Fontes iuris ecclesiastici antiqui et hodierni

71쪽

laeteria, quae Sunt magna Obligamenta animarum. HOS autem, qui talibus rebus utuntur, proiici ab Ecclesia iussimus.

OMNIBUS. XIX. Item in eodem concilio, necnon et in Sardi cense, quod non oporteat in viliolis vel in agris episcopos constituere.

Conc. Sardiu. can. 6. Non oportet in vivis ut in villis Episcopum ordinari, sed eos qui circumeant constitui. Hos autem qui hinc ordinati sunt, nihil agere sinu conscientia Episcopi civitatis. Similiter etiam Presbyter nihil sine praecepto Episcopi et consilio agat. Si enim subito aut vicus aliquis aut modica civitas, cui satis est unus Presbyter, voluerit sibi Episcopum ordinari, ut vilescat nomen Episcopi et auctoritas, non debent illi HX alia provincia invitati facere Episcopum, nisi aut in his civitatibus quae Episcopos habuerint, aut si qua talis aut iam populosa est quae mereatur habere Episcopum. Hoc omnibus placet 3 Synodus respondit: Placet.

SACERDOTIBUS. XX. Item in eodem c0ncilio, ut canonici libri tantum legantur in aeclesia.

Cone. Laodic. can. 59. Non Oportet ab idiotis psalmos compositos ut vulgares dici in Ecclesiis, neque libros qui sunt extra canonem legere, nisi Solos canonicos novi et Veteris testamenti. Quae autem oportet legi et in auctoritatem recipi, diaec sunt: Genesis mundi,

Exodus Aegypti, Leviticum, Numeri, Deuteronomium , Iesu Nave, Iudices , Ruth , Regnorum libri quatuor, Paralipomenon libri duo, Esdrao libri duo, liber Psalmorum CL, Proverbia Salomonis , Cantica Canticorum, Ecclesiastes, Iob, Esther, Duodecim Prophetae, id est, Osee, Amos, Ioel, Abdias, Ionas, Micheas, Natim, Abacuc, Sophonias , Aggaeus, Zacharias , Malachias. Item Isaias, Hieremias, Ezechiel, Daniel. Novi testamenti Evangelia quatuor: secundum

Matthaeum, secundum Marcum, Secundum Lucam, Secundum Ioannem. Actus Apostolorum. Catholicae epistolae Petri II , Iacobi I, Ioannis III, Iuda0 I. Epistolao Pauli XIV. ad Romanos, ad Corinthios prima et secunda , ad Galatos, ad Ephesios, ad Philippenses, ad Colossenses , ad Thessalonicenses prima et secunda, ad Timotheum II, ad Titum, ad Philemonem, ad Hebraeo S.

CLERICIS ET MONACHIS. XI. In concilio Calcid0nense, ut non op0rteat epiScopos aut quemlibet ex clero per pecunias ordinari: quia utrique de-p0nendi sunt, et qui ordinat, et qui ordinatur, necnon et qui

mediat0r est inter eo S.

72쪽

56VII CAPITULARE ECCLESIASTICUM OMNIBUS').XΛII. Item de eadem re in canonibus apo Stolorum legitur, quam heresim iam ipse princeps ap0stolorum in Simonem ago terribiliter damnavit.

Conc. Clialc. can. 2. Si qui8 Episcopus ordinationem pro pecunia secerit, et vendiderit rem quae nisi gratia non adquiritur et Sub pecunia ordinaVerit Episcopus provincialem Episcopum, sive Presbyterum Vel Diaconum, aut eorum quemquam qui in numero Clericorum continentur, aut accepta pecunia secerit Oeconomum vel De

sensorem, Vel Ostiarium, vel quemcunque huiusmodi, pro turpitudine lucri qui hoc secisse probatur, sui gradus periculum sustinebit. Sed et is qui ordinatur, nihil ex ordinatione quae pro negotiatione processit , utilitatis acquirat; sed sat dignitatis vel rei quae ipsi pro Pecunia commissa est, alienus. Si quis autem his iam turpibus et nefariis lucris medius intersuisse videtur, Ut is, vii quidem Clericus fuerit, degradetur ; si vero laicus aut Monachus, anathematigetur. Can. apost. 30. Si quis Episcopus aut Presbyter, aut Diaconus, per pecunias hanc obtinuerit dignitatem, deiiciatur et ipse et ordinator eius, et a communione modis omnibus abscidatur, sicut Simon Magus a Petro.

