장음표시 사용
61쪽
siverantiae donatio a liberi arbitrii adcepta tione suspensa esta quia sicut Deus , quos
vult, coriveitit, non expectata eorum voluntate , ita etiam quos vult, perseverantes
facis; Mix expectans ut perseret are Elint; sedimnin dissiciendi, ut velint, i iura clarissinisa 4 Ahguaini do Ari . . de perseue
rantiae lapsorum dono.Qtiod si gratia Dei alibero noti pendet arbitrio quali quemdam ad acceptatidum brisvium praerequirens 'esum , cujus prάvisione donetur. Neque uittar praedestinatio ad vitam, quae gratiae praedestinationem involvit, tanquat medii ad talem finem necessarii, aut ex praescien , laeserit'ruri . aut per dependentiam a li- verba inrio statuenda mi si eniti mediorum praeparatio non est per dependentiam a libero arbitrio , ergo ne finis ipsius praedς inatio. Sed hunc Sacrarum Litterarum audamus testimonis inuibus probetur gloriae praedestinationem ex praevisiobe non
Docet Apostolus in Epist. ad Roba. c. s. m*rctgm JFo in quo typum fuisse interpretatur praedemnatorutis cum natu nondum esset aut quicquam egisset botii, id ante Omnem operum merit0rynique re
spectum, cum min*r esset, majqri esse praepositum, pro Derillo diles sum atque ipset dilectione honora5dumac evellendumduxta id quod scriptuna ex capud Μ lachiam .
62쪽
'dum est lanajot serviet minori, sed ex o cante, id est, sola gratuita voeantis et '. misericordia. 'Communis hic est Isuerpre-
timi sensus, pr aesertim ex rivo discuti diliρ gentias coepit quaenam esset A stoli intentio,propter eam, quae eo tra Pelagiano v habebatur, de gratuita Dei electione, quae stionem. Nam antea securus agens Chrysu, is. μει hs insinuare VHER' eat .' eae doctrinae sententiam,sit nisse operibus, ' idem sit, quod , non expe stato rei eventu sanore hominum qui aliter de personi judi care non possiant verum uid hoc tunc per tinet ad gratuitae elei johis commenem illustrationemque iladeditae miserieqt-dipe, de qua subjungitur a Domino me diruictum, miserebor , cui miser ebor c. Sidug-
ficit, vel ante praestisse qui di i futuri suis meritis essen ,δε eos hoc homme ad cor' nas elegisset. Si enim meritis boni, posteaquam esse coeperint , iustas gloriae titti-.burio ergo re ipse quis 'pr cessieta ita viam elae me piaevisione meritorum, ad 3ustitiam pertinet , non auteni ad indebitam misericordiasti. Itaque B. 6ugnae qualiivii iuni esset ignatus , quid gris exortiinithesi pium cirua hunc Apostoli Iocu acclesiae itici aliqui tractatores eois Entati essen oramen usqueadeo coirimendatam esse tenuit
63쪽
ε caput imium m. ad Bonifacium Papam scripsit , non des ita -
dic I, adversus quosdam Pelagimet antes ita
concludere esse 'ter quod , inquit , profu- et desipitis, qui, dicente, eritate, non ex operibus defex vocante dictum est, vos dicitis ex furiaris operibus , quae Deus illum facturum, stiemt,Jacob fuisse dilectunt, atque ita contradicitis Apostolo dicenti,non ex operibus , quasi non posset diceres, non ex praesentibus, sed ex futuris operibus. Sed air , non ex operibus , ut gratiam conse mendaret in primum ut, injuit, vobis a ferretui orinis vestrae caliginis latebra,pro- Pim ea, tales geminos proposui , qui neque parentum meritis juvarentur.' ambo in ipse infantiae primordio, unus baptietatus ab ter sine Bapti1mo moreretur. Ne diceretis, Deum , sicut de Iacob dc Esau contra Apostolum dicitis , φροra eorum fui praeicis se quomodo enita praestillis in insentia morituris , quia praescientia ejus falli non potest, praestivit potius non
