장음표시 사용
81쪽
vel dare , non propter ipsum do. num , sed propter beneuolentiam
largientis, atque ex gratitudine ; N que tunc est Simonia cum non sit doni recepti pretium , aut compensatio Mi TTo alios recentiores T heologos , quos in secunda sententia nominauimus , aliosque fustis hoc
loco referre, cum omnes aeque con
sentiant ad veram Simoniam diuino , & naturali iure damnatam. rationem aliquam pretii requiri, licet illud aliquando nomine finis princiis palis significent, ut ipsi sese tandem
explicant. VEMio ad Iuris Canonici interpretes , qui a Theologis non dissi ldent , nisi fortassis solis aliquando verbi
g. VI. Authoritas glossa , ct Iuris
ordior a glosia illa. in eap. quibusdam. II '. vers oe actionis. I. quaest. I. quaerit , quare minus committatur Simonia in precibus oblatis
pro digno, quam in pecunia. Respondet, quia in Precibur nihil avi de suo, ct ideo nullum intelligitur ibi σου Commercium. quod videlieet a3 Simoniam exigit. Deinde in Rubrie. de 'Simonia . non aliam affert Simoniae definitionem, quam studi fam voluntatem , vel cupiditatem emendi, vel vendendi aliquid θω-yuale , vel stirituali annexum. Quam definitionem eaeteri deinde DD. magno consensu sequuti sunt uti
monuimus. quas . I. ct in east. non Diss. 8. mers requiratur. eia tiri negat aliquid accipi , aut requisi polle pro ingressit in Monasterium. Alis quo patio tamen, si sponte, sine ali-
qua condisione , cst para intentione aliquid dare voluerit. non prohιbetur. Quaenam ver , est illa pura intentio, nisi quae pretium , aut mercedem, i & compensationem excludit, ut lese explicat glossa. Docet enim quomodo propter tenuitatem Monast
rii quidpiam exigi possit, de tamen
non incurratur Simonia. Addit in illa amorem lucri, sicut & in usura prohiberi ; quando igitur principalis intentio suerit amor lucri, in admissione . Religionem erit Siamonia , quia unuin illud lucrum intenditur , & pro illo datur spirituale eodem modo atque si pactum de illo initum esset, de venditio suissee
celebrata. Deq. cxm essent. I 2.vers
is Simonia. USi agitur de milite,qui Cletico se daturum promiserat quandam Ecclesiam , si nescio quod negotium apud Pontificem promouisset, quam promissionem Simonia- eam esse denniuit Ponti sex. Sic autem ait glosa. Si vero sine aliqua yamone promoui δει negotium ilhm, vel alias seruixqμι eidem , bene pol
rat eum remunerare , siue prasentando
emum ad aliquod beneficiam , flua
etiam alio modo immὸ etiam natur
lirer erat ei obligatus ; potest ergo sic re quilibet seruire Epistopo, vel alii
spe fuiAra remuneratronis , nec Sia moma eommittitur in tali ste , eum e amni pactione , vel eonditione seruiat , eum principaliter hac intefitisne non serviat, nec 'scopria dirceie pνο hoe seruiris e, prouidere iniexescio intendat, quia se immunis
si ab Osscio , ct obsequio. Alias nisi
speraret inda remunerationem quare semiret ei, eum ex debito ei non isneatus , immὸ qui diremia ut, potensperare Episcopatum , s alios hοπο- να. Ex hisce glossae verbis, quae r iectis insertis allegationibus referre H a placuit, Disiligod by Corale
82쪽
placuit, Colliges primo requiri ad Sinioniam in casu proposito , ut quis
seruiat vel cum conditione , Vel pactione consequendi beneficium, vel cum illa intentione principali. Colliges seeundo,Spem remunerationis, Ze intentionem principalem remunerationis in eo casu plurimum di serre , clim spem illam licitam , de Simoniae expertem dicat glossa,damnet verb lianc intentionem. Tettio,
Non potest aliud assignare discrimen, iquam quod intentio illa principalis tremunerationis aequi ualeat pactioni, sitque velut contractus in nominatus, facio ut des, obsequor ut conferas
