장음표시 사용
251쪽
esse iidem senserunt,nam .ut inquiunt ipsi de sente ilia S.Tho. simonia est ob sutura obsequia beneficium conferre; si ergo simonia i ealis eli bene se ii collatio ipso iure non valet, sed nulla est ob extra uag. cum detestabile de simon. Haec ratio
repellitura Nau. eod. c. 23. num. Io . vers. Tu in
uia non est suta ciens, nam eadem ratione dicenum est et, inquit enim ipse ibi, simon iam esse realem dare statim pecuniam pro beneficio postea conferendo , & tamen in hoc casii realem simoniam non committi iidem cocludunt. Haec responsio Naua. ex eo confirmatur, qa no minor est simon ia ubi pretiit m prius datur , quam res spiritualis, immo ex prella magis,ut dicitur in ca. in tantum vers. Cu vero de simoia. Preterea ego dico ea ratione ipsorum lententiam non probaritum quod eorum ratio eadem cum dicto est, naprobare volunt simoniam realem esse beneficiuob promisionem temporalis conferre,& ratione hac utuntur, quod si mon ia realis est beneficium
dare ob promissionem futuri oblequii,quod ide
nunt id, de quo disputatio est, nam disputatur, an simonia realis sit,ubi adimpleta est ab eo tantu, qui spirituale tradidit ipsi vero sua ratione, ut exi pla patet,pro certo id ponunt esse simoniam realem cuius contrarium infra c. vlt. asseruimus. Tu quod nec S. Tho m. id inquit,elto enim dicat mmoniam esse ob sutura obsequia beneficium conferre nec ipse inficio immo pro certo id habeo, non tamen consequitur simoniam realem esse,&ob id dispositione et t. extra u. cum detestabile locum habere,non enim argumetum valet sm nia committitur , ergo realis , ex quo igitur horum sententia nec firma ratione, nec iure probatur, tenenda non est. Quare contrariam sententiam,vc collatio lite valeat in hoc casu,ubi spirituale prius datum est,& beneficium,amplexati sunt Cassador. decisis. de const. de Gomes . in cit. g.de trie n. pOis. qu. α.& Nauar. qui ipsos sequitur Se commendat
admodum incitic. s. mim. a 8. de simoni.& in c. si quando exce.inume. 3.derest. Sc in Man. ca. 2 3. num. Io .vere.Sed contrarium est tenendum de in cons. 3 a. nu. 3.de simon. lib. I. Probatur autem primo hac ratione quoniam ita Romana Curia,& eius Stylus seruat, vicit.autores eisdem in locis testantur, at Sirius Romane curis ius facit, Nob id seruaria nobis debet,arg.c. ex literis de const. Sc c. quam graue de crimin. sal CZe ut dixit Comes in Pr m. Reg. Cancel.q. 2 vers. Quarto pro ista parte in fine, ubi de alios idem sentientes resert,ergo ab hoc stylo no discedemuri ut scilicet collatio beneficii haec facta nondum sim nia,ab altero executioni mandata,valeat. Pol tremo probatur id quoniam nullo iure cautum est in hoe casu collationem nullam esse, sed solum
in cit. extra uag. cum detestabile, at oinnes interpretantur eam locum habere in simonia tantum reali. ubi scilicet ab utroque simonia executioni mandata est, ut ait Naua. in Man. eod. Io . vers. Tum denique extrauag. dc in eod. c. fi .nu. 2 Lucri
Facit, quod pauci, qui eam,& in c. si quando ea d. excep. nu. 3. dc Callia. de Gomes.in cit. locis, ubi di de stylo se interpretationem hanc receptam testantur, ergo hac quoque ratione collatione ualere concludere debemus.Tertio facit, quoniaqui contrararia in opinio irem sequuntur, simoni realem hic commisiam sentiunt, at hac simonia realis non est quandoquidem ipsa committitur
ubi ab utroque executioni mandata est scilicet ab eo,qui spirituale promisit,quia illud dedit, de abeo, aut praetium promit sit quoniam illud praestitit,quod hic factum no est,ut in facto proponitur, quamobrem cit. extra uag. locum non habet
ex quo, ut diximus,in reali simonia tantum locuhabet Ac recepta est. Postremo facit, quoniam, si ii ellemus di positionem cit.extralia g. cum det sabile in simonia conuentionali locu habere, ocob id in casu nostro, petitis fauetemus, quod fieri non debet, ut habetur in l. interpretatione. . de plia. de in c. statutum de reg. iuri lib. 6. de inca. Odia de reg. ivr.eod. lib. Item multi excommunicatione,suspensolaeq; irretiti essent multi ad stucius beneficiorum, quos hae simonia consecuti sunt, estituendos obligati: multi,quod beneficia non reliquerent Hictusque non restitueret, quae hominum cupiditas est, maximo in discrimine salutis uersarentur,quibus omnibus periculis interpretatione hac consulitur . Collatio igitur beneficii Ecclesiastici per simoniam conuenti nalem facia valet. Atquitan beneficium hoc ratione hac acquisitum retineri in foro interiori,exteriorique poterit ZQuoad serum interius seu conscientiae concludo retineri posse,nam sic asseruit Nauar in comentarie. fi .de sim. vers. rtium num. I 8. ibi Septimo quod non solum,nam ibi ait non necessariam esse dispensationem ad retinendum beneficium,quod quis per simoniam hanc conuenti nalem adeptus est,ubi & Gomes Si Catad. idem sentientes refert. Hoc idem tradidit in c. si quando excep. num. 3 . de rescrip. dc in cons. 32. nu. 3. nam ibi ait quoad simoniam conuentionalem commissam in beneficio susscere cotritionem de bonam eonsessionem peccati. Praeterea probatur id etiam ratione,nam,si restitutio facienda esset aut diuino,naturalique iure,aut positivo fieri deberetiat nullo iure id cauetur. Non diu i no ac naturali tum quod si hoc esset, Romanus Ponti Linhoc dispensare non posset & tamen dissipensat,ut generatim antea iudimus,lum quod acquisitum per simoniam mentalem restituendum esset cuin conscientiae soro diuinum,ac naturale ius locuhabeant cuius tamen contrarium habetur in ci. c. fi de simon. Non postiuo,ex quo enim loco petnae,seu in pina in piluatio haec fictae, pina a iure positivo illata in sero conscientiae non debetur ante iudicis sententiam, ut tradidit Gl. communiter recepi. ine fraternitas Ιχ.q. a. de facit. c. cusecundum leges de haereti l ib. 6. In foro conscientiae igitur Ecclesiasticum beneficium per simoniam conuentionalem acquis tum retineri potest.
