Tractatus de simonia genere, mentali, conuentionali, ac reali. Bartholomaeo Vgolino, ... autore. ..

발행: 1599년

분량: 300페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

201쪽

De Simonia genere Tab. I.

quibus conclusio haec probatur,& ob id quicunque iura Ecclesiae in iudicio tuent uti quicunque sint,& qi iocunque nomine nominentur, uel Syndici, vel Procuratores, vel aduocati, simoniam committunt si pretio has administrationes coinr rent. Quamuis, quod hodie collegia ecclesiastica tam regularium, qua secularium,& Epist Pi procuratores, de aduocatos laicos habent, qui iura Ecclesis in iudiciis tuentur ob rationes in superiori conclusione allatas , sentiam simoniam non committi . Et de quaestione hae itidem sitis. Oeconomus aut est is, qui fructu tim beneficiorum ecclesiasticorum,di aliorum prouentuti, curam ex constitutione gerit, ut colligitur ex Triden.Synod. sest .a .de rem .cap. Io.in princip. di ex cap.quia in quibusdam cum sequent. d. 80. Ex quibus patet,quae etiam eius functiones sint, nam constituitur, ut curam fructuum gerat Ecclesiae.

I Syndicus uero estis, i qui Ecclesiae causas in

iudicio defendit,ac tuetur, ut colligitur ex capi.unic. iunct.Gloss.de syndic.ubi multa de syndico ait: quod ad rem nostram autem attinet, sat est eum esse', qui in iudicio Ecclesiae causas , ut promoueat, institutus est, & ob id hoc eius munus . Haec de dignitatibus magistratibus, de iudicibus ecclesiast icis, qui iurisidici ionemee-clesiastica iii habent,necnon de ostictis. ubi materiam ipsa esle simoniae vidimus,& simoniam committi circa ipsa posse,si pretio interireniente acquirantur,iam acquisita per has dignitates,de magistratus, an sine timoniae uitio vendi possint,

contemplemur, id quod in sequenti prael labia

re iuribu siqua per diritates beneficia, o magia

ea quam simoniae deis circa quam

Amnia committi potest. p. XI. IX.

nia νιtio vendi poten.

a Misopita sinesimonia vitio iuri iactionem, quam ha

bet. neque totam,neqηe partem vendere potest, ut

ina visitandi censura ferenda ab ipsu absoluendi, O aha huiusmodi agendi.

iuribus , quε per dignitates, beneficia, &magistratus eccl. quis consequiti ir, an vendi sine simoniae uitio possint.& ob id an simoniae materia sint, agendum nobis proxime pro posuimus, iam igitur rem aggrediamur.

Verum quod iura lite plura sunt. Primum iurisdictio ipse .quae aequiritur,tam in foro exicriori,quam cpiscopi,di huiusmodi eccles. antiit ites habent.quam in foro interiori habent parochi. Secundo facultas aliquando postulandi nominadi,Sc eliῆendi nec non praesentandi ad beneficia, & eccles dignitates . Tertio ius percipiendi stuctus tam ex praediis rusticis,quam urbanis, item Oblationes,quae ecclesiς fiunt ac decimas, Postremo sunctiones exercendi quaedam, ob cana rem

de singulis,& prius de primis agamus. Addo deius sepeliendi mortuos,quod habentecelefit pa

rochiales.

Quoad primum igitur breuiter concludenduesti iurisdictionem,quam quis consequitur per dignitates,& beneficia ecclesiastica,vel fori contentiosi, vel sori exterioris fit,ves totam,uel partem, uendi sine simoniae uitio non posse,& idcirco nec ius parochiale vendi posse, ire lacramenta administrandi, ius sepeliendi & huiusmodi, habent enim ecclesiae facultates sepeliedi mortuos a

suae parochiae arg. t. tit.de sepultiId quod pro- hatu cum ex antecedentibus, ubi generatim si moniam committi conclusimus,si iurisdictio uE

dignitates,ac beneficia ecclesiastiea, quae iurisdictionem ecclesiasticam habent,ob ipsam iurisdictionem sine simoniae uitio uendi nequelit, multo minus ipsa iurisdictio, propter quod. n.unum qique est tale,& illud magis tale arg.auth. multo magis,C.de sacrosan.eccle. t Simoniam ergo Episcopus committet,qui pretio interueniente, aut ius uisitanda sus dioecesivi ut censuri serendae aut ab ipsis,qui absoluendi aliudue quid, qJ iurisdictionis si faciendi,facultatem tribuit,ut habetur in cit.c. I.ne prelat.uic. suas:id qJ, qu niam notissimum est, ob eam rem nihil est pri terea,quod huc addamus. Non tamen simonia c6 mittitur,si e contrario Episcopus,conducat quepiam pecunia, ut Vic tu,quod coiter fitiqui lurisdictitonem suam exercet, quandoquidem pecunia illa non pro iurisdictione spirituali exerceda,sed pro alimentis,& pro interesse traditur,ue

dixit In incommuniter receptus in citc. I .ne pre

lat. uic.suas: sed de hoc primo satis, ad alterum

transeamus.

tem ecclesiasticam habet, ut canonici,sicut habetur in totitit.de et uendere facultatem illam, sine simoniae uitio possit Z Uidebatur dicendum licite id posse,&hoc ob eam rationem , quoniam electiones, postulationes , & huiusmodi

nullius spiritualis gratiae participem que iaci

202쪽

s a Bartholomati Vgolini

ut dixit Gratian. t. q. . Atqui contrarium sequi patea ι. debemus, scilicet, qui potelia tem hanc habet, si Traesentandi iras cum uniuerstate vendatur, sis

alteri eam uendere conet ut sinioniam conantita monia commit Itur.

tere. Id quod probatur primo, quoniam facultas haec spirituali annexa est quandoquidem per electionem,quis itis quoddam acquirit ad ecclesiam ad quam est electus di spirituale coniugi ii, quod est, inter Ei iscopum,& Ecclesiam inel

etione nunciatur ratum .ut dicitur in cap. fi n. de traiisat. de ut ait Abba.in capitul. quanto, num

ro 6.de iudic. at annexum spirituali si uendatur, simonia committitur, simonia enim est studi se voluntas emendi,tiendendique spirituale, uel spirituali annexum,ut in primo capite probauimus Jergo&hic in casu nostro. Postremo, qui ius patronatos, de ius praesentandi uendit sim niam committit, ut proxime probabimus, ergo multo magis,qui ius,& potestatem eligendi uendi nam per electionem inter electum, &eccle-

. siam matrimonium spirituale, ut proxime uidi

mus, initium summit,ut habetur in capitu. cum inter de electio δε ait Innocent. in capitu. quod sicut in uem. Nominatio paulopoli principium,& lἡquitur 'bba. in eodem capitul. quanto, per praesentationem uero nullum ius consequitur

Pra len latus,argument. capi tu . pastorat is, de iur.

patron in ut dixit Innocen. ibidem in citat capi. quod sicut Abba. in eodem capitu. quanto numero 6. ergo,ex quo plus spirituale habet ius eli. sendi quam praesentandi ,sine simoniae uitio uendi, per aliosve contractus non gratuitos alienari nequit. Quare multo minus ius instituendi praesentatum δε conserendi bineficia, quibus eatibus stati in ius spirituale quis consequitur, sines moniae uitio uendi poterit, argumen. capitul. l. ne prstat. uic. suas. Non est igitur , quod haede re dubitemus . Nec re nugnat, quod dixit Cratian. ello enim et cetio ipiritualem gratiam non conserat, non tamen sequitiar, quin sim nia committatur eius uenditione., tum quod simonia committitur non solum in iis, quae gratiam conserunt, uerum etiam& in aliis spiritua libus mio de in ipsis annexis, ut probauimus an, tea . Quare nec postulationes,nec nominati

nes iundi sine simoniae vitio poterunt, quippe uia & per haec aperitur aditus adspiti tualia: sede his factenus ad ius praesentandi transeamus.s V m M A. t Praesentani im venda non potess sine simoniae vitio

qua regu ιa, quousque pateat, claratur.

tione.

