Alexandri Turamini patricij Senensis i.c. praeclarissimi, et in nobilissimis academijs senarum, ... Omnes iuris interpretationes habitae, dum in humanis agebat, in titulos digestorum, de legibus, de legatis, de acquirenda possessione, & de iure fisci

발행: 1606년

분량: 617페이지

출처: archive.org

분류:

201쪽

IN LEG. TIT DE LEGIB. LIB. SING. i r

vt euitaretur fornicatio, sicut permisit Moyses libellum repudii, ut euitaretur,

homicidium . Ideo etiam reparandae incolinentiae, caussa, non tantum liber rum procreandorum gratia matrimonium celebratur xxxij. q. a. f. his autho 'a i ritatibus. Ucreor t Ob id, ne genus hoc permissi tertio loco fuerit treponendum , glossator ait, quod permittitur illicitum eis vitandi gratia , quod magis illicitum sit. In ijs tamen, qus prorsus illicita sunt regula prima est, non esse illicitum pro illicito faciei,dum, quoniam utrumque malum, nullumque per- milium. Altera est, si unum ex il scitis iacturus sis, fac quod minus est illiciatum, quae tamcn neque permittit, ut iacias, &ita habetur in c. quod verius, 33. q. a. Tolleratur hoc, non proprio Permittitur. At superius nempe se cui das nuptias habere permittitur, non talitum tolleratur. In tertio genere sunt meretrices in turris ecclesiae, neque enim permittitur : sornicatio, sed toller

tur, ut cui tentur adulteria, Scitupra. Nunquam igitur id, quod est absolutea I malum, lege permittitur, sed tolleratur quasi minus malum, quod i respeet imaioris aliquo modo redolet speciem boni, sicili minus bonum maiori comparatum redolet quodam modo speciem mali, Ze minus licitum hoc sensu vidc-tur appellari illicitum, c. priuilegia 4. dist. facit, quod tradit Caius de veneni venditione in l.quod saepe. 6. veneni .ff. de contrahe n. empl. Quoddam eii pe missum, quasi relaxatio, vel indulgentia legis, ut cum Anglicis permittitur ita quarta,& quinta generatione copulari, c. quaedam 3 s .q. 3 .& hanc glollator veram,& absolutam permissionem appellat. Ego magis dispensationem,aut priuilegium reor, non enim generaliter, sed specialiter id permittit summus Ponti a 3 sex.Ideo priuilegium quasi priuata lex e seri poterit .Permilli t rationem h bet iure patriae potestatis filios vendere,ac distrahere ob summam egellatem, l. a.C.de patr. qui fit. distr.&aliquando ius fuit occidere, l .in suis. fide lib. posth. Ob aes alienu' praedia minoris alienare habet eandem rationem, l.ob aes, C.de praed.min. l.magis puto, g. magis fide reb eor. Qitidam, utilitatis caulla Llquoq; permissum ei se rati sunt, sed falsb quidem,l .si fundus, eodem titulo,& recepta eit sententia, in hoc diuersam esse minorum, & Ecclesiae caussam, ut in l. 2.εde o Teius ibi Cathr.& alij, te Dec.nu. 6. ibi de communi, & ex caussa utilitatis

id fieri non posse tradunt Ami. ducis. 87. apte. decis. II 3.ROI .colas. 7.n. 25.Vol. 21 3 .Uideamus, an permissitan sit etiam quod a lege t permittitur omnibus, velut quod nullius est cuiq; permissam est occupare, g. ferae, Inlt. de re r.diui concedi tur enim occupanti, & in hoc non alias virtus legis elucet, non enim imperat, vetat, aut punit,& virtus legis adest, ergo permittit. Alioquin enumeratio Me destini mendax dici deberet. Ex permissioue legis est sacere teli amentum, l. l. C. de sacr. sanc. eccl. l. 3. ff. de tellamentis', I. si quando, C. de in ossi test. f. disponat. Noue l. de nii pl. In ijs omnibus,ubi non punit, vetat, aut imperat, Opinor legem permittere, & habere, vel non habere contractus, i. sicut. C. de act.&oblig. legem ijs dem dare, i. contractus, E de re g. iur. Contrario consensu ab ipsis ab ire, i. ab emptione. E. de pact. Notiationes,' accepti lationes, di id genus alia ex perinissione proficiscuntur. Ac ita latius perinimi nomen usurpatur, ut omnia comprehaendat,quae minus proprie ad alia referri possunt.