252쪽
De Simonia Conuentionali Tab. III. 223
Quoad forum exterius uero seu Brum seri an priuati eo M possit: Pro certo habeo priuari posie: nam sic Romanam Rotam hoe consueuile te
rior uero. Idque iure merito, ex quo enim graue
deluctum est eponi etia posset, ut sentiunt Abb. ae Dec. in ea. at si clerici de iud. quos refert Nauata in eod. vers. No est igitur quod hac de re dubitemus. Beneficia ecclesiastica igitur per sim
niam conuentionalem acquiruntur, ac retineri
in conscientiae Bro possunt esto priuari ipsis possit, si in foro exteriori per simoniam hanc adeptus ea,qiris ei se conuincatur, ut ex dictis proxime colligitur.
Verum quid de aliis spiritualibus3 Spiritualia
quoque alia ob antecedentes rationes acquiruntur. Excipio tamen ea spiritualia,quae nec per si moniam mentalem acquiri conclusimus in antecedenti Tab.prox. c. 1. prope finem, sed de quae ,
Bione hae satis,ad alteram transeamus. an sicilicet pretium acceptum pro spirituali dado,quod spirituale tamen datum non est,retineri possit,ia in sero interiori quam exteriori, quam quaestionem in seq. explicabimus.s V M M a . a Restitui an debeat tempον ale acceptum, pro spiritua
ti promisso tam in foro consiιenti quam inforo exteriori .
a Restituι debet, quod datum ess iudici, ut inique iudicet di iudexnon tuique iudicauit. S. II. ar in Q uxstio nobis proxime proposita haec est, tv. an si conuentionalis simonia adimpleta est ab eo,qui temporale promisit pro spiritu a li consequendo,cum is, qui spirituale promistit, aut nolliti ut no possit spirituale promissum praesare, an inquam temporale acceptum restitui ei debeata quo acceptum est,exepli gratia Titius centum dedit Seio, quo eum praesentaret ad beneficium uacans, in quo ius patronatus habebat, Seius autem accepta pecunia praesentare ipsam non uult uel non potest, an igitur Titio restitui
pecunia haec debet pVidebatur dicendum ad re-ititutionem hune non obligari. Primo,quonia. ut in antecedenti quaestione uidimus, si nodum data pecuma beneficium quis adeptus est per simoniam conuentionalem, retineri illud potest, ergo & ε cotrario, qui pecuniam accepit pro spirituat i dando retinere pecuniam posse uidetur, dispositum enim in unum ex correlativis&in alio locum habet, ut habetur in l.fin.C. de indict. Did. tollen.& ut tradidit Bari in I. I.C. de cupres. lib. io. Postremo facit, quoniam esto restitui debet, non et,qui dedit sed aut Ecclesiae, in cuius iniuriam data est,uel fisco adiud iranda uidetur,atri. c.de hoc de simo. dc c audimus,eod.& l. 3. iu
Contrariam sentetiam nilii Iominus sequitur Caiet. in Sum. in uessi. Simon. prope finem uersi
Quod si pecunia in hoc casu,ut pretium receptu fuisset,le sequitur Dom. Sot.de iust.& iur. libr.
q. 8.ar. l. vers. interim ergo de reali dicete ibi Et quidem,& Nauar. in Man.c. 1 r. num. lCq. paulo
post princ. uel LTum quia obligat ad restit ucdu. Id quod etiam probatur ratione, nam qui pecuniam hanc dedit ob causam dedit, ut scilicet beneficium consequeretur,& idcirco non pure sed ob causam dedit; ergo, ex quo causa adimpleta non est,restitui debet,cum is,qui accepit,omnino dominus factus non sit ipsius tradentis inten
tione at g. l. I.&tot. tit. C. de condi. ob caus& ff.
de cond. caucdat. non sec. atque sic sensit Caiet. ibid. Praeterea facit quoniam datum ob malum committendum,quod secutum non est, restitui ei debet, qui dedit,& no alteri, ut asserit Medin. in C. de restit.quem reseri,ac sequitur Nauata in Man. c. I 7.nu. ro. in fi . Postremo in psilis sumus, di ob id benignior interpretatio facienda est, ut qui pecuniam dedit,eam recuperet,arg. c. in poenis, do ibi Gloss. de reg. iuri lib. 6.8c ut sensit Cate.
ibid. Quid igitur concludendumλ Ego sic distin
Aut res agitur in foro conscientis,& in hoc ea sit pollerior sententia locum habet ,& rationes
redditae nec non auctoritates Caietan.& Nauata
qui in hoc sero loquuntur, ut aperte habetur a pud ipsum Caiet. in cit. loco,nam das re uera animum non habuit transset edi dominium rei suae in accipientem, nisi accipiens praestitisset, quod promiserat, Sc idcirco pecuniam tradedo non eudominum simpliciter fecit,& ob id dominus lyse remansit ergo restitui ei debet,ex qno res aliena est N.c. peccatum de reg iur. lib 6.t Hinc,siquid vel iudici detur,ut inique iudicet, vel Episcopo tordinem,benefici iuniae conferat iudex vero nec inique iudicet, A. Episcopus ordinem, beneficiumve non conserat,restituere ei deberea'quo acceperunt,& non in pauperes distribuere posse Iud icem,&Episcopum contait Nauar. ibidem ergo idem in casu nostro. Nec repugnat,qd in antecedenti quist ione dictum est beneficium retineri posse per simoniam conuentionaIem aeceptum: nam .qui beneficium contulit, ad illud gratis dandum tenebatur,& non pretio, at ad pecuniam 'gratis praestandam hic non tenebatur, quamobrem si,ut cum ratio diuersa sit in utroq;
casu, cesset argumentum a correlati iis, quod locum non habet,ubi in utroque ratio eadem non est, ut DD.communiter concludunt.
Aut res agitur in sero exteriori, de in hoc casu prior sententia loeu habet, ut scilicet ei restituenda non sit pecunia,qui eam dedit,& hoe ob eam
rationem,quod turpia lucra auferenda sunt, arra I. in haeredem. s. de calumniat. Id l. ubi autem iucta Glossisside cond. ob tu .caus ubi enim tu pitudo tam ex parte dantis,quam accipietis uersatur,accepta pecunia ei restitui non debet, qui dedit,nec apud eum remanere, qui accepit, sed fisco adiudicanda. ut sensit Cloff. in cita I. ubi,Schoe in poenam delicti, atque sic sensit etiam Caiet.ibia. mait ipse ibi,si auctoritas iudicis imterueniret,
253쪽
terueniret, se non credere ei restitui dam, sed in poenam ab illo tollendam,& pro Chri ii i honore exponendam at iudex in foro sori tantum interuenit. In hoc igitur soro ei restitui non debet, Ne in hane sententiam iura accipienda sunt in prima parte allegata, ut mittam canones citatos Ioa
cum habere in simonia reali, de qua suo loco a
Quis ergo pretium hoc habebitu De iure scripto,aut Ecclesiae, in cuius iniuriam datum est,aia signabitur, aut in pauperes dii tribuetur, id quod sensit Caiet. ibid.de iure non scripto autem, seu de consuetudine tisicus Apost cilicus, seu Camera Apostoliea illud sibi vult, ut in seqv. b. uidebimus,ubi res lige agetur, sed de electu Simoniae,
quatenus rationem contractus habet, hactenus. ad effectus eius leni transeamus quatenus delicti rationem habet id quod in sequenti praestabimus.
