장음표시 사용
241쪽
r Spiritualis temporaliumque acquisiuio persimoniamen alem tam ex parte ementu sp rituale, qua ex parte uendentu,rraincri potest,qua resula quousque patest Acclaratur.3 Prna extera orsu fora exterioris ecclesiasticas cuLpas mente cone pias non ascit,
'na exterior ecclesiauica an aficiat culpas mente conceptas di exti insecus Quo es quo culpa ex.
s Vsura mentatis ad renitutionem obligat. 6 Simn a Mentalis cur ad reII Iutionem non obligat, sicut usura mentalis. 7 Interue mentes Dis opis aliisue Ecclesia Praesidibus quo in primis beneficium ecclesii aureum ipsis conforaζur,ad illud dimittendum non obligantur, modo nutria pacti. interuen rIt. 8 Sater dotes obleta, e non debent pa tentes ad rectituuio m eorum,qua persim viam meutalem adepti su G.
E essectibus si monit mentalis agendum nobi S P Op sitimus verum, quod hi partim sunt respectu habito adsimoniam, quatenus ciatra eius est partim, quatenus
est delictum, ideo prius de prioribus,deinceps de aliis
Primum igitur spiritualium,temporali urnue acquisitio persimoniam mentalem facta valet,ideli spritualia,temporaliaue per hane simonia
acquiruntur .esto peccetur,ut DD. communiter
. sentiunt, id quod di ratione hac pmbatur,t na ac- qui sita per hanc simoniam tam ex parte ementis spirituale quam ex parte illud vendentis, retinere licite possitnt,ut probauimus, ergo acquisitio horum valet,non enim retineri licite postent, nisi acquirerentur,arg. c. I. Iq qu. 6.& c. peccatum de re g. iur. lib. 6.
An igitur, de qui exempli gratia bene seium ecclesia si leu, spiritualeue aliud adeptus est, hac ratione,& qui pro ipsis pratium accepit. retinere ipsa licite poteriin se quaestio enim haec proponitur,ut ex diciis patet,vbi mentalis simonia aut ab utroque simoniaco aut ab altero latum execirtioni mandata est. θ In hac quaest ione tres D D. sententi et sunt,quarum prima eorum est, qui hos ad restituendum non obligari, sed ac qui sita retinere posse, inquiunt. hanc opinionem sequi ur S.
Tho. 2.2.q. I .ar. 6. ad sextum, nam ibi ait qu
ad Deum totam voluntatem iacere quem sim niacum,Sed quoad penam ecclesiasticam , exi riorem non puniri,ut simoniacum adeo ut renuciare teneatur sed d e eum de mala intentioneps nitere. Haec S.Th. si ergo Simoniacus hic no punitur pen/ exteriori Ecclesse cuiusmodi est aequisiti restiti itio, si renittaciare acquisitum notenetur,retineri ipsum pol, de idcirco acquiritur. Hac eande opinione sequitur Caie. ibi, do in Sum. iii verba imosi de amplexatur quoque eam Gomes. in regul4 de triemq. I 2.vers. quid dicendii,
ti Guliel. Redoan. in Tract. de simonia p. r. .3. n. is . ubi quaestionem hanc disputauit α opinionem hanc communem elle testatur, sicut etiam in p. q.c. 8.nu. 2 8.& Nauar. inconimentario. c. i. nu. I et .versnobos tamen desimon. ubi eam pluribus N ipse comprobauit,de in Man. c. 2 7. n. lo;
vers.Sed quoad posteriorem ibi, sed nobis semper placuit. Probatur autem communis haec opinio potis limum percit. c. f. de Simon. Consultationi tuae breuiter resipondenius,de caec. ait enim ibi Romanus Pont. de ad te signationes ibi ritu
litim, Se temporalium,quae nujlo pacto, scd ais citi an uni praecedente acquiruntur cin quo c sudelinquentibus sufficit per solam penitentiam suo satisfacere creatori eos per simoniam limoi non teneri . Ecce hic apertissime probari acquisita per simoniam mentale retineri licite polle. Priinum,quia ibi dicitur,eos simoniacos non teneri ad resignationes spiritualium,de temporalium quae scilicet scacq iusiuerudergo retineri ea possunt,valet enisu argumentum a contrario sensu, arg. l. t . N ibi communiter no. fi . de ossi. eius. Praeterea ibidem dicitur his delinquentibus .scilicet simoniacis se iacere per istam penitentiam suo sati face recreatori id est Deo.at, si restituere a quisita per hanc simoniam retinere non possent, non sufficeret sola ps nitentia, sed opus esset restitutione,non enim peccatum remittitur nisi restituatur ablatum ut dicitur in c. peccatum. le regis iur. lib. 6. de in c. p. 7. q. s. Necessario igitur cocladendum est,Si eum canonem pure sine fallaciis interpretemu rimentales smoniacos retinere acquisita peream simoniam posse de hac enim simonia ibi agitur: id quod illis verbis declaratu .
Quae nullo pacto, sed affectu animi praecedente acquiruntur, hac enim ration scilicet nulla conuent ione,nullove pacto intercede te simonia me 3 talis cocipitur, ut si a pra probauimus.' Postremo communis opini o haec, probatur etiam hac ratione,nam ut restituatur per simoniam acquisitum pina exterior ecclesiastica est, ut sensit S. Thon eo. ar. 6. ad sextum .at paena huiusmodi affici qui, non potest pro simonia mente tantum concepta ut ait Sanc. Tho m. ibidem , quandoquidem Eeelesia de occultis non iudicat, ut habetur in cisicut suis in finem inca. tua nos de simon.&facit c. cogitationis depae n. d. l. ergo hac quoque r. tione ad restituendum sinioniacus hic no obliga 4 tur.'Nec repugnat,si dicatur ex quo ad datione di acceptionem ventum est,exteriori facto qum dammodo simoniam explicatam ab Ecclesia exterioli poena puniri posse tit haereticus , qui limresim animo conceptam facto quopiam exprens t.in excommunicationem enim incidit,ut Dincommuniter cocludunt,nam hoc nihil est,quandoquidem illud locum habet in iis , qtiae mala sunt non solum auimo concepta .verum etiam &extra prolata , cuiusmodi haeresis , adulterium de fartum sunt at dare quidpiam prore spirituali pacto non interueniente per se malum non est nisi ratione inordinatae uoluntatis, & ob id. ex
quo delicti ratio in uoluntate consistit,de ded licto t
242쪽
licto non ponstat nisi pactum se conueritio interueniat, sure merito ex quo delictum in mente tatum consistit, per exteriorem psnani Ecclesiς puniri non pote ii, ita ira didit Natiar in eod. e. tin. tu. V. de limon. Ex his omnibus ergo concluditur simoniacos mentales vel ecelei istica beneficii vel quid aliud per mentalem simoniam adepti sint,retinete tu to,ae I cite ipsa polle. Contrariam opinionem tamen ut aequisitum per simaniam mentalem restituenduin sit,ae r tineri nequeat, amplexati sunt Maior.dist. 23 K. .lib. 3.& Ad . quot. Ac SOt. q. R. lib. s. ar. i. de tu. si ita detur. qui omnes acquisi nim per simoniam mentalem restituendum existimarunt. t Probatur autem horum sententia poti silinum hae ra. tione, quoniam te per mentalem ustram. acquisitum tellitui debet .vi habetur in ca . consuluit Nibi no . de usuris ergo inquiunt ipsi, idem in simonia mentali dicendi in est. nam argumentum valet ab v stira ad simoniam,& e contrario, ut d ixit Nero.cons. 2o7.nu. rhuolit., facit quod sicut
Christus Dominus mutuum dantibus dixit Mu. tuum date,nihil inde sperantes. ita spiritualia distributuris dixit satis accepistis, gratis date.
