장음표시 사용
221쪽
Excipitur tamenivbi simpliciter promitteretur,quod fieri solet,eius se memorem in diuinis precibus semper sere, nam obsequ tu hoc non praetii locum subiit, sed pro gratiarii actione est, qd
Iicet, uti sunctio naturali rationi consentanea. &apiorum, uirorum etiam consuetudine non aliena. Ac plane quo totus quisque est,qui non ot rat se ultro ad Deum praeces pro eo profusurum, a quo beneficium eccl. accepitλNemo plane.quirationis usum habet,de gratitudinis expers omnino non est. Et de quaestione hae satis, iam secundam aggrediamur.
Obsequia piratu aba praestas, vel spirituatia ipsa profacramentu, ac spiritualibus, en simoniam comittat. Parochi, quι mutuas operas inmissura altis diuinitossiciis tibi praestant, in simonιam committant.
Saptomum se admina iratui si alicui promittens, se ipse baptimum ei conferat, an simoniam commutat. Tenitentia saerametumst adminii naturia alicui promittem,quo illud idem ipsi admin ret, an sim Oma
f. I. Secuda quaest io est tan pro aliis sacrametis,ac F - spiritualibus simonia committatur, si oble-quiaespiti tualia praestentur, sic distinguendueenseo Aut obsequia haec spiritualia quasi proii nomine pro spiritualibus praestantur di in hoc casu simonia committi censeo no diuino iure, quotm cautu est,ut spiritualia pro temporalibus praelii nomine ne dentur iuxta illud , quod habetur apud Act. Apost e. 8. Pecunia tua tecum sit in p. ditioitem,qui existimasti spiritum sanctum pecunia possideri. sed iure positivo,quo cautum est
generatim, ut pure,ac simpliciter,nullaque conuenti One,pactoue tacit exprellatae, intercedente,tribuantur in c. fi.& in c. cum pridem de pact. de in e .c.quam pio. I.q.3.Quare .si duo sacerdotes inter se conuenirent, ut unus pro altero tres missas celebraret promittens totidem alter se speo celebraturum in recompensationem, simonia committerent,quandoquidem non pii re, ac simpliciter, sed quasi p*tium quoddam spirituale mspirituali praebere uoluisse uiderentur, atque lac sensit Ricard.de Med. Uilla d. 1 .art. 3. qu. I . ad
primum lib. nam ibi ait promissionem licitam non esse, Promiti tibi quod baptizabo te tali pacto,quod postea baptizabis me,& hoc ob eam rationem,quoniam in talibus omnis pactio, uel couentio cellare debet, ita ibi ait, esto enim spirituale pro spirituali detur,tamen, ne pactum interueinniat est prohibitum iuribus ei tatis: idem sentire
inuenitur lib. . Aut, ubi spiritualia pro spiritualibus praestantur,conventio,& pactum non est de lysis spiritualibus,sed ut commodius spiritualia hat, & ut mutuis necessitatib. subueniatur. Et in hoc casu pro certo habendum est simoniam non committi, na
non de re spirituali pactio interuenit, sed de temporali, scilicet de commodo illo, Ac de necessitate. 'Non igitur simoniam committunt parochi uiciniae, qui inter te conueniunt, quo frequentiusti honestius missi sacra,&d utina alia officia , tauiuorum,quam mortuorum fiant,ut altera lisbdomada in una ecclesia eorum parochorum,altera in alia fiant. Non itidem parochi, qui conueniunt inter se, ut in die festo patroni ecclesiae mutuas operas in diuinis sibi praestent,nam hi conitentiones fiunt,ut sacerdotum frequentia maior sit,& ea diuina officia honestius,ut dixi celebrentur. Non etiam simoniam committunt sacerdotes illi quorum alter una hora alter altera ad missae lacrum faciendum obligatus est alter alterius horae inseruiat ob commodum aliquod, seu ob necessitatem,nam & sic inquiunt Io.Tabi. in uerb.
tatio illa fit,quo sibi mutuo subuenianti ac pia equis simoniacum hoc dicet, si, cum ego ad tertia
missae sacrum celebrare obligatus essem,qua hora accidit ut aliquo milii eundusit couenia cum
e qui ad sexta celebrare det ut mihi in ea necessitate succurat, promittens ei me inseruiturii ad sextam 3 Nemo plane, qui hominis necessitates nouit,quamobrem etiam fiet,ut si ego obligatus una die ad missae sacrum faciendum in aliqua ecclesia,& contingat me id non posse, licite conumniam cum aliquo,ut huic meae obligationi lubueniat, promittens ei me subuenturum in alia sua obligatione. Non itide simonia in committunt parochi uiciniae,qui inter se paciscuntur, ut quando alter eorum abest, suis parochianis, qui praesens est, sacramenta administret, si calus aliquis curat necessitasve postulet sicut etiam nec mmoniaci dicendi sunt, qui mutuas operas sibi prς stant in parochia administranda. quandoquide conuentio est de subueniendo necessitati di de consulendo commodo communi', quamobrem fiet,ut neque simoniam committant parochi uicini, qui quadragesimae tempore, quo facilius, Sceo modius suis parochianis penitentie sacramentum adininistrent aliquot dieb. in ecclesia unius eorum, totidem in alia ad illud sacrametum administrandum conuenia lat. Non denique simonia committitur, si duo inter se sic dicant, administres mihi baptismum,quia postea tibi eum administ rabo fuel aliud sacramentum, ut ni tentiam. Non si d icatur ego preces pro te funda rogo etiam te, ut ide pro me facias,nam mutuae necessitata,& commodo subuenitur, de qui b. pactio interuenit,dc non de spiritualibus, atque sic sensit Ricard. eod. & Dom.Sot. de iusti. de iuri lib. 9 . q. .artia . prope finem,& facit G. tua de mmon. Et de quaestione ac itidem satis ex qua d senduntur multae consuetudines,quae in ecclesia sunt a simoniae labe, iam tertiam aggrediamur. s V M M A. t Uoueresse fa rumalis Us valetudinem recuperet, a Gmomam commattat.
222쪽
s. II.r P Tertia quaestio est,tan uouens septu aliquod
M. opus factutum, si cxempli gratia, ualetudine recuperet, simoniam comittat3 In hac quε-nione quam disputarunt DD.in capit. scripturae de uot.& uot. redem .variae sententis sunt. Innoc. ibi existimauit uotum hoc fimoniacum est ocideirco illicitum. Et hoc ob eam rationem, quoniam hic sanitatem a Deo,uel sancto emere intedit,quod est simoniacum. Secundo, quonia Gle-eti lepra percussus fuit quoniam pretium sanita. tis exigere voluit, ut legitur libro ς. regum capi.s .di refertur in cap. qui itudet, i . q. l. di in c. cito turpem & ibi Glois. ea.q.5: in c. cum in ecclesiae,& in c. licui pro certo, & ibi quoque Cloll. de si
Contrariam opinionem tamen, ut votum hoc valeat,licitumque sit,de non timoniacum amplexati sunt Abba in cod. capi.scripturae numero S.
