장음표시 사용
291쪽
Resp. dist. ant. Si fiat ex necessitate, Ac ut melius tu. dicetur, conc. si sponte, & ex libera devotione , neg. ant. id enim non cogitavit Doctor, ut patebit legenti. Fateor, quod consessio ut publica non est sacramentalis, quia publicita S non est de ratione consessionis , ut est sacramentum. Obiic. s. ex confessione sacramentali oritur oblῖς
tio inviolabilis sigilli i sed haec obligatio non adest in
consessione publica ;ergo haec non est sacramentali S. . Resp. i. dist. maj. ex confessione. sacrameniali secreta, conc. ex Publica , neg. maj. nam si auditores loquantur inter se de auditis, non violant sigillum , nec secretum, quia nullum est. Resp. 2. dist. min. Non oritur inter auditores Immediatos, conc. inter istos, &al:os, qui non audierunt immediate, neg. min. Nam sicut interpres non potast revelare audita, nisi confessartio, ita necisti auditores immediati, maxime cum quis ex necessitate confitertur coram multis, ut in catu incendii, belli, pestis , di in quibus poenitens vellet audiri a solo Sacerdote . Ita respondent aliqui, sed magis placet I .responsio. Obj c. . Nemo potest dispensate in iure naturae,prς- ter Deum; sed ruus non dispensat, ut quis pei coninfessionem publicet peccata sua secreta aergo nemo potest publice confiteri. Prob. min. ex dictis : nam Christus non praecepit consessionem publicam talium peccatorum; ergo reliquit in hoc ius naturale integrum a
sed ex hoc iure, di propria charitate, quae est de illo
iure, tenetur omnis homo tueri famam seram, quae Ia
ditur per illam consessionem ι ergo haec est contia jus
Resp. I. Non esse quaestῖonem, an consessio publica Iaedat ius naturae, sed an invalidet sacramentum hoc,
quod pendet a summo jure divino.
Reip.2. Hoc nimis probare : nam multi ex argue tibus tenent licere confiteri per interpretem in camnecessitatis, i cet ex tali confessione laedatur fama confitentis. Imo&ipsi, & alii permittunt consessionem publicam non sacramentalem , perquam multo m
sis laeditur fama; ergo longe magis debent admittere
292쪽
De Interritate confessionis; an, O qualis esse debeat D Iximus integritatem consessionis in eo consistere,
ut peccata omnia quoad speciem, & numerum, di circumstantias notabiles recitentur. Et duplex est. I. materialis, quae consistit in hoc, quod illa omnia, qualia sunt a parte rei, recitentur . a. formalis, quae consistit in hoc, quod omnia mortalia, quae post dili gens examen Occurrunt memoriae, dicantur, licet inculpabiliter, & in voluntariε aliqua praetereantur, vel ex rationabili causa teneantur, ita ut absolutio sit valida. Loquimur de confessione sacramentali, quidquid sit de aliis.
Suppono etiam circumstantias alias esse minuenter, quae reddunt peccatum minus grave, alias aurava ter, sed leriter, alias notabiliter aggravantes , oc alias mutantes speciem peccati, ut furtum in loco sacro, vel rei sacrae, quod est sacrilegium, & contra iustitiam, ct Religionem . Et sic de aliis. De leviter ageravansibus non disputatur: nam convenit apud omnes , quod licet omittantur, non impediunt integritatem confessionis,neque de mutantibus speetem ullus dubitat, quin sint aperiendae, alioqui consessio non erit integra. Controversia est de gravibus, quae non mutant speciem. Certum est etiam, quod quaestio procedit de momtalibus post bYtismum commissis, & alias non confessis, nec remissis : nam quae praecesserunt baptismum, aut alias confessa,& remissa sunt,non pertinent ad hoc sacramentum, saltem ut materia eius necessaria.
CONCLUSIO I. Confessio saeramentalis debet esse formaliter integra
de omnibus mortalibus quoad numerum, eo Psing las species. Est communis de fide. Prob. I. ex Scolo. IJ Continet hoc praeceptum , quis debet eointeri, quia peccarum mortale . . sed quod peccatum mortalet Reis. quod omne,de quo habetur mem M a mar
293쪽
νἰa , o praemissa inquisitione dilirenti sceundum pugnhilitatem fragilitatis humanie . Ecce integritatem formalem .