Nie tamen opinio commaniter improbatur,na, esto in usura sic confiitimini sit, contrarium tamen eli in simonia decretum ob rationes, quas infra videbimns. Tertia fuit opinio distinguentium, & prima Nost. in eod. c. i. qui existimauit acquisitum persimoniam restituend i in no esse, sed retineri posse ubi per sinoniam iure positivo prohibitam aequisitum esset se in hanc sententiam accipienda esse dixit ci t. c. fi. de simon. secus autem,ubi per simoniam iure diuino prohibitam acquisitum esset. lane opinionem icquitur quoque Fel in eo. c. fi. N Ang in verb. sim inia 'in principio se Herieus Gandensis. qi tib f. q. 16. Qium mi opinio tiam impetobatur, in quod in me. fi n. de religionis ingressi agitur qui spi iti Iis est. vi divit
Caiet. 2. . . lo .ar. 6. de ob id de tute diti hisyrohibita tui simoni tuquod curun il e genera hiet loquitur scilicet ad restitutio 'em ibi eos noteneri. de rationem huius Ponti seu redden , se quit, ob eam rem id esse, qaoniam nullo pacto, sed aisectu animi interueniente acquiruntur. Ratio igitur,qua mouetur ad declarandum hos simoniacos ad restitutionem non obligau ea redditur quoniam per simoniam menta Icmaquisita sunt, de Mid nullo pacto, sed assectu ardini tantum interueniente, non autem ob
id quod simonia ibi de iure positivo esset quaeratio locu sibi vindicamel simonia iure diuino phibita commissa sit. Reicienda igitur horum sententia est.
Altera suit opinio Medi. qui in tract. de Usur. rest. dixit oyinionem communem in foro seri loci ini habere, de in eo cala l 3qui cit. e. fi.de simon. non a tem in se o poli, seu conscis γε opinio repugnat omnino ei et t.ca. fin.nam ex quo ibi ait Summus Pontifex delinquentibus sussicere petselam et nitentiam suo satisfacere ereatori, plan consat Ar in foro poli loci m habere, non enim
satis lic rei creatori ut ibi ai si rellit mone Opus 'esset, ob cit. regulare, peccatum . de re g. iureli. 5.d miratus unieli id Medita. non animaduertilita
Quid igitur in hae DD. uarietate concluden. dumpingo a communi ὀ mione di cedendum inon censeo,ut sc ilicet ri tineri acquisita per hanc simoniam possint ob rationes pio hac sententia sit perius aliat .de prat 1 titri ob cit. c. h. de smo. nam ibi mentalis smonia tomis lami& ab utrolque executioni mandata . de ranun quoad restitutionem inquit Rominus. Rouru . e .siia moniacos non teneri sed soluti ad penitentiam: 6 agendam. Restat, respondeatur ad rationi,n depromptam ex e. cosuluit de suta quamobrem stitieet usura mentalis ad relli ditionem obla- petanon autem mentalis simonia, haec enim ratio potistimum ell, qtiae cc minimi opimonit u
Rationes igitur varie in hoc redduntur in eo. c.fi. Se alibi a l D. Atque ut mittam, quod dixie Couar. inreg. Peccat iam r. p. reieci. in initio, qui de usurae intra iam pinionem siquitur ab ea, quam DD. comm nitet sequont ar. existimat. n. nec usuram mentali in ad restitutionem obliga
re, Se alios plures idem sint te No ibi restremi. ut mittam in iani hoc. Nisii nulli primo existi iam amni ob eam rem mentalem simoniam ad ri stitutionem iam obligare, quoniam in i monia tam dan q,qua mace p ens delinquit, de sic ambo inpari delicto sunt,de idcirco ad restitutionem neuter obligari r. nam in pari de licto possidentis conditio pctior est ut dicitur in i s. m. de condi
Dbtur p. causat in muti ornutim in datis usuram delictum committit,non autem mutuum acti pies de usuram prς stans ut habetur in c.quoniam
iunct. c. debitor es de usir quo tasu deliquens ad restitutionem tenetur,utdixit Iure eonfiii l. traobtur p. catis Hanc ration om improbauit, xcreacte Abb. in eod. c. fi . de simon. feti relin posse aieibi ut Ze in calui tiro virus tantum delinquat, ut si Episcopus sint pliciter, ac irre beneficium coferat,de quod ipsi offertur gratis flatu existimet, non tamen ob pretium beneficii datum sit quo casu non Episcopus. sed aliunde idcirco unus talatum simoniam committit, item de e contrario. Cum igitur ratio haec non concludat, resipuenda est,a fgni a. l. neque natales C.de probat.& l. non e C.unde leg. ' Vnde secundo Abdi in citi c. s. ob eam rem factum dixit, ut usit ira mentalis ad restitutione o riget, quoniam si retineri datum per u tam posset, materia usi arae committendae daretur, fingere enim homines quod datur, ultro, & non excolientiqne dari. Haec ratio mihi etiam non satisfacit tum quod de in simonia lociam habet . ut per se patet,ium quod si monia non est delictum leavius ipsa usiira, ut dicitur in c. sicut sinaoniace .le
in e. seq. de sim. Se in c. fi. l.q. ulta Tettia fuit ratio Caiet. 2.2.qu. t . arti. 6. v obeam rem usurarium mentalem ad restituti
Rem accepti teneti dixit,non autem simoniain huiusm
243쪽
huiusmodi,quia quod datur usurario, non datur
sponte. ed,inuoluntarie anu utarie. n. soluuntur surae vexationem redimendo. de quis inuoluntarium simplex non sit,eii tame mixtum, at,quod datur si noniaco uoluntarie datur, quoniam datur animo emendi, vendendive, constat autem tam emere, quam uendere volu nrarios contra eius esse absque inuoluntario mixto, ut ex S E hico habetur. Hec igitur Caietan .ratio est .hanasmu tur Nauat r. cap. 1 φ .num. Io I. uersicu .Quinto, ibi Tum quia satis,& in Commentario capit. in . num i et de simon. Hanc quoque ipse non improbo, aliam tamen,uti v c riorem, di ex rei natura depromptam amplector, quam ut dilucidi rem habeamus , primitto imiam , quod ueris sinium est , restitutionem elle actum iustitiae conm ita liuet,ab hac enim quis obligatur ad.r
stitutionen. ut tradidit S.Tuom. a. 1.quaesti. 62 a t. l .& Couar .in teg .pcccatum. i. p. relect. in initioide Nauar. in Man. cap. t 7. uersicu. Nec estitas autem, ubi opinionem hanc communa per tace. piam testatur.
