장음표시 사용
91쪽
quibus omnibus semper perluasum Ambrosio , 8c aliis refert Gratian. iuit, ad veram Simoniae naturam ali Aquid quod pretis vice tangeretur, requiri, quocunque tandem loquendi modo v si fuerint propter diuersas rationes quibus ea Pretis interuentio expresse , aut occulta significari, aut
g. VII. Pontificum , ct Conciliorum
authoritas. His omnibus D D. Theologis, ac Canon istis addo ipsos Pontifices, de Concilia , ex quibus suam illam doctrinam hauserunt ipsi DD. Quam plurimos Pontifices &.PP. atque
Concilia retulit Gratian. I . quaest. I. atque imprimis cap. r. Leonem Magnum, qui ait, gratiam non esse gratiam , si gratis non datur, vel accipitur ἔ unde concludit , Simoniacos gratiam non accipere , quia illam gratis non accipiunt; si autem non accipiunt, illam non habent , ac proinde illam neque gratis, neque non gratis dare pollunt. Et quamuis sententiam Chalcedanensis Concili 'ν haec omnia non reperiantur hodie dus fui periculum susinebit. Muneia apud Leonem, sed solum illa verba, itaque illa quae sunt Simoniaca , re- Gratia nisi gratis detur, non est gratia. munerationes, de praemiationes quae- in D. 86. ad Nicetam Aqui . Epist. . dam sunt, quod ipsum magis elucet eap. t. Cum tamen alios sortassisl ex sententia Concilii Chil cedonen-Codices nactus fuerit Gratian. illum I sis, quam adducebat Toletan δc con-eaa. C. st quast. i . ad damnandam Simoniam, perpetud pretij, de venditionis meminere, de dum de muneribus agunt, ea ita explicant, ut pretium elle .significent . vi cap. T.
quod ex Amstoli j Pastorali adducit,
cum tamen inibi non re periat ut , sed apud Concilium Toletan. VIII. cap.
iri .ex quo refert Anselm. lib. 6. c. . 8s de tuo. F par.cap. 8 s. Repcrinnin quam Plurimι negoιι o munem peritura mercari vege gratiam Spirit m sancti. dum vile pretium donant. Et mox. Quicunque deιπceρs propter accapiendam Sacerdotis dignitatem quoalibet
praemium fuerit deiectus obtulisse. Vbi vides munera qu. e pro ordinatione prohibent ut otistri, habere rationem pretij , negotiationis , dc praemij. Quod idem habes apud Iuon. Par. F. cap. 8 s. Euιcunone P o conferendo
cura' nam Sacerdoti gradu , ata munus aut Promissiones muneris antequam o=dinetur, acceperit, vel etιam postquam
dιnatus fuerit , in aliqtiose pro boei o prasura serit munera ι , siue ille qui dederat, siue qui acceperit iuxta mendaci j non arguimus : ex his aurem, quae ipse resert,euidenter colligimus Simoniacos ea de causa tales elle, quia non dant, vel accipiunt gratiam gratis ; quod autem non datur gratis , datat aliquo contractu oneroso , & per quandam commutationem unius pro alio , in qua
commutatione necessario reperiturtinetur eay. 2. resertusque I . . . C. si
quis 8. Ibi enim ait per illam ordinationem sub pretio redigi grala. unqua vendi non potest tui pisi rei luc, i
ctam appellat. Conc. Braeca. II. cap. 3. quod resertur. C lacuιt. 2 2 1. q. r. prohibet in ordinatione munera
accipi, & iubet gratis dari, quod aliqua pretij ratio. His consequenter gratis acceptum est , tum subdit. omnia, quae deinceps ex Gregorio, i Non aliquo pretio gratia D E I , ct 'ς-
92쪽
positio ratiramum vendetων I 'refert &antiquam definitionem Patru. Anaiathema ' dami, ct accipienti. Munera itaque quae prohibentur, eorumque dationes, & acceptiones sunt verae venditiones. Quae vero reseruntur citar. C. O q. p. Iudices a 3. ex Hieronym. in cap. . Michaea, licet nonnihil corrupto. Vel'agunt de muneribus . quibus mali Prophetae vendebant prophetiam , 5 quae eram loco prciij, vel quae mali homines ollarebant , ut e meient Prophetiam , &Prophetae repudiabant. Nam stipes,& pias oblationes non rejicit Hieron.
