Summa quaestionum regularium seu De casibus conscientiae ad personas regulares vtriusque sexus spectantibus. Vbi multa praesertim iuxta noua decreta summorum pontificum et S. congregationum. ... Per p. magistrum f. Ioannem Baptistam de Lezana Hyspanu

발행: 1634년

분량: 459페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

81쪽

restitutione illius excessus.Ratio est quia cu Religiosus no posse perdere illa quatitate;-cetia ludes cora illo poterit illa lucr rLac perlinie si accipiat tenebitur ad restitutione Petraedesma a 'sum Din. 3 ne I pos Io.cALAlcoete tui. de udo e. 3p.Similiter Eeotra, si Religiosus Judes vlara eam qualitate,qua pol ludere,&perdere ex licetia sui Prςlati, vel quia nci habet tale licetiam, vel quia ludus est illi prohibitus,4 cotingat tune hicrari, non p5t id

accipere, & si accipit tenetin ad restitutionERMisest quidquid alii dicat quia ludus es quidam quasi 5tractus iaditioivilis, in qua nusquisque exponit sua pecunia periculo perdedi lucrafqi. Qui ergo no pol perdere, no pol lucrari,sicut quino pol lucr gi no pol perdere. Ac per coseques ii Religiosus no possit vlira illa quanritate perdere, nec poterit ultra iIla lucrari. Salon a. a. pos/.6l q. p. de dominio ar. 6. b.penu.Valertia in o. y.q.6.ρun. νLimitatur in probabiliter haec sententia,quod in casu, quo Reli

inses ludit cit illo,quisit eano posse itinere Mihi, A perde re ultra ilia quatite,si iste perdat victa illam, posse Religi sin

crari illa,nec teneri ad restitutione.Nam eo ipso.quod haMylase descientia ludit cit Religioso celatur cedere iuri sumita ut possieperdere,& no lucrari,cu scieti, voleti nulla fiat iniuria Anglo

sa Nec etia possut Religiosi aliquid dare,seu donare alicui, siue de bonis Monaster ij, siue de his,qus habet ad Su,aut quomodo. libet adquisieriinti sine licentia superioris. ia dare aliquid lute modo est actus proprietatis,& dominii cc b in Aru. ἰααλMeius in quod .s emca o quo etia extat Const caem. VII an. Lys editi, in qua sub grauissimis pqnis huiusmodi largitio, ne,seu missione muneru Religiosis interdicircina . . R Larenyinte Co V.Cum. VIII. n. 28.9Bonaci.de largit. n.disp.3. Neque etia per modu eleemosyna possunt aliquid dare sine praedictauiacetia. Propter eande ratione S.I h.2.1. q. 31.ιδν 8.D.Antonin. ol. 6.c. I.y. I. noιμ. Quado in pauper est in extrema necessita

set Religiosus,etia tae licetia superioricilli subuenire; Quia ina inecessitate ola sunt comunia. Aules in r. I. ω-. de Elem. - . .Rodrito. q. 7iarr. a.Similiter quado Religiosus est caelis vitia tui Superioris absens a Monasterio pol ex his,quae sibi sunt. ιγ ta,facere aliquas moderatas Eleemosynas Quia ad hoc praesumitur licetia tacita sui Superioris. Med. Cod. de gnit. ιradi de eleemosq.de quib.bon in eleemν Ledes. a. tofum,trae. .c. s. nc. I. Idem etiam dico probabiliter quado Religiosus etiam in Mon

sterio existetis aliquid tibi si alii; de his,quasibi Od uisieris

82쪽

ad sustentationem tribuuntur, possessicilicet de i Meseemosyanam facere. Propter eandem rationem. Ualentia at o quas A. punct. 3. Sanche lib. 7. in mea l. v. b. nam. Ioci. ios Monasteria autem , AEuperiores nomine Ussorum possunt.& tenentur facere eleemosynas de superfluis Ratio est, qui L. obligantur praecepto communi dandi eleemosynam sicut alij Mol to. a. de Ius diI'. 276. is Hinc fit, quod recipientes a Religioso aliquid, ad quod non

