Summa theologiae Scotisticae, in qua ex fidei lumine, S. Scripturae oraculis, Ecclesiae traditionibus, & decretis, ss. pp. & theologorum sententia, & rectæ rationis ductu, religionis christianæ mysteria sacramenta, dogmata, & præcepta breviter, & sch

발행: 1706년

분량: 741페이지

출처: archive.org

분류: 철학

131쪽

xo 6 De attritione, contritione

rate servandi mandata, aut non peccandi non m pis respicit confessionem, quam qubdvis aliud mandatum , Verb. grat. quam Praeceptum, non furanqdῖ, &e. . Resp. dist I. min.. non debet esse pure virtualis re in gulariter, & qu nitim fieri potest: con. absolute, M simpliciter, ita ut numquam sumiat: negamin. re ad a. dico illud votum contineri in proposito , & diaspositione poenitentis faciendi omnia, requisita ad gratiam consequendam s inter quae adest votum con-- Rendi .. '

De attritiones an , O quid sit.

m diximus attritionem esse alium actum poenia tentiae. , & aliam speciem contritionis, quae dicis tur impersecta, non in sua specie, .sed respinu Praecedentis, quatenus non includit actus3 tam n Alles, nec proxime. disponit ad gratiam .sanctificam

Porro dari talem attrit nem fatentur omnes, constat . ex Codcit.' Tridentis de omnium Theolog Tum consensu . Quippe, antiquiores Scholastici sic voxabant omnem poeni tentiam , quaePraecedit .gratiae fanctificantis infusonem,' ut notavimuS. Restat in

de te, quid illa sit secundum se, & in se.

CONCLUSIO..

Trelisi .est actus virtutis paenitentiae, quo detesta-XLI mur peceatum intuitu ejus mustit dinis , veιρα-- n mum, quibus subjacet, aux ex alio. motivo honesta binfra Deum i Prob. possiti ex Scoto qui poenitenti suggerit plura, motiva quorum aliqua causare possunt confritionem . Perfectam , alia impersectam , seu .attritionem . Prima generis sunt, si consideretur peccatum , ut offen*- vum.Dei , aversivum a Deo. , 2: generis, sit conside--, .ur impeditiyum praemii indumvum fu 'anteontra Iegem Deis sed ut.Verum fatear, in

132쪽

Difflutatio III. Io 7

Scoti mente, sc illa motiva non faelunt nisi aletiti

nem, donec insundatur gratia sanctificans, per quam illa attritio sermetur, & fiat contritio idem ea aealii, Τheologis sui tempori β' stri. γε Prob. I. ex Concit. Trid. dicente, saJ illam eontra- , tisnem imperfectam , que attritio dieitur , quaa vel ex turpitudinis peccatieonsideratione , vel ex visennae,

pinarum metu communiter concipitur,lcc. Et intra ae-ὲ

finiens huius actus utilitatem docet eam elici ponderando gravitatem , foeditatere, multitudιnem speceatocum ) amissionem aetemae beatitudinis, et aeternae damnationis ineursum; ergo hic habes totam conclusionem , sc. existentiam, Scessentiam huimSpςni telis tiar: nam Concilium vocat eam nomine conmtronas

licet dicat eam imperfectam respectu alterius speciei licet in sua specie ut perfecta . . Ptob. . nam sic benε explicatur natura huius paenitentiae per genus, di di merentiam iuxta sensum E clesiae , ut patet ex singulis particulis. . . Dicitur I. actus paenitentiae vinaris i. Nam habet l-dem obiectum, di finem cum poenitentia virtute ι Ic respicit peccatum ut puni bile , &destruibila: Σ: quo' detestamur pereatum eommissum , & hoc iterum poni tui loco generis, per quod convenit AEum persecia contritione, quae est altera species eiusdem virtutis . 3: citera ponuntur loco differentiae, Per quam uiuim

guttur a contritione . . .

