장음표시 사용
61쪽
VI. REGULA CHRODO GANGI EPISCOPI METENSIS.
45 aliis utilitatibus occupatus non fuerit, et iubeat legere lectionem
do tractatibus, Vel homilias Sanctorum patrum congruaS, quae aedificent audientes, et doceat eos viam salutis, qualiter ad Vitam aeternam Deo auxiliante perveniant. Dicta tertia, si episcopus non Venerit, tunc presbyter eustos ecclesiae sancti Stephani in vicos illius iuxta capacitatem suam et legat et doceat eos viam salutis: et videat omnino
presbyter, ut hora constituta, Si episcopus ibidem non Venerit, non praetereat ut hoc adimpleat, quod hic scriptum est; et ipsi preSbytero confessiones Suas bis in anno faciant ipsi matri eularii ; una vice in quadragesima; alia in Missa saneti Romedii usque in transitum sancti Martini. Et si suadente diabolo aliqua
vitia, scandala inter eos orta fuerint, ut necesse sit confessionem suam dare qui hoc perpetraverit in proximo conventu, ubi lectionem audiunt: sinita lectione saeiat confessionem Suam pariter ipsi presbytero; et Si ipse non Vult confiteri peccatum suum, et hoc celaverit: et si per alium inventum fuerit, illoqui delictum abscondit, a presbytero qui eis verbum annunciat
Secundum modum culpae aut e XCommunicetur, aut corporali
vindictae subdatur. Et per singulas matriculas sit primicerius matricularum de ipsis, qui super eos curiose agat: et si aliquis ex ipsis celare Voluerit scelera sua, et primicerius ipsorum hoc investigare potuerit, nullatenus abscondat presbytero, qui eis
lectionem legit: et si fecerit, similiter illo qui hoc commiserit ab ipso presbytero iudicandus est; et si hoc ipse presbyter per
Se emendare non potuerit, innotescat archidiacon0, Vel primicerio, ut ipsi hoc corrigant rationabiliter secundum modum culpae: et si opus fuerit, in notitiam opiscopi veniat, ut ipse hoc emendet. Ut diximus, omnes omnino matricularii statutis diebus ad lectionem veniant, et necessitatos tam animae, quam corporis ipsi presbytero patefaciant: et ipse hoc aut per Se emendet, aut priore8 Suos innotescat Et si aliquis de ipsis matricularitS remanserit, qui non venorit ad lectionem, nisi infirmitate cogente, corripiatur semel et secundo : et si non emendaverit, e communicetur: et si amplius hoc ex contemptu fecerit, eliciatur de matricula, et alius, qui verbum Dei vult audire, mittatur in loco ipsius. Et constituimus eis, ut in eleemoSyna nOStra, Vel SHeeeSSOrum nostrorum de domo accipiant omni temp0re, quand0
ad illam lectionem audiendam venerint, Singuli Singulo S panes, et portionem de lardo illa una vico, illa alia vico portionem deformatico: per totum annum sic faciant, ut diximus, qui ibidem de
62쪽
46VII. CAPITULARE ECCLESIASTICU Vipsis matriculariis Venerint; Et in Quadragesima duas vices accipiant Vinum cum pane inter quatuor Sextarium unum. In Coena Domini accipiant vinum cum pane Supradicta men Sura, et portionem de lardo, et formatico. Et consideravimus quod octo modia de pane cocto ad unam iamque vicem ad hoc habeat ; et illa vice quando lardum debent accipere, accipiant baecones 80X; et quando formaticum accipiunt in unaquaque Vice pensa una. Hoc colligit de frumento per annum modia ducenta.
