장음표시 사용
331쪽
Inst. c. . f. pupillaris. Ait enim . Sed pupissarii substitutis hasecreta esse debor, vi ad natιtMam peruenire non possit,ne vita pullti ali as obstitutusi si uias molιatur. Nim in extrema pagina testamenti sieri debet, ut pars illa in qua pupilliaris, subsistutia scripta ea, quandiu pupillus antius Rubertatis egrediatur obsignata permaneat,s prire pars testamenti reseratu . Hoc etiam cst de donis sit ri potest. Quare tabulis inferioribus obsignatis, non tantum pupillaris su bili tutio,sed dona,&consequenter legata,&fideicommissa commendari possunt, idem & de vulgari substitutione fieri posse Aphricanus docet.Eadem ratio in omnibus nec tabulae pupillares minus dicendae sunt si pupillari substitutione careant, cum tamen pupillis alia ratione prospiciant. Quod ignoratum viam praebuit errandi. Ex his sines quid sentiam. Sentio amplius a te me plurimum amari debere,quoniam te summopere amo;nisi quod multi te ament,minoris idae illinas.At amant illi populariter tuam in causis perorandis eloquentiam,in dadis coiisi iijs peritiam, in patrocinio praeliando vigilantiam, proprij commodi causa tandem te diligunt. Ego autem tuam virtutem praeclaras tui animi dotes tui ipsius causa diligo, id est amare non illud. Vale.
D. Neapoli die a s. Iuli j i s 9s.
Directe libenatis dationem legatum non esse. Epist. II
Ibi plurimum me debere sentio, quod meam de exaequatione sententiam primus tua authoritate firmaueris, & quae de legato partitionis scripsi,etiam probaueris. Quod vero me ipsum vgoni Donello quodammodo colunxeris,s viri laud tissimi laus displicere posset,equidem displicuisset, no enim is sum,qui non intelligam quantum ab eius commentarijs,' - quos velut solida eruditione resertos admirari soleo se per, mea tenuis disputatio distet. terum omnia tua gratiora certe sint, quod in aliquibus mihi docte ac modeste aduersari non desnis.Nam ingenue consentit,qui etiam aperte dissentit .Libertatis directae legatum eum annuioxibus , iccum Alciato & Duareno dari putas, Se probare eonaris. Cogor ipse eum sistere,ium contrariam sententiam omni conatu persuadere .Quod spero libenter admittes,s argumenta quibus inniteris dignosces omnino mere . Aut forte Dcile eueniet, tuis replicationibus auditis, ut in tuam sententiam Venim nonii uitus. Sedulo veritas inuestiganda est atque a m . Pguis a damnition legati, Segenerali legandi significatione. Sic sentire videm arionem Iiabertatis esse donationem testamento relictam. Si sequeris dimidionem A rentini occurrit mihi donationem non esse sed manumissionem , ut emancipatio etiam donatio non est. Si ad ijcis verba Iustiniani , quod donatiost ab haerede praestanda apertius separas legatum a libertatis dation I
332쪽
Mam nee praestari potest . Illud vel prεstari debet, vel praestari ab hqrede semper potest haec cum dirctea sit nunquam ab hprede pristatur. Tum te tio legatum omne fieri solet, vel de re testatoris, vel de re aliena. At libertas, uae seruo datur,non est in bonis testatoris,nec alterius cuiussi bet: est enim te-ator dominus serui,non libertatis, de non dat libertatem quasi tras ferat quod habet, sed manumittendo remouet seruitutis obicem. Renunciat potestati, dum a manu, idest potestate dimittit. Et si dicatur, nemo dat quod non habet, dat quod habet dum a manu dimittit,& non formaliter ut sic dixerim) sed consecutive dat libertatem. Quare nihil iuuat diffinitio. Quatenus vero 1 partium enumeratione arguis non est haereditas, non fideicommissum, ergo legatum . Falsa numeratio est, supponens id quod queritur, quia diuersum quid esse contendo ab haereditate legato, &fideicommitso. Quod particulares promeruerit titulos, ut aurum, argentum, usus fructus, optio, & ii milia, quae proprie legata sunt, non offendit argumentum in contrarium factum a diuersitate titulorum,quin imo confirmat. Inscribuntur ij tituli de auro, & areento legato, de usufructu legato, de optione legata, & locatos legimus post gcnerales titulos legatorum, quasi legatorum appendicet. At de libertate aliter . Nec enim inscribitur titulus de libertate legata, sed de manumissis testamento, detestamentaria manumissione, de longe procul a materia INatorum, de libertatis datione tractatur, quam recte dixi manumissionem esse non donationem . Tandem, vel inuitus fateris differentiam, quam ponimus inter legatum Z directain libertatem, sed addis, ut euites Pomponis verba, quae libertatis dationem a legato distinguunt id fieri sub ea ratione, quapropter nobilissimum h minis statum libertates a rebus legatis distinguuntur. Caeterum rogo, nonne Iibertas hoc intuitu, ut res inaestimabiles semper habetur. Cohaeret haec ratio libertati semper absolute, non secundum: quid. Sic te ipsum tuo videor argumento conuincere. At libenter haec omnia tuae censurae subi jcio,vt ipse sis mihi, & aduersarius, de iudex. Vale. Datum. Neapoli Die II. Augusti
Acceptilatio quare iuris gentium Epist. III.
