Ammonii Hermeae In 5. Porphyrii voces commentarii, per Ioannem Baptistam Rasarium latinitate donati

발행: 1550년

분량: 118페이지

출처: archive.org

분류: 철학

21쪽

. AMMON IV sciet quidq; proprio nec non Differentiat,& Accidenti commune sit,in tertia quid commune habeant iliter se.Sed antequa Philosophus ad haec aggrediatur in prooemio libri totius argumentum exponit,utilitatemqt 3c docendi forma,qua utitui, declarat loquetur enim tam clare.& perspicue,ut introductionis modum non excedat.Sub logicen, quae Pirilosophiae instrumentum appellatur,hic liber reducitur.docet enim quid ad demostrationis efficiendae principium conserat,quae quidem genere rariocinatio est.quae species est compositae orationis,quae item genere oratio est.Postremo ad decem genera Aristoteles perducit,quae ad logicam tractationem spectant.Logice non est Philolophiae pars illa quidem,sed instrumentum,ut rationibus firmabo dc docebo, cum reliqua,ut institui,deinceps persequar.

VIJst necessarium Chrisori π ad decesum genera percipienda de quibus Arpi si ipsi generb,dferentiae, steciei, proprij,

atque accidentis cognitionem habere, haecq; --: contemplatio ad de niendum , madea omsma,quae de diuisone, ac demo ratione praeceptasunt, utilistatem asserat,insilui tibi ea breuiter ,Venucleate declarare, quae maiores vostri literis, monimentiss. con gnarunt qua in re quaesiones oscuriore lentio inuoluam,ire eas, quae faciliores sunt,mediocri coniectura infirmare conabor.ac ne uager

latius degeneribus,πfrmis conflent ne ipse perse,an in olli

animissiit, deinde si per se cohaereant,corpora ne,an expertia corporis exsant,ais num auulsastat ab iis,quaestobus perscipiuntur,an in iis ipse in deant,o omnia,quaecuque ad huiusmodi disceptationum genus pertinere videntur,dicere praetermittam chm hoc magnum opus, re arduum si, re magnae,ors duaesi cogitatiois indigeat:at quomodo de illis,ais iis,quae comemorauimus, Veteres, ac praesertim Peripatetici probabis

liter dis cruerint, ibi euotam,

22쪽

IN PORPHYRIVM

Quaecunq; sunt, suapte natura bonum expetunt, squidem origo rerum omnium bonum est.omnia igitur ad bonum laquam Pprium bonu reseruntur,a quo unaqueq; res,cia eius plus,minus uet pro suae capacitatis mensura Particeps sit,perficitur. malum igiarur expetit nemo:uerum qui malum sibi ascistunt, id ipsum tanquam bonum appetere uidentur. Siquis igit ut quempiam ad aliquid hortari uoluerit,bonum illi ostendit inde prouenturum, ut ea de causa illum in suam sententiam trahat. Porphyrius itaqucum uellet iuuenes ad librum legendum excitare,& inflammare, initio bonum ex eo profecturum indicauit. uerum quoniam bonuduplex est,alterum ut finis,prout ualetudinem bonum dicimus, alterii ut ad finem,uelut uenam alicui incidere,non causa sui euualetudinis bonum esse aflirmamus. hoc loco necessarium, non ut proprium bonum, sed ut ad maius bonum refertur . nam ut dicimus,si ualetudini restitui uis,uenam tibi incidi necessariu est, sic hic necessarium Philosophus dixit. quippe cum hic t ber ad decegenera, tanquam ad finem reseratur.neq; tamen bonum est, ut s-nis, sed ut ad aliud collatum,& ut uno uerbo coinplectar,necessarium hunc librum dixit esse uelut qui ad maius quoddam bonunos perducat,& ita utilem esse,uel absolute per se necessarium, cufieri non possit,ut si hunc cognitum non habuerimus, philosophorum libros percipiamus. Necessarium dupliciter a Philosophis accipitur,uel tanquam utile,uel ut sortuito contrarium, utile illud appellant,quod alterius gratia sumitur, ut uestiri,exui,haec enim eo sumuntur,ut corpora minus detrimenti patiantui, & ob eam causam longiorem uitam degant. necessariti quod sortuito aduersatur,est,sine quo subiecta re s constare non potest, ut animalia, quae pulmonem habent,continuo respirare,ut uiuant necesse est,

respiratio igitur necessaria est, si quidem animalia pulmonem habentia sine respiratione uiuere non quetit.hic igitur liber uel priori significatione,uel posteriori necessarius dicitur, uerum secunda fieri no potest,quoniam illi,qui Porphyrium praecessere, Philosophorum scripta non ignorarunt.constat enim inter omnes libruhunc tanquam utilem,dictum esse necessatium,utpote qui phil sophiae praecepta nobis reddat clariora,ac dilucidiora. nunquam tamen necessarius ex significatione posteriori dicetur, propterea

quod Philosophicas res absque huiusmodi libello pcipi no pQ sic sequeretur.Necessarium hoc loco no ex libro,sed quinque dicta. B ii ii