3 Praesentani ιM eontractibiu non gratuitis alienari non poteusine simonia vitio. Praesentandi tua non potest adiudicari uni ex haere.

3 P Uentasdιι 1 s mi cudum concedi nan pote R. 6 P in mares ii suoversitas u quae Il.atienatur, transiti cum ea,id quod declaratur etiam, quatenus

moniae

S. II. I r Iuslpraesentandi quoque sine simoniae uitio F. vendi non potest . Id quod probatur primo per capi. de iure eod.de iur. patro. Mandamus,dicitur enim ibi quatenus si R. illud cis- parauit,cum in conueniens sit uendi ius patronatus,quod eli spirituali annexum, contractum il- Ium irritum esse decernas. Ecce hic aperte habetur ius patronatus,quo quis consequitur ius prgsentandi, uendi non posse atque sic not. ibi I D. idem habetur in cap.quia clerici, de ibi not. Glo.

ac DD. d. Secundo probatur,quoniam si contra sat,irritus fit contractus,ut dicitur in eod. cap.de iure.& simonia committitur,ut dixit Abba. ibi nume

cimon Gulielm. Redoan. de simonia p. t .capit.

a X. num cro i O. uersicia. Facit etiam contra, Et flsimonia committatur,habetur quoque in capita praeterea de transactin facit cap.ueniens de testi bus, nam ius patronatus est spirituali annexum, ut habetur in eodein capit. de iure, de in cit. capi. quanto de iii die. dc not.Gloss. in capita quia clerici de iur. patron. Ec Nauar. in Man. capi. 2 I. n. mero 9 uel sit. Dixi uel ab ecclesia, & Ludovici Roman. consit. 368. numero a. Se docta Addita

ad eum consit. 3 i . Idque iure merito per ipsum enim quis ad ecclesiam praesentatur, qua pissentatione aditus patefit ad ins itutionem, quae est spirituale quoddamarguitie n. tot. est. de insti.&ob id dicitur annexum spirituali, ut declarauit

Abba. in eodem ca. quanto numero 6. ergo eius

uenditione simonia committitiar, ex quo ipsa comittitur non solum, ubi spirituale uenditur,u rum etiam ubi annexum spirituali, ut colligitur ex definitione simoniae ploxime proposita, & ut dixit Ludovic. eodem numero a. de Addit. iam allegata,& Gulielm. Redoan.de sim n. r. a. pitu. I 6. num. Iom habetur in capilli. quaesitum derer. permutat. Pro regula i3itur habebimus, ius patronatus, seu praesentanda uendi non posse sine simoniae uitio.

3 Qui regula locum habet'non solum in uenditione uerum etiam in omnibus aliis contractibus non gratuitis,ut scilicet nec per ipsos alienari possit, quin simonia committatur, tum quod ratio quae in emptione est, & in aliis contractitanon gratuitis locum habet, de idcirco etiam dis spositio,arg. l. illud,st ad leg. Aquilin c. cum dilecta de confirm .util. uel inutil. tum quod sic dixit Abb. in c. quaerimoniam uersic. Et per hoc alias

de iur. patron in in c. ex literis,num. 2.cod.

Non igitur' iii diuidenda haereditate , uni ex haeredibus ad supplendam eius portione adiudicari a iudice poterit: nam uideretur copulari cure

203쪽

De Simonia genere Tab. I. I 73

re temporalii sie pretio aestimari,ut inquit A, acquiri Sc Ieg nil aliud est liaereditas fi de uerbo. ba. in citat. capitii. qtie rimoniam, & ob id simO- 7 signi fic. 'Hoc tamen locum non habet, ubi spe

mam inmitti, ut dixit Ioann. Ubi en . in uerb. ciatim ci. m uniuersitate de ius patronatus uenditus patronatus,num. 8.

Non itidem creditoribus caedi potest a debitore si nihil in bonis het,ex quo sistimari non potest temporali ut dixit Abba. ibid. Non etiam pro dotemon pro piὐnore tradi, ut dixit Tabim.

e . num. q. non etiam locati ob easdem rati nes. Ad se minam simonia committitur, ubi contractu non gratuito ut dixi,alienatur.3 Non itidem l in studum concedi potest 'eciatini ita Innocent. in cap. cum seculum eod. detur. patron.& communiter receptum hoc sentit Ludovic. Roman. consi. 68. ubi in casu hoc consiluit, uenditionis enim titu Io transferri non potest,quoniam est annexum sipiti tuali, ut dicitur in c.quanto delud.atque sic consuluit ibi, Ludo Uic. Accedit, luoniam ex natura studi interuenit pactio super praestanda fidelitate, de iusiurandii. ergo simonia committitur, quoniam spiritualia pure tradi di bent de facit eap. ex diligenti de sinam di c. ind ignum de reg. iuri Non denique,si consuetudo adesset, ita Rom. ibid. num ., hoc ob simoniae labem, quamobrem consuetudo locum habere non potc star gu. p. non satis α c. com eccles a de c. Iacobus de simon. Uerum quid si quis quempiam ad beneficium litigiosum praesentaret hac adicista cOditione,ut praesentatus teneretur probare suis impens s ius pertineread praetc ntantem λ Plane simonia committeretur: nam per praesentatione videtur soluere impensas pro luendo iure presentatis,atque sic sensit Nauar. consi. I tinum. I. uersi. secundo desimo n. lib. s. 6 Excipitur tamen primo lubi uniuersitas uenditur,quae ius patronatus in se continet, exempli gratia,ubi uenditur uilla,quae ius patronatus habeo nam,esso ius illud cum ea uniuersitate traseat ut habetur in tam literis & ibi Abba. not.ac DD.de iuripatron. de idem Abba. in ca. illud nu. q. uerlic Secundo casu eod. uenditio tamen ualet, Se simonia non committitur auandoquidem non ius patronatus uenditur, quo casu simonia committeretur, sed uilla ipsa,& uniuersitas, quae est res temporali cui,quod accedit ius patronatus ob eam rem transfertur cum ea uniuersitate,

atque sic not. Abba. in eod.ca. ex Iiteris, di habet in cap.cum seculum de iur. patron. N Ludovic. eodem consit. & Addit. Hac igitur ratione ius patronatus alienatur.& non venditur, ut Glossinquit in citat. p. cum seculum Sc Abba. numero . Id quod locum habet, uel laico uniuersitas uendatur, de inconsulto Episcopo: nam nihilominus transfertur ius patronatus cum uniuersitate, ut asseruit Abba. in eod.cap. illud num . . Quare, qui h reditatem ad se delatam ius patronatus continentem vendit, uel pro dote, vel in solii tum tribuit,vel creditoribus caedit, s moniam non comittit,etenim nec hic uenditur, sed cum haereditate transit,qus nil aliud est, quam uniuersitas qdam,argum. S. sn.in Inst it per quas person .nob. tur, exempli gnatia dicendo vendo tibi uillam

cum iure patronatus:nam tunc venditio non ualet, ut ait Abba. incitat. capit. illud. numeroq. de hoc ob eam rationem, quoniam simonia committitur,Et,quicquid dixerint DD. quos refert Gemin in cap. uni c. numero I. de iuri patron. Iibro 6. si respectu habito ad ius patronatus uenditio etiam fiat, simonia committitur,tion enim simoniae crimen euadit, qui consecrationem calicis uendit ob id, quod cum materia eius ipsam uendit. Nisi ergo exprimatur illud ius patronatus declarandi causa ipsum uillam sequi, alias simonia committitur,atque sic sensit Ioan . Andr.

