Summa theologiae Scotisticae, in qua ex fidei lumine, S. Scripturae oraculis, Ecclesiae traditionibus, & decretis, ss. pp. & theologorum sententia, & rectæ rationis ductu, religionis christianæ mysteria sacramenta, dogmata, & præcepta breviter, & sch

발행: 1706년

분량: 741페이지

출처: archive.org

분류: 철학

411쪽

easur. Habes ergo totam conelusionem. Prob. I. p. ex dictis: nam omnia peccata, etIam v nialia , sunt materia confessionis sacramentalis; ergo eorum revelatio est iniuriosa saeramento. Prob.Σ. p. quia Poenitens non minus intendit i tendere debet servare famam complicis, quam suam; ergo si aliquando imprudenter, aut ex necessitate alia qua paenitens dicat persona, cum qua peccavit , eadem

necessitate debet celari a confessario, sicut ipse poeni

tens.

Confit. nam si complex, & peccatum eius ex eo fessione cognitum posset revelari, detegeretur etiam peccatum ipsius poenitentis 3 ergo eadem necessitate debet utrumque celari. Quaeres, etiam deIectus naturales paenitentis,m t. quod sit tuerisimus . irre utaris, fervur, libertus.

Ere. An illa sint materia bullus nivi, quamvis taemn peccata.

Resp.assirmative, quatenus ex sola consessione sunt cogniti . non autem si aliunde sciantur, de modo non loquatur de illis per ullum ordinem ad confessionem, poterunt tamen esse materia secreti naturalis. Ratio est, quia ex tali revelatione poenitens fit eo temptibilior, & vilior , & inde confessio redderetur odiosa, sicque fieret gravis iniuria sacramento, quia haec sunt credita fidei consessionis, oc consessarii; erisgo eius privilegio gaudere debent. Dixi in conclutione, Peccata, circum santias, o compjices, ex confessione cognita. Nam ti aliunde sint cognita, nee de illis raceat confessarius, non pe cat contra hoc sigillum s sed vel contra secretum naturale , aut contra charitatem ι sed adhuc ca vere di het, ne in his circumstantiis loquatur, in quibus umdeatur uti cognitione orta ex consessione.

CONCLUSIO IV.

P0 Enitens non potest perm istere eonfessario, ut loquaistur de ραeatis eo ess, nec se uti potest hae licentia , Bisi ea ipse dixerit extra confessionem. Prob. I. ex Scoto eit. I J Diso peccatum conferum deinbere celari, non est tantum jus confiten ii, sed ut eom. R a m

412쪽

s8 De ministro mitentia

munitatis , quia ex opposito, R. ex revelatione, sequere stir continua perturbatio in communitate, quia passim . quilibet reputaret alium abominabilem , e non licet i-' sti Venuntiare juri eommunitati, licet Do . Probat. ad- . huc, quia tunc confessor posita hac licentia, adhuc tenetur ad secretum ex aliis iuribus, quibus poeni-' rens non potest renuntiare, scilicet iuri divino, nec . Ecclesiastico . .

Prob. a. quia obligatio sigilli non est privilegium solius poenitentis, sed est bonum sacramenti, di Ecclesiae, & institutuna a Deo, di de iure divino, & na- urali, sed iuribus istis non potest unus, vel alter Poenitens, nec ullus homo valide renuntiare s ergo

dica

Prob. min. nam Omnis res, per quascumque causas mascitur, per eas dissolmitur ei sed lex huius secreti na- scitur ex voluntate Dei, & ex lege naturae &Ecclesiae, quae prohibent generaliter hanc violationem ;

Confirm. ex hac licentia, & usu eius fieret iniuria sacramento, contemneretur apud homines, quia hi non considerarent voluntatem poenitentis, sed fragilitatem sigilli, cui tribuerent istas revelationes. obi c. i. Qui. commisit alicui secretum natura leo Potest permittete , ut hoc aliis revelet ue ergo idem est de poenitente quoad peccata sua confessa. PIOb. contr

uia tam potvi renuntiare iuri suo in istis, quam in ' Resp neg. i. n de et .ant. Nam lex secreti naturalis est in fluorem committentis , qui potest illi iuris nuntiare sine iniuria alteriuS; non ita est de sigilIoconsessionis, ut dicebamus.

