장음표시 사용
571쪽
i Irimog6. I mum. t 'qui irae de re nihil dixisse videtur Neq; --τ tamentiae,quam sequimur,quicquam obstati La. C. de priuit.Wrescribit enim eodoci Antoninus. Eremnas ex causa datis vir quondam tuus istisis ciindemnarus,eamensi sera quam res eis I rasa obtigarent- - co contraxit, ius Dei in nrua yrrare sit.Uerba autem haec si solerter expendatur insinuam aliquid ma sindure dotis esse,quam in iure fisei, dum fiscum prius contraxisse, ερ cam
dotis praeuenisse iterato proponunt quia non sit honestum fisciim tempore anteriorem cum dote succumbere. Caeterrem,& quaedam coclusio latet in ius verbis. namatis exeaasa dom. idest,quamuis ex causa nitaris magis priuilegiata,quassicus stiob eam tamen fiscus priuilegium situm non amittit, quod prius tempore radices egerit,ac ita nota eam quam adstruut aequiparationem probat,sed aliquid plus privilegij doti,quam fisco copetere probat a specialia. 3. C. de prim.
lib. I 1.& dotis caulesn publicam,filhi vero priuatam censeri demonstrat. No o s stat etiam tex. t in i latis notum C .in quibus causis pig.vel hypoth.tac.cotr.quia non fisci fauore nititur sed annonae militaris priuilegio, e Alc. Didae. ubi supra Cui M.in l.3 .C. de C hortalibus, lib. 1.& Iam Menoch.d praesump. 7 a. in fin. ex veritate declarant: vel quocunque modo primipilum interpretemur id inter oes constat, , t haec sit specialis praerogatiua causae primipilaris, ut patet ex in n. in reg.qui prior alios refert CV .dccisi 29.num. i 3 . His consequens est causams dotis,t & eausam fisci non ambulare pari passis,quod fatetur Bald. iii d. l. dotis,
C. de iure dotium,& hanc aequiparationem omnes sup .citati tacite negant,tu vero expresse Soc .nep. in d. l. l .num. 16o.8c argumenta omnia,qui vconeludunt
causam dotis fisco potio rem elisae magis priuilegiatam, hanc aequiparationem sibuertunt .Quibus,3d illud additur quod pleriq, non tacuere,quod priuatus haI o ben s,t tacitam hypotheca anteriorem, cum fisco colendens uincere poterit, ficintelligentes est pignus,ff. qui pol .inpig:hab.quamuis de speciali , 8 expressa, magis quam legali de tacitahypotheca.Vlp.eo loci sentire videatur, sed melius
haec assertio,quae tu vera, de cois est,probari poterit,de ex lLVn.C. rem alien . ger.& probasse videntur Dyn .in reg. qui prior Cyn. in t .si sundia,C. qui lib. 7. Negus.
iatellectum,l si is qui hoc ipso tit. Contra mulier anterioribus,etiam tacitam haι ii bentibus, in causa i dotis pra feretur,l .assi suis 8c ibi glo.C. qui pol. in pign.ha- bean.Cuius t quidem legisci verus sensus amplectendus foret, ea sententiae Lset,ut mulier creditoribus omnibus anterioribus siue tacita,siue expressam pr aetendentibus potior esset. Quod Martinus censiris,pro quo maxime faciut ultima orba legis ibi. Quam legem ex prae μαι tempore locum habere sancimus, non retrors.- reseram iniquae satis ostendunt ea lege ex toto corrigere priuil giu teporis,& ad earii legu,quas Accursius obesse putat, derostatione emanasse. Praeterquam quod mihi nunquam persuaderi poterit, quo prae atur tacitae,qupa legesimperi& quodam cum pristi legio inducitur,non autem ex ine quq oritur ex conuentione; cum videamus tacitamhypothecam in fiseo, in Ecclesia, in caeterisque personis priuilegiatis, ipsa conuentionali incaciorem esse,quia non est tacita respectu legis,sed expressim suis casib. a lege introducta,ut,& alidiorem csse honestius se. Sed seqtientes hactenus communem Accursi se Bulgari sententiam,fateantur necesta est derogatum esse. .a C.de pritii. fis. ut mulier fisco, velut tacitam habesi pretiarata et si fiscus anterior sit. Alioquin si dicamus
572쪽
Merri tacitae, non tamen fisci, quaero ego exempJa istius tacitae; iraefurentini,dicemus ne praeferri tachae,quae competit pupillo in bonix tutoris inveEe-Hesiae in bonis administratoris 3 prauE dicemus plus fiseo, quam Melesiae, antpupillo fruendum esse. mod si Mer die dum sit,subdistinguere necessir est, er tacitam conuentionalem,quae ex eo inducitur,qubd taeite inter partes de ea actam esse credatur, &racitam legales quae nititur priuilegio perionae euleo editur, & ad priorem dumtaxat dispositionem diri legis pertinere conia
