Ministrorvm Tigvrinae Ecclesiae, ad confvtationem D. Iacobi Andreae, pro defensione Brentiani testamenti aeditam, apologia

발행: 1575년

분량: 360페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

Persona praedicentur. Sicut etiam in homi greanima ratiocinatura numerat, corpus vide. tur, tangitur, Uulneratur, B tamen utrunque lde homine dicitur qui animo simul sc orpo. re constat, de anima autem non dicitur eam vi deri aut tangi aut vulnerari, neque de corpω-

re id sapere, ratiocinari, niimerare: ae anter manet vera unio animaera corporis quantis Uis quod Unius est, de altero non dicatur Sed

si iuκta aduersari sententiam ea est eommum , Ut quae ni naturae propria sunt absissueviIadasura de altera dicantur, tum dicerticdum erit animam mori, quando corpus moriritur: Eccorpus inuisibile esse quia animam cer nitur e quod quam absurdum c a sana ratio vine dissentaneum sit, omnes saeti ammaduertunt. Itaque cum constituam ras vera me perasonalem nionem diuinae 8 humanae natu ἄ3ae in Chrisς , qua diuinitas xllumaraitas in unam hypostasi conuenerrant, seruata triviosque naturae proprietate , sicut etiam animal re corpus, nom hominem sacrunt, retinemus

utiq; veram Sc genuinam Chauedonensis Concilii sententiam Anautem aduersari eandem retineant f nasuras vere distinguant , sustransfusione proprietatum diuinitatis huma

nam natiaram illi exaeqDant, id iudicio pikLectoris relinquimus. Et hinc quoq; apparet qMasyncere dcὰκ animo eo piant veram fmpliscem sententiam huius Concilij retinere, quod

292쪽

' Io Theodoretum virum sanctiam 8 absque eo 'Ο eouerca doctissimum qui huic concilio inter fuit E illius sententiam inscriptis suis diligenter Nplicuit, non Verentur Nestoriarium hoc

est haereticum nominare ac simili petulantiam r/Vigilium Martyrem, qui elial dem eoncili sens -- tentiam contra haereticos publico scripto defendit, per contumeliam Dormibia nominat. Nos autem Dei beneficio tam a separatione naturastrum Sc personae diuisione, quam ab bnegatiori. De Christi longissime absumus, ac multo longios, qliam ipsi a Nestoriaria separatione natu is rarum, d ab Eutychiana Proprietatum conia. sione absint. Carrerum quod in responsorie ad Brentiaanum Testamentum pios lectore mori Mimias. denud hic repetendum Pratam iis mei mira edi

Dina maiestatis qriod falso tribuunt binuitati, sibi ociatosῖς struagi paria ritur. Nam scriptial, ae sancita .d orthodo Noriam patrum testimois

ritis constat, corpus Dominii olim Iesu Christi etiam in gloria i ori esse biqiae. Haec enim estyna inter Praeci Prias different a naturaria, qtlas concili lam Chalcedonense integras seruari vult, quod diui a Christi natura ubiqrie est humainna autem finita 8 loco circumscripta vi Vigilius S Theodoretias diserte docet. Aduersari; vero quasi ricilla alia maiestas siti minis Christi, ε Veteres maiestatem instrum hactenus ignorarintdc praedicare negleκ erant, Vbiquitatem cor Poris

Maiestas Christi.

293쪽

pori, Chrisii nomine maiestatis ornarit, Ut quisquis nouo huic ipsorum dogmati contradi Ne vir maiestatem Christi oppugnare videatur. Ita terim dum hane suam maiestatem asserunt,ueriram lominis Christi maiestatem qui natura Deus est, simul etiam carnis et his veritatem Dora hoc suo dogmate obscuranti labefa. Aanro