Nex, ram. F. ARTV CC I, SE Phoenicii eontrouersias viai, utrumque dilia
go,ac Iaudo. Ambo iuris ciuilis studios, & non mediocri ingenio praedicti. Controuersias non laudo, etsi non inelegantesteontextae, & subtilitatum plenae videantur. Parum enim est a gumenta esse acuta,si firma non sint. Laudo rerum explicatarum delectum,laudo variam in Mariueeio lectionem. Contradicendi studium in altero laudare non possum, sed solam veritatis indaginem. Aestuat utrinque veraborum apparatus, res ipse quandoque frigent. Concipio tamen praeclaram
333쪽
ad Vlpiani sensum,l .an inutilis,f.vit .is. de accept. dicentis accepti lationem Ii
ris genti uin esse,de quo me consulis,neuter eorum veritate attingit. Excusabo
libenter, quia nec Bariolus attigisse videtur. nec alij poli cum. Retullam omnes,ut se quoque refelli minus moleste serant. Bariolus poth cursum ibi ex stina auit iuris gentium esse propter pactum,quod semper messet. Ain ullius erit contractus iuris ciuilis, quia semper habeat in se consensum, & consequenter pactiim. Quoniam etiam Ioannes Bolognetius in titulo de verborum obligat- numero 2Io. reprehendit. Soccinus nepos in dicto titulo,numerosei . idemq; Bologiacitus in idem conueniunt, quod quia omnes gentes per eam libere tur, ususque ipsius omnium gentium sit,dicatur iuris gentium esse. Continet haec sententia facti diuinationem. Quomodo enim sciunt omnes sentes se in
uicem liberare per accepti lationem e quis est qui fidem huius rei, aut faciat, aut sacere possit. Sed neque ad usum hunc respexit Vlpianus, si recte perpendatur . Aquilinus in dicto tit . quia verba quibus utimur in accepti latione facti sint & contractus iuris gentium facti sint,&hoc nomine ratus est accepti l cionem iuris gentium dici. Haec sententia re ipsa eadem serὰ est cum priore
Barioli. Et cum aut omnes contractus, quod verius opinor de stipulatione etiam & caeteris qui iuris ciuilis sunt,facto semper aliquo constcnt, reducimur ad idem quod contractus omnes iuris gentium sint. Mart uccius lib. 2.Variariam explic.cap. s s .ad formulam tollendarum obligationem id retulit,sed nihil magis quam sermula iuris ciuilis est; id quod tollitur saepe iuris gelatum est, isdnon id quod tollitur, an sit iuris gentium inquirimus verum an id quod tollit. Phoenicius autum in amicis .disput.cap. o. quod paulo ante Vlpianus non modo ciuiles, sed honorarias obligationes tolli docuisset,ex rurisgentium ratione . sive naturali esse putauit,ut perempta principali obligatione, quae accederent, ut honorariae etiam tollerentur. At rogo,Vbi non sint accessesiae obligationes, quae tolli possint,nonne videt hanc rationem omnino cessare λ Amplius ex hoc,
quod iuris gentium sit a cepti latio, statim Vlpianus deduci Graecὸ fieri possie,
dummodo sic fiat,ut Latinis verbis fieri solet. Haec illatio nullam habet rati nem accessionum. Alibi scripsi,lib.sing.de iugibus,par. I x. 3 .nu. I 4. N nunc repeto non alia ratione accepti lationem iuris gentium esse, quam ea quae lumitur ex notissima iuris gentium regula,l. Nil tam naturale. st de reg. iur. quae habet rubii tam naturale esse, am unumquodq; eo vinculo solui, quo colligatuest. Ius ciuile inuenit, ut verbis Obligaremur, videlicet per stipulationem, ustini ius gentium suggerit, ut contrarjs verbis valeamus inductam tollere obli-zationem: Uerum est igitur acceptilat onem fieri no posse, nisi per stipulationem. l. I .l.an utilis, g. seruus communis. de accept. tum etiam stipulationem el-
