장음표시 사용
521쪽
ao corporalis posses io sic dicta, viveta possession sit.
a a L. quod seruus, hoc tit. declaratur.
et Ciuilis possesso ex communi dicta, quasi approbata a iure, sed contra. as Ciuilispossessonis mentio ubi fit duo obseruanda. 27 Ciuilis possessionis, si mentio non fiat ad differretiam naturaeisseio ciuilis, sed possessio absolutὸ nuncupatur. 28 L. non1olum. 9.quod vulgost.de Uu .diligenter explicatur. αρ Tossessor quilibet malae fidei, etiam praedo ciuiliter possidere dicitur contra plerosque. 3o ciuilis possessonis mentio in iuresemper comprehendit etiam iniustum possessorem. 33 colonus,qui non habet intcrdictum unde vi, si dominum ejciat, deiectus iLlud conssequitur.3 6 L. si eum qui.f.de donat. inter vir. νXor.declaratur.3 1 Posscson νnicam esse noua ratione probatur. ;6 L. 3.s genera, hoc tit enucleatur.37 Barioli occini,oe Ripa error adtex. in I. 3.Igenera hoc tit.
38 Genus pro specie, speciem apud muros pro indiuiduo poni quatenus
3 9 Boηa, ct mala fides sunt quid facti.
si Iacobi Butrigari, O mili de possessionesententia reiic itur . 'si Ioannis Natarari' Hispani sententia partim probatur, partim rei tatur 3s Argumenta initio relata, qua probant possionem duplicem, facillim ac breuisvid refelluntur.
Possessionem umcam esse, non autem alterum ciuilem, adteram natura, tum mero possessionem, in posse, e
522쪽
decim Dactorum argumentis in unum congestis confirmat.&sequitur. a Primum sumit ex l .clain t qui ad nundinas in L eod. intelligens, ingressum possidere naturaliter , absentcna vero ciuiliter, &ex regula huius s. quae negat duos eadem possessionis specie insolidum possidere posse, diuersas esse posse sonis species concludit. 3 Seeundo inducit i. naturaliter i in f eod dicens usu fructitarium possideren turaliter, proprietarium vero ciuiliter,ad idem facit i possessio quoque infeod. Leuiuscunque s.si fundus iap. de usu L4 Tertio ex l. quemadmρ dum i in s. hoc tit. ibi. Quemadmodum nulla possessi. -qus 1 n si animo,s corpore potest. Ut enim Soc .nu. 8.poth Alex. in d. l. perpedit, illa dictio uniuersalis negativa includit pluralitate 't sic dixerim possessionu.s Quarto facit I. i. s. i)citur,t infr.de vi ' vi arm .ubi dicitiir. Devet uris qui possidet, e seiuratuer, e Gmbter possideas nam, est naturatis digesto ad hoc interdiu- ρertraxeι, Denique simaruus uxorι δεηaust,eaque deiectasit, yοι erit interdicto νιι, noa tamen si colonus M. Interdictum compctit possessori, non mero detentori,quo nomine colonus excluditur, de tamen competit, siue ciuiliter, siue natur liter possideat, ergo duplex videtur vera possessio etiistis, de
sorem hac acticine agendum .uonsolam eum qui eluiliter,sed, est eum qui nauisahter Muum ιρέ moma Sic eanderat distinctionem confirmare videtur. γγ il Sexto facit texunt. t habet f. .uersplacet, infide precar. ubi Pomp. placeta utem yenes τι- fue s -m bamιnem. qmprecarao datus est . penes eum, m ra si,q-pUideres corpore penes dominum, quia non disceserat animo a possessione. Sic cum duo possideant eandem rem, mequitur ex regul. huius
ut in primo argumento dixi duas esse species possessionum. S Septimo inducit L nemo i ambigit C. eod. quatenus ait possessionis duplicε esse rationem,alia. n, quae ivm,aliam corpore,&c insereus ex hoc, quod hic tex. clare probat quod duplex est possessio. i , :s octauo sic argumentatui.Ciuilist possessio ea est. quae praescriptionem pariti. acquiritur 6. up -yrox. nam αβσυιr bovem/ι ρ σοῦν. ut ibi , hic auteest,qui ciuiliter possidui: mesae fidei possessor non usucapit, quem dicimus posisidere naturaliter.Si eadem possessio foret, pareret semper eundem praescriptionis essectu non parit, ergo non est una
xo Nono a Lsila,quod6.tvltcin Leod. ubi Pori lxqvid aure sis animo possidem vi quaeram virum ne esus ne possideamus ληec alius eo me ingressuisti. auue . quo quasimuis probatur isque eo postideamin, donee reuersenter nos iam uιι repelivi Maosua animo. Damus possidera, auod sinuemur repelli ηρι posse abest,qui iure visit μον βιοuem. ιudetur σε vu6- . Eademplanis inductio. Ni de argumetu, quod primu sumptii est ex d.l. elam qui ad nudinas, a i Decimo facit f. Neruat filius ies hae l. 3. 2 Per sitius res mobiles μωρον homine quatenus sub custodia nostrasini,hactemu possidera, sdest quai νυ uel/tarus naturalem postestionem nancisci serenusia Si possidet ciuilitercum pote sate nanciscendi naturalem,ergo ei vilis distincta elia naturali,&eum illi naturalis sola desi ν, iam non potest alia,quam ciuilis adesse, ne tex .ad id ope
