장음표시 사용
31쪽
, o THEOL. GRAEC DE GRATIA LIB. I.
mimis. S. AT MANAsius laudat euru bene de Trinitate sentientem contractrianos; sed nullum ab eius lectione sinistrum acroama mutuatus cst. S. B h s i in v s Origenem grauissimc ar uit, eiusque allegorias ludificatur hom t. in Hexaem. in castos eiusdem animatos Basilius i. 'mitur i. ea inomaur Basilio sin iis insurgiz- ων ἀπλασμα ridens. s. GREco . R i vis Nazianzenus Origenis ctiam somniorum coiectore /ies ri ... dignum,commentandi genus, carpit. S. GREGORIvs Nyssenus Orio ros Nyis n.in geni se nilii I debere profitetur: idemquo in deliria Origenis acerrime rupi xiii μ dis nutat libro de Hominis opificio. Ioannes etiam CHRYSosio s.chtyi ho. ii .im M US Origen Inon parcit, quamuis Origeniliae conuitium passus tue Gen. cin Ei l. s. nt: iς enim Origenis allegoricam de paradiso ceterissique historiae sa- s. p irb. inliaet. crae partibus non semel expositionem refellit. S. EPIPA Asius in O Method. lib. de rigenis haereses scripsit,&multos Graecorum Methodium de alios incas antea scripsisse tradit:.eum propriae libidinis in sapiendo te timorin vocat: eiusque απά, δό- A mλλοις ita; in τῆς ἶ-ε ρη ab undinatem in perniciosim in multis fidei partibus doctrinam configit. Caesarius Dialog. i ii Q, ῶς α ς ἐπωνυμsν. Fa-' bolatorem oe .ib inu dichιm Origenem insectatur. Saninus Cyrillus Alexandr. apud Iustinian. in act. Concit. CP. omnium acerbissimo Origenem inlectatur. Oμιωης is δ' E Yῆς ἐρημά πως β, in c. c. -
in medio Ecclesilae exstitit, ecc. Quid multa 3 nonne Graeci in Synodo Quinta Oecumenica eidem Anathema dixerunt : quod in hodiernum usque diem quotannis in Ecclesiis Gcircis in dominica Ortho Lis h. ., -'' doxiae publice fulminat ' nonne posteriores Graecorum Theologi in Origenis errores scripserunt &λη A, ut apud S. Damascenum vis nimi se. .de fi dercis lib. 2. de fide. Et Nicctam lib. . Thesauri. Unde igitu unde dee p. s. Niceras SS. Patres Graecos Origenianos fuisse calumnia verisimile ediciet i
Vς φ - ' 'h Patre; c'irca imateriam gratiae recto censuerint, diutius ignotum cssς sed propositum tandem propius assectari tempus, ut quam Graeci
gemma sententia non sinamus: quod prius quidem uniuertim deinde per lingula Tneologicae de gratia doctrinae capita decurrendo exequi constituimus. Quod primum est, hoc uno laus pcrficitur. quod Syn 'di tertiae Carthaginensis, quae cum Mileuitani secunda fere confunditur,Canones omnes de gratia contra Pelagium &Celestium apud Graecos dudum conuersi& ab iis recepti semper obscruarsque sint: unde&commcntariis eorum Zonarae, Balsamonis aliorumque Doctorum illustrati
sp uesicationis Futiam, τι quod per liberum arbitrium facere possem i,
32쪽
IUDICIUM LATIN. PP. CAP. I. vi
facilius per gratiam peficiamus:perinde ac si etiamsi duia non esset gratia , .l f si iter ouiddin . sita tumor etiam sise illa diuina praecepta exequi possemus ana- ιι mu I9. Reliqui ibidem videri possunt. Addi potest Canon v. Concilij Ephesini quo Clerici - του κελεdνου Φυγα- ῆς. Celestisi haeresim sata Concit .rpbescan. pientes publico vel priuatim, deponuntur. Videndus etiam Photius in in Bibliotheca Cod. O i ubi Synodus Carthaginensis Contra Pelagian os Epistolae ac decreta Leonis & Caelestini contra eosdem necnon scripta SS. Hieronymi & Augustini commendantur. Quoniam vero Caluinus ciusque assectae precipuam B. Chrysostomo litem intentant, antequλm ad singula descendamus, Aesi ast veteris Ecclesiae scriptoris iudicium praemittere, tempellivum duco. Is praefatione ad Commentarium facundi Doctoris in Matthaeum. ut P. boannes adiuersus eos m Agagi μοι potius insinuat quam Dei possibilia 'Cis itiesse mandata, oe hominem totius, dei quae iubetur delfradetur a Deo , cap. Matth. to. 7. ope