Hoc p smi sibi Ego dico ob eam rem usurariumentalem ad relisti dum acceptum teneri, quoniam id quod in mutuo ultra sortem datur,co tra iustitiam commutatiuam elimam contractus mutui gratis fieti debet, argum. l. cum quid, t s. sicer t. pet. Exquo igitur contra naturam cotracto facit, iustitiam inmutatiuain isdit, de idcirco ad restitutionem obligatur, ut praemisti. Contra uero simoniacum mental ui ad restitutionem non obligari sentio, atq ieconcludo, quoniamia,quod datur contra iustitiam commutatiuam
non est, seruatur enim liatura contracius emptio: nis. de uenditionis respectu habito ad ipsos cotrahentes ex quo alter rem tradimiter dat pretium, sto super materia ii habili cuntractus fiat. d. idcirco ad restitutionem neuter obligatur. Et haec ratio solida mihi uidetur, ut quae ex medullis naateriae deprompta est,qua si ante manifesto con sat rationem depromptam ex cit oconsuluit, comuni opinioni propositae non repugnare. Pro certo igitur habebimus 'acceptum per simoniam mentalem ubi nulla pactio ex prella, citaue interuenit restitutioni subiectum non esse,huc enim sententia expressa habetur in cit.c iin .de sinon. haec communiter recepta, ut diximus haec usu comprobata ut teil. Caietan secunda secundae,qtiesito. too.articu . sexto . uersicul. sed ii re responsio, ibi de sic communiter se avtur. Non ia itur,qiii beneficium ecclesiasticu hae auo de adeptus est ad eius resignationem obli. s. tor. non qui in eodem casi pro beneficio conserendo pretium habuit, ad eius relli tutionem te
Quη sententia non solum in foro sori loeum habet, ue rvinetiam in sero conscienti ut habe.tur in cit.cap. fi n. de ut c0nes usit Caietan . in Sum. an uerb. Simonia in fine, e i. i. cod arti. 6. Sc N Nar in citae sit nurn. 6.uersi . Extenditur etiam ad V;ra inque sui im N in Man.cap. I 3. num. Ioa
ticis.Quinto, ibi Procedit et ira,& consuluit et a
in comi. a desim. lib. s. Item locum habet non solum in simonia iure humano prohibita, uerum etiam de diuino, Giquod cit. cap. sin de simon. ut diximus non distinguit, tum quod ratio, quamobrem ad restituti nem eos ibi non obligari ait, ea tacito redditur in eo uersicu. Quae nullo pacto. 9uoniam sim nia mentalis erat. qua triobrem iit, ut dispositio eius canonis locum sibi uendicet, ubicunque immonia committitur, de ob id uel in spiritualibus de iure diuino, uel positiuo,tum quod canon ille de simonia commilia in ingressu monasterii agit, quae limonia de tui ediuino piohibita est , cums tres,quae uendi non potest, scilicet satus ille spiritualis a Christo Domino institutus dum dixit,Si uis perficius esse uiae,re Ecde Omnia, quet habes,de da paupς cibus. ut dixit c alet .eode in artic s. v et sicia. s. hi uidetur, quod hac rei sio atque sic dixit Nauarr. in eodem cap. fin. numero 16. uersic. Et addimus praedictam conclusionem Se in Man. e cm Let sicu. ibi, Concludo
Tertio locum habet non solum . ubi unus simoniam commissiciu et umetiain, 3bi uterque, executioni eam mandauit ob dictionem illam Virique,positam in eodem cap. sim ex quo enim utri que res datae acquiruntur.& sat est, ni utrunque peccati poeniteat, restitutioni locus non est, ut dixit idem Nauari in eodem Nan. eod. p. 8c uer cibi, Hrocedit etiam de non solum, re in cit.cap. sime Od . num. 15.uersicis. Extenditur etiam: ide sensit etiam Innocen. ibid. qui exemplo eum can nem interpretans in cit.aiction. Vtrique, exem
plum de eo ponit qui seruiuit,ut beneficium acciperet, c,qui ob id ded it,quia seruiuit nullo pacio, cotiuenti neque, ec tacita intercedule quo
casu simonia mentalis ab utroque committitur. Postremo locum habet, quodcumque detur, vel temporale, uel spirituale sit .vi inquiunt Caietan Sc Nauarr.in ei Q. locis, o ob id uel munus anaami,uel ab obsequio, uela lingua. His igiturm ..dis concius o haec amplificatur, qua de memoriae mandanda est,quandoquidem innumeros a restitutione liberat ut dixit Caiet. ibidem infi-τ ne. 8c Armilla in uel b Simonia in fine ibidem . t Nam primo qui Episcopis potissimu inseruiunt.