23쪽

rum vocum cognitione accipiendu est,quae quidem nisi sciantur. reliqua nunquam accurate intelligentur:quocirca Porphyrius no librum, sed quinque vocum cognitionem esse dixit necessariam. atqui antequam hila librum Porphyrius scripsisset, harum quin 'que vocum cognitiae necessaria erat ad Philosophorum contem plationes, quae si huiusmodi quinque res incognitar essent,intelli si non possent .hic igitur liber hanc nobis utillitate affert, ut quae disperse,& diffuse ab antiquioribus dicta lunt,unum in locum coducantur,ac colligantur,& breuior,ac facilior nobis illorum fiae Cognitio.quare Porphyrius hanc inuentionem non sibi ascribit, sed quae maiores nostri literarum monimentis prodiderunt, in medium proferre studet, Porphyrius tribus de rebus in prooemio disserit. primum enim dicit,quid sibi in hoc libro propositum sit cum de illis quinque uocibus se dicturu pollicetur, deinde quid

afferat utilitatis,cum non solum ad illa decem genera rer si,quo rum Aristoteles auctor est,sed ut paucis agam,ad omnes inuesti pandae Philosophiae uias magnum asser re aiat adiumentum. tum

xllo se docendi genere usurum promittit,quod facile sit: conueniatq; iis qui ingrediuntur ad studiu.nihil enim addit , quod eorum intelligentiam luperare vidcatur, qui primum instituuntur, quippe qui neque longitudine,aut contractione orationis,aut amDiguitate,aat inflexione, atque immutatiCne uerborum utaturi

quibus omnibus, deterreri adoloscentes.& a legendis libris auerti solent. Porro coniunctio illa.& nobis indicat hunc librum non modo ad decem luminorum generum Aristoteleorum perceptione,sed etiam ad philolophiam uniuersam conserre. praeterea Inquit decem summa genera, ut innueret non solum utilem hunc librum ad Aristotelica decem genera, uerum ad alia etiam, quors. alii auctores extitissent.Plerique eniin Aristotelis commilitones Praeceptorem imitati de primis generibus,de in t erpretatione ac resolutione,& iudicio conscripterunt. Sunt igitur hae uoces nobis adiumento non lotum ad decem illa genera quae Aristoteles literis consignauit,sed et ia ad ea,qnae Archytas Tarentinus, ct alii, qui Philosophiam diligenter tractarunt, memoriae prodiderunt. Ambigunt nonnulli in ipso initio cum Porphγrius dicat,Cum sit necessarium,& ea quide dubitatio praeter rationem est,atq; infirma,veru proprer consuta troile,a qua dilucida fit,relatu digna,&valde utilis .aiunt enim,eius,quod est,aliud necessatium est,aliud

24쪽

eontIn iis,aliud instans necessamum e st,quod semper eodem modo se habet,ut cum sol terras larga luce compler, dies est . quod

uero contingit,esse potest,& non esse ,ut legere,ct non Iegete, naubi unum ponetur .ese alteium non poterit,nisi sit potestate considerati). instans illud est, quod tum re ipla est,& quod praesens sit

illud. itaque quod est, iis omnibus non est aequale. non enim reciprocantur ita, ut cum alterum sit,alterum uicissim inserat , ueluti proprium,& definitio. quae mutuo utrique termini esse possunt,

ct iis uidelicet,qui subiicitur sis qui de iubiecto dicitur . nam haec

duo proprium inquam,& definitio uicissim retro commeant, alterum quidem ipsorum subiectus terminus est,alterum uero , is qui de subiecto enunciatur. sed quis nam subiectus terminus,aut

