장음표시 사용
251쪽
aa 6 De Iacramento poenitentia
m dinariam eos vehementer movere , & ad poenitentiam excitare ; ergo non debet eis negari absolutio , quae potest esse valida. Prob. cons. ex Aug. qui docet eandem esse rationem de absolutionc ac de Bapti iamo; sed baptismus datur Catechumenis, qui peccarunt usque ad finem vitae , ergo&e. Prob. mai. nam inquit: Quae baptismatis. eadem ess reconelliationis causa, si forte poenitentem finiendae varie periculum prae- oecupaverit: nec enim ipsos ex hac visa sine arrha suae pacis exire velle debet mater Ecclesia ; ergo occ. Rela. neg. cons. quia non ex possibilitate nuda , sed ex probabilitate , & apparentia rationabili debent e poni sacramenta : nec enim praetendit August. quod
talibus catechumenis debeat dari baptismus sine ullo signo poenitentiar. Ita est de absolutione. Non dicit, quod illi Catechumeni non darent ullum signum voluntatis baptismi, aut poenitentiae 3 imo loquitur de paenitente , dc non de impce nitente: si forte paenitentem,Sc. inquit, & sic non erat in casu nostro
Quaeres . Guid dicendum de piis viris, qui nullo se
Iino externo petierint absoluxionem ante amissum usum sensuum LResp. probabilius illos absolvendos esse , saltem sub
Ratio est 1. quia de istis a sortiori praesumendum est ex aliis actibus christianis, & pietatis, quod nolunt
mori sine sacramentis; nec de facto in eum statum devenerunt sine poenitentia suorum Peccatorum s eigci eis non debet negari sacramentum a. Quia id videntur docere SS, Canones . Nam cap. Si peresΘtem ex Iulio I. dicitur, quod Pred ter reus οβ animarum , qui penitentiam morientibus negate quia vera converbio in ultimo tempore potest elis: quia Dominus non solum temporis, sed etiam cordis inspector est, sicut latra, &c. ergo a sortiori hoc dici potest de iis, qui christiane vixerunt. VideJuenin.& Bancel.
Quaeres f. . si pgnuentia sacramenrum post: esse Ualidum , eo informe.
Respondi probabilius assirmative tr. de sacram imgenere, nec Placet lila repetere
252쪽
EX plicatis natura , materia , & forma huius favi
cramenti, & principali actu poenitentis, qualis est contritio, ad alias partes, & actus ejusdem properamus , di sequitur confessio, quae est nobilissima pars, di non minus essentialis ad rationem sacramenti.
' An, o quidsit eonfisis sacramentali O a quo instituta sit. Nomen confessionis generaliter significat actum,
quo manifestamus sensus, vel actiones nostras alioqui occultas. Alia est externa, quae fit per signa sensibus obvia , 5c perceptibilia. alia interna, quae fidcoram illis, qui non utuntur sensibuS, ut coram Deo, di AngeliS. Utraque dividitur in consessionem laudis, qua agnoscimus persectiones , & beneficia divina , in inde laudamus, & benedicimus Deum , & haec spectat ad Religionem: alia fraudis, quae dicitur etiam accu- fatrix, qua defectus, & peccata nostra accusamus vel internes εἰ coram Deo, vel externe coram hominibus. Alii addunt rens sionem fidei, qua fidem nostram, seu Religionem declaramus, unde Martyκε dicebantur Confessores , di haec pertinet ad fidem. Rursus consessio fraudis, seu aeeuμνrix alia est pure pgnirenrialis, qua peccator ex motivo poeniten tie declarat peccata sua coram hominibus quibuscumque .r alia judicialis, qua reus declarat deIicta sua coram iudice: alia saeramentatis , quae fit coram id O neoministro hujus sacramenti ad obtinendam absol D talem. De hac sola hic loquimur.
253쪽
DAtur eonfessio sacramentalis , quae est declaratio sensibuir me torum facta legitimo saeramentinnitentiae ministro ex intentione obtinendi absolutionem . Est communis quoad rem. Prob. I. ex Molos IJ dicente , quod in confessione pe catum occultum propalarur homini , quod Saeerdos
non absolvit reum , nisi prius reus fuerit sibi accusatus in foro illo .... Et in Reportas S , saJ necessarium οβ confert peeeata sua Sacerdoti jurisdictionem habenti, per quam recuperabit gratiam. Et ubique hoc docet, vel supponit. Unde colligis & existentiam, dc esse tiam huius consessionis.