De illo frumento sit, qui de Warinaeinso venit, et accipiat illud quando exinde Venit. De lardo baccones sexaginta accipiat ipsis Kalend. Ianuar. De formatico pensas duodecim accipiat ipsa Missa sancti Martini. De vino modia viginti quatuor accipiat ipsa Missa sancti Martini. Et hoc totum accipiat archidiaconus, Vel primicerius: et videant quod hoc sic dispensent, qualiter Deo
placeat, et constitutum habemus. Et merces noStra Vel SueeeSSO-rum no Strorum, vel qui hoc faciunt exinde φ) decrescat. Et ad ligna comparandum, unde ipsum panem faciant, donet episcopus do denariis uncias duas et dimidiam Kalend. Maias. Et si aliquid superaverit de hoc, quod superius diximus, aliis pauperibus, cui neceSSe est, archiepiscopus, Vel primicerius, aut cui iusserint, tribuat. E licit.
Regnaute domino nostro Iesu Christo in perpetuum. Ego
Carolus, gratia Dei eius quo misericordia donante, rex et rector regni Francorum, et devotus sanctae aecclesiae defensor humilisque adiutor, omnibus ecclesiasticae pietatis ordinibus, Seu Saecularis potentiae dignitatibus, in Christo domino deo aeterno, perpetuae pacis et beatitudinis salutem. Considerans pacificopiae mentis intuitu, una eum sacerdotibus et consiliariis nostris, abundantem in nos nostrumque populum Christi regis clementiam, et quam necessarium est non solum toto corde et ore eius pietati agere gratias incessanter, sed etiam continua bonorum operum exercitatione eius insistero laudibus, quatenus qui nostro regno tantos contulit honores, sua protectione ΠOS 110Strumque
a) Forte, exinde Crescat.') Do insigni hoc capitulari vido Lehrbuch des Icirchenr0chis g. 92. Repetivi seditionem apud Pertet Legum Tom. I. p. b3., omissis varitis lectionibus, quae parvi momenti sunt.
63쪽
KAROLI MAGNI A. 789. 47 regnum in aeternum conservare dignetur. Quapropter placuit nobis VeStram rogare Solertiam, o pastores aecclesiarum Christi, et ductores gregis eius, et clarissima mundi luminaria, ut vigili cura et sedula ammonitione populum Dei per pascua Vitae aeternae ducere Studeatis, et erranteS OVes, bonorum exemplorum seu adhortationum humeris intra aecclesiasticae firmitatis muros reportare Satagimini; ne lupus insidians aliquem canonicas sanctiones transgredientem, Vel paternas traditiones universalium conciliorum eXcedentem, quod absit, inveniens d0Voret. Ideo magno devotionis studio admonendi et adhortandi sunt, immo compellendi, ut firma fide et infatigabili perseverantia intra paternas SanctioneS Se conteneant: in quo opere et studio sciat certisSimo sanctitas VeStra nostram vobis cooperare diligentiam. Quapropter et nostro S ad Vos direXimus missos, qui ex nostri nominis auctoritate una Vobiscum corrigerent quae corrigenda essent. Sed et aliqua capitula ex canonicis institutionibus, quae magis nobis necesSaria Videbantur, SubiunXimus. Ne aliquis, quaeso, huius pietatis ammonitionem eSSe praesumptiosam iudicet, qua 110S errata c0rrigere, Silperflua abscidere, recta cohartare Studemus, Sed magis benevolo caritatis animo suscipiat. Nam legimus in regn0rum libris, quomodo sanctus Iosias regnum sibi a Deo datum circumeundo, corrigendo, ammonendo, ad cultum veti Dei studuit revocare. Non ut me eius sanctitate aequiperabilem faciam, Sed quod nobis sunt ubique Sanctorum Semper exempla Sequenda, qUOSCUmque poterimus, ad studium bonae vitae, in laudem et in gloriam domini nostri Iesu Christi, congregare neceSSe est. Quapropter, ut praediXimus, aliqua capitula notare iussimus, ut Simul haec eadem vos ammonere Studeatis, et quaecumque Vobis alia necessaria esse sciatis, ut et ista et illa aequali intentione praedicetis. Nec aliquid qu0d vestrae sanctitati et populo Dei utile videatur, amittite ut pio studio non ammoneatis; quatenus ut et VeStra SOllertia et subiectorum oboedientia aeterna felicitate ab omnipotente Deo remuneretur.
