui utiliora, diuturnilora ciuibus sis exhibenu manera' ij scilicet, qui publicis operibus extructis, memcriam
nomini Fo qMaerunt' ne isti quidem rem bonis sa inherram sepeliot: quia nec memoria quicquam mor- tug confert, uec opera eorum sempiterna seni: siquideaut uno tremore terrae dissipantur, π corruunι aut
frivim m mantur mandio; t b4hlialiquo impetu diruuntur; dut arae uetustate ipsa dissolum labuntur. Nihil est enim ut ait orator opere, Amm, quod non conficiat, re ob mat vetustis . Ad hae tu hila, lenires flore sirit quotidie magis. Illi era melius,qui tribulibus sis, aut clientibus larga-- fur. aliquid enim proclu homιmbus, ct prosint sed non est ilia uera, π iusta larguo, Beneficetra. n. lu
430쪽
est,ubicunq; Massitus non est. Perit ergo quicquid gratiis mus tribuitur non indigentibus, aut cum fomore redit, beneficenna non erit. Quod etsi gratum est ijs 3bus datur iustum dimen non si quia, si uon fiat,
ubit mali sequitur. Vatim igitur artum, σ uerum limberalitum olfestin est, egente atque mutiles alere.
Haec est illa perfrix iu btia, quae in lassit humumnam,de qua phius hi loqunntur, βcietatem. Hie di- Minarum maximus, ae uerissimas fuctus est, non mi opibus ad propriam unius uoluptatem, sed ad multorum salutem Don ad praesentem Fum fructum sed ad iustitiam,quae Aola non interit. Tenendum est im fur omni modo, ut ab officio Osiricordiae stes να piendi absit Om vino Huius enim operis, eficii memora a Deo est expetenda solo : vim si ab ho ne expecte iam non humanires erit illa,sed beunkj seueruratio; nec postst uideri bene in ruis, qui quod fecit, non alteri, sed sibi praesint; re adimen eo rei ut quod alteri qui sique prae*terit, nihil ab eo commedi speras, uere sibi praesist quia mercedem crepiet a' Deo. Idem Deus praecepi ut si quondo coenam parauerinlis , mod is in ad ibeamus, qui reuo re n posmi, σ, vicem reddere ut omnis ari s uitae nostrae Gn mreat sericordiae munere. Nee tamen qui siquam interdictu bi putet aut communionem cum armcis Ut curitatem
cum praxinis . sed uotum uobis Deus sol, quod sit
Gerum,m iustim opus; ire uos oportere cum proxi mu uiuere, dummodo niamus,illud ad homirum, hoe ad Deum pern re . P raecipvi igitur virtus est hosti