Opera omnia. Recensuit et commentariis instruxit Godofredus Stallbaum

발행: 1858년

분량: 343페이지

출처: archive.org

분류: 철학

71쪽

LXIII

celsi alicuius poetae inore altilis enitatur auda- eiusque XSultet, tamen nec in summa sublimitate

obliviscitur perspicuitatis, quae Semper tanta in eo splendet, ut nusquam desideretur, ni Si sicubi ipsarum rerum Obscuritas orationis lumine depelli non potuit.

Sed quum in libris eius has dicendi virtutes, simplicitatem et perspicuitatem, copiam et ubertatem, Sublimitatom et audaciam liceat animadvertere, tum mirum dictu est, quam prudenti on Silio Varia rationis genera ipsis rebus, qua eXplicat, Ubique attemperentur.

Leniter enim incedit oratio in disputatione dialoetica, ubi dissorendi subtilitate pia e St, quae Verborum

ornatum a Spernatur celeriore rui Sia cursu fertur in

aliorum irrisione aerique eum Sophi Stis contentione; audacior porro fit a plane sublimis, ubi agitur de rebus divinis, quarum vim et naturam divinare potius atque augurari licet quam mente et animo penitus intelligore; denique eadem mollissimae cerae in Star adeo est flexibilis, ut quocunque ducatur, eo Sequatur facillime et cuique argumento accommodata fiat. Atque ex his iudieari poteSt, quo iure vetere teSte Cicer. Brut. c. I censuerint ovem ipsum, si Graece loqueretur, latonis dicendi genere fuisse usurum. Sed veterum de Platonis dictione iudicia si quis velit Ognoscere, adeatis Cicer. De Legg. II. . orat. e. 20. e. 44. Quintil. X. l. coli. IX. 4. Diogen L. III. 25. 37., ubi Aristololes narratur iudicavisse latonis dicendi

genu medium 8Se inter poeticam et rosam orationem Dionys. De comp. Verb. T. II. p. 7.ed Sytb Epistol. ad Pomp. T. II. p. 17. quo loco Platonem in magnifico dicendi genere haud ita felicem suisse arbitratur De admir. vi Demosth. XXVIII. Longin De Sublim. Secl. 2. 13. et 32. Demet r. De locvt. q. 80. g. 186. Sed his utcunque expositis superest, ut quid in hac librorum Platonis editione secuti simus, paucis declarandum Sit Duplex autem nostrum duximus officium: alterum, quod cernitur in Graeca oratione ad fidem optimorum libror in exigenda et examinanda alterum, quod refertur ad Verborum atque rerum interpretationem. Et primum illud per consilium huius editionis

arctioribus limitibus circumscripSinaus, etSi pro varia singulorum librorum condition vario clanquam rei

72쪽

temporamento utenduin fuit ultorum etsi et ipsumoxigebat brevitatem, tamen non ita fuit angustis finibus includendum, quin disputationi ubertatem quandam caperet. Itaque orationem Platonis fere talem exhibuimus, qualem iam optimae operum Platoni eorum editiones referunt, hoe est ad fidem plurimorum Odicum manuscriptorum Xaminatam et emendatum.

Quum Vero critica Supellex, praesertim copiis Bekkerianis nee edentibus, lautior SSet, quam Ut Omnia, quae inde seligenda viderentur, copiose poSSent X-plicari, hae usi sumus moderatione, ut primum potiorem tantum lectionis varietatem excerperemus, deinde in ea enarranda et diiudicanda rovitati quantum fieri pos Set studeremus. Itaque eriti ea annotatio, quam adiecimus, sere est eiusmodi, quae demonstret maXime,