OMNIBUS. XXIII. Item in eodem concili 0 infra dua capitula necnon et in decretis Leonis popae, ut nec monachus nee clericUS in Secularia negotia transeat. Et ut servum alterius nullus sollicitet ad clericalem vel monachicum ordinem sine voluntate et licentia domini sui.

Cone. Chale. can. 4. Item qui revera et manifeste solitariam Vitam sectantur, honore competenti fungantur. Quoniam vero quidam sub praetextu habitus monachilis, Ecclesias et conventus et res communes disturbant, civitates indiscrete circumeuntes, et monasteria sibi constituere studentes, placuit nusquam ullum aedificare debere neque monasterium Constituere , neque Oratorium, absque civitatis Episcopi voluntate. Monacho' vero qui sunt per singulas civitates et provincias, Episcopis subditos esse, et quietem diligere, et ieiuniis esse intentos et orationibus, ut in illis locis observare in quibus Seculo renuntiasse videntur. Nequaquam autem ecclesiasticis vel Se- Cularibu8 rebus communicare, nuc importunitatem inferre desertis propriis monasteriis , nisi sorte quae8iti fuerint propter causam necessariam a civitatis Episcopo. Sane in monasteriis non eSse Suscipiendum servum ad Monachum saciendum praeter proprii domini'; In editione Balugii haec inscriptio deest, et quae Sequuntur Cum antecedentibus una serie cohaerent, quod rectius puto.

73쪽

voluntatem. Qui vero hoc constitutum nostrum eXcesserit, eum a Commi Dione Suspendi decrevimus, De Donion Dei blasphematur. Civitatis autem Episcopum oportet competentem providentiam mODR- steriis impendere. Leo. c. a. Admittuntur passim ad ordinem sacrum quibus nulla

natalium, nulla morum dignitas suffragatur. Et qui a dominis suis libertatem consequi minime potuerunt, ad fastigium sacerdotii, iam- quam servilis vilitas hunc honorem capiat, provehuntur. Et probari Deo posse creditur, qui domino suo necdum probare se potuit. Duplex itaque in hac parte reatus est: quod et sacrum ministerium talis consortii vilitate polluitur, et dominorum , quantum ad inlicitae u8urpationis temeritatem pertiuet, iura solvunt. Ab his itaque,

fratres carissimi, Omnes Vestrae provinciae abstineant Sacerdotes.

Et non tantum ab his , sed ab aliis etiam qui originali aut alicui conditioni obligati sunt, volumus temperari, nisi forte eorum petitio aut voluntas accesserit qui aliquid sibi in eos vindicant potestatis. Debit enim esse immunis ab aliis qui divinae militiae fuerit adgregandus, ut a castris dominicis, quibus nomen eius adscribitur, nullis necessitatis vinculis abstrahatur.

SACERDOTIBUS XXIV. Item in eodem concilio infra dua capitula, necnon et in Sardicense, ut nec episcopi nec clerici transmigrentur de civitato in civitatem.

Cone. Chale. can. 5. De Episcopis et Clericis qui se de civitatu in civitatem transferunt, placuit ut cationes qui a sanctis Patribus de his ipsis constituti sunt, suam habeant firmitatem. Cone. Sardic. can. 1. Hostus Episcopus dixit: Ut de civitate in civitatem quisquam si migraverit, aut Episcopus aut Clericus, ex

communicatus remuneat.