cena esse virtutis quo quidem fio m iniquitas ab impexante propellitur, O Ch r
pr maricoti reatus asscitur. Iam vera iste, eruditorum decus, cum de DEI GRA T1Α disperit: quanta illam berrate, quanta etiam cautione concelebrat ' non enim est in aberutro aut incautus aut nimius, sted in )tnoque moderatus. Sic tiabenu ostendu hominum oluntates, di ad Dei tamen mandata facienda GRATIAE NECESSARIvM UBIQUE FATEA R AVXILIvM : sic continuum diuinae sititiae auxilium commendat, di uec stadia voluntatis interimat.
Haec quidem in genero de castissimo & fidelissimo SS. Patrum
Graecoru m sensu circa diuinae gratiae negotium , tanquam Prologi caleati loco , haereticae calumniae opponenda iudicaui: Nunc autem ad singulas Theologici de gratia Tractatus quaestiones, eorumdem placita, Conciliorum Carthaginensis seu Mileuitani, Arausicani II. Tridentini demum & aliorum ab Ecclesia confirmatorum , M summorum Pontificum decretis: F. Augustini ad fidem per tinentibus sententiis: S.Thomae 5: scnol. ae Sorbonicae responsis & asse tionibus consentanea de monitramus.
33쪽
i, THEOL. GRAEC. PP. DE GRATIA. LIB. n
N a iura' in Deo r Gratia extra
Deum, ex Patribus Graecis. II. Naiunt Gratiam ordine aliquo anuiae est. Ira.
Gratia non ex Natura , sed supra
IV. Natara etiam perfectis, Prisci. yiis , Gnui.t non debetur.
Rationes antioruati adiunctae. V I. Angelicae naIurae gratia non debebritur etsi in ea creatasit. I. Hominis naturalibus Principiis Graistia κω debetur:tametsim ea creatu r. Omnia ex Patνibus Graecis S. Augusmos Thoma consentientibus. VIII. Veritas eademsummorum Ponti cum auctoriuate smata.
Eus naturae fons uberrimus idem & Gratiae. Natura nomen ita Deo conuenit ut ipsi nihil magis intrinsecum in Graecorum Latinorumque Patrum Theologia praedicetur; ex quo ab Apostolorum Coryphaeo Vsurpatum est. Gratiae vero nomen multo secus: Nas turae si quidem summa est ; Gratiae vero nulla prorsus inter personas diuinas comunicatio. Quum enim filius Spiritu exultans. omnia , inquit , incidua mihi sint a Patre meo : Ea secundum naturam plane, non secundum gratiam tradita intelligi necesse est, ut exponunt Ss. Patres: B.'AT, AN Asius in ArianOS υατ οὐ- Οὐ Uaαμιν Caesar. dita. i. 33. . Aia να, Secundam egentiam non sicundum GRATIAM tradita. Caeserius
Natura in Deo Gratia extra Deu . a. petri eap. r. Lue. c. s.Aug. lib.3 cotra Maximii
si do ΠΗ - - α ιι, a ' ως ἀπ- αν ore ae s I ΥΣΕΩΣ λά .ia XAPITO S. Quod filius duram, aut iudicium, tu Genii lium hereditatem, aut carnis omnis potestatem ut oriam, aut disicipulos, c seruaue Husicemodi accipere dicitur , hoc ad humanitatem 1 restit. suanquam si B.ec etiam Deo tribues , nihil constquatur a undι: non enim vetit astititia ei inbuet , mi es Pae4prinelio ei adfuerint idque natione NATvRAt non GRAT 1 A. Gominus ac simillimus locus S. AvcvsΤiNI contra Maximinum Episcopum Arianum. Ubi postquam conuicit Filum Deum esse non GRATIA
34쪽
EXisTENTIA GRATIAE. CAP. III. Isi s s. ista r lis et. Si νγ viam lumini data est haec potestas, quid habet quae