dunt Bart. Ang. molae astr.Rom.&Αret.qui melius hie,quam alio quouis loco scntentiam hanc probari affirmat. Undecimo tamen apertius probari Go- I A nava. arbitratur in I.a .f.quod i vulgo,in ro haered. qui tex.eiis ιd compost , idetur, Diuili Q by Corale
523쪽
videtur.Iul. ibi. Quod vulgo respondetur causam possessionis neminem sibi mutare posseseu accipiendum est, ut pιJ fio non Iilum ciuitis sed erram nartiram intelligatur Sic itaque duplicem adstruit postessionciri,ciuilem,le narii ratem,& ad id
1 3 Hsc sunt,qus receptam iuuant sententiam.Illa Barioli, t quod immb possc ssio
fit triplex,naturalis,cuillis,N corporalis,ut per eum in d .l. I. nu. 7. nullum mihi negocium facere potest, tum quia communiter reprobatur, ut ibi icilis est Rip. nurn. 2 8 . in fi . SI Gom. in d. loco; tu quia ubi superiorem lententiam confutabo, fatis constabit,ia illam Barioli consiliere non posse. His igitur nihil ,aut parum urgentibus Aronis sententiam semper veriorem censui,quod immo post illo esset unica,t quς etiam Placentino placuit, ut resert Accursin d.l. i.& probarunt lac.de Puteo,& Petr.de Berutio, t obseruat Iasibinu .s 4.eandem,&ibi nu. 3. usq; in finem Socc. examinat, & probat , sequuntur etiam Ruyn. num. II.&Rip. nu. 17.&as. Sed ne in aliquod squivocum, ut alijs saepe accidere vidco incidamus, oportet cum huc peruenerim, latius,ac etiam planius posscssione in ipsam distinguere, ut leges, que vere de possessione non loquuntur , non ita per errorem accipiantur ,'ac si de postes-issione loquerentur . Possissionis i nomen vario usurpatur . Primum cum simpliciter possessio dicitur, secundo cum naturalis, tertio cum corporalis,quarto cum ciuilis. Videndum est quid nudum nomen possessionis praeseserat,& quid cum lio vel illo adiuncto. Possessio vere possessio est,quod inscriptio tituli probat, de acqui renda, vel amittenda possessione, neque enim adijcitur naturali, corporali, ciuili. Cum veris adi)citur homen naturalii , vel corporalis , hac nota possessioni detrahimus . ita uti nos de vera possessione minime loqui declaremus,cum ver b possessionem ciuilem dicimus,ueram possessionem ponimus,cique non detrahimus, ut in superiori biis notis, sed addimus differe tiae notam,qua vera possessio a non vera possessione distinguatur, nihil tamen amplius dicimus,quam vera de absolutam possessione. Nuc probadum est quod pono. Primum in assumpto est , cum possessionem simpliciter sine aliquo 16 t adiuncto dicimus,ueram possessionem fgnificari. Id probat primum ut ad- 2 monui) inlcriptio Τituli Pandectarum, & Codicis de acquirenda possessione. Secundo l. i .f. stem acquirimus supra eodem ibi Igitur ex causa Aeculiari, cst in-Dηr, cst furiosus acquirunt posessionem, c= υμωρ unt effectus usucapionis m strat veram possessionem, quae tamen sine ullo adiuncto possessio dicitur. Ter tio in hac l.3 .in princ. ibi. is auissimur posessionem eorpore,cst animo , & paulo infra,dum ea mente, cogitatisne hac sit, ut torum fundum usque ad ter πι- num velit possidere Uterque locus ad veram possessionem pertinet, ut affectus,ia instrumenta demonstrant. Quarto in I. si quis nunciet in f hac I.s quis nuntiet
domum a latronib. occopalam, cst dominus timore conterritus noluerit accedere,
amisise eum poFssionem placet. Cum eundem dominum constituat, & posscsso rem ante occupationem non nisi vera possessio est, quam amittit, cum sibi, non alteri possideret. Quinto hac ead. l. in s .vit .ibi non possessionem, sed custodiam reruin, 8c obseruationem concedit Possessionis nomen de vera possessione accipi non est dubium,ex eiusdem 6.contextu. Sexto de possessione pradoni , quod 7 vere possessio sit, Se simpliciter talis dicatur, patet in t .si ex stipulatione t infra eodem, .s, ex stipulation ait paulus tibi Sticum debeam . ornon tradam eum, tu autem nactus fueris possestionem praeda es. AeqMe si veniareo , nec tra
ridero rem si non voluntate mea nactuos posessionem non pro emptore postri ,
524쪽
sed maties. Non dicit hic nactus fueris possessionem corporalem, vel naturalem, sed simpliciter possessionem. Sed ne pluribus morer, tum tituIum o seruare licet,cum in eo fit mentio de pol sessione simpliciter, sine ullo adiunctos veram pollessionem significari, quod ut euidentissime probatur, ita neminem puto inficiaturii m. Secunda conclusio est, cum in legibus fit mentio possessimnis cum adiuncto naturalis, vel corporalis, veram possessionem minimὸ si nuficari. Haec conclusio habet duas parte ut duo sunt adiuncta,quibus possessionem nunc naturalem, nunc corporalem dicimus .it Videamus de singulis. Cum in legibus dicitur aliquis naturaliter i possidere, hic perinde habetur, ac si non possideat, & detentor est, patet hoc, 'ii niam hi omnes,qui dicuntur naturaliter possidere, dicuntur etia no posndere.