se contractum iuris ciuilis,sed quod stipulatio contraria stipulatione tollatur, hoc est ex iuris gentium regula. Nam iuris gentium dici potest,quod ex naturali ratione post ius ciuile introductum est,quamuis plerique putent solum, quod ante ius ciuile introductum est iuris genti nox, ad tit. C.de rescin .vend. cap. l .nu. I O. Sic illatio rectὸ cohaeret ut quemadmodum quis verbis Graecis obligare potest,ita possit obligatio tolli. Sic quod praecedit . ut ex persona serui potest iussu domini Obli3atio induci, ita etiam SetoIII. Totum hoc,ut obligatio eo modo tollatur quo inducitur, tum gentium ea. Ita omnia plana. vale, de me, ut soles, ama.
Datum E villa Battusim. die i7. Septembris, yy. Explicatur
334쪽
Explicatur natura seruitutum. Epistola IIII.
Xplicationem seruitutum,quam verbis a me accepisti, & facilita tis & vςritatis saepe laudasti, literis commendatam cum desiderare videaris,tibi velut olim mei studiosissimo discipulo,nunc vero
clari nominis Iu reconsulto morem libentissime geram. An forte dum Cyni commentarios tuis accessionibus ditare, Be illi istrare magna cum tua gloria contendis aliquid occurrit hoc argumento diffini ediun a Utcunque res se habeat,repetam breuiter nihil aliud seruitutes esse, quam legitimam quandam domini; diminutionem. Duo prsstat dominium ius disponedi. item & prohibendi ius .Ex primo Pluit unumquemque rei suae pro libito moderatorem,& arbitrum fore.l.in remandata C .mand. Ex altero ut prohibere ponsit,ne quisquam se inuito in res ua aliquid agat.f. fers Inita e re r.diuis Lege permittente iura seruitutum ad dominium diminuendu qua ratione seruitutes cine, introducti esse non est a Dbigendum.Nam ut perbelle Pomponius ait. l.quoties nec hominum g. i .fide serui Servimrsi non ea natura faciat quιν, veluti virutam tollat,aut ameniorem prostem praestet,vι ιn hoe vr ιο βο H gat,sed τι patiatur,aut ut nonsatiar viisvid. Sic alterum de duobus in qu
cunque specie seruitutis agitur,vel ut quis in suo non furiat aliquid, velut patiatur aliquid fieri. Primum diminuit dominium,qua parte tribuit ius disponedi. Poterat quis altius usque ad cplum tollere aedes suas uire domini),mibertatis, secit pactum altius non tollendi:ius domini; diminuit adimendo sibi altius tollendi facultatem ex dominio competentem,& constituit seruitutem priori m do,ut aliquid non faciat. Secundo modo seruitus diminuit dominium cum d minus imposita seruitute pati tenetur aduersarium aliquid fisere, puta ire penfundum vel pecus ad aquam appellere,vel haurire, &ita secundam illam domiani; facultatem,quae erat prohibendi, haec secunda seruitutum coditio diminuit, dico diminuit, non tollit,quia in esteris, & disponendi, & prohibendi facultas
illibata conseritatur, dummodo seruituti constitutae non afferat praeiudicium. Hinc est ut dominus negando libertatem vendicare conetur,idest actione negatoria proposita aduersarius vero seruitutem contendat proposita confessori
s .aeque fi quis Inst de Action. Quare serruitutes opponuntur dominio quatenus dominus,aut non facit aliquid aut patitur aliquid fieri. Ex parte eius cui coma: petunt magis sub ratione facultatis dissiniri videntur Iter ius eundi, usus seuetiis. ius utendi fruendi. Neque ius exponi debet idest seruitus,ut perperam Accumsus, Init. de usus in princ. quia seruitus est per modum passonis ex parte fundi seruientis,non per modum actionis ex parte eius cui debetur, huic enim imposita seruitute competit facultas utendi illa seruitute, de ita di finitur consideratus v suffructus per modum facultatis ex parte illius, cui debetur. Quare nec dicit 'usus fructus est seruitus sed ius idest legitima facultas. Paucis exposui quod cu-. pis . Rogo nune trivi cum in magna Curia causis ciuilibus diiudicandis magnai.
cum gloria praesis , tecum existimare ne desinas , auctoritatem eruditione A 3 non δ
335쪽
non eruditionem authoritate vindicari. Sic studiorum semper amantissimi a
Possessionem origine dominio posteriorem esse.