ut legenti patebit, fateturque ipse Collector Gratian. qui etiam non agit tota illa q. Nisi de persidis mercimoniis auaritia, ut loquitur. Gregor. quidem monet Theodoricum , &Theodebertum Francorum Reges. D. I i 4. lib. . Dec. Iubeat Synodum cogi , in qua sub anathematis debeat obligatione constitui, vultum pro Ecclesiastico ordine aliquid unquam dare,nxltam accipere. Velum loquitur de
illa datione , quam pluribus initio
damnarat, quae erant praemia Sace
dotii, quod Epistolae lectio indica
bit. A cap. 99. I. q. I. Gratianus I
seri prohibitiones recipiendi proba- ptisandis, consignanditque fidelibus, pro gratia communionis, pro balsamo chrysmatis , & aliis eiusmodi. Sed ibi semper agitur de pretiis, exacti
nibus , venditionibus, nummorum quaestibus, & spontaneae oblationes non prohibentur , lege a cap. 99. ad Io 7 .ex variis Conciliis relata ; Climenim obuium sit Gratiani decretum, inanis labor esset ab eo adducta exscribere, nisi in ipsis quidpiam singulare scierit obseruandum Quia, erbia luet si iij ex illo uiplici munere, a manu, a lingua, & ab obsequi b, FcI quod Simoniam committi dixit Gregori. colligunt dari Simoniam sine pretio, sicit E suerit Gregorium consulenti videte, eiusmodi munera locum pretij apud ipsum obtinere.
Nam lom. 4. ubi triplicis illius muneris meminit, & refertur cap. sunt nonnulli. II . i. q. r. explicans illa verba Christi, gratu accepis iis, gratis requic ait. Pr. aesciebat namque nonnullos hoe ipsum donum accepti spuritus in usum negotiationis inflectere , de miraculorum signa ad auaritiae obsequium declinare. Ostendit deinde id non fieri duntaxat pecunia, sed aliis etiam rebus, variisque muneribus , quae loco pecuniae.dantur.
Sunt nonnulli qui quidem nummorum ρν mia ex ordinatione non accipiunt 2 tamen s acros ordinci pro humanagraria laViuntur , atque de largitate eadem laudis solummodo retributronem quarum. Hs nimiram quod gratis a
ceptum est , gratis non tribuunt ό qnia de impenso ossicio sanctitatis, num me reunifatioris. Et in Regesto, uti resertur cap si quis I. q. r. vocat se didas preces oris , siaudulenta munuscula . inanis gloriae auaritiam. lib. . Regest. par. Ep. deflet Ecclesiae Corinthiorum statum , quadnolim ausacram ordinem sine commodidatione perueniret. Illam autem dationem fuisse venditionem ex his
quae subjiciti manἰsestb constati ait quippe fi ordinatum esse Vendere, quod emit. Eadem, iisdenique verbis e petit. u. sequenti 16. Episto sper
Helladam prouinciam connitutis. de lib. a. Ep. 47. nulla Ili inordinatione venialita quae repetit Ep. 4 8. Boni sa-cius P. M. uti resertur cap. quam Pio 2.q 2. ubi vetat accipi munera pro rebus saetis, de quonam munere IO- quatur , ostendit dum subdit. Renat No ut quis pro aliqua Ecclesiastica fisceptio . e munus accipit, donum DEI Dissiligod by Corale
93쪽
qxad a Patre Iaminum descendere de- quid dare pro spirituali, modo non buit, vendat , munus autem largiens detur.in pretium . sed alio quopiam importunus emat. Illud itaque quod honesto titulo. Quod etiam consi prohibetur vicem habet pretij,quod matur ex Synodo Romana , Gre- confirmatur ex eata ibi Proposito. gorio Pontifice habita. cap. 88. de Nolebat enim egens monasterium tib. 4. Epist. 4 . ubi voluntarie permittere suum Monachum ab oblata ab ordinandis capi permitatio ptaediuite Mon alterio in Abba- tuntur, de exigi vetantur. Gregori. rem electum, illue proficisci, eaque scribens ad Episcopos Hispaniae, &oblata dignitate langi , nisi quid- refertur cal. I. Prima quas . s quaepiam in solatium tam paupertatis ab ritur de iis, qui ιb munerum datione.