Naturaliter poindere dicunt leges usumfructuarium, l .naturaliter,hoc tit en dem non possidere,i. acquiritur, s. vlt. sup.tit. prox. Colonum eum,apud quem res est deposita,vel comodata naturaliter postidere, ait Iulianus in l. a. f. quod vulgo,inf. pro hqrede,l.videamus,la possessione, te ibi gl.sup .de vlur. eos. dein vere non possidet e affirmat Vlpianus in l.certe, 6 .is qui . inf. de usuc. idem Vlp.hos omnes complectens in I.oficium,vers.denique ibi. quoniam hi omnes non possident. Ede rei vend. inare gl.in l.communi diuidundo,g. neque, negathos etiam natural iter possidere, cum naturalis pol sessio accipitur,ut in diuisi
ne Ioannis,quia hae personae, non sibi, sed alus possident. stio nomine errauit Is Gomer. t qui hac naturalis postessionis speciem attulit . quam clare ex legibus constaret possessionem non esse. Idque de hac naturali possessione, quod verε
possessio non erit, diligenter obseruat vir eruditus Ioan . Pallador. lib. I. Rer. Quotid. cap.9.nu. Io. quamuis eius illatio, de qua in fidicendum erit probanda nullo modo sit. Interdum possesso naturalis consideratur, quasi verae possessionis materia,ut in hac l. 3 .f. Neratius. μυριus,.P oculus folo animo no posse nos aeqvirere Robsessionem aiunt. Haec verba de possessone absoluta pronunciantur,ut patet sequitur, nisi anteceuat naIuratis ροίfissio. Haec pertinet ad illam apprehensionem, quae corpore fit, quae per se possessio non est, vis forma posses Sionis caret. Ad idem pertinent vel ba te x. in s. Nerua. hac ipsa lege ibi. soatenus si velimus naturalem possionem nancisci ροβι mm, corporale ipsam apprehensionem significant. Sic ergo naturalis possessio, nunquam pro vera, de absoluta possessione usurpaturi ac ita intelligi debet tex. in l. pupillus.sup. tit .prox. ibi. ac neposesiιonem qvide quae est naitiral/s. de possessione absoluta, quae etiam in ciuilis dicitur,nihil dubia erat, quoniam pupillus no potest animo eam amittere,i.possessionem, infra hoc tita & sine animo non amittitur hac l. 3. g. in amittenda, quid ergo si pupillus fructuarius sit,uel precario rogauerit,uel rem commodatam acceperit, ita ut naturaliter possideat, nec quidem Marti . ait eam possessionem,quae est naturalis amittere potest,idest sua sponte,sua voluntate. Nam aliud est, si de facto dehciatur. Sic ergo nomen naturalis possessi nis ubique dicit improprietatem. 2o De secundo adiuncto,cum corporalis i dicitur possessio,idem apparet Bart.