N Add.ad eum quq Archidi. de Ioan. de Lignan.& Hosti en. idem sentientes reserta eandem opinionem sequitur Angel. in uerb. tum, I. numero 9. dc Caietan. 2. z.q. 88. arti c. v. uersi. Circa bona super eroSationis prope finem. Probatur autem kntentia haec his rationibus ab his. Primo, quia cum Deo, inquiunt ipsi,simonia non comittitur Dei enim sunt omnia, ut dicitur in cap. tua de decim. 8c ob id nihil quod nostrum sit ei datur.Secundo, quoniam limonia non committur, sine pacto, quod cum Deo non fit Hee ratio mi hi non probatur omninoenam ex parte uouenti vpromistio saltem interuenit, quod sat est adsimoniam committendam,argum. ca.de simoni
cis desimon .Quid igitur concludendum . Ego has sententias sic conciliandas sentio. Aut uouesse pium aliquod opus facturum hoc animo prae ditus uouit, uolens ratione hac, scilicci e quod per uotum promittit uti pretio redimere sanitatem a Deo, sanctoue aliquo,& in hoc casu simo. niam hunc committere, quantum in ipso est, sentio. Et hoc ob eam rationem, quoniam pretio uenalem uirtutem diuinam, de supernaturalem facit,qua uirtute ianitas tribili turiesio enim emi ratione hac a Deo sanctoue non possit gratia huiusmodi,argumen .cap. iudices uersicu. Poterat Petrus, i.q. I. quantum tamen in ipso fuit, uenale
reddere uoluit,quod ad simoniam committendam sat est .ut habetur in citat. cap. iudices. Hi ne lS. Petrus inquit Pecunia tua tecum sit in perditionem qui existimasti spiritum sanctum pecunia possideri. In hanc igitur sententiam opini
nem Innocent. uerissimam censeo. Auti inuens
se ipsum opus facturn m. ut sinitatem recuperet, ob id uouit, quo se beneficii aceepti memorem, de gratum ostendat . Et in hoe casu limoniam non committi concludo. primo.quia,quae gratiutudinis gratia dantur . pretii rationem non ha bent ut per se patet:ergo simonia non committitur,ex quo pretium non intertaenis & ob id nee emptio, nec uenditio. Idque iure merito: na gratitudo iure naturae debetur iuxta illud Benes
cientibus benefaciamus itid dixit Naua. in CG
ment. de dat.& promi Ispro iustiti uel grat. nota.
I I. numero a I .ucri. secundo,quod non est. Prae.
terea quae gratis dantur, si tironiam non induciit. argum . p.etsi quae litones c.tua de sinon. ergo neque hic simonia committitur. Tertio,qui in honorem Dei vel sincti propter ipse ira Deum pium aliquod opus se fieturum promittit: id crdebet, promittii omnia enim, i post umns, Deo debemus, esto ex ipsis non omnia exigat at,qui pro spirituali habendo id,quod debet, promittit simoniam non cominittit ut habetur in c. significatum iunct Glosi de praebend. Ac iii cap. ego de
iuri iuride in cap. cum clerici de uerb. signi. Quarto Deus diuro nequa pia liciti sumus, ut euin- uocaremus,nobis iuuit: Ite, ut uota faceremus, Inuoca me in die tribulationis,ait. n. p os David, eerua te.&honorificabis me,&alibi vovete, de reddite. Exqtio igitur, ut uouerenitis,dum necessitate aliqua prs mimur, mandauit Deus, licite uouemus de uota facta soluimus non enim illicita, ut faceremus mandaret Deus. Postremo S..ille Iacob. ut habetur cap. 2 8. Gen. uotum etiam de ipse liciuit dicens, si tuerit Dominus mecum,3c custodierit me in uia,per quam ego ambulo, de doderit mihi panem ad uescendum, de uestimentu ad induendum , reuersusque sucro prospere ad domum Patris mei, erit mihi Dominus in Deli, de lapis iste, quem erexi, in titulum uocabitur do. inus Dei,cunciorumque qirg dederis mihi decimas osteram tibi. Si ergo Sanctus hie uir sim niam non commisiit,quod pro certo habendum est ob ingentem pietatem,quam erga Deum habuit, ergo uouens in necessitatibus suis pium, quodpiam opus se factitriina, mrod in honorem Dei, eiusue sanctorum redundet uel ieiunium,
uel eleemosyna,vel oratio sit simoniam non comittit. Addo hoc oblationem esse, qui est actii
relisionis conditionalis, non autem emptio, ut dixit Caietan. 2. . qu st. 88. artic. a. uersic. Circa bona super errogationis prope finem. Item consuetudinem omnium christianorum, de laudabilem,& in hac sententia secundam opinionem locum habere concludo. do uouentium voluntates
re dubia interpraetandas censeo. Et de quaestio. ne hae itidem satis,ad postremam transeamus.s V MN A.
I Elam 3nas praebens nee non ieiunia: praeces β.riens,ut aeternam νι tam consequatur, an simoniam
a Promittens beneficium altem,sa voces ei praebeat adpνaesentandum quem ad ecessam, semoniam e mittit.
et AI Postremaqlia illo est, an simoniam coni. N- mittat,qui pia opera agit, quo a ternam uitam consequatiar cuius quaestionis seliitio
ex anteec dentis qus stionis solutione propem
dum habetur. Nam squis ob id in primis pia
opera laci exempli gratia subueniendo pauperibus,praeces fundendo, nec non ieiuniis se macerando
223쪽
rando.quo ipsiq uti pretio aeternam uitatu consequatur, de ne aeternis illis cruciatibus damnen . tur, simoniam quodammodo committit, ut qui
aestimet pretio redimi ipsam possc quod uerum
non eli, non enim sunt condigias passiones huius temporis ad suturam gloriam,qus reuelabitur in nobis,ut dixit Apoli .atque sic sensit Natiata in c. Medicina versi.Secundum de poenit. di. i . Si vero in primis pia ea opera,& functiones exercet propter Deum,di quo eius sanctissimis praeceptas obtemperet, legesque seruet, esto deinceps speret aternam uitam,non modo hic simoniam no c, mittit, sed meretur,& aeternam vitam sibi paradinam ut id fieret, pr cepit Deus dum inquit.Si uis ad uitam ingredi, ierua mandata. Nec repugnat, quod dicitur, Peccata tua eleemosynis redimernam modus quidam loquendi est habitore spe diu ad effectum qui ab eleemosyna proficiscitur, quae fit propter Deum, ut id sensit quoque Dorn. Sol. de iustit &iur. lib. 9. l. .m a. in respon. ad Primum argumentum uersicu. Per hee iacilis sieargumentorum,qui essectus non consequere ris ratione alia fieret iuxta illud Apost. Si distribuero omnes facultates meas in pauperes, cliaritatem autem non habuero nihil mihi prodest ut enim opera nostra operentur,meritis Cliristi Domini iuncta esse debentivi pluribus id declarauit Trid .synod. ac asteriait Sesis sex. de iustificationeca. r6. Nec repugnat, si dicatur idiotas homines Ilaec non animaduerteremam , quod pia opera, quq faciunt. ad eum finem accomodant, ad que ab Ecelesia ipsi docentur ob eam rem non errat,
esto diuisiones has sinium non faciant. In hac igitur questione sic concludendum censeo. x Simonia quoque committit .ir, si quis promittit beneficium ecclesia ilicum alicui, si ille s bidet uoces patronorum ad aliquam ecclesiam,ita enim consuluit Lud. Roman. cons. 3 t 7. de Addi. ad eum ubi alios idem sentientes refert: nam simonia committitur non solum perdatione, sed per praestationcm huiusmodi rei, de facit e. Matthaeus,de simon.& e. cum super de confess. Addo libere conferri debere & sine pactione promissone per Gquam pio, I.q. 2.& c. finade pin. cum rimit .simonia itidem committitur, si plures c non ici ius conferendi beneficia habentes inter se conueniant, ut alteri beneficium non conserat antequam sibi, suisque nepotibus prospexerint, dc sic conueniunt, ut mutuo sibi suffragentur in collatione,electione, praesentatione ue, exempli gratia conuentio fit, ut tu eliga , prssente sue me ad beneficium,uel quem ipse uoluero. de alia uice ego praesentem,eligamiae te, seu quem uolue ris: nam non pure elebio praesentatio,collatioue fit atque idcirco simoniaca est,arg. c. quam pio, I. q. 2. Sc in c. fi n. depact. atque sic in simili dixit
l. in tierb Simonia,q. I r. vers. artum,& Ansel. eod. tinum. 3. Se sequitur Nauari in consi. 8.num . . de simon. lib. s. Et haec simoniaconuentionalis erit in prima prisentatione, ex quo ab una tantu na parte adimpleta est,in secunda uero realis, ut sensit A auarr. eod. num. I. nam tunc ab
utroque est adimpleta . Quare mea sententia duo patroni simoniam commisserunt, qui sic pacti sunt, ut unus eorum quendam pri lentaret, quem uellet, de alter pristantationi astu latiretur, etsi praesentatus non probaretur,quem secundus praetentaret eiusdem pri sentationi assentire tenereturised de muneribus ab obsequio satis, ad munera,quae a lingua sunt,id est ad uerba, quae muneris loco sunt,transeamus.