beneficium; Et sane quis neget plurimum interellia inter ista duo, seruio tibi, speioque te non sore ingratum, atq; pro tua liberalitate,& beneuoletia beneficium aliquod collaturu ; Et seruio tibi,& intendo, ac volo, ut in
mercedem, ac remunerationem obsequi, tibi praestiti consetas mihi beneficium Ecclesiasticum. Quis non videt, inquam , in hac intentione includi pactionem implicitam, & innominatam, atque intendi spirituale per modum mercedis, ac
preti j obsequi j temporalis. Atque ex his perspicua fit mens DD. qui
sapienter dicunt, intentionem principalem tueri temporalis pro spirituali re, aut ε contrario, elle Simoniacam; Illa squidem intentio non est tantum spes quaedam , sed abso lata quaedam voluntas, & pretium,& pactionem quandam necellaribincludens. Sic enim resoluitur. Volo
ut mihi pro hoe spirituali des in eius
compensationem tale temporale, aut
. contrario. Quod unum si volunt aduersarii, non dii sentiunt λ nobis, de non probant quod intendunt, nempe dari Simoniam veram , &proprie dictam absque ulla ratione preti j, Sc mercedis, & eommutatione non gratuita , siue pactione saltem implicita. Quod unum nos aiam diu contendimus inutili sanhlabore , nisi res nobis cum obstinatis aduersariis esset. Ex quibus explicabis quod habet eadem glolla. in cap. Tua nos. 34. de Simonia. Dum in expositione Casus dicit, Intentio facit hominem Simoniacum , de qua
intentione loquatur consentanee nuper ex illa eadem glossa adductis. Eo
ιn caP. vnie. de Clericis non resident:- ut. mers receperit. in s. quod qui vadis ad horas canonicas Principaliter pro denario committit Simoniam menis
talem. Cum enim glossi seipsam adducat in cap. Tua nos.eodem modo
intelligenda est. in cap. significatum de praebendis ait licere Sacerdoti locare tuas operas ad certum tempus,
dummodδ non intendat vendere spirituale , aut pro eo pecuniam capere,
sed pro seruitio, & recompensatione damnorum quae sustinet trahendo moram ibi. Quibus similia habet ibid. Panormitanus. Glossam sequuti
sunt de more DD. AvGus Titius B ARBos A in Collectaneis ad I. quaest.2. C. qt ampιo 2. Num. T. ait multas esse pacti nes in spiritualibus in quibus temporale datur, quae tamen veram non continent Simoniam contra Ius diuinum, prout est transactio pro bono pacis inter collitigantes , de qua in cap. Constitutus & in cap. super eo de transact. & omnes alij in quibus temporale illud reuera non daturta quam pretium spiritualium, semper tamen contra Ius humanum speciem Simoniae habent, de ided Simoniaci, quia prohibitae dicuntur. Allegat Innoc. Abbat. Ancharan. & alios
Idem in cap. sicut Episcopum 4.
83쪽
omnino temporale tendenda sunt, ut ex iis iudieetutinnpia, δc liberalis donatio , aut praua commutatio iudicetur , quae singula pluribus ostendit. Quarta ,si temporalia vere gratis dentui, & lex ea reis eass. eaus ct qdari , aut reeipi tanquam pretium spiritualium ad veram Simoniam exigit,ideoque ponit has conclusiones, quas allatis variis D D. ostendit. Prima est quoties temporalia dantur cipi prohibeat, non erit crimen Sia spiritualium ministris in aliquo casu, moniae, sed inobedientiae , quod vel ubi honesta dandi & recipiendi causa viget, cuiusmodi sunt Eleemosynae, pia oblatio, stipendium sustentationis, merces laboris aceidentalis, arbitrariis, vel taxatis ab ipsa lege poenis mulctabitur. Vides adeb elleniatiale esse Simoniae pretium, Vt nequidem in dubio praesumi possit, nisi