vel acceptione . Dha Ecclesias , vel earum μι beneficia usurpant. subdit. se quippe donum DEI emere, hi aktem praesumist vendere. De muneribus igitur, quae pietia sint, loquitur. Similia habet in Epistola ad Rhotomagenses . & alios Galliae Episcopos, refertur east. si ou . E. Ead. cap. O qi s. Denique quid uid P P. contra Simoniam relatila quaII. 3. ct qua l. F. quast. 6.
pronuntiant, de venalitate duntaxat pronuntiant. Vnde vides non aliam
ipsos Simoniam agnoui ille , quam eam , in qua venditio rei sacrae , vel Eeelesiasti eae reperitur. Idem dico de iis decretis quae reseruntur. I b s.
Decretal. it. de Si nenia. Vbi agitur
tantum de iis qui pecunia ordinati sunt, vel aliquo pretio quidpiam sacrum obtinuerunt, licet aliquando videantur de quolibet munere loqui. Consule cap. et si quastionesi 8. Ubi de munere equi dato Cardinali Legato ad Episcopum Strigonienissem. vi ipsi pallium daret, in quo fuisse negat Pontifex Simoniam , si
non alia intentione factum id su quam ut ei in tanta necessitate eo Monasterio acciperent ; quod utrum liceret consultus Ponti sex
tandem respondet , si ille electus Abbas sit diuiti Monasterio necessa rius , omnisque absit pactio , ubi gratis accesserit , posse.diues illud Monasterium sub ρ cai a Miqi
sua Ecclesia munera tar)irι fatνMm latio. Obseruat autem ibid. glossa. verc. subsidi .quia moes Pontifex concedat hane largitionem subsidi j causa post receptum Abbate illum fieri.
idem tamen in hoc easu esset ante , spast sed bre fi propter praesumpti nem vitandam. Deinde quia petitio pecuniae praecesserat,& ambitio nocere debuit etiam post , vel gratia subsidi j percipere debuerunt; qua
ratione id permittit Ponti sex. licet itaque munus pro spiritualibus dare aliqua alia ratione quam Iret ij. verb. grat. subsidi j , & sol iij fratrum . ut in hoc catu. Aduerte autem verba , quae su dii Poti sex, Aliqua suae Ecclesiae mi nera largiri fratrum solatio Romana permittit Ecclesia. In hoc igitureata electionis Abbatis , quae quidpiam spirituale est . largiri munera Monasterio, ex quo electus est, permittit Romana Ecclesia , non tan quam pretium , sed tanquam subsidium eius inopiae. Neque opinor Romanam Ecclesiam Simoniae damnabunt aduersarij: Licet igitur ali-
itinetis constituto subueniretur. Illisque hanc prohibitionem munerum intelligendam esse de iis numeribus. quae recipientis animum ad aliquid minus rectum inclinare pollunt. monet ibid. Ponti sex ; qui idcirco ait in
94쪽
fere orbis Doctoribus coacta comitia quidquam ex eipi iure poterit, an factionis , ambitionis, subornatio.