ut beneficium eccl. siasticum ipsis conserant, δι
ob id obsequii beneficium ab ipsis accipiant, ad
beneficium dimittendum non coguntur, modo nullum pactum,nul Irque conuentio uel tacita interuene it, Qui in Cutiis itidem morantur, de hoc animo in primis affecti inseruiunt Cardina. Iibus, Se aliis Ecclesiae praelatis, ut dignitates Ecclesiasticas canonicarim,ecclesias, pensiones ac demum beneficium ecclesiasticum consequantur,ob easdem rationes eodem iure censentur. Qui denique mu ne ra elargiuntur, qui in lit ris opera dicant obsequium ue aliud praestant ad res itutionim itidem non obligantur, modo ta. t men pactio nec tamia interuenerit.1 Quare sacerdotes, qui horum peccata audiunt, tuto absolutionem praestare ipsis possunt. nec ad restituti nem
244쪽
nem eorum,quet per hane simoniam adepti lunt, obligare debent, quandoquidem sat est, ut eos peccati poeniteat, ut dicitur in citat.capiti fin.de
Ex his iam patet, quod in initio huius c. diximiisJpiritualium, temporaliumque acquisiti nem per hanc simoniam facta valere, & acquiri. Excipio tamen ea spiritualia,quq cum pecca messe nequeunt,ut sacramentum rinitentiae, &extremae unctionis, nam, si quis praelii nomine,
quid pia det,quo ea sacramenta ipsi administretur modo probabiliter id minus licere non ignoret nihil recipit,ex quo in ipsa receptione sacramentorum mortiferre peccat. griatia,e qua effectus eorii, sacramelorum proficiscutiar, cum mortifero peccato esse non potest.Quare ob eandem rationem nec aliorum sacramentorum gratiam recipiet,esto collata valeant, ut Bapti linus Confirmatio, ordi ac reliqua.Atqui de effectu simoniae Mentalis,quatenus rationem contract- h bet hactenus, ad effectus alios,quos parit, quatenus delicium est transeamus.
tam foro conβι enita puniautur. a Simoniacι N entales in poenas ipso iure in si noniacos illatas nec ιn foro exterιora incidunt. 3 Simoniaci Mentales nec persententiam a Iudue in
foro exteriori puniri possunt,ubi nequeex confessione ipseorum,neque aliis conrecturas eo a simonia probara otest.
4 Simoniaci non eo entionales an in foro exteriori puniri possint, si eorum simonia renΠet tret ipsi aco spon vesconiecturis, a praesumptioni f.
S. LP Vidimus, qui nam essectus simoniae mentalis Ν - essent respectu habito ad ipsam, quatenus
contractus est, iam eiusdem effecius alios quatenus est delicium videamus, verum,quod hi partim iure diuino, partim iure positivo sunt sed diuino iure DD. communiter sentiunt eos essectus simoniam mentalem parere qum conuentionalis parit, de qui b. egimus supra generatim
incii 2.ob eam rem ipsis ommissis,ne actum agamus,effectus tantiam eos contemplemur, quia
iure positivo prosem pins sunt: id quod ut dilucidius fiat nonnulla prius communiter recepta praemittemus deinde,quod dubitationem habet explicabimus. a Praemitto igitur primum'S pro certo pono in sero conscientiae nullam psnam positivo iure in simoniacos latam inferri in simo iacum menta Iem postriob citic.fi.de sim. Sed solum aibitrariarinam de more imponi a sacerdote posse, qui ei
simoniaco, cramentum penitentiae administrabit,arg.c. omnis de pς'. iun .alleg.c.fi. de simo. α Secundopr mittolsimoniacum hunc ment
lem non incidere in pena quae ipso iure in simoniacos inseruntur nec in foro soti.& hoc ob ea
rationem,quoniam rinae hulasmodi ant in simoniacos reales, aut conitentionales latae sunt,ut habetur in extrauag.cum detestabile de simon. de in Atrauag.Sane eo.& in aliis extrati. positis in hoc opere,at pqnae.qus ipso iure contra aliquos latae sunt natio casu locum non habent ut dixit Cl. t .in Cl.unic.de consang.& astini.&glo. communiter recepta in c. f.de ivr.patr.
3 Tertio praemittot e pro certo pono,ubi praetii nomine pro spiritualibus quidpia us dedit nullo
pacto, nullatae conuentione interueniente, si id non constat,neque ex dantis consessione, neque
ex coniecturis praesemptionibusue aliis, de quibus in c.&si quaestiones de simon.nec per tuaice in sero sori puniri posse , &hoc ob eam rati nem, quoniam Ecclesia de huiusmodi occultis non iudicat.ut dicitur in c.manos' in ea. scuttuis in fine de simon. Immo neca iure puniri potest quis in hoc casu ut de haeretico mentali Din
His praemissis restat, ut contemplemur hunc casum, an puniri possit simoniacus hie in sero exteriori,ubi vel consessus est se pretium pro spiriti talib.dedisse,vel ex coniectitris id constat, qua uis nullum pactum, nullaiae conuentio interuenerit. In hac igitur qtiastione, Ego sentio hunc puniri posse. Primum, quoniam ratio, quamobresimonia mentalis non punitur, ea est, quoniam est occulta.& Ecclesia ipsa non nouit,& de occultis non iudicat.ut dicitur in c. sicut tuis in fine&inc.tua nos de sim in ratio haec in proposita qui stione cessat, ex quoper consessionem propriam facta est manifesta. 1 ga .fi.de cohab. cleri& mulier. nulla enim alia ratione delictu sic manifestum fieri potest,ut propria delinquentisco sectione, ergo puniri poterat,nam cessante rauci prohibitionis,& prohibitio cellare debetarg.ca. cum cessante de appell.confirmatur ratio haec, pcit.c.tua nos,nam ibi de simonia mentali agens Rom. Pont.inquit ibi de manifestis datum esse tantummodo iudicare,& quoniam ibi non mi
stabat qua intentione datio temporalium, S receptio in canonicum facta essent,idcirco si intentio simoniaca intercessisset, apud districtum iudicem culpabiles iudicari. H ibi,ergo. ubi de simonia mentali constat.& apud Ecclesiam culpabiles limoi simoniaci etiit.vel delinquetiu cosessione uel c6iecturis ipsumptionibusue id costet. Postremo praesumptionibus,& coniecturis simonia mentalis probari potest,ut habetur in m.&si quaestiones de simon. ibi enim cum dubitaret Archiepi scopus Strigonensis,an simonia ab eius fratre commissa esset,propterea quod legato rui eo venerat,vtim archiepiscopo patium traderet, equum unum transinisserat, Roman. Pontis haede re consultus respondit,simoniam ibi commissam non esse,quandoquidem ad cognoscendum an simonia commissa sit, respectus haberi debet ad dantem,& ad accipientem,& ad datum, de ad tempus quo datur,quae omnia ibi considerata huiusmodi erant,sicut ait ibi Romanus Ponta ut simoniam non suaderent.Ecce simoniam mentes.