De verbis,ides muneribus a lingua se primori praecibus plicibus ansimonia commitratur per i agou seirituatia consequi conetur.
Verba,qua numera a lingua dicuntur, quod ad simο-niam per ιnet,quid sint.
Uerba,qua pro omiualibus habendis fiunt, dispi eis generis sunt. Vel .a,quae pro Oritualibus consequendissent Iar
tim sunt praeces partim sunt laudes, adulationes. . Praces multiplicis generis sunt, qua pro lirituali
bus habendis fuat. VpRA vidimus, quando
simonia committatur,ubi pro spiritualibus habenis dis inimuς 1 manu ,ab ob-i sequioue interuenit: res lat
vt videamus,quando si monia committitur, ubi mu
tione simoniam aliquando committi DD. uoluerunt. Verum,quod DD. consese admodum materiam hanc tractarunt,ob eam rem aut dilucidimus eam tractemus praemittenda nonnulla sun cilicet quid uerba haec sint , Sc quot eorum genera quatenus ad rem nostram pertinet.
x Quoad primum igitur et verba lisc sunt ea, qui hunt ab aliquo apud aliquem pro spiritualibus consequendis,ut infra explicabimus. a L. Quoad secundum ' duplicis generis sunt. 3 t quaedam,qui communiter praeces dicuntur,&sunt ea,quae precandi, de rogandi, 'N ut vulgo dicitur supplicat di locum habent, id est,quibus etspricatur,ropat, interceditque pro aliquo, uel prose,quo spirituale,qii id consequatur, de quibus prς cibus habetur in capitul. ordinationes, de in capit. si quis, Scin capitu .de ordinationibus,ibi. Quorundam supplicationem,& in cap. seqv. ibi. Nec supplicationen ine. estote, ibi Aut Lupplicatio. ine. q. cum simil. .q. . Quaedam sunt verba , qui communiter laudes,di adulationes dicuntur, de sunt ea, quibus
224쪽
quis laudat eum .adulatu me eil. a quo spirituale
consequi vult, de quibus laudibus,ta adulationibus dixit San. I hom.r. iaquςssio. ion. artic. vinrespon. ad tertium,de Caietan . in Sunam. in uel b. Simonia uersic. Quinto not. quod triplex generis munus, Sc habctur tacito in cap. sunt nonnulli ibi Munus a lingua fauot,& in fine ibi Humanam gratiam, id est laude quibus talior, & gra. tiaacquiritur,cssectus enim pro causa positus est eadem quaestio. i. idem habetur in cit. c.de ordinationibus
His praemissis, prius de praeci biis deinceps des laudibus,3c adulationibus agamus. Atqui quod praeces itidem multiplicis generis sunt:qtiaedam
praeces simo lices. N praecum naturam uora egredientes eae scilicet, quibus quis simpliciter praecatur,rogat. in te ced itue aut pro se, aut pro ali quoadud quempiam ut spiritualia consequatur. Quaeciam quae non simplices praeccssunt, di precum naturam non retinent, eae scilicet, quae ait
commodi alicuius acquisitionem,aut damni vitationem pecunia a simiabilis annexa habent, ideo prius agamus de ptioribus. id est de simplicibus praecibus, an ipsis interuenientibus pro splritualibus habendis simonia committatur. De inde ubi pro indigno. Tertio, ubi pro consanguineo. Quarto,ubi pro bene meritas. Quinto, ubi ut amicitiam alicuius sibi conci licet, de fatio. rem . Sexto,ubi ob potentiam Sc timorem, sed
prius de prima, id quod in sequent. praestabi
habendis,an simoma committatur.
S. I. I P Prima quaestio proposita haec est,t an simo F .nia committatur, ubi prsces pro spiritii alibus consequendis adhibentur , quatenus Prsces sunt , di praecum naturam non egrediuntur, uidebatur igitur dicendum simoniam committi. Et hoc obca.ordinationes, de c. sunt nonnulli cum sex seque n. i.q. I. nam in cit. c.ordinationes ait ibi Gregor. se ordinationes eas falsas iudicare,quae prscibus sunt,& ibi de simonia agitur. Item in c. sunt nonnulli dicitur simoniam committi tribus modis ab obsequio. a manu,& alinguuea lingua uero sunt prices,ut DD.communiter interpraetantur, fiunt enim uerbis, quς lingua exprimuntur,ergo scut simonia committi.tur a manu,&ab obsequio,scilicet aliquid dan. do, obseq uiaue aliqua praestando, ita di a lingua,& ob id pr cibus. Idem habetur in seq.iutib. Cotrariam opinionem sequuntur In n. inc tua uercForte melius, de Ab. de aetat. de qua l. & Caicta. in Sirm. in uertaSi inonia ver Quinto not.quod triplex generis munus Et propterea, ait enim ibi,s laus ad ut itio. pr ces, non nisi per modum laudis, per modum adulationis, per modum praecii concurrunt,quantumcunque sint nefariae, di carnales ac pro indigno. efficaces, ita quod indimeant pratatum ad dandum beneficiu .ri, ad coli. ferendum ordinem, de cae simonia uere. N Pprie non incurritur: quamuis crimen aliud incurritur,quia hic nulla est uenditio, aut mptro nisi mentalis si intentio adulantis, aut prilati eit adulationem,ut pretium ponere,& sic de aliis. Ecce hic Caiet.aperte concludit prscibus simon amnon committi, ubi prxcvm naturam noti excedunt. Idem dixit Nati a. in Man. c. I r. n. t 2. Ner.
Decimo, quod eis limonia, e n. o7. et s. Ad sextum: idem Gabrici. Byel. d. I .q. 2.no: q. Dci sic. Hinc cum nudae prsces lib. 4. de diab. . vers Secudo notandum ead. q. Probatur autem horii sen retia hac poti sitinum ratione, quoniam limonia
committitur conis actu iron gratuito inter Deme
te, ut supra probauimus. at hic contracitis talis non interuenit, gratis enim praeces fiunt, ut in iacto proponitur. Addo, quia rogatur locupleti
rem non fieri, ergo nihil accepi nut ait Byel. ibi. Quid igitur concludendum ΘEgo sic distinguedum, di has opiniones inter
se sic conciliandas censeo. Aut q aeritur,an simonia iret e ac proprie committatur,id est ea,quae realiqi a s ccunia istimabili pro spirituali tradita
committetiar,de in hoc casu limonia non comitti censeo. Primum ob rationem proxime allata. scilicet, aiiod hic interuenit contractus g at tu . de nulla respectinia aestimabilis tribuitur . Prst rea, quoniam simonia committitur, ubi spirituale uenditur aut emitur,ut in initio huius tractationis diximus, at praecibus simplicibus interii nientibus tantum uenditio, de emptio non litori habetur in Insti. in pri n. de t mpta de uend. 5: m c pueri, I.q. l. nam ibi,ut diuersa ponuntur, uenalitas in spiritualibus & supplicatio, id est praece ,
Pueri, dicitur enim ibi,ad sacros ord ine, tuas arenus admittatur,ne tanto periculosius cadat, quato citius consendere ad altiora festinat. Nulla stin ordine venalitas. potentia, vel supplicatio personaru . Haec ibi.Si ergo nulla venalitas ineste debet in ordine, nec supplicatio id est, si ordo tribui non debet per venditionem, & supplicationem, supplicatio venalitas non fit,non enim ut diuersa posita essent.Nec repugnat,si dicatur ibi aque prohiberi venalitatem atque supplicationem, id est preces,de ob id sicut committitur simonia in uenalitate, ita & in supplicatione: na hoc nihil est,ob eam enim rem id prohibetur, quod, sicut peccariar, si venalitas in ordine interueniat, ita de si pr es,quandoquidem ordines non ad pisces huius,uel illius conferri debent, sed iis . qui digni
sunt non habito respectu ad praeces ullas, ut habetur in c.quibusdam, t. qu. I. Sed neque gratia alicuius, neque supplicatione, dicitur enim ibi, aliquis ad sacros ordines audeat promouere, nisi eum,quem uitae meritum, de actionum quali ras ad hoc dignum esse monstrauerint. Ecce hie aperte habetur, quamobrem supplicatione, ac precibus ordines conferri non debent,quoniam dignis dandi sunt, di facit capitul. cum in cim.