cludentes,constitutionem verbis valde praegnansibus talo paratu a Iustini no promulgatam intra fines angustissimos et ingere. Quidquid tamen veriussit, in hac difficultate praetermitto alis habens illud unum,dotem etia in hyp threae iure, fisco potiorem esse, & ut ad scopum redeamus consequens est, tum regulam.l.in ambiguis.ff.de rekiuraum Linter pares, ff.de re iud. & c.vit. exta eo Lin fisco locum non haberritum quia non est absolutε fauorabilis 1 sed retinet qualitates quasdam odiosas, quas supra in princ. par.c. .nu. 8.& seq. retuli, quarum vel nullam in dote, libertate caeterisq; reperire poteris, tum quia non etiam tot priuilegiis polleat, tum maxime quia vero, ac recepto lagis nostrae intellectui idipsum apertissime contradiceret. Secundo ex praecedentibus maiori quadam ratione derivatur, multb magis 3 salsam esse smientiam i Soc.conc67. mi. 3 .& saab.3. Is enim asseuerat,in causa in qua fiscus est priuilegiatus,in dubio etiam admitti debere contra possesi rem . Qua in re dupliciter errat, primum dum asserit hoc probari in l. r. C. de iure fitiin.Io. secundum DD. quia receptior illius Iegis inteIIemis est prael rionem sumi ex disparitate causae,non ex priviIegio personae,utpotὸ quia fiscus
tractat de damno,priuatus de luero,& ex relatis a Didac in c.I 6.num. 3. & Μenoch. d.praesumpt. 7 1.nu. I. constare potest. Quod ego quoque AP.C.3 .m.1 8. par. .testatus sum. Sic fessum est assumptum, tum fusa quoque conclusio est, quoniam in causa dotis, quam fauorabiliorem esse non est ambigendum, rece-I 4 ptius esse videtur,ut reg. t I in ambiguis,fidereὀ.tur.non habet locum contra posse rem,sic sane dissinguendo censuit Dec.ibi nu. 4.Cagninu ε. ubi Barbat. Corset. n.sen.&Mars ius sententiae adducit. Ias. in I. x arii. r.e solvinatria trimonio. 8c expressim potiorem esse causam possessionis,quam priui ii, aut moris defendit Tiraq.detur.primoseq. I 7. nu. s. II. 8cas. Sc sentire utantur Rom.cons. I s s. nu. .ver. Tertio casu,&ibi Add. Et licet contrarium cum So cino affirmet Ripa in d.Lx .n s. ex Bait. l quae nondum, s. quod dicitur,e de pign. hoc deducit,qui sendat se in da. i. C. de iure fisci, &ita in intellectu ere neo,& comminiter reprobato,de contrarium voluit Bart.idem in hac lege n stra, ut ibidem Maeannotarunt, sic fuso intellectu adducti probarunt Didae. Scap. I s. num. 7. 5e Peregr. qui fuso communem hanc simientiam dixit lib.G
3s Sed sortius obstat consideratio, et Decii in I. vitam. ς 4. C.de edicto diui Adriton qui explici evoluisse videtur,ne possessionis commodum aliunde orinu - quam ex eo quod possisser reus fit,le nulIa alia ex caula,m dubio possetaris uendum esse,quam ex regula Imorabiliores Ede regu I.iuranserens in dubioriae causs,etiam aduersus possetarem esse furendum.pro quo fiala tex. cum glom e .ex litteris,de probam ho texta cNIt.de re iussiex quibus probari videtur, quod quando actor est persona fauorabilis uti dos,etiam aduersus possessbrem in dubio debeat obtinere. At diligentius hic pensitanda sunt, ut in foro alia
573쪽
elat se errandi periculo. Primum igitur emendum est a meio, quitemunihil plus postmori endum esse ratione possessionis, sed fauorem omnem in eo vertari,quod eius sit: quia possetiori in fructibus,in probatione dominii xs in prsseriptione plura commod competunt, i quae reo non possidenti conu
nire non queunt,qnorum multa recenset Balta c. I .nu.s .de contri inter dom. 8cfid.de inuest. eud.congerunt scribentesan I. nihil tam naturale,f.nihil commune Lde aeq.porae in s.commodum,instit.de interd.ubi Mysing.a nu. I o. usque ad x x. nove attulit possessionis comoditates.Tum verb,8t in Pandectis, Se apud saeros canones in titulis de regulis iuris quaedam superfluitas ερ inculcatio daretur quae speciatim regulas habent de reo,& de possessore,l.fauorabiliores f. de reg. iur .reo sauendu an par1,fLeo.tit.posse ri: see. sunt partium,ean pari delicto,de re g.tur.in 6.primum reoiecundumPossessori fauet,&cu non ominnis reus possideat, possessio adiecta reo nullium afferret emolumentum quod usitam falsum est,quiineptum asserere.Tum vero Iust.in d.9.commodum rem exis
pressit ijs verbis. Commodum autem yossidenda in eo est, quod etia si res non me s. us possidet fi modo actor non potuerat sata esse probare, rem,meι in suo loco possessio: propter quam causa m Gηm obscuras ut vinassen iura cotra petim res iudicari solet. Sic γε commodum tribuere possessioni,tanqua causae,& ut intelligamus plus possessori tributum qua reo,si possessior spoliaretur ab Ecelasia aue alia persona priuilegiata, ac ita in spolio ageret ius solius amisse postsctionis habens, esto quod in eo iudicio Ecclesia, & rea esset de priuilegiata, nemine tu