ese stum ex operum bonorum praerisione, quae erat ipse facturus. Quis inquit, tam impie desipiat , ut dicat Deum alas hominum V untates, quas voluerit , ubi Vc lue. xii, quando voluerit in iramim non pota .converteret sed cum facit per miserico diam facit, cum tem non facit. per ju-
cam. hcer x Apostolus, gratiam
64쪽
comtirehdabat, ad cujus commendationem de illis in Rebeccar utero geminis fuci atagentibus ulmi seu mali, ut secundum essectionem propositum Dei maneret, nou koperibus , sed ex vocante dictum est ei,cuianiri servietininori.Propter quod adhibuit alterum propheticum testinionium , ubi scriptum est, Iacob dilexi, E1au autem odio habui.Sentiens autem quemadmodum possiet hoc quod dictum est , permovere eo , qui penetrare intelligendo noti possint altitua nem gratiae quid ergo dicennis, ait, numquid iniquitas est apud Deum p absit. Iniquum enim videtur , ut sine ullis bonorum, malorumve operirin meritis , unum Deus diligat, odiatquealcerunt Qua in re situ tura opera.vel bona hujus, vel mala illius, quae Deus utique praesciebat, vellet intellisi, nequaquam dimet, non ex operibus 'led diceret, hon ex finiris Rieribus , eoque modo istam solveret quaestionem: Imo nullam , quam solui opus esset solveret quaestionem. Nunc vero clam respondisset, a 'sit , id est, absit, ut sit iniquitas apud Deum. irrox, ut probaret; nulla hoc iniquitate Dei fieri, inquit Moysi enim dicit, miserebor. :ui misertus ero, misericordiam praesta- cin misertus fuero. Quis enim nisi insi-inetis. Deum init una putet , sive iudicimn poenale ingerat digno . sive misericordia praestet indigno Denique infert dc dicit:igitur non Volentis fieque currentis .sed init
mitis est Dei. Ambo itaque mihi natura
65쪽
ε caput senium. filii irre nascebantur, nullis quidem operi hus propriis, sed originaliter ex Adam vinculo dananationis adstricii sed qui dicit inis eredor cui misertus ero , Iacob dilexit permisericordiam gratuitam, Esau autem Odici habuit per judicium debitum. Haec eo loco Aug. quibus declarat dile monem Iacob, non solum non fuisse ex operum praescientia, quae ex libero arbitriori legis cognitione tib 4.ὰ quemadmodum cludere locum hunc cona- . ,rat. - tus est Faustus sine gratia fecisset. Sed n ex praescientia quidem bonorum operum , quae fecit ex gratia hujusmodi enim procul dubio fuere , quae fecit inrod ipsum insinuat etiam Aug. ad Simp. libri. q. x scribens, ut, inquit, odisset Esau nisi in-
ustitiae 4nerito ipjustum est. Quod si conce- dimus, inquit, incipit&Iacob justitiae merito diligi i quod si verum est , falsum est quod non ex operibus. An forte ex justitia fidei quid ergo te adjuvat Cum enim n-- . dam nati essent quandoquidem in nondum nato necdum justitia fidei poterat esse. Haec eo loco Aug. satis significans , quod Iacob dilexerit Deus , Omnem etiam justitiae fidei praeveniendo considerationem. Quare Simsi in dilectione Iacob, aeternae salutis tribuenda voluntas intelligenda potissimum sit. Mut re in Esau damnandi propositum sequitur , nec ipsam vitae primestinationem ex bonorum meritorum existere praestientia, sed plane gi tuitam esse. Et hactenus quidem de illo Apostoli ad Rom. testimonio.