de obligationis sulceptae , lex iusta, 'quatenus imago venditionis, dc pre- consuetudo rationabilis, redemptio i iij, conjici poterit. vexationis iniustae, ex honesta illa causa iudicandum est, quia non licet existiniare eum qui sancte dare potuiιGr recipere , nefarie tanquam pretium
dedisse, ct recepisse, nisi contrarium euidenter appareat. Secunda, si spirituale ministratur eo casu, quo nulla ex praedictis causis honestis eonfias rari potest, & in dubio sit, utrum liberali , aut pio animo, aut prauo, temporalia data, & reeepta sint, Simonia iuremerito iudicabitur, si pa-ἰctio, conditio, taxatio, aut exactio interueniant, quia istae sunt manifestissimae eoniecturae Simoniae, Indicant enim pro spiritualibus temporalia
dari, or recipi, quia venditionu imaginem, ct non gratuiti eontractus pra-seferunt, quando eo easu interuemunt, quo nun temporalis causa reperitur,
de qua liceat pacisci, uri ob quam
taxatio, aut exactio remitti debeanti
Ergo ex his Simonia recte iudicabitur. Tereia, quando in datione tempor lium pro ispithualibus nulla honestaeausa dandi, & recipiendi reperitur, neque coniecturae , ex quibus iudieati posse dieebamus, solaque datio,& receptio temporalium habetur. dubitaturque an gratis, an pro spixitualibus data, & reeepta sint, tuneresdatae quantitas, perionarum qualitas, & temporis circumstantia, a Idem in eap. Saluator 8. q. 3. Obseruat in Simonia duas esse malitias, una est sordidae auaritiae , & prauae cupiditatis, quod Pontifices, & Iura, quae ibidem allegat, fatentur; altera malitia est remm spiritualium estim tis. Vtramque illam malitiam admiast Simon, nam nimia , & praua cupiditate ductus pecuniam, & lueraeo infami Spiritus sancti mercimonio sibi quaerere voluit, & existimauit praeterea donum D E I pec nia possideti, ut ipsi Petrus exprobrat. Vtrumque illud crimen circa spitiinalia commissum Simoni cum dici iure potest: Non tamen Simonia erimen , prout suam habet diastinctam speciem ab aliis diei potest. nisi spiritualia supernaturalia preti
astimo/ttur. Hine explicat mentem Vrbani 2. in illo eq. Saluatori Vblvenditionem rerum Ecclesiastiearum
ad propria lucta damnat, quod dictum hactenus exercuit Interpretes, quorum varia commenta recenset eo
loco Barbosa, qui sapienter aduertit, eam venditionem rerum Ecclesiasti. carum quarumcunque , quoties ad propria duntaxat vendentis lucra fiunt, Simoniacam esse, non quoa in ea sit vera illa Simonia, qua spi-
illa inuina auaritiae eupiditas , qua
84쪽
Simon incensus voluit pecunias sibi
quaerere ex mercimonio donorum D Ei , in ea venditione bonorum Ecclesiasticorum , quae suo etiam modo sunt dona DEI , reperiatur.
quando in illis venditis non aliud quam suum proprium lucrum spectat. Ex qua Barbolae explicatione , & prudenti obseruatione mihi& ipse colligere posse videor , quo sensu dixerint plures DD. eum qui ex fine principali accipit, aut donat temporalia pro spiritualibus,
aut e contrario, committere Simo.
niam, licet de pretio nihil cogitent: Nam praeter allatas hactenus eius dicti explicationes ex ipsorum D D. sine dubio dictis , haec una parum apta videri non debet , quod cum lucrum proprium in illa acceptione, aut datione temporalis pro spirituali quaerant duntaxat, eadem infami auaritia , & turpi quaestu pecuniam, siue bonum temporale quaerant ex spiritualibus , qua simili cupiditate corruptum Simone ex donis spiritus Sancti qua tere voluisse passim docet
PP. Itaque Simoniae iure merito damnatur turpis ille quaestus, quamuis non cogitetur de illa vendi. tione , & cmptione , atque appretiatione , de qua praeterea Simon iure damnatur a P P. & in qua proprium Simoniae crimen, de quo disputant DD. consistit.