dubitante succumberet,& ad restituenduc6pelleretur,casus est in c. I .de restit. spol.Tum vero,quod etia negligendu no est c. vlt.de re iud.loquitur de reo sin 1 7 pliciter,non alite de reo posti dente, eaq; dispositio saltim exorbitans t celanda est,ex quo dii cedit a regulis iuris cois,cum aute discedat ab una videlice a regulat .fauorabiliores. non est concedendii ab alia quoq; recedere,in qua maior est eandeseruandi ratio, cum rous possessor simplicirco no rcete compar Nur, quia plus iuris habeat.Tande per argumentu ab oppositis poterit idipsum con .r 8 firmari,quia tantu potest possessionis fauor, ut etia praedo i manui mendus sit in sua possessione, c.in litteris,de restit.*ol.I. cum fundu .sside vi ,3c vi arm. Ergo plus pol possessiolais coinodum tuam odiu personae, de .nerito, quia in possetars sonis iure magis rem ipsam,quam persona cosideramus. Quotiescunque taut aliquid plus eis in meritis causi, priuilegiu p etioliae non debet attendi, quia ex parte eius qui possidet adest ro,quaed que causam dubia esse no sinit. M obit. tex .in e .litteris,deprobat.Primum,quia plurimu vereor, ne quod ibi nuncupatim fruore libertatis decernitur ad cpteras causas traducendii sit, quod sola lubertatis metio fiat,nti generice de causa fauorabili dicatur,ut in c.vltade re iud. Sed quia video coiter aliter intelligi,secundo considerandu reor, quod ibi ver samur in iudicijs mixtis,in quibus uterque reus, &actor erat merito tex. ait possessoris testes esse prsse redos .QO in eo iudieio cu uterque esset reus,& actor, no poterat reus ab actore dignosci non insequitur ubi isthaec duo concurrat ii ivna eademq; persona,vi reus,& possessor haheatur, ut Iibertatis causa piare east 1 via si in ea dubitari possit. Fiseus in sine ulla dubitatio saccumbere de-heme contingat dispositionem exorbitantem ad easum iunge minorem rati nem habentem extendi: 8c has rationes pris: Glic non explicet, Alc.regH. de pr sumpl. 3 .nu. .ubi hanc opinionem probat, &argumentis meti ru det. ao Tertios ab eodem fonte derivaturai fiscus agat ex eam onerosa contra pr
uatu titula pariter onerose scde deatinus viςrque afferat instrumentum,
574쪽
illud fisci anterius non esse praesumen dum. Quia cum par sit utriusque causa, in dubio iudicandum est contra fiscum.& in hoc plana est decisio tex .nostri,maxume quia receptior intellectus l. I . C.de iur. fis.lib. I o. praesupponit disparemeausam inter fiscum,&priuatum,& hunc de lucro, fistum de damno tractare. Qua in re cauendum est a Didaco in d. cap. I s. qui lub num. a. contrariam sententiam probat,& communem asseruerat sub atit horitate Alc. d.praesumpt. 43 .num. 7.sed non dis inguit ibi Alciatus inter caiis,m,S causim,qua re quod ait intelligendis est iuxta terminos d.l. .C. de iure fisci,quana allegat. Et dissicultas istius resolitationis a vero d. l. t .sensu,& nostrae legis intelli mi tota pro manat. Cum aut xijs quae dicta sunt in prima parte,c. a. S 3 .duo latis clare colligantur,alterum legem nostram generaliter fore intelliῆendam &hunc veriorem csse,ac receptiorem intellectum,alterum ex c. 3 . deduci posset,quod d.l. I .magis communiter,&etiam vere intelligatur in silco tractante de damno vitando, & reo de lucro captando,quod ratio susceptae administrationis,& factae donationis etiam inuitos fateri compellunt ex ijs dubio procul insertur,nihil ex eo tex .deduci, qn uterq; tractat de damno,& casum hunc non ex d.l. t .sed ex l .nostra in dubio diviniri de ideo quamuis contrariam sententiam sequantur Bald. in t .si debitor,C. de priui. si . Rom. in Auth .similiter num 3 o. C. ad leg. Falc.Socc.IasHercul.& Rip. in I. I.ffi
aliter intelligentes legem nostram,&contra veriorem, & receptiorem intelleiactum Dini. Bar.& aliorum eandem restringentes, ad causam Iucrativa contra ea quae in prima par.c. 2.late, S ex veritate firmata lunt. Omnisq; Didaci, Si aliorunegligentia,vel incuria tota in harum duarum legum, sed huius praesertim intellectu versata eli. Nemoq; sani capitis erit qui admissio Dyni, Barioli, S: aliorum intellectu ,has omnes,quas ducimus consequentias non putet esse verissimas. ri Quarto t ex praeminis infertur quotiescunque inter fiscum, Sc priuatum contentio crit ex causa lucri,ut quia uterq, aspiret ad lucru,quod in dubio si militer contra fiscum iudicandum sit. Uam qii aestionem in specie proponunt Didac. d.
ponit poenam delicti parti,& fisco cuiq; pro dimidia applicari,ut qui biisdam in locis accidit in poenis illatae violentiae,vel treguae ruptae,aut violatae pacis, sino possit ex bonis delinquentis viriq; satisfieri quis potior sit, & pulcherrima controuersia erit in qua,&fiscus, Sc tertius partes actoris sustineant. Censuit Did ciis fisci procurato r acerrimus,& in hac re fistu esse praefer edu, & pro eo coem esse setam Gul .de Cun. Iac. Biit r.Bald.& Anch & Alex .in I. rescriptum,ifide pact.