n. nam at s definitiones attrItionis,mag asserum

Theologi , vel coincidant cum ista, yeleam supponunt , ut cum dicitur actus unitentiae imperfectior svel minus bene assignantur: nam actus Verae virtutissut virtus est: debet esse quid persectum, quia virtus dispositio perfecti ad optimum; ergo Attritio, ut

actus poenitentiae,debet esse perfecta in sua specie,prin. ut diuincta a contritione: ad inia licti dicaturun persecta comparati vh ad contritionem; hoc venitere Princiniis, seu . motivis eius intrinsecis quae sunt inmobilitata,vi sic melius defini tur Per illa. - COAEr. a. contraeos, qui ilIam definiunt a post rioli , seu ab effecta, dicentes eam esse actum , qui non disponit proxiis ad iustificationem extra lacra

133쪽

ro 8' De attritione , oe connitione

nim ab effectibus, si possint explicati per constitut-Va intrinseca, & ementialia. Qiiod autem non sufficiat sine sacramento,uenit ab entitate eius, quae in se

debet considerat eritisquam in essectibus, ut scias,

quare non sic sumciadi, ut contritio. Confir. 3. contra illos,qui dicunt eam esse dolorem remissum de peccatis, vel parum durantem: nam, ud Patet ex dictis, intensio gradualis, nec duratio non sunt conditiones essentiales poenitentiae. Item dolor de pecato ex timore renarum potest , imo soleo esse intensior, dc diuturnior, quam ex amore Dei omec tamen eradet contritio per ullam talem intensi nem , Ut durationem. Confir. . contra eos, qui dicunt eam dolorem naturalem de peccato: nam ut attritio suffieiat cumi sacramento ad gratiam, debet esse ex principiis supernaturalibus fidei, &spei ,& gratiae excitantis , ac iuvantis , ut definit Concilium . hi Jobjic. I. odium peccati non magis pertinet ad paenitentiam, quam ad alias virtutes s ergo vel nonhenh definitur attritio ex illo motivo , vel non est actus poenitentiae. Prob. ant. singulae virtutes detesta tur peceata sibi opposita propter eorum deformit Rem, seu. turpitudinem , quia haec nihil aliud est , quam privatio honestatis, quae est in actibus viri tum s ergo, ω . . Resp. ex dictis, neg. I .ant. 8c dissi. a. propter turpitu Θdinem ax.fine sibi proprio, con. ex fine puniendi talem turpitudinem in ipso peccante,neg.a ant. & cons. Prob. nam motivum istud est propriumsoli attritioni Poenitentiali. Objicia. timor servilis non pertinet ad virtutem: M dolor peccati ex metu petnarum est ex timore servilis ergo non est actus poenitentiae virtutis. Resp. neg. mai. α patebit per quaestionem seque

remis

134쪽

, ct per quid disseram Mntristo, O attritis. IN multis conveniunt hi duo actus. I. uterque est

dolor, &detestatio de peccato commisiis .i a. uterque includit, vel annexum habet propositum non Peo eandi amplius. I. uterque est secunὸum Deum , seu cum aliquo respectu ac mum ut finem, vel obiectum , dc convertit ad Deum fu b diverso respectu ; loquor enim de contritione, di attritione cnristiana 4. uterque est supernaturalis. s. uterque tendit ad obtinendam remissionem peccati per sacramentum in Ie , Vel in Voto . Difistunt etiam in multis. r. ex principiis r nam contritio procedit ex charitate imperative, aut elici live simus, de a poenitentia s attritio ex poenitentia& ex spe veniae, di timore poenae, ves odio, & horr re infamiae ob turpitudinem peccati. a. effectibus nam contritio disponit proximh ad gratiam remissionis etiam extra sacramentum actu susceptum s attr scivero non nisi in sacramento. 3, ex motivis 3 illa, movetur ex summo amore charitatis in Deutri. ista ex amore concupistentiae, ne se. poenitens primi gloria, & ne puniatur poenis inferni. Quaerimus ergo,

an propter ista disserant essemiarites, di quaenam sit intum differentia propria, & esstantialis .