Inst. Quod ego permittam consessario meo,ut revelet aliquibus peccata mea , nihil interest communitatis, vel Ecclesiae magis, quam si ego ipse ea revelem; sed ego possem ea revelare sine praeiudicιo communi tatis; ergo di possum permittere consessario , ut ea Io. Resp. negant .nam ex ea licentia,& usu ejus aperitur via Sacerdotibus revelandi consessiones impune , indexilescit sacramentum, cui minor exhibet aestimatio, di reverentia, populuS non curat, an id fiat ex licentia

eniteatis, vel libertate consessarii , vel natura sacra

413쪽

Disputatis VIII. 38 si

menti. Denique illa in violabilitas tam est privilegium sacramenti, & Ecclesiae, quam penitentis; ideo non est in potestate solius pqnitentis in hoc dispensare. Inst.2.De facto Sacei dos utitur hac licentia,ctim rogatur a pςnitente ut recurrat ad superiorem pro reset- vatist nam tunc Sacerdos revelat reservata s ergo Scc. ResR. neg.antec. nec enim debet consessarius dicere

superiori speciem peccati,nec personam, aut si utrumque, vel alterutrum dicit , hoc manet sub eodem sigibilo ,& in ordine ad idem sacramentum. Obiic. a. Per nos poenitens potest extra saeramenintum dicere peccata confessa, & tunc de illis potest i qui Sacerdos ; sed non est maius inconveniens , quoAimmediate possit permittere, ut loquatur de confessas, quam mediath revelatione extra sacramentali aergo tam de illis, quam de istis potest loqui de licentia poenitentis. Resp. neg.min. Nam, ut dicebam , si loquitur de te velatis extra sacramentum , non laedit sacramentum, nee sigi lium ejus, sicut ciun revelat immediate comtissa. Inst. Quando dico consessario, ut revelat, quae confessus sum, non repetendo illa explicite, idem est, ac si ea sic repeterem extra sacramentum; sed si ea se repeto,potest ea revelares ergo frustra est illa repetitio. Resp.neg. mai. nam in primo casu facit iniuriam sa-ciamento, εc consessarius illa revelat ut consessa, non

autem in secundo. in

Tamen multi graves Theologi docent posse poen

tentem permittere confessario, ut revelet suam eo fessionem, quod lichi sit probabile, tamen parcissimh, di cautissime utendum esset hac licentia, nec d het hoc doceri propter periculum scandali. enim sim etur periculum scandali, ait S. Bonaventura, fiJquantumcumque psnitens licentiat Sacerdotem, non debet Saeredo assumere; ideo monet, ut Sacerdos relinquat onus poenitenti revelandi peccatum suum , desit ipse suus nuntius, non autem Sacerdos sit nuncius Poenitentis.

414쪽

3 so De ministro pareitentia

, quomodo, O quando Saeerdos possit cognitione, quam habea ex eonfessione , salva in

tegν itate situli. Anulimus supra Deere tum Clementis VIII. quo

graviter vetat Praelatis Regularium usum n litiae habitae in consessione sacramentali. Iam in ginnerali quaerimus , an aliquando consessarius, salva integritate sigi lii, possit uti notitia illa, v. gr. si a diat paratas esse sibi insidias, aut venenum in Vino consecrandω, dcc. possit declinate insidias , manendo domi, vel tenendo aliam viam , vel abstinendo a celebratione , lith inde poenitens, aut complices tu spicentur consessarium in his uti notitia confessioni S. Idem est de multis aliis casibus, qui facile occurrunt, ut si eonsessarius novit ex sola confessione aliquem notabilem desectum in novitio, possit ex vi talis ne ritiae negare illi suffragium ad professionem , An A bas , qui ex sola consessione novit Monachum suum