OMNIBUS. I. Sunt enim aliqui, qui culpis exigentibus ab episcopo proprio eXcommunicantur, et ab aliis occlesiasticis vel laicis praesumtiose in communionem accipiuntur: quod omnino Sanctum Nicenum concilium, simul et Calcidonense, necnon et Antioche num atque Sardicense, fieri prohibent.
64쪽
VII. CAPITULARE ECCLESIASTICU VCono. Nic. can. 5. De his qui excommunicantur, sive Clerici, sivi laici, ab Episcopis per suas qua8que parochias, SerVetur ista sententia, ut ii qui ab aliis excommunicantur, ab aliis non recipiantur. Requiratur sane ne sorte pro aliqua indignatione animi aut contentione, aut qualibet tali commotione stomachantis Episcopi, abiecti sint. Ut ergo haec digna possint examinatione perquiri rectum esse viSum est per singulos annos in singulis quibusque provinciis bis
in anno Episcoporum Concilia fieri, ut simul omnes in unum con-Venientes eX universa provincia, eiusmodi examinent quaestiones; ut ita demum qui ob culpas suas Episcoporum suorum Osre118am merito contraXerint, digne etiam a caeteris excommunicati similiter habeantur, usquequo Vel in commune omnibus vel ipsi Episcopo suo fuerit visum humaniorem circa eos tenere sententiam. Agantur autem Concilia, semel quidem anto dies Quadragesimae; ut omnibus, Si quae sunt, simultatibus amputatis, mundum Deo Solemne munus possit offerri. Secundo vero agantur circa autumni temΡu8. . Cone. Antioch. can. 2. Non autem liceat communicare eXcommunicatis , neque per domos ingrudi, et cum eis orare qui Ecclesiae non participant, neque in alteram Ecclesiam recipi qui ab alia segregantur. Quod si visus suerit quilibet Episcoporum vel Presbyterorum, aut Diaconorum, vel etiam quis in canone detentus, eXeOmmunicatis communicare, et hunc Oportet communione I rivari, tanquam Ecclesiae regulas confundentem.
Ibid. can. 6. Si quis a proprio Episcopo excommunicatus eSt, non eum prius ab aliis debere suscipi, nisi a suo suerit receptus Episcopo, aut Concilio sacto occurrat et respondeat. Et si synodo satisfecerit, et statuerit, sub alia sententia recipi oportere. Quod etiam circa laicos, et Presbyteros et Diaconos, et omnes qui in Clero Sunt,
Cono. Sardiu. can. 16. Hostus Episcopus dixit: ΙΙoc quoque omnibus placeat, ut sive Presbyter, sive Diaconus, sive quis Clericorum, ab Episcopo suo communione fuerit privatus, ut ad alterum Episco-Ρum perrexerit, et scierit is, ad quem confugit, eum ab Episcopo Suo fuisse abiectum, non oportet ut ei communionem indulgeat. Quod si secerit, sciat se convocatis Episcopis causas esse dicturum. Universi dixerunt; Hoc statutum set pacem servabit, et concordiam
E P IS C O P IS. II. Item enim habet in eodem concilio, ut eorum qui ad ordinandum veniunt, fides et vita prius ab episcopo diligenter
discutiatur, ut Sic ordinentur.
Cone. Nic. can. 9. Si qui sine Oxaminatione provecti sunt Presbyteri. et examinati confessi sunt peccata sua, et cum confessi sunt, contra regulam venientes homines manus eis temere imposuerunt,
65쪽
hos ecclesiasticus ordo non reeipit. In omnibus enim quod irrepre-hon sibile est catholica dolandit Ecclesia.
OMNIBUS. III. Item in eodem concilio, necnon et in Antiocheno, Si
mul ot in Calcidonense, ut fugitivi clerici et peregrini a nullo recipiantur nec ordinentur , Sine commendaticiis litteris, et sui episc0pi vel abbatis licentia.