Contriris, 'αςtrisis disserunt essentialiter. Est com-

Hanc non probo ex Scoto, CiJ quia , ut saepe diximus , Videtur docereeundem actum, qui est attritio, fieri contritionem, adveniente gratia. Nam, simamnet idem motus contra peccatum in esse naturae , O mo

vis, quipri s fuit attritio , in illo instantio contritis. Et Mattritio, & contritio non videmur distingui intrinsech, ex mente Theologorum illius temporis, sed nunc aliter loquutitur. Sed tamen Doctor saJ aliam. differentiam videtiit admittere inten illos actus, cu tidiat,

135쪽

i ro, De attritione , confessione

elati, quod absolutis non est utilis, nisi praeeedar

eonfitente contritio , vel aurino ν-quod in confitente mcclaria est contritio, vel aurisio ; nam sic indicat adesse aliquam differentiam intrinsecam inter illas,&quod ante sacramentum, &. ante infusionem gratiae

iam differunt. . . e.

Prob. 1. habent motiva sormalia essentialiter dive sa ; ergo iunt actus pari et diversit actus enim specificantur amotivis. . Prob. ant. attritio c*ncipitur, e Cmotivo turpitudinis peceati ,.vel timoris gehennali contritio vero ex motivo amoris Dei super omnia, ocin se , sed haec sunt essentialiter diversa 3 ergo dcc. , obiici si differrent essentialiter , numquam attriti' ifieri posset contritio; sed hoc est falsum, dc contra Scotum, & antiquos Theologos; ergo &e. Resp. diae mai. non posset fieri contritio quoad el- sentiam, & rationem specificam, conc. quoad effuctum, & in sensu. Scoti, & aliorum, neg. mai. αmin. nam, Scotus , nec alii Theologi numquam docuerundactum: Poenitentiae, quem hqdie dicimus attritionem , posse fieri contritionem in eodem lenni, sine mi mutatione essentiali 3 sed tantum quoad enectum , & quoad extrinseca, ut diximus , quatenus

per adventum, gratiae in sacramento attritio Insor--

matur , & fit contritio quant limad hoc C. o. N C L U S Io II. Contritionis, et attritionis diserentia Gentialis non

.petitur ex majori4 bel minori intensione; vel du-νationes nec 21. ex naturalitate , et super naturalitates nee I. ex exter One odii ad mala culpae , aut renae 3 nee 4. ex proposito non pec indi, vel defect ejus s. nec S. ex '

' Prob. I. tota conclusio ex Concilio Trident. cit. sidquod nullam, ex hisdiMrentiis assignat inter istos ctus, seclunice illos distinguit ex . motivis charitatis, quo perficitur contritio, dc turpitudinis peccati, vel timoris poenarum, ex quo elicitur attritio 3 ergo non differunt essentialiter ex .illis aliis caPitibus . . . Dico, Gentiaιiter. Non enim negamus,quin alimio modo disserant, v. gr. accidentaliter, aut .uPO-

137쪽

ira De mitritione, O eontinione

Confiti ex Scoto : Per paenitentiae saevamentum non deletur precatum , nisi peceator in habeat aliqualem dismeentiam de peccatis,'propositum cavendi de eι aero, &c. Prob. s. e. de Gratia ; nam quod contritis persecta causet gratiam extra sacramentum, & per se , non a tem attritioi, id venit vel ex parte Des, & ex eius m xa voluntate , vel ex di sitione suffieienti, vel insus ficienti ex parte hominis. I. non ex parte mi , quia non est acceptor personarum, ut aequaliter dispositis non det aequales gratias. Si ex dispositione, habet intentum : nam sequitur, quod contritio lassicientea disponit ad 3ratiam per se, & extra sacramentum , non autem attritiinergo inter se differunt per aliquid pri us,& magis intrinsreum, qu- per solam gratiam, quae

est enechus contriticinis .. t - ἰ

Dico , per solam. gratiam 3 non enim negamus,quinpex hoc cliflarant, sed haec disserentia est extrinseca , ctae posteriotr, & ab essecta , &sie recurrendum est ad causam priorem, quasi , ut contritio eauset gratiam per se, & extra saeramentum, non autem attriatio; & haec causa erit disserentia earum intrinseca , de

obiiceon: r. p. Non potest dici Mutattritio fit imper fem , nisi quia est remissior, & contritio intensior , quia persectio, di imperstetio non potest esse nisi gra-

dualis; ergo sic disserunι.: i, Resp. n m. ant. Nam illa disserentia esset ad summum accidentalis; & quaerimus essentialem .. a. a tritio ex metu gehennae potest esse intensior amore

