De administratione sacramenti poenitentiae praeceptiones theologicopracticae in frequenti sacerdotum conventu traditae ab illustratissimo et reverendissimo d.d. Michaele Casati congregat. clericor. regularium ... Accedit exhortatio ad hujus ministeri

발행: 1783년

분량: 175페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

111쪽

chari emi, novum geum eladis, et quoi parum persecarioais procella fruierit, aecessit ad eumulum ti miserieordiae titulo malum fallens, carllanda pernicies. Contra Evangelii vigorem , comtra Domini, a Dei legem temeritate quorumdam laxatur ineatitis ommunicatio romta , α

falsa pax, perieuissa dantibus,mnibi aeripieutibus profutura operiuntur morientium a Gnera, ta liga iubasis altis , ει profvidis -- feribus insae dissimulato dolore contegitur .... Ouid injuriam bene festim vocant λ quid imprσ-tatem oeabulo pietatis appellant' mesens

lupi modi lapsis, gito gravis frugibus4 quod tur-δidum sidus arboribus ; quod armentis pestisus vastitas a quod navigiis saeva tempesus ab

Hos animi sui sensius exposuerat . artyr Romano Clero, qui ejus doctrinae consentiens, ipsus relum pro animarum salute,& christianae disciplinae custodia ita commendat, corroborat, confirmat o tamen, fratre, naim quam pro tua caritate derim laborum animi semperure errantibus veritatis praesare, dieisam Beet animus aegrorum inpuere soleas medentium induφriam Certi fimas, quod1pmtis productioris temporis ..... amabunt ho ipsum,

ad desem se dilatos esse medicinam G.

Agebatur eo tempore de iis, qui tormentoruna metu perculsi, vel acerbissimis cruciatibus ciet semel tantum ore tenus Christum negaverant, vel idclis immolaverant, vel ipsis thus adoleverant; nunc vero de iis agitur, qui licet Christum ore confiteantur, operibus tamen, non semel, sed centies fortasse negarunt,

112쪽

qui non perseeutionis tirore, aut tormentorum vi compulsi, sed ultro libenterque e perversitate animi, prava voluntatis inclinatione divinam legem contempserunt, qui suis cupiditatibus litarunt , qui has aliorumque an, mas immolarunt daemoniis, qui in voluptatibus Clibidinibus volutantur, Wapta suis ubtiis remedia adhibere nolunt, nec vitare eorum irritamenta. An non igitur potiori jure ementita, Malsia habenda est eorum poenia tentia Z An non magis reprehendenda intempestiva illa indulgentia, qua ipsis tam Deile

impenditur abselutio, antequam satis probatam fecerint uae poenitentiae sinceritatem p Et quanta porro hinc existit morum corruptela quanta vitiolum luest quanta animarum pernicies lConcilium Lateranense II sub Innocentio II. celebratum anno II 39. in quo naille fere Patres convenerant, reSbyteros monet , ut non

patiantur fidelium animas decipi fallaci poenitentiae specie, qua nihil est in Ecclesia magis periculosium 8 noxium et Inter aetera unum es: uod funestam maxime perturbat celsam: DL a silue Iurnitentia . Idcirco Fratres nostros ει μυθteros admonemus , ne falsis paenitentiis lateoram animas decipi in insernum perιrabipatiantur Q. S. Gregorius VII ab imperitia δε neglia

gentia Sacerdotum, qui Sacramenta populo misnistrant, inter innumera, quae in Ecclesiana exundant, mala, falsae potistimum poenitentiae consuetudinem repetit Ex imperitia ει σί gentia Sacerdotum , quas ex perifra radiae in. numera mala exorta sunt, adeo ut usque ad hora a no

a Conci Later I cati. AIL relato in cap. Fr tres de paenit. s. V.