d.nu. 8. & seq. corporalem posse inonem accipit pro ea,quam Ioannes,de con munis sententia naturalem appellat propter actum naturalem. a I De hac adducit tex.int .si id i quod,s.vita infe .ubi Pompon. Quod autem solo ao mo ροβιdemin, querhur utrumne eousque possidemau, donee alius ζαρο-
re ingressui sit, ut potior sit altius corporalis possessio, an vero quod quasi ma-gM pro usque eo pondeamus, donec reuoumes nas aliquis repelivi, aut
525쪽
nos ita animo Mnamus possidere, quod seoicemur repellinas posse ab ea, qui
rure sus M pol βιοnem, cst videtur utitura esse. Hic plane est idem casus,qui
haberiirin l. clain, f. qui ad nundinas, hoc titu. Quare eadem explicatio prorepetita haberi debet, quain posui lupra,cap. l .nuna. I 9. qua ex Connano dixi,
clandestinuin posscssorem, non esse possessorem, nec tum posit derc quidem, quies am postsi det. Id quod euidentius probat hic locus, dum eam possestionem corporalem appellat ,&magno quidem iuris ministerio. Qui ais, qui
clam possidet, timet controuersam veri possessoris, re tu spicaturie posse repelli . Itaque non possidet animo, quoniam animus incliculosus non valet ad possidendum,& vulgo dicimus meticulosum non hinc re animum. Quarc cum corpore, non animo possideat, qui I non videt hanc vere possessionem non eias cum eam corpore, de animo consequi necessc sit hae l. in princ. Merito comphratis dicta, quia clam ingressus, nonanii 3, sed corpore possidcat. Hoci euth accipi corporalcm possessionem, quo vero possessio non est, probati x, t quod feruus,infra eod. Iabol ibi. Quo eruus tuus et rame re, νι possidet, id
posssionem, sed iustam yotest acquirere. Hic seruus non potcst animo, de corpore domino possessione acquircre, ut in causa peculiari, ut in hac I. in f .saltus, quoniam ea,& iusta possessio est,idust sine vi,& iure singulari nitituri .peregre f. qussitum ioc tit.Cum vero per seruum domino acquiri poteti,tunc dominus animo suo,S corpore serui possidet d.6.saltus,ibi. Caterum animo noHro com flore etιam aheno possidemus sicut dixιmus per colonum. st seruum Quare quod seritiis x i pol, id et,corpore quidem possidet,domino ignoranti, no quaerit corporalcm possessionem. Si ergo domino non quaeritur,cuius est illa corporalis possessio λ Si serui dicimus esse,statim consequitur veram non esse posScssione, quoniam ab alio possidetur,l .cum haeredes, g. I. in feod. l. stipulatio ista, s. haec quoque,infide verb. oblig. cum nullius animo constet haec possiessio, ideo co poralis appellatur, non animo serui, quoniam valet ad acquirendam domino possessionem solum in peculiari causa,no in alia d. f.saltus, d. g.quaesitum,l. it
sto, L .vit. infide usucap. Non animo domini,quoniam ignorantis nullus consensus, i .nec ignoras,C.de donat .l. 1 .& 2.ffide iudic. Constrepit tur ita uno,ut altero loco citra dubitationem, possessionem dici eorporatum, quoniam non animi, sed corpori, instrumento retineatur,primo casu,quia animus meticulosus non
est aptus ad possidendum : secundo,quia animus serui ad id non valet,& domi- Σ3 ni ianorantis nullus est animus, vel consensus. Ad idem facit i. & t habet. f. i. in .de prec.quatenus ibi. Precario rogans dicitur corpore possidere, qui cum possideat rem,ut alic na citra domini asscctu,animos bi no possidet, sed ei quem rogauit,corpores bi possidet,st possidereno est dixi sup .c. 2.nu. 3 2. Quare corporalis possessio, vel hoc solo nomine possessio ilicenda non est, quod animo
no retineaturied solo corporis instrumeto nitatur. Itaque verum est,neq; naturalem,neq, corporalem po sessionem constituere possessionis speciem,quoniam vere neutra possessio est. Recte tamen intuetiti differt naturalis a corporali,quia corporaliter possidens minus possidet, quam qui naturalitcr, qtioni a naturaliter possidens possidet alto i, si non sibi, l .naturaliter, in fin .eod. at corporaliter possidens nec sibi nec alteri possidet: non sibi, quia haec posessio non cul: non alteri,quoniam non potest,ut in seruo,vel non vult, ut in d. l.si id quod.6.vit. Atque hoc modo admissa duplicitate possessionis facile esset etiam defendere Bart. sententiam . Nam a iusa communi opinione quod possessio st
526쪽
duplex,& ita quod naturalis sit species possessionis per se, coseqititur esse etiam duplicem, quoniam h sc corporalis distinguitur formaliter ab ipsa naturali
.Quare vera effet sententia Bari .hactenus reprobata, quod yera diuerentia inter naturalem, di corporalem possessionem, ab omnibus, & sorte ab ipso Bariolo ignorata sit. Caeterum nostra sententia est, neque naturalem , nsque corporalem esse vere speciem posiussionis, eodemque nomine , de communem sententiain, & hanc Barioli fallam esse; unam tamen ab altera, nomine quo supra