tra monasterium degententi in beneficio manuasi habere mala quaedam consortia , possit eum amoVere ab illo loco, 6e revocare in monasterium, An qui novit ex sola consessione aliquem esse excommunicatum, possit illum vitare, aut illi negare Eucharis iam , dc sic de aliis. CONCLUSIO. 'Nunquam licet uti notitia hebisa ex es UUFme s

cramentati in aliquo facto , vel dim, ex quo μι- recte , vel indirecte regnosteretur peccatum p ite zur , va complieis, benae vero si absit hoc perientum . Eit communior Prob. I. ex Scoto tit. si J qui dat hane resulam pro declinante insidias, quae pro aliis easibus intervenite Potest. Generaliter potere diei, quod est signum vel iam ctum quod est de se indifferens ad hoe , quod est tote

peccatum esse confessum , vel non esse , licet a quid με fir magiisignum determinatum ex aliquo supposin, u

415쪽

Di putatio VIII.

Usi num νευelativum confessionis, nee per consequens simplieiter illieitum confessovi ; ergo ex Scoto non potis est consessarius uti ea notitia in praejudicium sigilli peractum, ex quo per se cognoscatur intecatum pae nitentis, quia est signum determinatum eius, bene vero si absit mriculum notitiae peccati, scit. si fiat peractum , qui de se id non significat determinate, v. gr. Sacerdossciens ex confessionesibi ratas esse insidias in

nemore, quod intraturus erat,m sex alio dectinare. qui a

factum illud scideclinatio j exse non estulanum reve . latiυum eon es nis, e so qui confessus est, ex sua eo

fusione eoncipies dectinationem illam fieri , inquies holia stes.

Prob. I.P. nam consessio est simpliciter, &absoluthsecreta 3 ergo nullo modo publicari potest, sed per usum notitiae ibi acceptae, ex qua directe , vel indirecte cognosceretur Peccatum poenitentis consessum , revolaretur confimo ; ergo talis usus est illicitus, si per ibium directe, vel indirecth manifestetur peccatum psyl-tentis aut complicis.Ant.patet ex dictis de inviolabit tale sigilli. Prob.sub nam qui viderent tales actus confessarii, v. gr. si parochum p6st consessionem negaret poenitenti eucharistiam, certo iudicarent istum hahere peccata, de quibus non potuit absolvi; ergo &c. . Prob. a. p. Nam talis usus notitiae non potest prohiberi, nisi quatenus ex eo violaretur secretum confessionis; ergo si ex eo uia non Violatur hoc secretum, non est illicitus. Confit. quia cessante pericula violationis secreti, nullo iure prohibetur, quin consessarius posset ca v re sibi ab insidiis, aut a veneno, 6cc. per modos licitosphoe enim est de iure naturae s ergo dcc. Prob. ant. Si quid prohiberet, maxime decretum praedictum Clementis VIII. pro Regularibus, aut sanctitas sacramenti; sed iieutrum dici in testi ergo nec illud. Prob. min. I. non decietum, sive quia non tangit, nisi Praelatos regulares, quibus id saepius accidere potest, quia inferiores magis arctantur quoad confessarios,&ideo isti possent eis confiteri desectus, & inhabilitates suas, ne illi possent uti ea notitia sub praetextu, quod haec illis consessi sunt. a. non propter lacramentum , quia non est ibi periculum revelationis; ergo nec iniuriae sacramenti.

416쪽

3 9 ministro paenitentia

' Objic. I. coni. a. par. Sacerdos non debet uti notitia

ex sacramento accepta , nisi ad finem sacramenti ; sed ille usus in casu conestisionis non est ad finem sacramenti; ergo non est licitus. Resp.neg. mai. absolute: nam sufficit, quod non sit contra finem illum , & talis usus notitiae non est con

trarius.

obite.2. Si cessante periculo illo , usus talis notitiae esset licitus,fideles deterrerentur a consessione;sed hoc est contra intentiones Christi , ergo & ille usus. Prob. ma, nam subditus sciens praelatum , seu consessarium posse uti notitia illa in electionibus , non auderet illis confiteri peccata , pro quibus posset ei negare votum

. ad Prosessionem, aut movere ab officio; ergo Sc. Rest'. negmai. &a .cvs. nam licet poenitens sciat, quod ex confessione minui poterit ejus aestimatio apud consessarium, non deterretur a consessione peccatorum , ita nee debet deterreri ex eo , quod praevideat ista ; & haec inconvenientia sunt extra,sed non contra finem sacramenti, nisi per accidens.