Poena nulla certa contra sim niam conuentionalem praescripta ei . Panaarlatraria conuentionalis simoniacus puniri potest. s. m. Effectus simoniae conuentionalis respectu ad γε ipsim habito,quatenus contractus est cxposuimus, iam eiusdem eisectus exponamus respectu habito ad ipsain,quatenus delicti e , Veruquod hi partim iure diluino, partim positivo sunt di diuino iure iidem habentur, quos generatim
posui inus in b. t. c. ia. ob eam rem ipsi Omi L.
sis qui alii repositivo proticiscuntur, qui pcne sunt contemplemur. ianoad hoc igitur pro regula liabedum est nullam certam pinam contra simoniacum conuentionale prsscriptam esse,nullo enim iure id cauta. habetur. Qtiare pro criminis grauitate, modo hac, modo illa pena puniri poterit argu . I. l. g. deitur. de lib. dec. ae caulis de off.dele g. Modo igitur. infamiae nota aulaietur,imne depositione, nunc alia pina ad iudicis arbitrium plectetur,ut gene
Excipio tamen ubi aut simonia conuentionalis in Romana Curia committitur,aut confidentialis,tune enim contra hos simoniacos tam ipso iure,quam p iudicis sententiam pinae quaepia p- scriptae sunt, verum,qδ hae pgnae communes huic simoniae cum reali sunt ob eam rem in prinia parte ipsas posuimus seide essectibus simoni et huius satis,ad materiam eiusdein transeamus. De Materia Simonta Conuentionalis. CV.III. s V N-N EAEr Simonia conuentionalis inspecie quid.
committiant,quique ip sius ei sectus sint, iam materia eius aggrediamur. Verum quod eade omnino est, quam generatim de si inoma diximus
moniam quatenuS contractus,delicti iniue est,tam respectu habito alea, circa quae vers tur, de ex qua fit, coria niti ita renim de simonia lige circa spiritualia,eisue anne xa pretio interuenient ut habetur in c. non siti S in c. cu in ecclesis cir trib. seq.N in c. nemo Episcopus.& in tot .sere tit. de simoni ob cam rem materia hae oin illa, hic solum materiam proximam ponam .is,quae generis loco habetur, ii moniae huius igitur genus simonia conuentionalis it,n m state serina cominu ni opinione simonia conuentionalem duas quasi lpecies sub se habere,comientionalem hac in specie de qua agimus, α realem de qua in seq. Tab .agemus, nece illario simoniae huius genus couetionalis simonia erit.
Ex his,quae hucusq; dicta sunt quid simonia haec sit, colligi potest. Simonia conuentionalis in specie igitullest simonia conuentionalis,quae aut a neutro contra- .hemium aut ab altero tantum executioni mandata est.
Dixi simonia conuentionalis, de quo sciatur sub quo genere sit,quod eth simonia coirentionalis,de quo separetur a simonia non conuentionaliquet simonia mentalis est, ipsa enim conuentione interuenienteno fit, sed animo tantum concipi
tur, ut habetur incisi. de simo. Hic autem conuentioli e pactioneue interueniente,ut antea probauimus. Dixi, quae aut a neutro contrahenti ii,aut ab altero tantum executioni mandata est, quo tanqua
differentia separetur ab altera specie huius si molliae conuentionalis,quae realis nominatur, quandoqii idem ipsa committitur ubi ab utroq; contra laetutu in aut ex toto,aut ex parte executioni madata est, ut dixit Nauar. in Man. c. 13. nume. Ios.& nos infra suo loco. H ic igitur ratione simonia haec conuentionalis deffinitur. Ex hae defin itione in duobus casibus simonia
hanc committi habemus. scilicet aut ubi neuter. contrahentium executioni limoniam mandatu texempli gratia,quoniam qui spirituale promisit nondum illud contulit, dc qui pro eodem pratu nondum illud praestitit. Aut ubi alter tantum executioni inandauit verbi gratia. qui pretium pro spirituali promissit, illud dedit esto, qui spirituale promiserat nondum ipsum contulerit, cuiuia modi casus habetur in c.in tantum de si m. & depromi etiam potest ex c. na nos m. vel e contrario spirituale datum fuit, sed nondum pretium eius cuiust nodi casus habetur in c. nobis fuit e de simo.Quare grauior ea simonia est,ubi ex parte est adimpleta,&grauius punietur, quam ubi
254쪽
De Simonia Conuentionali Tab. III. 22s
non est adimpleta, ut insta uidebimus c. fin. sed de hac materia fatis,ad sormam transeamus.
I Forma simoniacoet uentionalis it pecie qusnam sit. a Promittens instrumento publico quis aticu i centum quo beneficium eccl.ei es erat,non habens animia emendi beneficium.ueepuit vi illa centum, an βι-
3 Pi omittens raliter mortifere peccat.
6 Danter,oe promttentes aliquid bote pro spiritualibus babendis non in pimi dant,vtθινι lualia matvei quod emi posse exi ument.1 Simulam pictarem iamransue se peritum esse,qua beneficium eonsequatur, timoniam non commitιt.