clis,de ele. Postremo precibus simplicibus simoniam
225쪽
De Simonia genere Tab. I. is s
niam no committi hinc probatur, quoitiam, ubi ne sic generatim concludendum eenseo: iam spe pro digno interueniunt,ac fiunt, simonia m non ciatim rem aggrediemur,& primo secunda quε-
minitti DD. communiter cbcludunt,at, si pre stionem propositam. cibus,huiusmodi simonia committeretur. vel P digno fierent, simonia interueniret; sicut,ubi pecunia datur,a g. ca .proposuit iunctitraditis ibi aDD de ii momnam uel ius quis habeat in beneficium, simonia tamen committitur, si uel ut possessionem quis ranciscantur aliquid praestet: id quod & hic fieret, si prςces uenalitatem inducerent, sicut munera ab obsequio,vela manu. Nec repugnat c. nemo presbyterorum de simon. ubi videtur simoniam committi, si fauore.& gratia peccat um cuiuspiam non patefaciat, dec. nam ta1lle secundum principium ipsius accipiedus est, ubi quid temporale datur 'pecunia aestimabile, scilicet xenium, uel emolumentum, de his enim in initio dicitur, atque sic resipondit Byel. infra citan. Concludo igitur simplicibus precibus interuenientibiis simoniam uere , ac proprie non committi. Id quod & sensit Caici. in cit. vers. duinquit simonia uere ac proprie non incurritur, di in hanc sententiam opinionem Iun. &qui eusequuntur,uerisimam censeo,ac sequor. Immo nec simonia committitur, si ad prsces adhibeatur commemoratio beneficiorum,quae quis gratis antea contulit exempli gratia quis in Episcopum multa gratis antea cotulit liberalitate. amicitiaque ductus,non respectit in habens ad id,ut beneficium ei conferret. Nunc autem hic idem beneficium uolens, esto in memoriam Episeopo
antecedentia beneficia reti et, simoniam tamenon committit,quandoquidem non utitur commemoratione hac uti pretio, nec etiam potest. quandoquidem ossicia antea collata concessa iactitatq ue sic asscruit Gabri. Bycl.d. II .q. 2. notis q. vers. Praeterea iit uidetur lib.
Aut quaeritur an simonia committatur ex intentione,ut pote,quia is,qui preces adhibet, illis
quasi pretio quodam spiritii alia emere intendit, non enim desunt, qui sibi id persuadeant iux. illud Terent. in Eunuch. labore alieno magno partam gloriam uerbis in se transfert. qui habet s Iem, Ze in hanc sententiam simoniam committi censeo,& priorem otinionem accipi posse cocludo. Nam di id quod alias peccatum non et intentione peccariam sit,ubi quis contra conscietiam facit , de quae arma ad pugnam facta non sunt,fiunt intentione, ut in Bulla Caenae Domini declarauimus.Sic ergo de hic qui precibus intendit uti ad spiritualia consequenda pro pretio, in
tentione simoniam committit, non autem simoniam vere,ac proprie,ex quo rei naturam,ac quia
litatem murare non potest. Quare 'nas posit, uo iure inustas non patietur simoniactus hie . quas uere simoniaci patiuntur, ex quis ipsae inse-
tur pro simoniacis ueris; nunquam enim puniatum legimus qui spiritualia precibus sit consecatus, modo aliud non interuenerit. Peccabit ergo in hoc casu ita peccati pretiam apud Deum patietur, non autem apud forum exterius Ecclesiaeat
sum. c. fi .de smon. In hac igitur prima quaesti S V N NI Praeces an simoniam inducant facta pro indigno. S. II.r ς Secunda quaestio igitur esitan simonia comN mittatur, si pro indigno praee es simpliciter interponantur,id est prices, qu syricum naturam non egrediuntur. In qua quaestione duae primariae DD. sententiae sunt.Glos in c. tuam de aetat. de qualit. si preces interueniant pro aliquo, di carnales sint,simoniam committi ait si is, pro quo interponii tur, indignus sit. Idem sentit Glo. in c.Moyses in uerb. Rogauerit. 8. q. I .& apertius
Cloff.Sum. 8. q. r. Idem S.I hom .sentire uidetura. 2. q. I o art. S .ad 3. nam ait ibi simoniachii mili deti ubi preces pro indigno fiunt, & sequitur
Sylv. in uerb.Simonia,q. i 6. verssi quis porrigit pisces pro alio,& Tabien .eod. num. 3. uersDu decimo,ibi,Si interponatur ab alio. Probatur autem per Gloss. in eod. c.tuam. Primo per c .deordinationibus, i.q. r. ibi enim dicitur De ordin
tionibus accipere aliquid subdistricia interdictione uetuimus. Oportet ergo,iat neque per donum, neque per gratiam, neque per quorundam
supplicationem aliquos ad sacros ordines consentias, uel permittas abduci, H qc ibi, quo iure non probatur sententia GloK. nam ibi solum dicitur, ne per supplicationes quorundam aliquos ad factos ordines admittat, ad quam rationi min antecedenti quaestione respondimus, & non
solum ad eum canonem, uerum etiam ad alios
omnes,qui supplicationem prohibent. Addo de indigno ibi non magis loqui, quam de digno,&tame pro digno communiter concluditur simo. niam non committi, si prices interponan tur. Postremo Gregor.ibi ait se uetuisse sub dii tricta interdictione, ne quid accipiatur de ord inationi -'bus,at, qui prices pro aliquo sundit,nihil dat, di qui exaudit,nihil accipit, atque sic dixit eadem
Glossin cap. quibusdam ead. quaest. i. in uel h. Et actionis,ergo, quamuis generatim deinceps i quatur ibi Gregor. non omnia deinceps dicta referri debent ad ea uerba aliquid accipere,sed solum illud oportet ergo, ut neque per donum: alioquin, si te pisces,id est supplicationes eo res rendae essent, ex quo generaliter loquitur, accipi deberent, ubi Sc pro digno interueniunt, de tamen ea d.Glotis ibi ait, si pro digno fiant, sim
niam non committi. Noli igitur ratio haeccpinionem Glos . probat . Secundo loco ead. Glossi inquit,Pisces loco pretii succederearg. cap sunt nonnulli. r.q. I. ibi enim d citur ab omni munere,id est ab obsequio a manu, de a lingua abstinedum esse aspiritualibus. Hac tamen ratio mihi non satisfacit, tum quod tunc prices loco pretii sunt, ubi commodum aliquod pecunia aestimabile esserunt exaudienti. quod quado id sat. R x insta
226쪽
infra declarabimus; tum quod una pars legis alteram declarat.Sicut igitur munus ἱ manu,& ab obiequio debet esse pecunia aestimabile, quo simonia committatur,ita & a lingua, & ob id pre-Cestat,quae pricum naturam retinent, tales non sunt; ergo nec ratione hac sententia Gloss. probatur. are cociariam opinionem amplexatus est Inn. in cit. c. tuam de aetat.& quali. Forte melius,