in cap. t . de iuripatron. lib. 6.quem refert, ac sequitur I udouic. Romari eodem confit. nume. i.

nam dixit nullam esse uenditionem ius patronatus, si mentio eius fiat, idest si mentio fiat gratia venditionis de Additio ad eum ita ibi in consti. 36 8. Item locum non habet, ubi ,etsi expresse ius patronatus non uenditur pluris tamen ipsi uniuersitas ob ipsum uenditur,etenim de ob hanc rationem simonia committitur, si calix consecratus ob consecrationem pluris uendatur. Simo. nia quoque committitur, si quis uendens omnia sua iura in his etiam ius patronatus comprehendit ob easdem rationes. Ad summam cum uniuersitate transit sine simoniae uitio, modo ipsum

expresse, tacito ue non vendatur.

1ecundo loco simonia non committit ut, ubi titulo lucratino de gratis alienat,exempli gratiae largiendo illud huic, vel illi, id enim potest ut

dixit Abba .in cap. prsterea r. prope finem. de iure patron .Quamuis ubi laico illud exdit, de Episeopi licentia id lacere debeat, ut concili sit Ab . ba .m cap. illud de iur. patron. ubi rem hanc pluribus egit. Facit quoque cap. ex insinuatione detur. patron. secus tamen, si quid donationis gratia daretur,ita Abba. ibi,& iacit, capit. praeterea de transact.quod tamen intelligo, ubi ex pacto, aliis secus, si liberaliter,de ut gratus uideat irrisidpiam tribuat, simonia eni in tunc non committitii siue alibi diximus, θι se dictum Abb. accipiendum est.

Tettio excipiuntur fructus, si quos palmnus percipit,vi pote, quia ubi ecclesiam construxit, dotemue dedit taliquid sibi de superioris licentia reseruauit, id enim potest, ut habetur in eblat. capitu. praeterea secimdo,de iur. patron. nam

his uendendis fimonia non committitur, quandoquidem non annexum spirituali uenditur,sed temporale. Hinc studius ecclesiae licite Iocantur,ut habetur in capitu. fin. ne praelat. uic. suas, S ut dixit Abba. in citat capitul. praterea secundo prope finem denos supra capitul. i i. His igitur exccptis casibus alias, si non gratuito contractu ius pationatus alienetur,simonia committi.tur. Et de hoc iure sitis.s Sicut autem ius praesentandi vendi non pol tita nec uoces, id est suffragia vendi queunt, quib

204쪽

bus sis praesentetur, eligaturue ad aliquam eccle iura spiritualia sunt, consequenter,ut sensit A .siam , simonia emin committitur, ita consuluit in c. consul crenuin. ἔ. e ,.Thom. 2. a. q. 8 . attici Roman consit. ιι 7. de quodam Angelo, qui cuidam Stephano canonicatum pronum,si ipse daret sibi voces pat Onorum, quas habebat ad praesentationem cuius da in Eccletiae, conclusit enim ibi simoniam elle . di iecundum illud consilium Rotam quandoque conclusisse testatur Horat. Mandos in Addition. ad eum, scilicet simonia- eam praesentatione ni eam dici, quae a patrono facta est hoc pacto, ut quid sibi detur,vel in ecclesiae utilitatem vertatur. Idem dixit Rocchus

de Curi. quem re ri ac sequitur Guliel. Redol. de simo n. par. l. capitii l. l . in princi p. est enim hoc spiriti tali annexunt,ut diximus. Haec aute in concitisio locum habet vel uox illa necessaria nosit,v pote,quia am. Oti,ac seniori parte cratus praesentatusmam nihilominus simonia committitur ut dixit Abba. in capitul. Matthaeus de si . mon. de DD.plures citat.a Guliel. Redoan .eodecapitul. I numero T. Hinc,qui priora tum per simoniam adeptus est,quia dedit pecuniam D mino temporali Iaico, tunc deponendum dixit

in excommunicationem incidit, qui uenditius patronatus Z Non incidit: nam extrauag. 2. des mota. loquitur de beneficio, di ordine, scilicet, ubi in ill is realis simonia commista est .at i iis patronatus non est beneficium, non enim competeret laicis ergo.atque sic dixit Nauat r. consit. 87. de simo n. libro s. sed de his hactenus,ad iura percipiendi stucius dignitatum, de beneficiorum eccle. transeamus,an scilicet sine simoniae uitio ue

di possint. id quod in sequenti praestabimus.

6 Decimarum = citra vendi ocarique posiunt. g. III. Postrema quae situ, quam hic explicandam

nobis proposiimus, haec eit,an, ex quo per . dignitates, A beneficia ecclesiallica quis consequitur ius percipiendi stuctus tam urbanorum,quam rusticorum pigdioru raram dignit tum ac beneficiorum: Nec non oblatione, in ecclesia factas. Item deci nos .ac primitias, an iuralite sine simonis uitio uendi possint. Quam quaestionen . si iti superiorem. primo generatim, deinceps speciatim explicemus. x Generati nergo breuiter concludo i ea iura vendi sine simoii ix iiitio non posse, ut DD. coiter concludit ut & hoc ob ea rationem, quoniam

3.lla re On. nam ea iura consequuntur eos clericos,qui animarum curam habent, quo se lusi entent, aequum enim eli,ut qui spiritualia seminat, temporalia consequatu r,ut sensit S. Thom. ibid.& ob id sunt annexa spiritualibus, arg ca si quis

obiecerit,i . q. r.at simonia committitur, si annexa spiritualibus vendantur est enim sinonia uoluntas emendi,velidendique spirituale; vel spirituali annexum , ut probauimus in initio huius Tract. ergo spiritualia hic si vendantur, simonia '

committitur.

Contra sententiam hanc tamen sacere uidet, quod quotidie videmus vendi s uetus Ecclesia rum,de etiam locari,S id licite fieri intra modicut empus arg. extra uag. ambitiose de rebus eccle. non alienan.& c. t. de locat. cum simit .allegat.supra cap. 8 g. i I. Atquii proposita sententia discedendum non est. Nec repugnant contraria iam dicta, quandoquidem locatio, uenditiove fuctuum est locatio eorum se ii venditio, q tepor lia sunt, v idcirco uendi δε locari queunt,ut in citat. iurib. habetur, iunci. Gloss. at quaestio est de iuribus pcrcipiendi predicta,quq tuta sunt spiria tua lia,spiritualibusue annexa. Pro certo igitur habebinius smoniam committi, si iura laedantur, contractu ue alio non gratuito alienetur, esto fructus.&vendi, alienari quacunque ratione possint. Et de hoc satis.1 Quoad alterum modum,tid est speciatim agedo,& prius de decimis cocludo ius eas colligendi vendi non posse: id quod probatur primo perca. fi n. de reta perm uta. m. cum ibi q uaen io esset inter monasterium quoddam,& Praepositum super decimas di arbitri,in quos compromissum laetum erat,arbitrati essent,ut Praepositiis hab ret ius illud deciniarum, si obtinuiti et quandam pecuniae Summam a Rege Vnoriae pro ipso monasterio, Romani: s Potit. hac de re consultus a bitrium illud madat irritum decerni, & hoc ob eam rationem,quoniam permutatio spiritii alii