innis' sit lai: Om Dr. festi dedit eam Pater non indigenti, quia gignendo diait non serendo. Atquc ut S. Augustinum inter Patres Graecos concludams Curillus Alcaeandri n. lib. I. in Ioannem: idemque lib. iv. contra S.Cyilli. l, .mlc. Nestorium negat Chri itum more nostro gratiam accepissem gar quΟ- io.ι. que eum cum i aulo posse dicere, GRATiA I ιι sim id quod is quia eL sentiale non vero ε τακπι s donum accepit Idem legendus in Apologetico aduersus Orientales ad Anathematismum Ix. S DAMAS- S.Damase.lib 1. dec Esus pariter negat in Christo res ηαν Dc ν, n. Omnium noti fidς ς 1iam veram ex Gratia fuisse. quia scilicet hypostaticae ipsius Christi constitutioni debebatur. Atque haec omnia conficiunt G RHIAM Deo neutiquam inesse. iIis Gratia igitur a Deo, extra Deum cst , & in creatura sedem habet Quo fit ut Natura creata gratiam antecediat eo saltem, quem ordinem Gratiam mmnaturae Philosephi ac Theologi appellant: quo nempe modo suo itan ' .Rφ ψ ' μ' tia qualitatem.&facultas actionem prircedit. S. Damascenus ut Philosophos omittam , E cpύmi ατῶπιυν . e V ph M ου moi pse. D 4 Desici En. dis. iunae priuς illud est quod una infertur, non vero infert. Quod per se in hoc sect.eap. 19. negotio clarum est. Si enim gratia exillat, naturam subsistere necesse et . Ex aduerso autem, natura tametsi semel constituta, gratiam in ea exiistere necessarid non consequitur. Etsi enim naturam utramque, Angelicam dico & humanam ita se cum gratia habere Deus a primordio voluerit: non esse tamen Meturescφω- άκιου, ως reciproc/m consecutio-alem ex eo satis elucet, quod natura plerumque gratiae per peccatum extinctae supersit. Pulcerrime B. Cyrillus in Compendio Dialogorum S.Cytil. to
tione functum es, sinc cationis adfecta veluti receptaculum ex stras , illud per siprius in propria natura con et: silcμti nimirum homo in Gngelus aut alia
Verumtamen id quod ex Metaphysicis rerum gradibus ipsi gratiae
eum natura comparatae decedit: quod nimirum ea posterior reperiatur, sicut omne accidens omnisque forma subiecto suo posterior est: id inquam aliunde ita compensatur, ut ei ex graduum supernatura .lium praerogatiua longe opulentior fiat accessio. Nimirum eo iure quo infimum suprem est lupremum inserioris. Ordinis enim superioris gratiam c sic naturae composita in , nemo sanus inficiari queat. Unda quod naturae deesse cernitur , gratia naturam reparans atque perficiens abunde supplet: quo nomine μναπληροί2κη δ φυμως natura completiva dicitur S. Basilio in tantum ctiam ut creatura naturae inferioris, per gra s 'in .sib. d. vix. tiς vires, supctioris ordinem creaturς non solum Huare verum etiam ' ' superare pollit. Quod alibi S. Doctor asseruerat δαιά λα - στω ν id ζm ho. nat en-- B iij
35쪽
lar tur qui dicit: fecit Dominus hominem : ad imaginem D ei fecit ilium. Num per Gratiae donam quiuis homo talem imaginem habet: Nemo vero cum Domi no μο adaequari potest. Nam num videri non potest, aliud aspretabile es: vinum immortale, aliud mortale: Vm aptent fons es, omniaque in se se perfectu comprehendit: homo patiae donum ex parte constemius longe perfectis is inferiors: nis orte pro cuiusique dignitate per GRATiae dona , perfectionem nicuique melit trubuere. Nemo Patrum unquam accuratius de re tanta sublimius que philosophatus est. Aude, Haeresiarcha, aude Epiphamo tanquam de Gratia parum bene merito, dicam scribere. Sed ad Chrysostomum te conuertis quem calumniae magis patcre censes 3 Αge, videamus: is: 6 2. ' 'i' vel una te linea refellet, Gratiam vocans δωρεαῖ-υ- νικώ,ντ ςύσν, donlim sep .s naturum, naturam istam ruincens. Plura ex eo inferius. IV.