habebat facultatem, tenentur ad restitutionem. Eo quod accipiunt aliquid ab eo,qui donare non potest. Nauarrus lib. I. Consin I. edit. 1. de ReguLeons y num 3 3. Leg. a. de I fit. v. r. num. 73 diab. 8. Vnde in praedicta Constitui. Clem. VIII contra

recipientes aliquid a Religiosis dicitur . I ofacto ab v aliqua

monitione, Iudici decreto, sententia, aut deeDratione ad illius, sitiation/m omnino in utroque foro teneantur . adedit restitutione ipsa realiter non facta, neque etiam in foro eonfitentia absolui possint. Bonacina de Iamrit mun dig*.3 p.γn I. . Si tamen daretur casus, quod Religiosus expenderet aliqua. quae nullo modo pertinerent ad Monasterium, ut si de licentia Papa haberet administrationem aliquorum bonorum independenter ab alio, tunc accipiens non teneretur ad restitutionem rei accepis faciendam Monasterio . Quia res illa non pertinebat ad Monasterium Molina to 2.dea fit. ιδ. Lao. Similiter si aliquis secillaris Religio. sis alicui daret aliquam pecuniam solum sub conditione , ut ex illa luderet, aut fornicaretur, accipiens, nulli tenetur restituere. Cum illa pecunia solum pertineat ad secularem me ille illam concesserit voluntarie. Abul.in cap. 6. Mati. g. 37. Sanche Iij. 7.

Inter imos quoque Religioses, ne praua ambition impulsi, pro consequmdisinoa Religione eradibus , ct dignitatibtis Ite alterius gratiam , aut beneuolentiam aueupetur, quaeumque largitio aut donatio munerum nisi rerum minimarum de oeentia expressa , ct inscriptis Sup/riorum, es penitus interdicta. Ita Clem. VIII in Const. Religio Gogregationes An i 9 . edita de qua supra n. 1. D. Bonau inneeulo Disip. to a. cap. q. Imo haec largitio munerum inter ipsos Religiosos est peccatum proprietatis, si fiat sine licentia Superiorum. Quia sine illa est usus rei temporalis contra voluntatem Superiorum Papae praesertim , qui est supraemus Praelatus Religionum . Hieronym Gratiata. Discipi. Regul. a. p. eap.8. s. 3.33 Licentia autem Superioris , quae requiritur, tegulariter

suffcit ad hoc, quod Religiosus possit tenere, vel possidere , ac E ci cipere,

83쪽

cipere.dare vel expendere, sussicit, quod si taci tari vel prude te praesumpta, Rand scilicet prudenter creditur Superioremita velle Ratio est , tum quia taciti, expressi eadem est vir tus , og. um quidst de reb ered. ω cap. de refriptis Tum is . quia id, quod fit cum licentia implicita is prudonte praesumpta superioris jcitur fieri cum eius consensu. D. Thom. a.

quas. 32. art. 8 ad primum Corduba in Sum. quaest. Ios. Quando tamen fuerit praeceptum Superioris de non accipiendo, retinendo , vel dando sine licentia express a, tunc non sufficit implicita . aut praesumpta . Quia Superior declarauit non aliter consenti. re Ludovic Lope I. par.Infruct eons versu penuis cap. I 6. BOdriguc in Stim. 1.Lcap. I.num. 7.Vnde quia in praedicta CO si tui. Clcm. VIII. prohibetur largitio munerum , aut quaecumque donatio Religiosis, ex quocunque praetextu , aut causa , nisin Generali Capitu ati alia Generati Congregatione, re matar.