ruae couetionalis in specie sunt verba, facta, de signa,quibus cotractus rei spiritualis non gratuitus fit. Id qd probatur primo hac ratione, quoniam in contractibus forma substantialis
eorum sunt verba,& Ω-cia,quibus contiactus efiicitur, statim . n. atque in emptione de pretio conuentum est in pec Lia numerata,emptio facta est, ut habetur in In-s i.de empl.& vend. Se matrimonium contractu
eicitur statim;atq; praesente Parocho aut verbis, aut fignus mutuus consensus in matrimoniu praesens,vel ut dicitur per uerba de pr senti prestitus cst.vt habetur in c.pen .de sponcti in ca. licet de
a .apud Trid.Synod .at simonia contractus spectu habet,ut antea vidimus,ergo eius Brina substantialis erunt verba ac signa, quibus cotractus ipse simoniacus concipitur, nam uis-a signis concipiatur simoni icut etiam contractus nouiaulli,sic dixit Nauar.quis Caiet.idem sentientexesert in Man.cap.r 3.num. Ios .uercvel factis.postremo id etiam, hinc probatur, quoniam nec cotrahentes,qui sunt causaessiciens. Nec itidem et sectus simoniae,sicut nec mat eria ulla eius Mrmacius possunt,ergo necessario concludendum es h&rmam simoniae cile verba aut signa, seu facta,ubus contractus ipse conficitur. H igitur linamniae conuentionalis sorma propria est. Quare uel rure concipiatur,vel sub conditione, uel causa vel modo simonia semper committetur quandoquidem spiritualia pure tribui debent, ut habe
ctione simonia hec comittitur m couetio generate nomen est ut dicitur in l. i.*. r. isde pact. ob ea rem uel nuda pactio sit vel vestita,ut aiunt sempsimonia committetur,modo gra uita non sit, ita
a Verum quid, isi quis instrumento publico promittat centum alicui, ut conserat ipsi beneficiuecci non habens tamen animum emendi benelicium,nec praeliandi illa centum, an hic simonia committet. Hanc quaestionem disputauit Caiet. in a.Tom.Trac. 9.q. x in conclusit simoniam non
committi. Et hoc ob ea potissimum,rone quoniasmonia est voluntas emendi,uel uendendi spirituale,at hic uoluntas huiusmodi non adest, ut in facto pio nitur quandoquidem nec beneficiuemere,nec illa centum prestare in animo habet, ergo simonia non committitur,esto vendens credat se vendere,quod tamen nihil est,cum no adsit,qui emat. Haec igitur potissima ratio est Cate. quamobrem in hoc casu simoniam non committi asserit,sequitur quoque hanc Opinionem Sota de iust ri tur.lib.9.q.3.arti. i.vers. Dubium hinc autem non dissimulandum exurgit.Hunc tamen peccare ait mortifere,ium quod participat cum simoniaco, qui re uera vedere se existimat δε uult tumquod se infamat, se simoniacum significado, tum ob scandalum,quod tribuit, ac denique ob mendacium,quod sui natura semper peccatu est. Contrariam sentetiam nihilominus sequitur
scilicet simoniam N huc committere.Et hoc ob
eam rationem primo quoniam ea pronailsione,
esto falsa sit,intend:t ipse spirituale consequi , ob
eam enim rem fingit quo alter impellatur ad beneficium ei consercndum. Item ea promissio est quid temporale at ubi datur , promittiturve quid temporale pro spirituali consequendo simonia committitur,uc ipse ait,ergo de hic.Ηpr rationi hi non sitisfacit,nam esto, qui temporale promittit pro spirit itali, simoia iam committat, non
tamen simpliciter id uerum est, sed solum, ubi ter porale illad pecunia aestimabile est, secus autem si non sit pecunia aestimabile, in simouia ueredi proprie non committitur, ut probauimus supra de pr cibus. laudibus ubi preces. laudes pecunia aestimabiles non sunt at promisso haec haec falsa pecunia istimabilis non est, ergo simo
Dia proprie,ac uere per hanc promissionem non committitur.Tertio hanc sentetiam ratione hac probat Nauanquoniam ad simoniam committedam non necessiario postulatur,ut quis animuin
habeat emendi uendendique spirituale, idest cotractum emptionis,& uenditionis de spirituali fieri .led sat est,ut animum quis habeat faciendi dandique aliquid,quo spirituale consequariir, ergo hic ratione hac simoniam committi,naea falsa promissione intendit consequi spirituale, esto
non intendat emere.Haec itidem ratio mihi non probatur,esto enim non necessario requiratur cottactus emptionis,& laeditionis,requiritur tamealiquis non gratuitus cotractes,& idcirco, ut sidpro spirituali tribuat, quod pecunia aestimabile sit,ut proposuimus antea, cuiusmodi promissio hic falsa non est, ut dixi. Quid ergo concludedumZEgo praemitto priusta pro certo pono monum hic comitti ab cinguendit
255쪽
uendit. Et hoe ob eam rationem, quoniam ipse animum uendendi habet spirituale, & ex parte sua contraci ii m ad implet. Praeterea ob id ,quo simonia uoluntate tantum committitur, ut uidebimus. ergo, ex quo hic animo conceptum iam
iubet uendendi spirituale, immo de pactus est, accouenit cum alio,limoniachus sine dubitatione est, simonia enim,ut *pisti me diximus,est uoluntas emcndi, aedendiq; spirituale,uel spirituali annexu. Nec facit,si dicatur, ex quo non est emptor,nec uenditor esse poticia haec nomina correlativa sint,na simonia praeter iliam quod est contractus ut uidimus,est quoque delictu, quod ab
uno tantum concipi pol st,ut DD.communiter concludunt,& arg.c. de simoniace de simo. Erit igitur vel contriactus in nominatus, uel emptionis, uel uenditionis,esto salsus ex parte ementis a Secundo praeinitio. qui promistit ea centum, pro certo iphum mortifere peccare ob rationes,
quas reddidit ipse Caieti cum quo transit etiam Nauar. ibid.