Dela

. Inst disserentia essentialis actuum petitur ex fine, di obiems s sed haec sunt eadem in attrisione, di contritione sergo non differunt essent latitet, sed accidentaliter ex intensione, vel duratione. Resp. dist. mai. ex motivis, vel objectis, con. obi &-, neg. maei.&cons. nam haec sunt diversa specie motiva, quod sufficit ad- distinάionem. specificam , ut patet de fide divina ,& humanai, qu Miunt de eisdem obiecto, di fine, de ex solis motivis dif

ferunt.

Aliae'biectiones de intensione , di duratione sol

138쪽

' Disputatis III vi

obiic. I. con. Σ. R. ex Scoti saepe cit. attritio fit ex influentia naturali ; ergo dii aest naturalis di nam suis pernaturalitas venit maxime ex influxu gratiae supernaturalis. iResp. ut supra , neg. ant. Nam Scotus nomine sitientiae eommunis intelligit auxilia gratiae actualis, quibus Deus eoncurrit ad alios actus virtutum,& sunt

communia iustis, &injustis, quamvis in se si ii s

Pernaturalia.

Obiic.2. auxilia gratiae, quibus Deus concurrit adactus attritionis, possunt est e diversa ab his, quibus concurrit ad actus contritionis; ergo hine possunt differre. Probat. eons. nam disserentia caularum arguit differentiam effectuum. Resp. dist. conse' possunt ex his distingui extrIns conc. intrinsece, neg. cons. nam causae sunt extra essentiam actuum. Quaerimus autem hie disterentiam intrinsecam horum actuum,& differentiam, quam habent de facto , non autem de possibili, qualis esset ista. Inst. contritio, & attritio dicunt ordinem intri secum ad speciales gratias, ex quibus fiunt; ergo di λ serentia, quam inde habent, est intrinseca. Probat. ant. Deus praeparat, &dat auxilia proportionata effectibus, quos inde praevidet secuturos; sed hiem ctus disserunt speciei. ergo de illae gratiae sub respectin. ad illos. Resp. neg. ant. Nam ille respectus , & ordo est pu-rh extrinsecus. Nam quod Deus velit concurrere hera uxi lia gratiae ad contritionem ex mortuo charitatis, , di ad attritionem ex metu gehennae, nihil facit ad diversitatem auxiliorum, vel actuum , sed tota diversitas venit ex illorum entitate intrinseca , & haec Venit ex illorum diversis motivis, &objectis. obiic. b. con .a. p. Attriticiest odium peccati propter Poenas; ergo magis odit poenas, quam ipsum peccatum p nam propter quod unumquodquae state, . . illud magis s ergo talis inus non est bonu&, quia non dit peccatum. sussicienter, stilicet super omne aliud

malum. .

Resp. neg. cons . & rationem eius. Illud enim nxioma non semper valet, maxime in moralibuS,..u, Praelatio mensuratur ex dignitate obiectorum, non lena ex oriunt, quo attinguntur. ini odit

139쪽

04 De contritione , O amitione

filii legitimi propter spurium , ne hic habeat haerectistatem, non magis odit hanc successionem, quam mo rem dicti legitimi. Sic qui amat patrem propter bona ab illo recepta, non tamen censetur plus amare bona illa, quam patrem ipsum , dc sic de aliis . . obiic. 2. Proprium commodum poenitentis est moti vum, & finis attritionis , st. negatio poenae: odium vero peccati est velut medium talis finis 3 ergo negatio poenae plus amatur, quam negatio peccati a nam finis plus amatur, quam media . Resp. dist. ant. Est motivum immediatum, cone. - motivum principale , εc ultimatum, neg. ant. nam reconciliatio cum Deo est verus , & principalis finis omnis poenitentiae christianaes timor vero poenie essquidam stimulus movens ad prosecutionem talis finis.