scilicet iuris colligendi decimas esset facta cum temporali, id est cum summa illa pecuniae. Haec ibi. Si ergo permutatio ibi non permittitur,qsratis non st,ergo nec venditio,quandoquidem spirituale pretio venderetur, quod fieri non pomtest. Idem habetur expresse in c. prae byteri l. q. r. ibi enim dicitur certum esse simoniacam limresim esse uendere decimas,& altare, de caeta uiden. Secundo id probatur ratione; nam si liceretuendi ius decimas colligendi, liceret spiritua Iea uendi pretio temporali: nam ius decimas colligendi est ius spirituale ut dicitur in citat. capit tin. ibi,Cum permutatio de spiritualibus.& sentit ibi Glois. in uerb. Temporalia cum sequentati sequitur quoque Abba. ibi. Sc not. num. q. ucrs. In Gloss.fin. de Sanct.Thom. r. I.qiis Ilio. 88.arti. . in respon. N q. t o .arti c. r. in resp.ad 3. uersic. Ius autem spirituale quandoquidem consequitur ministrum spiritualium quem iure tempora

lia sequi debet,ex quo spiritualia plebe ob id

annexum

205쪽

De Simonia genere Tab. I.

annexum est spirituali consequenter,ut diximus supra, de sentit 1.Thom .cod art. 3. q. 87.tEx quo igitur ius spiritualaesi,vendino licet. Alioquin, si vendatur, simonia committitur, ut sensit Abb.

In eod C. I. u. R. de r. pzrinut. ibi enim ratione reddens tacito,quare non ualuerit arbitrium il

lud ibi datum, inquit , quoniam vitium simoniae in se continebat ex quo simonis uitium committitur. i ius decimas colligendi uendatur, loceturve. Idem sensit Caiet.ead. q. 87.ar. r. vers. In cod. tertio articulo in fine de Guliel. Redo2. desimo. I. Par. c. 29. nu. 9 vers.Sed aliud est itis. Ac plane id dubitationem habere non debet. nam . si ut Pxime probati imus, ius hoc spirituale est. plane qusimonia comittatur, si alienetur uend: tione, non

est,quod dubitemus. Pio certo igitur habebitia' simoniam committi, si ius decimas colligendi

uendatur, locetur, c mutetur, alioue conta ami

non gratuito alienetriri uae diximus autem de iure decimarum, idcob easdem rationes concludimus de iuribus colligendi,alios fractus Ecclesiae. ut de iure oblatio mimaeluae fiunt in Ecclesia, de delirre colligendi

primitias; nam quocunque non gratuito contractu alienenior limonia committitur,qi .andoqui

dem de iura illa spiritualia sunt. Excipitur tamen,' ubi non iura praedictorum uenduntur,sed aut fructus inde percepti, aut percipiendi: hi enim sine simoniae uitio uenduntur, de uendi possunt etiam ad modicum tempus. Itidem etia de locari, ut habetur in ca .fi. de ibi Abb.

ac DD. not. ne praelat. uic. suas de in c. r. de locat. de iit dixitGloss. inciqua mitis ni uerb Conc erit,ibi. Fructus uero decimarum dedecim.de Guliel. Redoan. de simon. t. par. c. 19 nu. 8 DoLSed

intelligendum est: nam fructus huiusnodi temporales stini de ob id uendi pollunt, ut probauimus etiam supra cap. 8. . t t. cum trib. seq. Non igitur simoniam com nuti ut clerici,qui decimarum fructus vendunt .locamue, bc hac ratione decim s. t. dccimarum stuetus Rom. Pontifices saepius Principibus,ac regibus concedunt in subsidium contra christiani nominis hostes, ut dixit Sol.de ius i. de iur. l. b 9. q. 7. arti c. t. in resp. ad 3. ibi, Circa aliud membrum de decimis. Nec repugnat, si dicatur ipsos habere ius petendi sicut clerici,nam ius habent petendi stinctus, non autem spirituale,quod ius ex locatione.& donatione sis consequitur,arg. tot. tit. de loc. dc cond. Id quod per obleure tame leniit Sol. ibid. Et de his etiam satis .ia ad si inctiones iurisdictionis transeamus, de an ipsis obeundis pecunia interueitiente simonia committatur, atque idcirco materia si moniae sint,contemplemur, id quod in sequ. praesta

bimus .

De functioni iurisdictionis Ecclesia Uicar

spectu habito adpaenin materia circa quam simoniae idest circa quas simonia con mittifotea. Cap. L.

a Taeuai um genera quot sint. 3 Paestae qui bira bonis nis pratient. 4 Poenam se inferat iudex pecunia ductin, moniam eo

3 Iudex an sim Omam commutat, ubi quem tiberat a n

In usis excommunicationis si pecumam praestet, ut

absoluatur .an Itinoniam commutaL.

Vrisdictionem ecclesiastica

simoni ε materiam ei leprobauimus: item de dignitates, de beneficia. de magi

stratu, eam iurisdictionem habentcs, nec tio iura, quae per dignitates eas de magii ratiis cosequimur, restat

ut de functionibus eiusdeiurisdictionis agamus, an de ipsi materia sim niae sint. idest ipsis obeundis limonia committatur. Sed quoniam functiones hae uariae, ac plures sunt, sed praecipue uersantur in beneficiis ecclesiasticis in menis, in indulgentiis in dispensationibus in uisitationibus , de generatim in actibus iudiciti de de beneficiis egimus supra, ubi si per

pecuniam conserantu habeaturque, simoniam committi conclusinuis ob eam rem de reliquis,

de prius de poenis, deinceps de aliis agamus, id quod, ut dilucidius fiat, praemittenda duo sunt, quid poena sit Deinceps quotuplex. Quoad primum igitur poena, i quo ad rem nostram pertinet,nil aliud est, quam priuatio boni, quod quis natus aptus est habere. Dixi aut e Privatio boni, quo separetur a priuationibus, quae sunt malis de a bonis,quae nobis tribuuntur. Dixi etiam Boni priuatio, quo ei sectus poenae significetur. qui est priuare eum, qui punitur bono aliquo. Dixi denique, Quod quis natus aptus est habere, quo separetur ab iis, ad quae habenda nati apti non sumtismam,etsi uolare bonum est, non tamen nati ad id apti sumus.. Quoad secundum et poenarum genera plura sunt,quaes poenas, quod recensent DD. Gloss. in

cap.ad reprimendzm de ost.ordin.de Inno. in c. qualite de quando 2.de accus de Follo. in Prax. Crim. a. r. Iud. num. cum multis seq. de Hostim. in Sum .de poen.3. quot sunt species poenarum, ob eam rem specie, earum non numerabimus, sed solii quibus bonis per ipsas priliari possi: mus .expl icabi mus . t Dico igitur breu iti r bonorum,quibus illatis poenis priuamur,quatitor species esse,nam q uaedam bona sunt animae, quaedacorporis,quaedam famae, quaedam quae dicuntur fortunae. Horum igitur bonis, etsi non omnibus,

poenis a iudice Ecclesiastico priuari quis potest, ut ecce censeris Ecclesiasticis, scilicet excommunicati essu csione, uec interdicto,usus spiritualium

206쪽

Bartholomaei Vgolini

lium prohibetur 5: impediturι nam censura E clesiastica nil aliud est,quam poena spiritualis seri exterioris ecclesiae, qua spiritualium usu) omnis i mpeditur, ut probaui in Tracia. de Censuris

Tab. l. c. I 6.8.fi. nurn. . Item usus etiam ordinutollitur,id quod fit degradatione tam re, quam verbis facta. Item irregularitat de qua degradatione re facta habetur in c. a. depan. lib. 6. Respectu etiam habito ad bona corporis uariae inseru-tur poenae, quamobrem eius libertas impeditur, cuiusmodi sunt ieiunium, detrusio in monasterium,exilium servitusque, ut refert Glos sincit. c. ad reprimendam. Respectu habito etiam ad samam poenae inferuntur, cuiusmodi est infamia, qua punitur etia simoniachus, it supra uidimus,& poenitentia etiam solemnis,de qua in c. in ca pite d. o. Respectu habito ad bona Et tunae poenae sunt,cuiusmodi sunt pecuniariae poenae, di bonorum publicatio, seu confiscatio, has enim poenas insere quoque Ecclesia. Ad summam pinnes

poenae.quae ab Ecclesia inferuntur altero, uel ptiiribus horum quatuor bonorum priuant.