113쪽

nfra tempora inter aetera, quae male uigulana viiiii, false ibiAmimis paenitent confietudo invaluerit a . S. homas a Villanova tam grande malum amarissime deplorat his verbis: Quid Gegesiam Domini hodie perdir, nisi confessariorum, est Pa-

foram landisus adulatio, deliniens , muste inque assentatio λ. . . Promittune pscem quibus non es pax , ω veniam quibus interua damnatio parata es . . . . Sic animas mortuas ει fecuras afui pedibus misιunt, anto miseriores , qEanto ferariores. Aera iniunet, vermen o cientiae extinguunt, nimulum peccati auferunt, . euros peceatores ad inferna demittunt qui si timorem populo incuterenι, forsitan Elim, vitiis remeassent. Cui comparatimus Hulasores nos , Meui similabimus eos b, Proposito autem Xemplo Laetari, ut prius a Christo suscitatus est, deinde Apostolorum opera a vinculis expeditus, docet non antea a Sacerdotibus solvendos esse fideles, quam a Christo per donum verae poenirentiae a peccatorum sepulcro, in quo jacebant, revocati su rint. M iussitas a sepulcro medicus, sed Deus; sed quem sitat Deus, hune Misit meri s. Prius ergo vadat, ει concubinam a domo peliat,

rumpat, famam proximi Ofam, prout potes, o rotat, mereenariorum labores, ta pauperum debita fossato ossesso fratri reconcilietur, tantam petat , ει tune ad confessarium redeat, ει ab Datur me rectus est ordo , hi in Laetaritisitatione a Domia fersatus es. Hunc ordi.

114쪽

nem ne transirediaris. O med est, in faetentemio is p Cur indigno veniam promittis p Cur iaab lusionis benefeium exbibeas, non discernis pDuas m Mini Domivas dedit, unam discemnendi, alteram iudieandi , ab Aendi sit ei, ει figandis e risu disseretionis examine neminem omnes ab Ais. Una tantum lave , -- integra αἱ dem titeris , Ita dimidiata Mineamentabiles Ieremiae voces usurpans: --, inquit, ventrem meum doseo, venIrem meum doleo ab . In domo Dei horrendum idi δε- sores Domini fui oves jugulantes, medieos minpuli fui aegrotos oecidentes: tidie es turpibus δώκ- dientes ..... ecos gregem Domini dirigen/es An non horrendum oes Hi sunt prophetae me dapes, in quos Dominus per prophetam invebiarur dicens: eo quod deceperint populum meum dicentes Pax, non est pax de ipse aedificabat parietem, illi autem liniebant eum luto

Denique hujusmodi animarum ductorihus extremi judicii rigorem sic denunciat O miia feri animarum non curatores , sed rarefectores , non consistorei, sed deceptores' quid respondelitis Domino pro grege, q/ιem vestris blanditus derepsis , vestris consuis jugulusis p Carolus agens de neganda, aut dissere da indignis absolutione assirmaro non dubitato sacerdotum in hac re inconsiderantiam, negligentiam potissimum continsere, ut multi diuturno tempore in peccandi con cludine pes verent ut in pleri u inrtibus, ta proessoniabas inuremerae Greapte , ει gramissima vitia passem vigean nonine ingenti animarum exitio O .

115쪽

Io4 Cardinalis edericus porroninis, qui S.Caroli uestigia summa cum laude persecutus est, triplici sermone paraeitetico confessarios inse Ratur, qui ob institiam, inconsiderantiam , vel ignaviam quibuscumque vel indignis praecipitanter ac temere sacramentalem absolutionem

largiuntur, cistiusmodi agendi ratione non aeternae animarum saluti, sed terrenis suis utilitatibus student, quaerunt quae sua sunt non quae Iesu Christi. Illustre autem exemplum ipsis proponit S. RaYmundi de Pennasert, qui quum potentissimo Regi a confessionibus effet, nullis precibus, 3 blanditiis adduci potuit, ut ipsi in peccandi occasione voluntario versianti absolutionis beneficium impertiret, maluit Regem deserere, atque ab insula Baleari majori, in qua apud ipsum degebat, se se prori pere , quam a sanctistimo ossicii sui munere declinare. Quoniam vero nullo sibi concessum erat uti navigio , strato super aquas pallio, ejus ope tractum maris centun, sexaginta milliarium ad oram usque Barcinonensem se horis confecit, noctu suum coenobium anuis clausis ingressus est, quo quidem prodigio sacerdotalem sancti viri constantiam Deus probavit, ac mirifice commendavit. Venerabilis Cardinalis Bellarminus sic stilum acuit adversus Sacerdotes, qui nimia facilitate absbluendi a peccatis facilitatem peccandi induiscunt, suas, aliorumque animas miserrime perdunt Illi, minifros, ει dispensiores non ognoscunt , qui, quas non essent Domino rationem reddituFEoumma Delistam omnibus manu imponunt, est tam contritos, quam non contritor,

tam pisue .cti perfecte eootenter , quam peta νώ sua quadam confusa gem Mara in Aentes,