Obile. con. . p. Concilium in attritione requirIt s lum, ut voluntatem peccandi exeludat; sed ad hoc non requiritur propositum positivum non peccandi , bene vero ad contritionem 3 ergo eer hoc distinguuatur contritio, de attritiq. Prob. min. nam ut excludat voluntatem peccandi, lassicit, quod non adsit talis voluntas; sed potesLabesse sine tali proposito positivo; ergo Sc.. Rein. neg. utramque min. nam cum Voluntas Pe candi moraliter perseveret in peccatore , donec fuerit retractata Pet actum positivum contrarium ideo tale propositum requiritur in utroque actu, st. tam attritionis , quam contritionis.

Inst. Illa voluntas satis excluditur per odium pec eati , quod est in attritione u ergo non est necessarium illud propositum positivum in attritione.

Res P. I. neg. aut . nam odium praecise respicit malum praeteritum, aut praesens, aut futurum t at PI positum respicit malum ut futurum.. Resp. 2. Hoc argumentum nimis probare: nam sequeretur etiam propositum illud non requiri incontritioire , quod salsum est ex Concilio Tiident. obiic.a. Qui in advertenter omitteret illud. Prou

positum, adhuc esset attritus, non veris contritus 3 ergo peril ludattritio, B: eontritio differunt, quia es-stntiale est contritioni, non autem attritioni. O. I. Meg ant. Nam vel utraque valeret modo,

140쪽

contineretur in aliquo. illarum actu virtualiter, vellneuria ex hoc desectu,. Resp. a. neg. cons Nam omissio, Ineulpabilis a Iicut ius circumstantiae non mutat essentiam actus, ct talis. esset in casu obiectioni sit omissio propositi esset utro-

bique inculpabilis , di sic uterque adi ua valeret.

D erentia- attritionis a contritisne non pellam , ex defectu omnis amoris. Dei in illa , neque exl ves eientia mediata Dei in attritione O immediatai in eontritione, sed risentiaditaen petitur ex partemorivst eum utriusque.stiti motivum eontritionis est amor Deἱ super omnia , propter se: -tritionis vero est timor poenarum' , vectArpitudo peccati , aut quid simile infra

, Deum .

l Prob. I. ex Concili Trid: cit. i J in qtio, illa moti Vali singulis illis actibus assignantur . . Nam dicit contriti

nem aliquando eontingere.eharitate perfectam; di tunc reconchiare,antequam sacramentum. a M. recipiatur .., Attritionem vero dicit contrisionem his perfectam,quia cum muniter conciρitur ve ex turpitudisis ρeccati considerarιone , vel ex gehennae , oe poenarum, metis . . Et i-.dem definitan Cani s. ergo in his consistit: esientialis . differentia horum actuum. Prob. 2, q uoad I. p. nam ex eodem Conestio , saJ in attritione potest esse aliquod initium amoris Dei uenam justisi andi per Sacramenta diligere Deum, inci-Piunx. , velut omnis justitiae fontem ; . , tamen illud unitium dilectionis non pei ficit contritionem , ita ut iustificet hominem, antequam baptismus actu susci-

satur, ut patet in textu, ergo.ex. Concilio attritio, non caret semper omni amore Dei; ergo per hoc non distinguitur a contritione. Prob. I. Eieri potest, ut: quis en auxilio gratiae credat, . speret, & met Deum , dc deinde considerans

Peccata sua , di poenas in serni, quibus subiacet Propter illa, potest ex hoc motivo illa detestati, nihil amplius cogitans de amore illo Dei sed taIis detest

tio erit pura. attritio, α non sine omni amore Dei a. eg go. attri io- non: caret omni amore Dei s ergo Pechanc

SEARCH

MENU NAVIGATION