is qui in subiecto dicitur, est subiectus apud philosophos apposito articulo dignoscetur,ei uero,qui de lubiecta re assertur uerbuest, uel actione, uel potestate coniungetur Omnes enim termini, qui enunciantur,aut nomina linit, aut uerba , nominibus quidem uox re ipsa,verbis autem facultate conect itur .uerbi caul a ,si dixero homo,subiectam uocem dixero,si animal est,addidero, ea dia Oionem addidero,quae de uoce subiecta dicitur, illud igitur,quod

est omnibus aequaliter non inest. nec terminus qui dicitur, quique subiicitur,necessario,& et,quod inest, quodq; contingit, aequalis est,sed erit plus aliquanto, quam illa Omnia,non enim consequentia quadam isse uicissim inferunt quoniam quicquid necessariu inest, uel contingens uel instans id ipsiuin,quod est,dicitur,at contra squid est,non semper uel necessarium est,uel contingeris,uel instans .uerum siquid illorum fuerit,nullum caeterorum esse poterit quippe cum id,quod contingere potest,neque nece garium neque instans sit. Quid igitur causae fuit cur Porphvrius. qui vult Omnes terminos qui dicuntur,uel maiores e ste subiectis, uel aequales nunquam tamen minores,necessarium , quod minus censetur eo, quoa est,utpote cum id,quod est latius pateat,secerit enunciari sic enim dicit,Cum sit necessarium mos igitur, ueris ti esse mi nus de maiori dici non debere respondemus,sed negamus, id qd est latius,quam necessarium serpere,ac manare. illa nomina pro 'prie latius manare dicuntur,quae de multis enunciantur,& in multis sita sunt,quaedam enim res est,quae per se considet ata proprietconstat,ut animal,quod de cane equo,& homine dicitur, si quidein iis conlistit,ct propriam habet naturam consideratum p te e

25쪽

AMMONI Us

si igitur quid animal sit,desinitione explicauerimus,substantiam

animata sensus participem esse dicemus mam Oinnia, quaecunque proprie per se non constant,s ambiguae enim uoces sunt canis, Aiax,& id generis permulta,quae non constant propria eoru ui, ac natura.)communiora nomina dici no debent,sed uoces tenues

quippe quae res non sint,quod enim latius patet,quam aliud quicquam,ipium prius per te iit oportet,ct eo pacto erit altero communius,at illud quod est,cum per se non existat sitq; cum necessario conringenti ct iustanti nominis solum communitate conu niens,nullo illorum amplius erit,uox enim tenuis est. Pretterea si

communius esse uelint ,tanquam genus dicent, sed genus eodem tempore diuisum in se formas continet,quas aeq; cohaerere facit, neque permittit unam esse priorem altera, uel posteriorem: uno igmrr,eodemq; tempore necessarium esse contingens, ct instans confiteri cogetur,quo nihil falsiius . nam necessarium semper est, contingens,ee instans,quandoq; .ut itaque , quod est, eoru in genus non erit, neque necessario latius Patebit. id namq;,quod est. ambiSua est uox,& non genus,adde no esse naturam quadam definita ac distinctam,quae in unoquoque singulatim insta ut in generibus uidetur. Si item res omnes uel finitae sunt, uel infinitar. nam signa quibus res definiuntur,quatuor iunt omnis, aliquis non Cmnis, nullus,quae sane notae determinationes a Philosophis appellatur nullam aliam ob causam, nisi quod ex iis determinatur si quid de aliquibus uniuersiis, aut singulis definitur, ac pronunciatur, si quis Omne,dixerit,uniuersum, Si Aliquis, partem significabit.ab Omnibus penu Philolophis singulas res non definitas pares esse determinatis demonstratum est ita,ut si dicatur homo uenit, idesit,atque aliquis homo uenit,)Porphyrius cum absque detei minaetione diceret, Cum sit necessarium,neque omne apponeret,illud sit pro parte accepit .perinde ac si dixisset.Cum aliquid sit neces.sari uin.nam id,quod est, in parte sumptuin, idem quod necessariuualet,quemadmodum ipsi quoque fatentur. quare si id, quod est non tenuis uox,sed resiuill et,quae proprie constaret, uelut animal , non pessime de eo necessarium sine illa determinatione dici poterat.Ad haec,quando res significare uolumus, id per rectum calum hoc modo, nomo, bos equus,facere solemus .at quando rei partem,uel quod ex re est in secundo casu,ut si dixero Socratis,