116쪽

Iosiam fatisfacere parator, quam non parator, qua propria po/estate , ta auctoritate ab Dunt silua imperitia, ta verbia corrumpun populos ,

ω eis verae parauentiae viam praecludunt. Nec

enim esset hodie tanta fatalitas peccandi, si non esse etiam tanta Deilitas absolvendi. Veniunt omines onus precaris, qui millies in eadem reciderunt , ει veniunt spe sine uia sino Goris , vel pridie , vel afo die summae celebris

riorum communionem accedere volunt. Et nos,adire ineonsederati, dissensitores in deus omniabus manum imponimus, omnibus dicimus: Ego eo ab is , vade in pae . Sed vae vobis , eum Dominus rationem ponet cum fervis suis. Servismus, dispensatores fumus, non Domini fumus. Catinam Dei; vo nosram agimus cossenos Dei, non nostras remittimus ab . Ob hanc caussam vir piissimus, doctissimus male adniodum cum S. Ioanne Chrysostomo ominatur de Sacerdotibus, quorum caussa tam multae animae pereunt, tremendam illam ipsius sententiam usurpat Non temere dico, sed ut assectus sum,ae sentio vin arbitror inter Sacerdotes alios

asse, qui a vi san , sed musto plures qui pe

reant inius enim animae perditio tantam babes iacturam , ut nulla ratione possit insimari Piget alios commemorare scriptores pietatis,& doctrinae laude clarissimo, qui Iantum malum deplorant; uva tamen animadvertere unam eamdemque esse eorum omnium sententiam, funestistimas, quae in populo christiano grassantur, morum corruptelas ab immoderata confessariorum in rogandis absolutionibus f

editate, atque indulgentia prodires neminem

117쪽

Io sautem inveniri, qui nimiae eorum severitat; tantum malum tribuant, quod quidem mirandum non est; nam si qui sint vel rigidioris doctrinae , vel nimis anxiae, meticulos a conis seientiae Sacerdotes, qui ad se accedentes ex- erucient, vel plus justo detineant, caute ab omnibus uantur, vel cito deserunturi contra uero plurimi ad eos confluunt, qui confitentium vitiis blandiuntur, qui non explorant praeparationem cordis ad sacramentum Poenitentiae suscipiendum; qui non inquirunt in peccandi

eonsueti dines, non in peccatorum occasiones,& caussas, vel in peristases, ex quibus pendet eorum gravitas , ε specie, non in neglectum

ossiciorum , quae pro sui status ratione cuique incumbunt audita autem confessione, quali Deumque ea sit , nihil ultra sciscitantur , nee monita salutis confitentibus tribuunt, sed te. vissima, plane incongrua poeuitentia imp sit eos citi sit me absblutos dimittunt. Istiusmodi Poenitentiae sacramenti ministri, quos strenuos in vitie Domini operarios ignarum vulgus praedicat, redeuntibus potissimum

celebrioribus festis ingenti virorum, aut mulierum confiteri volentium multitudine circum. si pati cernuntur nec mirum nam civ foro rerum venalium, siquis sit, qui alicujus generis mercem viliori pretio vendat, innumeros ad se trahit emptores, ut animadvertit S. Bernardinus Senensis Oeeurrit in confessi ne , cat in mereatoriιιι vendentibus pannos ejusdem bonitatis , onditionis, ει eoEasionis, micis eadet panκum uae pro minori pretio, quam auer; eerte iue mereator habebit maiorem Mursum qui vendet minori pretis. Aam Evendet majori , ita odie aecidit in o fessone;

118쪽

ro ...... D mereatara de paenitentiis, resti: peeeatores decipimitur, ει mittuntur ad inferos O Et sane in oratur perpetuus tus& reditus a peccato ad confessionem, a comsessione ad peccatum 3 hinc tam rara vitae, mois rumque emendatio post innumeras confessiones; hine ineredibilis animarum multitudo in inferorum supplicia pertrahitur, ut discipulae suae in Visu Atata est S. Theresia, adeo ut merito illud Prophetae usurpare liceat Propterea dilatavii infernus animam suam, G peruri sitium absque ulla remino Q. Caute igitur 1 eedendum est in hujus Sacrament administratione, eaeque omnino servandae sunt regulae, quas infra proponimus.