seras autem si nullum pactum pracessit, vel si preces ponulata non fueranta codatore beneficii , vel rei stir ina-l3s , quιa tunc censentar facta gratis, ac proinde Simonia culpam non in
vel bis vulgatae definitionis Simoniae
emendi, vel vendendi , includι omnem voluntatem dandi , vel accFιem
di quidpiam pro stiritualι non gratuito , sed in quoddam pretium , vel inιeresse formaliter , vel aquisostenter temporie. Et infra. Vnario non en
Simonia dare , vel accipere alia ratιο-
ne accipiendo uniuersaliter e i Oerum,
nil pro spirituali pose accipi. cu num. Ior. pluribus ostendit , posse aliquid temporale dari, vel accipi minus principaliter, & tanquam pro causa impulsiva , & excitativa pro spiritualibus ; unde plurima deducit
Corollaria. v. g. vers. nono. Non esse
Simoniam dare Eleemosynam papperi aut sacrissco pro A ssa , vel or rionibus , nis pro pretio , ct animo tiata emendi daretur. & vers. decimo. Esy Simonia dare, vel accipere alix q. de Simonia. nom. 4. de eo quilquod munus a manu, lingua , vel Ob-
gratia, & fauore poenitentem ad re- sequio, quando obsequia, laudes, vel conciliationem admittiit, sic glossat. preces, qua sunt munera linguae, dan- Intellige de precibus rationem pretij habentibus veluti si stant ex ' to presse , vel tacite inito cum eo, quis serit nate eonfert , ut si quis det boneficium Titio , ut oret strincipem Proe v I ut i um laudet apud princi-
j rur , vel accipiuntur pro pretio , causa principali, ae immediata rei spi-l ri ιtialis , vel ei annexa, decine us a l tem si non darentur , vel acciPerentur in pretium , vel in causam principalem , ct immediatam , &c. tametsicin ,seu alium , quia tunc huiusmo-l laudes falsa,prcces mala, ct obsequia
85쪽
peruersa forent. Laudatque in hanc ἰ mouet agens , quod ea cessante non
rem s. Thomam , dc Caietanum. Si-s mouetur, non tamen finis principa- milia habet tractat. de Amb. buman.ilis est. Neque sane mens alia ruit -uum. num. 3 9. 2 3n caP. Anali. nu. aliorum omnium , qui simili lo-36. dict. s. de minitent. Ur de ora- j quendi modo utuntur , dc Sim
Vides itaque Nauarrum ad veram Simoniam requirere, ut temporale
sit pretium spiritualium , vel causa
Principalis , 8c immediata. Vides iecundo causam illam principalem,leommutationem spiritualis pro tem-& immediatam dandi spirituale pio- porali agnoscunt , ut ex ipsorum pter temporalia , continere pretiumldiscursu , & ratiocinatione manife- aequi ualenter saltem , idcirco Na- stum fiet legenti , alioquin secum uaria illa duo laepius coniungit,quodlipsi pugnarent, cum in explicanda apparet ex his, quae affert, expli-lSimoniae natura , & definitionecans naturam causae principalis, de essentiali requirunt emptionem, velim mediatae, quod praestat omnibus venditionem , hoc est, contractium illis locis citatis; ait enim finem non gratuitum. In illa igitur prima- principalem non esse illum duntaxatiria intentione, δc fine principali ob- sine quo , aut quo cellante non fie itinendi temporalia per i piritualia, et actio , sod eum propter quem vel e contrario, spiritualia per temporalia , aliquem contractum non gratuitum debent agnoscere; & sane fatentur in ea intentione principali temporalis, non dari gratis spirituale , alioquin non esset Simonia , ut constat ; Est igitur in illa aliqua ratio mercedis, de pre- iij; S non gratuiti contractus in- nominati , do vides ; quod etiam inde confirmatur, quod omnes alios daret tame illud spirituale ad obtine- l fines exculare 1 Simonia fateantur, dum temporale, & si quae sunt ali alvi sustentationis, oblationis, stipen-
illa omnia motiua ad obtinendum iuidij , aliosve similes , & tunc tan-lud temporale refert , illique finitium esse Simoniam dicant, quan- principali,& totali subordinat; qua-ldo est una illa primaria intentio, re neces Iarib intendit commutaret& principalis finis, ad quem unum spirituale:cum temporali , ideoque omnes caeteri fines secundatis , &illa datio spiritualis gratuita cens . bordinati reserantur , obtinendiri non debet,sea in aliam rem com- temporale per spirituale tanquam
mutatio. . - t i i r i ivnicunt, & necessiatium ad id in totum etiamsi nec actu, nec virtute concurreret alius, fieret opus , vel
saltem tantum, & aeque gratia illius, atque alius. Itaque ille snis est causa immediata , & totalis ; quare qui dat spirituale pro temporali tanquam pro fine principali, dat solum propter illud temporale, illudque unum
intendit , licet omnia alia motiva cessarent,& licet plura alia moueant, ties quis principaliter Intendit per
spiritualia , quae dat , remporalia adipisci , aut E contrario ; In hac
enim praua intentione quandam Eadem leges in Couarru. Lb. i. dium; Et quamuis, uti monui Con. ria. cap. 2O..num. 2. 3. cr s. ubi sectario superiori minus proprius
causam finalem principalem ab im- sit iste loquendi modus ad explican- pulsiva distinguit, haec enim etiam dum contractum non gratuitum , in
86쪽
quo essentialiter Simoniam eonsti-lPortat appretiationem , vel commutatuunt; ulu tamen inualuit, eo quod tionem . vel causam principalem m-
non semper adhibeatur contractus tentam, ira quod illud sit in pretium explicitus: immb nunqum fere ta-Irer spiritualu, vel propter hoc rancialis sit in Simonia pure mentali, in qua non reperitur saepius pactio, aut exactio, quam idcirco aliqui ad eam Simonim fata exigunt, e a tamen aliquando ita in mente lateat, ut quamuis aliquod opus externum lionat, dationem videlicet spiritua.