distisa, unanimi consensu omnium,Stiperiorumque permisis,ca a approbaiaheri , ita obseruari debet, quoad fieri possit Praesertim cum praedicta Constitutio Clem.VHI videatur innovata a S. Congregatione Concili , quae in decretis de Apinatis, ct ei Elis iussu Sanctiss. D. N. Vrbani VIII. editis sic habet Ctirenι Superiores, οι Consiliatio interdicens largitiones muneriam , O praeseri ιιns hostitalitatisfirmam ab omnibtis in tiolibι Cocientia intitorabiliter observetti Q. Et ita nihil videtur obstare, quod illa Constitutio in partibus Hispaniarum recepta non sit, ut testatur Sanchea lib. . in Decalog eap.r 9 nti m. qa. Ioo. IoI. Et in Italia abierit in desuetudinem , ut testatur etiam Laurentius de Petri nis ram. I. iobdito g. 2. de paupert.cap. z. . 6. 36 Consuetudo etiam aliquid retinendi, accipiendi, dandi, vel expendendi sine licentia Superiorum, quando est recepta, i-get, consenti cntibus ipsis, excusat Religiosum, saltem regulariter. Quia talis consuetudo habet vim licentiae. Sanche Iib. 7. in Decalog eap. I9 ntim. 7. Secus si talis consuetudo introducta est, aut viget, contra voluntatem Superiorum. Propter oppositam rationem . Grassis r. par. Deci lib. 3. cap. 9. antim. q. Dixi etiam, saltem regulariter, quia quoad largitiones munerum , seu donationes attendenda est Constitutio Clem. VIII adducta. Taciturnitas vero Superioris videntis Religiosum aliquid possidere, accipere, expendere , Si sine licentia, non contradicentis non excusat Religiosum, nisi quando ex alijs signis constat illam esse virtualem approbationem. Ratio est, quia huiusmodi taciturnitas saepe nascitur ex pusillanimitate Superioris, vel ex protervia subditi,ergo non semper arguit licentiam implicitam,nisi

quando

84쪽

quando ex alijs signis id constat Grassis quo eam Is num 3

Sanchea nam Ia Similiter non excus t eligiosum credere .cautas Praelatus conceded licentiam, si ab ipso petatur, quacido scit ipsum velle ut petatur. Quia tunc non censetur habere iacentiam caut consensum Praelati Nauare Comm. a. de Regularimum. o. Mendoeta conclus. Quando tamen Religiosus

procedit subsiae rati habitionis, seu approbationis a Drαlato,ea, cusatur . iatunc operatur ex licentia saltem virtuali S. Thα in Α-s i ,. q.a ar. v. q. . Toletus in Summ .de pete. DMMap. 2s

s Iicentia istar uisita ad hoc, quod Religiosus possideat.

accipiat, det aut expendat, Ac aliquid , debet esse voluntaria, non coacta,vel precibus importunis, vel fauoribus, metu, aut dolo. Ratio est, quia alias talis licentia, potius esset violentia, Mec Religiosus per eam operaretur secundit voluntatem sui

Superioris,Md suam Nauarr. Comm. a. corol. 7. Sanchezrib.7. in mea . eap. IV. a numn 6. dem dico , quando Praelatus dat istam licentiam subdito, eo quod timeat ipsum, quia est susurro,rixosus contentiosus, de excitabit rumores in Conuentu sit non illi conceditur.Propter standam rationem.Cordub.m Summ. q. 34. Lessius a. de Ius cap. 4 dab. . Similiter debet esse legitima ista licentia,unde, si sit rid prauos, inhonestos, aut inutile usus non est valida. Cum Superior nequeat illam concedere: . Nauarro lib. 3 constanci edit.tit dis Regular eonfiL73 num. 33. Molina-tom. a. de Ius dis'. 76. nde neque etiam Monasterium potest Concedere talem licenti am ad praedictos prauos usus Eo quod quamuis Monasterium sit dominus suorum bonorum,hoc tamen est in ordine ad bonum status Religiosi Mendoeta 3

I Quamuis aliqui putent in materia proprie atis non pol

dari materiam leuem , propter quam solum pecce. ut 'venia itςr Uiuald in Candelabsaeram. 3φ. v. i . Pastar i tu sup priui g. Avim. tit. de propriet. abdie. 9 tamen probabi. issim sententia est , posse crimen proprietatis, quantum uisexu Ἐς nere mortale, reddi veniale ex materiae paruitate , ita V sigiosus aliquid leue possideat, accipiat, expendat, . c. sine lis tia sui Superioris solum venialiter peccet. Ratio et V, P catum proprietatis solum habet malitiam quasi suri. 'conor sustitiam, quatenus importat usum rei aliena inuito d. mino Πέmalitiam sacrilegii, seu contra Religionem, quatenus e 3 xt Votum. Vtroque aurem modo est capax materia leuis, Rxς si furto unius quatrini, cin transgresso ne oti dicendi ' cinei Aue Marii. Ergo etiam in peccato proprietatis, Potest mat