CVm initio certaminis sacramentarii ust herus ubiquitate corporis Christi assere re coepisset mo Zumglius qui videret quor ita haec tenderent, Lutheriam grauiter mori si trictalia Terendo Martio niticam haeresim renoti et Si inquit in hac tua sententia contumacius . . perseuerando illud asserere perreκ eris quod ni . . mirum Chri iti Iesu humanitas essentialiter dc corporaliter praesens sit, ubicunque diuinita . . fuerit, eo loci Deo volente te redigem has , Ut Uel avniuersam noui Testamenti scripturam Hega . . re cogaris, vel Martionis haeresim agri 'scere. . Hoc in qua bona fide nos praestitia ros esse Polo licemur. Sed meliora de te speramia Liathere . quod nimirum infra itatem Dam agnit Urias esti&omne illud deserturuti quod nimio contea

294쪽

nitionis snu inflammatos commisiti diim tanta cum incommoditate de humana Christi natuαώ. 4ra discrere non es veritus. Ac Lutherus breui

postea ei edoctius eliqlo tendat Ubi qui ta tis adserito, quando vide 3 Schuenchfeldiu ea nadem ubiqDitatem asserendo Eutyclitana doctrirram ab inferis reuocare: ideoq; fere nulla deinceps ubiquitatis mentionem fecit. Postea tame Brentius B qui eum secuti sunt, Dori tantia publice ubi quitatem corporis Christi docuerunt. sed eam de e X cogi taeta reali comunicatione provi P Iietatum, qUa humana natura eNaequatur diui nitati comprobare conati int. Postquam vero

complures virili &docti, ε celeberrima Ais cademie Heidet Dergensis cyuittembergen ς'. atqueeκ papisticis logo ista diensis publicis scriptis demonstrarunt Nestorianam Eutychia anam, ε multas praeterea alias haereses ipsoru rex nouo dogmate confirmari d renouari, graui ter hac accusatione commoti se quidem purgaα re ab hoe crimine conati sunt, priora sua scripta commoda interpretatione ocusantes, sed qui aeram multa adeo clare contra veteris eccsesar do CTrinam asseruerant, eandem accra sationem alii

nihilominus urgere coeperunt Meos pro da marratis habere nil publice retractarent haereses Uas ante asseruerant id homines ambitiosi Rere non Potueriam, Q Uare ut se aliquo modo viciscerentia vicissim ad aersarios suos Arianismi Ec Macho metanismi publice magna acerbHaus damnare

295쪽

damnare Ceperunt quo iure autem quam edis id faciant mo viderim ras.

Post qua igitur Doctor noster Arii Sc Nestos

rij sententia eκposuit,obiter sane'ε frigide deae inde inseri Quaero itaqυ it a vobis Tigurini Masan uniuersia ob omni bis grati inglianis, Si Deui, ,

cum omni quod eti, iri sita naturax oprietati , ,hias, Massia mpta hia mana natura nullo modo τε re ipsa revere Trii quam commune, sed Prorsiis somnia ab humana naturaisparatim haber, Dio si quod nature inter se copulatae sunt,quo modo svelites iter loqui podectisqMam Nestorius locum stus eit Eqclidem sateremur nos coriui Ao es

se Screos, si ea assereremus quet nobis tribuit,sed in os omne com Graio Dem negare si paratio coimulioni hem Vel atra rariam vel proprietatum statue Propx ςxλ' re adeo mani teste talliam est, Ut tam impudendi

tem calumniam refellere nos qModa modo pudeat, quam tot piablica scripta nostra mendacii adsuunt. Oraod si ora aliunde tamen e Vigilii verbis quae ipsorum reali raris sioni prooprietatum diuinitatis in liram an irat cm OPPo-Iuimus, satis illi constare poterat nos nequa quam ea dicere quae salso nobis tribuit Scintati tem haec vigili verba, quae dent ophica Ppo sin mias κ ei uidem secrando libro Quia eniri, ' Verbum csi carne ita est ineκplicabili mo do vae

hi tu , y psu Verbia caro dicatur, licet Deridiae' si caro. Quia non est iti carne tua tu α't arcL '

296쪽

dieatur Deus die et non sit in Deitatis naturam mutata, sed Verbum propter carnem suam hoamo sit: dccaro propter Verbum Deus sit,&qui et ' quid est proprium Verbi sit commune cum car stat , 'ine,& quicquid est proprium carnis, si commu 'ine cum verbo, quomodo verbum 6 caro unus' est Christus Scina persona. Idcirco propter hac

Non actismus duos Christo .