Duibus deneganda, ve disserenda r ab lucis. Q Uoniam poenitentis contritio ex ridet lini doctrina pars est necessaria, materia sacramenti Poenitentia 60, liquet profecto ab hujus sacramenti Ministro iis en

sandam esse absolutionem, quos ipse noveritisse contritionis expertes reus quippe evad te gravis sacrilegii, si sciens Qvolens irritam atque inanem abistutionem impenderet, rei cramentum conficere auderet sine materia a vinitus constituta. Quare Rituale Romanum Conciliorum sanctionibus, &Jatrum doctrinae inhaerens Sacerdotem monet, ne ab Dat eos,

119쪽

qui talis benefeti sunt ineapaeesci quales frιnt qui nulla dant signa doloris , qui odia tui micitias deponere, aut aliena , si possunt , res

tuere, aut proximam peccandi occasonem deserere, aut alio modo pereat derelinquere, ει Aram in melius emendare nolunt aut qui pubί

eum scandalum dederunt , vis publice fatis elavr, O sandalum tollant ab Porro alti exhibent Agna doloris , qui audacter, irreverenter perfitcta frontes, vel immodest, atque iuverecundo corporis ornatu, cultu ad acrum tribunal accedunt, magis Pharis ei arrogantiam ac superbiam, quam Publicani in templo orantis humilitatem, poenitentiam prae se ferunt; qui scelera sua imperturbato animo recitant, quasi o-cosas, vel adlaphoras labulas , qui admissas culpas inter confitendum Xcusarem eXtenuare nituntur , vel et an in alios trausferres, qui alia qua crimina studiose celant, quae postea Confessarii eorum constientias excutientis solertia

poenitentiae opera sibi imposita, licet moder ta ac facilia , respuunt renuunt ea implere, quae ad vitanda peccata, vitamque recte instituendam necessaria sunt. Isti quidem ad recipiendam Sacramenti gratiam censeri non possunt rite comparati, ideoque siue absolutione dimittendi sunt. Nec sine ulla manet spes veniae iis, qui Miata inimicitias nolunt deponere, quum dixerit Dominus: Si non immeritis hominibus , nee Pater ese dimitto vobis pereata vostra b estum

illud

120쪽

illud etiam : Dimittite, Muid baberis adversus

aliquem aquod, vos non dimiseritis , nee Pater effer , qui in eoelis eri , iamittet vobis peccata effra a). Huc quoque spectat parabola de iniquo servo, qui quum mag*im Domino suo assecutus fuisset misericordicto , immitis atque immisericors fuit erga conservula suum , a quo nisus est pecuniam sibi debitan vi extorquere, unde ab irato Domino traditu est tortoribus acriter excruciandus, donec redideret universum debitum, cui quidem narra tioni haec addit Salvator noster Si ει uter meus carissis faeie vobis , si non remiseritis una timque fratri suo , de ordibus eseris b). An vero quispiam censendus erit injurias de corde suo condonasse fratri suo, si ipsi praestare nolit communia 3 usitata humanitatis ossicia, christianae benevolentiae signa , cujusmodi sunt, data occasione congredi, ali qui, obvium salutare, si paratus non sit opem indigenti ferre, atque implere praecipuum illud Domini nostri paeceptum: Benefacite his, quioaerant vos c); si contra de secundis ipsius rebus dolore a ciatur, de adversis vero audeat; si ipsi lacile detrahat, vel obloquentes libenter audiat 'Is certe quandiu hunc animum gerit non potest reconciliari Deo per acramentum Poenitentiae.

Idem est judicium de iis, qu aliena, quum p int, restituere notant. Non remittitur peccatum, inquit Augustinus, nisi restituatur ablatam, eum rectum potes d). Quum autem restitutionis necessitas oriatur ex injusta acceptione, ut sisa pluas

SEARCH

MENU NAVIGATION