Prob. I. p. quam non negant Haeretici, test non conveniant de necessitate eius, nec de institutione, nec
quod sit sacramentalis. Et quidem I. constat ex dictis de existentia huius sacramenti: nam consessio est pars ejus essentialis. Prob. a. ex Concit. Trid. dicente, Oportere 2 pyn
tentibus omnia peccata mortalia in confessione reeenseri. Et iupra dixerat, Sunt autem quasi materia hujus sacramenti ipsius ρrnitentis gctus, nempe contritio , couin
Prob. I. ex Patribus, qui talis consessionis extollunt dignitatem, & excellentiam, ut clim dici Tertul. santκm relevat confessio delictorum, quantum disimu-ιatio exaggerat. Et Origenes id probat ex Script. Dieris peccata tua , ut justificeris. Et, Dixi:pronuntiabo injustitiam meam Domino , O tu remi I impiatatem peccati mei. Unde infert: Vide, quia pronuntiare pec- satum remissionem peccati meretur. Et quod magis sicit ad propositum, Si revelaverimus peccata nostra, non solum Deo tui volunt Haeretici P sed O his, qui ρο -- funx mederi vulneribus nostris, atque peccaris, delem huntur peccata nostra . Et sic de aliis Patribus uno OIe. Prob. denique ex consensu omnium Theologorum Omnis aevi , di adhuc patebit ex dicendis. Prob.a. p. quia sic recte explicatur natura huius actus, non solum in se, & prout a virtute poenitentiae imperatur, aut elicitur, sed etiam prout mitinet ad hoc sacramentum . Dicitur I. Declaratio sensibilis
254쪽
peccatorum , quod ponitur loco generis , quia per iaconvenit cum aliis consessionibus internis,&externis. a. facta letitimo ministra saeramenti ρgnitentiae, Sc.& per hoc differt ab aliis, quae fiunt coram aliis , di ob alios fines. Reliqua patebunt insequentibus.
CONCLUSIO II. Confesbis saeramentalis fuit a Christo Domino tali Aruta. Est de fide contra haereticos Uvici essistas, qui negant hane institutionem probari in Scripturis, sed manasse ex Patrum decretis. Unde intererroieSin Concilio Constantiensi damnatos legitur iste: Si homo debite fuerit eontritus, omnis confessio exterior esssibi fuρeinua , inutilis . Et Calvinus dicit de nobis, s i J Miror,qua fronte ausifimi Catholici ) contendere, confessionem , de qua loquuntur,iuris esse divini. Imo de sic debacchatur, ad nihil m irum, si auricularem illam
confeJonem rem adeo pestilentem, totque nominibus Ecelesiae nocivam damnamus , O sublatam e medio cis pimus.
Prob. I.ex Scoto, 3J quatenus docet necessitatem consessionis hujus esse de jure divino γον timor nam inde sequitur , quod etiam est de institutione divina Christi ; quod apertius dicit in Reportatis. Dico rur, quod de jure diυino positivo immediate Eclaristo instituto tenetur quis ad confessionem, dic. Prob.a. ex Cone. Trid. svi Universa Eeelesia semper intellexit institutam esse ά Domino integram peccato- irum confesonem , Omnibus post baptismum lapsis iu-νe diurno necessariam . Et, Si quis negaveris confes nem sacramentalem vel institutam, vel necessariam. Use jure divino , aut dixerit modum secreto eonfitendi soli sacerdoti, quem Ecelesia Catholisa semper ab iniιio observavit, O obfremat, alienum ab institutione, in mandato Chrisi , mandatum esse humanum , ana thema sit. Hoc diu ante docuerant alia Concilia, ut Cabilonense II. Solerti indagatione debent inquiri ipsa seccara, ut ex utrisque in terrasit confessio , D. uo est' ea constreantur, qua per corpus gesta sunt, or ea, quibui in sola cogitatisne delinquitur. Et Turonicum tu. e. 22. dc M
255쪽
c.as. & colligitur ex Later. ubi praeci Pitur annua consessio; sed falso dicunt haeretici eam tunc primum fuisse institutam. Prob. .ex Script. ctim Christus dixit discipulis,
eipite Spiritum Sanctum , Quorum remiseritis peccata, dic. necessatio insertur instituisse consessionem : nam quomodo remittere possent, Vel retinere peccata , ni- is ea cognoscerent i dc quomodo cognoscere in isto tribunali misericordiae , nisi per liberam consessi nem , ex qua vident, quae remittenda sint, & quae r tinenda tConfit. ex aliis textibus, quibus eadem veritas insinuatur, ut cum legimus de primis Christianis tempore Apostolorum , quod multi credentium veniebant
confitentes, se annuntiantes actus suos ' &quod mul-xi ex eis , qui fuerant cur a sectati ut magi, di venefici contulerunt libros , in combusserunt eos. Confir. E. ex figuris veteris Testamenti, in quibus eandem veritateiri adumbratam putant SS. Patres: ut ex lege de leprosis mundandis, quippe non censebantur mundi, nisi ex iudicio Sacerdotum, ut notat
Chrysostomus: P ostris autem Sacerdotibus non tantis lepram corporis , verum animae sordes non tantum purgatas probare, sed pureare prorsus concessum ; ergo sicut leprosi debebant sese ostendere Sacerdotibus Mosaicis, ita & peccatores debent se per conseisionem synceram ostendere Euangelicis, ut per illos munde
tur a maculi Seorumdem peccatorum.