16 Multo magis permissio legis est, quod miles poli sententiam possit opponere exceptiones peremptoria ς , l. prima , C. de iuris, Sc facti ignor. cum regu - ulariter opponi non queant, i. peremptorias, & ibi not. C.sententias rescin .noa

202쪽

quae non conseruntur multo , re Iintur , ab e permittendi actu proxime ipendet. ιP VNI R E. Virtus hae cons cua magis est alioqui,si probitas, D innocentia semuetur inter homines, nec quidem necessaria. Ad iustitiam distribu-1ν titiam 1 resererer,& pubIicam refricis utilitatem, ne delicta remaneant impunita l. ita vulneratus,ff. Ad legem Aqurimm .Hinc Papinianias lupra in l. x .Iegem coercitionem dixit. Facta sint leges ait Isidorus c. fictae,dist. 4.) ut earum metus ama uacstm - ridatis, tinaque' i πων εmprofos 3nnocentia. Facit rerum malarum emendatio, ne coneessa uideatur ex taeiturnitate male agendi liceria,

facit autem poenae ne facile quis premi arae delinquenchim, s.fi operis, is de psn. 18 Tanriimque potest ratio' puniendi criminis, ut si reus capitalis deponat centum apud aliquem, v deportarussit,in publicum deferenda; ron ipsi ex lege deposits reddenda sint. Nam ut Triph. ait in I. bona fides,fide posmaumerrtus parmce, ut aliis exemplo addeterrenda maestiam. etiam egestare Lborare debet. Hinc fis Calliitiatus ait in l. capitalium. 9.vl .is. de pom.Ramosesilastonra in-locis, ubi iragrii se t-casige/ dos,vι, est conspectu iste reanrastrii ab iisdem facinorm

s. Lex aut metu pinnarum,aut praemiorum m hortatione homines honos cupit ciscere, i. .su p. do iust.&iur.At,qui non metuut, poenas luant necesse est, nedum non efficiuntur boni,qnia non metuunt, in nequitia perseuerent, quia non

luant. Et ideo,& si nonias prosit,quos poena soluta perdidi, cedit tamen in aliorucommodum,quo2 smul poena dctorret,& exemplum, d bonis diligentibus iustitiam in solatium cedit. Est vero legis adeo propria virtus haec puniendi, vin n3 o conueniati priuatis personis, quibus altera iustitiae pars quae in praemiis versa 3I tur,noia denegatur.Accursus addit praetor haec,quod virtus' legis si consulere: Quo nomine Vlpianus in l. i .ff. dc inofflessam ait, Cog-ρtentam proximr, qui sum ultra fratrem melius sacerent se sumptibus mansbus non exarem, carino ram nri spem non baleant.Itidem in i is qui destinauit. ff. de rei vend: consul lius esse docuit agere possesserio iudieio,quam petitorio.Sic Alexader in Lageo 3 a C .de traiisael. Alis .in l. si quando. . primo,ff.Si seru .vend.consilium afferre vid tur.Subdit Accursius haec t sub capite permittendi videri compraehensa; itatuit que nullam esse lesem,quae aliquod horum, aut eorundem aliquod rquipollans non efficiat, Scita sentit Bariolus. Remus tac quasi summx genera censeri possunt, ad quae. compIaehensive reducantur omnia, non per aequipollens , Ze33 ita sentio.

In L. R.

I Legem generalem es debere exmprietate, virtute eiusdem. α Triuilegia reprobantur.3 Oppositiones plures ad hanc legem tolluntur. 4 Lex ista ad leges ferendas,non adlatas pertinet. 3 An lex omnis reg3uasit, distinguendo refota itur.