Cone. Nic. can. I 6. Si qui sinu respectu agentes, ut timorem Dei ante oculos non habentes, neque ecclesiastica statuta custodientes, recesserint ab Eeclesia sua, sive Presbyteri, sive Diaconi, sive in quocunque ordine ecclesiastico positi fuerint hi nusquam suscipidoboni in alia Eccl0sia: sed cum omni necessitate cogantur ut redeant ad Ecclesias suas. Aut si permanserint, excommunicatos eos esse oportet. Si quis autem ausus fuerit aliquem qui ad alterum pertinet, ordinare in suam Ecclesiam, cum non habeat consensum Episcopi illius a quo recessit Clericus suus , irrita sit huiusmodi ordinatio. Cono. Antioch. can. 3. Si quis Presbyter, vel Diaconus, vel quilibet Clericus, deserta sua Ecclesia , ad aliam transeundum esse crediderit , et ibi paulatim tentat, quo migravit, perpetuo permanere, ultorius ministraro debet, praesertim si ab Episcopo suo ad revertendum suserit exhortatus. Quod si et post evocationem sui Episcopi non obaudiat, sed perseveraverit, Omnibus modis ab offieio deponi debere, nec aliquando spem restitutionis habere. Si quem vero post hanc culpam depositum alius Episeopus susceperit, et ipse a communi synodo poenam merebitur increpationis, tanquam ecclesiastica iura dissolVens. Concit. Chalc. can. 13. Peregrinos Clericos et Luctores in aliona civitate, sine synodicis litteris Episcopi sui, penitus nusquam mini
OMNIBUS. IV. Item in eodem si nodo interdictum est praesbiteris, et diaconibus, Vel omnibus qui in clero sunt, mulierem habere in domo Sua propter SHSpicionem, nisi matrem, aut Sororem, Vel eas tantum perSonas quae Suspiciones effugiunt.
Cone. Nic. can. 3. De suspectis vero omnimodis interdicit sancta Synodus, neque Episcopo, neque Presbytero, neque Diacono neque omnino ulli Clericorum , habere secum mulierem eXtraneam; nisi sorte mater sit, aut soror, aut avia; in his namque personis et harum similibus omnis suspicio declinatur. Qui autem praeter haec agit, periclitabitur de clero suo.
Is alter Fontes iuris ecclesiastici.
66쪽
50VII. CAPITULARE ECCLESIASTICUM OMNIBUS. V. Item in eodem concilio, seu in decretis Papae Leonis, necnon et in canonibus quae dicuntur apostolorum , sicut et in lege ipse Dominus praecipit, omnino omnibus interdictum est ad usuram aliquid dare.
Cone. Nic. can. 17. Quoniam multi Clerici avaritiae causa turpia lucra sectantes, oblitique divini praecepti quod dicit: Qui pecuniam suam non dedit ad usuram , saenerantes centesimas exigunt, statuit hoc sanctum Concilium , ut si quis inventus laurit post hanc d0finitionem usuras aecipere, vel ex quolibet tali negotio turpia lucra sociari, vel etiam species frugum ad sexcuplum dare, omnis qui tale aliquid commonius fuerit ad quaestum, abscindatur ex clero, et aliunus ab ecclesiastico habeatur gradu.Can. apost. 44. Episcopus, Presbyter, aut Diaconus usuras a debitoribus sexigens, aut desinat, aut certe damnetur.
EPISCOΡIS. VI. Auditum ost aliquos presbiteros missam celebrare, et non communicare : quod omnino in canonibus apostolorum interdictum osse logitur. Vel quomodo dicere recte potest, Si non communicaverit, Sum 'simus, Domine, sacramenta' Haec Vero per singula capitula in Statutis Nicoeni concilii legere potestis, Seu in aliis sanctorum patrum sinodalibus edictis.
Can. apost. 9. Si quis Episcopus, aut Presbyter aut Diaconus, vel quilibet ex sacerdotali catalogo lauta oblatione non communicaverit, aut causam dicat, ut si rationalis fuerit, Veniam consequatur; aut si non dixerit, communione privetur, tanquam qui populo causa lausionis extiterit, dans suspicionem de eo qui sacrificavit, quod recte non obtulerit.