OMNIBUS. V. Item in eodem synodo, ut nullus absolute ordinetur, sine pr0nuntiatione et stabilitate loci ad quem ordinatur.

Cone. Chalc. c911. 6. Nullum absolute ordinari, neque Presbyterum, neque Diaconum, neque penitus quemquam eorum qui sunt in ecclesiaStico ordine, nisi specialiter Ecclesiae civitatis, vel vici vel martyrii, qui ordinandus est fuerit declaratus. Horum autem ordinationem huiusmodi, qui absolute ordinantur, constituit saneta Synodus inefficacem esse, et nuKquam posse ad ordinandis iniuriam

praeValere.

MONACHIS ET OMNI CLERO. XXVI. Item in eodem concilio, ut clerici et monachi insu0 prop0Sit0 et Voto quod Deo promiserunt, permaneant.

74쪽

V1Ι. CAPITUI A RE ECCLESIASTICUMConc. Cliatu. can. T. Qui 'semel sunt Ordinati, aut qui Monachi

saeti sunt, constituimus neque ad militiam neque ad secularem dignitatem venire. Cum vero hoc arripuerint, ni8i poenitentus ad hoc revertantur quod propter Deum elegerant, anathematigentur.

SACERDOTIBUS. XXVII. Item in decretis Innocentii papae de eadem re,

ut monachus, Si ad clericatum pr0Veatur, propo Si tum monachicae professionis non animittat.

Innou. c. 37. De Monachis qui diu morantes in mona8teriis, postea ad clericatus Ordinem Perveniunt, non debere eos a priore propositod viare. Aut enim sicut in monasterio fuit, et quod diu SerVavit, in meliori gradu positus amittere non debet; aut si corruptus , ΡΟ- Stea baptizatus, in monasterio sedens ad clericatus ordinem accedere voluerit, uXOrem Omnino habere non poterit, quia nec bene- dici cum sponsa potest iam corruptus. Quae sorma servatur in Clericis , maxime cum Vetus regula hoc habeat ut quisque corruptus baptigatus Clericus esse voluisset, sponderet se uXOrem Omnino non

ducere.

OMNIBUS. XVIII. Item in o0dem concilio, ut Si clerici inter Se negotium aliquod habuerint, a Suo episcopo diiudicentur, non a

se culari bus.

Conc. Chalc. can. 9. Si quis Clericus cum Clerico causam habeat, Episcopum suum non deserat, et ad iudicia secularia currat, sed Prius apud Episcopum suum examinet causam, aut certe cum Voluntate ipsius Episcopi causa dicatur apud quos Partes utraeque voluerint. Si quis autem contra haec venire tentaverit, eanonicis interdiutis subiaceat. Si vero Clericus habeat causam cum eXtraneo Episcopo, Vel cum suo, apud Synodum provinciae causam dicat. Si autem Episcopus vel Clericus discupiationem habeat cum metropolitano Episcopo, aut ad dioecesuos primam Sedem recurrat, aut ad sedem Constantinopolitanam, apud quam causa dicatur.

0MNIBUS. X IX. Item in eodem concilio, ut ne clerici nec monachie0nspirationes Vel insidias contra pastorem Suum faciant.

Cono. Chalc. can. 38. Coniurationis vel conspirationis crimen etiam apud extrinsecas leges penitus amputatur: multo magis in Ecclesia Dei hoc nu fiat, oportet prohiberi. Igitur Clerici aut Monachi, si inventi fuerint coniurati, aut per coniurationem calumniam machinantes Episcopis vel Clericis, proprium amittant gradum.

75쪽

ΚΑROLI MAGNf A 879590MNIBUS. XXX. Item in eodem concilio, ut laici episcopos aut clericos non accuSent, ni Si prius eorum discutiatur existimationis opinio.

Cone. Chuic. can. 21. Clericos Vel laicos, qui accusant Episcopos vel Clericos, quomodocunque et sine iudicio non suscipi ad accusandum debere, nisi prius eorum eXistimatio fuerit discussa.