L. VIII.

203쪽

L. VII i. Vlpianus, Lib. 3. ad Sabinum.

IVRA non in singudas personas ., sed generaliter confit

tuuiatur. IVR A. Dictum est in libro secundo,legem generalem esse debo'quod non

tam lex proprietate legis,quam ex utilitate deduci videtur I ex proprietate, quoniam, quae personales sunt, nec leges esse videntur, sed hae duntaxat, quae generales sunt,f. sed quod principi,In illae iur. nai. gentin elui. Ex utilitate, quod lex generalis in commune conserat,quia commune Praecepti in . I si1p.eo. a contra in singularem personam constituta naturam assiunat priuilegij, 1 quod Modiosum et c. ne, de priuilegij s in c.&inhistisem redolci, ac propterea dain num infert. Tullius lib.; . de legibus refert primo capite legis duodeclina tabes rum de iure publico duas praeclarissi nas contineri lcges, quarum altera priuilegia tolleret, altera de capite ciuis rogari, nisi maximo conuitio vetaret.

In priuatos homines sequitur ille leges fem noluernnt, id est enim primie iῶquo quid est ininstι usuum legis hare uissis statum es, es mssem ιn om s. Ic in

etiam Atheniensibus initi tum filisse patet ex Dei rosthenis oratione contra Timocratem, ut Hotomanus refert,&ratio videtur esse ut proxime dictu in est)sasi squitatis fruendae causa leges sanciuntur,hoc cst,ut summi cum infimis pari rure retineantur,liae denium habendae leges sunt,qua cuin omnibus semper una, at 3 que eadem voce loquuntur.Sed obstat i l. ius singulare, in feod.Sol. ut ibi. Secundo obstat l. neque Dorotheum C .de decur. de fit .eorum, lib. x.Accursius ait,excipiendum esse casum illum ex regula huius legis. Sic Fabiani Episcopi laudatione& Euthychetis abolitione in l. quamula venerabilis V.de EPitc. dccier.compraehensam, excipiendam putauit. At dicendum est,ut in l. I. inversi. commune supra 'eod.Tertio obitat l. 3 .s . plane infiit. i . Sol. Bart.quod ibi loquatur de priuilegio non redacto in corpore iuris. Sed indulta ob meri in rediguntur aliquando,d. l. neque Dorotheum,& d.l.quainula .Sol. ergo,qus ut luges sanciuntur quoad verba sunt in singulas personas, sementia vero legis omnes intuetis r. Caetorum hi non sanciuntur ut leges nihil ad nos.Vt enim leges esse uelit qua alicuiuo gratia vel odium continerem, non tam mouet Principem ratio personae, quam, ut c. exemplo omnes allιciat, i et deterreat. Nam utili ate mouetur. d. l. ius singulare,& l. r. instit. i Si licet gratia sit unius utilitas tamen uel omnes,uel puroiq; respicit. l.ius pluribus sup.tit, prox consta rationem legis esse generale que ratio lex est inccursus, de Bariolus intelligunt, quod lex consitura in sugulare perIbnam trahetur ad similes, δέ ita plura hic de extensione legis admiscet quo 4 rum propria sedes est infra in I. non possimi.Ipse i malim, hoc , lyiani praestriditu. n referre , ad lege strendas , quam ad leges latas, ut eos moneat qui ferre, non doceat, qui iudic*rc, aut respondere debeant . iam di ita reci inss cohaeret eum praecedenti, inod inquiunt, non omnem legem ' esse regulam, Probatur ex lege prima de regu . tur. & aliud ius , aliud iuris regulam n

204쪽

lex est regula, at in lege prima breuis enarratio est, qua ratione hon omnli lex est regula. i

I Origo senatorum ex Mnestella. a senatus authoritas ante Caesares ex Cicerone.

η Ioannis Bodinisententia de auctoritate Senatus.s Authoris aduer1us eum conclusio. 6 Senatusconsulta quomodo ferent. Ulpianus a Consiliis Auxandri Imperatoris. 8 Accurso sententia in l.vit.C. de legibus,reprobatur 9 Aliud inius facere, aliud legem condae. I o Senatus e v lege iudicare non tenebatur. it Tost Caesares qus Senatui restruata sint.11 TU Principemsupremaeis natus auctoritas. I 3 Conspiros aduersus Senatotem reus en lasae Naisatis.1 Austoritas Senatus non eu penessingulas,sed apud omneι.