His praemissis, iam quaestionem proposita ex- plicemus. t anisi pro his poenis inserendis pecu

niam quis recipiat simoniam committat. Et uidebatur dicendum simoniam non committi: naquotidie videmus ecclesiasticos iudices delinquentes pecunia accepta pina liberare, & sim niam non committere; ergo di e contrario, si pecuniam accipiat, quo p nas inserat,simoniam nocomm ittet, quod enim operatur propositum in proposito. operatur oppositum in opposito arsefi. F. de leg. 3. Atqui contrariam sententiam amplexari debemuς. st ilicet simoniam committi, si Eccles s sticus iudex,ut poenam inserat,teave quem liberet, pecuniam accipit, id est pretio ductus id facit. Id quod probatur primo,qitonia exercet ossicium ecclesiasticum pretio ductus .ergo simonia 6

committit,ut habetur in c. ad nostram de simo. Praeterea priuare quem beneficio est poena ecclesiastica ut ait Glosis in cit.c. ad reprimendam, at, qui curat pecunia,ut quis priuetur beneficio, simoniam committit,ut dicitur in ca. Σ. eod.de si .inon.& not. ibi Mar.Soc.Seni. ergo di ipse iudex, dispositum enim in uno ex correlativis, & in alio locum habet,arg. l. t.& ibi Bart.C. de cupressi.

libr. to. Ex quo igsitur simoniam commisit ibi qpecuniam dedit,ut expelleretur ille a benescio,

sit, imo, ut ait ibi S .duplex simonia commissa est,prima curando, ut per pecuniam a beneficio quis expelleretur, altera, ut deinceps sibi tritibueretur. Postremo facit cit. c.nem O pr byterorum,nam ibi simonia committitur,si quis pretio ductus digne poenitentem a communione,& re Tc5ciliatione remouet, indignum uero admittit, ergo simonia comittitur, si pretio ductus Ecclesiasticus iudex quem punit, nam prohibere quere conciliatione & communione poena est, ut di. xit Gloss. in eod. c. ad reprimendam, Idem dixit Guliel. Redo . in Tract.de Simon. In 3. par. cap. a r. in fine: ibi enim agens, quando uexationem redimere liceat, inquit simonia committidi subditus, qui delicium commisit, ne excommunicetur suspendatur aliaue poena afficiatur,& ut co rectionem uitet, pecuniam praestat . Facit qu is quod dixit Malol .de Irregular. lib. s.c.4 .num. 3. N habetur in c.euphemiam a. q. 3. ubi simonia

committi dicitur,si quis accusationem aduersus Episcopum habens, ob eam rem illam omittat,

quo a1 ordines eum promoueat. Non repugnat modo contrarium antea positum: nam pecunia, quae exigitur in eo casu pro poena exigitur, est. n.

pecuniaria pena, quam iudices Ecclesiastici imponunt aliquado pro deliciis, id quod licet, qua quidem & pecuniaria pena in Ecclesiasticus

Iudex imponere potest,ut DD. commimiter co cludunt. Pro certo igitur habebimus limoniam committi si iudex ecclasiasticus pecuniam accipiat pretii nomine,quo quem puniat, ipsi aveliberet atque sic dixit Archiep. Flor. in a. p.Sum. tit. I .c. S., l7. vers. Not.q uarto, ibi enim ait pro

actibus iudicialibus iudicem nihil recipere debere,quandoquidem constituta stipendia habet

pro eo munere exercendo; ob idque non licere accipere quicquam prodisipensetione, nec pro correctione facienda, non facietaue, nec pro minus puniendo peccatum, nec pro crimine puniedo, nec pro uisitando, nec ut minus digne pini tetem reconciliet, uel ut digne pqnitentem repellat,& hoc non soliim,ubi in re ecclesiast ica iuri dictionem exercetidi spirituali, uerum etiam in re temporali, nam iurisdictio quam exercet, spiritualis est, tu irtute ius dicit. ita ArchiepisFlore. Ne igitur simoniam Ecclesiastici iudices committant pro puniendo quempiam,i penaue liberando nihil exigant. Quare nec prodegradatione quicquam recipi potest ita Nauar. in conc88. de simon. lib. .

Excipitur tamen, t ubi id quod exigitur, non ob id,quod punit,liberatue,sed pro pina,& loco

p ne exigitur,nam,quod ecclesiasticus Iudex pecuniariam pgrum imponere potest,ob eam rem& illam exigere,arg. l. a. isde iurisidi. Onan. iud. Icut diximus supra . t S. 3. Non igitur simonia . commisit Vicarius,cuiusdam Episcopi, qui cubdam clerico pecuniariam psna imposuit, & ex git ob delictuin quoddam commilium, quam tamen simoniam commisisset . si oblatam pecunia per amicos eius clerici,quo impune abiret, accepisset nam alterum loco pinae fiebat,alterum,scilicet postremum corrumpendo iudicem quodamodo. NO etiam simonia committit si quid praestetur pro sumptibus factis ab aduersario, qu i ex

na. serendam curauit ut dixit Zabar. in cap.ad aures prope finem. de sim .

Verum quid i si quis iniuste excommunicatus,suspensusve pecuniam tribuat, quo ab solii tur,an simonia committetur Anton. in cap. dilectus de simon. sine simoniae uitio id fieri posse inq uit,ti hoc ob eam rationem, quod hic pecunia

207쪽

De Simonia etenere Tib. I. I

a beneficiorum,ae aliarum dignitatum Eccle.' tu quo significetur, unde hs indulgentiae sint, idest qui sit causa, ut plias peccatorum temporales expientur,quae sunt merita,in primis ipsius Christi Domini deinde Beatissimae Virginis, ac reliquorum sanctorum, ut habetur in extra uag.Unigeni cap. 2 I. nume. 6. vers. Quarto,ubi Scalios quosdaidem sentientes resert. Haec opinio mihi non placet; nam, de qui a pollessione beneficii iniuste deiectus est, pecunia interueniente si eam recur ret, simoniam committit,ut DD. tradunt in cita. c. dilectus. Nec verum est hunc nihil acquirere, imo multum acquirit, scilicet usum communi nis Ecclesiae,quo per excommunicationem carebat ; esto enim excommunicatio iniuila sit lata, nihilominus suos effectus oneratur, ut habetur in c. I. t I.q. 7. de facit c. consideret de ca. sacro de senta excom. & hanc opinionem uti ueristiniam sequor de alibi supra secutus sum in qua de fuisse pollea repetii Zabar. in cap. ad aures vers. Circa

hoe de simon. sed de quaestione hac satis; ad alte

ram transcamus.