Obiic LSi ex notitia illa confessarius posset declinare insidias sibi paratas a poenitente, aut abstinere a

vino venenato compi ces non possent dubitare de peccato confessos ergo consessarius non posset uti illa no titia , quin revelaret peccatum consessum . Prob.antec. nam poenitens, & complices sciunt confessarium nore

potuisse sic declinare, nisi ex illa notitia, . quia ex trihus v. g. qui conspirarunt, solus Petrus consessus est, di nullus alius potuit insidias declarare, nec aliunde id potuit scire consessarius; ergo semper inde revela- fur confessio; saltem indirectes ergo ille usus notitiae semper est illicitus. Resp. neg. ant.& a.consnam illa declaratio posset fisgi ex alio moti Io, & causa , quam propter insidias,

quam ex cognitione illarum posset consessarius manere domi, aut iter facere per aliam viam , aut aliquo impedimento diverti ab egressu ,εcc. ideo conspirat res temere iudicabunt de peccato confesso.

Inst. Veie tamen illa declinatio fiet ex illa notitia ex parte consessarii ue ergo illud iudicium de Peccato co

feta non erit temerarium , sed Verum. Res p. dist.cons. Erit verum a parte rei, & in se,con

ex suadamento di quoad ipsos, di quoad alios, neg.

417쪽

Dsputatio VIII.

eons nam illud fundamentum iudicii posset esse fati

sum ob rationes datas, non solum respectu eorum,qui nihil sciunt de insidiis, sed etiam rellae tu conspiratorum. Certe si ratio , aut verba haberent determinatam connexionem , saltem moralem, cum peccato confesso, in individuo, vel in specie, aut genere, aut circumstantiis, usus notitiae esset illicitus, quia se frangeretur sigillum, non autem quando figna ,aesiones, aut verba sunt aequivoca. Ideo, ut sit licitus ille usus, requiritur, ut consessarius habeat Praete tus alios hc loquendi, vel agendi, q uibus aeque pos' sint tribui actiones , aut vel ba. Hi ne resolvi possunt plura dubia, &casus in hae materia Occurrentes , &qui solent examinati,&obvii sunt apud Calui stas,u.Ωconsessarium,qui ex conseisi ne audivit paratas esse sibi insidias in via,aut venenum in vino consecrando, posse manere domi, de abstinere a celebratione, v.g. Praetextu infirmitatis, &c. Item eum, qui novit ex confessione aliquem esse excommunica tum , posse istum vitare sub aliis pra textibus , qui non habeant connexionem cum conseia sone, alioqui non licebit ei vitare illum, ne frangat sigillum hoc sacrum &sic de aliis, de quibus cons le Casu istas, m axime apud Cardinalem de Laurea. Quae res i. Si Sacerdos interτοgetur de aliquo , an Uum ab olverit , quem revera non absolvit , quid dein beat respondere: nam si negat, revelat consessionem, salsetit, mentitur. Resp. multa multi, & casus est difficilis. Dicerem recte facturum, si affirmet, quia obligatio sigilli pra Valet praecepto non mentiendi, & illa affirmatio nouin mendacium, nisi materiale. Quaeres a. tufus sub iuramento dicere,si audieris tale peccatum, quod vere audivit, possis negare. Resp. non teneri affirmare propter sigilli sanctit tem, & si neget, non erit Periurium, quia iurame tum non obligat ad illicita.

Qu. eres I. suid si meeator, O peeeata eiussint ρ-bliea ὶ Resio ebitne se abso ise, licet non abso verit Responderem me secisse, quod debui. Cardin.veracit. docet respondendum avit malive . Quaeres qui ex confessione scit hominam esse in

418쪽

De ministro poenitentiae

dignum prosessene,ant dignimie, possit ei negare suffra

gium.