Prob. . ex Perpetua traditione SS. Patrum, quos longum esset recensere, & videre potes apud Cocci um , & al tos Prob. denique ex summa huius sacramenti excellentia, & utilitate , ac necessitate : nam inde satis patet non esse humanum inVentum , sed prorsuS divinum, nec Ecclesia illud tam positive Proponeret , aut Praeciperet, nisi hoc haberet a Christo Confit. ex Scoto, qui sic argumentatur di Christus dedit potestatem Sacerdotibus, seu Ecclesiae remittendi peccata, potestatem inquam ministerialem; sed haec potestas non potest congrue exerceri sine confestione ex parte peccatoris; eigo haec fuit pariter instituta a Christo. Maj. patet ex Script cit. Prob.min.Judex in via
256쪽
- n sterialis , &arbiter iron potest prudenter albitrari, nec dimittere, vel retinere peccata , disi ipsa cognq-scat ; sed haec non potest cognoscere Sacerdos ut diamittenda, vel retinenda, nisi per confessionem tib ram , & fidelem peccatoris : nam inquit S. Hieron S i erubescat agrotus vulnus medico consereri quod igna
Confir. 2.ex eodem. Si haec institutio esset ab hominibus, ut voluit glossator, assignandus esset aliquis Canon, per quem facta fuisset: nam inquit Dotior Sicut turpe esset Theologo dicere aliquid esse in Libba . si nesciret ubi illud in υeniretur , ita o canonisya dicinti aliquid esse ex universali traditione . non inveni. re in canone, &c. Sed hoc nulli bi reperitur: nam quod dicunt Haeretici de Concilio Lateranensi, in hoc turpiter errant, quia nihil ibi dicitur de institutione , sed tantiim de obligatione consessionis, quam praecipit saltem semel in anno: Omnia peceatasua solus confῖ- te xur, saltem semel in anno; ergo potius supponit eam institutam , non autem instituit. . Obiic. i.Si confessio non esset ab Ecclesia, sed a Christo, usus eius non penderet ab illa ; sed hic peno et ab Ecclesia; ergo&c. Prob.min. nam Ecclesia modo preto cepit, modo prohibuit usum confessionis ; ergo M. Prodiant. Antequam prodirent Novatiani,nulli erant in tota EccIesia consessarii ad confessiones audiendas; ergo&c. Prodiant. nam inquit Socrates Scholasticus,
xerant, recusaverantque eum his communicare,qui rem
pore persecutronis rernante Decio concitate lapsi erant ,
Ecclesiarum Epistopi eanoni adiunxerunt, ut in singulis Ecclesii, pres ter quidam paenisentiae praesser, qu qui post baptismum lapsi fuissent, coram presb3tero ad eam rem designando peccata sua confiterentur , ergo ex tunc instituti sunt poenitentiarii in singulis Eccle
Re* neg min. dc ant.& cons. Nam poenitentiarius rite non erat deputatus sacramentali confemoni a
diendae, sed publicae di nam unus tot fidelibus audiendis non lassicisset, maxime Constantinopoli. amotus fuit, quia ex talbus confessionibus, quibuAPeccata secreta Publicabantur , veniebant ics: λ
257쪽
gravia, ut de matrona, quae publicata est peccasse cum Diacono quodam, unde ingens scandalum o tum est . Ideo Nectarius tales consess1ones prohibuit in sua dioecesi Constantinopolitana, non autem confesssones secretas, quae nullum scandalum pariunt, quia nullo modo publi cari debent.