Sabo. . q. u. M a. ad 6.. s. Augustin is de
Quandoquidem vero tale donum optimum datumque perfectissimum desursum est,a Patre luminum desicendens: esse mirum cuiquam haud debet, quod GRAT1AM vlli naturae quantumuis Eminenti, nul plane titulo deberi sentiamus. Quum enim omnium Patrum ac Theologorum consentiens doctrina sit huiusmodi: Gratiae primos ortus Omima PenituS meritorum genera respuere: ut Pauli dulto lienis ex operibub Gratia non amplius gnutia est: Ro. ii. 7. multo clarius cst, nullam esse
tantam cuiuscumque naturae praerogatiuam ; quae quanta potest esse maxima, in genere moris ignobilior est bonis actibus voluntatis : ut Gratiam tanquam debitam vendicare sibi queat. Deinde natura pics distat a Gratia quam stratia distet a gloria,quod S. I hamas assirmat. Si naturae igitur creatae dignitati ac eminentiae Gratia deberetur, codem profecto iure deberetur & gloria: eiusdem enim est dignitatis ac meri xi gratiam & gloriam reposcere: quas neque Propheta ieiungit: Gatium m gloriam dabit Domink . Gloriae vero beatitudinem cuiquam naturae crς tae, Cx eo quod creata sit, certis soli: inficiatur S, Augustinus lib. xii de civit. Quod vero omnium absurdissimum est, sequeretur giatiam diuinam non esse amplius supernaturalem, ted naturalem aut conna rural Cm creaturae: eodem sei licet argumento quo anima rationalis lices ἐξωλν adueniat. ut Philosophus etiam agnouit, id est a Deo solo
producatur: Naturalis tamen censetur forma corporis organis instructi: quia nimirum talis corporis naturali conditioni debetur, nec ab eo
separari sitim priuatione potest, quae est absentia formae debitae in subiscio apro. Sic etiam ex compestatione specierum intellectilium argu Dipit irco by Coral
36쪽
ExisTENTIA GRATIAE. CAP. III. h
non supernatu' vide S.Tho. i p q. proprietates connaturales dicuntur, 1s M.f. d qu dc
I I libus speciem ac eius modi intellige ' etendi instrumentorum debetur apraratus : neque id benefieio sup ei P naturalis, sed naturalis prouidentiae ordini tribuatur Vnde &proprie Angelorum virtuti talis per species cognoscendi modus adscribitur: S. Dionysius lib. de dium. nom. α stantς εἰ να -- ει tic in Ediri Dionycc p.7
core qua in terrupist: non quod ea, licet Ab sensium cadunt. sensu pencipiunt : si iapsopria virtu: e ornatuita integem sπd Dei periem formati. Si gratia igitur eo - .dem quo species illae modo A ngelis deberetur, sequeretur eis non iam supernaturalem, sed pariter connaturalem fore: quod Pelagianismi
nouum ac d terrimum est genus. Praeterea non video cur reliquae naturae quia quid mutuita aut inanime est, minus haberet iuris ad miracutata, quam natura rationalis ad gratiam; eadem enim analogia est . quae ingeniolo Lecto i in Scholae palaestra amplislimu disceptandi campum aperiret: sed nobis tantum oti j non superest. Quin cliam lex naturalis non minus Sacramenta diuinae institutionis ac efficaciae exigeret, cum . proportioncm ad ea non indigniorem complectatur, ea proportione quae internat .iralem hi mani generis statum & gratiae ius adipi lcendae reperita potest. Denique.ut omnia verbo absoluam, naturam pro iure ac dignitate sibi gratiae ius arrogare, caelum terrae miscere est