Alexan. Turam. F. E possessionis origine an sit dominio antiquior videbar mihi
nouam plane.sed veram protulisi. sententiam, nempe dominium antiquius possessione habedum. Quod quia prster omnes sit facilius conuinci videtur,quam persuaderi. Primum etenim acquirendi genus, quod cuncta nullius essetit, sui rarer occupationem .f. fere. Inll. De re r. diuis. Qua non possessionem sed dominium acquirebamus,neq, prius pos . sessio innotuit, quam quod ita dominio alterius esset alia ter possidere coepisset.supponit ergo dominium,ut antiquius. Quod Iabolenus lib. 4. Epistolarum ob oculos posuisse videtur dicens l.quaestio ff. de verb. sign. micquid enim appraehendimus cuius proprietas ad nos no pertinet,aut nec po
tin pertinere hoc possessionem appellamus. Sic cognitio possessionis praecedentem domi iiij cognitionem supposuit semper.Et Paulus Ita l. l .ffide acq. possi qui
communi sententiae suffragari videbatur,tanc confirmat accidαer dum ait. Dominiumque rerum a naturali possessione cepisse. Idcirco naturalem dixit, ne veram possessionem intelligeremus, quae dominio posterior esset. Naturalis enim possessio, possessio non est,ut suo loco abunde probaui .lib. sing. De vera posse. sub.c.vit. Ille quae possessor habitus eli,qui rem alterius, ut suam tenere cepit. Theophilus ait, In 6. Item placet Inst.per quas perfnob.acq. Et in s. Item per aceepti lationem Inst. Quibus mod. tol. oblig. detentionem re corporalis domini j. Si non inanem dicamus asscistum, ipsa etiam dissinitio ostendit possitissionem esse dominio posteriorem. At in futura facilius persuaderi posse existima-bo,quod te eadem sentcntia esse intellexerim. Qua de te .me certiorem facere ne graueris Tantum cnim tibi tribuo,quantum ingenio,eruditioni, & integrita ti,quae eximia in te sunt tribuere decet Quod vicinior tibi sim,si sine fructu esse patiar,neque poterit esse iucundum,cum tamen iucundissimum animo concuperim. are amplius rogo,ut mihi Ulpiani sensum,In 1 officium.T Dc rei vcd. desis qui rei vendicatione conueniri possint,a te,praeter alios, summa cum tua pio ,ria dilucidatum,communem facere coelis.Illa est conditio boni, ut communicetur,tu qui optimus es & preclara & optima saepis ime prodis pio boni coditione communicare teneris; mihi autem eo libentius, quod qui super me tuam v i tutem suspiciat,mores amet,doctrinam meretur teque ipsum observet,& colat, neminem habeas. vale. D. Ferrariae die i o a ecembris I 603. De
336쪽
Angelus Domilius Alexandro Turamino
ENS VI iampridem &ego, Possessionis acquisitionem dominio posteriorem fuisse. Idque publice docendo saepius
confirmaui. Ad rub.de aeq.posst siue enim dominium uniuersale rerum omnium creatarum consideremus, filii a Deo d tum hominibus,non solum antequam possiderent, sed pene antequam nascerentur, Genes t. ιθι. Amιnamrnι piscibus' marras,s volvit tibias triti se. siue dominium rerum locorumve particularium spectemus,quod fuit gentium iure distinctum, i .ex hoc iure,de ius L& iur. constat fuisse olim sola occupatione,6.singuloriam,cum multis seqq. Inst.de re r.diuis. quaesitum,inde & cognita primum,& affectata possidendi commoditas. Eiusque rei vestigium remansit in ijs, quae terra, mari, coeloque capiuntur,l. I.in princ.ffide acquir. possess. Caeterarum quippe rerum dominia transtata verius,quam acquisita videri possunt, l.traditionibus, C.de pac. Hinc veteres nostri Prudentes post Theophilum,quem εc tu citas, in s. idem platet. Inst.per quas percnob. acquir. illum tantummodo possessorem existimant, qui credat se dominum esse.Caius in I.quaecunque,s. I .ffide public .Paulus in I.si seruus depositus,s. I .fide noxal.Diocletianus,&Maximilianus, in i .nullo.C. de rei vend.ac ipse Iustinianus l .pen .g.nos autem .C.de furt. Iaboleni enim sententia, 1.qupilio .deverb.sign.alio trahendam existimo praeeunte mihi Brigonio viro sane docto. lib. . cap. .select .antiquitat. Denique mouebar,quod possessio sine animo non acquiritur,l. 3. in princ. de acquir. posses. qui tamen citra domu inandi affectum,accedere nunquam potuit. 