Periona. Iacirco Propter communionem, quam salua naturarum Prq

prietate persona unio praestae, e verbum eiacarne, id citrilius hominis legitur deicendi A. lde coelo,cum solum Verbum sine carne descen derit, ε Deus legitur sepultus , in monumento tribus iacuime diebus, cum sola caro se pulta est. Porro quod subiicit nos Nestoriano more duos Christos sacere unum Deum, qui cum humana natura nihil commune habeat,nisi quod ineffabili vinculo huic unitus st: alterum hominem maiori potestate 5 gloria prae caeterissa rictis ornatiam, sed qui iam diuina maiestate nihil commune habeat ac sicubi haec illi tribuatur, id verbis tantum fieri per Allorosim hoc inquam eadem fide qua alia de nobis asserit, nos enim Dei beneficio ab hac impietate tam ab si

mulauam Iacobus Andrea a veritate: ac nisi eκ nostris scriptis haec probarit, nos aperteri P siam coram uni Dersa ecclesia calumniae domen adaci spiritu agi asseremus. Nos UnqHama

litam Christum Deum, aut Dei filium vi ali imi hominem mominis filium docuimus sed vis

297쪽

num S eundem Deum hominemque praedicamus, dceum qui homo est omnia quae Dei sunt. 6 eum qui Deus est omnia quae hominis stant habere docemus: Naturas avide distinguimus, unicuique secundum scriptura se veteris ecclesiae doctrinam tribuendo quod suum est, at Pro Pterea nionem personario divellimus, sed scimus verea proprie de persona dici quae sunt propria utrique naturae.Vtitur autem im Postura, quod quae nos de humanitate Chrissidicimus, tingit nos de homine Christo docere:

humanitatem negamu omnipotentem, omἰ-- - μ' riem vero Christum omnipotentem constariae

ter credimus: ε quae sit differentia harum praedicationum in concreto dcciti abstracto saepe o- sendimus imo si de ipsa humanitate loqua

m Ur communicationem quidem talem quae Mat reali transfusione proprietatum diuinae naturae in humanam negamus,interim quicquid est Proprium verbi credimus commune cum carrillae,ea communione quam Unio personae praeae stat, sicuti modo verbis Vigilii eκDomim Us .

Quoniam vero tantopere cia Pit nos dieitora nostrosanismi damnare: age ostendamus illi qui nam esse Nesto- aetate nostra Nestorij haeresim renouent.Fest 'riarii erroris summa est, quod naturas in Chri-so4 duas bsistentias, d personas, d filios fel Parauit quas voluit conIunctas esse secundum

authoritate, habilia qui uocatione honoris araequalitatem. Re4Maxentio danatur Nestoria D a.

298쪽

Dum dogma rasis colurimo seu urii qua alter in altero, eas in homineiula ab ira delassicitiarint Brentius scribit siluim Dei alta mysi in siliis hosina Q. t minis in unam personam, Ut eu ita impleat ut γ' comunicet cum eo omne sciam Potentiam,sa -s, Pieritiam, scientiam. selicitatem&p a sentiam.

ii 'ii'' Item Filium Maria dc Filium Dei, qui est in fis

tio Maria duas fieri persorias si humanitas non Recog.pa ubiq; sit ubi ea diuinitas Est aute summa Brens ' 63 tiana doctrinae, ea ridem esse inhabitatione Filii ' Dei in Filio ho .nis,Alfar et in caeteris sanctIs.' i sed hoc solum .fferre, quod aliis certa tantia i finita dona huic aute omnem tuam potentiam com Unicet. Haec autem senteritia ut Nestoriani

damnatur a Cyrillo Anathematismo P.Simili ter damnat Cyrillus Anathematismo LX.Nestorij sententia riuod Christus homo aliena virtute piritus sancti glorificatus sit 5 miracula sece Reeos p i m clamen idem docet Brentius. De miraculis f ',' ' 'enim quae D. Ρetrus iacit, sic scribit: Edidit hame 'imiracula potentia diuina eaq; non longe absen 'lti,sed omnino praesenti. Non igitur ne hac qui dem ratione discrime est inter Christiad Petris. Item de resurrectione Dicis Christus resurreκit