L. IX. Idem Lib. 13. Ad edictum. N O M ambigitur , Senatum ius facereposse,

I E senatorum origine i scribit penestella a Romulo primum institutos fuisse,quippe qui urbis parens,&conditor cum iam nouam Civitatem viribus, se robore iuuenum affatim a se munitam cernerct, haud minoris momenti fore ratus est, si eandem consilij ope fulsisset, & ex Primoribus PMirum,qui tunc aderant ciuibus cetum numero elegit, quos ob honore Patres ob aetatem senatores appellauit. Sed quantu ad rem praesentem pertinet,duo tςpora nobis obseruanda sut,ut Senatus auctoritate intelligere possimus ante Caes a res,&post Caesares. Et ante Caesares qui de ea Marcus Cicero prot Publio Sextio ita descripsit; Haec est una vi.i mihi credite )olaudis. est honor13, ct dgηι- ratis a bonis viris, est sapient bus bene a natura constitnιιs laudari, ct diligi, no e defriptionem Civitatis amatbribus nostris sayentissime coriis tam qui eum Regiam potestatem non tubssent,ita magistratus annuos creaverat, ut Consitium Senatus Reipubliea praeponerent sempiternum; de illegerentur autem in id confisium ab uniuerso populo,actusqke in illum summum orinem ommum c uium indu a,ac virtutι pateret.senatum Reipublice custode,praeside propugnatore colutauerunt, ius ordinis auctorιrate, vis A fagi Iratus, σε quomini rost

205쪽

IN LEG. TIT. DE LEGIB. LIB. SING. 14s

ve plebis libertatem, ct commoda tuer atque augere voluerunt. Neque tamen in tanto verborum ornatu video legis condendae potestatem.Sed,cum c a penes po3 pulum fuerit,ium verbut relatum est,quamuis Tribunis plebi si curiam Senatus ingredi non liceret ι tamen ante valvas eius positis subselliis decreta patrum attentissim cura examinabant,ut siqua ex ijs improbassent,rata esse non sineret, ac per nota T,& V. probare,& reprobare soliti fuerunt. Qua ratione nouissime Ioannes Bodin. t lib. 3.de Republica,c. I. negat supreniam hanc auctoritatem ullo unquam tempore Senatui Romanorum iuisse. Addit saepissime apud Liuitim verba haec obseruari Senatus decreuit, populus ideo deliberationem a Senatu prosectam vim cogendi,ac sub ij ciendi a populo semper emanasse.Cui non obstant verba Iuli .in b. lux in fi . Init .de ivr.nat.gen. dcciu. uum uisum est Genatum vice popuIι consuti; nam iussum populi requiri semper asseuerat . Sed egos t ab hucusque recepta sententia etiamsi sciam,hanc facti,non iuris esse quaestionem recedere non possum,quod verisimile non, frustra Senatum iuisse consultu Nam Senatus decernebat nomine proprio, ubebat nomine populi, qu ia in iube- do eius vice fungebatur ; non tamen populi iussJus per se separatus a decreto Se . natus desiderabatur; quoniam, qua ratione dissicile erat populum in x tui in coc 'legis sanciendae causa, eadem quoque dissicile erat in unum conuenire iubendi causa.Sed,ne Senatus aliquando populi authoritatem usurparci, sed constarct a hanc et se populo reseruatam,verisimile est,uice populi iussisse, nec aliter populo aucto fieri potuit .Et hanc nostram sententiam probat Pomponius in l. i. g.deinde supra de orig.tur. ibi. Necessisas ipsa curam Reipublicae ad Senatum reduxit Ita capιt Senatus se interponere, quicquid con tituist,obseruabatur, idque itis appellabatur Senati sonsultum Potuit etiam facere haeredem,si.quos autem Inst.de bonorum possess.quae res a legis condendae iacultate proficiscitur. Quid vero post Cpsares obseruatum sit,statim dicemus. Hoc autem ius ad rogationem 6 t seu consultationcm eorum,qui ius agendi,& habedi Senatum haberent, solemni more,sole exorto,& ante solis occdum constituebatur.Gell. lib. 14. capit. 7. Et quemadmodum ab initio hanc opinor suisse Senatus auctoritatem ; ita paruo tempore conseruatam fuisse credo,Tribunis primum, poli vero alijs, interdum

