장음표시 사용
341쪽
amandare in ultimas terras P Utrum quo facilius Romae ea, quae conabatur, esse eret, Si in IIispania turbatum esset At haec ipsa per se sine uda coniunctione age 20bantur Ani in tantis rebus, tam no vis consiliis, tam periculosis, tam turbulenti hominem amanti SSimum Sui, familiarissimum, coniunctiSSimum ossietis, conSuetudine, usu dimittendum esse arbitrabatur eri simile non eSt, ut, quem in Secundi rebUS, quem in otio Semper 25 secum habuisset, hunes in adversis et in eo tumultu,
quem PS comparabat, ab Se dimitteret Ipse autem 58 Sittius non enim mihi deserenda is, causa ramici veteris atque hospitis is homo est aut o familia ac disciplina, ut hoc credi possit, eum bellum populo Romano 30saeere voluisses ut, cuiu pater, cum ceteri deficerent sinitimi a vieini, singulari extiterit in rem publicam nostram ossiuio et fido, is sibi nefarium bellum contra patriam Suscipiendum lutaret cuius inex alienum videmus. iudices, moni libidino, sed iugotii gerendi 5 Studio esse Contractum, qui ita Romae debuit, ut in
342쪽
PRO P. SULLA RΑΤΙΟ. provinciis et in regni ei maximae pecuniae deberentur; qua eum peteret, non commiSit, ut ui procuratores quicquam oneri abSente Se SuStinerent Venire omneSU Sua POSSeSSione et patrimonio se ornatissimo spoliari maluit quam ullam moram cuiquam fieri ire ditorum 59 suorum. A quo quidem genere, iudi QES ego num Uam timui, cum in illa rei publicae tempeState Vel Sarer. Illud erat hominum genus horribile et pertimeScendiam, 45 qui tanto amore Sua POSSeSSiones ample X tenebant, ut
ab iis membra citius divelli a distrahi posse diceres. Sittius numquam ibi cognationem eum praedii eSSe
existimavit suis. Itaque Se non inodo ex SuSpieione tanti sceleriS, verum etiam X omni hominum Sermone 50 non armiS, Sed patrimonio Suo vindieavit.
60 XXI. Iam vero quod obiecit Pompeianos esse a Sulla
3B, 39. Cum . . . Peteret, While
40, gae se poliari maluit forthis se of the reflexive cf. 32. and I. g. 17. When the subjecto tho infinitive depending Ponvolo, cupio, etc., i the Same S
had 0en deprivsed of thsei landsani politica rights by th dictator Sulla se ori II. O. 223, an a colon of his veterans ad been planted lierse. The defendant Sulla ad been De of the three
sight the coloniSt Were Settied, and was ne of thei patroni seeon IV. 23. 43. The Pompeiani an colonisi Were naturali onba terius, and Sulla a accusedo fomenting the discord
343쪽
impulsos, ut ad cistam coniurationum atque ad hoc nefarium facinus accederent, id cuius modi Sit, intellegere moti possum An tibi tompeiani coniurasso
videntur Quis hoc dixit umquam. aut quae duit iistius aut vel Minima suspici, Diiunxit inquit,
eos colonis, ut hoes discidio aes dissensiones facta oppidum in sua potestate iosset ter Pompeianos habero. Primum omnis Pompeianorum colonorUmque dissensio delata ad patronos est, cum iam inveteraSSet 10 a multo anno AESset agitata deinde cita a patronis re cognita St, Ut nulla in re a Ceterorum sententiis Sulla dissenserit; postremo coloni ipsi si intellegunt, non Pompeianos Sulla magi quam Sese SSes defensos Atquo hoc, iudices, ex anes frequentia colo 61 norum, honestiSSimorum hominum, intellegere potestis, si qui adsunt laborant, tune latron una defenSorem, custodem illius coloniae si in omni fortuna atque omni honore incolumem habere non potuerunt, in hoc tamen aensu, quo amictui iacet, per vos iuvari ion 20
Servarique lupiunt Adsunt pari studio Pompeiani, qui ab istis itiam 4n crimen Nouantur qui ita de
mem, inbio mistiud, in iis politica sense denotin that the personto hom it is applied is enjoyingat the right and privilegos of his rank. Even ii Sulla is no guit tyo conspiracy, he has loS by conviction soriri bor the consul8hip, the right to hol ossice, the rightto appen in the senate, the insignia os a senator the purpleborde on the toga and the PQ u-liar hoei and the ius imastinum.