consspersam habuere junctitatem, statim ipsi 'chficatione tanquam tinctu a cliM- divi roborati Plurimi Theologorum huic sententiae accessere postquam S. Thomas P. Lombardum & Alensem praeceptorem suum aliter sentientes deseruit, quorum tamen opinioni probabilitatem non ademit: , is ii, dubitat ea de re & Gregor, ruet. neque vero alio sensu S. Thonus, is, es . ' ξ '
quam, mi in semita faecesseritform tionemPεια non quidem ordine temporis sed ordine naturae. Item . q os altioris nat ra fecit, ad maiora gratiarum dona ampliorem bearitudinem ordinauit eos qui meliora habuerunt naturalia, gratia tomen eorum estex mera voluntate Dei qui naturam eorum adgratiam ordinauit. Quibus ex verbis liquido constat gratiam Angelorum naturae debitam non esse. Quod luculenter exsuperiorum doctrina Patrum S IOAN- s.divise , NEs Damascenus docuerat lib. 1. sed de fide. Vbi cum scripsisset An- fide cap. hare. gelos pro ratione ordinis sui gratiam participasse: ad ice, εζω, et .. - si at p. 4 M πν άγ&GUMν όκ. - άμου πι μαπις Extra essentiam , sanci cu- timem habent a spiritu siancto. Utrumque declarauerat. . s. B AsiLI vs
37쪽
Humanae igitur praeliantia naturae cum δb Angelo longis infra si a suoquς in pla gratiam natiuam iure quas suo cxposcere non potest. cieatum ei pio- Vnde limi inferiore nota Theologis aliquando visuiu est homini. a pristi, 'Exhi Elii, mo statim ortu gratiam denuisse. Mens ea quondam S: S. Augustino s. soniti dii. de ''secrat lib. sec. de cenesi contra Manichaeos, sed eam exposuit retractas Scotu &in d is quod dixerat in Lin a Deo prius hom: nem inomalem. Rctractanti potius . o, arie ibi '' cum S. Thoma assentimur: sicut in eo Graecis citiun Patribus assensu S. Thpin ii.M. I cst: qui gratiam tamen illam originariam ad mera Dei potius benesi. cium re uterunt. HoIno igitur ,quod iurisconsulti de libertate dicunt, simul cum selegratiam aspexcrit; non id equidem naturae ius, sed ni S . Alli,nis. Hiii i ..turam condenti S liberalitas fuit, S, Atlaanasius orat. contra Gentes que est eonti, ' O G πυτὸς lori/Gῖς α ta α'α ς Q, Q πέρ - ων που Πίου
quam . Dei cogitatione ab enet, sic ni don toris sui gratiam , p, idem
quoque quia x.ii pro Lia a Patris i, Iacultatis, cum Deo exultari t m cogo .Alex. l . t. queretur, c . S. CHiliu Varius locis . at nullita clarius quam tib see in
' a cititie, a Dis sicilliores refocilis Unde alibi boriunt gratiae etcganzer vo
Damascen. lib. 1. deside qui contraxit doctrinam Ss. Patrum , haec enim materia silua est in eoi.m scriptis idem plane sapientium.