ait enim ibi,dici posset, quod licet quis siue pro
se, siue pro alio roget, siue electbres, liue quoscun ue alios,etiam pro indigno, siue pro dignitate, uepro beneficio non dicituri habere beneficiusmoniachum, licet peccet iniustas preces fundedo. Haec ibi Inn. ex quibus patet ipsum no censere simoniam committi, ubi pro indigno preces quis sundit,& rogat: eu nil em sequitur Nauar. in
Man .c. 23. nu .lo r. vers. Dec imo,ibi,Quamuis Clo. idem Caiet. in eod. loco ante cit Quo tu opinio probatur ea ratione quod hic nulla uenditio interuenit, nullusque cotractus non gratuitus, ex
quo preces huiusnodi pecunia aestimabiles non sunt,& qui eas fundit, nihil dat,& cui fiunt,nihilaecipit: id quod & sensit Clocita c. quibusdam, t. q. r. Quid igitur concludendumλ Ego se distinguendum censeo.Aut quaeritur,an peccet is qui pro indigno rogat,&preces fundit, ut spiritualia consequatur, k in hoc casu hunc sine dubitatione peccare ceseo: nam & sic DD.omnes communiter concludunt,ut In n. in cit .c. tuam vers. For te,& Caiet. in Sum. eod. uers& Nauar. in Man. c. 23. nu. Ioz.uet Decimo cum simila Aut quaerit,
an simonia uere,& proprie comittatur, & in hoc idem quod in superiori quaestione dicendum cocludo, cilicet simoniam uere,& proprie non comitti ob rationes ibi allatas qui& hie locum habent. Et praesertim, quonia si preces pro indigno factae, simoniam inducerent, & pro digno idem operarentum nam spiritualia uendi prohibentur, quia pretio aestimari nequeunt,& quia,ut grat edaretiir, iussit Deus, quae rationes locum sibi udicant,uel a dignis emantur,at communiter concluditur si pro dignis preces sundatur,simoniam non committi, ergo nec pro indignis; ubi enim eadem ratio locum habet,& dispositio locum habere debet,aerg. c. cum dilecta de confir. utili uel inutil. de l. illud,ss. ad l .aquil . Aut quaeritur,an i tentione saltem simonia committatur,&com
mitti posse sentio, si preces sundens ipsis pro pretio uti uelit,ut diximus in antecedenti quaestio ne,qui simonia sicuti propria,& nera non est. eam rem nec poenis subiicitur,quibus simoniam ueram committentes subiiciuntur; peccabit tamen quia quatum in se suit, spiritualia emere conatus est;quamuis,quod raro hoc animo quis p-ditus est, ut intendat precibus spiritualia em
re, ob eam rem raro sim Onia haec committetur.
Qui ergo pro indignis preces sundit, esto peccet
smoniam tamen uere, ac proprie no committit.
Hinc,qui pro digno intercedit, si ob id in primis
facit,q uia dignus est nec etia peccabit. arg. cit. c. tuam de aetat. Sc qualit.& c. seq. l .q. t. do sic DD.
communiter cocludunt,quamuis de hic simonia
uincommitteretur,si praeces sundens intenderet praeibus illis quasi pretio spiritualia ei digno com . parare,tunc enim,ut diximus de indigno, &necaret,qui uerbis spiritualia se emere posse existimaret,& simoniam no quae uere,& proprie simonia est, sed similitudinatiam, ut ita dicam committeret. Hac igitur itidem ratione quaestionEhane dissoluendam.& propositas opiniones conciliandas censeo, iam tertiam questione aggrediamur
I Preces ausimoniam inducant facta pro cosanguineo. S. III. I A Tertia quaestio est,t an si preces simplices
Μ- consanguineo fiant, quo beneficium eccle. spiritualeque consequatur, simonia c6mi latur. Di rector.quem resertiare sequitur Sylve. in uerb. Simonia,q. I 6. vers. Tertium munus, ibi, Si uero porrigit quis preces pro alio, simoniam nocommitti dixit,idem sensit In n. in c. tua de aetata i&qualit.& Caiet. in Sum. in uerb.Simonia,uers. Quinto not. quod triplex generis munu&,ibi.m generatim ait quantumcunque preces carnales sint simoniam non committi,at preces, quae pro consanguineo fiunt, quatenus est cosanguineus, carnales preces sunt nam carnales dicuntur, ubi qui prscantur anouentur ad id ob co sanguinit tem, uel amicitiam, aliudque temporale como-dum,ut sensit Ioa. Ubi en . inuem. Simonia,nu. I 3. vers. Duodecimo, ibi, Et not.quod preces dictatur carnales,etenim carnale,ut oppositum spirituali ponitur,ut sensit Glo.Sum. 8.q. a. Quscunque preces igitur spirituales non sunt, idest non tactae in primis ad Ecclesiae utilitatem, hae carnales preces dicuntur.Gloffuero in cap.Moyses in uerb.Rogauerit, Rq. I. si preces a consanguineis pro digno fierent,simoniam no committi sensit, quasi secus sentiat, si pro indigno.Quid ergo concludendum Ego a proposita distinctione in a tecedentibus quaestionibus discedendu non censeo quae ut dilucidior sit,regulam ponamus. Pro regula igitur habebimus simoniam non committi, si consanguinei pro suo consanguineo preces fundant,modo preces suam naturam noegrediatur, cum ob rationes allatas in praedictis quaestionibus,quae& hic locum habentitum qiqui dat spirituale, ut beneficium alicui Ppterea, quod est eius consanguineus,& ob id propter cosanguinitatem,simoniachus non est, ut dixit S.
arti c. 3. in resp. ad secundum argum . vers. Quin stio ergo haec, quia scrupuloruin nutrix est, &hoc ob eam rationem,quoniam nihil a conferente accipituratque idcirco,emptio, uenditioque non interuenit, nec alius contractus non gratu, tus,quod ad simoniam requiritur, Ad secudum
dicendum, ait enim ibi. s. Thom. quod si ali quia
227쪽
quis aliquod spirituale alicui conserat gratis ψ- praecentur, ita Innocen. in citat. cap. Ham,R Caietan . de Nauarr. de S.Thom. in cita locis, alias secus, atque sic de conferente consanguineo dixit Sotae .uersicu.Secunda propositio, sed i a quartam quae ilionem aggrediamur, scilicet an sim nia committatur, si quis praeces pro bene meritisfaciat , quam quaestionem, ut dilucidiorem habeamus alia prius dissoluenda est, an conserens beneficium de se benem critis,ut exoneret se ab obligatione antidorali, simoniam committat,
iam igitur eam aggrediamur, id quod in seque. prsi labimus.