χ Superest,ut de ciuili possessione dicamus.Bart.Soce & omnes, ciuilem l possessionem dictaim opinantur iustam,quam ius ciuile approbat. Quod si ita se habet,facile est deducere approbationem hanc non facere nouam speciem possessionis,tum, quia approbare, vel reprobare per se accidentia quidem sunt, quae versantur circa possessionem in esse deductam,quod Soc. latissime prosequitur,& in argumentum pro hac opinione deducit. Sed ego huic declarationi minime sublcribo. Animadiicrto enim in legibus,cum incidit mentio ciuilis posses a s sionis,duo obseruari oportere, primum, quod semper distinguitur ab ea naturali,quam paulo supra vere possessionem non esse probatum est.alterum signifi-a 6 cari possessionem absolutam . Utrumque deducitur ex li .praedictis Primus t &apertior est locus in l. i. g.quod vulgo, in spro haerede.Ait Iulianus. Quod vulgo respondetur eausam posessionis neminem φι mutare possem accipiedum est ,
y sesso non solum civilis,sed etiam naturalis intelligatur . Similis in I. I. deijcitur infide vi,& ui arm. dei citur is, qui ροsdet ove naturaliter, siue ciuιἰι- rer possideat. A.d idem i. 3 . 6.vlt.sup .ad ex ib.ibi. Sciendum ess a eius posses- rem hac actione agendum,non fiam eum, quι ciuilιter, sed eum, qui naturaliteriηcΜmbat possisioni. Sic itaque ciuilis possessio non simpliciter appellatur, sed ad differentiam eius possessionis naturalis,quae vere possessio non est.Secunduma 7 est,ciuilem hanc possessionem si t remoueas naturalis motionem, non amplius a 8 ciuilem,sed absolute possessionem appellari,probat l .no solum 6.quod 'vulgo, isde visc.Vbi apud eundem Iulianum sermo est de eadem iuris regula,de qua ind-l. λ .g.quod vulpo in f pro haerede; de sub eodem libro quadragenino quarto digestorum utramque sententiam expressit. Ait igitur, quod vulgo respondetu 'UMm sib3 causam posestionis mutare non posse, toties verum est, quoiaes avis βι- ret se bona me non possidere, P lucrifaciendι causa inciperet possidere . Idque per εας probara pose. Sι quis emerat fundum sciens ab eo,cuius non erat, possιdebit pro posses reseo eu uem is domino emerit,incipiet pro emptore possidere, nec videbitur1ibι ipsie causetm p. se /onιs mutasse. Ratio patet ex sit perioribus,quia non facit id lucri faciendi causa, sequitur.
Idemque iuras erit, etiamsi a non domino emerit, cum existimat eum dominum
esseDuem hic si a domino haeres insti/utus fuerit,uel bonorum eius ρofessionem accepe rιt,incipiet fundum pro haerede posmere ; hoe ampliuo iussam caesam habuerit existimandι se haeredem, vel bonorum possessorem domino extitisse, fundis pro haerede possidebit,nec eausam possispomsμι mutare videbitur. Hactenus loquutus est Iulianus de ijs,qui vere possident, & ciuiliter, non de
his qui naturaliter,sequitur. ' Cum haec recipiantur in eius persona, qui possessiouem habet, quaηto magis in colono recapienaa sunt, quι nec vivo,nec mortuo domιno ullam possessιone habet.
Nescio quo pacto clarius exprimere potuerit nihil aliud esse ciuiliter posside' re,qua absolute simpliciterque possiderebnaturaliter at possidere,nihil m gis qua
527쪽
possidere. Id cerae si uterque locus iungatur,consequitiar euidentissias me. At consequitur squod Bar. in l. i .nuin. 8.attigisse visus est,ia post eum Rip. mim. 3 o. etiam mala fide possidentem , imo predoncm ipsum ciuiliter possidere . quod si ita est,ut mox probabo,patebit etiam, nullum hactenus intellexisse quid ciuilis possessio esset,ex ijs,qui interpretantur posscssionem approbatam a iure ciuili,ut iustam & bona fide,nam intelligere oporici approbatam pro vera pose sessione, idest quam ius ciuile agnoscit, ut Veram possessionem siue iusta, siue iniusta sit. Hoc autem coniunctis duobus superioribus s. g. adstruit Iulianus apertissimE. Nam in leg. a. f. pro hqrede,ponit regulam, neminem videlicet poste sibi mutare causam possessionis, & eam pertinere tam ad ciuilem, quam ad naturalem possessionem. In l. non solum quod vulgo, ait de eadem,& caeteri Toties verum ea, quoties qui scιret se bonas de non posuere, P lucrifaciendι causa inciperet possiere. Ergo consequitur reg. ex prima assertione habere locum in ciuili pollessione ex secunda non habere locum in posses re bonae fidei, sed malae, qui lucrifaciendi causa id mutare praesumeret. Quare confectuitur rc gulam pertinere quidem ad ciuilem possessionem, & ciuilem posscssorem,
sed mais, non bonae fidei. Igitur'. de bonae fidei, & malae fidei possessor ciuiliter possidet, idest in re ciuili possidere di finitur. Imb in diei. f. quod vulgo,
ponit exemplum in eo qui pro possesso rc possidet. Qui vero pro possessore possidet prsdo eit,si Theophilo credimus in g. sequens Inst. de interd.comprinhendit enim haec appellatio quemcunque possessorem in iusium, & ita praedone quoque. Hic ergo etiam ciuiliter possidet. Si secus dicamus videlicet eum ciuiliter possidere qui iuste possidet,non alium, & iniustum possessorem pro ciu i liter possidente habendum non esse,statim sequitur falsam esse Iuliani sentententiam in d .l. 2. 6. I . rcgulam de non mutanda sibi causa possessionis ad chillem possessionem pertinere ; quoniam non pcrtinet ad eos qui bona fide possidcnt.
