장음표시 사용
31쪽
frusta secantibus, di obsonia mebratim no distinguεtibus, id est
impetitis rudibusq; hoi nimbus,ac physicae lationis ignaris similes esse, Plato in Philosophia iudicio doctissimorum hominum facile princeps opinatur id quod lcriptum reliquit. Proprium definitiuae est,unicuique rei propi iam definitionem dare, principem diuisionem ars definitiva consequitur,quoniam definitio diuisione utitur.cum ex generibus,& differentiis,quae rei naturam absoluunt,ac complent eliciatur. is igitur . qui definiet, ex diuiso genere assumet,quae ad definitionem faciunt, veluti si ex hac animati diuisioe in animal, planta,& animalis in ratione utens ,& rationis eXpers,mortale,& immortale eχcipere homine voluerit is, qui definit:ratione utens ct mortale animal excipiat. Demostrativae proprisi est ex propria natura res demostrare, non quomodo oratores solent,apud quos cia rei dubiae fide faciunt, auctoritas valet plurimur sed quemadmodsi Plato praestati vir ingenio, qui cu anima nullo mortis sato perimi vellet demonstrare id ex
natura propria animae atque ui cofitinauit.Anima, inquit,a se mouetur quod a se mouetur, emper mouetur ,quod semper mou tur immortale est anima igitur immortalis est, ita fit ut qui demostrare volueri r , hunc more teneat necesse sit. etenim demonstrationes uer e ex definitionibus fiunt,definitiones rei uina,& natura patefacitit .c5stat enim demostrationes ex rersi Rami ui atq; natura,non autε assumi seris. praesertim cu exteriora no necessariorem ipsam consequatur. tertiti igitur locti sortita est demonstratio, quoniam ipsa definitione definitio diuisione utitur. Munus resolutionis est,composta in simplicia , ex quorum copositione sunt facta, lissoluere,ut grammatici quoq; sacere solent,qui Oratione in nomen,& verbum, haec in syllabas, has in elementa didueunt. at Philosophi naturae interpretes,ac virtutis magistri de rebus agunt, quippe qu i hominem in caput, nanus,& pedes. lNec in
ossa. carnem,& neruos eadem in quatuor elementa ea demum ira materiem & sormam .dispertiunt. resolutione in raciocinationi
bas utimur,cum, eas in propositiones, ct propositiones in terminos deducimus, id quod Aristoteles in iis libris docet , quos de h ic arre cosscripsit. prima igitur omnisi est diuidendi ratio,altera definiendi,tertia dimo strandi,quarta denique resolue di, ac triudantaxat mentio facta est,quoniam hic liber est ad illas,maxime
utilis. de generibus enim, ct differentiis verba facit, ac docet.
32쪽
etenim qui diuisionis scientia callet, enus in species per differeatias proprias recte distinguet.atque is qui definiet.ex genere dedisset etia definitione fiam et, Demostrationes definitionibus constant.& definitiones ex generibus, ct disseretiis. ut dictu iam est Id ipsum alia quoque ratioe potest probari. Illae tres inter se co. ligatae admodum sunt,ut des uitio diuisione,' demostratio utrisque vratur.nam qui demonstrat rerum desilitionem assumit , ut rei natu a comprehendat.item definitio diuisione utitur.at te blutio neutra illarum utitur,quin etiam diuisioni cotraria est.quoniam diuisio unu accipies in plura distribuit, resolutio uero usq; eo procedit dum in unum desinat,nam si hominem accipiat,& in partes dissoluat, partes illas in humores hos in elementa ,haec denique in materiam & sermam parietur .elementa enim ex mare-ria,& forma sunt conflata. Alio praeterea modo sic, Qui dividita simplicibus ad composita progreditur qui resoluit, a compotatis ad simplicia regreditur.& et,qui definit aduersiarur is , qui resoluit.qnoniam alter rei naturam coiungit,alter dispergit.Id alia quoque ratione firmabitur. Si resolutio diuisoni aduersa est,cudefinitio sine diuisione fieri non queat.definitioni itidem aduerissam esse pspicuu .est . ita fit, ut demostrationi quoq; coi rara a stlatura,etenim si demonstratio definitione, ct diuisone utitur,cthis duabus aduersa resolutio est ,demostrationi nimirum erit aduersa. Sed in iis enumera dis ud causae seir. cur desnitionis priusquam diuisionis,quae prior est,mentionem fecerit' quoniam inquam uidebat huic libro propositum esse,ut illarum nocum deis finitones traderentur. Compositio a dissolutione differt. quantutamen ad sub:ecta in rem spectat, nihil interest. nam velut inter ascendentes,& descendentes .ita inter compositionem, ct resolationem discrimen versatur, idq; tantummodo relatione quadam. quando autem a superioribus,primisq; principiis ad inferiora. Sultima descendimus, compositio fit,cum ab ultimis ad prima conscendimus ,re tutioi ct quoniam compositio, cum id coagmentaverit. quod statuerat finem construendi faciet, ita quoq; resolutio efficit , cum id,quod propositum erat dissbluent. nam qui resoluit, quippiam compositum resoluit. nisi sortasse uelit in eo, quod scri nequit,laborare, seqi excruciare, dum simplex omni cura studet di luere . compositum e multorum smplicium compositione cousatum est, is igitur, qui resoluit ,ii