to contrariaen sententiam ex praecitatis Doctoribus deducit, & ab ipso Didaco; eamque communem assirmat asserens pro fisco non praesumi, &in dubio pro eo non esse pronunciandum. Hic ego plurimum vereor.ne vel mendosi Iacobi commentari j hoc in loco in lucem quod verosi milius est, prodierint,vel is aliorum,3c Didac i sententiam contrario accepit sensu.Verum est. n. M ita ex Alex. patet
in d.l. rescriptu in subnu. 8.sententiam quam is veriorem,& magis coem opin
3 tur eam esse, t quod fiscus ne dum ante iudicium,sed nec ante sententiam in bonis delinquentis possit ex delicto tacitam hypothecam praetendere, sed post sententiam dumtaxat,quia per sententiam quasi cotrahatur,I. 3 . g. icem scribit,ffida pecul .non ad effectu ut quis sit obligatus thstantiae,s litis contestatio etiam operatur, sed ad effectum ut quis si obligatus poenae, quemadmodum in contractiQbus,ita & in quasi contractibus fiscum tacitam hypothecam sortiri conuenit, ta
575쪽
ha intelligit,l aufertur, s.fiscus,hoc tit.& l. x .Qin quib. causishypoth.tae.eὁtri ita producit ad quasi contractus .Quae seia contradicit glo.in d. g.fiscus.& tex.in I.quod placuit,hoc tit.qui negat in poenalibus fiscum esse priuilegiatum, & plurimum dura ur,cum eo casu fiscum priuilegiatum esse proponat,qui non legitur in iure.Sed tamen ne receptam stiam subuertamus,quamuis hanc Didaco, & veram,& communem esse concedamus,falsa in ipsius colIectio est,quam eo in facis,quo res non dubia,sed creditor priuatus ex causa poenali selam personalem actionem habeatifiscus et hypothecariam.Hic quo causam disparem,&pro fisco certam esse non videt melior ergo in ea re est coditio sita propter ius hypothecae,& ita ratione priiiilegij postquam lata sententiaest,non ante sententia: quia in causa pari pro eo fuerit iudicandv. Quare tanquam falsa ipsius collectio reij-
cienda est,licet sententia Cunei,& aliorum in d.l.rescriptum,ut vera, & communis retinenda sit.Et expendendum est,cum ad condemnationem in hac ipsa specie peruenitur, antequam fiscus ius hypothecae quaesierit, vel si creditores una cum fisco pignus praetorium accepisse proponamus,iuxta tex .in I.non est miru, Ede pig.act. ita tempore quo Iudex tenetur proferre sententiam, pares sint, an
in dubio pro fisco,vel contra eum ferenda siciquod Cun.Ray.Bal. Andi. & Alex. minime decidunt,quia nec etiam inquirunt,&certe in hac specie,ut in superiori fiseus praeferri non poterit, is priuatus potior habebitur, quod in sententia renda locum habet per legem nostram. At ea demum lata,cum priuatus hypothecam non habet,ius fisci in executione firmius erit propter ortam hypothecam. Nihil tamen minus verum erit ante hypothecam,.cum in dubijs versamur quod sit iudicandum contra fiscum. Reserunt Didac.8c Menoch .in hac ipsa specie in Senatu Parisiens bona quae creditoribus,& fisco suffectura non erant fuisse inter
eosdem per arestum diuisa.Sed minus recte ut Menoch.& Didac. notant pro Senatu inducetur lex nostra.quoniam lex nottia non vult fiscum, ut aequalem in re dubia concurrere,sed succumbere. Neque fisco adstipulatur, l. apud Iulianum hoc tit.quia continet priuilegium ordinis iudiciari, ut idem Menoch. animaduertit: lex autem ista ut saepius dictum est priuilegia fisci non tollit,neq, ius cestum fisci subuertit,sed regulam in dubijs quaestionibus duntaxat praescribit. a 4 Quinto ex praedictis diffiniri ' generaliter potest in omni dubitatione,quae inter Gum,& priuatum oriatur,siue ex tempo ie,sue ex testibus aliove probationum genere oriatur,in dubio semper pronunciandunt esse contras scum, quod blathecnot. 7r .diligeter simul ac vere ex lege nostra deduxisse videtur. Et cu de quaestionibus dubijs,generaliter edicat,sive ab incerto, siue ab oscuro, suu ex ambiguo proficiscatur,quoniam semper dubiae sitnt, ut per Ang. Mattheaccium. lib. 2.c. 3.dsvia& ratione iuris,eadem Modestini regula retinenda est. ,
Sexth ex praedictis assertionibus, quae in pari causa priuatu fisco praeserenda
esse cocludunt,tu mirifice confirmatur quod primo loco deduximus, ne dispositio l .inter pares, Ede re iud. de c.vle.ext.eodem.ad fisci fauore produci possint, a s tum satis clare inserturi fiscum actorem in causa dubia debere succubere,quod