De Trionum Iurisdictionis Ecclesiastita re.

specta habito ad indulgentius,materia et

ca quam simoniae des circa quas simo

nia committi potest. Cap. LI.

t Indulgentia quid sint.

a Indulgentia ex quibus sint. 3 Indulgenti aequiis operamur. Indulgentia a quo concedantur. s indulgentias concedere iurisdictionis est. 6 Indulgent ιι si pecunia concedantur, ac vendantu i

Indulgentia ubi coceduntur j1ζqui eleem unas eratus Dei filius de psnit. Scapud Sylve. in uerb. indulgentia, q. I. de communiter DD. Dixi, Ad delendas peccatorum pζnas temporales.', quae per sauerint mali quampiam causam, exempli gratia in aedificatιonem ecclesiae, M alterη , tu pauperes aliquos, in Sellum contra Turcosmonia non eo

ECUNDA quaestio prin

' posita haec est, an simonia ed mitratur,si pecunia exigatur pro indulgentiis co cedendis: quam quaestio uena, ut dilucidiorem ha-

beamus praemittedum est quid indulgentiae sint. D

inde, a quibus concedantur . Tertio,an eorum concessio ad iurisdictione Ecclesiasticam pertineat.

Quoad primum igitur etsi nomen hoc indulgentia uarias sententias habet, ut dixit Additio ad GIoss. in c. fi .de p it. lib. 6. de Sylv. in uerb.Indulgentia,num. I.3c Ioan. Tabien. eod. quod ad rem nostram tamen pertinet, ex quo de indulgetiis agimus, quibus ps peccatorum temporales expiantur, Indulgentiae sunt distributiones in primis meritorum Chris i Domini,ae Beati Dsimae Virginis, de sanctorum, factae ad delendas peccatorum temporales pinas,qui per penitentiam remissa sum. Dixi Di stribi itiones meritorum in primis Christi Domini, dec. tum quo separetur ab aliis distributionibus spiritualium,ut

3 psnitentiam remissa sunt,'tum quo appareat queius effectus sit, qui est delere nam temporale peccatorum,quae remanet post deletam culpam de penam aeternam,de ob id uere tantum ps tutentibus prodest, ut dicitur in cit. extrauag. Quem quidem thesaurum sic appellat enim ibi merita Christi Doinini,unde indulgentia fiunt non insudario repositum, non in agro ab stoditum, sed per Beatum Petrum csti clavigerum, eiusq; successores suos in terris uicarios commisit, fideli-btis salubriter dispensandum. 3e propriis,&ratioiiabilibus causis nunc pro totali, nunc pro partiali remissione trinae temporalis pro peccatis debitae tam generaliter, quam specialiter, prout eum Deo expedire cognoscerent uere rinitentibus, te confessis misericorditer applicandum, ad cuius quidem th sauri cumulum Beatae Dei gen tricis omni uelinorum a primo iusto, usque ad Ditimum merita adminiculum praestare noscuntur. Haee ibi. Ex quibus constat temporalem p nam peccatorum, quae per psnitentiam rem ista sunt,deteri. Item,quae sint hae indulgentiae, sciliacet merita in primis Christi Domini,deinde Beatissimae Virginis, nec non sanctorum omnium . Item uere psnitentibus tantum prodesse. Idem quoque, ut pina ad tempus praescripta peccat rum indulgentiis expietur,dixit Gloss. in extra-uag. I. in uerb. Confitebuntur eod. de rinit. de Felin. in Tract. suo de indulgentiis, num .q.vers. Circa secundam partem, de Nauar. in Tract.de Iubi Ieo not. 16.Tu quo separetur a pqnitentia de contritione,quibus de culpa,Se pina sterna etiam deletur.Et de hoc primo satis. Quoad secundumsta Romano Ponti.ad totap nam temporalem expiandam, id quod fit indulsentiis plenariis, concedi possunt, ut dicitur

in cit. extrauag.unigenitus in vers. Proxime relato,ibi, Nunc pro totali: a reliquis uero inferioribus Ecclesiae praesidibus pro parte, non enim plenarias indulgentias concedere ipsi possunt,ut habere r in c. quod autem, & in ca . cum ex eo,*.ad haec de pqnit. de c. fi .eod.lib. . Et de hoc itidem satis. : Quo ad tertiumst distributio horum merit rum,seu indulgentiarum ac th sauri Ecclesiae, iurisdictionis Ecclesiasticae est, id quod ex dictis

constat: nam ad eos tantum Ecclesiae antistites

tertinet , qui iurisdictionem Ecclesiasticam ha-ent,cuiusmodi Pont. Max. est,ac reliqui inferiores pontifici idem quoo; sensit In n. in cap. quod autem, nume. Duers.Sed quaeres,& in fine de pς-nit. Se Abb. in ca . accedentibus in fine de excesspraelatide Al. in eod. oede indulgent. in prin. de Syla.

208쪽

de Sylia .re alii a me cit. in Tract. de Censuris Ta-

distribuere bona uniuersitatis iustitiae actus est, scilicet distributivae, at iustitia administrare ad eos pertinet,quo iurisdictionem habent, Iure igitur ad eos, qui iurisdictionem ecclesiasticam habent, indulgentiarum distributio pertinet. His praemissis, iamquςstionem aggrediamur.

6 f Videbatur igitur dicendum, si pro indulgentiis concedendis pecunia exigatur, simonia non cominitti: Et hoc ob eam rationem, quoniam saepius conceduntur,&olim praesertim concedi solebant iis, qui eleemosynas faciunt, & praebent ad aliquam piam causam, ut pote ad construendum monasterium,ecclesiam,hospitale, ad bel lum gerendum contra Turchas,& ad huiusmodi alia opera, quibus casibus nullo modo dicedum est simoniam committi: ut id significari iudetur

tu c.quod autem, te in c. cum ex eo. S. ii.de pinitati in c. fi . iunct. Glo .eod. lib6. Atqui sontrariam sent tiam sequi debemus.

scilicet simoniam committi, si pro indulgentiis distribuendis,pecunia exigatur. Id quod proba-xur primo, quoniam merita Christi Domini, de sanctorum maxime spiritualia sunt, ut per se patet: at pro respirituali concedenda, si pre: ii nomine quid exigatur, simonia committitur, ut habetur in totitit. de fimon.& ut uos in tot. Tract. antea probauimus, ergo& simonia committetur, si & pro his indui gentiis pecunia exigatur.

Praeterea, qui indulgentias distribuit, ministerium ecclesiasticum exercet. N iurisdictionem: iurisdictionis enim earum dii tributio est, ut p- missimus, ergo hac quoque ratione simonia comittet urinam simonia committitur, ubi proministerio Ecclesiastido exercendo, iurisdictione-ue pretium exigitur,ut habetur in c.ad nost ram, de in cap. nemo praesbyterorum desimon Si edigo Ecclesiae Antistes, di qui has indulgentias distribuendi facultatem habet, pecuniam accipit, di uult,exempli gratia ab aliquo parocho, qui cupit Sc rogat eum, ut indulgentiam concedat suis subditis,qui die aliquo suam ecclesiam uiserint, di alias concedere eam non uult, simoniam committit.Qui itidem,ut indulgentiam pro se in a ticulo mortis habeat pecunia ea impetrat,vel ei tribuendo et ea concededi facultate hut,uel aliis

ui pro ipso interueniunt in hoc quoque casu si .

moniam committit. a ratione si impetretur etiam,ut benedicantur imagines, & calculi illi, di cruces,& toreumata, id est me da glis, id est indulgentiae ipsis concedantur, simonia commi

tetur.

v Non obstat modo contrarium allegatum . t Primum,quoniam ubi Romani Pontifices, concedunt indulgentias iis,qui opem tulerint alicui operi pio,non in primis id iaciunt, ut pro indulgentia temporale exigant quas pretium, sed uti pirituali opere, spirituale lucrum aliud cosequatur,quod licet. Huic DD. communiter concludunt permutationes beneficiorum ui sua pmisi

fas ess , quoniam spirituale cum spiritualirmu-

Bartholomaei Vgolini

tatur,quod licet, idem ergo de hie. Confirmatur hoc.quoniam spirituale prohibitum est, ne tinorali aestimetur acuendatur, pecunia tua tecu sit

in perditionem,dixit. n. S. Petrus illi impio, qui existimasti Spiritum sanctum pecunia possideri,

quibus verbis signiticatur temporalibus spiritualia aestimari non posse, non antem spiritualibus. atque sic dixit Ricard. de media villa, lib/. dist.