344쪽
PRO P. SULLA RATIO. ambulatione ac de Suffragiis Sui cum colonis dissen-62 serunt, ut idem de communi Salute sentirent. Ac nuet haud quidem P. Sullae mihi videtur Silentio praetereundu SSe VirtuS, quod, cum ab ho illa colonia deducta Sit, et eum commoda colonorum a fortuni Pompeianorum rei publicae fortuna diiunxerit, ita earus utrisque est atque ita eundUS, ut non altero. demoviSSe sed 30 utrosque oonStituiSSe videatur. XX11 At enim et gladiatore et omnis Sta vis rogationis Caeciliae causa comparabatur Atque hoc loco
precibus, g 5. 26 and A. 24SRem. G. 401 em. H. 419 III. Noto 2 B. 220 2.
Aerit, Vand liliough the fortune os polities has separated the intersests of th colonisis fromth fortunes of th Pompeiani.'Οwin to his change os polities
thori ty p. 59, 9 29i. Caecilius,
345쪽
in L. Caecilium, pudentissimum atque ornatiSSimum virum Vehementer in Vectus est Cuius ego de virtute et constantia, iudices, tantum diuo, talum hunc in ista rarogatione, quam Promulgata non do tollenda, sed de levanda calamitate fratri sui. fuisse, ut consulere voluet it fratri, cum re publica pugnare noluerit promulgarit inpulsus rumores fraterno, destiteri fratris auctoritate deductus Atque in ea re per L. Caeci-63lium Sulla accusatur, in qua re S uterque laudanduS, 11 prii num Caecilius, qui Si id promulgavit, in quo res iudieatas videatur Voluisse reSeinde re, ut reStitueretur Sulla, reet reprehendis Statu enim rei publicae maxini iudicatis rebus continetur; neque ego tantum ira 15 terno mori dandum arbitror, ut quiSquam, dum saluti Suorum COHSUlat, communem relinquat At nihil do iudicio do rebat sed poenam ambitu eam i referebat, quae ciuerat iupor superioribus degibus monstituta. Itaque lino rogatione non iudi eum sententia, sed legis 20 vitium corrigebatur Nemo iudieium reprehendit, eum
346쪽
de Ioena Aueritur Sed Qegem. Damnatio is is nimiudicum, quae manebat, poena legiS, quae levabatur. 64 oti igitur animos morum ordinum, qui praeSunt 2 iudiciis summa tum gravitate et dignitate, alienarea causa. Nemo labe laetare iudicium Si conatus, nihil est eius modi promulgatum, semper Caecilius in calamitate fratris sui iudicum potestatem e petuandam, legis acerbitatem mitigandam putavit.
XXIII. Sed quid ego de hoc plura disputem Z Dicerem
fortasse, et facile et libente dioerem si paulo etiam longius, quam finis cotidiani mei postulat, L. Caeci
lium pietas et fraternu amor propuliSSet implorarem SenSUS eStros, uni u cuiusque indulgentiam in suos teStarer, Peterem Veniam errato L. Caecili ex intimis vestris cogitationibus atque ex humanitate communi.
65 L0 dies fuit proposita paucoS, ferri coeptu numquam, deposita est in senatu alendi. Ianuariis cum in
65. B, 9 fuit propoAita es. 63. 19. ferri CoePta numquam, it noveriegan to belut through; 'the phrase ferre leuem, to et ala passed, is VSed os the Pro9OSer. For the passive coepta est se A.
The eon suis, preceded by their lictor an accomparate by riesis and eople, marched in solemn proeession to the Capitolin hiil
and prayersisse rexior the Romanpeople. The senate a theneallei into the temple o dupiter, and tho rst busines transacted alWays relatet to publie religiolis rites. Aster sueti otherius ines aswas introdueed had been finished
347쪽
nctum prius et id mandatu Sullae Q. Metellus praetorses loqui dixit, sullam illam rogationem de Se nolle ferri. Ex illo tempore L. Caecilius egit de re publica
numquam impedivit ita gessi, in tribunatu ut onore deposito domestici ossici nihil postea nisi de dipublicae commodis cogitarit. Atque in ipsa rogatione 66
ne per Vim quid ageretur, qui tum nostrum Sullam 20 aut Caecilium Nerobatur non no omnis ille derror, omnis Seditioni. timor atque opinio ix Autroni 4mprobitato pendebat Elii voces eius minae ferebantur,
eiuS RSPQet IS, Concul Satio, rati Patio, grege. hominum perditorum metum mobi Seditionesque adferebant. 2r
Ita tuo P. Sulla hoc importunissimo cum honoris, tum
etiam calamitatis Soeio atque comite et Seeunda for-11. manctatu Sullae se on