is , aut acceptionem temporalis, non prodat tamen quo animo ista donet, aut accipiat, eo quod nulla pactio , aut exactio existat, & variis de causis iisque non malis , aut
saltem non Simoniacis fieri possit
ea donatio , vel acceptio . ideoque totum eius virus, & malitia in intentione consistat; quare non existimarunt, eam malitiam Simoniacam melius exprimi posse , quam per intentionem primariam & finem principalem dandi, vel accipiendi temporale pro spirituali. seclusis omnibus aliis non malis inpaliter detur illodotraitiale , est S monia : fiasi illa rictis , Pro , ιNor tet causam sinalem sicundariam , seu
adminicula: ruam , ut sciticet detur obreuerentiam Sacramentorum , vel adsultentationem Ministrinum , vel adseruandas pias eonsuetudinci , vel ex deuotione , vel propter Poenam, vel poenitentiam , vel νMione recordationis in receptione relgionum , ct non in Aretium inorum , non e t iri Sim
ma. Et sane reiectis omnibus illis causis secundariis , de adminiculatiuis, illa intentio, δe finis principalis dandi temporale pro spirituali,
aut e contrario , non potest non includere appretiationem , Vel commutationem , cum nihil aliud assu
gnari possit,quod ea dictio significet.
Tabiena. vers. Simonia 3. a. sub finem. Sciendum primo quod laus nisi sit ex imentiona ad causanrim fati
tentionibus secundariis, quae si ad- rem humanum appretiabilem , non Po sunt , tandem ad illam primariam 'tes Eserendum DavM causare Simo- referuntur , & in qua sne dubio niam. Ratio est, quia in Simonia in
continetur contractus in nominatus, eluitών qvιdiam contractus nouer
o Vt des , saltem aequi pollenter. tuitin , in quo oportet aliquod appre quare mirum videri non debet , si tiabiis dari, tel recipi , ct oportet ubi illustres aliqui DD. eo loqueri-lq- intendatur principaliter. Scιendi modo in explicanda mentali Si dam secunia , qtiod preces nηπquammonia vli unt, caeteIi deinceps il- dccunt Sιmoniam , nisi porri eur ib
tum usurparunt: qui tamen ita sese explicant, ut factu coniicere liceat, illos in ea intentione vidisti tem. porale induere rationem pretij spiritualis, saltem aequivalenter; quod ipsorum dicta constabit. Ita igitur
interpretor Martinum insumma. tit.
de Simonia. Hostiens. ibid. Quare dixit Antonin. a. p. tit. I. las, intendae principalito se obligare
pro spirituali. Itaque ex Tabiena intentio illa principalis temporalis pro spirituali , est intentio principalis obligandi se ad dandum spirituale pro temporali, quam
intentionem nullus negat esse Samo niacam. Similia repetit f. 22. ubi r stade intentione prinei pali accipiemp. I . s. 3 Quando datur temporale di temporale pro spitituali iterum prospiritilati, illa rictio, pro si ιm- agit. Disiliaco by Coos
87쪽
Auc x xv s in sum. ver. Simonia. I. ntiis. 6. qui spiritualia ministrat principalι ter hac intentione , ut fro-yter id recipiat pecuniam , vel aliud temporale, peccat mortaliter, O Sι- moniacus est quoad D g v M. Nempe
in illo fine principali includitur to- itum illud obiectum, quod est Simonia realis ; quod deinde indicat
Angelus. num. 6. dum allatis antiquioribus Canon istis ait. Θιodli. rate potest aliquid recipere facerdos pro Missis eelebrandis , s aliis spiri-rtialibus administrandis , dummodo
non intendat vendere spirituale . seu recipere Pecnviam pro θιrat libντι.