Resp. assirmathae, modo caveat, ne coniici possit eum id facete ex notitia in confessione accepta: nam incapacitas ex multis ali is signis cognosci potest, de suffragium negari ex aliis motivis, quem ex iis , quin ex confessione habentur. inraeres s. Saemias extra et Uestionem ιο- ρομβε eum paenitente de andiris in consessione. Resp. id posse de consensu libero, & lieentia ipsitis paenitentis, sed non aliter, ne inri odiosa reddatur consessio propter pudorem, quo afficerentur paeniter re, , si extra sacramentum deberent consessa repetere,

aut refricare.

Et haee de paenitentiae virtute, &sacramento dicta sufficiant ad laudem, & gloriam Dei opt. Max. & M. D. P. ac Seraphici P. S. Francisci, subcensura Sanctae Matris Eccleuae.

' Η1e potuissent annecti quaedam de Indulgentiis , de Purgatorio, & de Censuris Ecclesiasticis. Sed de his erit tractatus seorsim , si Deus dederit. Ad alia sa

eramenta Properamus.

419쪽

THEOLOGIAE

SCOTISTICAE

de Sacramento Extrema onmonis. R 'ρ um hunc remittunt pliuinii ad uia

timum locum inter sacrammta , sicut ultimo solet hominibus administrati, deinde nomen habet extremi; sed altim gis communiter hunc ei locum tribuunt cum Patribus Concilii Tridentini, dicentibus, quoa non modo mehisentiae . sedct totius vitae eis ιanae . Guae perpetua pgnitentia esse debet, consummanuum maquippe reliquias peccati abstergit , ii quae ussante piandae post paenitentiam. De illo igitur lac insinio his disputamus.

DISPUTATIO UNICAd

De existentia, essentia. materiae , , misi stro, subjecto , essectibus , necessuare exmπέα nutionis.

PAura veniunt de hoe sacramentod putanda, de totum hunc Tractatum unica Disputationem cludemus.

420쪽

336 De extrema unctione U AESΤIO PRIMA.

. si , ct quid sis saeramentum extremς unctionis, de illius institutione. S Acramentum hoc nomen habet a materia, & a su jectis. quibus conserri solet, nam materia eius est oleum ,& unctio , quae fit ex illo; sed quia in aliis

etiam adhibetur unctio ,sc. in baptismo, confirmati sie, & ordine; additur vox extrema , quia non solet dari, ni si extreme laborantibus ι ideo etiam oleum istud dicitur infirmorum: olim dicebatur unctio sacraia menti olei , apud veteres unctis infirmorum , apud 'Graeeos oleum sanctum , sive oratio eum Aeo inuncta , in Conciliis Aquisgranensi , & Tridentino Iacramensum extremae unctionis , apud alios sacramentum e euntium , seu morientium.' Controversia nobis est cum haereticis novissimis, qui nolunt hane unctionem recenseri inier sacram emtas contra quos sit

CONCLUSIO I.

Extrema unctis est vere sacramentum novae levs. Est de fide contra Lutheianos , S Calvinistas. Prob. i. ex Scolo. IJ Sis ergo prima eonuum , quod ν. pectu sinalis remissionis venialium convenit, ρομεθ esse est sacramentum nova legis, ed quρd extrema ianino es tale sacramentum s ergo &c. . Prob. a. ex Scriptura, & Conciliis: nam sundat In illis verbis SJacobi,4 Infirmatur quis ex vobis, inducat pres teros , orentsuper eum , ungentes eram o

Do in nomine Domini , O Oratis Dei sareabit insimmum .... Et si in peccaris fuerit, remittentur ei. Haec enim de hoc sacramento intelligit Ecclesia, & Patres, et Theologi. Unde Concit. Cabilon.circa an. 818. sub Leone III. . Iuxta Beati Iacobi . postoli documentum, cui etiam Decreta Patrum consonant , infirmι μυο, quod ab Episcopo benedicitur , a presbyteris ungi

SEARCH

MENU NAVIGATION