Qua in re prosecto mirum iri modum s. Augustino consentium, M., s 14 ust qui bominis principiis naturalibus gratiam nuntine deberx sensit, rici definitio salon lib. 3. delibero arbitrio M i RV ractat. ut exponit eum Magister sentenvs tiarum Petrus Lombardus P xisiensis Episcopus lib. 3. D. v. si forte M lib. de bono perleucranti V ς P. ubi ignorantiam S dissicultatem posse hominis citc primN alia concedit quae verba de impossibu
38쪽
ΕxisTENTIA GRATIAE. .l CARP. III. I itoreo audiri non potest : postquam status ille creationis in itatu purae naturae possibili, in omnium scholarum Cathedris omne punctum tulit Quanquam verb Theologi quidam iustitiam originalem homini
naturalem dixerint: id intellexere vel quo sensu Tertullianus primordialem vel natiuam dixisset, id est a primo hominis ortu inditam, uti se res habuit de facto e natura enim pro origine & apud Paulum sumitur : vel qua parte subiectionem inferioris partis erga supc tiorem complectebatur : non vero qua sanctificantem gratiam aut auxilium Dei sapernaturale comprehedebat,ut apposite notat Gulielmu, Estius Theologorum Belsij sidus, in lib. sec. sentent, Estiui in ii. i. sint. Quod vero mens ea sit Eccletiae,non a doctoribus solu unius urbis aut d. a1.16. Prouinciae,sed ab Oecumenicis doctoribus sumis Pontificibus edisca
mus. Pius V. An MDLX v II. Gregorius xm. An. MDLXXIX. Urbanus viii. eximiae Doctrinae ac Pietatis Pontifex An. Incarn. MDCXLII.
in Bulla quam per eius apud Gallias Apocrisiarium Cardiualem Glimal dum transmissam Parisiensis Facultas singulari An. - .
Kal. Febr. consensu & veneratione suscepit, Innocentius vin cui multos annos hodie acclamat Ecclesia, Bullam eamdem confirmauit: Omnes,inquam,illi supremi Potifices has propositiones in articulis Mi- chaelis Bais& aliorum quorum nonnulli primum olim a Facultate Pa risensi damnati fuerant Anno MDin. improbant. ARTI C. XXII. Humanae natu, sublimatio cir exaltatio in conforrium diuinae naturae debita fuit integri tali primae conditionis oe proinde NHvRALis dicenda est , m non superna- unalis. ARTI C. XXIV. Abμrda est eorum stententia qui dicunt hominem ab initatio dono quodam supernatu ab G patuito supra conditionem NATu si se fuisse exaltarum, vi fide, ste charitate supernaturaliter Deum coleret. ARTIC. XXV. vanis in otios is hominibus sicundum insipientiam Philosophorum excogitata est sententia : hominem ab initio sic constitutum, mi per .lona Naturae sive, addita fuerit largitare conditoris sublimatus in Thi filium adoptatus Artic. ovai. integritas creationis non fuit indebita naturae humanae exaltatio: sed NATURALIs eius conditio. ARTIC Lv. Deus non potuiLset talem ab initio creare hominem , qualis nunc nascitur. Iudicet eruditus Lector num hi errores, Graecorum Patrum non refellanturiis locis, quos superius cumulavimus.
39쪽
Gratia multiplex intelligentia ρο acceptio. SVM MA
isereata, II. Graiia pro amore Dat inferno erga
' XIII. Gratia pro donu gratiae gratis ιυ.
bsecuti philosophiae methodo, defuncti quaestione an sit Gratia: ad quaestionem quid sit ex mente Grae
corum Ecclesiae procerum disceptandam primum gradum facimus, varias vocis Gratiar significationes homonymiae explicandae caussa, quod alij ex latinis Patribus praeititerunt, ex Graxis subnotaturi.