Pter confinguinitatem, uel quamcunque cadinalem a tectioirem est quidem illicita, Ze cama Iis collati ion tamen simoniaca, quia nilii I ac cipitur, unde hoc non pertinet ad c tractu niemptioni ,de uenditionis,in quo fundatur sim nia . Haec ibi Sanct Thoria. Ex quibus eius dictum optime probatur,& sequitur Alexand. de Alesquem re it Culielm. Redoan. de simon. r.
pari capitul. l . numero II cum sequent. de Nauarr. in Man capitui. Ir. numero lo7. uersicii. Ad
extum,.communis denique DD. sententia haec est . Praeterea, quod est in temporalibus usura,est in spiritualibus simonia, at usura non estissconsanguineus ob con anguinitatem mutat unarraulet, ergo neque hic sinionia. Nec repugnat, si dicatur consanguinitatem pluris aliquando aest imati quana aurum: nam re ipsa nullo in foro
aendibilis res est, ita Sol. ibidem. Si ergo is, ad quem collatio spiralis pertinet conserenu alicui, epli gratia, brificium ecclesi. ob id,quod ei consangmineus est, simoniam non committit, multo minus,qui pro consan in eo tantum rogat, de sinplices preces adhibet, argument. auth. multo magis C. de sacrosanct. eccles Sicut ergo Omnes
a celesiae Antistites simonte crimen eliadunt,qui suis consanguineis beneficia conserunt,ord ines. De ilcm Scit qui rogant, praecanturque ipsos antistites At suis con ingit in eis eadem coinferant.
Eo in hoc ea se locum habebit prior opinio. Quae
locum etiam habet, esto consangit inei indigni sint,ut probauimus in secunda qliaest ione. Item locum habet vel ob amicitiam qii is roget pro aliquo, siciit etiam ob quascunque alias huiusmodi causas,ut Sanct.Thom. de cit. autores proxime in allegatis locis inquiunt. Simonia tamen committitur, si pacto hoc imtercedente,quis beneficium alicuius consanguineo ad eius praeces conseratinuo deinceps concentis consanguineis aliquia tribuatur, ita San. Thom .eodem articu l. s. in respon.ad secundum.
EF in hoe casu Iocum habere potest opinio Glo. in citat. capitu.Moyses. Secundo simonia similitudinaria committi potest, si is , qui praecatur.
praeces loco pretii esse uelitr nam tune simonia
est, quantum in iplo fuit.qui precibus huiusna di spitii ualia se emi posse existimauit, atque sic sensit Caietan.eodem, ibi simonia uere proprie
non incurritur, quamuis crimen aliud incurratur , quia nulla est hic uenditio, aut emptio, nisi metali si intentio adulantis, aut praelati est adulationem ut pretium ponere,& scde aliis. Ecce hie simonia, quae intentione talis fit, de in hanc sententiam accipi potest,etiam citat. los. in eodem citat.capitul. Moyses. Peccant 'uoque praecantes,si pro indignis consanguineis praecentur, nam sic bc is peccat qui indignis, consanguineis benescium confert ut dixit t. ibid. uersc. Quet stio ergo haec,quia strepulorum ibi Ptima est, de hoc ob id ,quod est peccatum iniustitiae, immo esto digni sint modo respectu habito ad consan initatem in primis,non autem ad dignitatem,s V N II A.
conferens beneficium dest benemeritis,ut exoneret sie ab obligatione ant ut orati, an simoniam commit
Obligatio antidoralis q/aram sit. S. IIII. P Qtiaestio nobis proposita haec est di luenda F. tan conserens beneficui de se bene meritistit exoneret se ab obligatione antidorali simoniam committet. Obligatio autem antido . talis,inal aliud est,quam ea obligatio, qua quis natura obligatur,ut beneficienti ne faciamus, de qua Ias ac D D. egerunt in i .ex hoc iure, is de iustitile tiar. Innoc. igitur in c. tuam vers. Forte melius, ibi Nili faceret de stat Sc qualit. simoniam committi ab hoc dixit, eundem sequitur Ias. incita. te. ex hoc iure nu. 8.llers. Sextus ei sectus, ubi de Anseide sentiente refert, ide dixitDirector. que resere
Syl. in ver.S. monia q. 16.ueis. Vnde dixit Iairector. Probati irautem hac ratione ab Innoc. qiii,
ex quo tollitur ea obli patio, de remittitur,uidetur aliquid dari. ob id simoniam comitii. Contrariam opinionem sequitur Ioa. de Anan. ut refert Ia Libid. de Nauar. in Man. c. 2 3. nu. I 6. uer.
Ad quartum. Et hoc ob eam rationem,quoniam obligatio hac antidoralis civilem obligationem non parit, Se ob id ea ratione obligatus ad debitum pr flandum cogi non potest,ut sensit S.Th.
2.2.q. 88.art. a. in resp. ad secundum. Quid ergo
concludendumὶ Pro regula pono simoniam non committi ab eo qui hac ratione obligatus spiris malia consert. Ptim O. quia obligatio illa aestimationem non habet,de res aestimabilis non est,ex quo ad debitum praestandum obligatus non tonetur, ut dixit S. Thom. ibid. ergo simonia non committitur,si pro ipsa spirituale detur, quandoquidem contractus gratuitus est,ex quo liberatio ab ea obligatione aestimationem non habuit id quod ad simoniam committendam re quiritur, ut probauimus . Praterea spiritualia haec dantur, ut gratus quis appareatat, quae gratitudinis gratia dantur,simoniam non induc uti ut supra probauim iis . Accedit,quod hic nullu pactu interuenit, sed pure praefatur spuale, sicutigii simoniano comittitur,sius post eau spuale habuit pure ab aliquo te mittat id, ut ipsi debetur R 3 ab eis,
228쪽
ab eo, q spuale dedit ut dixit Io. And.quem re- tur, ibi spirituale de nobis benemeritis conse fert ac sequitur Abb.in eap ueniens, . . de te, tur, nod ob antidoralem illam Obligationem, stibu ita econtrario simonia non committitur, scd ob ciuilem tollendam exempli gratia, ut lo-s ijs,qui antea de nobis benemeriti sunt, nullo co mercedis sit, quae ex pacto in annum, uel in pacto de spirituali dando intercedente spiritua. mensem praestare ei debebaturinam sine dubitale detur,quod enim operatur propositum in pro tione tunc simonia uere, ac proprie committi- posito, petatur oppositum in opposito,argume. tur,ex quo Obligatio, pro qua spirituale tribuit, S.si tutor in Institui.de inoi s. test. Pol tremo, si ii pecunia aestimabilis est . Hac quillione explicet nobis lpirituale ut beneficium conferre ei L cata iam quaestionem quartam in initio proposidem,antequam nulla eorum erga nos merita ex tam explicemus. tent,modo pure,& pretio non interueniente co-seratur,plane di tibi de nobis benemeriti sunt eadem ratione idem conserre licebit cum in utroque casu eadem ratio uigeat, ex quo diuersa reddi non potest. Non ergo simoniam committit, si dignitatem aliquam ecclesiasticam maximam, vel minimam accepit a patruo alicuius, si ei pensonem aliquam beneficiumne ecclesi.conserat. Non itidem ecclesiae Antistites qui suis curialibus ecclesiastica beneficia conserunt. Ac plane, quis tam amens est qiii audeat simoniae notam sanctae Sedi Apostolicae,de omnibus Ecclesiae praelatis,quorum consuetudo est, it beneficia iis co-serant,qui de se.suisue ecclesiis, vel rebus publi. cis benemeriti sunt,quibus sola antidorali obli , atione sunt obligati ut dixit Nauar. in Man. eo
pe finem. Concludendum igitur est simoniam non committi,ubi beneficia ecclesiastica, di huiusmodi iis conferuntur,qui de nobis, de eccle sis de rebusue publicis benemeriti sunt. Immo.ubi de ecclesia de rebusue publicis benemeriti sunt, iis potisti inum conserenda hie videntur,ut qui digni appateant,'quibus spiritualia huiusmodi credantur.Ac sane, qui per multos annos Ecclesiae fideliter , ac nauiter inseruiuit,si
beneficium eccl.ei conseratur, nemo simoniam hic committi iure alseret, arguit enica. latorem,
dicap. filium,i.q. l.Hine quotidie sanctissimi uiri ac doctissimi qui de ecclesia benemeriti sunt, ainplissimos dignitatis gradus in ecclesia adipiscuntur,modo enim Episcopatus modo Cardinatatus, immo Summa Pontificii dignitate decorantur.Simonia igitur non committitur, ubi de se benemeritis spiritualia tribuuntur ,& in hanc sententiam opinio secunda aecipienda est . Id quod locum nabet uel alias indigni sint ob ea. antea uidimus,fieri enim potest, ut famulus aliquis Episcopi benemeritus de ipso sit,de non tamen dignus, cui beneficium animarum curam habens admittatur. Peccabit ergo, quamuis si
Excipitur tamen, ubi beneficia ecclesiastica,&spiritualia conserens hoc animo id faciat, ut ei de se benemerito huiulinodi spiritiialium colIatione uti pretio quodam satisfaciat pro ea obligatione antidorali,sed ii monia haec similitudinaria potius erit. ex intentione,non autem uere ac proprie ut diximus mantecedentibus quaestionibus, de in hane sententiam opinio Innocen.