Inst. S. Chrysostomus , fi J qui Nectario successit,
consessionem pluries prohibet, di damnat; ergo none redidit eam esse iuris Divini. Prob.ant. nam inquit, Deus nobis peceata dimittit, O ipsa non reυelat, nec facit manifesta, nec cogio, quae peccavimus, nuntiare, sed
sibi foli rationem reddere jubex ,ed sibi confiteri. Et alibi , Peccata tua ipse commemora , ut ea deleas. At pudet te peccata confiteri ὶ Dic ea quotidie in Oratione. Non. enim dico, ut ea conservo exponas, qui te probris imp tat dic Deo qui his medeatur. Item. alibi, Solus te Deus confitentem videat,Deus,qui non exprobrat peccata tua,
sed solvit propter eonfessionem , vel confusionem ergo
non exigit aliam confessionem, quam quae fit Deo. . Resse. neg. I. ant. & 2. cons. nam constat Chrysost
mum loqui de consessione publica, ex 'ua confiten tium infamia, & scandalum populi oriebatur ue quia
laus non remetat peccata nostra, quae dimittit, nec cogis an media procedeςes,quae peccaυimus annistiare,quid eβ in mediis procedere,'annuntiare,nisi coram mulςιxis
dine populi peccara secreta publicare t non cogit quibusdam praesentibus ina enuntiari. Ad z. patet, quod e dem sensu dicit ea non esse confitenda conserVO, ut ea publicet, O exstrobret ad confusionem . Nam itan fra consessione Sacerdoti confitemur quasi Deo, qui solus audiat , & dimittat. Per idem patet ad 3. nam semper aspicit ad publicitatem,&exprobrationem infamantem. enim homini dieis,ut te probra afficia , nec enim servo confiteris, ut in publicum proferas, imbuero ei, qui dominus est seu qui Dei personam agit ra, qui tui curam gerit, ei, qui humanus est, ei, qui med eur est, ostendis vulnera. Quid clarius' obiic. a. obligatio hujus confessionis non erat ante Concilium Lateran . IV. sub Innoc. III. ergo non cen se batur divinitiis instituta. Prob.ant. Nullibi ante iblud legitur praecepta s ergo &c. - Rel P. dἰst. I. ant. dc 2.cons. Non erat quoad tempua
258쪽
determinatum eonfitendi, conc. quoad institutionem , di usum , neg. ant. & 2. cons. Ibi determinata est obligatio confitendi saltem semel in anno: nam antea multi ex indevotione, & negligentia sacramentum istud non frequentabant, ut constat ex Trident. que enim per Lateran. Concilium Ecclesia statuta, urchristi fideles confiteantur , quod jure divino necessarium ,-institutum esse intellexeris 3 sed ut praeceptum eonfessionis saltem semel in anno ab omnibus .... imple
Objic. 3 .ex Scoto, Acon potest facile improbari, qui dicit obligationem sacramensi paenitentiae eadere sub praecepto Ecclesiae i ergo probabile putat institutionem, dc obligationem hanc esse de iure humano, non di
. Resp. neg.ant. nam esto Scotus putarie id de obligatione a ianuae confessionis, tamen positive id negat de institutione. Ideo arguit glossatorem , qui dicebat, In universali Ecclesiae traditione ortam esse hane oblia rationem. Scotus vero dicit, Salva gratia sua irrationabiliter loquitur 3 & tempore Scoti non erat definitum, quod sit de institutione divina, sicut definitum est a tempore Conc.Flor.& Trid. Sed vide in Reportatis, ubi hoc ius Divinum agnoscit.