in munere tria spectanda esse, nimirum personam dantis , de accipientis , quantitatem muneris, Si δ' tempus donationis , ' atque ut ibi- nis, aut gratiae alicuius , aut aliOdem explicat glossa. ver. dodo rum eiusmodi , quae comitia turbare, Mnneribus. considetari debet quid & corrumpere solent, luboriri tu i-lcio, cium aetate , locis , moribuS, ingeniis usque et, dissideant , ut solius veritatis amore in eandem men- fferatur , quale , a quo , pro quo, ad quid oneratur , qua intenti ne, quantum nimirum , ut inde coni. elatur, an suerit liberalis, de gra. item adduci potuerint an alia matuita donatio , an verb onerosa. liniis aut horitatis comitia . quae d
de cum intentione praenaij , vel ctrina, S. sanctitate praecellant, vel preti j , ex qua sola continget Si
Huie tam illustri, Je numeroso cogere, vel illis apponere hodie licebit Et si quaedam eiusmodi aduersae factiones e inspirarent, an non orbis uniuersus plenissima illa, quae viris longe illustrioribus , neque enim , id opinor, negabunt adueriar ij, constabant', praeserenda iudicaret , illorumque scita nouis decreri sensis Academiae senium subiicere, quanquam illum ex adductis ha
ctenus eorum, qui in ea Patrum aetate flotuerunt , sumagiis satis com- testimonio placet nobilissimae Pa ltis praehaberet. Verum ne quaeran itur aduersat ij, nos fictionibus ludere, de componere Academica comitia , quae numquam re ipsa conuenerunt, quanquam id iniuria quereren- pertum habeamus. Age enim prima tur; Nam qui scriptis monumentis illa orbis, de Academiae lumina ad suam mentem de aliqua quaestione - Academica, plenissima ,&uniuer-l variis aetatibus explicarunt, pollunt salissima comitia vocemus, rogemus & in testes vocari , & ad comitia singulorum de proposita controue i litteraria adduci, veteres Academiaesia lententias, an aliud , amabo , re .ltabulas reuoluamus, & quid de to- spondebunt , quam quod olim do- ta ista causa magna contentionec uerunt, de scriptis posteritati com- disceptata , tandem eius sapienti Lmendatum elle voluerunt. Fac huic simi Magistri in unum lolito mo- sapientium ea tui praeesse ipsum Ma- te coeuntes decreuerint , audi gistrum, aut S. Thom. aliumve etia- imus. ditione percelebrem , eui.caeterit IOANNEs MAIon in 4.dist.2s.su sita gij, & veluti principatus prae- quas. i. rena, quod nuper si sui fi- rogatiuam detulerint , quid aliud cauimus, decretum facultatis Pari- conspirantibus omnium lagragiis sensis ante 3 . annos, quam haec pronuntiabit, quam nullam veram, scriberet , editum contra uatrem re proprie dictam Simoniam , abo Ioannem Angeli, qui in Amrticuis, que aliqua venditionis , vel emptio- sic inquit,iPradu abas turatus Parnis , S preti j ratione formali , vel rechram, nihil debet recipere a Par- virinali consiliere posse an aduer- rochiams suis pro eonfispone , s S sua tam siequentia', α ex totius cram eniorum adminiuratione sic, autem Dissili od by Cooste
95쪽
autem definiuit sacra facultas. me Propositio es t ontra dispositionem iuris ιαν alis , ct diuim expres/. ideo falsa , s notone haretica ; nam sacerdos non capιι pro Sacramentis , sed Pro eorum admιns iratione, qua altionem , ct laborem importat. Vnde
colligit Maior contra Paludanum, dc Durandum , laborem in administratione Sacramentorum impensum venalem esse , atque adeo in illo non commirti Simoniam ex mente Academiat. Quae collectio inepta est , si Aeademia existimauit aliter quam aliqua venditione , vel emptione committi Simoniam post se ; Nam etsi labor ille venalis non ait. posset tamen in eo absque venalitate . de venditione committi Simonia, uti in spiritualibus eontingere sat pe concedunt aduersath: Neque Aeademia assirmat esse venalem hunc laborem,sed tantum pro
eo aliquid a Parroelio capi posse
absque simonia. Cur igitur Maior colligit ex mente Academiae , t borem illum esse venalem , quia ipsa definit aliquid a Parrochiariis dari, & a Parrocho capi pro eiusmodi labore posse absque Simonia, nis quia Academia existimauit, Simoniain consistere in eo quod vendatur spirituale quod est inuendibile. Neque opinor aegre serent Viri eruditi , si potius Maiori celeberrimo kl temporis Doctori in explicando