Item simonia de uere, ae proprie committi.s V N N A. I γraces an simoniam inducant Acta pro ben/-ω
S. V. r P Quarta qii stio est tan scilicet simonia com-Υ mittatur,siquis praeces sundat pro benemeritis quo exempli gratia beneficiu m eccie. consequatur. In qua quaestione breuiter cocludimus simoniam non committi:nam, si ipse conser'ns simoniam non committit.ut proximeῆ-bauimus,minus qui preces adhibet,cum ubic5 sequens conceditur,& antecedens ad illud comcestum censeatur,argumen. l. 2.is. de iurisd.omn.
iud.& l.Oratio, Lde spon Excipiuntur tamen casus omnes in antecedenti quistione execpti. Si ergo preces adhibens,isue apud quem achibentur, pretii loco eas ducant, intentione simonia erit, non auic in uere,& proprie. Excipitur quoque,ut simonia committatur, si inter praecante,
di eum,cui preces fiunt pactum aliquod interueniat de re aliqua pecunia istimabili. Postremo excipitur quoad peccatum: nam si pro indigno adhibeantur,peccatum committitur, ut sipe diximus. Et de quaestione hac itidem satis.Si illud addiderimus simoniam proprie non committi etiam ab iis, qui benefic ia ecclesiastica aliquibus conserunt,quo antidoralem illam obligationem consequantur,& obligatos ea ratione ipsos,suisique habeant:sed iam quintam quaestionem aggrediamur.
I Gratia,O amicitis alicuius sibi comitianda gratia, si inuis ad eius preces beneficium cuipiam conferat,
S. VI.r P Quinta quaestio est i an simonia committat, F qu i ,ut gratiam,& amicitia alicuius sibi concilicet,ad eius preces beneficium cuipiam confert. Et videbatur dicendum simoniam committi:nam sicu i prohibetur,ne ob pecuniam spiritualia tradantur,& obsequia,ita ne ob gratia,&fauorem,ut habetur in cap. sunt nonnulli. I.q. I.
Qui ergo sacros ordines tribuit dicitur enim ibi
tunc ab omni munere manus excutit, quando in
diuinis rebus non solum pecuniam nullam, sed nec etiam humanam gratiam requirit. Ecce hic comparat
229쪽
comparat flauorem eum pecunia,quandoquidescut pro pecunia spiritualia tribui non dedent, ita nec ob furorem,at,ubi pecunia interuenit,si monia committitur,ergo & si ob fauorem Idem habetur in c.de ordinationibus,ibi per gratia 5 in c.seq.vertaed neque gratia,& in c.quado Episcopus vers Ipsi autem,ibi Ne aut fauoris gratia. Atqui contrariam opinionem sequi debemus scilicet simoniam non committi vere,& proprie ubi beneficium, ac spiritualia quis confert, quo eius gratiam,& amicitiam sibi conciliet tum qir nec qui ob amicitiam praeces pro aliquo adhibet simoniam committit in huiusmodi casii,vis pracones usimus,ubi prsces pro consanguineo si ut, tum quod gratia fauor,& amicitia alicuius non sunt res pecunia estimabiles, quo casu simonia non interuenit. Nec repugnant iura antea allegata, esto enim in hoe comparentur pecunia, & fauor, quia neutro eorum spiritualia tribui dc ne quandoquidem spiritualia non ob fauorem, &pecuniam tribui debent,sed iis,quos vitae meri. tum,& actionis qualitas dignos esse mostrauerit, ut habetur in c.quibusdam vers. Ideoque, t. q. I. non tamen consequitur perpetuo.ut ileut sim nia committitur,ubi pecunia interuenit, ita etiaubi gratia,&amicitia alicuius res inestimabilis. Ex quo igitur diuersis rationes sunt liuersadispositio esse debet,argum. l. Papinianus exuli. E. de
Excipitur tamen,ubi pretii loco fauorem, gratiam et amicitiam eius, quis acciperet thuc enim H diximus antea saepius,intentione simonia comittitur, non tamen vere,& proprie.
Item excipitur,vbi quis praeces sundit polliceretur ei qui spirituale tribuit ob fauorem sui si securaturum , ut aliquod pecunia ςstimabile habeat, tuc enim vera etiam simonia committitur,
secus autem, si simpliciter, & generaliter fauorem suum polliceatur. are multi ob id a simonia vera excusantur,qui in huiusinodi casibus fauorem suum iis pollicentur,a quibus beneficiuhniusnodi aliquod acceperiint pro suis. Peccatur demum ubi indignis ob fauorem quid spirituale tribuitur. Et de quaestione hac itidem satisse tam aggrediamur.