recte deducitur ex. eo .c.vlt.quatenus exceptis fauorabilib. personis,inter quo fiscum connumerari non oportet,sententiam pro reo latam, valere determina eique fauendum esse: m vero a maioritate rationis hoc idem ex nostro textu
ς Quinimo,septimo Ioco tanquam ab omnibus praeterinissum diligenter expoasdendum est,t an etiam stante hac lege nostra,quotiescunque fiscus no actor,sed reus eris in causa dubia contra eum sit pronunciandum. Hac vero in quaestiὀne
576쪽
praesuppono eorum sententias,quae fiscum actorem reo,& possessori anteferen dum existimant,ut ostensum est alas esse, quia non ignoro ijs admissis huic d bitationi locum non esse. Et opinor retento vero huius legis intellectu eiusque ratione inferri etia,in dubijs quaestionibus cotra fiscum cum reus,erit iudicandum esse. Nam circunscripta Modestini regula,palam erat fisco agente priuatuin pari causa,&dubia obtinere ex reg.l. fauorabiliores,isde reg.tur.quia fiscus in ambiguis no n haberet priuilegium,e .ult.de re iud. vel in ambiguis, isde reg. iur ac ideo iure priuato ru censeri oportebat, quo reus in dubio semper absolui debet,c.ex litteris,de probat. & d. l.fauorabiliores. Et tamen oportet hanc regulam aliquid operari ultra dispositionem l . fauorabiliores . Quo fit,ut Modestini responsum hanc speciem maxime dissiniat , cum fiscus ut reus habetur. x Nam ratio l. fauorabiliores t in eo dumtaxat posita est, quod alter reus, alter actor sit,& illico cessat,si ex alio alterius conditionem disparent esse proponas. Quare ceu dispositio ambiguis, fide reg. iur. faeit cessare dispotitionem l . fauorabiliores,d.c.vit. per argii metum ab oppositis firmissime probatur, quod dispositio legis nostrae, eundem effectum operabitur. Vt enim is, qui hoc iuris habet,ut pro eo in dubijs pronuncietur .sic fauorabilis est,ut reo potior habiatur, sic ille qui ex cotrario id patitur,ut in dubijs contra eu pronuncietur,id it si reus sit, patiatur necesse est. arg.l.vit. 6.ult .mdeleg. E. Ratio obuia est,quoniareg. l. fauorabiliores, &subsidiaria est quae obtinci omni alia cessante, & cessat omnis alia etia hac Modestini locum habete. Quod cum huc usu; praetermissum mirer, id tandem ea ratione factum esse intellexi,quod ijs qui fisco fauent, S: Iegem hanc contorquent,vel subuertunt etia fisco actori, & contra possessore s uedum esse,quo nihil iniustius,persuasum est: qui vero legem hanc generaliter intelligunt id mihi,quod cocludo tacite praesupposuisse videntur . Haec si ita se habent, ia edocemur, quid sentiendusit,si ages aduersum fiscum abudet modico
a 3 in excessu in probatione testium, non t poterit fiscus tanqua reus excipere excessum hunc actori aduersum reum non prodesse, quare quae de eo ad rei fati rem dicta sunt in I .par. c. I .nu. I9. &seq. in fisco Iocum habere non poterunt. .
Octauo infertur quid senti edum sit si causa vertatur inter fiscum,& Ecclesia, fiseum & dotem,fiscum & libertate. Nullus enim si superiora consistat,superest dubitandi locus,vt in omnibus ijs casibus fiscus siue agat, siue excipiat, dum in in possessione no sit,in dubio succumbere debeat. Qui a s id sibi cu priuato accidit,multo magis cu persona priuilegiata accidere debet. Auth. multo magis, C.de sacro Leccl. Quare argumenta quae passim ducuntur a fisco ad Ecclcsia,δο- tem,caeterasq; causas,sic temperanda sunt, ut quod fisco concessum legimus, id ipsum a maioritate rationis,lμ quoq; cocessum esse admittamus: si in ratio quς militat in fisco hanc extensione non abhorreat. Nulla enim extenso contra ra-as tione legis permittenda est. Nam quod i fiscalis debitor conuictus,& condcmnatus no appellet,l.abstinendu, ecl.vit. C.quorum appell.non reci p. ad causam dotis,aut Ecclesiae produci no poterit, & in dote est lex .in l .fi. C.de sentetijs,qsine cere.quant. Id .n. respicit gratia publici frarij, & publicarum necessitatum, quibus fiseati pecunia subueniendum est.d.I. vlt. Quod tractat Eal .ntiu de dote Par.9.priu. 7.& regulariter veru esse fatetur, nisi causa dotis ex paupertate m lieris,uel occasione nubendi celeritatem dehderet, & in hoc etia casu coced tur appellatio ad effectum deuolutivum, licet non ad effectum suspensuum, ut 3 o in causa alimentorum,ac ita intelligitur .vla. t s. de appel. reci p. secundu MI.