85쪽

matem leuis, ratione cuius solum sit peccatum veniale Corduta in Sum. q. Ios. Mendo2 quo lib. 8.eamlus. UD Vnde illa materii, quae iniurio est leuis , etiam in peccato proprietatis erit leuis Propter similem rationem . Corduba inust. Rebellus tradii. α Itis. p. I. lib.3. quas L .ferii. 3. num. 2 In furto autem commum

niter,in regulariter loquendo in seclusis cucumstant ijspers ararum temporis, loci, c. duo Iulij, aut Reales Hispani, tantur grauis materia, & minus praedictis duobus Iulijs, seu itealibus, materia leuis . ci oz Rebellus supra cisa- Addunt, aliqui, eam materiam, quae in furto est dubium, an sit materia sufficiens ad peccatui mortale esse lassicientem ad peccatum mortale proprie tatis. I hQm de Iessisu cap. non

dicatis par. 3.cap. 6.

M. Hinc Religiosi successu minima retinentes , accipiente&,

seu expondentes &c sine licentia Superiorum, peccant mort Fliter contra Votym Paupertatis, quando peruenitur ad granem, seu notabilcm quantitatem. Ratio est ex similitudine furti San- Ahea BAT .in Decalo . cap. I. num 3 o Limitatur hoc, ut non intelligatur cla rebuε mihimis comestibilibus, aut potabilibus. Quia in his non est credendum Praelatos prudentes fore inuitos. ERebell. de Iust. par. I lib. 3. q. 1 .se I. 3. num. a. Grassas I. par. . ieci ib. 3 cap. . num. I. Limitatur utiam, ut hoc solum sit ve- .rum , quando isti acius expendendi, retinendi, dic sunt aliquo modo uniti, vel ratione temporis, ve loci, si enim sunt omnino disparati, credo non committi peccatum mortale, etiam quando peruenitur ad magnam,seu grauem quantitatem, ad modum, quo multi Theologi loquuntur de furtis paruis. Nauarrus Sum m. cap. I7. num. I 39. eLIqQ. Ab G. consi in I. edit tu de

Lentus a de I i. cap. 2 dub. 8. Is Jcenae commune proprietariorum, ultra illas, quae haben-

tur in propria Regula, aut constitutionibus, sunt. Prima, quovi. Religiosys tempore mortis habens proprium non potest sepeliri tinloc Sacro cap. Menachi deitat. Monach. sed debet in sterqui- 'inio sepeliri cum pecunia saltem parte ipsius yper eum posesse . cap. cum ad Mona seritim eodem ut Insuper, ii in loco sacro . spultus est, est extrahendus , si sine magnoscandalo fieri posit. Ἀβρ per quoda eod. tit. Iri his tamen aduerti debet, quod debet 'incertitudo non solum dubium, quod RHisiρsus mortuus

sit proprietarius, certitudo inquam moraIis, quae ex eius acta

86쪽

Ratione Voti Paupertatis Cap. VI. 73

Secunda est, ex Conc Trid.fis zy. v. a. quod si quis deprehensus, vel conuictus fuerit de hoc peccato silennio activa,Θρ- voce priuatasis. Aliqui teris o dicunt Religiosum proprietarium esse ipso facto a iure excommunicatum . Sed talis excommunicatio non reperitur expressa, nisi soliim in quibusdam Concilijs Prouincialibus Coloniensibus . Thom de Iesu Dp e mora

dicatis p. z.ev. a. Ex cap. etiam Monaehide Liatu Monachor Monachus habens peculium a communione altaris iubetur remoueri Bartholom a S. Fausto de Voto Paupιrt.q. I98. Ac tandem

ex eap.rtim ad Monaserium de Monasterio est expellendus, licet cap in de Regulari talis expulsio correcta sit, e iubeatur talem monachum deputandum Monasteri ergastulo, quo poenitentiam