His praemissis quoad questionem ipsam se distinguendum censeo in ipso promittente pectaniam. Aut quaerituriam in foro exteriori Ecclesiae pro simoniacho habeatur & in hoc casu P si moniacho ipsum habendum ccseo; nam,ex quo adest pactum,& instrumentum publicum, secunduea,quae apparent, Ecclesia iudicat, arg. l. illicitas. g.uc ritas, isde oss. praesid. non autem secundum animum,quandoquidem Ecclesiae notus ipse noest,sed occultus,& Ecclesia de occultis non iudicat, ut dicitur in c. sicut tuis Se in c. tua nos in fin. de fimon. Accedit simoniachum mentalem.&alium etiam peccatore occultum ab Ecclesia non puniri,ut habetur in c. fi . de simon.& facit ca .cogitationis, de ibi Nauar. de poenit.d.r ob eam rationem quoniam ipsam non nouitiergo Sc e contrario simoniachus apparens ex factis exterioriabus pro tali ab Ecclesia habebitur, esto animo talis non sit,ut quod operatur propositum in Pinrisito, operetur oppositum in Opposito, arg. l.ῆfi. R. de Ieg. a.& in hanc sententiam Nauar. opi nio locum habere potest. Et re vera hodie simoniae ratione hac committuntur,esto etiam aliqddetur pro spirituali consequendo: non enim datur quasi quis intendat emere spirituale, sed ut inducat animum dantis ad dudum, id quod Abbas dixit quoque in c. per tuas, i. num. I o. de si-mon. ibi enim agens, an crimen simoniae sit aliis criminibus grauius,& referens opiniones DD.et sentiunt simoniam aliis criminibus grauiorem esse,inquit se hoc uerum putare, ubi simonia haberet in se haeresim, ut quia credit quis gratiam spiritus Sancti posse pretio acquiri. Sed sietus puto inquit in simonia, quae et mittitur hodiernis
temporibus dantes enim pecuniam dat potius,
ut inducant superiorem ad ordinandum. uel ad conserendum beneficium, qua quod existimentillam gratiam posse emi,uel uendi uel quam ipsi
in ueritate intendant emere, uel Dendere. Haec
ibi Abb. Ex quibus dictum ia a nobis probatur et sequitur quoque idem Mat. cin.Sen. ibi. Excipio tamen in hoc dicio rusticos . e huiusmodi P sonas: nam immitti exitii mant spiritualia hic
Dedi posse.Λut quaeritur,aia foro .nteriori, an hic simoniam uere committat,& m hoc casu concludendii in censeo, simoniam quidem uere, & Pr prie ab hoc non committi Primo,qilia simoniae
definitio ei non conuenit,nam uoluntat cm non
habet emendi spirituale ut in facto proponitur,& simonia est uoluntas emendi spirituale, ergo nec deliniciam ei couenire potest. Postremo, quoniam ad simoniam ueret, di proprie committandam necessario requiritur, ut datio, aut promis sio sit pecunia aestimabilis, ut antea probauimus promisito uero hac talis non est,quippe quia falsa. Non est igitur simonia commilla uere. ac pro . prie in foro interiori,S in hoc casu sentetiam sequor Caiet.& t. qui Sota hanc distinctionem sequitur,& uerissimam ipse ceseo. At illud sane uerum sentio intentione, ut ita dicam , simoniam comm illi scilicet simili tudinariam, quippe,qui intendat ea salsa proin istione spirituale cosequi, esto animum non habeat emendi, nam alia i me ratione iniusta nititur habere spirituale,quet quoniam nihil pecunia estimabile continet, ob eam re vere,ac proprie simonia interuenire non potest,sicut diximus sepra deprecibus,& Iaudibus,& in hoc etiam casu, sententia Nauari locum
habebit sed de quaestione hac satis.1 Ex solutione huius quaestionis i solutio alterius habetur,an simonia committatur ab eo,qui pietatem simulans beneficium cosequitur. m.
ex quo simulatio illa falca est δε pecunia non sitimabilis etiam sua natura, simonia non commi
titur,nisi intentione ipsius simulatis, sed peccae
morti sere. Praeterea Hi crita hic est, ut qui iniuste laudem sibi quaeritet, no autem quicquam dat,quamobrem emptio fieri possit. Simoniam ergo hic no committit,atque sic dixit S. Thom.
praetendens cinctitatem,& Doni. t. de iusti Har. lib. 9.q. T. art. 3. in resp.ad quartum, ubi pluritas hanc rem agit, te ob id ad restitutionem non tenetur,Sicut nec is, qui unctitate,paupertatem smulata,quid acquirit ex eleemosyna, nam sanctitas illa,& paupertas sent cause impulsivae dandi, finis uero propter Desi di ita pluribus ibi concludit Sol. Quare ob easd)m rationes nec simoniam committit, qui ut dignitatem Ecclesiasticam consequatur, in sacris litiaris se diutius ue satum tali itat,& se dignum Ostendit, peccat tamen, si indignus sit. Intretione itidem simoniam committit, si ea simulatione ranquam pretio utitur quae tamen vere,ac proprie simonia non est .
ut diximus supra deprecibus & laudibus. In hac igitur quaestione sic concludendum censeo, sed de causis huius simoniae tractenus ad accidenti eiusdem transeamus,id quod in sequ. praestabi
256쪽
De Simonia Conuentionali Tab. III.
De arridentibus, quae a causissimoniae conuentionatis emanant. Cap.ri
a Simonia conuentionalis duplex est , O qua una qua
u si mania bse an conuentionalis, reali siue sit ubi ex parte eius adimpleta est,qui pituale promisiit. BSOLUTIS eausis simoniae huius iam accidentia,quae ab ipsis emanant contemplemur.
Verum,quod de accidentib. quae ab efiiciente causa,a finedia forma sunt nihil est, qd dicatur,ob eam rem diuisi
nem,quae a materia nascitur contemplemur.
x Simonia igitur conuentionalis haec, t ut ait
Nauar. in Man. c. aῖ.num. O duplex est. Altera quae a neutro nulla ex parte executioni mandata
estsed istum conuentio,& pactio interuenit de dando faciendoque aliquid pro spirituali. Altem,quae executioni ex parte mandata est. Prima est,exempli gratia,ubi conuentum inter aliquos est,ut alter pecuniam det, alter uero
beneficium Gel. sed nondum ille pecuniam,nec hie beneficium dedit. Haec igitur simonia conuetionalis prima est. Et deliac habetur in c. cum essent de simoianam,cum ibi promississet clericus quidam militi se causam eius quadam acturum, contra vero miles illi beneficium .Romanus P tifcum hoc intellexisset,promistionem eam imis probata it. Et hoc ob eam rationem, ut ipse ibi ait, quoniam simoniacam prauitatem continebat. Ecce hic timonia conuentionalis erat conuentio enim facta erat expressa de beneficio ecclesiastico dando pro re temporali Item a neutro executioni mandata nam nec clericus operam suam pstiterat, nec miles beneficium .ergo simonia conuentionalis est quamuis a neutra parte adimpleta sit, idem habetur, in cap. cum quidam de pael. quamobrem fit, ut simoniali cmentali grauior sit. Item,ex quo ipbari pol in sero exteriori puniri potest,ut dixit Naua. ibidem &facit citic. cumenent,& c. cum pridem bi co tractus nullus redditur,quod pinam in se cotinet, ut alibi diximus. Quotiescunque igitur simonia haec a neutra pam te executioni mandata est,prima conuentionalis smoniae species quodammodo erit. Altera est,ubi ab uno eorum executioni manis data cst,scilicet,aut ab eo,qui temporale promissit, aut ab ec qui spirituale. Necessario igitur requiritur, ut alter totum executioni ex parte sua mandauerit. Et de hac habetur ine. ex diligentide simon. ubi quis homagium praestitit, & ne coirentionem ex sua parte factam impleuit pro promissione facta sibi de beneficio ecclesiastico, qgei datum tunc nondum erat. Item habetur inca.