aliquam ipsius partem,uelut manui uel caput,uel aliquid, quod

26쪽

prope eum sit,ut domum,& librum significabo Si igitur Porphyrius rectum casum dixisset, rem plane ipsam significasset, sicq; aequaliter partem de uniuerso dici uideret .sed quoniam obliquudixit,uel partean ret,uel quippiam ex re significauit. necessarium enim aequale est parti eorum quae sunt illius, quod est , ut homo aequalis est alicui animali, & manus parti alicuius hominis parest.proinde si quispiam uelit id,quod est,ob hanc rationem proprie constare,non tamen est Porphyrio uitio uertendum, quod necessariu de eo,quod est,tanqua de aequali male dici secerit. Porro id,quod est,genus no esse necessarii fortuiti,& instatis.neq; insuper substantiae, ac cidentisq;,ct reliquoris generum, summorum

rationibus affirmabo. In quibus aliquid prius est, ct posterius,

quod de iis communiter dicitur, genus non est. genus enim sors marum est genus, mar in eo se in tempore per se cohaerent, &una earum quaeq; habet,ut in seipsa,& non in aliis existat: accidens si substantia posterius erir,& ab illa habebit, ut sit, ct inst, erit contingenti posterius, in illo.n. habet, ut sit.id igitur, quod

est,de eis, non ut res cognomines faciunt, sed ambigue dicetur: cum praesertim genus non sit,cum in iis prius .ct posterius esse videatur.ex quo perspicuum est,accidens in substantia, ct instans in contingenti,non tamen in eisdem, situm esse, propterea quod sequatur.ut si substantia,& contingens tolleretur,accidens,& instans simul auferrentur,si uero eae species,substantia inquam, &contingens, in quibus id,quod est non consistit, ainoueatur,quod

reliquum est,non erit amotum.quanquam. n. species canis intereat, hominis tamen, bouis , equi ch aliorum non corrumpentur.

iis igitur rationibus aliorum dubitationem perabsurdam, nostramq; dissolutionem utilem,clatam, perspicuam, concinnam esse demonstrauimus. Quin etiam nonnulli principium damnat,

atq; inquiunt. id,quod est,pmbiguum est,ambiguum insanitum est, illud igitur quod est infinitum existit. at initium ab infinito sumere non decet:quibus id,quod cst, non ambiguum esse , sed ab uno aliquo, respondemus,prout a Medicina & librum, & instrumentum Medicinale appellamus.nam Medicinae instrumentum, ct Medicinalis potio ad unam valetudinem reseruntur. quid Lautem sit ab uno esse,in decem summis generibus percipiemus.

Existit etiam hoc loco quaedam quaestio, quid Icilicet cauta lucrit, cur id, quod est, necessariis praeposueric. id quod nos

27쪽

tribus esse factum causis ost edemus ,prima, i id,quod lat Ius patet,principem locum obtineret, secunda, ut elegantior esset,nam si dixisset. αναγκαicυ ο ντος, non adeo vocalis ob hiatum inset locutio,tertia, ut a generalissimis ut aiunt) initium lumeret.

ita fit ut cum Porphyrius vellet a generalissimis doctrinam exordiri id quod est,antetulerit necessas iO.quaerent demum,cur non aequum est,aut bonum aut urile,sed necessarium dixerit. cui sane quaestioni .duplici diuisone occurrendum est. Scire opportet bonum,& utile tibi ipsis esse flabstrata ac vicissim cohaerere. utile in duo distribuitur, in utile quod genere ambiguum est, ct in necessarium.bonu est, qd caula sui expetitur, ut beatitudo,pietas. utile est quod a necessario distinguitur,qd R inesse.& non inesse potest sine interitu rei, cui in heret,ut hoc indumentum. Necessariuinsuper duplex est,uel quod per se appetendum est nihil li a bono differt,ut beatitas, sanitas vel quod alterius causa optabile est prout uenae incisio , potioq; Medicinae. in prima significatione

quinq; uocu cognitio necassaria est, utpote quae nos ad decem' suinina genera,atq; uniuersam disserendi uiam ac ratione ducat.