OMNIBUS. VII. In Antiocheno concilio, quod his qui damnati sunt
a synodo Vel a Suo episcopo, et postea mini Strare praesumunt, praecipitur ut nullus audeat ei communicare. Si quis vero eo communicat, simili sententia subiaceat sicut et damnatus.
Cone. Antiooh. can. 4. Si quis Episcopus a synodo, vel Presbyter vel Diaconus a proprio Episcopo, fuerit exauctoratus, et praesumpserit sacri ministerii quippiam, non ut amplius liceat, neque in alia synodo spem restitutionis habore, neque assertionis alicuius locum ; sed et communicantes ei, omnes abiiciantur ab Ecclesia; et
maxime si postquam cognoverunt sententiam adversus eum prolatam, et coutumaciter communicaverint.
67쪽
51 EPISCOPI S. VIII. Item in eodem concilio, ud ad metropolitanum episcopum, suffragani episeopi respiciant, et nihil novae audeant
sacero in suis parrochiis sine conscientia et consilio sui metropolitani, et metropolitanus Sine eorum consilio.
Cone. Antioch. can. 9. Per Singulas provincias Episcopos constitutos scire oportet Episcopum metropolitanum, qui praeest, curam et sollicitudinum totius provinciae suscepisse. Propter quod ad metropolitanam civitatem ab his qui causas habent, sine dubio concurratur. Quapropter placuit eum et honore praeire, et nihil ultra sine ipso reliquos Episcopos agere secundum antiquam patrum nOStrorum, quae obtinuit. regulam, nisi haec tantum quae uniuscuius que Euclesiae per suam dio0cesim competant. Unumquemque enim Episcopum oportet potestatum habere suae dioecesis ad hanc gubernandam secundum competentum sibi reverentiam, ad providendum regioni qua se subest ipsius civitati , ita ut etiam ordinare ei Presbyteros et Diaconos probabili iudicio liceat, et de singulis moderatione et pondere disceptare. Ultra autem nihil agendum permittitur citra motropolitani Episcopi conscientiam.
SACERDOTIBUS. IX. Item in eodem concilio, simul et Acyronense, Utc0repi Scopi cognoscant modum suum, et nihil faciant absquae licentia episcopi in cuius parrochia habitant.
Cone. Antioch. can. 10. Qui in fundis et villis constituti sunt Chorepiscopi, tametsi manus impositiones ab Episcopis susceperunt, et ut Episcopi consecrati sunt, placuit sanctae synodo Scire eos oportere modum proprium retinere, et gubernare adiacentes Ecclesias sibi commissas , et esse contentos propria sollicitudine et gubernatione quam susceperunt. Constituere autem his permittitur Lectores et subdiaconos et Exorcistas, quibus susticiat istorum tantum graduum licentiam accepisse. Non autem Presbyterum, non Diaconum audeant ordinare praeter conscientiam Episcopi civitatis, vel Ecclesiae cui adiacons invonitur, seu ipse, Seu regio in qua praeesse dinoscitur. Quod si pra0varicari ausus suerit constituta, deponi eum et dignitato qua prauditus est debere privari. Chorepiscopus autem ab Episcopo civitatis vel loci, cui adiacet, ordinandus est. Cone. Ancyr. ean. 13. Vicariis Episcoporum , quos Graeci Chor- episcopos dicunt, non licuro Presbyteros vel Diaconos ordinare ; sed nec Presbyteris civitatis sinu Episcopi pra0cepto amplius aliquid iubere , vel sine auctoritate litterarum eius in unaquaque parochia aliquid agere.
OMNI CLERO. X. Item in eodem concilio, ut episc0pus vel quilibet ex
68쪽
b2VII. CAPITULARE ECCLESIASTICUM clero sine consilio Vel litteris episc0porum, Vel metropolitani, non audeant regalem dignitatem pro suis causis clamare, Sed
in commune episcoporum concilio Cauqa eiu S e Xaminetur.