nobis eod. ubi electio improbatur, quae facta fuerat promisitione intercedente selum de quadam
pecuniae quantitate, facit quoq; c. ueniens eod. Secunda igitur quasi simonis species conuentionalis hec est,ubi ex parte unius tantum est adimpleta. Et ubi ex parte dantis temporale adimpleta cinemo id inficiatur, nam & idem Caiet. inquiunt& Sot.quos refert,& sequitur N au. eo. in loco. a Verum quid, bi ex parte eius adimpleta est qui spirituale promisit,an conuentionalis realis De simonia erit DD. in hoc varii sunt Caiet. αSot. quos refert Naua. ibidem realem simoniam esse inquiunt,ut diximus supra ca. a. hac Tab. naad eam adimplendam sat esse sentiunt spirituale traditum esse. Et hoc ob has rationes in primis
simonia est dare spirituale pro obsequio futuro dc nondum praestito,item credit vendere est uendere. Hε tamen rationes non concludunt sim niam reale esse, sed simplici tersimonia esse, na de idem concluderent si pro spirituali dando pretiudatum esset,cum expressius exprimat lauditionis speciem qui prius recipit pretium, quam rem uenditam conferat, ut dicitur in cap.in tantum desimon. Contrariam opinionem sequitur Nauar. ibid. num .loq. ut realis simonia non sit. Et hoc ob ea potissimum rationem, quoniam stylus Romanae Curiae hic est,ut collatio beneficii per lianc si moniam conuentionalem facta, id est nondum protio dato,ualeat de quo stylo testatur Castado.&Comes .quos refert ibi Naua. di nos supra alibi, at si esset simonia realis, collatio .non ualeret ob extrauag. cum detestabile de fimo n. quam DD. communiter interpretantur locum habere ubi ab utraque parte ad impleta est,ut supra diximus.
Quid igitur concitidendum Z Ego sic distinguendum ccseo. Aut uolumus eam realem simoniam dicere, in qua praeter conuentionem res aliqua tradita est di in hoc casu uerum erit simonia realem esse, atqui idem erit uel spirituale, uel teporale tantum datum sit,arg. cit. c. in tantia ueri
Cu uero expressius,sed in hae sententia suam opinionein non interpretantur Caiet.& Sol. & mea sententia non bene, cum ipsi existiment realem simoniam committi solum,ubi spirituale traditur,non autem temporale,quod est contra cit.c. in tantum,nam,cum ibi quida pro chrismate daeo in fine quadragessime pecunia in media quadragesima accepi lent,de hoc edoctus Romanus Ponti mandat huiusmodi excessum corrigi, non obstante,quod pecunia pristaretur ante chrismatis dationem,& hoc ob eam rationem, quoniam ut ait ibi Summus Pontifex,expressius exprimie uenditionis speciem,qui prius recipit pretium, quam rem uenditam con rat. Ex quo apparee non minus simoniam comitti ubi spirituale traditur prius,quam ubi pretium. Immo potius,ubi pretium antecedit rei traditionem, uel igitur in utroqe casu realem simoniam committi dicendum est,uel in neutro.Aut uolumus intelligere simoniam realem eam,quq persecta absoluta, de
adimpleta est,& plurib. penis punitur, & in hoe casu sententiam Nauata sequor, ut scilicet realia
257쪽
non sit,nisi ab 'utraque parte adimpleta sit. Id qir
probatur hac potissimum ratione, quoniam non eisdem pitiis. ubi ab una parte tantuin est adimpleta afficitur, quibus afficitur, posteaquam ab utraque est adimpleta, nam in hoc casu collatio beneficii Dcia non ualet,& tam conserens, quam is,cui constitur, ipla iure excommunicatus est, ut habetur in cit. extrauasecum detestabile de simon.quam constitutionem DD.communiter interpretantur locu in habere ubi ab utraque parte simonia completa est,ut alibi probauimus,at,ubi ab una parte ruit adimplet collatio beneficii u-dem valet.& in excommunicationem neuter incidit elici beneficio priuari possit,&puniti,ut dixit Nauar. m. c. 2'. num. Ioq. denos lupra depPnis. Verum inquiet quispiam cur potius conuentionalis quam realis dicenda est ea simonia, ubi ex parte tantum est adimpleta 3 ob eam ra tione quoniam, ut proxime diximus eiisdem penis non subiicitur, qui b. realis sed iis, quibus couentionalis simplex. Postremo. quoniam realis persecta, di absoluta omnino simonia est cuiusmodi dici non potest, qus ex parte est completa. Hinc videmus in iure pro legato nobis relicio,cuius domini efficimur a morte testatoris post aditam liae re
ditatem, ut habetur in l. a Titio,& ibi Gloss. is de
di in S. nostra autem in inst. de leg.nobis tantum actionem in personam dari,ut dicitur in cit.S. nostra, de in ead. l. i . cum tamen actio haec nori detur pro re nostra, sed pro re quae nobis debetur ut tradit Imperator in . t. in Inllit. de act. id quod ob eam rem fit,quoniam ficte, re non proprie absolateque domini uin legati quis adeptus est. lure igitur in casu nostro simonia haec non omnino adini pleta ab utroque cum couctionali suit potius nam eranda,qi iam cum reali, in hac, igiturque ili ne sic concludendum censerem. Duae quodam do species ergo simoniae conuentionalis sunt,quarum altera est, ubi solii pactio, & conuentio interuenit tacito, expres leve. Altera, ubi unus cx parte sua adimpleuit. Id quod idem censeo si adimplere quis incipiat.Simoniam ergo conuentionalem committit, qui inseruit alicui pacto interueniente ut deinceps beneficium ecclesiasticum ipsi tribuat,quamuis, si pactio nulla ratione interuenerit, mentalis simonia N non conuentionalis esset: sed de specie hac satis,ad alteram speciem coxentionalis simonis, quae realis dicitur, transe
258쪽
nes in quibus, ut simon abanc commis
sunt restectu habito ad ipsam quatenus
Propria I t ex toto, aus ex parte adimpletasP. II Zut eodem tempore,aut diuerso eoaec.