Prob. 2. ex Concit. Trid. si J docente, institutam
rise ἀ Domino interram peccatorum confessionem . Et M. perte, a paenitentibus omnia peccata mortalia, quorum
post diligentem sui discissionem conscientiam habent, in
conse onerecenseri, etiam si occultissima illa sint .... sui vero secus faciunt, oescienter aliqua reticent, nihil ditanae bonitati per sacerdotem remittendum propo-munt. Et infra. Si quis dixerit, in sacramento renitem xiae ad remissonem peccatorum jure divino necrifarium mon esse omnia, OsinFula, quorum memoria cum diligenti praemeditatione habetur, O circumstantias, quae metem ammutant anath. sit. Idem colligitur ex Concit. Lateran. ad & Florent . in decreto Eugen. Prob. 3 ex Patribus. Nam inquit Cyprian. Apud Sα- eerdotes Domini dolentes, Osimpliciteν confitentes e- comologesim conscientiae faciunt, animi sui pondus emponunt , O salatarem medelam parvis licet, O m Odincis vulneribus exquirunt, scientes scriptum rise, Deus non irridetur, sc. non fallitur, ut illi taceantur peccara ulla . Et Author libri de vera , & fal. poenit. Poeni gens cautus sir, ne verecundia ductus dividae apud se confessionem , dic. Et Pacianus, Prudentes aegri medi-
eos non verentur etiam in .occultis partibus corporu
cina non curat, &c. ergo absolutio non valet, si connfessio non est integra. Et idem docent alii. . jla Prob. . quia praeceptum confessionis infertur ex inis Bitutione huius sacramenti, & verbis Chtim: Quorum νemiseritis. dcc. quatenus instituitur per modum judicii , ita ut Sacerdos debeat cognoscere omnia, ut sciari quae peccata remittenda sunt , di quae retinenda, & ut singula perpendat, di proportionatas imi Mnat satis iactiones, di remedia . Denique unum peccatum non xemittitur sine aliis ue ergo absoluth, dc ex intentione Christi consessio sacramentalis debet esse integra de omnibus mortalibus post baptismum commimis, inec alias confessis, nec remissis. Objic. i. ex institutione Christi susticit, ut omma
DMcata remittenda dicantur idoneis ministris; sed hoc
294쪽
fieri potest per plures consessiones non integras pluria' bus ministris; ergo confestio non integra valet. Probant. Quilibet sacerdos habens illam Potestatena tis est remittere peccata sibi consessa, nec aliud inferiue ex verbis Christi, morum remiseritis, Acc. er ro &c Res . neg. utrumque aiat. nam haec potestas liata est Sacerdoti, ut possit absolvere peccatorem, &illum sanctificare, & reconciliare Deo, quod facere nequitquamdiu restat in eo aliquid mortale, alioqui essee iustus , & reus, ingratia , di in peccato, amicus ,&inimicus , & neuter Sacerdos potest remittere peccata,
Inst. Posset confiteri mortalia uni, & venialia alteri, & a singulis valeret absolutio; ergo ita est de mortalibus per confessiones dimidiatas. Prob cons. Non est potior ratio de uno casu, quam de alio ; ergo &c. Rem. I. neg.conc&parit. quia I. consessio de omni . bus mortalibus esset substantialiter integra, habens totam suam materiam necessariam. a. etiam haberetiolam suam suffcientem: nam venialia potuerunt i eeri in prima. Resp. a. Posse fieri ut neutra valeat, quia si hoc fiat per hypocri sim, peccabit mortaliter in utraque, aud
altem in a. si prima fuit syncera. Sed quidquid sit de
noc peccato , mihi certum est, quod si in prima j cere dicat omnia mortalia, tacens venialia, vel uenon necessaria , valebit absolutio, & si in a. syncere etiam dicat venialia sine prava intentione fingendi se meliorem, di decipiendi a. consessarium, haec etiam valebit. objic. a. Qui habet aliqua mortalia non reservata .&alia reservata, potest priora confiteri sacerdoti inferiori , di deinde reservata si eriori, maxime qua do urget praeceptum consessionis 3 ergo potest aliquando valere consessio non integra mortalium. Resp. probabilius, neg. ant. Nam, ut diximus a Iias, in hoc casu deberet utraque dicere inserioti, qui eum indirecth, & ad cautelam absolveret, si urgeret necessitas cum obligatione adeundi superiorem quain