Nouel.ubi supra,quod verum ur. Sic etiam priuilegium vindicadi bona vacan-P 1 tia
577쪽
tia a fisco,ad caeteras personas priuilegiatas non transfertur, de quo in I. I. & s
vacantia, C. de bon. vac. lib. io. Et in per contrarium quaedam priuilegiastin quae cum alijs priuilegiatis directo competant, fisco comunicata videntur, V 3i lut illud, lutitare minoris in integrum restituatur, sic aducris omissam exceptionem restitui consuluit Aret .cons. 1 o. in si . & communem esse istam testatur Nicol. Boer.decisae s .nu. a.Boss. tit.de fisco,nu. 2 I. scribit Pe egr. de iure fisci, lib. .lit. 2.nu. I o. Contrarium tamen probarunt Petrus, yn. Alber. R Castr. in l. respublica,C.quibus ex causis maiores, & in puncto iuris verius id esse sentire vi Guid. Pap. q. 3 or .& nulla lege caueri,ut fiscus aduersus contractum resti-3 a tuatur, fatetur Boer.d.decisa 6s .in prin.Verum in ea re par ratio est,t ut idem priuilegium minoribus cocessum ad rempublicam,& fiscum transferatur, quia per administratores reguntur. Quare Ang. modicum ab hac sententia discedes
in d. l. respublica censuit fiscum,si no iure minoris, saltem ex clausula generali,s qua mihi iusta causa, laesum restitui posse, quod sentit Cppb .cons. 24 I. nu. 63.&cons. so3.nu .s9. sed cum ex ea clausula maiores restituatur,causa aute, quod
per administratores regantur no modo iusta, sed ut in minoribus etiam perpetua sit,existimo priuilegio minorum fiscum,uti Rempublicam restitui posse: ac 3 3 ita praxis obseruat. Sed cum hoc priuilegium fisco a minoribus t ex paritate
rationis communicetur,traetari potest, an fiscus minorum exemplo non modo in damnis,sed etia in lucris restituatur: In poenis quidem non esse restitu edum receptius est, uti constat ex Bald. in Add.ad Spec. in tit. de accus. Crem .sing. 2 a. Andr.dc Iser. in constit. regni,de in integ. rellit. muli. Fely. in C.Vigilanti,nu.q . in fi .de praescrip. post Ang. in i .fin .ffisi quis testam. lib. veriorem & aequiorem dicit Ant.Gab.tit. de in ales concl. 3 3 .nu .s .& cum hoc beneficium minori,& Eccles εdenegetur, Ut per Assio. lecis39o .nu. s.vbi glo. Compos . Ant .de Butr. &Bald adducit,multo magis fisco denegandum cst. At in lucris dubitari potest. In minore res mani sesta est,t. ait Praetor, g. vlt.& l. seq. ff. de minor costituit Natta cos. 63I .nu. I 6. In fisco contrarium consuluit Ceph. in consilijs, Si locis supra citatis,& in poenis minime restituendum esse probatur,ex l. auxilium,ff. de minor. quia si minor non restituitur,multo minus fiscus restitui poterit. c ertum .n .esse
3 4 det,quod in materia i restitutionis plus priuilegi j concessiim est minori,quam
fisco. Qund Coeph. probat d.cons. 6os . nu .s seq.S vera vξ haec sentcntia,&extra poenarum limites ad omnem lucri causam producenda est,qm no est fisco ceu minori fauendum in lucris, cum nemine dubitante in lucris regula nostri 3 s textus admittatur. Et ut restitutio Τ ex clausula generali non conccdittir lucri causa, i sciedum,fLex quibus cau .maior.quae in adsimilitudinem minorum,maioribus conceditur,ut Ang.censuit, in d .l.Respub.Sic cum restitutio minoribus concessa ad fiscum ex similitudine rationis transferatur , transfe*ri debet eo in Casu,in quo dignus restitutione censeatur. Atqui alius quide fiscus est de damno tractans,alius de lucro certas,ut patet ex d. l. i . C. doeiure fisci .Et causa dam-3gni vitandi regulariter maxima nititur aequitate,ut in pactis nudis, ' pro quibus etiam si de iure ciuili non competat actio,i. iuris gent. f. igitur, ff.de paci. l.si tibi,C.loc. mpetit tamen quando alias ea denegata, quis indubite damnum pateretura.&eleganter,ue .seruus pactionis .ubi Bar. S alij coiter tradunt,ffide dolo. Quare in hac parte non erat ρquu fiscum remedio restitutionis fore destiturum,Contra vero nec aequum exemplo minoriim per omnia etia in lucris omis-ss adiuuari .Ex praedictis insertur, cu fiscus in beneficio restitutionis iure mino
se yx x idc ychn=aliqua lege expressim tribuatur ed per comunicationem
578쪽
,7 ab ipsis minoribus, ut si t fistus aduersus minorem resticiti desideret,omninb audiendus non sit,non ea quidem ratione, qua priuilegiati duo inuicem contendentes reducuntur ad ius ece,l 1.ubi Bal not. C. de priuil. fi . sed quia minus priuilegiatus aduersus magis priuilegiatum priuilegio uti non debet,arg l .veru, 6.ula. di l.seq.ff.de minor.& dixi supra in prima illatione hoc ipso c. omniso; ratio suadet eum magis esse priuilegiatum,cui priuilegium competit principaliter,&perse,quam eum,cui competit per extensionem,& commun icationem, se 'quemad-3 8 modum nemo i praesumitur cedere cotra seipsum, l. si pecuniam,s sicut,s de pe