245쪽
ibi coniecturis probari posse ergo de puniri,ali quin sentita limonia probatio heret, si puniti no post et, De sit nonia mentali vero ibi agi hinc apercilii me constat, quoniam si de conueliticiali ager c tur,frustra dantis, accipientis, dati, temporisq; dationis ratio hinc retur,a quocun lite enim udpiam da et tir,accipereturiae ex conuentione pretii nomine pro fhiritualibus,de quocunque tem pore vel minii res daretur, simonia esset ut dicitur in cap .ex tuae, Ic ut ibi not. de simon. Postremo facit quod si is, in cuius fauorem beneficium renunci ..tum ab aliquo est post adita in possessionem nullo pacto intercedente liberaliter in morem nepotis eius,qui remincia iit beneficiti sim .plex relignet, A unpensas etiam factas pro redimenda pensione,q is erat impositia bene fieto sibi renunci ato primo renunc ibit restituat, etsi apud Deum nulla si inimi miliaque e5s dentia est, comittitur in foro tamen exteriori, si patefierent probari possent iiii io simoniae. vel co fidentis hic notaretii ut dixit Nauar. consi. 3o. de simon. li. consi. 79 lium r.eo. uaden. ergo idem in casu nostro. Contra sententiam hanc tamen duo ficere uident r. Primum,quod ii monia lutc mente concipitur,ut dicitur in .fin .de simon. at animus alicuius ac mens Deo tantum nota est ut dicitur in re nos ra in c. t. a nos in fine de fimo n. de ficit ca. significasti cod. de Clem. exiui S. litonia de uerb.sgu. ergo puniri poste non itidetur in Ero ex te riori,ex quo Ecclesiae nota no est. Alterum quod si monia est delictum, ut dicitur in capi. tanta des moti . de in ea. n. t q.ult. at in criminibus ac dehctis luce meridiana probationes clariores esse debent,ut haba re in l. fin .do ibi no. C. de proba.que ibationes in ii iiusmodi simonia haberi nequcunt, ergo nec ipsa puniri poterit. Atqui a proposita conclusione discedendum non est. Nec repugnant contraria proposita,non primum nam animus hominis Deo tantum notus est,ubi extrinsecus te non patefecit,at ubi externis iactis se declarauit, de homini notus emcitur, ut habi tur in l. i. . l. f. ad leg. Comet. de sca. S in l. his qui , dimis.ff. de tu . de curat. dat. ab his,de in i .reprehendenda .C. de instit. 8 substit. de in S. pauonum in instit. le redidi uis in omni enim lus iuribus externis factis animus alicuiuet seu quid in animo quis haberet, lectaratur. Esto igitur simonia mentalis ammo concepta sit, tamen,si nota fiat ac manifesta ex sinoniaci cof fione,uel ex coniecturis iuxta cit. cap. et si questiones,non uideo quamobrein in sero exteriori a iudice puniri non possit. Nec facit, si dicatur in ca. in .de si monaeon stabat de mentali simonia,Sc tam en poena non imponitur mam,ne canon ille re- nugnet cita .cap. t si quaestiones, quod fieri debet,ut dicitur in capitu .cum expediat de electio. lib. Se in l. t. de dot .m n mil. si inoniarn ibi in soro conscientiae notam sacram esse inter praetanis dum est.N m repugnat denique alterum de probationibus .na, qtiod timonia de criminibus ex cupiis ell, c scpias occulte colunaittit Ir,ob eam
rem ad ipsam probandam signa Se coniecturi admittuntur,ut habet ii inca'. lictit, i. de si moti . fetit dixit Crauci. contil. ia1.m: m. s. Concludo igitur in hoc casu limoniacum mentalem in ext riori sui, puniri polle,de in hane lententiam opinionem HOlli .accipiendam esse, qui in Suna. de Simon . . per iudicem uersic. Quod liquis con- i t,ait simoniaco, mentales laquam alios simoniacos puniri:,ed de effectibus Simoni ε mentalis hactenus,ad eius materiam transeam liv. De Mater a Simoniae Mentata. P. III. s V N II A. I S montrita entalu niate ia eadim eIl, qtae simonia
conventio lis,ac reari. et Simonia Mentatu an commitatae circa ea, quasimoniaca Iunt, quia pro b bita.