' morte, sua ipsius virtute, Petrusa ratem aliena. ' mo sicut Christus eκ citatus est diuina Viritate ' eaq; non absenti. sed omhino praesenti nec mi,

ius ipsi quam Christo intime praeserish,b:3q; to a praesenti quod ubicunq; est diuinitas ibi sit , ML Quare ne hac quidem ratione dici potest,

quod

299쪽

quod Christus non autem Petrus sit Deus. E a spendant item Lectores ijari non cum Nesto ariano errore consentiat, quod duplice Deitatem in Christo statuunt de quo mo plura scribe.mus. Nolumus singula eκcutere, sed hae simpliciter piis iudicanda proponimus, aratribus haec quoq; obseruari cxeκpendi cu stimus quod ubi ue in suis striptis Ubi qui ste concreta ec abstra nomina in Miserenter usurpant,Vnde Meru D

que proricis Nestoriario more saga tantur, ac les Phumanitas Ec homo quatenus partem qua udam Christi significat, sunt synonyma idem aliquid significantia, quaesiit Nestori opynio, ut

etiam Scheglatus contra Simoniti te itur: qiia D m kςβη re prorsusi Neis otii Asiam est, qMod tamen toties gr. Maa re' et it Brentius, hominem aut filium hominis assumptum a Filio Dei in suam ipsius persona: item quod D. Andreas scribit filium Dei comumica Te filio hominis quem in unitate personae assumpsit infinitam suam potentia item hominem Christiparem cum filio Dei maiestate habere, i c. Contra theses frigo ista diensium. Altera accusatio ciuod acho metanismo vioam ternamus eX Priore dependet quare eum ilΙ abunde confutata sit, non est quod in hac reae fellenda laboremus, praesertim cum id iam preastiterit collega dc Pater noster honorandus M. Ballis C eras, Caeterum iudicio aliora relinquia An ire s

arius arari mandam, quonam iΡ1rrium Catiaria excusat, se

Andreas qui Alcorani verba ta benigne inter nsada s.

300쪽

pretatui δέ eum ille absurcia Opinione in De frigat animam , quae illi aliud quid est ab eo sentia Dei. Doctor noster eκ eo dio initate Chrisi astruit . quam tamen ibidem Alcorarius nesgat Azoara enim Uinta, e qua posterius testiaemonium Doctor noster protulit, eos falsarios vocat qui Christum Deum c adorandum asse runt quod alibi etiam affirmatur. Animariciosque datam Christo Deus ad se reducturum se ait usq; ad diem publica resurrectionis. Sed haec Doctor Andreas eκcusat, 8 Alcorario tribra it Quoc Christum inum asserat nos a Utem Qui Christi veram re aeternam Deitatem praedica mus, B contra nouos Arriano se Samosaterii nos viva voce &scriptis deseri dimus, coram ecclesia impudentissime calumniatur, quod Filium aria Deum esse negemus , quod en salsissi muniri sed quia hominem Christiam natiara Deo tam cierum Deum praedicamus, neqMe alii m inum Geundem Dei Mariae filium creaedimus, ideoque nullam homini Deitatem confimianicatam tribiaimiasis 11 Planitudo donorum alia ab MIentiali deitate Verbi, qualem illi tribuit Andreas quale etiam fingunt qui nune in Transylvania Machum etanismo viam Prae Parant, ob hanc causam Maelium etanismi ima merito ab ipso damnamur, sed iudicet Dominia; inter nos re ipsum.

Posthge distinAione spiritus S persons Brentiariam accusationem mitigare conatur eum

SEARCH

MENU NAVIGATION