gnatas poenas non incurri nisi solum ab illis , qui retinent , vel possident aliqua contra voluntatem Superiorum . Etsi enim etiam dantes aliquid sine licentia peccent contra Paupertatem, imo incurrant poenas Constitutionis Clem. VIII adductae supra num I a. de II poenae autem modo assignatae praecipue sunt impositae pro praedictis retinentibus. Sanche 'in Decalog eap. ao. num .ia edi I 3. Petrinis to I desubdito g. a. de pauperi cap. a. s. s. Potest praeterea peccatum proprietatis,si sit mortale, reseruari a superioribus. Ex decreto Clem. VIII de refertiat ea iam Graia

fis a. p. deeis lib. I. cap. Is num. I. Sanche ob. 7. in Deea g. e. ro. anum. D. Pro quo etiam vide Quaran tam in Summ..erb eas re

ferti Coriola in de casibus referuatis .par. Oo Si quaeras tandem an Religiosi no obseruantes Vitam Communem , de qua egi misia num 7 sint proprietarii δε incurrant praedictas poena si Dico primo. In illis Conuentibus, in quibus talis ita Communis obseruantia viget, si aliqui Religiosi eam non observent, sunt proprietarij,in proprietariorum poenis plectendi Ratio est, tum ex dictis in Superioribus ex Decretis Summorum Pontificum, Conciliorum, tum quia,cum praedicti Remligiosi teneant, possideant aliqua peculia, seu portiones, singularitatemque sequantur contra intentionem Regulae,quam professi sunt, Quoluntatem suorum Superiorum,praesertim Sunam

rum pontificum, qui supraemi Superiores Religionum sunt , abs- dubio erunt proprietarij in talium poenis plectendi. Quod conis firmatur ex Concit Tridentius a I.de ReguIarib cap. I. ubi praecipit omnibus Regularibus tam viris,quam mulieribus , ut Commnem Vitam, victum, ,esitumsidentι observent, Qui ergo haec non obseruant,contra voluntatem Ecclesis, Superiorum agunt, S,si aliqua possident, vel retinent, contra Superiorum voluntatem Diuitia i Corale

87쪽

etem lanciunt, ac perinde proprietarii' proprietariorum γορ-

aiis puniendi sunt Bartholismaeus a S. Fausto de Voto Pauρεμμα q. is3.Dico tamen secundo. In alijs Conuentibus, in quibus praedicta Communis Vita non viget, vel propter impotentiam, aut nequitiam Superiorum , qui nequeunt, aut nolunt dare singulis Religiosis necessaria ad vitam, licet praedicti Vitam Communem

non obseruantes in perimitamqno suae salutis, transgressionis feri otidiam Votipaupertatis versentur,ocuta stamen, sint a peccato proprietatis,si alio modo comi ε viuere notia possint,positis tamen conditionibus, propter rationes assignatas supra a num a I. Ee sequentibus. Vide Bartholo eum a Sanis cto Faustori Voto Paupersat. q. I96. I97 Addendum tamen est, & valde notandum, Religiosos sic viventes , quia commode aliter uiuere non possunt, aut Vitam Communem obseruare in praedictis Conuentibus, paratos esse debere ad recipien-

dirui reis rationein , di intri, iuctionem Vitae communis, si a Praelatis de nouo instituatur, seu restauretur,nec posse ullo mo- dotis reformationi institutioni iis Coninimis resistere sub. grauissim' peccato mortali Ratio est, quia cum praedicta Vita

Communis obliget omnes Religio s sub peccato mortali, nec ab illius obseruantia excusari possint, nisi quia Praelati Monasteriorum non prouidet illis de necessariis ad vitam abs dubiescum constaret praedictis necessitatibus lassicienter prouidendum fore, nulla supererit ratioexcusationis. Et haec incomminisse

common 3 de Reginarab. num 36 RodragueZ a. par Summeap. I. Bartholomaei a Sancto Fausto a Voto Pauperι.quas. Is 3. 96. Qu9rum plures praesertim loquuntur de bligatione Praelatorun ad praedictam Vitam Communem in omnibus Coninuentibus introducendam, prout nos dicimus p.4λοι in δε- Vide etiam dicenda cap. 7.num. Is.