Inst. Nullus tenetur eadem bis confiteri ; sed si ro,ponsio Valeret, poenitens ille deberet eadem bis confi-
295쪽
teri s ergo &e. Prob. maj. . nam Christus, nec Ecelesia tantum onus noluerunt imponere fidelibus, ut eadem bis confiteantur. Rem dist mai. dcant. Nussus tenetur per se, & de lege ordinaria , con. per accidens Min casibus extraordinariis , neg. mai. & ant. Nam illud onus non tam venit a Christo , vel Ecclesia , quam ab ipso poeniten-ste per ipsum suum peccatum , a quo debuit deterreri Per reservationem. Inst. a. saltem dimidiaret consessionem apud sup xiorem , cui lassiceret dicere reservata, quia esset a solutus ab aliis 3 ergo valet dimidiata. Resp. I. neg. ant. utrumquer nam si superior velit eum per se absolvere, debebit omnia audire. Sed deh-s difficultatibus dicemus infra , ubi de casibus r servatis. Interim vide Brancatum,& Mastrium. Resp. a. neg. cons. Nam in eo casu utraque consessio esset integra, non materialiter, sed formaliter. Obile. . Integritas illa est impossibilis; ergo non o ligat. Prob. ant. Nam plures non possunt recorda-xi , vel distinguere omnia mortalia, ut rustici, & so
minae; ergo&c. Resp. dist. I. ant.&cons Integrἰtas materialis, transeat, formalis , neg. ant. & cons. nam haec integritas evigit tantum , ut dieantur omnia mortalia, quae post exactum conscientiae examen occurrunt memoriae ,&qui non discernunt mortalia, debent omnia dicere, qualia occurrunt.
AD valorem hujus faeramenti, O confessionis non est necessaria integritas materialis. Ita communia
Prob. . ex Scolo. ab confiteri debet omne pecearum mortale, de quo habetur memoria , maemissa inquisitio sie dii tenti secundum possibilitatem fragilitaris humanae: Sed ad hoc non requiritur integrii as materialisnam fragilis est memoria , 6c facile est aliqua oblivi
Piob a. ex Concit. Τrid. cit. Dum Omnia peccata, qtsae memoria occurrunt , christi fideles canyteri sti dem ,
296쪽
ni praeut dubio omnia divinae misericordiae ἰ noste da exponunt ..... Constat enim nihil aliud in Eeel.sia ripaenitentibus exigi, qu4m. ut , postqMam quisque dilitoniatiis sis exeussit, O conmentiae suaesinus omnes , dy l rebras exploraverit , ea peccata confiteatur , quibus se Deum suum offendiise memin it. Reliqua autem ρα- eata , quae diligenter costanti non occurrunt in uniυe- .sum, in eadem confisione inclusa esse inreuiruntur si ergo Concilium, nec Ecclesia non exigunt integritatem materialem consessionis . . 'Prob s. Deus non praecipit impossibiles sed mor I ter impossibile est, saltem pluribus, qui raro, & semel tantum in anno confitentur, recordari omnium mortalium , quae Per totum annum fecerunt tam quoad speciem , quam quoad numerum: item moraliter est impossibile,quin aliqua labantur ex memoria, aut praetereantur inadvertenter ι ergo Deus noluit praecipere hanc integritatem, modo praeteritio non iit culpabilis : nam in hoc integritas non esset insernalis, sicut nec materialis.
Confirm. Nam iugum Christi suave est, & secundum providentiae suae suavitatem, attenta fragilitate humana, noluit obligare hominem , non dico ad impossibile physicum, sed nee ad multum dissicile, quod dicimus impossibile moraliter, qualis est ista imtegritas pro multis peccatoribus f ergo dic. Requititur ergo, & sumit in poenitente syncera v Iunias dicendi omnia peccata sua nudε, & aperte, gualia ipse cognoscere potest per diligentem sui diseus. ionem: & si post consessionem aliqua occurrunt omis. sa, debet ea quam primum confiteri, licet in praeco denti remissa fuerint. Illam autem diligent in sic describit Doctor, usquantam inquisitionem posset aliquis a ponere circa alia quid multum arduum,quod sibi multum esses eordi,tan--m deberet apponere circa omnia peceata mortalia r
ducenda in memoriam, ἐν illa reducta debet eidem conferi , non dividendo eons sionem. Denique haec diligentia ex prudentum iudicio est taxanda. QMereS, An ad integram eonfessionem debeant diei pereata dubia.