Quid ergo hoc adiunctum praestet liquere iam potest, videlicci posscssionem dici citi item,quia ius ciuile eam diffiniat csse posscssionem, agnoscat pro tali,qu re uel possessionem simpliciter appellat, ut sere in toto hoc tit .vel cum ciuilem dicit,dicit ad differentiam naturalis,& ut adiunctum naturalis ad hoc ponitur' ut demonstret veram possessionem noncsse, ita adiunctum ciuilis, ut demontiret veram posscisionem esse nihil magis . Genus ergo posscssionis detentio est,spe .cies sunt detinere rem ut suam, & affectu domini, S: dctinere ut alienam, &domini affectu. Prior dctentio quae habet asscetum domini, ut toties ex Theophi Io deduxi possessio est. Sequens non ita. At quia, Se coloni, N vsufructuarii possessionis verbo saepe abutebantur,quinimo,& praetor ipse ut in l. i .ls.de vi, iavi arm .in l. vlt .ffuti luγss. Ideb,ut uera possessio a non vera distingueretur,vcra ciuilis viicia est, quia ius ciuile hanc posscssionem appellat,non vera naturalis . quia ius ciuile eam non appellat simpliciter possessionem,sed addita abusus,& improprietatis notaVt haec euidentitis constent addo ubicunq; fit mentio de ciuili t possessione ita fieri,ut sine ullo discrimine iustus,& ini ullus possessor comprahendantur, quoniam ex hire ciui Is,quantum ad substantiam possessionis,uterque possidet .Praeter i. 2 .f. t . infpro haerede,huius distinctionis mentio fit alijs in locis.
hac actione agendum,non solum eum ciuiliter, deum qu naturalis mcumbat posessioni . Vt vero demonstret quem intelligat naturaliter incumbeae sequitur . Denique creditorem qui pignora rem accepit ad exhibendum
528쪽
riseri piaret. Tum Pomponius sequitur in l. . Nam, ct cum eo--m δε-
ν ,-lcmἐω--odura, vel Iocata res fit, agi potese. Hi omnes sint quin ruraliter tenent,non possident, i ossicio, vers.denique. svp. de rei vend.& pauibante latius probaui. Cum res ita se habeat pro elui liter incumbete possessionι conuenit haberi hoc in loco,non modo bonae fidei posse rem sed etiam messsidet,qui vect possessor sit,non naturalis dctetor, quonia par ratio iacit, tutem me ea actione teneatur, & malae fidei possessor nisi hoc nomine ccmprehcndatatur,omitteretur eo loci,quem tamen propter malam fidem firmius teneri ratiopo lat. Quare etiam ibi ciuilis possessor sic dicitur,ut praedo etiam significetur. Τum vero adnotandum est ciuilem posscssorum in hac exhibendi materi non posse intelligi,qui solo animo posscssionem retineat itero possidente naturaliter iuxta sensum communem, l. clam, L.qui ad nundinas, in L hoc tit.quia hie non haberet exhibendi facultatem, nisi re perata naturali possissione, S
ideo pro ei uili possessore intelligit quemcumque ita vere possidentem, qui rei exhibendae facultatem habeat , sue iuste, siue iniuste possideat. Secundo ean 3 i de sillinctionem facit tex. in d .l. I. deijcitur, t infra de vi, & vi arm. D secatur is, qενι pessidet, siue c/uiliter, Drenaraeraliter possideat. Nam ratis p sessio ad hoc interdictum pertinet. Quanam sit naturalis posscssio hactenus explicatum est,&vis illa verborum. Nam, est naturalis dubitandi r tionem tacitam habet, quia naturalis possc ssio non est possessio. Sequitur. Demaratus uxorι donaust, eaque detecta', poterit interdicto uti. Non ιa non totinus fit. Est quaedam in his verbis obscuritas, nam insinuare νidentur uxorem cui vir donauit,& tradidit atu resem,non ciuilem habere possessionein, quia colono comparari rideatur, quod male aduersus Bariolum Ripa in d .l. I .nu. x x. adnotauit. Quod confirmari videtur ex l .si eum, qui, sup.de donat. inter vir.& uxor. ibi. quia liceι, ιlla sure ciuiti ρ Isidere non intelligata rite ιὸ tamen vendisor nihil habet quod tradat. Hinc communiter adnotarunt . in l. I .s.s; vir,supra hoc tit .naturalem trans serri non ciuilem. sed errant in ijs
omnibus locis appeIlando naturalem, quod Iureconsulti de industria videntur omisisse,qui pro naturali possessione eam intelligunt, quae vere posscsso no fit. Ad tex .in 6.deiicitur,animaduertendum est Iurii cosultum praemittere illud i terdictum,& ciuiliter,& naturaliter possidenti competere. Dubitari peterat,& de eluili, At de naturali possessione in quibusdam cas bus ob separatas rationes. Neque colonu uxori comparat. De ciuili dubitari poterat,an hoc interductum reddendum esset solum bona fide possidenti, an etiam mesa fide,de lege r silente. ut in eiulli possessione intelligeremus bonae, vel malae fidei, iustae, veIiniustae possessionis ratione habendam non esse,ponit uxoris exemplum. Dubiatari de uxore poterat,quia cum lege resistente possideret d. s.ssi vir.& toto titvlo,ffide donat inter vir.& l.quod uxor, infra hoc tit. vim legi quodammodo via deretur inferre. Contrarium deciditur, quoniam ciuiliter possidet, id est ius ciuile dissinit veram eius possessionem,ut praedonis,vel alterius cuiuslibet malae fidei posse ris. Etiam circa naturalem possessionem dubitari poterat,ideri ut pronunciatum de civili, & naturali possessione utriusque possessionis addu- exemplo declararet, sequitur. Non tamen si eoLmνs sit. Quo dicendi modo Vult colonum solum excludere,quia colono deiecto, interdictum domino re
ditiir, non colono,i. vle.eo tit. & alios naturaliter possidentes admittere. Nam
fruetuario, & usuario redditur interdictum d. l. 3 .f. pertinet autem. Quinimo 3 3 colono, i quod notatu dignum est, ex improbitate sua competere quandoque Μ i poterit.