net, in precibus committi Simoniam quando preces succedunt loco pretij. SYLVEsTER lacti Palatij Magister. ver. Simonia in quas. 3. tradit. Clastes , ac Regulas quibus dignoscatur in quo casu committatur Simonia. Tertia Regula es3 quod ad
ct in conscientia susscit , quod quis
non intendat pro spiritualibus, vel eis annexis , aliquid temporale recistereniacam , quia eo easu non datur
temporale pro spirituali , quia remoto temporali nihilominus dareiatur spirituale. Tota itaque difficultas est de intentione primaria , siue prinei pali , de sine qua non fieret actio , & relatis diuersis opinionibus , ipse concludit eiusmodi intentionem Simoniacam esse , ubi quis
temporale intenderet dare , vel accipere directe pro spirituali quasi
eius pretium , vel mercedem ἔ quod pluribus ostendit , refertque illa verba Antonini, quae nuper adduximus. Eadem finis principalis significatione in hac materia utitur quaest. 9. ct sequenti, ut scilicet aliquid intendatur per modum pretij.
xand. ab Anglia , & Thoma, quos citat, conferre praebendam intuitu consanguinitatis esse Simoniacum, quamuis sit graue peccatum , quia nihil ibi in p=mum isatur , vel reciapitur , quoa ad Simoniam requiritur. Monet deinde inserius , attendendam esse intentionem quando datur
temporale pro spirituali principali quasi pretium , etiamsi insendat recisiter , aut non principaliter ; quod ptre quasi fustentamenium , dcc. siae etiamsi talis intentio sit sint qηa
non , puta sine qua praedicator pro tune non Pradicaret, &c. Ex his colligit aliquando esse Simoniam tantum ultimum dicunt aliqui contingere, quando alias daretur, nam si aliter non daretur , volunt aliqui esse finem principalem , & Simoniam constituere./Quod Astensis durum quoad Ecclesiam , ut quando aliquis esse dicit, cum id saepe contingat
prasAmιtur vendere , aut emere θι rituale , qui tamen hoc non intendit.
quaest. S. quaerit, an sola voluntate,& intemione dandi, aut accipiendisne Simonia..Ponit exemplum Pa
risensis Episcopi, qui quando in-th omsatur ab Archidiacono Sen nensi, dat ei dimidiam marcam a pro actu spirituali committatur Si-iri quam non daret nisi inthronis relut & in serius. Est ergo notandum quod cum dicitur aliquid temporati
dari pro θ irituali, hac Proposito ero, potest denotare appretiationem , sue commutaIionem , ct sic non debet. I comedi, monia. Distinguit de intentione secundaria, & sine qua fieret acti O, di intentione principali, sine qua non fieret actio; & ait intentionem illam secundariam non esse Simo
88쪽
concedi, potest autem denotare eaus in finalem , vel scientem . smutroque modo potest concedi. EMAN VEL RODRIGYEs infun-a.λ2. p. cap. ST. num. I. Sim viam esse contractum non gratuitum , ut largitionem munerum quadamar Me pve , qua in hoc casu non sunt rina . sied pretium. & num. F. Tria reqnirit ad Simoniam. primo
ut intermediet aliquia LyrιIuale. secundo ut intermediet alιqaid remporale ut pretium , douum , ct seruitium non debitum alio titulo , ct quod pretio animatur , directum ad hane sinem ut Obtineatis quid θiria tuale. tertio quod hac res, qua osse tur , offeratur per modum pret- , quiabus rebua concurrentibin , est Simonia,
ct si aliqua deficiat, non ea Simonia. quia potest dari aliquid conferentissirituale non per modum preti . IOANNEs VALERvs Iuris utriusque Doctor nominatissimus. 8c apud Carthusanos Prior , indfferent. utriusque Iuris. vers. Simonia.diferent. s. obtinens beneficium interueniente peeunia, si ea non suit causa quaerendi illud , quia etiam sine dicta pecunia illud ootinuisset; Nam Collator beneficii recipiens
pecuniam sibi oblatam, non fuit ea potissimum motus , quia hic , in quem fuit collatum , erat dignus, non tenetur in foro eonscientiae se obtento renuntiare, quia ea collatio non fuit Simoniaea. Et glossam, aliosque D D .allegat. UlLLAhonos SalmantieenssAeademiat quondam oraculum,tra'. 3I. di c. I. num. T. explicat hune finem principalem obtinendi spirituale per temporale , qutisfacit simoniam , esse causam principalem , quae intendatur in ea datione ex Nauarro , ut dignoscatur, an in
quibusdam actibus suerit ille finis
principalis Simoni acus , attendendum maxime esse , an suerit animus vendendi , aut emendi spiritualia.