decreto recens edito , & Academiae mente declaranda fidem potius adhibeamus , quam recentioribus,qui ne quidem illa decreta viderunt. Et sane nisi ea suetit Academiae men , sim significat Maior . non poterit damnari ab illa Fratei Ioanne L Angeli. quod doceret nihil Parrochiam pro consessione , & administratione
quam propositionem contra isti naturale , ct diuinum , atque adeo hereruam , OV falsam esse pronuntiat Academia, quia nihil accipiιur ρνσ
portat. Nam reposuisset ille Frater, non emi quidem Sacramenta, sed laborem administrationis , qui venalis est. Verum non sola emptio ne , & venditione committi sim niam, sed quiniescunque datur temporale pro spirituali quacunque ratione , uti contendunt nostri aduersarij , iquod salsum , & haereticum pronuntiat esIe Academia. Deinde cum negat Academia Simoniam, quia Sacerdos non capit pro Sacramentis , sed pro administratione. quibus verbis significat, Simoniam committi , aut excusati pro varia intentione , si enim Parrochus capiat . aut Parrochianus det pro Sacramentis , Simonia est: si veid noadministratione , non est Simonia;
Ergo & qui dat, & qui accipiti debet habere intentionem dandi. vel non dandi pro Sacramentis, sed pro
labore administrationis. Igitur exaduersariis Academia constituit Simoniam in sola intentione, quam quilque capere, aut ponere pro libidine poterit, atque ita tollit omnem Simoniam : Quis enim nisi stolidus Parrochus intendet accipere pro Sacramentis , & non pro suo in administrando viatico, labore, quem exiguum licet magno pretio vendet, quod deinde a demortui haeredibus una cum laneris impensis diligenter exiget. An igitur Academia sua illa distinctione p=o Sacrame tu , Vn adtrii. in)atione , quae distinctio sola mente fit , Simoniam omnem tollit , aut illi potius, uti nobis fal- posse , so obiiciunt, viam aperit. Quis ni-
96쪽
si subtilitet Philosophus ista distin- quam illorum pretium, sed pro ad-guit, ut non disputem an satis in ministratione , quae dc actionem, te morali distingui possint; neque de laborem importat , in stipem enim , ut S. Thom. & alij monent, dium , dc sustentationem, quae de- in hac materia distingui satis in pra- bita est Ministrantibus spiritualia xi possunt Sacramenta ab ipsorum ex naturali, dc diuino lute; atque
administratione: cum etiamsi , dum ita Academia suo decreto comm committitur in illis Simonia perexpressam de formalem emptionem, de venditionem non vendatur Sacramentum in se , sed ipsa eorum administratio. Neque aliter unquam
Theologi disputant de Simonia in Sacramentis , quam quae in ipsorum administratione fit ; dc qui illa reipsa emit, non distinguit, an
emat Sacramentum ipsum , aut administrationem; immd cum omnia Sacramenta , excepta Eucharistia, sint tantum in fieri, ut loquuntur, hoc est , non existant nisi dum fiunt, ipsorum administratio, si Eucharistiam excipis , est ipsius Sacramenti consectio, ipsumque Sacramentum quod post instans , quo perficitur, non amplius in se perduiat. Quare climsetitur administratio sacramenti , petitur ipsum Sacramentum , de cum quid datur , aut capitur pro administratione Sacramen isti , datur, aut capitur pro ipso Sacramento. Adde , si vendatur labor illius administrationis., qui sere semper exiguus , cum pretium aliquod datur , saepius illum excedit, committetur iniustitia. Ouare mens Academiae in suo illo decreto non alia fuit , quam aliorum Doctorum , quos adduximus , non dari nempe aliquid pro Sacramentis tannem sententiam confirmat. non dari Simoniam , quoties non datur
aliquid vice pretii, de non dari pro Sacramentis quidquam; illud enim
non pollet esse nisi in commut tionem Sacramenti , atque adeo
aliquod eius pretium , sed dari pro
administratione, hoc est in stipendium ministrantibus debitum. Atque adeo attendendum elli, quod pridem monebamus, qua intenti ne , dc quo animo quid detur , de ut loquebatur Gerso , rectificandum ess e cor , an in pretium , an in stipendium detur. Maior verbeolligit contra Paludanum . laborem administrationis esse venalem, ideoque in illo non committi Simi)niam , quia sciebat ex mente Academiae ad Simoniam requiri aliquam rei non vendibilis vendi
Vastv M illustrius multo decretum Academiae tibi exhibeo, quod
de eius mente non patietur nos
dubitare : exscripsit illud integrum Dionysius Carthusian. in . distinct.