quatenu noStra Verborum recensi vel a communi

veterum editionum Aldinae, Basileensium Stephanianae lectione, vel a Sola Stephani Scriptura, quam sere vulgatam diximus, vel etiam a lectionibus editorum relentiorum recedat et quibus ipsa nitatur sundamentis. Qua in re Versati sumus sic, ut aut vulgatam leotionem impliciter indiearemus, ubi res ipsa et eo die um consensio nullam admitteret de alterius lectionis veritatu dubitationem, aut verbo diceremus codices vel plurimos vel optimos vel optimos atque plurimos, vel etiam paucos eosdomque optimo hane vel illam lectionem confirmare ); singulos non ni Si iis locis recenseremii , ubi re postulare videretur. Itaquo qui cupiunt diligentius examinare singulorum locorum rationem criticam, iis utiquo adeundi sunt

critici commentarii ab I m. Billi ri et a nobis editi;

qui in universum scire volunt, quid et quomodo in

locis difficilioribus a librariis scriptum sit, hi poterunt,

opinor, hac noStra opera acquiescere. Sed praeter veterum librorum lectione commemoravimu etiam

coniecturas virorum doctorum, quae , ob probabiles

' Placuit tamen in nova hae edit pleniorem recensum Varr. lectionum agere, ut ipsi legentes possent de cuiusque Scripturae fonte et auctoritate iudicare. Atque hoc etiam ideo fecimus, quia inde a quarto volumine subnatum nobis est uni Versorum latonis operum edendorum consilium. Enimvero

ita fieri non potuit, quin totius instituti ratio nonnihil n-

73쪽

velis essariae viderentur. 4 Nam quae nanifesto sal-Sae Uni vi Sae ut Super vaeaneae, eas Silentio praeterire consultum duximus In diiudicanda , autem variarum lectionum discrepantia non magis fuimus copioSi, Sed aut breviter , monuimus, Si qua admonitione opus videretur, aut ad herum et Verborum interpretationem delegavimus Pleraque enim, quae ad criticam rationem Pertinent, eum rerum et Sententiarum expositione tam rete coniuncta sunt, ut qui illa sine huius ope SeSe putant recte traetari poSSe, miro in errore Versari sensendi sint. . Itaque plurimum operae in rerum et verboriani interpretatione poSuimus Quo in genere

ru S, Stius, alii, ita elaborarunt, ut iis non pauca debeamus, tamen os non ita pressisse eorum veStigia,

ut nihil ipsi vid0rimus, facile ri,itramur intellecturos QSSe qui noStra contulerint cum iis . quae, abi illis

disputata sunt , Et profecto in scribendi commentariis magis itiam confirmati tumus in ea sententia, quam dudum su Seepimus animo, dubitari Certe poSSe, an tu e interpretatione quam ex emendatione utilitatis redundet vel in ipsos scriptores veteres vel in discentium AE tudia. Non raro inim vidimus mos in

coniecturi viris doctis tentati esssent, tum facilem haberent explication m ex diligenti rerum ae verborum interpretatione, qua certum ist nihil plus valere ad ingenia veri atque luteri sensu imbuenda. In Com-Ponendi autem commentariis nostris eam moderationem adhibuimus udi neque admiSCeremUM ea, villae nimis essent trita et vulgaria, neque do et a disputationes, quae ad interpretationsem Scriptoris nihil conducerent, adiiceremus, sed, quantum fieri poSSet ea tantiam expromeremus, quae hominibus in Graecis ultra mediocritatem versatis ad rerum et verborum intelligentiam necessaria viderentur. Quanquam fatemur maluiSSenoS, Si in alterutram partem peccandum S Set, Prae ferrae copiae aeuiusdam ubertatem, quae bim ingenii alat, quae mimine brevitatis exilitatem et ieiunitatem,

illati menti viros fere necat Id quod in iis Platonis operibus, quae non soloni nisi es, hominibus eruditioribus it in studiis litterarum provectioribns