Gratia igitur apud Graecos Patres pro Auctore Gratiae sellicet pro Deo, gratiae principio usurpatur. Non secus atque apud Theologos gratia in creatam & increatam distinguitur quo sensu B. Augustinus vocavit Spiritum sanctum Gratia, eodem quo dc donum. putia Des δε- num Des est, donam autem maximηm ipse Spiritus Sanctus, oe ideo Gratia ἀ- eitur. Idque consentanee cum Verbis Apostoli per lauacrum regenerationis de reuocationis Spiritus sancti quem effudit in nos abunde per Iesum Christum Dominum nostrum ut iustificati gratia ipsius haeredes simus secundu spe beatae aeternae. Τit. 3. Petrarum quidem id apud P tres Graecos,duos tamen ita reperi sic loquentes. Primus est DION USIV Alexandrinus qui illud Apostoli. Labotavi non σο sed Gnatia Dei me ini sermo ουπι πν de GDatia Aub Evi. iasse pretatur: De Gra ia increa ta alio senili loquitur&B. CYRILibus io. i. in Ioannem , pro diuini axe ipsa corporaliter in filioresdente τἰ- XAPIN-ως ob πιλε πιλε, - ψ ὰλ, . mmcir cvn -- ν si MDiuitiaco by Cooste
40쪽
VARIA GRATIAE ACCEPT. CAP. IV. 19
immensuratam Gratiam non P si ab attem cceptam , sed tanquam in perfecto perfectum ae veram : id es non Vestitiam nec aliunde quasi accestonis locosiuppedit adiim , sed subsumi iter inexistentem. G fructum Paternae proprie a-οι naturaliter transimis*m in filium. Quae Verba de gratia creata no possunt intelligi.quae nec infinita,nec substati aliter inest, nec naturaliter Paternitate in filiu transmittitur. Sic gratia pro Deo incarnato accipitur a S. Germano Patriarcha Constantinopol. orat. in Natiuitatem Xe H. . ,
ωκα sti Pyχτυι Mia τοῦ πιο μα nς. Christus Deus, Gnatia, sine manibus com xii sibi templum, animatam nempe carnem seram opera Spiritus. II. GRAT i A. pro amore dc beneuolentia Dei erga creaturas: quae v. cratia pro
grandi quodam genere dicendi ab Apostolo dicitur Thronus gratiae z' ' ' ''
Dei, ad Hebr. cap. iv. Amor autem ille diuinus quoad entitatem ut 'vocant est idem cum essentia d iuina, quod ante Scholae Theologos S.Chrysostomus feliciter expressit Commentar. in psalm. dicit esse attri- s. Chtuseffinpiat.
substantiae Dei, quod adest naturae Dei, eique coefenitatum est quod Theologi patia ti, o incunt, essentiae Dei identificatum. Hoc sensu dicitur in scripturis ι κύαbeneplacitum, bona Polunta , & a Paulo in re praedestinationis me, ας τῆς πριος propositum Gratia Dei ad Rom. iv. Nihil frequentius apud Ss. Patres Graecos. Vtrumque coniunxiis Athanasius in Arianos o G g. η- S. Aviana or. i. in - εξωλν 6-ῶ- βι νώ εουλή nt gauυα. Omnes creaturae extrinsecus Gna- Λ tia ipsius m voluntate prod Ze. S. Cyrillus infra , c; ira nμίαν - ἴνη. con S.Cyrill to. . iniunget. Idem alibi vocat E si λες G λς, ut S. Paulus dixit E di κων o Ioan. &li. de ador. λοὴ quod bonum est Dei. Latinos Patres & Theologos hue non adduci R' mufrid enim alii executi sunt, videri possunt S. Augustinus epist. ad S, in epili ioc. Paulinum&S. Thomas. S.Th- .P.q.86.
III. GL rix pro e stis Dei ad naturalem creaturarum statum perti m. Glvia picinentibus. cimatiam creantem ratia saluante hoc sensu distinguit S. Augu eisectis natus li-stinus. Eodem modo Ss. Patres Graeci. Hac nempe mente, quod nihil ν' ' habeamus in ordine naturalium bonorum recensitum , a diuina tum potentia tum bonitate minime corrogatum. Vnde omnis creatura per gratiam producta: per gratiam conservata : per gratiam quoque, substantiae suae, facultatum & proprietatum uniuerto apparatu a Deo in- .structa dici potest: eo quod neque ista promereri, neque aliunde qua 'a Deo sponte creante gratisque seruante & prouidente , ista suscipere
tuerique potuerit. lnde Prouidentia, et M e.φος δυρεοὶ gratia nutrix omnium Latino interpreti sapient. xv. i. sexcenta apud Graecos exempla occurrunt. Ita B. Athanasius participationem rationis quae homi s. Μhan clib.denis ipsa natura est Xάυν λιγυφrbi Gratiam appellat & rationem ipsam δη- μ' hominis et ἡ κα' ωκινα Xάυν Gratia imaginis. Ita B. Basilius hO. ix.