s V N N M. 1 Praces an simoniam inducant facta pro potentia asi
S.VII. 1 Sexta questio est an, si quis ob preces alicu-Ν ius potentis uiri beneficium cuipiam con
ferat,simonia committatur. Et videbatur
dicendiam simoniam committi.Nam id prohibitum habetur in c.estote I.q. I. Eorum enim,'ui
sunt in sacro ordine collocandi, dicitur enim ibi prius vita more'; disicutite de ut dignos huic officio adhibere politis,non ullius potetia, aut supplicatio quorumlibet subrepat personarum. E ce hic prohibetur, ne potentia alicuius ordo cui,
piam conferatur,& quia de simonia ibi apitur, ergo, si contra fiat,simonia committitur. Idem habetur, Inc. r.ead.q. 6.si quis autem Episcopatum desiderat.dicitur ibi, data pecunia potentes personas minime se stragaturas sibi adhibeat. Ecce
hic quoque prohibetur perpotetes perscnas Episcopatum acquit i. Contrarium tamen suadent, quae diximus supra de simplicibus praecibus,quia quocunque adhibeantur modo praeciam naturam non egrediantur ex quo pecunia aestimabiles non sint, ut supra probauimus, simoniam noinducunt. Quid igitur concludendum raro regula ut ordinatim rem agam pono simoniam non comitti,ubi ad preces alicuius potentis viti beneficium dignitasque Eeelesiastica consertitur, modo simplices praeces sint,cum ob rationes in prima quaestione allatas,que de hic locum sibi vindicant, tu quod scimus quotidie Romanos Ponti. rogatos a principibus christianis ad eorum arbitrium dignitates ecclesia ilicas,&benescia huic, vel illi contulisse,& nemo sanus simonia ab ipsis comi Liam esse,co tendet,immo prudentissimum factu asseret,quadoquidem dicti Pi incipes beneficiis huiusmodi illecti ab Ecclesia ,qqae eorum praeces aud it,ad christianam fidem tuentiam magis, magisque prouocatur. Hinc,quo amicitia inter Principes ipsos concilietur in proximiorab .cosanguinitatis, affinitatisq; gradib. Romana Ecclesia cuipsis dispensat, ut lietur apud Trid. Synod. sess. 24.de re rm. matrimonii c. s. Hincide si in haeresim relapsus curiae seculari traditur, esto ad fide redeat,ut dicitur in c. super eo de haeret. lib. 6. men ob principis viri potetiam, de ut pax in christiana republica sit, ecolesia huic parcit, quae nil aliud est quam iurisdictionis eccIesiasticς sunctio.Sicut i itur hic simonia no committitur ob potentiam, ita neque etia in casu proposito. Non
ergo etiam Ecclesiae Antistites,ut Episcopi, qui in regnis huius vel illius Principis viti benescia conferunt simoniam committunt,si eorum principum prςces in his casbus audiant. Haec autem regula locum habet,etia si no simplices praces,sed ob timorem,non tamen probabilem beneficium coiertur,exempli gratia quia princeps ille non consueuit indignari,si quid ipsi denegetur.Simonia ergo nec hic committitur quandoquidem timor hic non est huiusmodi, ut inferat damnum pecunia aestimabile,atq; in hac
sententiam accipiendam esse gl.censeo in c. r. in Derb.tinior I.q. 6.que ait timorem non induc
re simoniam,sicut etiam Additio ad eam, quae Se alios idem sentientes refert,esto peccet,ut ait Cl. ibi,qui ratione hac beneficium impetrat. Idem, ut motu collatio facta simoniaca non sit , asseruit
vers. At quia in sermonem de praecibus,& fauore incidimus, g hoc ob eam rationem, quod dare metus causa, no est dare pretio, quandoquidem dans,ut metum repellat,nihil recipit.Metus igitur simoniam non inducit, nisi in commodum pecuniarium redundet. Item
230쪽
Item simonia non committitur, si ob praeces potentis alicuius beneficium consertur,quo eius amicitiam.& gratiam sibi conciliet, ut probaui
Tertio neq; committitur simonia ab eo, qui rogans pro aliquo, qui indignus est,& non valens quidquam obtinereiadit eum, qui plurimu apud Episcopum potest δε cui episcopus negare audet quo pro ipso praeces adhibeat nam esto uterque peccet, simonia tamen non committitur, ex quo nihil pecunia aestimabile daturaccipiturire, non enim indignitas simoniarn inducit,ut antea probauimus. Excipitur tamen. primo ubi beneficium ob id consertur , quoniam probabiliter timet , ne si contrarium faciat aut inde eliciatur: aut damnum aliud graue sibi, sui sue insetatur, qui eidem potenti viro subiecti sunt, nam vitiatio huius dani pecunia aestimabit sellarg.c dilectus filius de
simon .atque sic dixit Sol.eo. ver. Sed tamen qua do ille metus incuteretur, de exempli declarati, ut silex, ciusue aulicus Episcopo ceminaretur, nisi sacerdotium huic constret,eum gratiam regis amiserum,neque aliud consecuturum quamuis inetalis simonia esset. si nulla pactio expresse, tacitoue interueniret, ut habetur in c. fi .de sim. Secundo excipitur,vbi quis praetio induceret principem aliquem virum quo prsces pro eo ρο- aerein rogaret, exempli gratia episcopum,quo ei beneficium conferret,nam ob praetium, quod tribuitur,promittiturue, simonia comittitur decus, si quid modicum elargiretur,quod verissimile non est inducturum principem illum virum ad ad arg. c. de si quelliones de sinon. quantuis ipse simoniam committat,qui dedit, si pretii nomine dedit Se hac intentione. In his ergo casib. iura supra citata locum habere possunt, praeter qua quod ad ea iura responderi potest, ut responsum est in prima qiiaestione. Tertio excipitiir.quoad peccatum,ubi pro ii digno praeces a pol ct e facias quis ob metum, audit, in hoc enim casu,esto simonia non committatu Vterque tamen peccat, nam princeps pro indigno prsces sundere non deberet,ne in Ecclesii damnum redudaret,nec antistites ipsum ob praeces metumue audire, sed potius pontificalem dignitatem exemplo sanctissimi illius Thoma Cantaurensis Episcopi profuso sanguine tueri, di facit ciconuenior et 3. qu. R& sic sensit quoque Sota eod.vers. At,quoniam dictum est ob metum, de in hoc etiam casu contraria iura locum habere sunt, quandoquidem dignis beneficia Ecclestica madenda sunt; non autem ob huius illius . De potentiam indignis ut habet ut in cap. quibus
Postremo excipitur, ubi potentia illa princeps ille uteretur pro pretio, vel antistites eadem
ratione acciperet esto enim simonia vete, ac propyla non committatur, intentione tamen fit talis S in hoc etiam casu eadem repugnantia iura locum habere. polsunt. Verum, quid si praeces m se quis adhibeat,ut beneficium consequatur. 1asmonia committeturλHae question tan in sequeti absolvemuS.
I Praces adbibens pro se,ut beneficiam eccl. eonsequa
tur,an simoniam committat. 2 Feccatum non commiti iI,Pι ad concursim benef
3 Peccatum non committ/t, qui a potronis praesentatur ad beneficium, vel et Pluν,modocignus sit. Praces adbibens pro se quo beneficium simplex. pensionemi e accipiat, hi monta non committi I, modo dignus si, egear,alias peccat.
3 Petens benestertim si idoneus sit an simoniam commutat si ob Zelum Tei id non faciat.
6 Petens beneficium animarum curam habens in primis Ob Zelum Det simoniam non committit.
7 Oramissi quis consequatur pracibus tabibitu an si
S Sacramenta, spiritualia alia ab ordine, O bene cio si quis pracsbus acquirit, an sinomam commit-
LVIII. a μ' Questio nobis explicanda est ut posuimus γ' an,qui simplices prFes pro se fundit, si moniam committat quo beneficium ecclesiasticum cosequatur. In qua quaestione variae DD. sententiae sunt,ut gi. in n. de A bb. reserunt in c. tua de aetat.&qualit.&Syl in verb. Simonia qlil. 16.
vers. Tertium. ibi Si uero porrigit.
S. ThOm. 2. a. q. I .ar. 3. in re p. ad et .ait, sius pro se roget, ut obtineat curam animarum, ex ipsa praesiniptione indignum ipsum reddi , sic pces pro indigno fieri .licite tamen poste quem, si sit indigens, pro se benericium eccle. petere sine
Cura animarum. Hae c. S. I hom. ex quibus duo habentur. Primum petentem animarum curam obprisumptionem indignum reddi δε hoc ob rationem,quam alibi ipse reddidit, quia sine gratia Dei quam nullus scit se habere,non rotest quis
exercere curam animam digne,& ob id praesun- tuosus videtur,vel perbus qui oninibus, qui bi aprie se vult se credit meliore. tiniustus, si hoc non credit,ita S.I hom. quod l. b. I ar. IO. Alter
ubi quis dignus est δε indiget. hunc beneficium
simplex animarum curam non habens licite petere posse: quae duo sequitiit Cate. ibid. e Syl. eo. verssi vero porrigit. Praetermittit tamen S. Thmvnum,an in primo cassi fimonia comittatur esto Syl. ibidem hoc ei tribuat,cum tamen re vera sin Oniae mentionem ibi nullam faciat idque iure nouerat enim sanctissimus,u docti simus uir simoniam no committi, nisi ubi quid pecunia istimabile prstii nomine peto spiriti resibu siinterum. nit,cuiusni di simplices praeces adhibitae non sunt ut supra probaui inus. Esto igitur hic praelontuosus δε at rogans existi inetur,non tamen simoini actis a . S. Thoma haberi videtur, quicquid dia erit Syl. Gl.xero ia c. tuam de aetaim quali. uno exc