lectitari, subindo non modo utilo sed etiam De JeSSI-

74쪽

LXVI

rium visum St, quum illorum interpretatio aliquanto plus doctarum piam requirat, U3m eorum, quae Olent explicari doctis adolescentibus vel etiam tironibus. Sed hoc in genere quum difficillimum sit omnium desideriis satisfacere, tum Si id consecuti simus, ut talibus viris qualis fuit qui in Bibliothoc a Critio. Nov. Batavor T. II. p. lli de nostra interpretandi ratione sententiam diXit, haec opera nostra probetur, eo impensius laetabimur, quo magis semper id studuimus, ut discentium studiis per eam pro viribu ProdeSSemUS. Quod reliquum est, publice hoc loco a me grateSpersolvendae Sunt Viris egregiis, Fr Iacob si et val Chr. r. Rostio, qui non Soham plagulas typis expre8Sa Percen Sere, Sed etiam quae SeripSiSSem, priusquam typotheti traderentur, diligenter percenSere meque de nonnullis locis admonere voluerint.

Scribebam Lipsiae ipsis Kalendis Ian. MDCCCXXVII. iterum a. d. III Id. Octbr. MDCCCXXXIII. tertium Idibus dan DCCCXLVI. quartum ' menses Iunio

75쪽

Aldina editio Venet 1513. sol in qua curanda Aldus Mann-tius avus usus est consilio et opera Marci Musuri Cre

ten Si S.

Basileensis I. s. Valderi αna Bas. 1534. sol cui praefuerunt oporinus et Grynaeus. Ducta est X Aldino exemplo, multis tamen locis mutatis, Subinde etiam corruptis Aecesserunt Proeli commentarii in Timaeum et libros de re publiea n Grynaeo ex codd. Xoniensibus descripti. Basileensis II. s. Hopperiana Bas. 1556. sol quae in Signis est multis lectiori bus novis et peculiaribus. Curavit eam Marcus Hopperus, qui usus e St copiis Arnoldi Ar lenii, plurium codicum collatione comparatis Editio egregia. Stephaniana Paris 1578 fol. III Olum cum translatione Latina Ioann. Serrani et annotatione criticamen rici tephani, qui plurimos locos castigavit, usus Vel Sola coniectura, vel prioribus editionibus et Ficini inter relatione, vel aliorum criticorum observationibus, in primis Iani ornarii. Hanc Apresserunt editio Lugdunensis S. Lae mariana, quae prodiit 1 90 fol. et echeliana. Francos 1602. sol., quae nullum habent usum criticum. Nec interpretatio Ficini,

quum continent, geriuaria est, sed multis locis mutata et interpolata.

Bi pontina editio prodiit oll. XI. . a. 1781-87. Orationem Graecam exhibet talem, qualem consormaverat Henr. Ste-

76쪽

LXVIII

hau praeterea addita uici Hibet annotationem eriti caua atque Ficini interpretationem, sed eam correctam, neque germanum,

ita ut ad criticam factitandam non possit adhiberi Habet tamen haec editio bona sua priva et peculiaria. Etenim ad aliquot libro continet excerptas codicum lectiones antea nondum publicatas et praeterea accesserunt Dialogorum Platonis argumentia AE X posita et cillustrat, a Diet. ut ede manu. 178 6. . Tauehni triana o III. Lips. 18s 3 sqq. prodiit, X pressa illa e recensione Henr Stephani Tria priora volumina curavit Chr. an me e L. N. l. qui Graecam orationem Ope praesidiorum criti eorum . emendavit it brevem addidit notationem eriti eam. noli quae partes reddunt rationem Graecam talem. qualem Xhibet editio mi ponti tui.

Behkeriana ierol. 1816 18 VIII. Oll. quibus accesserunt Commentaria Criale a Vol II 1823 8. Exhibet rationem