'Quod insuper a me cupis de Ulpiani sensu, l.ossicium. de rei vendicat. equia 'dem ad I.naturaliter,s. nihil commune. fide acquir. posses hi inc fuisse credidi semper, credoque ut Pegas sententiam non damnet, immo addito sale confirmet. Nempe a detinentibus ita demum vendicare res posse,si restituendi facultatem habeant,dicta l.ossicium,verse .puto autem. Eam vero nec habent, nec thabere possunt, qui non possident,l. prima, g.quod air Praetor. Hquod legat. siquidem restituere, l .plus est in restitutione. ff. de verborum significatione. est etiam possessorem facere, & omnem rei causam praestare, i. praeterea, fi de rei vendicat .l .videamus secunda,f. in Fauiana.de vir. l restituere,3 s .fide verborum significatione. Et mihi ferunt opem Constantinus in l. secunda. C. ubi in rem vi. exerc. debeat. 8c Innocentius in cap.quoniam frequentis, f. quod si - 'per rebuS, extra vilit. non contest. dum statuunt, detentores non teneri iudicium vendicationis sustinere, sed tantum nominare dominum posscssionis. i
Datum Bononiae, die x7. Decembris, I 6o ,
337쪽
Tacita pupillaris sub expressa vulgari contenta an sit secundum v luntatem Testatoris, ves praeter eam, Epistola VII.
ONSTITUTIO Diui Marci, de qua in I. iam hoc iure. ff. de vulg.8e pupill. & Ueri, substitutionem uno casu factam ad alium
extenderis,an sit secundum voluntate testatatium,vel praeter eam, hucusque controuertitur. Receptior sententia videtur eam niti praesumpta voluntate testantium. Aquil. in I centurio. Par. 3. Du.
38.s .de vulg. de pupil. At Castiensis in I. intestamento,siv.f.de test.milit. Franciscus a Ripa in I.Lucius,nu. i 6. fide vuIg. 8e pupill. & Franciscus mare nus desubit .cap. 8. sine ulla voluntatis coniectura ex interpretatione legis praeter voluntatem eorundem induci tradidere. Haec controuersia ita mihi videtur componenda,ut in duo capita dividantur. Alterum respicit constitutionem ab initio,cum induceretur. Alterum testamenta post factam constitutionem condita . Si primum caput inspicimus vera est posterior sententi nullam ad constitutionem introducendam adfuisse voIuntatis coniecturam. Ea enim sumi solet, veI ex aliqua parte testamenti,ve I ex aliquo dicto, aut iacto testatoris. Ex substitutione facta in uno casu,quoniam appositam ab alio conditionem habet, sumi non potest. Casus vuIgaris substiti itionis eth, si haeres non existat, casus pupillaris si haeres extiterit, & in pupillari aetate decesserit. Hae res existere,& non existere sunt opposita per a firmationem, & negationem, fieri non potest ut uno casu expresso, per interpretationem verborum alius subintelligatur. Quare si nihil aliudasserat, alter casus penitus omisistis censeri debet,& si constitutio non extaret, non fiexet extenso. Argumento I .commodissime. fide Iiber. dc posthu . Nec quidquam adducitur a testatore factum, aut dictum, quod vel leuem coniecturam suggerat. Quidam dicunt testatorem, si de hoc interrogatus fuisset, ita responsulum. Argumento glo. in I. tale pactum, S.vit. Ede pact. Caeterum hoc argumentum non senaper vim habet, sed ita demum, ut Baldiis in lor .nu. I o. C.de his qui ante aper tab. prudenter docuit, & Decius consi.89Mu.3. 3c ali3 probant, IacconLAE .num. I sdib. I. Soccin. iunaons, I. num. 12.lib. I. si lIigatur ex aliquo expresso non si versemur in eo quod sit omnino omissum. Tacitum enim quod nullo nindo in dispositione sit, spe nitur,Bald .de Mol. in I .cum quidam,s de haered. st . quasi propositum in men te retentum. Confirmatur haec sententia ex duabus exceptionibus, quas Μ de