bus simoniae Mentalis eiusdem materiam explicemus: luam rem, ut
paucis absoluamus, Hcerto habendum est ea dc in simonii materia esse,que simonis conuςt onalis, ac realis est, Sequam supra generatima diximus,lde idcirco eam committi tam circa spiritualia diuino iure inlii tuta, quam positivo iure: id quod hinc probatur, quoniam nulla ratio
cotrarium suadere iii detur. Postremo, quoniam nec simonia conuentionalis,nec realis committi potest,qtiae secum mental in non comprehedat, id est uoluntatem emen 'i vende idiue spiritaalia, ut generati in egimus supra , .cap I. at rea
lis,ac conuentionalis simonia in spiritualibus positivo iure institi itis etiam committitur, ergo ocmentalis, atque sic sensit Clossin cap ex tus, ibi 'Intentio consideranda Sibi Abb. de simon. Contrariam opinionem tamen sequitur Gulia
Redoan. de simon. p. i.cap. a 8. num cro M. uersicii l. Verum cum ius patronatus, de numero i
uersicu.Verum meo iudicio non est libe ita intel
ligendum 3ζ ead. p. ap. 2 p. num. I. uel sicu. Et cir
ca illud, de in multis locis totius eius Trin. nam asserit in citatis locis sinoniam triental in non committi circa ea quae a iure positivo instituta sunt, Sc sic circa ea, quς sunt simoniaca.quia proh bita. pro hac autem ima opinione allegat capita fin. desina n. nain cum ibi pro iugressu monasterii data de accepta restitui non oportere dicatur, sed sat esse per poenitentiam Deo satisfacere Re d n. existimauit,ex quo de ingressu monasterii
ibi agitur ac religionis, de ob id de spiritualibus
a iure positivo uiuentis, de nulla poena inuritur, simoniam mentalem non committi.Atqui a proposita sententia discedendum non censeo. Nec repugnat citat.cap. fmPritia quoniam de fimo
246쪽
De Simonia Mentali Tab. II. et Ir
nia ibi agitur,tum quod ea non ille sub titulo des monia est, emo ibi. de simonia agi necessario est concludendum . liges in m ad materiam ii. tuli accipiatque accinam dari debent, sub quo collocatae sanc, argument. l. imperatores, iisde in diem add. ta ut dixit ias . in te. si filius, qui in potestate numero ri. F. de libi ris. dc pol ilium. tum quod ibi pro certo habebatur simoniam commissim esse,sed solum de re stitistiolae,ac poena dubitabatur qiam dubitationem tollit ibi, Romanus Pont. Addo, ne aliunde argumenta summamus Rotnan. Ponti f. simoniam hanc appellare simoniam ibi in fine dim iit, Eos per simoniam huiusinodi non teneri, ergo de simonia ibi agitur . Quod itidem de limonia mentali ibi dein agatur rationibus his quoque conuincitur , &quod DD. commun ter eum canonem de simo. Nia mentali agere interpra tantur, Se quod de simonia conuentionali, quae pacto interueniente fit loqui canon ille non potest, ex quo nullum pactum interuenerat, sed affectus animo latum, ut habetur in uersicu. Qitae nullo pacto, de idcirco de mentali endem in loco agi concludendum est . Quod denique de Birituali iuris positivi eodem in loco agatur iple Redoan. id ait, qui de iure positivo religiones esse inquit, immo pro certo habet de prohibitis iure positivo ibi agens. Si ergo de simonia ibi agitiir, si de conuentionali canon ille loqui non potest, si de iis, quae simonia ea sunt,quia prohibita,eo iure manifesto probatur simonia mentale de in iis,quae simoniaca sunt,sia Phibita,comitti,cuius contrarium peum canonem ipselprobare nitebatur. nare rectius dixit Redoan .eod. ca. et L num. M. dum dixit non considerari s moniam mentalem in illis. quae simi iuris positivi,quam ubi dixit ibidem simoniam in iis, quae iuris positi uisunt, committi non posse,prior enim opinio uera est, quando uidem a iure non punitur, de ob id non consi. eratur,posterior uero salsa,vi ex dictis patet, eadem igitur materia simoniae mentalis est, quae alterius simoniae, de ob id committitur tam in iis, quae prohibita sunt.quia simoniaca, quam in iis,
uae sunt simoniaca, quia prohibita, id est tam in piritualibus de iure diuino , quam de iure posi
Ex his quae diximus quoniam, quinam huius simoniae effectus essent , vidimus, nec non, quae eius materia, quae definitio eius sit colligamus.
id quod, ut dilucidius fiat, in sequenti praestabi
'et simonia e Mentalis quid sit. a Simonia tauratviis quotaplixsit. Proposuimns proxime nobis simonis defini-
. tionem ponendam. Verum,ut rem hane absolutam magis habeamus, an plures species etiam dentur,contemplemur.
i Quoad primum i Simonia Mentalis est simonia quae nullo pacto expressis, tacitoue interueniente fit.
Dixi Simonia,quo ost endatur sub quo generest: nam sub limoniaing ncratim mptam est, ut habetur in capi. in . de simon.in fin.de ibi DD. de Abba. de Mar. cm. Sen. iii capitu. consulere in ii n. de simon. de Ioann. Andria. quem refert idem Abba. in capitu. tua numero I. de Socin. nu
Dixi Qui nullo pacto expresso, tacito ue interia emente fit, quo tanquam d ifferentia separetura simonia tam conuentionali in specie quam reati,quq anibae pacto ex prcsib, tacito uecoiicipiuntur,ut antea vidimus, ubicunque ergo pacium, conuentioue non interuenit sed animo quis concipit se uelle spiritualia pretio consequi, vel aliena te, simonia mentalis concipitur, ut dicitur in cap. fin. uersicu .Quae nullo pacto, ted affectu animi praecedente,& citaticap. tua nos eodem de Mmo. Se ibi communiterno. Et de hoc primo satis.1 Quoad sectinduint simoniae huius species duet ponuntur . Altera,quae a neutro adimpleta est, sed animo tantum concepta, cuiusmodi ea est, quam quis animo concipiens ,exempli gratia spiritualia emendi,vendendiue executioni non midauit,uel quod non potuit,vel quod noluit , de haec simonia omnium leuissima est , esto nihil minus peccet mortifere, qui eam animo firmo
concepit,ut dixit Nauarr. in Man. cap. 1 3. nil mero Io I. de in capitu. fin. num. I 1. de sim n. & no generatim supra in Tab. i.capit. o. nullis tamen
panis iure positivo afficitur,ut in antecedenti loco vidimus . Altera species est, qliae executioni mandata est, ut dixit Natrar. eod. numerito 3. utpote quis praestitit aliquid alicui hoc animo inprimis ut spiriti tale consequatur , de qui accepit
ob sipirituale datum accepit, cum uterqlle tamen alterius animum non nosset,v. I si nostet,nullum tamen pactum,nullaque conuentio expressa, tacitaue interuenit,in hoc enim casu simonia mentalis completa est δε executioni mandata, de vere simonia ut habetur in eod m eap. fi n. de sim.& ut id pluribus probauit Gulielm. Redoan .in Tracta. de simon. capit. 3. p. l. Hae igitur si moniet species a DD. fiunt. Quae tamen mea sententia species proprie non sunt,sed inter se differunt, si-e ut matrimonium consumatum, de non consumatum,& sicut peccata cordis, Oris, de operis,que
eiusdem speciei sunt, esto diuersi gradus sint, ut
dixit S.Thom. I. a. q. 72. art. T. 3c sequitur Nauar. in Man Praelud. s. num. Iversicu. Prima est Anselmi. Esto igitur altera persectior altera sit non tamen proprie specie inter se differunt. Et de hoc itidem satisAd sermam transeamus.