Graecam Secundum ordinem operum Platon a richleier machero con Stitutum ad idem p irimorum librorum recens collatorum diligenti S si me et sapientissime emendatum Ontinet praeterea interpret itionem Fieini, Sed eam non mutatam et interpolatam, serum X antiquissimis Xempli ductam ut habeat Sum P ticum Commentaria eriti ea praeter ingentem variarum lectionum copiam lompleetuli tum etiam richolia Graeca a Ruhu kenio edita, sed multum aucta et locupletata. idem prope consilium, quod Bil aeria S, O quoque SumuS

secuti in ea editione, quam ιpsa e 1821 26. Voll. XII S. su natibus Vei gelii paravimus Quum enim iri gelius

plurimorum eo dicum lectiones, a Bastio, de Furia, Rud Ol-phi , aliis, Xeerptus uetus e S Set his copiis ita Si sumuS, ut Graecam orationem ad librorum idem exigeremus et in Ommentariis criticis varias decliones Omnes quanta maXima Cum diligenti recenseremus, addita etiam explicatione locorum

dimi illorum Quanquam autem plurimi. in locis cum Bekker faciendum fuit, tamen in singulis quibusdam libris haud

pauca aliter atque ille constituimus otii mina octo priora continent ipsos libro Platonis Omnes ac separatim quoque Veneunt, sed chartis minus splendidis impressa quatuor posteriora habent criticam annotationem longe uberrimam, nee tamen divenduntur misi una tum AE Xemplis Graecae irationis Splendide impres Si S. Novam editionem universorum Platonis operum fecit 4. AStius, cuius Operis in Scripti haec est Platon ι quae eae tant os era. Accedulit Platonis quae feruntur scri lita. Ad Optimorum lilii Orum fidem recensuit,

77쪽

LXIX

iu linguaui utinam convertit, an uotutionibus X planavit, indicesque rerum ac verborum me curu-tissimos in die ei iri de r. Ostius. Nol. I-XI. Lipsiae, 1819 1832 8 Tomi novem priores continent opera Platonis, addita Latina interpretatione terquam eleganti, e quidem ordine collocata illa a dispo Sita, quem editor celeberrimus in clibro De Vita et Scriptis Platonis ruri iee ' sibi probari ostendit i Grae eae rationi subiecta est brevis annotatio eriti ea, qua id maXime agitur, ut quatenus ab editionum superiorum auctoritate discessum sit paucis igniscetur Optime vero meruit Astius eo, quod Platone ui in linguam L linam convertit fecit enim o tanta diligentia atque elegantia, ut iis omni hiis, qui antea idem egerant ne ornario quidem excepto, Palmam ' praeripuisse iudicandus iit Quocirca i tu

quidem mominae maxima profecto ripsi debetur gratia. Sed optandum suit, ut etiam Commentariorum Opus ipsi liceret absolvere, quod sati tristitia oppressus, Obiit enim . III. ante Kal. Jan. MDCCCXL l. imper se itum reliquit Nam

Vol. . et XI. continent tantum Annotationem in Phaedrum, Gorgiam et Phaedonem, longe illam uberrimam atque Opio Sissimam, quandoquidem vir praestantissimus eum aerumeta Verborum X plicatione plenam variarum lectionum ab I De kkero atque nobis publicatarum enarrationem coniunctum

esse voluit Qua ipsa re fieri non potuit, quin Commentarii eius

existerent multo prolixiores quam velles, iique tales, unde nec criticae ratione usquequaque perspicerentur, ne quae ad interpretationem Scriptoris pertinent, per Spicue cognoscere et iudicare diceret . . Sunt enim in iis quae matura Sua multum discrepant inter Se male confusa ne rar etiam disputationum

ambagibus Obscurata magis quam illustrata. Nihilominus vero in iisdem etiam reperiuntur plurima, quali ab Astii oetrina et ingenio saei te exspectaveris, ut profecto dolendum Sit, Pu Slaudabiliter institutum ac susceptum non potui S Se a viro egregi Oprofligari et ad exitum usque perduci. Praeter has vero Ommenlariorum parte Separatim prodierunt Indice verborum, qui sies inscripti sunt ii Lexicon Platonicum, Sive Vocum