Ementem, accipientemuespiritualia sciti Contractus J.cessu conditione, modovespiritualium i quoia ahqrea acquisitio c. a. l Vendentem Jpirituatia alienantemuescitii celsu coitione, modove pres prauatio
Diuino supra generatim, or his sis.cGmunes s Simoniis omnes
respectu J Fupra generaram habito ad j spiritualia omnia bir,ernuta. Delictum quo, 6 Iuni Humano,
s. pensi, tales declarati, erperpetuo ab Oi spe ascendias ad superiores crdines. 3 . Admin il rates sunt irregulares priuati dignitatibus oscus,et beneficiis Inbabiles ad alia et da lyinitia.Si regularis sit amua, et passua voce priuatur ess q. Irregulares autc. . Proxeneta, non patefateientes puniuntur,ut infI c conferentes exeoicati sunt e. s. SuscipiPlei excoicati sunt. a. atiuo nulla,et io resignara cu fructibus 3. Inbabiles ad ipsa fui. ad ahaacquirenda. . 5victis saepius baesimonia c.mime corporalιter ναι untur, deponatur. ct a etaortio fideliu eiiciuntur per sententia. s. enati possessionenb adiuuantur 6. spoliati beneficio no Mut e.6. Ipsis ignorantibra tamen simonia tam quid iuris sit habetur c. 7.
xeneta sunt excomumcara ea. 8.
259쪽
De Simonia Reali Tab I III. et 'i'FFECTUS denique si
de hi partim sunt respe- ctii habito ad simonia
hanc, quatenus contractus est; partim,quatenus est delictum, ideo prius de prioribus, d inceps de posterio tib ,
'Primum igitur' spiritualia per hac simoniam
collata acquiruntur. id quod probatur hac potissimum ratione, quod in aliquibus tantum cas-hus cautum e It,vi collatio spiritualium per hanc fimoniam sacta, nolla sit,iit habetur in extra uag. cum detestabile desina n.&in Bulla Grego. de datis,de promissi. pro iust vel grat. dc in alia Bulla de simonia confidentiali,& seneratim antea,erso secus in reliquis spiritualibus, tu quod incluso unius alterius excluso est,arg. l. m praetor, e . de iud. de c. nonne de praesumpt.tum quod exceptio contrariam regula esse indicat,ut tradunt DD. in Rubr.de reg. tur. Pro regula igitur habebimus spiritualia per hane simoniam collata a quiri .ac valete Excipiuntur casus, qui habentur incit.extrauag.&quos in Tab. r. posuimus. V Iumquid de temporali nomine pretii acceptorto spiritualium collatione, an ipsum accipiens
domi ilium eius acquirat λ Hanc quaestionem iaseq. explicabimus.s V N M A.
x Pretium arreptum pro beneficio tradito retineri non poten ab eo, qua illud accepit de commani iure scripto εα Pretium temporale pro 'irituati datum in foro foride iurescripto re Itituendum non est et, νι illud de
' Pretium acceptum pro conserendo ben e cium ei e clem dandam enda cuius ι muriam fuit datum co
Ingressus monasterii tralia si quid detur,eui renitia
s sepulturae Iratia si quid datum en eat rectituendum
a Spiritualium aliorum gratia si quid detur cui refin
I Reniturio pretη δινι tuarium,cul restituendum de coluetudine
f. Lg stio nobis proposita haee est in pri senti
explicanda,an pretium temporale pro spirituali tradito acceptum, de ob id in simonia reali retineti possit, eique acquiratur, et illud accepit,quamqxiaestionem,ut allucidiorem habeamus,di i utabitur primo in soto exteriori,deinde in sero interiori conscientiae,A: primo ubi probeneacio ecclesiastico,pro inglectuque monasterii datu na pretiu est, de pro sepultura, drinde, ubi pro aliis spiritualibus. Quoad primum igitur, ubi in sorum exterius delata simonia lise est et si DD. in hoc uarii sint, Ego tamen,ut abibluta materia hac habe in q, ac cina, quat 3r conclusiona b. ipsaria explicabo. I Concludo igitur primum , qui pretium hoc accepit pro beneficii eccl. traditione, retineri ab
eo illud non posse. Id quod probatur primo pere. de hoc de simo. N per c. iacimtu eod. nam in c. de hoc, Rom. Pot. inquit si rex, eiusue Principes
quidquam ab Episcopo acceperim, quo electi ni set consentirent,rest i tu i debete, R egem aut di principes eius,ait enim ibi .debes inducere, ut si qua acceperint a praefato Episcopo, ut eius electioni pr llarent assensiim. Ecclesii Exononiensssine diminiatione restituat,cum ea line graui sueuitae periculo retinere non possint. Ecce hic si monia realis commissa erat, ex quo pro praestatiorio consensus in electione pecunia accepta erat, & sine diminutione ut rei tituatur, ibi praecipitur, et go retineri non potest. Idem habetur in eod. o. ueniens, ibi enim mandat Summus Psiti. ut compellantur Abbas, Ev monaci ad rest i tuenda pecunia,quam acceperant a quodam ob id, ut in m nachum eum receperunt. Ecce hic quoque simonia ab utroque completa erat, monaci. n.receperant eu in monachum, ac deinceps pecuniam δmissam habuer anti& idcirco smonia realis erat comissa, & ibi quoque pcipitur,ut restituatur, ergo retineri in Ero exteriori non t ex q u O. n.citatis iuribus Rom. Pont. aditus erat,ic ad ipsum res delata, in sero exteriori res agebatur. Postr mo probatur id et ratione, nam turpia lucra haee sunt, Se turpiter acquisita,ergo ausori debet a si sto, turpia enim lucra a fisco extorqueda sunt, ut habetur in t fiscus. ff.de iur. fisci,&in l. in hirtae,ff. de calumn.& l. ubi aute, iunct.Glo. f. de condis
ob tu .caus. In hoc igitur soro pro certo liabebimus retineri pretium hoc non posse ab iis, qui illud acceperunt,aut pro beneficio ecci . conserendina ut pro receptione in monasteri u aut pros pultura,ut de primo habetur in cit.ca.de hoc, de secundo in eod.c. ueniens,& de tertio in c. audiuimus e .de sim . Sc in hanc sentetiam accipiedus est S.Tho.qui de ipse hoc sensit pretiit limoi
ab hoc retineri non posse, 2. 2.q. IO .art. 6. in resp.ad quartum sicut etiam Archiep. Flor. in a.' Sum. tit. l. c. .f. 7. uersTertia perditio, de Sylve. in uerb.Simonia,q.1.uers.Secundum
a Secundo idem collud pretium hoc restituedum ei non esse,qui illud dedit. Id quod probat perci . de hoc ae simo. na ibi iubetur,ut id, qgpretii nomine datu est,ei Ecclesis detur, in cuius
iniuriam datu erat,de quamobre simonia comisela erat, ergo non ei qui dedit, restitui debet. arg. l. cu pior,fl.de iud.& c. nonne de psum. Ide habetur in c. audiuimus,cod. ibi enim exacta P sepultura tribuenda,ut restituatur duplicata, de erogetur in uti Iitate eius ecclesiae, in cuius linuria fuenat tributa, tria dat. Non igit ei, si dedit restituet. Contia conclusionem hanc in facit c.ueniens
260쪽
de sim .nam ibi eum pecunia data esset a quopiam,quo in monasterium reciperetur, praecipit ibi Romanus Pontis ut ei restituatur. Vettinia proposita conclusione discedendum no est. Nec Obstat citicap. veniens, nam ideirco ibi hi .qui dedit, pecunia resti ruitur,quoniam petita ab eo fuerat nomine consuetudinis; asserebatur enim consuetudinem esse, ut tantum ab ingredientibus
monasterium tribueretur id quod legitime fieri
existimans monasterium ingressurus bona fide, di ob id si maniam non interuenire existimans pecuniam astitit. Quod igitur culpa caret,ob eam rem pecunia ei reviruitur atque sic respondit uar. in Reg. peccatum, a. par.3.2. imae.