itiniis ind.l .iam hoc iure, ad constitutioncmscripsit. Altera est ne locum h beat si sit facta perinnis imparibus: si enim ex voluntate testatoris esset, ratio uiuntatis agis quam imparitatis personarumesset habeda, ut accidit in ex- Pressaae tamen in tacita Μodestinus Me r inceη-- enim νιdebam τι in al-wEgam. Hoc quod ait, incongruum est respectu Iegis,quia respectu testatoris, S: eo volete nullatenus est incogruu, ut ide Modest.probat, doces hoc casu substituedi formula. Secuda exceptio est, si no volutas testatoris refragetur, no posset timere Iex ne porrigeretur cotra 'oluntate δέ necesse no esset casu huc excipere,si ea im voluntatem, non auic
338쪽
praeter voluntatem testatoris induceretur . Alteram eaput est post introductam
constitutionem,in quo dicendum puto receptam sententiam locum posse vindicare,ut haec tacita substitutio habeat voluntatem testatoris ex cosequenti desumptam. Praesumitur paganus scire iura nisi contrarium probetur, l. i. g. vlt. F.quisor.in bo .pos. & consequenter scit se uno casu substituente,nis refragetur, Ze alio substituere casu,idque velle praesumitur.Bar. in i .haeredes mei,*.cum ita,num . . ff.ad Treb.Vt vero haec coniectura sumitur ex iuris scientia, non ex verbis a testatore platis , inferri perbelle poterit,ne haec costitutio locul'eat in testameto militis,quamuis Doctores contrarium admiscisse videantur. Nam in militis testamento sola nudaque voluntas testantis inspicitur,l. i .ffide milit. test. propria &' separatur iura obseruantur,d. l. I .& quod mirum in modum urget, si praesuinitur ignorare iura, d.l. vlt. Quare cum constitutio non habeat ab initio voluntatem testatoris, ut docui,non ex post faeto,quonia miles est huius constitutionis igna 'rus,nihilque aliud in eius testamento, quam eius nuda voluntas observetur,consequitur constitutionem non habere locum. Amplius si in eius testamento loca non habet ius accrescendi,t .si duobus,sfide mil.test . in quo tame propter coniunctionem apparent quaedam volutatis indicia neque alia ratione fit,nisi quod potius habeat ius hoc voluntatem testatoris consequentem, quam antecedentem, multo minus hpc constitutio locum habere poterit,quae verbis nullo modo eo- haeret.& per locum ab absurdo etiam euidentissime confirmatur ex Diocletiani constitutione,ia I .praecibus.C. de impub.at ali .subiti t. In qua eii testamentu a milite lachrum proponam rivnum de tribus fateri necesse est,aut quod ibi decidatur casu tacitae pupillaris,aut quod sib expressa vulgari tanquam a milite facta non contineatur,aut quod licet contineatur eius tamen decisio prstermittatur. Fausum est quod decidatur.quia ex verbis constitutionis non apparet, & de eo casu
Iuttinianus,in I .vit.C.de inst. & subs .postea dubitauit, quasi hactenus diffinitus non esset.Αbsurduest quod Di litianus, qui imperfectas mulieris preces, lata humanitate supplere contenderit, in distinctione,& enumeratione caseu defecisse dicatur. Consequitur eum cosulto omisisset quia vere non cotineretur. Id planam reddit supconstirationis explicatione,ρος alioquin difficilis habita semper est. Hee tibi viro eruditissseribere e5ltitvi,quia materia substitutionu,& in integra restitutionis tua ingent; prmatia mim in modum exornaueris,ut tuo solido
iudicio adeo excutiatur,ut uel probata costiant, atq. recipiatur, vel improbata ruant de mentio,ac tenebris digna iudicentur. V e. D Feror .die a I .Ian. I so .
Dare iudicem esse mixti imperij. Epistola VIII.