Conc. Antioch. can. li. Si quis Episcopus, vel Presbyter v0l omnis omnino qui est sub ecclesiastica regula constitutus , praeter consilium os litteras eorum Episcoporum qui sunt intra provinciam,ot maximo Metropolitani, ad Imperatorem perrexerit, hunc abdicari et elici non solum communione debere, sed a propria dignitate privari, tamquam molestum et importunum imperialibus auribus, contra ecclosiastica constituta. Si autem necessitas cogat ad Impuratorem excurrere, cum doliberatione et consilio Metropolitani ipsius provinciau, Episcopi ut caeterorum consolentia qui in eadem provincia sunt, set litteris, ire debebit.
EPISCOPI S. XI. Item in eodem concilio simul et in Sardi cense, nec-n0n et in deerotis Innocentii papae, ut nullus episcopus in alterius parrochia ordinationes aliquas audeat efficere, vel negotia peragere quae ad eum non pertinent.
Cono. Antioch. can. 13. Nullum Episcoporum debere ex alia provincia ad aliam transitum facere, et ordinare aliquos in Ecclesiis, aut provehere ad sacrum ministerium; nec alios illuc secum adtrahat Episcopos, nisi sorte rogatus per litteras abierit, non solum a Metropolitano , sed si, his qui cum eo sunt provinciae Episcopis. Quod si nullo invitanto inordinate superveniat, et aliquos vel ordinare praesumpserit, vel quoslibet actus illi Ecclesiae compotentes ad se minus pertinuntes usurparo tentaverit, vacua quidem et inania erunt Omnia quae gesserit. ipse voro huius indisciplinati ausus set irrationabilis coepti dignas causas expundat. tamquam depositus a sancta synodo , et propter huiusmodi praesumptionem iam praedamnatus.
Cone. Sard. can. 18. Ianuarius Episcopus dixit: Illud quoquo statuat sanctitas vestra, ut nulli licunt Episcopo alterius Episcopi civitatis ministrum ecclesiasticum sollicitare, et in suis parochiis Ordinare. Universi dixerunt: Placui; quia ex his intentionibus solet nasci discordia. Et ideo prohibui omnium sontentia ne quis hoc sacere audeat.
Innocent. Epist. 7. Innocentius Florentino Episcopo Tiburtinensi. Non semul sed aliquotiens clamat scriptura divina transferri non oportere terminos a patribus constitutos: quia nefas est, si quod alter semper possederit, alt0r invadat. Quod tuam bonitatem frater et coepiscopus noster Ursus ad erit perpetrasse. Nam Nomentanam sive Filiuiens m parochiam ad suam dioecesim a maioribus pertinentem, invasisse te, atque illic divina celebrasse mysteria inconsulto eodem ac nesciente, non sine doloro conquestus est. Quod si
69쪽
verum est, non leviter te culpam incurrisse cognoscas. Unde si declinare cupis tantae usurpationis invidiam, nostris litteris admonitum to convenit abstinere. Cui tu si aliquid tibi credis iustitiae sustragari, integris omnibus et in pristino statu manentibus, post dies venerabiles Paschae adesse debebis, ut memoratis possis intentionibus respondere , partibusque in medio collocatis. quid antiquitas aut veritas habeat inquiramus.
EPISCOPI S. XII. Item in eodem concilio, ut episcopus eius neclesiae curam habeat ad quam ordinatus est.
Cone. Antioch. can. 23. Episcopum de dioecesi ad alterum dioecesim non debere transire, neque Si seipsum ingesserit, neque si a populis fuerit violenter attractus, neque si etiam hoc ei ab Episcopis suadetur. Manere autem eum debere in Ecclesia Dei quam ab initio sortitus est, et non ab ea alio demigrare, secundum regulam super hoc olim a patribus constitutarii.
EPISCOPI S. XIII. Item in eodem concilio, necnon et in CalcidonenSi, ut provinciales episcopi cum suo metropolitano bi8 in anno pro
pter causas ae clesiae concilia colebrent.