populo ipso,tandem ipsis Principibus eam diminuentibus, ac saepe negIigenti

ν Isso N AMBI GIT WR, Vlpianus i legis huius author filii a consilijs Alexandro Imperatori, quod maxime notandum est, ut intelligamus post Caesares talem fuisse Senatus auctoritatem . Et ideo cum Vlpiani temporibus lex Regia obtineret, qua populi suprema authoritas omnis in principem collata est,dubium est an Senatus possit condere legem. Obstat l .vltim.C.e d. 3 Accurs t ibi quod dicitur Imperatorem solum legem ferre posse,ait, accipi debere,ut excludat singula generum,non genera singulorum, vi ncmo solus, nisi Imperator possit legona condere, caeterum in Senatu nemo condit solus. Sed nugatio est. Quidὸ ibi Iustinianus, ait, leges inrerpretari solo dignum imperio ase oportet. Quid λ quod sequitur ex senectionibus procerum , nemo ibi solus γSia tum ibi,tum hic soluit alio modo, quasi correctio huius legis inducatur,& haec cesset propter illam,nec Bariolus dissentit. Verum euitanda est eo rectio,capitia . cum expediat. de elech. in 6.tum maxime quia Vlpiani temporibus vigebat Imperator,& lex regia obtinebat,ut admonui. Dicendum est,eI

206쪽

sicit ius inter partes,saltem ubi in iudieatum eransit, .mpinianus,6. vIt. ibi glo.

ffide in offites . l.ingentium,ffide ita.hom.Bariolus in l. Iulianias verum nu. 2I. ff. de condiet. indebiti. Et tamen hoc pronunciatu non accipitur pro generali lege, cum tertio non nocet,l. sepe ff. de re iudic. dc C. res in t .all. ach .per tot . ergo Senatum ius facere posse adciudicia, non ad leges referendum csi, ac lia nouissu interpretatur Pet. TokγLSint . ivr.Vni. lib. 7.c. 23 .nu. 3 2. quoniam, kd ille multis probat,adempta est illa Senatus auctoritas, tum aliorum, tum maxime quadam Nouella constitntione Leonis Caesaris, cuius titulus erat, Ne amplius senatul- consulta fiant .Et Theod. de Valent. Impp. vel oratione in illa ad Senatum , vel de senatorum consilio sibi legumlationes reseruantes in l. leges,& I. humanum. C.

de legi. satis demonstrat, antiquatam fit illa illam si premam Senatias aut horit rem. Sic senatusconsilium circa petitione in haereditatis relarum ab Vlpiano in l. item veniunt,f. praeter haec, ff. de petit. li predita. ma is constat auctoritate Traiani, Imperatoris, qsam Senatoria. At Vlpianum ad iudicia respexisse mihi I opersuadetur ex Quintiliano lib. s.cap. s. tum ait, D. vatres Deiὸ, pulum; σ apud Principem, cst ubicamque Dinrclementia est, habet lotum de- praecatio. Ut authoritas esset Senatus in iudiciis hi di arbitrio procedere, &a iuris scripti rietore ad clementiam declinare, & ita ius facere. Non enim ius pro generali lege usurpari debet, ne abrogatam hanc legem esse fateri cogamur, dea Senatu iurix condendi potestatem recessisse Pomponius in I. r. f. n nissinie .ffide oria. iur. his insinuat, Novis escara ad paucistres iuris constituendavia trans se ipsis rei rus cssantιbus videbatur , ut est nec It ei publica per