Efidero vehementer verustissimum errorem ex Aeeademiis euetili,qaod dare iudicem sit simplicis iurisdiction A. Tuum has litte-ι ris auxilium implorare constitui,qui cum ernditione,&auctori- tate plurimum useas, &Italiae Academias tua eloquentia illustres, tenebras quae veritatem obruere videntur facile remouere
possis.Dare iudicem est mixti imperij. Imperi j vis satis elucet,quoniam quid tiudicem,ita dat ut iudicare iubea l.eum qui.ff.de iurisd. om. iud. iubere in qu
339쪽
libet mos Imperium, quam iurisdictionem ostendit, I . . ff.de iurisdinmm .iud. & ex vi impe rij descendere iudicis dandi facultatem Paulus, i .cum praetorisf.de iud.ius verbis insinuat. Item is quibus more concessum est propter vim ιmρονιι cut yrafectus se ad merum Imperium,quod Vrbi praefecto competit. I. I .st.de Ofipraef. rb.& eam obrcm sibi potius ex more vindicauit, quam quod propriu cssct meri impcrij.Ratio vindicadi fuit ut si id liceret habenti mixtum,multo magis liceret hahenti merv. Cosideratur, ius imperii non ius;ex iure meri imperii non est dare iudicem quia in iudice dando etiam iurisdictio inest, . quae non est in mero iii perio,quod ex lege datur,non iure magistratus copetit. Ex vi imperi; arripuit occasionem introducedae consuetudines.Igitur qua parte qui dat iudicem iudicare iubet, & iubedo dat ius imperii patet,l.na S magistra is,f .de iurisd. om. iud. I .vn. C. qui pro sua iuris d. Atsi mixti imper ij est, dic edulii est qua parte eluceat iurisdictio. Qui dabat iudicem praescribebat iudicandi for- inulam.Iurisdictionis cst ipsius formulae praescriptum. Veluti si paret illum dare oportere vel alia lub qua ui, formula iudex daretur . Praeses sacri Neapolitani consili j praetori Romano rectissune comparari potest. Is in iudice dando his ututur sor nautis.Talis au aiat recognoscat .vel in sacro consilio referat. Imperio iubet quid agendum,hanc formula,non illa pro sua iurisdictione praescribit. VIp. aute in l. imperium,ff. de iurisd. om.iud.ubi dixit iurisdictio est etia iudicis dandi licentia,ut multis praebuit errandi occasione,ita mihi huius veritatis patefaciend p causam prpbet.Ille .n. sermo vere est de duobus videlicet de Imperio mero,Semixto,quod Cuiacius,& Do nullus apud eum docent.Sensus autem Vlp.hic mihi planior visus est. Mixtu imperium cst cui iurisdictio inesse quod in danda bonorum possessione cosistit. Si id verum quod Vlp.ait, sequitur in danda bonoru pos , sessione iurisdictione inesse & ita tisse mixti imper ij, hoc est coniunctim imperii, R iurisdictionis cuiusdam .Si hoc ita se habet cum sequitur Iurisdictio etia est iudicis dandi licentia, quaero quaena iurisdictio λ non alia qua quae inest imperio,vt in danda bonorum possessione.Vim ad id persuadendum no modicam habere,unde dictio etiam quod S: Cuiacio placet, quia dare iudice sit imperium quod da, de etia iurisdictio. Quare Vlp.adstruit dare iudice esse mixti imperi j.Si tu ideco firmes duus VI p.huius seiae factores here videbor.Valc D. Fer.die I 2. Mar. 1 co .
De continuatione dominii in suas haeredes ad explicationem, l.in suis,st de lib.&pos h. Epistola IX.