Resse. ut supra, quod quae sunt dubia, debent dici ut dubia, nisi deponatur dubitatio: nam in dubiis tum
297쪽
tior pars est eligenda, de qui talia peccata omIt feret, ponet et confessronem suam periculo nullitatis. Qur res et . QMi disit peccatum suum us dubium in postea reperit illud cretum , debetne iterum dicere ἁ-
Rei p. probabiliter non teneti,quia iam de illo consessus est, & absolutus quoad omnem culpam, quam potest habere.
an ad interritatem consessionis debeant exsteari eis-eumstantiae pure aggravanseg. JAm diximus, quod inter circum stantias aggraVantes quaedam mutant speciem, ad quam pertinent peccata ex obiecto suo : v. g. circumstantia loci, in quo committitur furtum , facit,ut evaserit sacrilegium per advenium malitiae contra religionem, clim ex genere suo ,& ex obiecto emet tantum contra iustitiam. Aliae sunt pure aggravantes, quae augent quidem malitiam peccati, sed non extrahunt illud ex sua specie , ut furtum centum florenorum est gravius surto quinquaginta, aut ao. sed utrum 9ue est contra iustitiam.Deprimis certum est,eas esse dicendas, quia dicendae sunt species aeque, ac numerus Peccatorum; sed dubium est de purE aggravanti bus, an necessario sint explicanindae , maxime si notabiliter aggraVent: ut furtum ce tum prae quinquaginta,an veIO sufficiat dicere, commisi furtum mortale.
PRobabilius est bai elaeum stantias non esse necessarib
explicandas , consultius tamen , est tutum est, Onrile eas explicare. Q ad i. P. est controVersa , non
Prob. ex Scolo. hi Saltem illas dico utravantes esse se neeessariis eonfitenaas, quae speciali prohibitione prohibet aecipi de loeosandis ; ideo Deesale peccatum ,sc. sacrilegii, per hanc eircumstantiam floci in consti ruisur .... multa auxem suns circumstan iα , ex quibus
298쪽
peccatum est aliquo modo gravius, . quia si minor terita iis , O hoc vel ex parte obiecZι, vel ex parte peccantis, inde crescit malitia, quia arguitur major voltantarietas de quibus scircumst: ntiis P est ita certum, quod oporteat eas conferi , amen turrem , O utile vi
hoe fieri. Vides Scotum in hoc quasi Problematicum , sed reducit hoc ad securitatem , di ubilitatem, nonaa
Prob. a. Nihil debet dici necessarium aci valorent consessionis , Sc sacramenti , suod non constet ex
praecepto divino , vel Ecclesiastico; sed haec necem- tas de his citcumstantiis non constat ex ullo tali praeceptos ergo non est asserenda. Mai. patet, quia haec sunt onerosa , & non debent ampliari sine fundamem to . Prob. min. de Divino nallibi constat: de Ecclesiastico potius insertur contrarium ex Concit. Tridenta Praecipit enim ,eas circumstantias explicandas, qu strietem ρ eccati mutant , sine quibus peccata ipsa neque in poenitentibus integre exponuntur, nec judicibus inmiescunt; ergo nihil praecipit de non mutantibus ipeciem, sed poti us eas relinquit arbitr o poenitentium r nequc enim hanc partem tacuisset , si putasset necessariam ., Confir. Nam Concilium intendit solum , ut Omnia, & singula dicantur secundum speciem , 5c numerum , non autem in genere dumtaxas: sed utrumque fit ab 'que circumstantiis pure aggravantibus , quia istae nota mutant speciem , nec impediunt numerum I ergo dae.
Prob. a p. Nam sic consessio est magis clara, de ni da, di fidelis , & integra , de sedat omnes scrupulos conscientiae timoratae, maxime pro simplicioribus',&indqctae, & juvat sacerdotem ad satisfactiones, re remedia Hagis proportionata morbis animarum ain
. ψbiic. I. ex cap. Consideret dicitur, quod debet considerari locus, tempus, perseverantia, tentatio, e-Xecutio, modus, di aliae multae circumstantiae minutiores , quae non mutant speciem ue ergo a sortiori debent dici notabiliter aggravantes. 2. Concit. Uvom 'mati ense statuit, poenitentiam singulis imponendam' secundum peccatorum varietatem . 3. Innocent. XI.