OMNIBUS. XXXI. Item in eodem, ut loca quae semel Deo dedicata sunt ut monasteria Sint, maneant perpetuo mona Steria, nec ΡOS- sint ultra fieri saecularia habitacula.

Conc. Chalc. can. 24. Quae Deo semel sacrata sunt monasteria Secundum Episcoporum consensum , Oportet in perpetuum mona Steria nuncupari, et eorum res mona8teriis reservari: et non ΡΟSSeulturius coenacula secularia fieri. Si qui vero haec fieri permiserint. canonicis interdictis subiaceant.

OMNIBUS. XXXII. In concilio Cartaginense. Primo omnium ut fidos sanetae Trinitatis et incarnationis Christi, passionis, et reSurrectionis, et a Scensionis in celos, diligenter omnibus predicetur. Cone. Carth. in professione fidei. Anno ab Alexandro MXXXVI, mense Iunio, XIV. Kalendas Iulii, a magna synodo dictum est. Credimus in unum Deum, Patrem omnipotentem, omnium visibilium et invisibilium factorum. Et in unum Dominum nostrum Iesum Christum silium Dei, natum de patre unigenitum, hoc est, de Sub8tantia patris. Deum eX Deo, lumen eX lumine, Deum verum ex Deo Vero. Natum, non creatum; homousion patri, hoc est, eiu8dem cum Patre SubStantiae. Per quem omnia facta sunt, quae tu coelo et quae in terris. Qui propter nos et propter nostram salutem descendit, et, incarnatus est, homo sactus, passus est, et resurreXit tertia die, et ascendit in coelos. Inde venturus est iudicare vivos et mortuos. Et in Spiritum sanctum. Eos autem qui dicunt: Erat aliquando quando

non erat , et antequam nasceretur non erat , et quia eae nullis eaetan

tibus factus est, aut ex alia subsistentia vel substantia dicunt esse, aut convertibilem silium Dei, anathematigat catholica et apostolica EccleSin.

OMNIBUS. XXXIII. Item in eodem, de prohibenda avaritia, ut nullus alienos sines usurpet, vel terminos patrum tranScendat.

76쪽

60 VII. CAPITULARE ECCLESIASTICUMConu. Carth. can. 5. Aurelius Episcopus dixit: Avaritiae cupiditas. quam omnium malorum mutrem esse nemo qui dubitet, proinde inhibenda est, ne quis alienos fines usurpet. aut per praemium terminos patruin statutos transcendat; nec omnino cuiquam Clericorum liceat de qualibet re foenus accipere. Quamquam novellae Sugge8tiones , quae Vel Obscurae Sunt, Vel Sub genere latent, inspectae a nobis formam accipient; caeterum, det quibus apertissimo scriptura divina SanXit, non ferenda sententia est, sed potius exequenda. Proinde quod in laicis 1 0prehenditur, id multo magis debet in Cloricis praedamnari.

OMNIBUS.

XXXIV. Item in eodem, de his qui in periculo c0nstituti

Sunt, et conVertunt se ad Deum, ut canonice inquirant reconciliationem, et canonice reconcilientur.

Cone. Carth. can. 7. Aurelius Episcopus dixit: Si quisquam in periculo fuerit constitutus, et se reconciliari divinis altaribus petierit , etsi Episcopus absens fuerit, debet utique Presbyter consulere Episcopum, et sic periclitantem eius praecepto reconciliare. Quam rem debemus salubri consilio roborare. Ab universis Episcopis dictum est. Placet quod sanctitas vestra necessario nos instruere dignata e St.

OMNIBUS. XXXV. Item in 00dem, ut illi qui non Sunt bonae conversationis, et eorum Vita est accusabilis, ut non audeant episcopos Vel maioreS natu a CUS31 e. Cone. Carth. can. 8. Aurelius Episcopus dixit: Placet igitur caritati vestrae ut is qui aliquibus sceleribus inretitus est, vocem adverSus maiorem natu non habeat accusandi 2 Ab universis Episcopis dictum est: Si criminosus est, non admittatur. Placet.