14-1B. agrariae legi, propoSed by th tribune P. Servilius Rullus, and providin that ali public laniis stiould e distributod among the Deople, and that moro land shouldb bought y the reasur for thp
348쪽
67 XXIV. Hi tu epistulam meam Saepe reditnS, Unm ego ad Cn. Pompeium de meis rebus gestis et de summa re publiea misi, et ex ea crimen aliquod in P. Sullam quaeris et Si furorem neredibilem biennio ante con- ceptum erupisse in meo con Sulatu Seripsi, me hoodo monstrasse dicis, Sullam in illa fuisso superiore coniuratione. Suilioet ego is Sum, qui existimem Cn. Pisonem et Catilinam et Vargunteium et Autronium nihil scelerato, nihil audacter ipsos per Sese Sine P. 68 Sulla facere potuisse. quo etiamsi quis dubitasset 11 antea, an quod tu arguis, cogitasset, interfecto patre tuo consul desuendore Kalendis Ianuariis cum lictoribus, Sustulisti an suspicionem, cum dixisti
hunc, ut Catilinam consulem esse eret, Contra patrem 1 tuum opera et manum comparasse. Quod si tibi ego confitear, tu mihi concedas nee esse est hune, cum Catilinae suffragaretur, nihil de Suo consulatu, quem U-
349쪽
dicio amiserat, Per Vim recuperaticio cogitavisse. Neque enim istorum facinorum tantorum, tam atrocium Crimen,
iudices, P. Sullae persona Suseipit. 20 Iam enim daciam iriminibus omnibus de res disso 69lutis, contra atque in ceteris causis ieri solet, ut nunc doniquo de vita hominis ac de horibus dicam. Et nim o principio studuit animus Occurrere magnitudini criminis, Satis fauere expectationi hominum, d 25
me aliquid liso, qui accuSntu eram, dicere nunc iam revoeandi Sti eo quo vos PS a causa etiam tacente me cogit animo mentesque Convertere. XXV. Omnibus in rebus, iudieeS, quae graviore maioreSque Sunt, quid quisque Voluerit, cogitarit, admiserit, non e Crimine, sed ex moribus eius, qui arguitur est ponderandum. Neque inina loteSt qui Squam mostrum subit, fingi 4
neque euiuSquam repente Vita mutari aut natura con
verti Circumspicite laulisper mentibus ῬeStris, Ut 70alia mittamus, hosces ipso. homines, qui huic adfines sceleri duorunt Catilina contra rem publieam QOn-
callud probabile eae vita Or Rrgument froin the character of the accused Allobo Roman writerson rhetori agro that this argument hould como ari in tho Speecti Quint. vii. 2. I nam is ordo est an facere voluerit, Oterit, feceriti, and Cicero de paris hero froni the ille Ialy beeaUSe, in iliis eas of Sulla, the probabile eae vita gave the est opportuni tyior oratorica display.
III. O. 30 me aliqvix ipso: for the collocation es. 9 15. 20.
combinod in Latin es. I. T. 4; properi mens is intellect animus iniselluet an seseling. Soli and minit, ear and Oul, etc., Willtranslate them quite adequalely.2-5. graviores, maiores, os more than usua momen and importanee. Neque enim PotESt,
350쪽
ΡR P. SULLA RATIO. 10 iuravit. Cuius aures umqunm nee reSPuerunt, Onatum SSe nudaeter hominem a pueritia non Solum intemperantia et Scelere, sed etiam Consuetudine et studio in omni flagitio, stupro, caede versatum Z Quis eum Contra patriam pugnantem PeriSSe miratur, quem 1 semper omne nil civile latrocinium nutum putaverunt
Quis Lentuli societates cum indicibus, quis insaniam libidinum, quis perversam atque impinni religionem recordatur, qui illum aut nefarie cogitasse aut stulte sperasse miretur Quis de C. Cethego atque eius in 20 Hispaniam profectione ac de vulnero Q. Mutelli Pii cogitat, cui non ad illius poenam carcer aedificatus 71 osse videatur 3 Omitto ceteros, ne Sit infinitum;
tantum a vobis peto, ut taciti de omnibuS, UOS OniuraSS Ognitum est cogitetis; intellegetis inum 25 quemque eorum riu ab Sua ita quam VeStra SuSpicione esse damnatum. Ipsum illum Autronium, quoniam eius nomen finitimum maxime est huius periculo et crimini, non Sua vita a natura convicit 3 Semper audaX, Petulans, libidinosus; quem in Stupro-30 rum defensionibus non solum verbis uti improbissimis
cf. 21. 15 14. 11 4. 13 and 7. religionem, superstition. Q. Μεtelli ii commandet against Sertorius in Spatia, 79-7l: See Allen, p. 193 Creighton p. 69 70; Myers, P. 3 Penneli, p. 116. Nothiniis linown of this ourney