se eum priuilegium minorum ad fiscum extenditur, tacite de mete legislato esse ur,ne eo aduersus minorem ipsum utatur. Quod non in fisco duntaxat,sed in hquacunq; persona obseruandum arbitror,cui priuilegia per extensionem copetant,ne ijs uti queat aduersus eum,cui directo,& per s. prius copetierui. Quod Proprius confirmatur ex tex .in l. si iudex circouento,s de minor. quem ad id n blattar. in i cum filiosam ii num s .fs dele g. x Proximum ijs est, ut error Accursij39 detegaturi in t r. si tutores, in ver. excit lationes in fi 8 adleg Corn. defat. qui censuit fistum esse fauorabiliorem pupillo, rectius ibidem annotauit Bar. in plurib. esse priuilegiatu;na costat .si de priuilegijs aga s, magis esse priuilegiatu ex tit.Qde priuil fi.tradit Alex in I. si finita,si si devectigalib. num 4 s dedamn. in se.Sed nemo sani capitis dicere ausi, fisco magis si pupillo esse fauendum: fa-4o uocn. a priuilegio distin ituruet ea ratione quod priuilegium ad praeterita re, sertur,fauor ad rutura respicit Privilegia quae speciali ratione fisco competunt, non essiciunt m de praeterito sint,ut pupillo fauorabilior habeatur, ita ut magis fisco sit,quam pupillo fauendum. Postremo, quamqua in remedio restitutionis inter fitcum,& rempub procedat aequiparatio,non in in omnibus,aut facit ad-4i mittenda est. Nam edictum aedilitium,s habet locum in venditione a Repub. f cta,& tu cessat in venditionibns fiscalibus,t i 6 illud,s de aedit .ed Bald. in I vit. νnu 2o.C.de aedit .ach ubi not. contractum ciuitatis non dici contractii fiscale, Mexclamat miseriam schoIasticorum,qui materias ext aordinarias negligul,quata ob id scitu digna ab eis ignorentur Addo aliam differentia, ex l Lucius,6 vle. ibi glo.& Bar.not.s de municip ubi Paulus ait. Si Ciuitas nutiam stropruim lege habet de adaemonii in admιttendis non posse recessi a loca-one, vel veritione prς diarum pisticorum iam perfecta. Tepora enim MLmonis practituta ad Musas fisci pertinent.Quare ut in aequiparatione,quam quis laceret inter fiscum,& RGε x pub.siue Ciuitatem facile pericitari posset,sic generaliter verissimum censeo fsuspectam esse omnem pquiparationem,quam inter priuilegiatum,& priuilegiatum fieri contingat. Quod accurate perpendens idem Peregr. d. iii 1Mu. I. in ea sententiam veniste visus est, quae tum vera tum tutior caeteris existimari debet,
ut quaecunque persona priuilegiata intra suorum priuilegiorem terminos se cotinere debeat nec uti priuilegijs alterius,nisi aut lex, aut ratio legis n anifesta,& indubitata hane communicationem fieri persuaderet, quod ex sequenti con- elusione confirmari poterit. 43 - Nono statuendum est maiori quadam ratione , t eum dubitamus in aliquo sitne fiscus priuilegiatus,eu priuilegiatu no esse,& iure priuato fore cesendii, iux. texant in facto, 6 fiscus,fide cond &demonst gl. in I Item veni ut,s .ait Senatus. ff.depet .haered glo in t i C. eo. l.de cotractu,&ibi gl. Q de rescind. v M.t iustaes, C .de iur fis lib.i b Mari .Laud.q 14 Ideoq; optima cosequetia est ideius in fisco,
quod in priuato in dubus seruandunt ore, quam probat Euer. in loco fisco
579쪽
ad Ecclesiam,nu. I9. Quod si verum,& passim ab omnibus receptu est,quod misinimus, fiscum in dubio non videri priuilegiatu,uti probarunt ultra relatos
esse Lucan. priuil. i 3 3. qui dixit ius statutu in fisco in dubio videri speciale; nee
recte allegat Albertc. in l. l .C.de pet . haered. quia in contraria residet sententia. . & ita Odosredo,& Cyn. placuisse testatur,& Andr.de tier.) Feudistarum Eumogelista,in c. i .6.dissidamus de stat.& consuetud coni. lib.eccl.nu. 14.praeclare admodum refugium miserorum esse ratus est,cinania in fisco censere specialia.Ηine H deduci potest vcrus intellectus,t l .si quis poli hac.C.de bonor. proscript . dum cauetur,non consessionem dotis receptae sed verae numerationis fisco prsiudicare,ut hoc procedat intra tra opponenda exceptionis. no numeratae dotis, quia co tye lapso,consessio mariti,ut c steris creditoribus, sic et fisco nocere debet. quia veram numerationem probat quod Isern .dissinit ubi supra,&in eoniti.Regni causas i .lib.Saly. in d. l.si quis post hac. Barto Ang. in t .assiduis.C. qui pol. in pign.hab.& ita censuit hoc sacrum cosilium,ut apud afflict. decis o a. nu. I I.& sequuntur Rota .a Ual.& Crem. in consiliis supra citatis. Peregr. lib. s .ii. I .nu. 46 8 a Secudo et dissiniri pol, an t l .si procurator Caesaris hoc tit.quatenus ibi VI p. asserit Caesaris siue fisci procuratore rum aliquam vendente,& duplum. veI triplum euictionis note promittente, fiscum tamen simplum duntaxat praestare an
priuilegium fisci cessendum sit,& speciale in fisco id esse opinatur Bald. in I. si .C.