υm1m consuli. Nam Senatus non perinde omnes prouincias probe regere poterat. Ilitur constituto Principe datum est eι ius , ut quod con tituisset , ratumii eget. Scd quaedam t etiam post Caesares ipsi senatui competunt, in quibus lex ista locum vendicabit. Nam potest restituere ad famam, quod post Principem soliis Senariis,l. i. f. de qua, is de pollui. & ibi glo.qt: od est restituto facere postulandi ius. Sic vetare potest, quominus publico ex gumilie ducatur aqua, l. quominus is de furi . ibi nisi Imperator, alia Senatus vetet, & cum ducere iussit, vetando facit, ius non esse. Principi ctiam comparatur in co, ut ab eo non detur appellatio,i .i .F. A qui . appell.non lic. An veniam aetatis concedere possit, dubitatur 3 Odose.& Barto. hic mim. 2. negant posse,&recte quidem, quod probat l. i. & 2. C. de his qui . ven. aet. ibi a Principati clementia quasi specialiter in hoc sit Principi reseruatum, quod ipsi adnotarunt , tum quia Sc natorum in ea re ossicium est de moribus,& honetate impetrantis apud Praefectiam Praetorio docere, non autem veniam ipsam concedere, d. l. t. quoniam Imperator praeuia Senatorum insorinatione concedendam esse decernit. Quinimo cum ante non cito Senatorium iii dicare, nee usitatum; Principes ne senatum in legibus ferendis occupari paterentur iudici js praeesse voluerur i, t ad I piae auctqritatis amaritudinem aliqua ratione temperarent; Senatu datum est non rnodo,ut ab eo non liceret appellare .d. l. .isa qui .app.non lic. sed ut neque a Principe rescripta contra eius senteritia impetrare liceret, i. r.C.de Senatui cons. qirsavon de rescriptis aduersus leges taenatu conditas, sed aduersu decreta senariis intelligi debet, cum alioquin per se rescripta iuri contrarianon valeant, i. re-I a scripta, i nec damnosa,C.deprec. Imp. ossi Aequi post I nciperis suprema' citSenatus auctoritas,quod tcstantur Imperatores, dum se in numerum Senatorum

adscribunt, i. ius Senatorum. C. de dign. lib. M. Du senatorum cibi 'dicitur auctorιIarem eius ordimi ιπ qismos quoque ipsas numeramus necesse era

207쪽

ab Omni inimeia defendere. Quo sit,ut conspirans t aduersus Senatores reus fieisse intestatis,l.qui , C. ad i.Iul.Mai.Sed tamen,ut praedixi in tu i o duntaxat obtinere debet hoc Vlpiani responsum, fac. l. vlt. C.de petit.haered. cum gloss. ibidem.

x S E N AT Ait,non senatores, quoniam auctoritas non est disgre ogata per singulos,sed iuncta apud ipsum collegium Senatorum, di in forma collegij,Bal.hic.Uea unus homo censeri poterit,qui multos pedes habeat, multa'; manus, multosque sensus,cum eos consideremus hon ut singulos, sed ut omnes, Arist.lib. 3 Polyt.c. 7.Maior autem pars pro omnibus habita semper est. Sic quod maior pars curiae facit, pro eo habetur ac si omnes egerint,leg.quod maior,fframunicip.& refertur ad uniuersos,quod per maiorem partem efficitur .aliud est

I Legis nomen ad quae referatur. a Peccati legislatoris est insermone, non insententia. 3 Ratio cur omnes casus lege comprabendi non queant,an rectdsumatur ab humani ingeni, imbecillitate. η Facta omnia incerta sunt. 3 Ratio proposita quantionis ex Baldo perfecte explicata. 6 Oratio uniuersalis Ormativa, quum in uno redditur falsa, in totum viatiatur .

7 Quod sit dissinitionis Oscium, ct quod oscium regula.

ου Dicitio plerumquesignificat regulam. U . 9 gula apud nostros fungitur vice di nitionis. . :IO Et quamobrem omnis regula habeat exceptionem. ' i Exadium non in unoquoq; genere eodem modo exquirendum.

L. X. Iulianus. Lib. 1 9. Ad edictum.

N EqVc lege , neque senatusconsulta ita scribipossunt ,

omves caseus qui quandoque inciderint, comprabeudautur, sed sufficit ea, quς plerunque accidunt , conti

neri.

leges. Accursus nomenileg Is generaliter interpretatur; ego 1 cro ad legem Populi, & Tribunitiam referendum censeo , quoniam E a de Disitiet Cooste

208쪽

de constitutionib.Prineipiun speetatim ins tracta. 8e de iure honorario non satis constat nomen legis ipsi conuenire. Eiusmodi acceptio satis cohaeret titul Qui de legib.&Senatusconsultis inseribitur, Legis nomen gineraliter usurpat Vlp in