33쪽
inulta dissoluet.Siquis igitur arbitretur eum qui compostri resoluit illud in unum simplex dissoluere,falletur ne,an non mea sentεtia non sane. quin id proxime ad uerum accedit. dicemus tamen compositum in plura coniuncta dissolui,& quod ultimum erit,in
unum tantummodo resolui. Oportet igitur hoc nobis compertu esse,ut aperte loquar, simplex in inulta componi, neqt amplius resolui .atq; ultimum compositum in multa coniuncta resolui. neque amplius m unum se premum copositum iri.Neque uero quenquam moueat.quod delinitio,quae posterior est, liuisioni praeposita sit.id enim saltum est,quoniam nihil nobis impedimento esse debet,quin ea,quae nobis placuerit, in doctrina nostra priora, uel Posteriora constituamus deinde quatenus ad intelligentiam attinet nostram,composita ex definitione cognita priora sunt.quibus quidem sit rebus,ut non sine ratione definitionem diuisoni praeposuerit. Resolutionem fortasse ideo praetermisit. quod eadem, ac compositio ratione subiectae rei affectione tantum,ac collatione,ut dictum nobis est, differre uideretur. Praeterea contemplatio apud Philosophos cognitionem significat. Institui tibi ea breuiter,ct enuc Icate declarare , quoniam alia quoque docendi ui aest,quae ita coangustatur,ut tantummodo capitum commemorandorum gratia tradi soleat, dixi breuiter 8c enucleate, quatenus scilicet ad eos instituendos pertineat,qui ingrediuntur ad studiu. deinde addit Quaestiones obscuriores silentio inuoluam. Tria sunt,quae iuuenes a legendis veterum libris dehortantur,ac retiaciunt, longitudo dictorum,obscuritas rationis, qualis est in libro Aristotelis,qui de interpretatione ni scribitur, ac demum reconditae, exquisitaeq; sententiae. Porphyrius igitur, ut ad se allicereteu,qui audit,ait hunc libellu huiuscemodi nequaqua fore.na neq3 suturum prolixum neq; difficiles explicatus habiturum illa uerba breuiter,&enucleate, declarant. cum praeterea subiungit obstu riores quaestiones silentio inuolua insignifizat se reconditas, a stim sasd: sententias non tractaturum, innuit praeterea dictata non esse difficiliasu inquit, quae faciliores sunt, postiemo breviloquentε se sore indicat iis uel bis . mediocri coniectura in mare cona in bor,quae etiam uerba ad doctrinam reserenda ino sunt. philosophi
.n .cerra scientia res demonstrant,no coniectura assequuntur.Sed
Porphyrius haec ad Chrysaortuna sit ipsi,qua se ea tantum dicturum spondeat,quae ad illum instituendum attinerent:cum praeser
34쪽
eis philosophorum sit,omnia uera scientia demolistrare,non coisiectura coarguere. Ac ne vager latius, de gener ibus,ac formis csstent ne ipsa persectc. Breuc,sicilemq; & obscuricrum quaestionum expertem doctrinam facere pollicitus est.ne quis igitur horum disquisitionem minime inuolutam, Re latentem esse diceret. Philosophus esse abditam ct retrusam ex iis clam indicauit, at que innuit. erat ergo de iis controuersia ualde abstrusia.quae data opera praetermissa ab eo est.atq; ut apertum id fiat,& distinctius perspiciatur, quam maxime possumus . plane ac dilucide exponamus. Ea,que sunt,uel per seipsa costant vel in simplici intellectione sunt,ea rursus, quq per se cohaerent, uel corpora uel expertia
corporis existunt,illa praeterea quae corpore carent, ut anima rationis copos atque angelus, avulsa a corpore sunt,alia ut candor
nigror & brutorum animae a corporibus non distrahuntur,ex illis deinde quae per se cohaerent, alia ante multa , alia posterius genita, ct in anima nostra sita sunt.Eorum quae sunt,quaedam constant per se, quaedam in solis animis nostris insunt, quae cum antismo comprehensa sint, constant, ct minime intellecta non coharis
rent. led ubi primum insistet intelligentia ipsa quoque cessabunt
ut in Hippocentauro luculenter videtur .neque.n.Vsquam exta sed cum nos equum centaurumq; conspicimus,nostra cogitatione utrosq; coniungimus,atque ita compontis Hippocentauri nomen imponimus. hircum praeterea, ct ceruum natura produxit, utrunque nos cogitatione componimus, compactuinq; hirc eruum
appellamus. Antisthenes ueto genera, de species in solis animis hac ratione fietus esse censebat, dicere enim solebat, equum viis deo, illam tamen uniuersam equi rationem seu speciem, qua idea
vocant, non video, hominem itidem Video,at non humanitatem.