0MNIBUS. XXXVI. Item in eodem, ut qui excommunicato prae8Umptiose communiem erit, excommunicetur et ipse.

Conc. Carth. can. 9. Augustinus Episcopus , Legatus provinciae Numidia se, dixit: Hoc statuere dignemini, ut si qui forte merito facinorum suorum ab Ecclesia pulsi sunt, et sivo ab aliquo Episcopo vel Presbytero fuerint in communionem suscepti, etiam ipse paricum eis crimine teneatur Obnoxius, refugiens sui Episcopi regulare iudicium. Ab universis Episcopis dictum est: omnibus placet.

SACERDOTIBUS. XXVII. Item in eodem c0ncilio infra duo capitula, ut nullus presbiter contra suum epiScopum Superbire audeat.

77쪽

Cono. Carth. ean. 10. 11. Alypius Episcopus, Legatus provinciae Numidia o dixit : Nec illud praetermittendum est, ut si quis sorte Presbyter ab Episcopo suo correptus, tumore vel superbia inflatus, putaverit soparatim sacrificia Deo offerenda, vol aliud erigendum altare contra ecclesiasticam fidem vel disciplinam crediderit, non exeat impunitus. Valentinus primae sedis provincia se Numidiae , dixit: Nocessario disciplina0 ecclesiasticae et fidei congrua sunt qua o rator noster Alypius prosecutus est. Proinde quid videatur vostraodiluetioni, odicito. Ab univorsis Episcopis dictum ost: Si quis Presbyter a praeposito suo correptus fuerit, debet utiquo apud vicinos Episcopos conqueri, ut ab ipsis eius causa possit audiri, ac per ipsos suo Episcopo reconciliari. Quod nisi fecerit, sed sup0rbia, quod

absit, inflatus, secernendum se ab Episcopi sui communione duxerit, ac separatim cum aliquibus schisma faciens, sacrificium Deo obtulserit anathema habeatur, et locum amittat; ac si querimoniam iustam advorsus Episcopum non habuerit, inquirendum erit. Can. apost. 32. Si quis Presbyter, contemnens Episcopum suum, seorsum collegerit, et altare aliud erexerit, nihil habens quo repre-hondat Episcopum in causa pietatis et iustitiae, deponatur, quasi principatus amator existens; est enim tyrannus. Et caeteri Clerici, quicunque tali consentiunt, deponantur. Laici vero Sogregentur. Haee autem post unam et secundam et tertiam Episcopi obsecrationem fieri conveniat.

OMNIBUS. XXXVIII. Item in eodem, ut clerici et ecclesiastici ordines, Si culpam incurrerint, ut apud ecclesiasticos iudicentur,

non apud SaeculareS. Cone. Carth. can. 15. Item plueuit, ut quisquis Episcoporum, Presbyterorum , Diaconorunt, seu Clericorum, cum in Ecclesia ei suo: it crimen institutum, vol civilis causa fuerit commota, si relicto ecclesiastico iudicio publicis iudiciis purgari voluerit, etiamsi pro ipso fuerit prolata sententia , locum suum amittat. Et hoc in criminali actione. In civili vero perdat quod evicit, si locum suum obtinere maluerit. Hoc etiam placuit ut a quibuscunque iudicibus ecclesiasticis ad alios iudicus ecclesiasticos, ubi est maior auctoritas, suerit

ΡrOVOeatum, non eis obsit quorum fuerit soluta suntentia, si convinci non potuserint vel inimico animo iudicasse, vel aliqua cupiditate aut gratia depravati. Sano si ex consensu partium electi fuerint iudices, otiam a pauciori numero quam constitutum eSt, non liceat provocare. Et ut filii Sadordotum spectacula seeularia non eXhibeant, sed nec expectent, licet hoc semper Christianis omnibus int0rdictum sit, ut ubi blasphemiae sunt, non adeodant.