I. omnes populi,supra de iust.&iur. ibi aut legibus,aut moribus reguntur,ius .n. omne scriptum complectitur legis nomine,ut ibi Accursdocet rcete. Verum no

inficior,quod hic de legibus,&Senatusconsultis edicitur,ob rationis identitate, . ad leges omnes generaliter pertinere. s C RI B I P O S S VNT. Vellet quidem legissator ita scribere', at minime potest,neq; tamen vitium est in arte boni,& aequi. Nihil enim est,quod ars non compraehendat scripto,aut sententia.Μerito ait scribi; quoniam defectus est in scripto,non in sententia.Semper enim quum casus occurrunt, assirmare licet, si legislator adesset, ita sanciret. Neque ius' absolute peccat, sed tala ius scriptum. Arist.lib. s.Ethyc.c. Io.de hoc ita plane loquitur. Quando igitur lex in uniuersiιm praeter uniuersiae poma quippiam contigit, tune recte se habet

siqua risator omisit, absoluteq; M' myticiter loquendo peccami, corrigatur de

fectus, id quod legi fiator etiam Fadefeι dixisset,ὰ si sciuisset ita prasi ribemem

a legem statarasset. Ergo i peccatum ponit in sermotae,non in sententia. Neque vero ius scriptum aliter in artem redigi posset,nisi ea,quae plerunque accidunt, inspiciendo,uniuersaliter statueret, Ieg. iura constitui , supra eo . ubi dixi. Cur ita leges scribi non possint , Accursius mi aerit; varias affert rationes. Prima est 3 f propter humani ingenij exiguitatem, confirmat ex Iustin. in l. a. si sed quia C.

de vel .iu. enucl.Ille ibi ed quia Diana quidem res perses simaesunt Aumam iuris tonitio semper in insinisum decurrit, mhil est in eo, quod in perpetuostasu ρο

si multas enim formas edere natura nouas deproperat non desperamus quedam postea emergι negocιa qua adbuc legum laqueis non sint innodata. Sed hic locus uti par est peccatum, ponit in ipsa rerum conditione,non in hominis ingenio. Et recte quide,quippe cum v 'Arist. relato in loco inquit peccatum in lege miti

mesiit, neque in t Uraiore,sed in rei ipsius natura confinit, tim enim rerum gendarum materia eiusmodi est. Nam,cum ius finitum esse debeat, I. a. i de iur. N is h.ignor. plura vero sint negocia, quam vocabula, quod rerum natura inductum est,i. .is de praescript .vero. peccatuni est in hac ipsa materia,quae varia,in 4 conitans, atque fluxibilis est. Rursus quaedam ' fasti adeo incerta, licet incerta sint omnia,t .vbi ait. 6.quidquid ff. de verb. oblig. ut difflairi no queant, atque certis Πυrrbis comprphendi,ut dissinitio morae, i. mora,de usur. ut dissinitio fidei testibus adhibedae. l. 3.f. ideoque isde testib.Uides amplius ex minima facti mutatione totum ius mutari l .natura cauillationis,ubi Alc. not.ffide verb. oblig.l . ea est,ff. de reg. iur. At nullum plane factiim est alieti simile si omnes circunstantias diligenter scrutari velimus. Merito legislatori ad ea duntaxat respiciendiim fuit, quae plerumque accidunt. Et hoc nomine distat ius naturale a ciuili, & legitimo rure, quoniam immutabile est tanquam a diuina, non ab humana prouidentia

constituti im .f.sed naturali. Instit.de ivr.nat .gent. 8c civ. ciuile autem ius ob praedictam materiae inconstantiam saepe mutatur .Rectaque ratio, quae tanquam lex

quid rectum & honestum si nobis ostendit, respicit singulaquaeq; Ze in omnibus fungitur ossicio suo,ut primo libro explicatum est.No ita est lex scripta,neq; itas scribi potest .Rationem omnem exponit Bal. infit in I. non possunt in pri. lectura, eam desumens ex parte rei,quia res sunt infinitae ex parte agetis,quoniam lugillator homo est, de in mortali natura nihil persectum, nec in sensu, nec in intellectu.