atque haec quidem ille,secundum enim sensum solum videbat,neisque rationis auxillo sese in altiorem inuentionem, Sc speculati nem poterat extollere, atq; erigere . Eorum igitur quae crinstant. alia corpora sunt,alia non corpora, atqui ex Veteribus alii protius haec esse dixerunt,alii vero non esse voluerunt.ex illis postea, qui ea esse prodiderunt, nonnulli corpora,nonnulli sine corpore esse putauerunt sed qui corpora illa esse contenderunt. in eadem sententia perstitere qui uero illa corporis esse expertia dicebant
alia ea esse per se sunt arbitrati,alii vero in iis,quae sensibus perci Piuntur; id quod factum est, quoniam noaerant illi ea, qua corpo
35쪽
re carent,de quibus seci supra metionem, uel per se cohaerere,ut
angelum, Deum uel in aliis niti, ur candorem ' figuras, haec si-.tur alii per se,ahi vero in iis,quae sensu comprehenduntur.c5llare dixerunt.quonia item corporis expertia .quae in iis inhaerent, quae sensu percipiuntur uel per totam rem sese porrigunt,atquerendunt,ur candor in suco, vel extremitati solum inlident: ut in
globosa figura cernitur. alii ea ipsa per totum se persundi aiunt alii vero in sola superficie residere tradiderunt: Sunt etiam, qui
nonnulla cohaerere in iis,quae constat, arbitrentur, nec alia ratione posse constare quam locum.& tempus cum ea cotineant,quae
sub sensum cadunt .cum igitur tot sectae sint.arqi hominum Opiniones,qui pr dicta negent,& affirmet, quaestio de generibus,&formis in controuersiam adduci poterat, sint ne, an in simplici quadam ratione& intelligentia contineri, prout Antisthenes ce-suit dicendum fit at postquam haee ita esse,& constare inuentum esset existebat etiam quaestio quaedam subdifficilis corpora ne essent,an corpore careret:huius nanq; diuisionis utraque pars fautores habuit, qui eam studiose defensitarunt. Verum cum esset compertum ea esse sine corpore poterat oriri dubitatio, utrum a materia distraherentur,an in multis essent, ct a materia cirimi
non possent veru ut hoc clarius,atque illustrius fiat, exemplum quoddam adiligam neque eritin fortuito,& nullis innixi rationibus alii corpora, alii corporis expertia esse dixerunt,sed ratione quadam utrique ducti neque inter se contrarii iure procedunt. Intelligatur annulus, qui alicuius ut pote Achillis, imaginem in sculptam haber,multae insuper cerae sint.& ab annulo imprimantur,ueniat deinde quispia uideatqi ceras omnes unius annuli impressione formatas. annuliq; impressionem in mete cCntineat, sigillum annulo insculptum ante multa dicetur, in cerulis iiDpressum in multis,quod uero in illius,qui illo venerat,intelligetia rema serit. post multa,& posterius genitum dicetur. idem in generibus,' sormis intellige dum censeo. Etenim ille optimus ,' praestantissimus procreator mondi Deus , omnium rerum sormaS, atq; exempla habet apud se.ut si hominem efficere uelit ,in hominis forma,quam habet respiciat,' ad illius exemplum caeteros faciat omnes. ac si quis restiterit, licetq; rerum formas apud creatorem non esse,quaeso ut diligenter attendat. opifex,quae sacit 'et cognoscit,vel ignorat,sed is,qui nesciet,ntiqua quicquam
36쪽
faciet. quis enim id facere aggreditur,quod facere ignorati ne que enim facultare quadam rationis experte aliquid aget,proud agit natura. ex quo conficitur, ut natura etiam operetur,&si quae faciat,non aduertat: si vero ratione quadam quicqua facit, quodcunque ab eo factum et omnino cognouit si igitur impium non est,si dixerimus Deum more hominum agere, quae ncri cognouit,si cognouit,quae secir. in ipso rerum mimas esse pei spicuum est, formae autem in opifice sunt, perindc ac in annulo sigillum. haecq; forma ante multa,& auulsa a materia dicitur. at qui ho mitiis species in unoquoque homine est quemadmodum etiam sigilla in ceris,& in multis . nec avulsis a materia dicetur. at cum singulos homines animo cospicimus, 3c eandem in unoquoq; formam a tque effigiem videmus .illa effigies in mente