23. quast. 3. ct lib. 2. de Simo via. cap. 4. nos illud hie repraesentabimus tanta fide , ut neque Vet rem scriptionem mutare , aut emendare vel unius literulae mutatione placuerit.
97쪽
nsiensis contra Simoniacor Religioseos. V I A nuper mota est Controuersia inter aliquos Doctores super decisione huius quaestionis, utrum in aliquo Monasterio taminarum liceat recipere aliquam taminam ultra numerum personarum , quae de bonis Monasterij commode sine penuria possunt sustentari, de de persona recipienda oblatis gratis spiritualibus exigere temporalia , instantiusque a nobis Magistris in facultate Theologiae Parisiensis congregatis quaesitum , ut in ea re consilium dare, & super eiusdem quaestionis determinatione, quid sentimus dicere vellemus. Nos autem ,ad pacem conscientiarum,& aedificationem animarum pro Viribus laborare cupientes, ea quae nobis super his videntur, in modum sequentem exponere duximus. Imprimis dicimus , quod attento tenore coimstitutionis Apostolicae , felicis recordationis Papae Bonifacij octaui incipientis. Periculoso de flatu regularium. lib. 6. non licet recipere aliquam taminam in aliquo Monasterio non men dicantium ultra numerum personarum , quae de bonis Monasterij sine penuria sustentari possitnt ue nec in hoc oportet apponere illum terminum , commode, cum in textu ipsius constitutionis non ponatur , 5 illud dicimus non licere , ubi non habetur de hoc consuetudo communis, & diuturna , quain Papa scire , & tolerare verisimiliter creditur, & perquam posset praefatae constitutioni esse derogatum. Idem dicimus, quod a tamina recipienda in Monasterio , oblatis gratis spiritualibus , non licet exigere temporalia pro ipsis spiritualibus, tanquam pretium stiritualium , vel a morum stirituatibus , fa
ciendo commutationem unius pro altero. Dicimus Vlterius, quod
ubi Monasterium ita tenue , quod tamina, quae recipi petit, non posset de bonis ipsius Monasterij sustentari sine penuria, oblatis gratis spiritualibus, N. receptione personae liberae facta ad spiritualia , si persona illa sic recepta habeat bona tempo- salia, de quibus iuxta consuetudinem regionis potest dispo-
98쪽
ncre, Sc ea Monasterio conserre, tunc potest ab ea aliquid peti solum pro necessitate sui victus, sine fraude, ut habeat M nasterium unde sibi prouidere possit, & hoc non intelligendo de actione coactoria , ita quod eiiciatur, si non dederit: sed
quod seruetur in omnibus debitus modus , ct recta intentio, & quod hoc habeat locum ubi est consuetudo communis ,& diuturna, sicut supra tactum est , per quam & antedictae constitutioni Bonifacij dc alteri constitutioni Vrbani Quinti, incipienti, Ne in vinea Domni , prohibenti huiusmodi temporalia ab ingredientibus Monasteria quouis modo peti, vel exigi, derogatum existit. Tatius tamen est, quod nihil petatur, vel exigatur, nec in huiusmodi Monasteriis ultra numerum earum , quae sine penuria sustentari possunt, aliqua tamina recipiatur, & si aliqua petit recipi, dicatur ei, quod Monasterium non potest eam recipere , quia non habet unde ipsam valeat sustentare. 4 E Xret Noa , mi Lector, singulas huius celeberrimi decreti partes; atque imprimis obserua sapientissimae Academiae modestiam in controueisia tum temporis a Doctoribus, qui eius Iudicium rogabant , magnis animis agitata, neque enim alterutram partem damnat, aut grauiori nota configit, neque pro imperio pronuntiat, quid
sentiendum si, ted ad pacem com silentiarum , ct edificatisvem an ma-rnm , qua μι super his videntur, exponit. Cum noui nostri censores elato supercilio conitoaetsiam inter D D. varie disceptatam non modbdefiniant, sed eam praeterea sententiam , quam illustriores Theologi,& Iurisperiti magno contensu le-quuntur, At quam ipsi Pontifice , ae Concilia , uri hactentis demonstrauimus, tradiderunt, tarquam falsam,
scandalosam , viάmque aperιentem omisni Sιmonetia committenda consigunt.