OMNIBUS. XXXIX. Item in o dem, ut qui commodaVerit pecuniam,

78쪽

62VIL CAPITULARE ECCLESIASTICUM pecuniam accipiat. Si speciem aliam, eandem Speciem quam dederit accipiet.

Cone. Carth. can. 16. Item placuit ut Clericus, si commodavorit pocuniam, pecuniam accipiat; Si SpeUiem, eandem Speciem, quantam dederit, accipiat. Et ut ante viginti quinque annos aetatis , nec Diaconi ordinentur, nec Virgines consecrentur: et ut lectores populum non salutent.

OMNIBUS. XL. In concilio Africano praecipitur ut virginus Deo Sacratae a gravioribus personis diligenti custodia Serventur.

Conc. Asrie. can. 11. Ut virgines sacrae, cum parentibus, R quibus custodiebantur, privatuo suerint, ab Episcopo custodiantur. Ubi autem Episcopus absens est, providentiae gravioribus seminis commendentur, ut simul habitantes invicem so custodiant ; ne passim vagando, Ecclesiae laudant existimationem.

EPISCOPI S. XLI. Item in eodem, non liceat episcopo principalem cathedram suae parrochiae negligere, et ad aliquam ecclesiam in

sua dioeces o magis frequentare.

Cone. Asric. can. 38. Rursum placuit ut nemini sit facultas , re- lieta principali cathedra, ad aliquam Ecclesiam in dioecesi constitutam se conserre, Vel in re propria diutius quam oportet constitutum, curam vel frequentationem propriae cathedrae negligere.

EPISCOPI S. XLII. Item in eodem, ut salsa nomina martyrum et incertae Sanctorum memoriae non Venerentur. Conc. Afric. can. 50. Item placuit ut altaria quae passim per agros et per vias tamquam memoriae Martyrum Constituuntur, in quibus nullum corpus aut reliquiae Martyrum conditae probantur, ab Episcopis qui locis eisdem praesunt, si fiori potest, ovortantur. Si autem hoc per tumultus populares non sinitur , plebes tamen admoneantur ne illa loca frequontoni; ut qui ructu sapiunt, nulla ibi superstitione douincti tunseantur. Et omnino nulla memoria Martyrum probabiliter acceptetur , nisi ubi corpus aut aliquae reliquiae Sunt, aut origo alicuius habitationis, vel possussionis, vol passionis, fidelis' sima Origine traditur. Nam qua0 per somnia ut per inanes quasi revelationes quorumlibut hominum ubicunque constituuntur altaria,

omnimodo reprobentur.

OMNIBUS. XLIII. Item in eodem, ut nec uxor a viro dimissa alium

79쪽

accipiat Virum, ViVente Viro suo, neu vir aliam accipiat viventeuXOre priore.

Conc. Asrie. can. 69. Placuit ut secundum evangolicam et apostolidam disciplinam neque dimissus ab uxore, neque dimissa a marito, alteri coniungatur; sed ita maneant , aut sibimet reconcilientur. Quod si contempserint, ad poenitentiam redigantur. In qua causa legem imperialem petendam promulgari.

EPISCOPI S. XLIV. Item in e0dum, ut probati a motropolitano iudices

non Spernantur. Conc. Asrie. can. 89. A iudicibus autem quos communis consensus elegerit, non liceat Provocare. Et quisquis probatus suserit per contumaciam nolle obtemperare iudicibus , cum hoc prima o sudis Episcopo suserit probatum, det littoras ut nullus ei communicet Epi

OMNIBUS. XLV. Itoni in eodem infra duo capitula, ut viles personae non habeant potestatem accusandi. Et si in primo crimine victi sunt salsum dicere, in secundo non habeant potestatem dicendi.