Eodem facit, ill in Apostolorum
66쪽
iocus , ubi sic legitur, Audientes gentes gavi tam .
ita sunt glorificabant verbum Domini, re crediderunt quotquot erant praeordinati
ad vitam aeternam. Quo loco aperte signis C
catali esse praeordinationem ad vitam , do naridae fidei causam extitimes, patet, ut ideo crederent, qui ad vitam praeordinati jam erant, quia ad praeordinatiam sibi finem nisi credendo per enire non possent. Nec hiam ait is praeordinati sunt ad vitam riuo quo crediderunt ut significaret praescien- riam fidei posteriorem esse vitae praefinitione . sed e divers0, credidisse dicit eos , qui iraeordinat erant ad vitam Cur autem credidisse, hi si quia erant ad Vitam prae . ordinatio pibire enim praeordinationem ad vitani, credendi cis fuisse causam, hoci pacto inlinuat . ut intelligeremus non ex praestientia fidei esse vitae praeci diationem, sed ipsam potius vitae praedestinationem praescientia fidei esse priorem Quo niam enina praeparavit Deus clectis suis vitae beatae finἡm: idcircorat fidem dc alia quoque ad vita necessaria praeparaVit, quae quia praeparavit, a se quoque donada prescivit. Et hoc quidem argumeto dominammigusti
fuisse subres sequi, Prosper insinuat in Lepi stola, quasn ad Augustinum lethot de mu
lorum quorundam querelis mobire statio, Dibus, cum ab eo explicari peri
duni per ianebraedψqu. fideles fiunt , qui praeordii ali sint ad
Vitam aeternam nemo eorum, qui coh6 randi sunt inpediatur, nec occasionem habeam.
67쪽
habeant Hegligentiae , sise praedestinatos e
desperent. Atque ad illam Actorum sententiam certe respicit subinde August. sive cum dicit conrra Iulianum scribens, absit, ut prae desti iras ad vitam ,snest antento media toris finire permittatur han , vitam . sive cum ait lib. de dono perseverantiae liquere etiam ex iis quae ad Simplicianum scripsit, ipsam usque in finem perseverantiam nois ni ab eo donari quinos praedestinavit1nsium regnum & gloriam. Et rursum lib. de praedest. SS. ostendit ex eo Actorum loco Deu ad regnum etiam caelorum re vitam aeternam praeparare hominum Voluntates.
- Quae secutus Fulgentius , playissim. quod
etiam supra citavimus , dicit , quos praedestinavit Deus ad vitam, eosdemin pra
des asse ad justitiam. In eo vero libro, quem stripsit de fide ad Petrum illi , in
quit, cum Deo regnabunt, quos Christus gratuita sua bonitate praedestinavit ad reg- numa. quia mina tales praedestinando prae paravit, ut regia digni essent, praeparavit utique secundum proposituna Vocandos, ut obediant, praeparavit justificandos, ut ac repta .gratia recte credantri bene vivant,maepar it etiam Moerificandos, ut Christi haerede, effecti, regnum inmun sine fine
Et hoc quidem ad intelligendam beatae vitae gratui 1' praedestinationem satis si
perque su ere arbitramui , prorsa si ut Jam Ii vid appareat s quoniam verissime dicit Augustii us, D rum s Mini sua praestisse
68쪽
praescisse quae fuerit ipse facturus Inon prae clamnationum Dei ex praestientia, sed prae scientiam ex prς destinatione esse constituendam. Neque enim quae praedestinavit ipse facere, ideo praedestinavit, quia praescivit, sed ideo praescivit , quia praedestinandocere statuerit Praedestinavit aut a mon se lis dare gloriam, sed re meritari omnea . bonum ac salutarem liberi arbitrii usum. Quare ideo illiina, scivit, qui praedest, navit, ideo aurempraedestinavit, quia tua minem, quem elegit sxori abstauto
posito, ad eum a quo exciderat, beatae vitae. finem reducere voluit. Nunc ad argumenta quae in Apologia opponuntur, respondeamus, quibus ex super' abundanti pro in ori explicatione nonnulia
sa ctiam adjiciemus. Et ouidem prii, lini ob '. aici potest, quod Angelorum Sanctorum,
qui in accepta justitia perstiterunt,4 cliomi- . ni reeri,si' gratia, quam acceperat, si mi - .liter pers erasset, praedestiirari aiu glose am,ix meri orunas praescientia 4-
da quare & hominis lapsi praedestinationem ad vitam ex meritorum praestientia constituendaui ideri. Cur enim non .