88쪽

Pe obligationibus Religiosorum ratione Regulae. - sui ordinis.

R ID EAE GNAE A Religionum est quasi exemplar. 8

8 v H. e mensura eorum, quae ex vi votorum tenentur exequi Religiosi, ita ut, sicut non tenentur Obe-

nisi ius, quae aliquoi imio Regulamor

fessam concerarime, ut diximus eam n .s. sicam. 4 contra, omnia, qtue ex vi votorum facere t nemus debent esse in Regula contenta . Dicitur enim Reguli , ut inquit Isidorusi. Ethinetol. eap. 16 eo quod ducit, nec auquando aliorsum trahit , vel quod regat , vel quod norinam recte vi uendi praebeat, vel quod distortum,prauumque corrigat. Suaren Quicumoue Religiosus astrictus est suam regulam obserua re. Eoqisu omnes profitentur Regulam, promittunt ob dientiam secundum Regulari:quemadmodum Carmeliis,qui expressε dicunt in prosessione sua , promittere obedientiam, Casilaum, O Paupertatemfcundum Regulam praedicti ordinis.Vnde Regula imponit aliquam necessitatem operandi , siue ad cuia pam, siue ad poenam , quia laoc est de ratione legis , se quod

praeter quatuor ita Ecclesia approbata Resulas, scilicet Sanctorum Basilit,Augustini,senedicti, Francisci , est etiam quinta alia Regula a Diuo Alberto Ierosolymitano Patriarcha Annαriri Carmelitis tradita , approbataque in confirmata ab Honorio III. Gregor.IX. Innoc. IV Alexand. IV Vrbano iv Nic lao IV. Boni acto VIII Correcta in mitigata ab Eugenio IV. Insuper ante illos approbata etiam, confirmata ab Innoc. III. Alexandro III. cinaplicite a Concilio Lateranensi cap. II., Lugduneni, ut refertur in eap. leo de Religiosis domibus in . Thomas deaesum expostfv.Regulμα. Laaman spintus devictoriam servis . Gu- . tracti cap. 3. Eius autem scopus est,tum vita contemplativa, tum activa,quae ad proximorum salutem,& ipsorum conuersionem attendit Thom Vualdens de Sacramental ut. s. cap. 8 . num. 7. Thom de Iesum v. . b. q. Tenentur etiam Religiosi ad obseruantiam Regulae non

iam, quia prosessi sunt secundum ipsam viuere , sed etiam, quia

89쪽

Pontifices approbantes illam, praecipiunt etiam, i et explieitGvei saltem implicite illius obseruantiam. Hoc patet in Regula

Carmelitarum ab Alberto tradita , quam declarantes, mitigantes nomine Innocenti; IV. Hugo Cardinalis Sanct Sabinae, &Cuillelmus Anteradensis Episcopus sic dicunt fungimu autboritate mandamus, quatenus Regulam a nobis eorrectam, de euratam, O mitigatam , prout expedire vidimus, deuoti recipien-rra,eom miser eruetis.

Non vero tenentur Carmelitae ad obsemiantiam Regulae Aiberti, prout ab ipso tradita est, sed prout mitisata fuit ab Eliae IV ve siprinu π.3 visum est . Ratio est, quia ipse Eugeniusiae exposuit dicens: Deeermnus eos, ct --m guos eirea praemiba ad arctiorem obseruantiam , qua supra praemittitis, o iis ne professionis in dicto Ordine amissa , ve in posserum emittenda , minime teneantur. Conditiones autem illa 4 Pontifice assi. gnatae, scilicet quod concessio non valeat iis, qui ex confidentia ipsius illicita pes errauerint,in quod teneantur Religiosi per unum annum, una die septimanae cuiuslibet ieiunare, vel simi. pium opus sicere non sunt positae pro gratia mitit 'tionis Regulipolienda,sed pro obtinenda Indulgentia Plenaria remissionis in articulo mortis, quam ijsdem Religiosis ibidem concessit.

Ita enim infertur ex contextum ullae, ex alia simili ab eodem, Pontifice I ratribus Benedictinis Valli soletani Monasteri concessa Ioannes Pintus de Victoria in Hieraris Carmelit. Din. a. cap. I 6.