Alex. Turam. F. Flagitarunt multi quo in suis haeredibus dominii eotinuatio se haberet,
non ignari in Academia Neapolitana,me nouam cuius rei explicatione quondam attulisse, quae aures studiosorum demulsisset,& plausu honorifico excepta essct. Sed ego conctatus hucusque sum alioru oculis sub ij cere, viqnq. refrigerato inuenti Oilis amore,ut Fabius monet, taqua lector ipse pei pudere.Tadcliti .dissici liii in quo sua sedes est collocauera, tadiu nc gaturus, qui diu . liber ille in lucem ederetur. Tibi tamen,qui alios tot nominibus excellis,ne gare ausus non sum : tibi qui goic ris nobilitatis eorumquc suauitati iuris studia 'ad ij cere etiam voluisti tantum iuris prudentia debet , ut Se iuris conlultos iipsos tibi deuinciat, omnes. Age. igitur, de quod inornatum tradam tya Ornct
340쪽
ornet humanitas. in aeritur an continuatio dominij, quae in suis haeredibus fit
' vera sit, Se quomodo rem eo perducat, ut mortuis parentibus nulla videatur
reditas fuit se sed liberam tunc illi administrationem conlequantur,l. in sitis , st. de lib.& posthu. Patrem viventem nemo dominum esse dubitat, i. pronunciatio, s.familiae, is de verb. sis.&d. l. in sitis. Quod si ita se habet consequitur filium tunc dominum non esse, cum duo in lidum eiusdem rei domini simul esse non
possint, i. si ut certo, g. si duobus, T. commod. Ita apud Paulum huius definiti nis authorem Accursius, Bartolus, Baldus,& omnes hoc argumento dubitant. Sed amplius si filius quicquid acquirebat, patri acquirebat, ut nec momento in eius persona acquisitis consilieret,i placet,ffide acquir. haeredit. consequitur fi- Iium nullum dominium obtinere potuisse,quod nec momento stare penes eum posset. Huiusinodi luendit aula multi inulta protulerunt. Accursius ait penes patrem esse verum dominium, penes filium fictum, S imaginarium, & hoc nomine Paulum duas illas dictiones quodammodo, & qua sim hac explicatione usii asse velut in proprietatem hanc iudicantes. Uaconius lib. ῖ .decl. 1 o. Inu me. 4. contendit filium uiuo patre esse vere dominum, solaque administriationem esse penes patrem tanquam seniorem , a quo domum deceat administrari.
Nihil est quod magis aut a Pauli sensit, aut a veritate distet, eo usque dois clabonorum pater est habitus, ut in filios haberet potellatem vitae, de necis do ex haeredationis. Marius Salamonius contendit filium uiuo patre non Eliesitum haeredem,sed futurtim statim,quod procul a viro est. Potest enim emancipatione desinere situs esse, 6.stii, Inii. de haeredum qua l. &diff. quare esse situm antecedat necesse est, quia priuatio sep ponit habitum. Inll. De liberi. in princ. Si vero Accursij receptam solutionem probemus , adhuc dubitatur si alterum est verum dominium, alterum improprium, quomodo ea continuatio fieri possit, qsiae de eodem dominio, non de diuerso dicatur necesse est quod Baldus mouet, ibid. nume. s. Quare in vero dominio confunditur imaginarium, nec continu itionis vestigia patent. Tandem cum multum huic argumento conccdat,
consentit continuationem esse impropriam, D intellemialem. Sed non euidenter, visum obscure paterer contra Pauli vorba, si foret eiusmodi. Alij dicunt patris, & fili j v nam videri personam, &hac ratione dominium videri penes duos sib ratione unius . Idque Connanus plobat, quo nomiste ait, quod filius non eius mortui haeres futurus est, sed adhuc viventis socius iam, & particeps esse cxistimatur. Haec ratio cum aliunde ducatur, quam ab ipsa ut appellant, silitate, probanda non est. Estuc iis enim continuatronis in ius suorum haeredum referri ita debet, ut o innib. pateat ab ipsa sititate immediate proficisci. Eso aliter rem explicandam censeo. Dico igitur paternaeibstantiae duplicem: esse 'rationem aliam ut substantiae,aliam, ut haereditati s, & ut aperte dicam id quod , est patrimonium patris, eo etiam uiuente, est haereditas fili). Sub ratione patrimoni j in toto dominio est patris,& hoc modo obtinent obieet. I; sub ratione haereditatis in dominio fili j isque solus dominus sine administratione, quam liberam mortuo pa re consequitur. Rem planam faciarii. Filius si ius haeres citu Ero patre, 6. Qi,Institui. De haered qua l. &diis &eo mortuo existentia est haeres,nec necesse habet adire haereditatem,l. in suis,ff. de suis,& legit. Itaque si uiliae res est oportet alicuius haereditatis haeredem esse,quia sit, ut Dialectici dicunt ad aliquid . Net haeres aliud est quam dominus, f. pro haerede, In-ssit. de haered. quat.&difllatim ergo ac filius nascit tir, suus haeras nascitur, i. haeres domesticus praeparatus a iure ciuili iuxta uotum parentii m. l.scripto, istin