De necessitate eonfessionis: an , O quatis sit SVppono ex dictis, sacramentum esse necessarium necessitate medii , quando sic iuvat ad salutem,ut sine illo non possimus salvari: talis est baptismus in
re, Vel in Volo ; vel necessitate praecepti, quando ob ligatio venit ex lege positi Ia Dei, vel Ecclesiae, aut ex naturali dictamine rationis. Sic quaerimus, an con fessio sacramentalis sit necessaria alterutra necesse
Suppono a. quod quae dicuntur de iure naturali ,lunt Vel prima principia practica, quae per se, 6c ex nis nota sunt, vel conclusiones ex eis immediate illatae , aut demonstratae, aut saltem illis conformes, Iicet ex eis non inferantur evidenter. Haec patent ex dictis de legibuS . -
259쪽
CONCLUSIO I. C9nfessio sacramentatis non est de necessitate iuris
naturae , sed divini positivi. Est communis quoad i. p. & de fide quoad Σ .contra Haereticos. Prob. I. p. exScoto: Dico, quod non tenetur quis prae- , , cepto legis naturae ad consessionem peccati, de qua is quaeritur, quia tunc obligatio haec misset in statu, ,, Vel tempore cujusque legis , quod falsum est , quia se nec erat innocentiae, nec legis Mosaicae, oc. ergo &c. Prob.2. ri Ius naturae est idem apud omnes natio-M nes, eo quod non aliqua constitutione, sed instinctu naturae ubique habetur, ait Et, ut dicebat Cicero, fi J ,, Ius naturale est, quod non opinio ge-M nuit, sed innata quaedam vis inseruite Sed talis non est obligatio consessionis; ergo non est de iure
Prob. I. Non est maior, nec alia obligatio confitendi, quam potestas absolvendi, ambae ex eodem iure oriri debent, sed potestas absolvendi consessos non est de jure naturae , alioqui esset eadem in omnibus,
sicut de natura s ergo nec obligatio confitendi. . Prob. 2. R. ex dictis tum ex Scriptura , tum ex Coninest iis , di Patribus: nam constat confessionem hanc fuisse institutam a Christo ut necessariam ad remis sonem peccatorum e nam hoc ipso, quod dedit potestatem , de commissionem Apostolis remittendi peccata , Voluit peccatores ad illos recurrere, & illis peccata tua exponere, ut videant, quae sint remittenda, aut retinenda 3 ergo Sc. Prob. a. De fide est, quod Christus Dominus instituit Apostolos , & eorum succes res ad remittenda, vel retinenda peccata ; ergo de fide est, quod voluit, ut peccatores, qui vellent sibi remitti peccata , recurrant ad eos, aperiendo eis peccata remittenda . Prob. cons. Nam qui officium aliquod instituit, & jurisdictionem confert, instituit etiam in seliores, & omnia necessaria ad usum talis ossicii ; sed per eam potestatem iustituit Apostolos iudices super peccatores, ut peccata
eorum dimittant, vel retineant, de illi non possimit id ari Inυ.
260쪽
exercere fale ossicium , nisi isti teneantur ad illos re.. currere , & illis aperire peccata remittenda per conseiasionem ; ergo haec obligatio nascitur ex illa institutione Divina. Calvinus dicit hane consequentiam valere, si valeatam ec. scit. si verum sit, quod Sacerdotes habeant v
ram potestatem a Christo remittendi peccata ι sed nisi velit caecutire ad lucem, non pote st de illo dubitare, suppositis vel bis Christi in Evangelio, Accipite Spiriatum Sanctum 1 quom m rem Ueris is peccata , remittun
Confir. nam ex Conciliis Sacerdos non solum scire debet peccata, quae remittenda sunt, & quae retinenda , sed etiam imponere pro illis congruas satisfactiones 3 sed haec scire , nec imponere potest sine confessi ne voluntaria peccatorum; nec enim hoc debet exto queri per tormenta , aut per viam inquisitionis, imo id possibile non est de peccatis secretis, S mentalibus; ergo&c. Prob. mai. & simul haec pars conclusionis: nam ex Synodo VI. in Τrullo, Oportet eos, quisolve di, o litandi potestatem acceperunt, peeeati qualitatem
considerare , O eius, qui peccavit, ad eam conversionem promptum studium, O sic morbo convenientem afferre medicinam, dic. Et in Carthagin. III. Ut poenitensibus secundum preeatorum disserentiam Episto' i arbiarrio parmientiae tempora decernantur a & sic de aliis 3 ergo Patet i .male Haereticos Praetendere obligationem confession is ortam ex Concilio Latera n. a. Consessionem debere esse exactam de omnibus peccatis; & 3. illam fuisse institutam a Clit isto, cum dedit Apostolis Potestatem remittendi, & retinendi peccata , seu ligandi , di solvendi.
Prob. I .ex Patribus: nam inquit Τertuli. DPecca- ,, tor restituendo sibi institutam a Domino exom ti logesim, sciens praeterivit illam. Et frigen. Si re- , Velaverimus peccata non solum Deo, sed & ijs, is qui possunt mederi vulneribus nostris, & peccatis, ,, delebuntur ab eo, qui ait: Ecce deleo ut nubemi, iniquitates tuas . Et S. Necessario iis peccata M aperiri debent, quibus credita est dispen ratio my- steriorum Dei. Et S. Leo , Iesus hanc Ecclesiae Prae- positis tradidit potestatem, ut di poenitentibus a-