Non tenentur Religiosi obseruare omnia,quae continentur in Reyla sub culpa mortali, sed aliqua sub mortali, alia sub v niali, alia etiam neque sub veniali . Ratio est, quia eo modo obligantur Religiosi obseruare ea, quae continentur in Regula, cundum quod ipsa Regula praescribit Regula autem quaedam

praescr: bit ut obligatoria ad mortale, alia sollim ad veniale alia ad nullam culpam . . Tho. a. a. q. 86. an. s. Vasque I. .ds.162.eap. q. um I 6.Deci S autem modo dicemus .

Et in primis, ea,quae sunt in Regula, spectant ad obseruantiam Votorum essentialium Religionis, videlicet 'aste,& sis' proprio vivere,. sine dubio obligane ad mortale,quantum est ex genere suo, nisi serte ratione paruitatis materiae solum obligent ad veniale Ratio est, quia hoc modo obligant ipsa Vota . SThom.& Caietas. γε- Ι 86Arri,s.sanciaea iuris M.

cap. . num. 8.

Ea autem,quae sunt in Regula,& solum ab illa praescribuntur, Vt opera supererogationis,dido talis,qualia sui abnegare se in

90쪽

Ratisne Regulae ordinis Cap. VII.

omnibus, habere Deum praesentem, exercitia humilitatis, mortificationis, Sc. non obligant ad culpam neque mortalem, neque veniale Ratio est, quia ista opera non proponuntur ut praecepta , sed solum pertinent ad maior ε charitate Religiosoru exercenda, non ergo obligant ad culpa;cum illa tantii sit in transgressionibus praeceptorum S. Thom.&Caiet vis . Sancher vis π.nu. IO.

Quando Regula praescribit aliqua, quae alias sunt sub praecepto v. g. diligere Deum , aut proximum dicere horas Canonicas,&c. illa obligant ad mortale, vel veniale secundum quod alias obligare ni Ratio est, quia Regulariter loquendo non proponuntur haec in Regula tanquam noua praecepta, sed sollim cum intententione reducendi in memoriam cari qua alias praecepta sunt a Deo, vel Ecclesia, illa commendandi Caietan vij ira. Valentia a. a. duput. Io quaest. 4 punct. F. Dato autem, quod in Regula ponerentur cum intentione inducendi nouam obligationem, seu praeceptum, quod ex circunstant ijs attendendum est transgrensio talium includit duas malitias, alteram ex proprio obiecto, auteram ex circunstantia Voti, quod frangitur transgrediendo Regulam ex Voto promissam . Ratio est , quia licet diuersitas praeceptorum non faciat diuersitatem specificam in peccatis, cun constet non committere duplex peccatum eum, qui frangit ieiunium die, quo est duplex praeceptum ieiunandi, alterum ratione Quadragesimae, alterum ratione Temporum, vel Uigiliae tamen quando peccatum habet oppositionem ad diuersas virtutes est in illo duplex malitia . In proposito autem transgressio Regulae habet oppositionem ad virtutem Religionis ultra eam , quam habet ad illam , cui opponitur obiectum talis peccati. Valentia

a. a. di*ut. o. quas. .punci. I. Sanche Iib.6. in Deca g. cap. q. n. Haec autem noua malitia ex circunstantia contra Religionem

sequitur naturam malitia ex obieeto, ita ut sit mortalis, vel venialis sicut illa fuerit Auibores topra.

io Loquendo de obseruant ijs Religionis a Regula praescriptis,

quae non proponuntur ut mera consilia, neque sunt directe GVotis promissas, aut de rebus alias praeceptis, sed sunt obseruantia quaedam externae ordinata ad obseruantiam Votorum esse nistia laum, v. g. ieiunia, silentia, abstinentia a carnibus, uti talibus vestibus, sequela chori in alia huiusmodi si Regulae Institutormentem suam expisci' erit, quod noluerit quoad illa Religiosos ad culpam obligate prout dicitur in Regula Patrum Praedicatorum, Notamus obi .are ad culpam in in Regula Minimorum, vere fert Passaressus in priuile g. Mimni. cap. a . in Regula patrum

SEARCH

MENU NAVIGATION