utriusque pro destinationi, eariem quid est quod distriuien facere hac in causse Au ui possit Relpondendum est, quamvis Angellis, omitiis iano is homni, ut primum zonditus est, i ς t εν 'non potuerit perseverantiae meritum absque a. gratiae essis auxilio; nobilis tam
69쪽
auxilio, quo fieret ut in finem usque actu
perseverarent; sed eis cum adesset per gra tiam, ut perseverare possent, si Vellent, relictum est in eorum arbitrio, ut Vellent aa perseverarent, usque adeo, ut inter perseverantes Angelosin non perseverantes disis s. crimen non ipsa fecerit gratia, quae esset u-, triusque communis sed liberum tantum ar- bittium. Ideo igitur Sanctis illis Angelis praeordinata vita fuit ex perfnferantiae Prq-1cientia, quia revera quoad sui complemen- - tum non praeeestinata ; sed praescit dumtaxat fuit eorum perseverantia. At nun C
post lapsum non sufficit auxilium gratiae. σε quo po mussi velimus, sed plane vitam
ilio est opus, quo fiat ut velimus, atque in finem usque perseveremus. Ut inter perseverantem non perseverantem non jam solum liberum arbitrium discrimen faciat.
'sed 3 gratia ipsa, quae aliis ad perseverandum per indebitam misericordiam datur, aliis autem iusto Dei judicio non datur. Cur autem ex duobus piis, inquit, August. huic 'seu' pir donetur perseverantia usque in finem, illi ις V ςώρη autem non donetur inscrutabilia sunt judi- cia Dei. Quod si nosse desideret, clara ne sit de praedicto perseverantiae discrimine Au- Rust doctrina, in promptu unt, quae scripta reliqui lib. de correptione ora- in quo hic non pigebit subjicere. Primo, cap. ra inquit, homini, qui in eo bono, quo factus fuerat rectus, acceperat posse non peccare, fossi non mori, posse ipsum bonum non
sςierere, datum est adiutorium pesso
70쪽
tiae, non quo fieret ut perseveraret,sed sine quo per liberun arbitrium perseverare non posset. Nunc vero Sanctis in regnum Dei per ratiam praedestinatis non tantum tale, ad jutorium perseverantiae datur, sed tale, ut psis perseverantia ipsi donetur, non solum
ut sine ipso per1everantes esse non possint, verum etiam ut per hoc donum non nisi per severantes sint Et rursum. Ac per hoc, in ima j,
quit, nec de ipsa perseverantia boni voluit . uiis tui Deus sanctos suos inbiribus uis, sed in ipso apura gloriari, qui eis non sollim dat adjutorium, quale mimo homini dedit, sine quo non possint perseverare si velint, sed in eis etiam . operatur, velle ut quoniam non perseve- rabunt, nisi & possint velint, perseveran ii eis possinsitas: voluntas divinae gratis argitate donetur. Tantsim qui spiritu Sancto accenditur voluntas eorum, ut ideo possint, quia volunt, ideo sic velint, qui
Deus operatur ut velint. Nam si in tanta in . firmitate vitae hujus, .ipsis relinqueretur Vo
untas stur, ut in . diutorio i ei, sine quo
severare non possciat, inanerent si vel .ent,necDeus in eis Operaretur ut vellent,in er tot tantas tentationes, infirmitate sui ,
iciuntia ipsa siccumberet, Mideo terseverare non possent, quia deficientes infir
mitate sua, nec ebent, aut non ita vellent nfirmitato voluntatis, ut possent Subven um est igitur infirmitati voluntatis huma
ax, ut divina fratia indeclinabiliter Boi u perabiliter ageretrix, ideo quamvis infir ua nona Mon deficeret, neque adversitato