Et urim. 12. pronuntiat in uniuersum, eum qui dat aliquid temporale , & non dat tanquam pretium spiritualis , quod quaerit, sed liberalitate , gratitudine , amicitia, aut consanguinitate motus , non esse Simoniacum. IAConvs DEGRA FUIs, M nachus Cassinensis, & P cenitentia tius Neapolitanus, Decision. aureari lib. 2. ωρ. 96. Num. 19. Hanc Re gulam tradi communiter ad dignoscendam Simoniam mentalem resere, ut in dicaris , euiut obιectum est
Simonia , id est, dandi vel recipiendi spirituale pro pretio temporali. Ponit exemplum in eo qui seruit Episco oad conciliandam ipsius amicitiam.
certus se neque recepturum, neque
Episcopum daturum illi beneficium
pro eo seruitio . sperans tamen. quod factus amieus illud deinde gratis dabit. Et num. Io. Regulam cognoscendi Simoniam hane tradit nuper ex aliis quoque relatam, tria ad illam essentialiter requiri, & si vel unum deficiat, non esse Simois niam. primo res spiritualis. secundo
res temporalis ut pretiam . & munus. tertio ut illud temporale inter cedat Per modum pretiy , &c. possunt
enim dari non redundantia in pretium. num. vero 37. intentionem
principalem sic explicat. Ecce igitur
quantum in Simonsa attenditur primci Palis causa , ct intentio ; nam si principaliter quis mouetur ad recipiendum pretium pro spiritualibi, Simoniacm est , alias se . Undenum. sequenti 38 explicat glossam, Abb. & Card. dum dicunt, Cleri
89쪽
eum assistenrem diuinis ossiciis p .lqη- intendit pro stiris libavi te et paliter propter distributiones, esset iis babere , vel pro tempoνalibus Simoniacum mentalem. θεροι si , ita quod θ, pro . dieaaRAT M v Nnvs DE PsNNAs4preti m , vel rationem pretis t si ampo Ret in Sanctorum numerum ait m non intendit hoc pro pretia da Clemente VIII. relatus, qui iussul e , sed tanquam Eleemosynam , vel Gregorij I X. Epistolas Decretaes,ldonum , vel stiter , non es Simoma quae erant sparsae in unum volumen montalis.
quinque libris distinctum redegit, Ros ELLA , quam scripsit Bapti- quo persecto opere scripsit summu-ista Tro mala ordinis Minotum lam, quam S. Antonin. aliique paLiqui florebat Loum ij anno. i 3 3.
nam appellant, & ubique allegant,4 si Simonia, si aliquid detur pto spia nobis Codicem videre non lieuit;Exiritualibus gratis , de respondet non Antonini tamen, & aliorum grauis- esse et deinde addit distinctione in simorum Doctorum fide illumlsolitam significationis pretpositionis,
inter nostrae , communasque sen-4 Pro. Sciendμm quod prepositis, ρνο, tentiae suffragatores iure merito no- ιum dicitur aliqvid dari pro spiritu minamus. 5, si importaι appretiationem , vel Nicon Avs Da Αvs I No , Ο commutationem , vel eausam privetis dinis Minorum . qui summam Pi- statem --ntem , ita q-d i ad tem.
sannellam , quae de vulgo Magistra-Iporalesiti retium spiritualis, vesprotia dieebatut in multiscorruptamspter hoc pretium dar imum spirata emendauit , dc quae ipsi deerant,d Ie , tunc est Simonia , sed si , pro,
suppleuit. vers. Samonia. I. num. 6. non importat causam finalem , sesadis obseruat praepostionem, pro, quan-iminiculativam , vι si detur in colla doque signifieare appretiationem,ltione temporale pro collarione spiriι vel commutationem , & sc numilium ob r Nemenrisem Sacramentorum,
quam dandumtesse temporale profvia ad sustentasionem Minisrarum , spirituali , aliquando notrae cau- vel ad obseruandas pias consuriadiasam eruientem , dc finalem , dcinas , ct huiusmodi non en Simonia. se dari posse temporale pro spiritu lVnde colligit non semper ex par-li; & in fine Raymundum allegatiite utriusque , dantis nimirum lcEt nωm. ix. Non licet obsequiumiaceipientis temporale pro spiritim- impendere pro aliquo spirituali, si li, lectusa omni pactione committi illud , pro . dicat eausam principa-lsimoniam , sed prout dans , aut liter mouentem, sed si dicat tant imitecipiens intendit illud temporale eausam secundariam , puta excit itanquam Nerium, quod pluribus e riuam assectus eius, qui dare ha-iplicat.bet spirituale , licet. In eandem Resen Ec dictum Archidan--ν. sententiam allegat Raymundum I. qarit. i. Quod pro spirituali
num. 24. 1 . ad 'Rid dare', vel accipere, non tamen Bai R T ROMAE Vs FVM s animo.vendendi , vel emendi , sed in s -- -rea. vers Simonια num. animo remanerandi , non en in ses: Est etiam Simonia montalis . qua Simoma Amri 3c Panorna. in C. a Dllo tantum punitur , ut quando etsi christus. de Iureiurando.