Quaenam est ista vel inicitia, vel audacia 3 secundo ad Daecipuam controuersiam , liceatne exigere a Gmina ingrediente Monasterium, tem
poralia pio spiritualibus, ipsa nimirum Religione. Respondet Acad
mla , non licere exigere temporalia
pro ipsis θιrisnatibus tanquam pre-tιum spiritualium , vel annexorum spiritualibas , faciendo commutarionem univi pro altero. Igitur ubi non
exigentur temporalia pro spiritualibus tanquam pretium spiritualium, faciendo commutationem unius pro altero. licebit illa exigere. Quam con sequentiam nemo negabit , ut quid enim Academia non respondit absolute , & smpliciter temporalia pro spiritualibus , aut illis annexis exigi non posse , si in omni illa exactione Simonia est Cur eam conditionem apposuit, ut pretium θιr
tualium , ct sacre udo commutationem
υλἰus pro altero,nisi quia in eo soldmeasu Simoniam agnouit 3 Quare tertio concedit eam exactionem eum his conditionibus. primo ut Monasterium sit reuera tenue , neque habeat unde recipiendam alete possit, ideoque ratione victus exigat. secum
do ut lamina recipienda possideat bona, de quibus disponere ex iure,
99쪽
suetudo derogare possit , uti reuera his constitutionibus derogasse videmus, cum passim dos a Monialibus recipiendis exigatur ad earum sustentationem : Neque ullus hodi damnat Simoniae, non alia sane de causa, quam quia dos illa non exigitur a Monasteriis tanquam pretiuM.
altero , uti sapienter monuit Academia suo illo decreto , quod non laaberemus , si noui isti censores sententiam rogati fuissent , qui illius doctrinam fissam ct sca/idalo aw,
atque viam omni Simoniae committem
da aperientem damnari , dum talemelle pronuntiant , sententiam quae ad veram , & proprie dictam Simoniam iuris diuini , 5c naturalis aliquam pretij rationem essentialiter postulae, quae eth ipsissima Aeademiae in suo illo decreto sententia, ut vides. An tam proiectae audaciae fuerint aduersari j , ut dicere, & scribere no vereantur,se vn qm Parisiensis Aeademiae sententiam aduersus noua ista commenta tueri an meriistito tam illustri nomine nos opprimere , & plebeculam impetita territare pergent 'OasERvA denique Academiam, quamuis assiimet posse dari temporalia pro spiritualibus in citato casu ingressus Monasterij, modo in omnibus seruetur di bitus ordo, odi νecta imaut eonsuetudine regionis valeat tritio eiusmodi exactio non sit c actoria ita quod eiiciatur si non dederit , quia in ea coactione praesumitur quaedam venditio, & commutatio unius pro altero.quarto denique, is sn omnibus Ieruetur debitus modus, σ recta intentio. Itaque temporalia
pro spiritualibus non modb dari, &eapi , sed etiam exigi possunt ex
mente Academiae, modo seruetur debitus modus , ct recta intentio. Quaero igitur ab aduersariis, in quonam eonsistat debitus iste modus, Sc quaenam existat, recta ista intentio , siue quisnam sit indebitus modus , &minus recta intentio, nisi ut dentur, temporalia tanquam pretiam spiritualium faciendo commutationem unius pro altero. An negare possunt, nisi cum Academia pugnare se fateantur, rectam intentionem excusare 1 Sim nia, dationem, & acceptionem remporalis pro spiritualibus anne idcirco Academia Simoniam in sola
imaginatione constituit an viam omni Simoniae committendae aperit,
cum quisque facile possit quam voluerit intentionem suscipere, vel abiicere , uti inepte contra nos argutari solent. Ad extremum quia fraudibus,quae in hac re committi possent,
occurrere voluerant Pontifices, pro .hibuerat Bonifaeius VIII. ne is- minae reciperentur supra numerum, quem Monallerium ex suis redditi- tentio , hoc est, uti ipsa sese explieabus alere, posset. urbanus vero v. uit, non taηquam pret um sprumt-ιemporalia ab ingredientibus Moua- l tium faciendo commutaristin m unius steria quoius modo peti, vel exigi. Has pro altero , subiicere niti l in in is,poreb Pontificias constitutiones ita Tutius esse, quod nihil petati r. vel explicat in suo decreto Academia, exigatur. Sequitur igitur Academia in consuetudo communis, ct diuturna in solemni , & doctrinali di finitio- ipsis derogare pisit. Docet itaque has ne , atque decreto , & probat opi- constitutiones constituere nouum nionem minus tutam , eamque inius, neque declarare duntaxat natu- via , Ac praxi permitti , quamnis tale, & diuinum, quibus nulla con- contrariam tutiorem existimet. Li
100쪽
cebit igitur ex mente Academiae, i doctrina doctorum omniam eonspiis Magistraliter, ut ita loquar, dem ratione probata.