quae responsio mihi uerissima uidetur, omissa a ita quam uti fallam non sequos. Pro regula igitur habebimus in simonia reali, quod pretii iam mine datum est et,qui dedit, restituendum non esse. Excipitur tamen ubi bona fidescilicet pro
habiliter quis existimas id seri posse quidpiam
dedit. tunc enim reli itutio ei fici eda erit ob cit.
Tertio concludo . 1 de iure communi scripto
pretium hoc ei Ecclesiae tribuendum est e,in cuius iniuriam datum est,sive pro ipsa ecclesia, beneficioue ecclesiastita habendo datum sit, siue pm ingressu monasterit,id est ut in monasterium quis reciperetur, siue pm sepuItura. Nam de primo habetur in cide hoc de simon. ibi enim cum latet quidam pretio dato electioni cuiusdam ad
Ecclesiam Exonens.assensi essent, ut ad restitue dum illud eidem Ecclesiae inducatur, Romanus Pont. mandat, Regem autem, & Principes eius,
ait enim ibi debes inducere,ut siqua receperinta prefato Episcopo', ut eius electioni praestarent asseu sum, Ecclesiae Exonen. sine diminutione re siluant cum ea sine graui suae salutis periculo retinere non potant. Ecce hinc aperte probari datum pro aliqua ecclesia cissequenda,& ut in Epia scopum ecclesiae quis eligeretur, ei Ecclesiae attribuendum esse,cuius gratia datum erat. Non est igitur quod hae de re dubitemus. Idque iure merito, nam ob eam dationem iniuria Ecclesia affecta est quasi uenalis sacta,ergo ad eam compensandam acceptum ei restitui debet,atque sic di
lere de simon de Bertach. in reperi in uerb. Simonia uersSimoniae cosensus Quae autem diximus
de datis pro ecclesia habenda,eadem dicimus, si
pro uicariam,& alia administracione rerum ecclesiasticarum seu spiritualium data sint,nam eiecclesiae restitui debent,ut habetur in c.consul re,de ibi Abiade simon. Uerum quid si canonici omnes pecuniam accipiunt quo quempiam in suum antistitem eligant an tuc et Ecclesiae receptum restitui debetλHost.& Anton.quos resertac sequitur Abb. in eita .ca .de hoc, num. t i. inquiunt ei Ecclesii restituendum esse in cuius iniuriam datum est, si inde electores remolieatiir. lui fimoniam ccmmisserunt, si uero electores simoniaci non remouea. tur, tunc fisco id est Romano Ponti. tribuendunt inquiunt,quo in pauperes ab eo distribuatur. Et hoc ob eain rationem, ne electores ex suo delicto commodum reportent. Haec excepti O mihi non probatur . ptimum, quoniam pecunia haec ob eam rationem Ecclesiae tribuitur,quo i tu uria ipsi illata compensetur, ut DD.communiter concludunt,& Abb. not. in eod. p. de hoc, nume.GN habetur in cap.auditumus inline, ibi etiam not. eod.de simon. iniuria enim nonnulla ei si etesiae irrogatur, quae pecunia antemen ivlue ac- rquiritur, Ecclesia nanque ipsa, eiusque administrationes uenales reddi quodammodo iiidcruci ut habetur in c. considere meto dicto Abb. num. a de simon .at, si alteri pecunia detur, iniuriae satisfactionem Ecclesia iniuria a flecta no accipiet. P taeterea argumen tuni de toto ad partem ira leta ut e contrario,arg.l. quae de tota iis .de rei uendi. at incita. cap. de hoc Archidiaconus, ct quidam alius clericus simoniam commisierant ineleetione & tamen madatur,ibi, ut pro simonia datum eidem Ecclesiae tribuatur,ergo idem, etsi omnes simoniam commisserint. Nec repugnat ratio Ainposita nam quod dicitur Ecclesiae dandum, quae
iniuria affecta est,non in eam sententiam accipiatur, ut inter clericos et iis ecclesiae distribuatair, quod citati auctores sensisse uidentur, sed inco- modum aliquod eius Ecclesiae, exempli gratia in idificationem in uelles, in ornamenta, &huiusnodi ad ecelesiam pertinentia coiret tantur,
ut dicitur in cap.audiuimus, uersc.Quod si quis transgressor, de simon ibi enim mandatur, ut pretium pro re spirituali tributum in utilitatem locorum,in quorum dispendium solutum est, fideliter conuertatur. Cessat ergo ratio eorum, esto enim, inde non ammoueantur, commodum tamen huiusmodi pecuniae non sentiens Hinc in si . mili,& excommunicatus, & a beneficio se spe n-sus beneficii fructus non percipiunt, sed in utilitatem ecclesiarum eorum conuertuntur, ut Pr hauimus in Trata. decens. Tab. 2. c. I I. & tamena beneficiis non remouentur, ergo idem & hic . Quare uel clerici omnes simoniaci in ecclesia re . maneant, Ecelesiς pecunia tribuetur, ne aliorum
culpa damnu ipsa patiatur. Exceptio igitur hac . mihi non pmbatur. Excipiunt etiam iidem,scilicet Hostie.& A
ton.quos refert, ac sequitur Abb. in eod. cap.de hoc nume. I I. de simon. ubi, qui temporale pre- tium dedit,non habet unde uiuat, tunc enim ei restituendum inquiunt, de hoc P. ueniens. .
eod. ibi enim Romanus Pontis mandat restituiqusdam monacho,qui in monachum recipi sine pecuniae datione non poterat, ut asserebant Abbas,ae fratres reliqui ob consuetudinem , quam allegabant. de addunt rationem hanc nonnulli, quamobrem pecunia ei restituatur, quo. s. haberet, unde uiuet et in aliud monasterium transatus. Hec exceptio taceri Hrtasse potest, sed non ratio. Exceptio, quoniam indigenti subueniendum est argum. p. pasce.dist. 8 5. etenim N e