4 7 priuilegio.sed ex desectu mandati illud cotingat.Iu madato 1 Procuratoris Caesaris cit,iro ut alienet ut plus quam pars sit Caela remant fiscum obliget, sed ut diligenter, quod utile futurum sit gerat, i i is de osse Procuratoris Caesaris Et 8 quanqua eundem libera habere adminiit rationem,t g I. Bar Se Bald .in d. l. I. tradiderint, Bal tamen in sine eiusdem legis scite notat longe interesse an libera ad milliitratio sit a lege,vel ab homine.Nam Procurator a lege cum libera constitutus domini conditionem deteriorem facere nequit. illaque libera administratio ad ea restringitur, quae geruntur utiliter, Eccum dc natura contractus venditor ad si inpluin,& ad id quod interest duntaxat teneatur,l. sit in venditione, i cuictare,is de euict v editori damnosa res eis ultra naturam cotractus obligari Merito Procurator Caesaris non obligat fiscum,quia obligando supra id ui par est, deteriorem Diti conditionem faciens, fines mandati excedit contra L diligenter, ff. 'As mana l. ciam mandati,C. eo mare, & in omni alio procuratore cum libera a lege consimiloaex illa locum habere poterit,qm olum una ratio est,ne lex liberatis administratoribus adminiit rationem nulla moderatione diisnita concedendo,' in gratiam eorum faceret,qui suis rebus superesse no queunt veluti pupillus,minor,Ecclesia, fiscus, aliquando nimis lassatis hes,enis in e inadem pernis ociem administrantium libidine posset retorqueri Hinc insertur i falsam esse sententiam glo in I. a in ver.per iniuriam, isde administr. rer ad Ciuit peri licet casequatur Alber in d is Proenrator, quatenus ad id interest fiscum teneri ne- gat. Diuersa plane ratio est in eo quod interest, quam fit in duplo, aut triplo D plum aut triplnm praeter naturam contractus sunt, id suod interest iudicio empti,&ex natura ex epto actionis continetur,d I si in venditione. At quis erit, qui negare ausit fiscum empti actione teneriintvlpianus quide in d l si Procurator
si plo loquutus est ad differentiam dupli, non ut id quod interest excludat.
580쪽
Tum vero Abb.in eap.I .numero s. extra de Praecar. dissinit sic communiter inatestigi,d.l.si Procurator,ut non obligetur fiscus ad ea qui praeter litturam tractus sunt, cuiusmodi sunt duplum de triplum in casibus ordinarijs, sic eadem communis sententia concedit ad ea quae sunt de natura contractus obstringi,&eum sequitur Alexanan add.ad Bart.in d.l.si Procuratoriac ita dum Romae hoc eodem munere fungerer, Dominos de Rota in quadam causa volaterrana b nomi , ponente Reuerendissimo Blanchetto de Grasse recordor, & reiecta,
Alberici sententia lectis ac probatis his rationibus ita iudicauit Amplissimus
Mediolani Senatus D.Petrus Cantonus I.C. ac Patronus causaru eximius archiersus fistum in dissicili controuersa his nostris argumentis inniteretur. inibus 3 i consequens t est si idem procurator Caesaris vendidisset res pretiosas hoc e 'su duplum potuisse promittere, & fiscum ad id obligari. moniam stipulatio 'duplae hoc in casu sit de natura contractus, i. a. & l.emptori, is de eui . Tum s i etiam verum t esic quod scribit Flor.in l.venditoris.si constat.ffcom.praed.fi- scum obligari ad ea quae sunt consuetudinis, ut ex eodem tex. deducit. Quare 'consuetudo in regione fuerit duplum pro euictione promitti,ut cuiuiubet alterius procuratoriquod Bart.ho inficiatur,in d.l.si procurato sic etiam procurator fisci duplum promittere poterit,argum.l.quod si nolit, 9.quia assidua, s 4 isde aedil.edic. Consuetudo i enim altera natura est, & vim legis habens, i. de quibus,ffide legibus,s .ex non scripto,Instit .de ivr.nat.gent.& ciuil. eo,ut ipsos contractus informare queat,l.etiam ex nudo,isde usur.l.in quibusdam,ffidenaut.foen.quare statim, ac facit consuetudo aliquid esse de natura contrabus e furit etiam, ut fiscus ad illud obligetur, ne alioquin dicamus fiscum ultra quam par sit, esse priuilegiatum. Tandem omni in casu in quo dubitari continget,an vicus priuilegiatus sit vel ne, praesupponendum est non esse priuilegiatum, eum quia idem ius recipitur in Ecclesia,&dote, ut dictum est, supra in cap. I. numero as. &sequen. par. I. tum quia fiscus cui minus fauendum est, ut hac lege nostra, etiam magis huic regulae subsici debet, ne in dubio videatur priuia
Postremd adnotandum superest multos superesse easus in quibus, si dubia quaestio sit, iudicandum est contra fiscum etiam circunscripta Modestini resula , quare vel non sit necesse eam allegare I vel eos omnes decidat a maioritate rationis. Horum autem plerqsque retuli, supra in prima parte, cap.3. numero o. &sequenti. veluti si dubitari contingat, an quis deliquetit, an p sumatur dolus et culpa, an maiori vel minori poena puniendus sit ι & caeterae eiusmodi, in quibus aliae sunt regulae, ab hac nostra separatae, quae contra fiscum iudicandum esse concludunt, quarum omnium allegatio a maioritate rationis ex lege nostra confirmari semper poterit; Quod eo magis faciendum sit, quia in dubio sit iudicandum contra fistum. Et hoc potissimum argumento innatuisse eredendum est, ut lex nostra, in omni causa allegetur, sicuti testatur Aretin. in s.vltimo,numero quarto. Insiit. quibus modis test. infir. Et quidem hoc te su accepta perpetuo poterit, allegari.