Conc. Antioch. can. 20. Propter ecclesiasticas curas et quae oXistunt controversias dissolvend9s, sufficere visum est bis in anno per
provincias singulas Episcoporum Concilium fieri. Primo quidem post tertiam hebdomadam Paschalis festivitatis , ita ut in quarta hebdomada quae consequitur, id est, mediae Pentecostes, Concilium compleatur. Admoneant autem provinciales Episcopos hi qui in amplioribus, id est, qui in metropolitanis civitatibus degunt. Secundum vero Concilium Idibus Octobribus habeatur, qui dies apud Graecos hyperberetaei mensis decimus quintus invenitur. In ipsis autem
Conciliis et Presbyteros ot Diaconos praesentes esse oportet, et Omnes quotquot se laesos 0Xistimant, et synodicam eXpectare sententiam. Nec liceat aliquibus apud semotipsos sine metropolitanorum Episcoporum conscientia synodos sacere, quibus de omnibus causis constat permissum osse iudicium. Cone. Cliale. can. 19. Ad aures nostras pervenit quoniam in provinciis non fiunt Episcoporum synodi sociandum Canonum constituta, ut hinc multa rerum ecclesiasticarum quae emendanda sunt negligi. Sancta igitur synodus constituit, secundum Canonus Patrum, bis in anno Episcopos in idipsum in unaquaque proVincia conVenire quo Metropolitanus constituerit, et Omnia quaecumque emei Serint corrigere. Episcopi vero qui non convenerint, in propriis positi civitatibus, et non per profectionem absentes, maxime suppeditante salute,
70쪽
54 VII. CAPITULARE ECCLESIASTICUM
et a necessariis et excusabilibus occupationibus liberi, frat0rnitatis intuitu corripiantur.
EPISCOPI S. XIV. In concilio Laodicense, necnon et in Affricano, praecipitur, ut monachi et clerici tabernas non ingrediantur edendi vel bibendi caUSa.
Conc. Laodic. can. 24. Quoniam non oportet altario servientes, a Presbyteris usque ad Diaconos , et deinceps ordinis ecclesiastici omnes usque ad Ministros, aut Lectores , aut Psaltas, aut Exorcistas, aut Ostiarios . aut etiam eos qui in proposito sunt continentiae, tabernas introire. Conc. Asric. can. T. Ut Clerici edendi vel bibendi causa labornas non ingrediantur nisi persegrinationis necessitate compulsi.
AD OMNES. XV. Itoni in eodem concilio praecipitur, ut a VeSpera VS-que ad vesperam dies dominica Servetur.
Conc. Laodic. can. 29. Non oportet Christianos iudaigare et in sabbato vacare, sed operari eos in eadem die. Dominica vero, praeponendo eandem diem, si hoc eis placet, vacent tanquam Christiani. Quod si inventi fuerint iudaigare anathema Sint.
OMNIBUS. XVI. Itoni in eodem concilio, ut ignota angelorum nomina nec fingantur, nec nominentur, nisi illos quos habemus in auctoritate: id sunt Michahel, Gabrihel, Rapha hol.
Conc. Laodic. can. 25. Quod non oportui Christian0s deruticia Ecclesia Dei, abire, et angelos nominare, et congregationes sacere: quae omnia interdicta sunt. Quicunque autem inventus suerit occulte huic idololatriae vacans, anathema sit, quoniam derelinquens Dominum nostrum Iesum Christum filium Dei, accessit ad idola.
CLERICIS ET NON NANIS. XVII. Item in eodem concilio, quod non oporteat mulieres ad altare ingredi.
Cone. Laodic. can. 44. Non oportet mulieres ingredi ad aliare.
SACERDOTIBUS. XVIII. Item in eodem concilio, ut cauclearii, malefici, incantatores, et incantatrices fiori non sinantur.
Conc. Laodic. can. 36. Quoniam non oportet ministros altaris, vel Clericos, magos aut incantatores esse, aut sacere quae dicuntur phy-