Conc. Asric. can. 96. Item placuit ut omnes servi vol proprii liburti ad accusationem non admittantur, Vel omnes quos ad accusanda publica crimina leges publicae non admittunt; omnes etiam infamiae maculis aspersi, id est, histriones, ac turpitudinibus subiectae personae, haeretici etiam, sive pagani, sive Iuda0i. Sed tamen omnibus quibus accusatio denegatur, in causis propriis aecusandi licutitiam non denegandam. Cone. Afrie. can. 97. Item placuit, quotiescunquo Clericis ab accusatoribus multa crimina obiiciuntur, et unum ex ipsis , de quo Ρrius egerit, Drobare non valuserit, ad caetera iam non admittatur.

OMNIBUS. XLVI. Item in eodem ut virgines non volentur ante Viginti quinque annos, nisi rationabili necessitate cogente.

Cone. Afric. can. 93. Item placuit ut quicunque Episcoporum necessitate periclitantis pudicitiae virginalis , cum Vel petitor potens vel raptor aliquis sormidatur, vel si otiam aliquo mortis Ρ0riculoso Serusulo compuncta fuerit, ne non velata moriatur, aut exigentibus parentibus, aut his ad quorum curam pertinet, velaverit virginem seu velavit intra viginti quinque annos aetatis, non ei obsit Concilium

quod de isto annorum numero constitutum eSt.

80쪽

64 VII. CAPITULARE ECCLESlχSTICU IOMNIBUS.

XLVII. In concilio Gangarensi, ut nulli liceat oblata, quae ad pauperes pertinent, rapere Vel fraudare.

Conc. Gangr. can. 7. Si quis oblationes fructuum Edolosisto debitas voluserit oxtra Ecclesiam accipere vol dare praetor conscientiam Episcopi, et non magis cum consilio eius cui ha o orodita sunt doliis agendum putaverit, anathema sit.

OMNIBUS SACERDOTIBUS. XLVIII. Item in eodem, ut ne celesiastiua ieiunia Sine

necessitate rationabili non Solvantur.

Cone. Gangr. ean. 19. Si quis eorum qui in proposito sunt continentiae praetor necessitatem corporalem superbiat, et ieiunia communia, quae totius Eculosiau traditio colubrat, putaverit dissolvenda, perfectam scioni iam esse apud se iudieans, anathema sit.

SACERDOTIBUS. XLIX. In concilio Ancir0nensi invectum est in eos qui cum quadrupedibus Vel masculis contra naturam peccant, dura

et districta poenitentia. Quapropter episc0pi et presbiteri, a qHi

bus iudicium penitentiae iniunctum est, conentur omnimodi Sh0e malum a consuetudine prohibere Vel abscindere.

Cone. Ancyr. cati. 15. In titulo Graeca verba haec sunt: Πεοὶ των VOγευσέηlιένων, η dε αλογευοu ων; quae nos Latine possumus dicere : De his qui irrationabiliter nersuti sunt, sine rei santur. Sen8u8

autem in hau sent0ntia triplox esse possest, qui ex subiectis coniicitur, aut de his qui cum pecoribus coitu mi Xti sunt, aut more Pecudum incesta cum consanguineis commisserunt, aut eum mnSculis concubuerunt. Quotquot igitur antu vicesimum aetatis suae annum tale crimen ad miserunt, quinducim annis in poenitentia exactis, Orationi tantum incipiant participari; et quinquennio altero in communione simplici perdurantes, post vic0simum cum oblatione nil Communionem suscipiantur. Discutiatur autem et vita eorum quae suerit tempore podnitentiae , set ita hanc humanitatem consequantur. Quod si qui persevorantius abusi sunt hoc crimine , proliXius tempus habeant submissioni. Quotquot vero sexacta viginti annorum aetate, et uxores habentes, in hoc crimen inciderunt, viginti quinque annis Poenitentia acta , ad communionem orationum tantum admittantur : in qua communiono orationis altero quinquennio perdurantes, Plenam communionum cum oblatione recipiant. Quod si aliqui et uxores habentes, set excedentes quinquagesimum aetatis Suae annum, in hoc prolapsi sunt, ad 0xitum vitae tantum communionem

mereantur.