x rimis siminia timentalu qu u sit. . Intentisne, ammo dans aliquid, quo stirituale , νε Τ beneficium
247쪽
benefietum Nelesiasticum eonpluatur, praesum N e contrario . Qui ergo quidpiam Episcopo, tur simoniam committere,oe quae. alteriue tribuit hoc animo assectus, ut beneficiuecclesiasticum sibi conserat, simoniam ment
o RMA denique huius simouit mentatis,tex quo nulla conuentione interueniente fit sed animo tantum concipitur,ea animi conceptio stilicet spiritualia consequendi tradendiue interueniente pretio,vel modo,conditioneue aliqui forma erit, sic enim quod uis mentale peccatum etiam concipitur. Quare fieri potest ut dans hoc an imo affectus simoniam minis mittat,non autem accipiens. qilippe,quia eo animo oreditus non sit, & hoc animo non accipiat, lem committit,modo nulla ratione id exprimat, ita inquiunt Ancharan.in capit.fin .uersic. auii to not.de sinon.& Ioan.de Anan. uersic.Vltimo
not. eod. idem si hac ratione obsequia praestet. Econtrario quoque & Episcopus simoniam hane committit,si hoc animo praeditus, ut quidpiam consequatur beneficium conserat, ita DD. allegat.eod .in loco inquiunt. a Verum quid i siquis pecuniam, aliudue trubuit ei, a quo spirituale accepturus est, ac deii ceps accipit nulla inter ipsos conuentione interueniente,an simoniam intercessisse existimabitur λ Hanc qu stionem absoluimus in P. Patre Cap. 9.f. fin.num. 6.quae igitur huc pertinent illinc suminantur. Et de simonia Mentali hactenus,ad conuentionalem transeamus.
248쪽
Tabula Simoniae Conuentionalis. 2Is
Vendentem, alienante Me ditione, modove tres priuatio
tDisiso Arageneratim Delictum quorum l
i Parisma p., ω generaram Gl na, quarum l
249쪽
Barbiani Archipresbyteri . DE sIMON IA CONVENTIONALI TABULA TERTIA.
Deiri qui simoniam Conuentionalem commistere
possunt,taeest de causa efficiente, r de 'siqua nece faxio messe eu debent ad hanc A
cuiquamsicu trιbus commatti potest. a Simo ua couuentionalis ut commutatur, necessaria reqMritur,ut conuentioo pactio ιηteruem et t. 3 Simonia conuentionalis commitιtur consum ιone tacita altitem intercedente.
4 chirographum, quo quidpiam delictum probabatur, creditor remtuens debitoriduo beneficium recLei
conferat , sim ara conuentionalem committi.
3 Sροηβοη faciens quis cum Episcopo quia suo illis
nia Mentali prima simoniae specie iam
ad alteram transeamus, quae conuentionalis in specie limonia dicitur, &est simonia, quae pacto in
terueniente concepta executioni non. dum mandata om
nino est, de reali enim postremo agemus. Verii, quod agendo de hac simonia, evnovin ordinem mihi obseruandum proposui.quem supra gene ratim obser ui, ideo prius de iis, qui simoniam hanc committere possunt.idest de causa efficiente.& de iis,q uae necessario inesse ei debent ad simoniam hanc committendam,deinceps de effectibus ipsius,tertio de materia, postremo de ser-
Simoniam conuentionalem hac igitur iidem committere possunt, quos in prima Tabu.posuimus ca. l.cum multis seq.ob eaciem tones, quas 1 in b. 2.ca. I. tradidimus.' Quare tam Ecclesiasticae personae. u seculares ea comittere possunt: de quibus persenis,quod egimus abude in Tab. I.ob ea rem,quae huc pertinent, illinc sumantur. a Necessario alitem requiritur, t quo simonia
haec com mittatur,praeter communia,quae posuimus in Tab. l .ca. 7.ut conueniant, paciscantur'
inter se de spirituali emendo, uendendoque. Nacouetionalis simonia idcirco sie appellatur, quoniam conuentione interueniente iit,ut sentit Abba.in c.ex tuae nu. 3 .uercAut enitia ex pacto de simo.& Naua. in Man.c. 13.n. Io I.&Gul. Redo iis in Tract. de sim .p. 2.ca. I. inprincipio,& Lud. ome S. in reg. De trien.posisq. m. vers. Sed ui illa regula de conuentionali, communis deniq; DD. sententia haec est Idque iure merito si enim coritientio non interuenireticum conuentionalis simonia dicatur, rei conueniens nomen non esse
quod est absurdum,& contra xi.est & aliud in in si i.de don. Prererea simonia hic est simonia,quet
pacto interueniente express intacitoue fit,ut instaca. I. uidebimus, et go requiritur necessario, tit couentio interueniat de re spirituali, quo definitudefinitioni conueniat. Postremo simonia mentalis hae potissim una ratione differta conuentionali,quoniam ea nulla conuentione, pactoue interceaente fit,ut antea vidimus,ergo hac quoq; rone conuentio interuenire debet. No est igitur, phac de re dubitemus.Quare,quod conuentio generale nomen est,ut habetur in l. l.f. I.Ede pac. Ob eam rem quaecunque conuentio non gratuitano puraue de re spuali fiet simonia haec comittetur,ut id probauimus abude in Tab. t. 3 Conuentio autem h luel expresse, vel tacitosat,nihil interest,utroq; enim modo simoniaco mittitur. Ac si expressa conuentio sit, quod simonia coInmittatur,prster quam quod i a per se costat,idem habetur in c.de hoc de sim.ubi ut simoniacus punitur, qui ab Episcopo beneficium d
missum accepit,quo suae clectioni conseiat iret,erum inter se conuenerant, ex quo beneficium prom illum erat,ia Oxotelse,iax itii habetur. Ad ideiri
facit c. cum essent eod. na ibi simonia comista dicitur,propterea quod miles quida clerico beneficium Ecclesiasticum promiserat,si in quadam caei operam daret. Ad idem pertinet c. ex diligeti,
tionem simonia comissa habetur . Si tacito itide conuentio fiat tatunde est,par enim uirtus taciti,&expressi est,are. l cu quid,& ibi coiterno. g. 6 si cer.pct.1Quare,si Episcopus centum cuipiam debeat,& creditotiquo beneficium ips alteriue conserat,chirographum eius summae tribuat, simonia committet,per traditionem enim chir fraphi tacito pacti inter se uidentur, ut remissio debiti fiat pro beneficio, arg.l.Labeo, isdepa si