d sane necessariunt sex modis dici constat, quippe cum ' materia.& ratio,quae in homine inest,necessaria dicatur deinde necessarium appellatur quod per se sugiendum,atq; alterius gratia sit

desiderandum .dicitur rum .necessarium quod per se optandumst,necessarium item dicitur,quod nec per se expetendum,nec fugiendum,sed propier aliud quicquam suscipiendii sit.ueluti sunt

quaeda medicitis potionis. postremo illud necessarium est, quodae lui,' alterius gratia amplexandum si,qua significatione liber hic S iiii,' alterius causa necessarius esse dicitur. Cum sit necessarium Chrysaoci Si ad decem summa genera percipienda, se quibus A isto. scripsit, generis,differentiae,speciei, proprii,atque a , cidentis cognitioncm habere; Quoniam Aristoteles in decem generibus pertractandis de genera:issimis decem vocibus disierit, quas differentiis, & propriis leparat, ac distinguit , generumq;& propriorum , a et differentiarum illic mentionem facit,generis, & disserentetae, nec non proprii, ct speciei cognitio illarum vocum comprehensionem nobis sic: liorem reddet, Porphyrius contractione Et', ulus est, ut non modo ad Aristotelica summa genera,led ad ea etiam, quae deinceps subiungit,utilcm hunc librum ostenderet. Nonnullorum opinio sert

28쪽

Porphyrium, Et,apposuisse,ut etiam ad ea genera , quae Archiras scripta reliquit, harum quinque vocum cognitionum Vtilem esse declararet,quod quam alienum a ratione sit ex hoc intelligi potet .nam ipsem t Philosophus istatim explanat reliqua, ad

quae afferat adivinentum . propolia it vero differentiam speciei, quoniam ordine doctrinae prior est. sed quid causae fuerit .cur genus in Vocum enumeratione prius c6st tituerit, Iuo loco dicemus in praesentia de quibusnam a mirus sit Porphyrius,exponamus. sunt itaq; Genus, Differentia Species, Proprium , ct Accidens, quae declaranda sunt. ac si uoluerimus cognoscere , cur liae uoceghunc ordinem tortitae sint, non enim putire debemus id temere factu in esse erit de hac re paulo altius ordiendii. Universa quaedam, & singula in rebus esse sciendum est , sed quoniam singulas

res interitui obnoxias esse oportebat, plouida, solersq; mater rerum omnium natura, quiddam quod latius pateret, atque Omnia complecteretur,eorumq; formas conseruare , excogitauit, idq;. cum esset vacans nomine,genus,aut speciem Veteres appellarueatque ut hoc perspiciatur, ct ordinis causa nobis explorata sit, singula tanquam in exemplo quodam proponemus.Socrate igitur,ct Platonem,& caeteros singillatim,flauum quoque,' maculosum hunc equum & illum singula,& indiuidua Philosophi uocauere: illa uero quae singulas res continerent, velut uniuersus homo qui singulos in se homines comprehendit, species coniunctim appellauerunt.quae uero ipsas species complecterentur ,Vt

animal, sub quo homo,& equus costituuntur, genera dicta sunt. iis interiecta intermedia differentia e st. Differentia enim est quε admodum etiam Porphyrius post nobis explicabit, quo quidque Silinguitur re hac potis simum de causa disserentia in rebus apparet: sed quantum ad genus spectat, nullam esse differen-

tram perspicuum est.neq; enim in animali, quod genus est, Ii mo , & bos differunt,quod 3c nos.& boues lumus animantes, sed rationis particeps cum accesit, nos ab illis separauit et atq3 ita differentia effecta est . qua homo a boue , ct caeteris belliis rationis expertibus disserat . rationis particeps dicitur id, quod mente ducitur, ct ratione, ut homo. & angelus: rationis e X pers est, Quod praeter rationem , atq; iudicium uiuit. Veluti

sunt equus, bos, ct reliqua generis eiusdem . ita fit , ut differ tia minus , quam genus, ct magis quam species pateat, id

29쪽

quod exemplorum appostione perspectu.ac clarum fiet ratios nis particeps,& mortale minus patent,qua animal si quidem ea ab animali continentur, attonis particeps quae differetia est cuangelum,a hominem comprehendat latius qua homo, quae species es serpit, ac manat. Praeterea differentia magis angusta est, qua genus,quatenus sub genus cadit:at latior specie eli, quoniarationis copos & expers habet in se,sub quae omnia animalia simul cadunt, species vero unum tantum,velut hominem, equum,

ct aliud quicquam comprehendit. Proprium est quod in sola,totaq; specie in est,ut in homine natum esse ad risum, in eo enim solo,toto,& semper intelligitur. Accidens est, quod abesse potest sine eius rei, in quo situm est, teritu .ut candor nigror, accubatio, inclinatio,sessio, Ex iis igitur quaedam rerum naturam perficilir, quaedam extrinsecus adueni ut .genus,species.& media inter haec differentia rei naturam absoluunt;quoniam ex ui, & natura dicatur existere, animal enim unumquodq; perficiunt,atque unaquaeque res horii triuin particeps est. vi manifesto apparet in Socrare.na quatenus animal est genus habet, qua rationis compos . ila