nostra intadens post multa , It poster rus genita dicetur, uelut in illo quoque dicebamus,qui multa sigilla in cera,uno & eode annulo ire pre Lia conspexerat, poterit haec a corpore separari, cum non in cor pore, sed in anima inhaereat,no leparari ueto, quonia per sese separari non potest. non lectis qua formas ante multa potuit ille non linguae solum,ueiu etiam animi ,ac virtutis magister Plato, negat .n .has absolute Opificis intelligentias esse, sed iubstantias quasdam,quae animo cernantur,& ratione intestigantur, in quas opificem intueri uult, ut ea,quae hic sunt, ad illarum primaru imaginum exemptu efficiat, ac condat. Porphylius igitur ait se nolis te quaerere,nsi ea quae corpore Larentia materia,Veluti ea,qua in opifice lunt, separari vel no separari possint,sicut ea quae in multis sunt te parari uel post ea,quae sensibus pcipiunt, id est ea,quae post multa sunt. scire quoque debemus de iis Arist.a Platone dissentire na. Arist. uult illas a materia no possese parari, Plato uero
separari cesset poste,versi, deirostrare quo hi pi incipes Phylosophorti inter se dissideat, atque discordet,Τpte ica quod Arist. Hi binas ilIaS naturaliter intelligere uidet ad hoc nostiti institutu nihil prinet. At qsio de illis atq; iis; Promiserat Porphyrius se librum hunc utilem ad Arist summa gcnera consectulum,'uae progressus .ct uiae quaedam sunt ad uniuersam phylosophia: i pecul
rionem,quae indisserendi subtilitate vel satur'. Orationis uero multae partes sinat,enuncians,optans,vocans, imperans atq; in terrogans , ac praeterea multae quias nunc colligere FrcpQ ilium
37쪽
non de omnibus,sed de enunciante sotu oratione agitur.ea enim nuncius animae est , quae intelligent i a praedita est, ct cognitione, Caeterae vero ei animae attribuuntur, quae libidinum aestu fluctuat. nam qui rogar, aliqua cupiditate ductus rogat, Siquis item quempiam uocat,aliquo desiderio impulsus vocat, idem agit,qui alique alloquitur. Sola enuncians oratio vera est,aut falsa. reliquae nec verae,nec saltae sunt. ita quoque fit, si quis deprecetur. Enuncians oratio vel vera,vel falsa esl,veluti si anima mortalem,vel immortalem esse quis demonstiet, semper vel vers. vel falsum dicet. est
.n .enuntians oratio,quae rem esse, vel non esse demonstrat . atq; duas habet voces,quae termini dicuntur.quarum altera subiicitur
altera desubiectare quippiam enunciat, ted ut planius,atq; apertius id fiat,exemplum apponam homo animal est. homo, quia de eo sermo habetur, subiicitur, animal de homine dicitur .' Simili quoque modo in hac propositione, Anima immortalis est, de caeteris eiusdem generis,nam anima subiicitur, ct immortalis de illa dicitur. ita fit ut huiusmodi oratio non immerito illos duos terminos habere dicta sit. Porphyrius poterat quoque de generibus,&formis disserere,quatenus ad primam Philosophiam pertinet, cupraesertim de formis generum ac formarum, sint ne apud Deum, an non, oriatur plerunq; magna dissensio . vera igitur platonis opinio est,qui ideas an imo cerni,& ratione intelligi,ac per se costare vult. quas ct vere,ae primo substantias appellat. siue etiam
non uera,vt Aristoteli videtur.naturaliter quaei imus, quando co- sideramus,natura ne in se ipse formarum, generumq; rationes habeat.natura enim non iacit perinde,ac nix,quae nulla ratione frkgidum reddit quippiam,vel vi ignis,qu i ad utit, sed omnino ratione quadam efficit. oc si quae laciat non cognoscit. potest item alio
Odo naturaliter quaeri,utrum videlicet haec in multis snt,utrum inquam uniuersum animal,& uniuersus homo in multis esse dicatur. ct quae nam natura iis singulis communis spectetur, ted id, uod ita consideratur,diuidi nullo modo potest. Posso inus demue iis quaerere ea ratione qua solent ii, qui dissident inter se ita, ut prima illa argumentandi principia non transgi ediantur,cum.ia inuelli gant,nuim quaedam sint,quae aliquibus subiiciantur, & nuquae dicantur de quibusdam Genera de sotinis,ac differentiis, notamen contra,diculatur. Dictum .ia. est genus different ram specie,