damnat hanc propositionem: Plan es uticitum in sar
ramentis conferendis sequi opinionem probabilem reli-- cta ιutiori: di istamῆ tenemur confessario interi
299쪽
ro anti, fateri peccati alicujus consuetudinem et sed harenon essent vera, si possent taceri circumstantiae aggra antes s ergo Sc. Prob. min. I. quia plures circumsta tiae, quas enumerat ille Canon , sunt pure aggrava e es. a. non posset imponi poenitentia propoitio nata secundum diversas gravitates. 3. opinio de necessitate dicendi has circumstantias est tutior. Et vi consumtudo peccati non est nisi circumstantia aggravans s e AD &c. Resp. neg. I. cons. & min. I. quia si caput illud fae Tet legem , non solum notabiles, sed etiam minutioves essent d cendae. ut ex verbis, S glossa constabulegenti. a. Idem est decan. V vormatiensi . Nam minutissim circumstantiae faciunt aliquam diversitatem. Item dico Conci l. loqui de diversitate specifica. 3. tu
fira opinio non solum est probabilis , sed probabilior, di tuta , fundata in doctrina Concilii Trid. quod diminute docuisset conditiones necessarias ad valorem hujus sacramenti , quod una voce potuisset exyrim Te : dc . illa censuia a. propositionis salvat ut indepe denter ab hac controversia . Nam consuetud' explicanda est non propter aggravationem peccati praeci-εe, & per se imo fieri potest, ut aliquando inde a
lavietur9led quia ex consuetudine, & frequentia pe candi fit difficii or detestatio peccati , di proposi uinincertius non peccandi, quod tamdiu, di tam saepe violatum est 2 ideoque incertior est dispositio poeniarentis, & diyersa remedia sunt applicanda, nec tam cito, nec facile danda est absolutio . Inst. Cone. Trid. hanc integritatem requiret , quas eiat Saeerdoti ad aequitaτem servandam in poenisim ungendis: Sed haec aequitas servari non potest , nisi
aggravantes dicantur, ex quibus crescit gravitas peccatus ergo &e. Prob. min Nam graviores poenae deben tur gravioribus peccatis. Rei p. dist. min. Aggravantes extra 'ecies , con. intra eand cm smicm, neg. min. certe si secundum gravitatena mathematicam , sic exactam aequalitatem ta-Xarentur poenae, non sollim notabiles, sed etiam leviores citcumstantiae essent dicendae, imo& alleviam tes quod adversarii non admittent. Objic. a. Potest peccatum esse ita intensum, vel durans, ut aequivaleat pluit bur in eadem specie; ergo
300쪽
Illae circumstant Iae intensionis, aut durationis , Sem litiae maioris erunt dicendς; sed illae non funt nisi aD gravantes s ergo aggravantes sunt confitendae. Prob. ant. odium proximi ut quatuor aequivalet duobus odiis ut duo, & odium hebdomadae unius aequivalet septem diurnis; e Igo dcc. Resp. dist. ant. aequivalet physice,aut mathematice con . moraliter, neg. ant. Nam in foro paenitentialiae- qui valentia illa non sic attenditur praecise in ordine ad plurificanda peccata specifice, aut numerice, saltem praeci se, & per se,bene vero per accidens, v g. si homo ille durante hebdomada iteraret actus odii post diversas ad ,ertentias, dc interruptiones per singulos illos actus, de consensus toties Peccaret. Per se autem a tenditur sola diversitas obiectorum, vel anuum. Inst. Furtum centum scutorum aequivalet centum furtis unius scuti , di non sussicit dicere, furatus sum surrimam notabilem. Idem est de volente occidere centum homines s non sum ceret dicere , volui committere homicidium 3 sed illae circumstantiae sunt pure aggravantes; ergo die.
Rela. neg. min. Nam vel uno actu voluit furtum i lud , &tunc est unum peccatum unius speciei, dc sic de isto dici potest sufficere, si dicat, furatus sum εran dem summam. Non ita est de volitione homicidii centum hominum. Nam hic tot sunt homicidia in Voluntate, quot homines: quia vix una volitione, ocuno actu haec fieri μγssunt. Sic de concupiscenti decem foeminas, scit. numerus explicandus est, ob eandem
Resp. z. cum Poncio, neg. mai. Nam si uno simpliciactu voluerit occidere tot homines concupierit tot s minas unicum habet peccatum & sufficiet dicere, cidi plures homines, vel concupi vi pi ures foeminas, resuratus sum plurima scuta,niualiunde major, aut minor quantitas redderet peccatum reservatum diversis superioribus, ut est apud nos , de in regulis nostris. - Obiic. Nisi confitendae sint circumstantiae aggra-Vantes , non poterunt reservari graviora prae levior bus , V. g. gravis percussio, aut furtum tantae summae
tali superiori ; sed cons est falsum , di contra praxim Ecclesiae; ergo dcc. Ρiob. mai. Nam gravis, de loVis Perciis clerici, sultum unius, oc centum scam