Tractinum. I. vers. Confirmantur. ibi, Haec est simonia. Postremo. tibi Romani Pontifices, indulgentias concedunt tis,qui elemiosynas huic,vel

illi secerint . non id faciunt, quo pretii nomine eleeinosynas uelint, sed ipsas concedunt in prinmis, ut militentur, & excitetur Christi fideles ad pia opera peragenda,cuiusin odi est eleemosyna, di ob id limonia non committitur, quandoquiadem id licet,sicuti liciti sunt distributiones,quefiunt in ecclesiis collegium habetibus iis,qui matutinis,uespertinisue prscibus, aliisque diuinis officiis interfuerint, quo excitentur facilius, Sepmpliores ad diuinas preces recitadas reddantur.at quaestio nostra non est in hoc casu, sed ubi datur pecunia et,qui indulgetiam concedit,quo indulgentiam ipsam tribuat huic,uel illi,vel alteri per quem impellatur Antistes ad eam concedendam, ut diximus antea. Simonia igitur committitur in pradiciis casibus . non autem in proxime dictis. Sicut nec etiam committitur si monia, si quid exigatur ab iis, qui earum instrumenta describunt pro se sustentando. quamuis Clemes Octauus,quae eius Summa Pietas est,ac Prudentia, ut ne specimen ullum non simoniae modo, sed nec auaritiae appareat,dum essem Romae, mandauerit, ut nec etiam pro striptione illaci quam peteretur. Atqui an inferiores Romano

Pont. scilicet Episcopi possint indulgentias con cedere iis,qui operi alicui opem tulerint λ Vid batur dicendum ipsos id non posse,nam spiritualia exire,& simpliciter dari debent ut habetur in ea. f.& ibi Glossde piat .cui iuri Episcopi sebi

cti sunt,arg. c. l de const.& c. fi .eod. Contrariam

opinionem, tamen sequi debemus,ut scilicet possint, primo quonia id tacito approbatum, immo cxpresse cocessiim eis uidetur in cit. iurib.supra scilicet in e.quod autem,& in c.cum ex ea, S. finis de poenit. in antiq.&in c. fi . iunct Glossi eod. lib. 6. ergo ratio proposita cessat, quae iure positivo inducta est. Secundo ex longa consuetudine. ita igi tur concludo,& ita DD. sentire uidentur. A

qui de indulgentiis hactenus, ad dispensationes

transeamus.

Defunctionibus iurisdictionis Ecclesiameae r specta habito ad dispensationem, materia

circa quam simoniae, idest circa qua L

209쪽

De Simonia genere Tab. I.

x Dispensare ad iuri dictionem pertinet. 3 Didpensatio ad incites eccles. pralatos ecclesper.

Sispensandi gratιa,si pecunia exigatur sim ma com

s Ddpensatio, ubi in m. Curia sit an simonia committatnr.ex quo semper quid temporale praeitatur, ut in dispensationibus consanguinitatis, innitatis uri

ERTIA quaestio est,

an simonia committatur, si pro dispensatione in spiritualibus coincedenda pecunia exi, gatur; quam quaestionem, ut dilucidiorem

reddamus, tria breuiter praemittenda sunt.

Primum , dispensatio quid sit. Deinde, an dispecare ad iurisdictionem peri ineat. Postrem qui dispensare posint.1 Quoad primum igitur dispensatio nil aliud

est quam communis iuris relaxatio facta tu causae cognitione ab eo, qui ius habet dispensandi, ita dixitGlossi in ca requisitis,3. nisi rigor, 1.q. T. quam resert-c sequitur Quint. Mandos. in Trac. de signat. grata in titia. Dispensationes,ubi plures a DL . traditas definitiones etiam refert; quamuis in hoc omnes conueniant, scilicet ipsa in esse relaxationem iuris communis,quod &Trid.Sy. no ensit ses. 11. de reform .c. I 8. idque iure merito, quandoquidem dispensare cum aliquo nil aliud est, quam legibus ipsuin soluere, ut latinae linguae Magistri docent,& Quinti. ibi. Ac plane, quid aliud iacit Romanus Ponti f. ubi permittit,

ut irregularis clericus fiat, ut cognatione coniuncti matrimonio iungantur, ne uota,iusiurandumque seruentur,quam solucre ius commune, quo prohibebatur,ne praedura fierent λ Merito igitur Dispensatio communis iuris relaxatio dicitur.

a Quoad secundum,t Iurisdictionis est dispensare, id est ad eos pertinet, qui iurisdictionem habent: nam, ex quo dispensatio est iuris communis relaxatio,ntDD. communiter concludunt, sicut iurisdictionis est ius constituere, ita de illud relaxare iurisdictaptus erit,arg. l. nihil tam naturale, is de re . tur.& l. 7. is de re iud.& eom,quae dixit Cloil in c. cum inferior de maior. & obed. atque sic dixit Ioan . Arad. quem refert ac sequitur Borgae . de Irregular.Par. 2. in tit. An dispensatio sit de lege dioece sana, an de lege iurisdicti a nis. Ex quibusl tertiunt propositum habemus, ad quos dispensatio pertineat. Ac qui dispensare possint nam ii tantum poterunt, qui iurisdictionem liabent,& ob id Ecclesis Antistites.Verum, quod dispensatio communis iur. s relaxatio est, cui iuri Romanus Ponti . praeest, ubi ius posititiuest,ut habetur in c. proposuit de concesi praeben. Contra uero Inseriores eidem iuri subiecti sunt,

ut habetur in c. I .& cap. s. de consti .ob eam rem pro regula habebimus Romanum Pont. in Omnibus dispensare posse: contra uero inferiores in casibus tantum ipsis permistis dispensare. , non enim inferior superioris leges tollere potest, sine eius licentia arg. cap. inferior de maior.&'obed. atque sie sensit Rebui sin titu. de Dispensatione,

num. 22.

His praemissis,' quoad quaestionem propositaeqncludo, si pro dispensatione cocedenda pecunia exigatur, uti pretium eius , simoniam committi. Prim quoniam,qui dispensat, ministeriuecclesiasticum exercet, ergo simonia committitur, si pro dispensatione cocedenda pecunia extigariir,arg. ca. ad nostram de simon. Praeterea per uispensationem quis liberatur a uinculis iuris comunis, est enim Dispensatio iuris communis relaxatio ut praemissimus, at pro liberando quem a iuris uinculis, ut pote ab eius poenis , simonia committitur, si pecunia exigatur, ut habetur incnemo episcoporum desimo. ergo&hic.Simonia igitur committitur,si pro dispensatione pecunia exigatur; idem si,& pro absolutionibus. Exi si ergo nihil debet,atque sic dixit Archiepi .Flo-

Iicet aliquid accipere,& Ang. in uerb Simonia 3.

in resp. ad 3. argum. ibi Inde collieit D. Thom. Hi ne gratis dispensationem c cedi uoluit Trid.