Platonicarum inde X. Condidit Fri de r. Astius Vol. I-III. Lipsiae 183, 38. Quod quidem opus etsi rerum

explicationem habet nullam, tamen quia usum verborum perSequitur accurati S Si me hoe est sic, ut loci omnes, ubi Singula VO-eabula reperiuntur, quam plenissime recenseantur Et enumerentur, tanti aestimandum est, ut in praestantis Simis studiorum nostrorum praesidiis et adiumentis habendum videntur. Quan tu ani tui illo recte uti voltu rint, ii necesse est Platonem P Sum se-

78쪽

diit legeriti atque tractaverint nani rerum quidem et verbor uni

notiones in Platonicis libris explicatae non lacile possunt aliundo percipi accurate nisi ab ipso Platone, fallunturque magnopere qui eas putant in Lexicis posse explicari. Quod ipsuna SenSit, Opinor, etiam Astius, qui prudentissimo consilio nihil aliud

nisi plenum accuratumque vocum Platonicarum indicem condendum iudicavit. Sequuta postea est Platonis editio Turi ei suscepta, cuius operis index hic est Platonis opera quae feruntur omnia. RecognoVerunt o Georg ait erus JO. a Sp. Orellius Aug. Guil. likel mannis A edunt integra varietas lectionis Stephaniana e Be kkerianae, tu liba umianae, scholia et nominum index. Turici impensis Meyeri et Zellori, MDCCCXXXIX. 4.

Praeter scholia additum etiam Glossarium Platonicum est, cui pro undo subest Glossarium Timaei Sophistae ad Codicem Parisinum denuo recognitum Editio accurata et nitide impressa. TeXtu huius eXempli, qui vocatur, etiam octonis plagulis impressus est, ita iit Singuli sere sermones Platonis separatim quoque veneunt. In praelationibus minori huic editioni, cuius sunt tomi viginti unus, a doctissimis editoribus praemissis de paucis quibusdam locis dissicilioribus disputatur, et quomodo vel emendandi vel Splicandi Sint exponitur. Posthac ipsi novam Operum Platonis omnium editione, rogante Cano LoTauchnit Zi nostro, suscepimus, quae textum Graecum quam emendatissime et nitide Xpressum exhibet continetque etiam Seliolia Graeca passim aucta et correcta addito In die historico in Platonem et Conspectu paginarum potiorum Veterum editionum, quae a criticis in serendis locis Platonis fere usurpata sunt Cuius operis nitidissimi inscriptio haec est: Platonis opera omnia uno volumine comprehensa ad fidem optimorum librorum denuo recognovit et una iam scholiis emendatius edidit G. Stat Iba umiis editi a tereo typa Lipsiae, Sumtibus it typi. Car. auolinitii. 1850. q. mai.

Huius editionis textu una cum Scholiis eodem anno etiam septem voluminibus formae minimae editus est in usum scholarum, ut singulae parte Suluberrimo pretio venales habeantur. Si autem haec quoque editio diligentissime emendata, ut a mendis typographici prope immunis sit. Excepit hanc editionem brevi post Teubneriana, quaelianc habet inseriptionem Platonis Dialogi secundum Thrasylli tetralogias dispositi e recognitione Car. Frid. Herui anni Lips Vol. -VI. sumtibus et typis Teubueri. I 85i-1853. . misi. Habet haec oditio uitio an annotationen i

79쪽

LXXI

singulis partibus praemi S sani, qua editor acutissimus plerumque id agit, ut ostendat eur ubique Secutus sit unius alteriusve codicis auctoritatem, qui merito habeatur praestantissimus. In quo latemur nos ab eo dissentire longissime, qui optimorum librorum scripturis ita utendum censeamus, ut aliis quoque codicibus iusta impertiatur dignatio, quandoquidem vel Optimos codd. a grammatici temere Saepe in re critica grassatis prosectos esse nobis plan persuasimus. A qua sententia prosecti hae quoque in editione a viri nobis quondam amicissimi ratione longissimo saepe diseessimus. Ceterum seXtum Volumen huius operis continet etiam Scholia Graeca, Albini et Alcinoi Isagogen Olympiodori itam Platonis , Protego media philosophiae Platonicae graece scripta incerti auctoris, Timaei nomasticon, quae omnia partim e codd. recens collatis emendata sunt. His omnibus vero etiam accedit index nominum propriorum vel in ipso Platone vel in Scholiis et Appendicibus obviorum Editio utilissima futura nisi clarissimus editor nimium obtemperasset iis Odistibus mss., qui habentur optimi eaque ratione sese illis tanquam mancipavi Sset. Denique memoranda est universorum Platonis operum editio Parisina, quae duobus Volum in quaternis apud Ambros. Firm.