250쪽
De Simonia Conuentionali Tab. Id. et ar
seopo, id est una scomessa di cento stud quM ipsi,eiusue filio,beneficium non conseret,& Episcopus,ne centum amittat, sed lucretur, beneficiu filio eius conserat,simonia conuentionalis tacito committitur,& per obliquum, ita sentit au. in Man. c. 2 I. nu. Io S. paulo post prin. non enim hic
directo pro beneficio datur,sed per obliquit si Osionem faciendo. Ide,si Episcopus mortuo Parocho qui aere alieno oppressus erat,& Episcopo ipsi plurimum debebat. sic diceret, vellem succestorem mihi satisfaceremam si quis se satisfacturuos serat,simoniaeo mittetur, ut in simili dixit Nata ibid. nam inquit simoniam a quodam cominsam filisse,qui R egi cupienti, ut succeilbr cuiusdaEpiscopi uiginti millia aureorum, quae ipsi ab eo Episcopo debebantur, solueret, dixit I egi Ego soluam ea ex legitima mei siti, qui erat Episcopatu dignus,li ei placet et, non rogando regem, ut filium prisentaret ad ipsum Episcopatum pro qua praesentatione ea pecuniae quantitatem pro . mittebatura. si Rex nihil aliud alcedo filium praesentali et, simonia esset tacito pacto comissa, S pobliquii ita Naua & sequitur eu Summa Corona de si in . r. p. c. 9. haberiit casus huiusmodi in c. cuad nostra, 'c.seq. de elec. Idem,si dicatur hoc pacto a collatore beneficii et,cui illud consere. Accipe nuc beneficiu hoc, quia postea resignabis cupensione ita ut centu tibi pro pensione retineas,di. si capax erit maioris pensionis,quod reliquum erit pro pensione Titio assignabitur, statim. n. tque hic accepit beneficita, de illud deinceps retenta pensione resignauit,tacito simonia commistit, ex quo no suit aperta pactio, sed admonitio qda,& significatio modi quo haberi posset pensio atin simili consul iii Nauar conli. 6. de simo. lib. s. Hoc aut,ut s.couetioli Herueniat tacita,uel ex pretia locum het et in simonia reati,quae ut suo loco tradidimus,nil aliud est, a simonia conuentionalis ab utraque parte executioni mandata salte ex parte.Vbicuq. igitur inter se conueniunt,ut alter spuale tribuat alter aliquid pretii note detur, fiatue expresse,iacito ue, conuetionalis simonia haec erit, locuq; id liet uel per se conueniat, alius ue de ipistia consensu antecedet ite,coseque leve.
Si ergo alius de tuo consensu det quidpia ei, qui spuale tibi traditurus est, vel te sciente. N postearatu habente in his quoque casibus simonia haec consitietur, ut habetur in c. Matthaeus,& i c. sicuet uis ver. Nisi postea cosenseris eo. de sim. Sed de hoc hacte tuis, ad aliud,s necessario inesse debet,
S. I. Requiritur denique,tquo simonia haec couu-
. tionalis committatur ne post couentione facti ab utroque contrahentiu executioni m- data sit: na tunc non remanet conuentionalis,sed
realis redditur,quadoquidem definitio si monte realis ei conuenit,non aut conuentionalis,realis enim definitio hic est Simonia realis est smonia
conuentionalis ab utroque cotrahentilina aut in totist, aut ex parte executioni inadata , seu ad impleta, ut inquiunt Naua. in Man. c. 2 ῖ.nti. Io I . NAnt. Berardiacius in Sum. Coron. p. 3.de sin . n. 9.& Sebat ianus Medices in Sum. Peccat. capita. q. ii s. in ii.Quare simonia couentionalis erit, ubi aut couetio simplax tantii interuenit,quia . . conueneri sit inter se alter de da do pretiit pro si uali, alter ipsum spuale pro pretio, neuter in adhuc qcqua dedit. Aut, ibi alter tin conuentione facta adimpleuit,vel qui spuat vel qui pretium ci ex parte, promisit. Et hoc proprius imo iliae conuentionalis huius est,quod ob oculos habedii est ob petnas, quae a iure positivo in simoniacos insertitur, non. ii simoniaci conuetionales hi uniuersis poenis afficiuntur semper,quibus afficiuntur reales simoniaci: sed de iis,qui simonia hanc comiti ut, nec non de iis quae neces lario inesse ipsis debet, quo simonia hxc committatur, hactenus, ad effectus ipsius iam trant eamus. De effatibus omae Conuentionalis. Cap. II.
a Tene eis ecclesiamcι collatio persimo tuam conue-tionale insacta au valeat. 3 veneβι tum ecclesia cum persimoniam etinuentionalem collatum an in foro conscientiare: inerι possit, et
I FECTVS aut simoniae conuentio nalis,de quibus agedum nobis est,
qua partim sunt respectu habito ad
Diue ipsam simonia, quatenus co tractus est,partina,quatenus elidelictu, iis prius de prioribus,deinceps de aliis agamus. I Primum igiturispualia per hac simonia collata acquiruntur, id qd probatur primo hac rone. qm collata per lianc simonia valent, seu collatio ipua liu per hanc simonia facta valet nullo. n. iure cautii est acquisitione spuat tu sic facta nulla esse, ergo quod ius non dicit, nec nos dicere debem Larg. l. de ptio, si .de pubi. in rem act. Postremo exceptio facit regula in contrariuat in simonia reali cautu est, ut collatio quotainda spuat tu nulla sit,scilicet in extrauag cu detestabile de simo. ergo secus in simonia couentionali, inclusio. n. unius alterius exclusio est,ar. l.cu pior, i s. de iud. di c. non ne de praesumpt. Ex quo igitur collatio valet, spiritualia per limoniam hane acqui tutur.
An igitur beneficii Ecclesiastici collatio e sim
nia conuentionale facta ualet Z Ite an pretium sic acquisitum retineri potest Hae duae quistiones nobis explicandae sunt. a Quoad prima qOne igituritate.in Sum. in ueri Simonia prope sine vers. Tertio ex eo, quod non est consumatu,&Sot. li. 9.q. 9.art. t. de iust. Sc iuri collatione biiscit hae nullam esse existimarunt. Et hoc ob eam ratione, quod ubi beneficiu col- Iatum est,& sic ex parte simonia executioni m- data est, esto ex parte accipientis beneficium nihil sit datum ,realem tame simoniam comissam