90쪽
hie est notabilis limit uis ad materiam Simonia.'dc sane Panorm . in
cap. citat. nu n. II. ita conatur ex
plicare quae in illud cap. Es Chri-pm. 26. ver. mala sunt. dixit glossa quaedam elle Simoniaca ex sua natura , ut vendere spiritualia , quaedam quia prohibita, ut dare aliquid pro bapti imo , 5c benedictionibus nubentium t quae duo exempla falsa sunt, quod optimὸ obseruauit Ioan is nes Andre. ab ipso Panormitano adductus. Ait itaque.Panormitari. explicans glossam de iis quae dan-
sequium . num. 66. rationem reddit. num. 67. sola rasio Pret, , ct mercedis in proposito Simoniam inducit,non voro modus liberalitatis , doni, vel obsequi . Sine pretio igitur non est Simonia , 6c in fine principali commodi temporalis includitur aliqua ratio pretis. Haec omnia eum allata distinctione declarat Adrianus. qκod. 9.art. 2. Iιttera L. M. N. O. quem adeas velim , ne totum exscribere cogar.
Claudanthoe Canon istarum tui non animo emendi , dc ven-ragmen duo celeberrimi Iuris Ponti-dendi, sed remunerandi Praelatum, scij interpretes, Panormitanus, δίillud enim non est Simoniacum, ni- Felinus , qui finem principalem, de si quia in iure prohibitum est , uti causam impulsivam ubique in hae obseruauit Archidia. de qua tamen'materia distinguunt. 3e eum spiri- explicationet glolsae , an sit ad eius tuale datur pro temporali tanquam mentem , cogitandum relinquit Le- fine principali Simoniam agnos cunnctori Panormitanus : non dubitat Non verb dum temporale est tantamen de veritate huius doctrinae.ltum causa impulsiva. Ita Panormit. Plurima in singulis Casibus de i lin cap. cum essent. num. 4. dc ibid. tentione emendi, vel vendendi spi- Felinus. de Simonia. rationem reddit ritualia, requisita ad Simoniam tra- Panormit. in cap. nemo. num. 6. Quia dit ibidem Rosella. t ibi fit quadam commutatio temporalis Io ANNEs G vTI ERREs , tib Σ. f pro spirituali , quod non contingit,
3. Canonica. cap. 23. num. 6o. Ne- quando commodum temporale,
gat collationem beneficij factam quod quaeritur, est causa solim im- consanguineis ratione consanguini- pessiua , licet absque illa causa, &tatis esse Simoniacam , quamuis sit aliquando culpabilis, nisi detur beneficium , ve deinde illud beri fiactatus consanguineis conferentis remuneret. cuia ubi non est spiritualis venditio, non esZ Simouia , illic autem nullum internenit pretium; Eryo non e 1 Smonia. Et in setius nu. 6 3. si eonferens beneficium consanguineo, Pelalteri,hac faciat princ aliter,ut se emoneret ab obligatione, vel seruitio, quo ei teneIur , Simoniam committit, quia obligatio talis , ct exoneratιo Drepre-
ιν habetur. Eadem distinctione utitur circa precer.uum. 6 I. dc circa O impulsione non fuissetifaciendum, aut dandum illud spirituale. Id t tum explicat Felin. in cast/uam,un. 2. in eo qui sperat distributiones ex recitatione horarum Canonicarum, quibus sine illa spe non interis esset. His illustribus Commentatoribus Iutis Pontificij alios , qui in eandem luere sententiam accensere singillatim nihil attinet, eam ab his ne unus quidem quod sciam, discedit, de illi ipsi quos nominauimus, alios antiquiores reserant, quos desectu Codicum consulere non licuit; quibus