Contra sententiam hanc tamentstylus Romanae Curiae sacere uidetur,nam, ibi uel in gradita consanguinitatis,amnitatisve, uel ut exi a tempora quis ordinibus initietur, dispensatio petatur, uel in irregularitate uel in uotis, uel in iure iuria emper aliquid petitur,& accipitur. Imo praescriptum est, quantum pro quacunque dispefatione tribuatur,& tamen nullo modo dicendii est simoniam committi, non enim Romani Pontifices,qui id sciunt,& simoniam tot inustis pcenis perie qllim tur id tollerarent. A proposita igitur conclusione discedendum non est. Nec repugnat stylus Curi nam temporale, quod praestatur, & quod praescriptum eli, ut detur, non accipitur pro cocestione ipsius di spensationis, nam benigne,& liberaliter Romanus Pont. eam concedit,sed accipitur aliquando pro sustentandis ministris Curiae. qui huic si inctioni operam dant id quod licet, sicuti antea probauimus. Accipitur aliquando pro poena, quod si,'ubi quis rogatiue in irregularitate dispen setur a delicto prosecta, ne nimia facilitas delinquendi materia daret. si gratis concedatur contra l. conuenire.sside pael. Got. Aliquando pro permutatione ubi, quod fit in uolo,opus pium, in quo dispensatur, in aliud commuttatur, & sic temporale praestitum in pluopus uertitur.Aliquando denique accipitur, ne homines alacriores sint,& faciliores ad huiusmodi disi fationes petendas, & a iure communi discedendum, si enim gratis concederemur in praedictis

210쪽

dictis dispensationes,quisque statim dispenationem peteret,5 quotidie auribus Romani Pontificis pctitores huiusmodi obstreperent, a quo amouentur,cum sumptus faciendos noriit, qui in usum Ecclesiae conuertuntur,& pro sustentanda dignitate, ecclesiastico statu ut dixi, atque sic dixit Rebus in Prax. bene fin reg. de Disipensatione Glos. nu. I 3.cum seq.& Guliel. Redom. de sitiron. l .par. c. at . ubi multa de hoc altarii.q. eum seq. viden. In hac'uxstione igitur sic concludedum est Atqui an inferior Antistes Romano Pont. posit praedicta exigere3Breuiter coci do id ipsi non liceremam spiritualia pure, di simpliciter,& sine modo dari debent,ut dicitur in c. fi. de paci. iunct. Glo CSo ei iuri subiecti sunt omnes Romano Ponti. excepto,ut habetur in c. i. def.de conli ergo id iacere non possunt, ello datuin piam causam uel telet, atque sic sensit Nauari in conss. 18. num. r. de Irinit. diremiis. Ex quibus omnibus iam dictis patet iurisdictionem Eccle. siasticam simoniae malet iam esse, quod probandum nobis proposuimus: ex quo simonia comittitur eius functionibus pecunia exercendis. Haec quae hucusque diximus in iurisdictione 6 Ecclesiastica locum habent.'Verum quid de iudiee seculari an ipse simoniam committat, si iurisdictionem suam pecunia ductus exerceat, exepli gratia,panis inserendis. uel non inserendis Breuiter concludo simoniam ab ipso non committi, tum quod iurisdictio seculatis . spiritualis non est nec ex eo spirituali, de quo hic agimus, circa quod simonia committitur, di ob id simo. nia circa ipsum committi non potest: tum quod iudex secularis eam exercendo ministerium e clesiasticum non exercetiergo hac quoque ratione simonia committi non potest, atque sic inquiunt In n. 8c Host. quos resertae sequitur Abb.

Contra quam tamen opinionem iacere uid tur Glossin eod. c. r.nam ibi innuere uidetur ob dictionem illam . Maxime non solum simoniam

eommitti in iurisdictione spirituali, uerum etiain temporali; sic enim in uit, ibi, Et ubicunque Episcopus aliquid gratis iacere debet ratione orficii si aliquid exigat, simoniam committere uidetur maxime cii iurisdictio sit spiritualis. Hie Glossob dictionem illam igitur Maxime significari uidetur simoniam, de in temporali iurisdictione committi et quasi dicat Episcopum sim niam committere ubi iacit aliquid, quod sit iurisdictionis secularis, depraesertim, cum iurisdiactici est spiritualis. Abb. Socin. ac DD. inquiunt

dictum G tostae intelligi posse de iurisdictione seculari,quae pendet a spirituali;quorum interpretatio mihi non placet; non enim uideo, qua ratione iurisdictio secularis a spirituali pendere posit, ut ipsa alienata, simonia committatur,potest sene esse, ut Episcopus habeat secularem iurisdictionem tu aliquo loco, ut Iinolensis Bagnarae, sed tamen in o magis mihi simoniam committere Episcopus hic uidetur, si eam iurisdictione lienet,quam si iundu alienet; sicut enim in sunctione, quandoquidem non est quid spirituale , nec annexum spirituali, cum sit res proiana singularis. Ex quo igitur interpretatio hec nulla ell, dictum Glossaccipi potest,scilicet Episcopum simoniam committere, si aliquid agat, quod ad suum ossicium pertinet, Se praesertim, si sit iuris dictionis spiritualis,& sie non solum iactum, sed iurisdictio eum comprehendatur. In hac igitur quaestione se concludendum censeo. Atqui de tertia quaestione primaria satis: ad postremam

transeamus.

De Iunctionibus iurisdictionis Eme Ric respue

rita habito adacta, qua sunt in iudiciis, 1. 'reria circa quam fimonia,'ides circa qua simonia committi potest.

Cap. LIII. s V N II A. et Imlex Ecclesiacticus iudicium suum vendens simρnia

committit.

cuniam tribuens simoniam committit.

3 Iudex feci ranuus se iura monem exerceat si per re temporalι, σpecuniam accipiat, simoniam

proposita lite est,tan iudex ecclesiasticus simoniam committat, si pocuniam accipiat pro actis,quae ab ipso in iudicio fiunt . In qua Rufstione uidebatur dicendum simoniam non comitti, & hoc ob ea, quae inquiunt DD. in cap. I. ne praelata uic. suas, nam, etsi Episcopus pecuniam ab aliquo recipere nota potest, quo iacultatem ei permittat iurisdicti nem suam exercendi,ut habetur in citi c. I. quandoquidem uendi uidetur iurisdictio ecclesiastim,do ob id simonia committi, idem tamen Episcopus conducere Vicarium potest pecunia ei assignata,& ut dicitur salario, ut dixit Gloss. r. ibiadem,& Abb. nume. de Mar. Socin. Sen. Se communiter DD. Atqui contrariam sentetiam sequi debemus, scilicet iudicem ecclesiasticum iudiciu ,-acta, quae fiunt in iudicio, uendendo simoniam committere. Primo,quoniam Iudex ecclesiasticus iudicium suum uendens simoniam committit, ut dixit S.Tho m. quem refert ac sequitur Sylves. in

a lium,isequitur quoque Abb. in cap. cum ab omni deuit. & honest. cleri ibi enim ait simoniam comitti in spiritualibus, si pecunia detur, ut sententia secundum se seratur. Idem ait in cap. tuanos de simo n. in sin. ubi de Host. idem sentiet reserti

Bartholomati Vgolini

do simonia non committitur, ita nee in iurisdi-

SEARCH

MENU NAVIGATION