nientis, operari ex opinione minus tuta. Hic aures artige, Pamphile, qui tragae dias in nos excitas, & tanquam morum corruptores , doctrinaeque temerariae , dc ethnica philosophorum Ethica infestioris, periculosiorisque traducis , quod aliquando dixerimus, fas esse ex opinione probabili , & min is tuta , relicta tutiori, operari. Hoc dixit suo decreto Academia, quin igitur illam ipsam uniuersam damnas, Ac nouo
decreto . atque audaci censura tanquam periculosae , 8c corruptae doctrinae ream percellis o temporal5 audax inscitia i Illustrissimae toto orbe & principi Academiae vadimonium dici, ream peragi corruptae doctrinae , de quam de quaestione tunc magnis animis agitata in s lemnibus comitiis post singula rei
momenta diligentius expensa , tulit sententiam , quamque caeteri, qui ipsam consulaetant , doctores velut quoddam Numinis oraculu excepere, per summam hodie in Doriam damnari , eiusque decreta nouis configi censuris , a quibusnam verb vique eo temerariis Veium de operatione ex opinione probabili , aut etiam
minus tuta te conueniemus alias,
Pamphile. MANEAT itaque communi Theologorum , Canon istarum, Paris ensis Academiae , ipsorumque
Pontificum, atque Conciliorum aut holitate constitutum, Simoniae verae 6c proprie dictae , diuino, naturalique iure prohibitae ita essentialem este aliquam pretij , de venditionis rationem . ut sine illa non sit Vera , & propria Simonia, de illa enim sola disputamus hoc loco. Exsac porto tam certa, conitant; que
COLLIGEs primo iniuria traduisci Valentiam insignem toto orbe Theologum quasi nouam senten
Simoniam , quoties temporale est tantum motivum dandi, vel efficiendi spirituale, aut E contrario ἔ Et quando per temporale fit tantum compensatio gratuita pro spirituali. aut e contrario; quia ut transactio sit Simoniaca , oportet temporale esse pretium spiritualis, vel e contrario. Quod in duobus modis assignatis non reperitur , ut ibidem explicat Valentia; quia moueri ex considera tione beneficij accepti ad repende dum aliquid aliud , vel in eodem, . vel in diuerso genere , non est emere , vel vendere , aut dare, vel accupere tanquam pretium ἱ quod tamen
ipsa Simoniae definitio postulat, quod idem contingit , quoties spirituale datur pro tempmali, aut ei contrario , tanquam pro motivo,
quia id solum est ex affictu, & i
clinatione ad aliquid temporale, velule sacere, aut conferre aliquid spirituale , vel e contrario ; quod fieri potest, etsi unum non detur tanquam. alterius pretium , ut patet, neque eum qui propter stipendium ministrat Sacramentum , illud propterea vendit, neque committit Simoniam,s ti fatentur omnes pioisus D D. &tamen ille mouetur eo stipendio ad eam administrationem. Quod verbvalentia probat in his modis non interuenire pretium , quia ad hoc Te qui Diuili od