Didot nobilissimum typographum et bibliopolam, prodiit.

Volumen eius secundum, ab Car. . Ch. Schnoidero, Vratistaviensi, curatum prius quam primum Volumen prodiit iam a. 1846. . compi petens Politiam, Timaeum, Leges, Epi-nomidem, Epistolas, Definitiones, quos libros editor sollertissimus maxime ad fido Parisini odicis praestantissimi emendavit. Volumen primum, reliqua continens seripta Platonis, editum est demum a. 1856. curatum a R. B. Hirschigio, qui criticas suspiciones suas addidit, quibus saepe festinantius Platonem mi exornavit. Ceterum utraque Operis pars additam habet interpretationem Latinam. Latine conversus Plato primum os a Marsilio te in O, cuius interpretatio primum prodiit Florent. 1482 di inde Venet. 1191. sol tertium Paris. 1518 sol in aedibus Ascens. Tenendum est autem eam inde abis. 1532. fere prodiisse correctam et Recommodatam ad Graecam orationem, qualem Oporinua et alii consormassent undo patet, quod supra diXimus, priores tantum editiones aboro usum criticum. Quum enim interpres sere verba verbis roditidorit, saepe quid in codicibus suis seriptum repererit, coniicere te et . Interpretatio Platonis a Iano Cornario odita Basil. 1561. sol liberior est et magis sensunt quam verba reddit. Usus est Cornarium codicemus sistoniano euius lectiones passi na

80쪽

LXXII

eommemorat in elogis in dialogos Platonis omnes, quas Platoni suo adiecit. Eclogas Cornarii separatim edidit . r. is cherus Lips. 1771 8. Praeterea memorandum est praestantissimum opus Germanicum Fr S chleier macheri cuius prodierunt T. I. P. 1 et 2. T. II P. 1. 2 et . . III. . . in protegomenis subtiliter

disputatur de ordine scriptorum Platonicorum re te instituendo. Singulis autem dialogis praeter praefationem adiectae Sunt ob servationes criticae. Praeter hanc interpretationem German simili nomino laudandae sunt etiam aliae Platonis conversiones, quae nuper prodierunt,

imprimis Hier. Mulieri, Lip. 1850-1857. . mai. p. Brockhaus. Nol. I-VI. quae egregia labo, Car. tein harti Prologomena De Fr Astii Josephi Sopheri, Car. r. Hermanni, Franc. ius e militi. E . . Munkii, M. i. IV. Succo mi operibus supra letum St. Sotiolia in I 'latonem AE codd. Ollegit D. Ruhithonius , Lugd. Bat 1800 Haec in odit. me khori. Turicensium,

nostra Taue linit Σ. a. 1856. et C. Fr Hermania edit. Teubner. aucta et locupletata reperiuntur. Timaei exicon vocum 'latonicarum c. animadvv. Ru in Lenii.

Eil. 2. Lugd. at 1789. Novam editionem eamque multis partibus auctam curavit Aenoth. Kochius. Lips 1828. 8.

Proleg g. p. XXoII. V. . ab ins lege inanem, et v. 1. ab iis verum. Proleg g. ad Apolog. p. 16. V. 20 lege et pro te. Proleg g. ad Criton. P. 185. V. 13. lege quaerendum pro querendum. Commentar ad Criton. p. 198. col. II. v 1. leg criticus , Ibi d. p. 224. Ol. I. V. 6. ab ins le g. ei nichen.

SEARCH

MENU NAVIGATION