529쪽
poterit. Quid si dominum non admiserit, sed vi deiecerit, ipseque postea ab
alio deiectus sit,aduersus hunc deiectorem colono intcrdictum competi 4. colonus I .cum fundum,cod.tit. an propter naturalem posscs sionem, quam habebat antequam dominum deiecisset ρ minime, quia non colono, sed domino redderetur d. l. vlt. Sed quia ubi dominum deiecit I atim desjt naturaliter possidere, quod erat non possidere, & absolute, ac simpliciter possidere coepit, quod est ciuiliter possidere, eo videlicet modo,quo itire ciuili quis possidcre, 3 aon autem naturaliter tenere diffinitur. Quod dicitur in t .s cum t qui, isdedoinat cinter vir.& uxo. ne iure ciuili uxor possidere intelligatur, non eo pertinet,ut solum iure naturali possideat. Nam,&iux naturale resistit, Eubcias, ut patriae, &ita patrijs legibus obtemperenatis,t .veluti, fide iustit. S iure. Pois det mulier pro post effore, i. quod uxor, infra hoc tit. quod nihil aliud et , quam ia-tegram subitantiam possessionis habere. Sed quia regula iuris ciuilis statuit: Ne videatur Oobsessionem adem s,qui ria nactus est, ut νeιrnere nou ροβιt,a.no videtur, in s. hoc tit. Hoc nihil aliud est dicere,quana viro volente quandocianq; recuperare possessionem,eam iure ciuili minime dcfendi; sic alia regula cauetur,si quis vi deiectus si, perinde haberi debere,ac si possideret, I. si quis ut, in- 'fra hoc tit. quoniam interdicto de vi .recuperandae possessionis habet facult tem . Hae regulae non pertinent ad possessionis formam, siue substantiam , sed ad exitum, quoniam prompta sunt remedia iuris ad eam possessionem reu candam . Quaestio nostra ad formam, bces sciat iam pol sessionis pertinet. Hii capparet possessionem, quamuis origine sua naturalis sit ut ab illa impropri naturali distinguatur, de iura ciuilia, quando dc vera possessione loquuntur in telliganius, appellari ciuileia, . Hinc pou Bariolum, Alexandrum, & Iasonem in t .stipitiatio ista, 9. haec quoque .sside vcrbor. obligat. Sc ROm. in s. praecedenti
huius legis, nil. 4. recte consuluit Aderch. cons. 6 . nu. 6. quotie S llatu tum, ve I
proclama facit simpliciter mentionem de possessione, de ciuili accipiendum esse. Id omne, quod per modum praeludi j deductu in eli facile hoc modo conia 3 s uertitur in argumentum. t Naturalis seu corporalis possessio, possessio non est 3 At possessio absoluta quae vcre possessio cli; de criniis possessio cadem est,
quia non alia ratione ciuilis dicitur, quam ut a naturali distingitatur,quae 1 cruposses o non est,ergo unica,non autem duplex . 3 6 Secundo eademia probari videtur ex si .geiacra, i hac L3. Aιt P. mkιρ eenera posse Hronum tot sunt quot mr causa acquirendieras,quod nostrum non sit; uelutyro emytore, ρ monaIo, pro legato. pro dote, pro harede, pro noxa dessito. pro βιθ. Sicut m bis qu.e terra, marιque, vel ex hosiribus caρι mus, vel qua ipsi υρm rerum natura e sent fetιmus. Ο in summa magis est unum genus possidendi P eres in stae . Hactemus constat, non diuidi possessionem in naturalem, de ciuilem, de diuisio non sumitur ex eo quod respicit essentiam posses,ionis, sed ex causis acquirendi, quae extra pol selsonis formam, vel sibilantiam coli side-3 7 rantur. Cauendum 1 tamen est in l. i. a Bariolo, Soccino, de Ripa num. 23. qui possessione pro dote pro haerede accipiunt, tamquam indiuidua, eo argumen-38 to quod apud nostros genus t pro specie, species pro indiuiduo ponantur, ut de genere dixit Bart. in i legato generaliter,s. I .Fde lega. I .8c est gl. in l. 2 .f. I. ff. si cert. Pet.not. int .vit. 6. vlt .fide fund. instri vel instr. leg. Nam quae prius genera dixit Paulus mox speetes appellat. At speties ita expressa, ut ei nomen generis conuenire possit, nunquam pro indiuiduo est accipienda. Sequitur lex.