ordinem quendam scidare,siquid in genus in vocibus Plias L
38쪽
net,secundum locum species sorcitur, iis intermedia disserentia
est. Superiora de inserioribus dici debent,non tamen reciprocatur. nam si dixerimus, Omnis homo animal est, verum dicemus,aes reciprocabitur oratio,ut dicatur, Omne animal homo est, se sum dicetur.omnis ite equus rationis exps est,Veru est,sed omne rationis expers equus est,falsu est. nam rationis expers non debet equo subiici,ut nec etiam animal homini ivt recens diccbam . est
igitur explicandum qui termini subiiciendi,& qui dicendi sint,id quod Philosophus deinceps faciet,ac propterea addidit probabiliter,idest ut ad cam Philosephiae partem spectat, quae est quaerendi,ac disserendi At quo podo de illis,atq; iis,quae commemorauimus Veteres .ac prauertim Peripatetici probabiliter disserue rintγratione disserendi utetur is,qui rerum accidentia inuestigabit.naturaliter disputant illi q substantiam inquinat: divine vero, qui rerum Omnium ortum,& quare unaquaeq; constet, indaganx. Cum itaq, natu 1 aliter agere degeneribus,& formis,ut iam dictu est .sit ea,quae sensibus percipiuntur,exquirere, ut Aristotelem secisse videmus, liuine,cum ea quae in opifice sunt, perscrutamur, ut in Parmenide Plato hoc loco logico potius more de iis agendum est,quoniam in logica facultate enunciantibus orationibus Vtimur, in quibus nonnulla subiiciuntur, nonnulla de subiectis dicuntur. Subiectus autem terminus,& qui de subiecto dicitur,aut genus,aut species,aut differentia,aut proprium, aut accidens est.
Quomodo de illis)hoc est generibus,& sorinis . nam subito de
illis verba facit,addens praeterea atque iis reliqua tria differentiam, proprium,& accidens significauit. nisi sorte ita intelligendust,ut cum dicat,de illis,genus, sisterentiam,& speciem, cum addat, atq; iis,proprium,& accidens significet. ac presertim Peripatetici=Porphyrius horum inuentionem, ac doctrinam non sibi asciscit, sed Peripateticis,qui omnibus,qui ea probabiliter tractauerunt, longe diligentiores fuerunt. Peripateticis id nomen hac de causa impositum est Diuinum Platonem in academia deambulare solitum,& cum similiaribus congredi, ut corpus exerc ret , atque eo pacto ad animi splendorem suscipiendum aptum
redderer,literarum inonimenta tradiderunt.instrumenta.n.signo
sunt,quale artificium opificis sit.ita fit,ut etiam Platonis commilitones , propterea quod disputabant inambulantes in Lyceo,
Peripatetici cognominati sint, Ac primo ab ipso Platone Alb
39쪽
stoteles,& Xenocrates, quorum alter Peripateticorii, alter, Academiae nomen obtinuit. prosecti sunt. Aristotelici enim Peripatetici ex Lyceo.Xenocratici Peripatetici ex Academia dicebantur.paulopost tempore Aristotelis studiosi actionis cognome retinuerunt ,& loci adiecerunt. at qui se ad Xenocratem applicuerunt, actionis nomE exueriit,& loci cognome induerunr,& Academici uocati sunt.Porphyrius itaque,qui Platonis etiam sectam secutus est,institutione qua dii ad Platonis dicta,& ad sum ma genera Aristotelis utilem scripturus, tibi, inquit, explicabo, quem do de iis antiquiores,& praesertim Aristotelicisna ob hanc causam dixit,& praesertim Peripatetici.) lucuti sint. Suma venera decessitat, Subitalia , Quatit, ct reliqua ex quibus sola substatia se
sustetat,caetera ad lubstatia annitunt . haec generis descriptio,quae danda est omnibus decem conueniet. uerum non dicendum est, aeq; c teris,ac substantiae conuenire,differtit enim qua sunt,quoniam quicquid acciderit substantiae ut uidelicet tanquam genus in species,quae sub ipsa sunt,dividatur, in caeteris itidem accidentibus efficietur.distributitur enim ipta quoque in species, que lubipsis existunt,veluti genera.verum aliud est si quatenus lubitantiae,& accidetia sunt,atque aliud. si prout summa genera,id quod
omnibus commune est,considerabuntur.