209쪽

ectu.Ex parte accidentium,quia stientia nostra est de accidentib. desinis homicium,quae pro cuiusque irariatamiso ely certitudinem n m adnuinint,l idem eris,cestat. masi non sone 6.liqui tus.sside cou . . 'VT O MNE S. Signo utitur uninersali, quoniam illud est proprium msi niuersalis assirmatia lux cuminMuo redditur bisa, intorum DS reddairul.si is,qui ducent φ.fi quis a finde reb d .Omnest casus comprinindere diuitum si distimonis,cum=rendet e plaros. omiuirixeaui Fndqi notatur, quia diactio plerunt significat segulam,dist.de te t.patr.tM.f.quia,& hac ipsa rationes t regula apud nostros fungitur uice diffinitionisa. I .itate Reg. tru nomen aiffi

tiores admittM.st libri Ihi mimi quos diffinitio . mst ipse,inmisisse di strant.Caeterum fi quando nomen hoc propriὸ Hirpetvrgunc &Iurecosulei dis-ι sitiunt debere eumdiffinito eonuerti, quo nomine V .Seruium sepraestendit in diffinitione doli.Revila, nim in aliquo uitiata est,perdit ossicium suum.1.4 .fraeteg.iu .diffinitio autem non perdit officium sed non εst diffinitio. Et ideo omnis sol regula h/bet exceptionemM.f.quia,ubi glossi ia non de onmibus est ita de plerunq; confingentib. rum tamen est,cti ea respiciens,statuit uniuersalher,&

bemus,quam rei ipsius natura pati potest.Vitium est enim ab oratore demonstr

tiones exigere.Pim sufficit,quoniam & i1s casibus, qui praeter lega alio remedio lex occurritide quo in I.non possunt,&seqans. d.

1 Lex ista a staecedenti consequentiam ducit -quomodo. a Arguitur sontra harae legem ex legibus sequentis ms, ex L munit, .de ει-s suustionis status Apis , in altero dubium est de sententia, in altero

Certa cim sententia est,non est Princeps adeundus. i I cum dubia,O incertasententia legis es,Principem adire oportet. - Λε Exemplum sumitur inceres sentet.ie ex Lquoniam indignum c.de tenam min legatis obtineret . Aliud ex vita detestam.mHumis.' ' . . Quadam interpretatio legis est, quadam pro lege. s Acmrajiuati tus examinatur...io Princeps quomodo procedat interpretando, σ constituendos . b.. .. . . ii Principem optimum esse debere. . . . R . . . g 3 L. VI

210쪽

3 turis Alter cum verba legis dubia sint,statumia aut certa, auicum statue pugnat verba eum sententia: Alter,ut quum verba fic dubia sunt, aut argumenta hinc im4 deproposta talia sunt,ut dubiam quoque sententiam reddant. Exemplum i in primo casu erit lexili Quicuoque muros Ciuitatis ascenderis, capite puniatur; cu hostes muru ascederenticiuis ascendit,ut eos depelleret,petitur ad suppliciuI verba legis eum compraehendunt;attamen, &sententia in contrarium certa est, non eum reum esse,qui ciuitatis seruandr c usa ascenderit. Simile etia illud est, liberi paretes alat,aut vinciantur.Num in f,quia no alat,erit allegadus Tertiuet cum praedictis ex QuintiI desumitur lib. 7.c. 7. Qui nocte cu ferro depraehen sus erit,alligetur.Inuentusne cum annulo serreo, an cu ferro nocedi causa erit alli*and -Ἀηs HUe omnibdententia legis est certa, & quaestio iudicantis sens tentia disniri poterit,&contraria Iocu sibi vendi eant.Cum vero dubia i quoq; sintentia redhtu riacipis ini erpraetatione, aut constiti itionc statuendum est, ut hae lage.Eiem, afferri pleraq; phssunt ex Instmian dechlanil, quas, vivet ru controuersas dirimeret Lampadio,& Oreste Consulib.edidit. exempli ea duas afferre sufficiis,mae velut insmIὀresfrii osa expMationehabo. a Primauit,qin eum conmurinus Imperator ml.quorum indignum, Caletest. sta trie circa taeeduiniis sionem non esse necessariam verborum obseruantiam,vt directis verbis conciperet ;in legatis tamen dubit ti erat, an minus aptis,congruisque uerbis inutiliter eone erentur obstabu isnus Ieratidi silatio,quam Vlpianus in frag titia' de legatis retulit,ut illudnt, ηρdleu modo . imperati Me relinquitur.Verebantur omne asy prii iure I kr, quo fideicor missa censer entur, non esset quaedam confiis1 veor i qm me instinctaneis bat,argumento .fiisdem Culem, se Coriem tu ininstitutinitererem,ermi

SEARCH

MENU NAVIGATION