530쪽
aut non bona e.Haec etiam diuisio non est sumpta ex diise edita specifiea,quod F
3 9 optime Soccinus animaduertit,nam bona i vel mala fides ex animo pendent;&scientiam, vel ignorantiam rei alienae non factum po1sidendi .rcspiciunt, &tam se .. Bona, tuan mala fides facti est, l. bonae fidei sup .de ac q. rerum dom .unde non pol test efiici possessio, quae iuris sit . . Tum bona , vel mala tale possidere, nihil aliud praestat , quam iuste , vel iniusto possidere: hoc autem, quantum ad summam possessionis parum refert, ut in hoc text. Si enim differentiam specificam induceret,non parum,sed multum referre Paulus dixisset. Quare eu. hic Paulus diuisionem possessionis,qua potest diligentia requi rat, nee assignet communem illam, quod alia fit naturalis alia ciuilis, consequitur eam non esse diuisionem vers possessionis , sed rationem diit inguendi veram possessionem ab illa abusua, se impropria possessione. Nec moueatur quispiam quod hic unugenus,&duas species dicens videatur sentire altera ab altera specie differre.Ge o nus i erum, id species no semper usurpatur in significatione dialectica.Vt enim . dicimus genus aliquod hominu,ut apud Virgilium . Quodgenus hoc hominum , quae te sententia vertit. Quod obseruat Bellonus in s. qua ratione Institu. de pupill. subit.ad intellectum l.iatu Loc iure, g de vulg. Sc pupill. S: probat ex l.Thais is de fideicommis s. lib.Τum Iustinianus de donat .in prin .duo pi oponit donatio-
i num t genera mortis causa,& non mortis causa, cum tamen apud omnes collet
mortis causa donationem non esse proprie donationis speciem. Et sic sumit diui sonum exaccidenti. Quare debemus inspicere; quod in re est , non autem quod in aspecta verborum l.3 . C. de lib.praet .l. l .Ede reg.Cat. Non est ergo vera diuidio in ciuilem Sc naturalem,alioquin, vel a Paulo ignorata vel cum vitio in propria sede praetermissa,vel non alia quam iusti, S: iniusti bonae vel malae fidei r tione consistens,ergo vel talis diuisio non est, vel est ab accidenti, non a forma specifica.Hsc inferunt unicam,non duplicem esse . Tertio induco textum hunc, Aa in quo aut Paulus deficit omnino, aut non sunt duae posset fionis species ita,ut duo in solidum vere ob id eandem rem possidere possint, qaia uterque vere Possideat, sed diuersa specie possidendi. Cum enim accurate admodum explicare conetiir,quomodo verum sit duos in solidum possidere non posse, si verum esse quod nostri contendunt duplicem esse possessionem naturalem, Sc ciuilem, & quod eandem rem alter naturaliter, alter ciuiliter possidere possunt, perperam Paulus in Sabini Trebatij,& Labeonis sententiam examinand a diligentissimus,lianc praetermisisset. At vere non alia ratione omisit, quani quia naturalis possessio apud Iurisconsultos vere possessio non esset. Tum si hic textus,ut ad- a notaui probat polsessionem l facti esse,consequitur etiam esse unicam,qui aut facti cst, nemo est qui diuidat in naturalem,& ciuilem .Hanc .diuisionem faciunt, qui contendunt iuris esse, non facti.Tandem fi coniungatur hic tex. cumg. ge nera, plusquam vero simile fit,veram possessionem si specifice diuideretur in natural cm, & ciuilem a Paulo,uel altero saltem loco, si non utroque huius diuisionis mentionem eum fuisse facturum. Alia plura ex hoc tex. desumuntur argumenta,quae retuli sup. c. I .num. 13 .quae hic pro repetitis haberi volo.
Quarto quia nostri ciuilem t dicunt,quam animo retinemus, ut in I. licet. C. eod.in d .l .clam s. qui ad nundinas in I .si id quod S.vit. ostenditur hac ratione vere non diuidi possessionem,&siue corpore,&animo, siue solo animo retinea' 4 3 tur,eandem tesse possessionem,insinuant plura .Primum d. l. licet. i Ibi.
46 possio nudo animo acquiri non possit,tamen sis animo retiareri potest. Acquisitioidcieteouocie Omposicctionc dicunturi i . . t t