mortalis siserentia,quia homo specie. simili quoqi modo in Platone,atq; Alcibiade. reliqua duo proprium,& accides,nihil quicqua rei naturae conferre, sed adoἴtitia esse dicuntur, propterea qil rationi notio is eius rei, quae subiicii nulli usui sunt:ex quibus Τptiu illis,quae rei naturam conficiunt,coniunctius est,quam ac ciciens ex eo quod proprium semper alicui inest,accidens tum inest, tum abest.huiusmodi separari posse dicuntur, quoniam si ea secreta esse cogitauerimus nihil hominis naturam imminuent.id si ita esset,nigros,non esse homines dicedum esset, quod absurduvidetui, atq; si ridendi habilitate amitteremus, nihilo tamen se cius homines essemus, cum omnes hominis actiones exercere possemus .lis in hunc modum constitutis,quonam odo progressus sit Porphyrius,aniinaduertite. Ea quae rei natura perficiunt,praeposuit iecundo loco quae nihil auxilii praestant,collocauit ex iis prgrerea,quae natura absolutam teddunt, genus utpote quod magis pateat primsi obtinuit locum:disserentiam deinde tanqua minus angusta, quam genus, sit: postea speciem ueluti minus patentem differentia,constituit. Illorum, quae nihil quicquam afferunt rei naturae, proprium quod ad rei naturam propius accedit, accidenti praepositum est,accidens extremum locum habuit, taliqua

30쪽

nihil ei sit cum prςdictis comune.& uti ipsum solum sine interita

eius rei, in qua inhaere adii atq; absit. Est aute hoc loco non immerito quaerendum,quonam modo accidens si 'eneri ct speciei contrarium, siquidem in genera, di species distribuitur. aliud nos esse dicimus,si unumquodq; quatenus habet,ut sit, consideremus,& aliud cuin,ad aliud reseratur.cum enim quid quippiam pse sit spectamus hoc Substantiam, illud Q uantam, hoc .uale esse affirmamus .cu vero ad sumna a genera , quae post iiibstantiam sunt, respicimus, ea quia non costant per sese sed ad substantiam annituntur.Jubstantiae accidere dicemus . In unoquoque ite ex decem generibus cit illud, quod magis uniuersale est,& quod magis singulis rebus conuenit, ct illud, quo ea Mae singulis rebus

accommodantur.a magis uniuersalibus diuiduntur, prospiciamus,liorum unum genus, alterum dirarentiam,alterii speciem appellauimus,ita ut idem ab er consideratum, genu S,species ue,aut

disserentia dici possit. iis enim dis&rentiae quae in summis gen ribus insunt, cognoscuntur.potest item ae substantia esse, & adis. iiiiiiii. haecq; contemplatio ad definiendum , & ad ea omnia, quae de diuisione,ac demostratione praecepta sunt, utilitate ais rat γ Hoc prim si in loco Aristotelis,& Platonis arte disserendi diuersa esse sciendii est. Aristoteles quinque modis, ut uidere est in topicis, opiniones assectat at Platonis dialectica in quatuor tatu uersa ξ,diuisone,definitione,demostrati de , ac resolutioe. hic

igit liber & da definiedu,' ad ea omnia,que de diuisige,' demostratione praecipiuntur,affert adiumentum:ita fit ut ad Platonis disserendi autem utilis existat.ac si ita seres habet, ad uniuersam Philosophiam magno nobis erit adiumentum Philosophia qua dripartita est,prima pars in diuisione,altera in definitione,tertia

in demonstratione,quarta in resolutione uersatur.huius igitur loci senium haud secus intelligendum cesto,ac si Porphyrius dixit sei,hunc libellum non modo ad Philosophorum libros percipie-dos. sed etiam si nulla illorum scripta extarent, posse viam rerum Omnium inueniendarum studiosis snppeditare sed de singulis est ordine disse redum. Diuisionis igitur interest. propositum genus in proprias differentias diuidere ,haecqi distinguedi est ratio. Animal in id quod ratione utitur,' quod rationis expers est, diducitur,uerum no sic animal aliud est homo equus aliudrialiud hoc

quippia,nam illos qui res distribuunt hoc modo,& coquis male

SEARCH

MENU NAVIGATION