ci videtur. C V M nobis indicauerit quid libro prorositiam sit,quamq; asserat utilitatem , ct quisnam - modus ac ratio habenda sit,ut eos instituamus qui recens sapientiae studiis opera inna uat,dix: itq; uelle quae stiones difficiles silentio transiue,& faciliores in medium adducere,ostenderit etiam quae abibulae & quae faciles sint, singilla iununc quinque vocum doctrina explanare. aggreditur .de genere primum dicit,quoniam cum voces numerarentur, primae ei dela, tae sinat.genus etiam ob hanc causam speciei praeponitur, quia
multas suble species comprehendit.& quanquam genus, α spe
40쪽
cies mutuo sese reserat,sunt tamen quaedam ex ii si quae sub eandem rationem cadunt,quibus nonnulla reperiuntur caeteris antiquiora,& eorum causae dicuntur,quemadmodum patic filii causa dicimus,de quatenus homines ultique sunt, priore atqui simul cognoscuntur,ct icis mutuo costituunt eo, quod sub eandem cadunt ratione.quae cum aliquo coseruntur,quaeda substariae pilus sint necesse est.cum igitur causam eoru quae cum aliqno comparantur,causam inquam priore inuestigabimus,eam uel rcmpore, vel ordine naturae priorε esse cc periemus. & illa per causam antiqui te dicemus. in patre igitur ac filio temporis latione pater
semor est.ipse enim iubstantia quaedam est,quae filii naturam efficit.igitur hoc modo patre dicemus filio antiquiorem, Dominus quoq ac letuus praeceptor,ac discipulos ct si ex iis sunt, quae cua liquo coriferuntur Ala tamen causa,non tempore priores lunr.
ac tempore quide itidem essent si Dominus fetuo,& magi Ilet discipulo senior estit.ide in genere, & specie intelligi par est genus .n.& species sub eadem ratione cadunt, que sub eandem cadunt rarione.&bstantias prius esse nccesse est. genus ratione substantiae ordine naturae quia speciei substantia constituit, prius costat. at non lupore. genus enim in species diducitur, omne quodcunque diuiditur,prius suis partibus est, utpote quod illas constituat,genus igitur ratione substantiae specie prius est .priora st
substan iam in iis,quae sub eandem cadunt rationem,per causam Priora sunt, genus itaque specie antiquius est .ac merito primum locum obtinuit. Quin etiam in hominis ortu .naturam eiusmodi ordinem seruare exploratum est atque testatum.nam semen humanum accipiens primo uitale facit atque animatum, palatu procedens. sensum impertitur, & ita animal efficit, tum libidinem, ct iram adiuugens ,rationis expers animal costituit, postreixo ratione persecta addens homine ellicit . genera igitur propter substantia sunt somus priora. sed prout genera Sipecies mutua quada relatione simul in aliis lunt,ae una dimouent, nomina tatu insunt, uaerendii hoc loco dignis putamus, qua ob causa cti generis doctrina nobis tradat speciei,& no differeti Aac reliquatia uocum meminerit , Dicendum igitur ad hoc est quam h reuissime. Genus & species sub eandem cadunt rationem, ut iam dictum est nobis .lpecies enim generis i pecies est, genusqi speciei est genus. ea te sit, ut non fine raticne in genere declarandi