장음표시 사용
81쪽
Gonem reuocantiu on ea,quae quis acquire re noluit, iquod autem, j. α instaua. credi tidit. Quidam alimentarium posse cautionem a liti Titio exigere ante alienationem vel transacti ne ex V erto,*. largius, fisann. .an quo uno ο 1: dicto quatuor sunt peccata. Primum quod di- In
cunt alimentarii cautionem esse praestandam, I ia/ cum ea lex haeredi dicat. Deinde quod ante M lienationem Tith,cum ea lex,ante numeratio; stinem haeredis. Tertio,quod indistincte satisda a
tionem exigunt:cum ea lex contra , nunquam
exigat, hisi duobus casibus, si testator exigendae. atridationis commemorationem fecerit, vel si in post testatoris mortem soluendo esse Titius - usierit. Postremo loquitur ea lex de nudo alis ua , mentorum executore, non de legaxario, quod , ni& Bariolus dc Paulus de castro adnotarunt. V . Interdum & haeres, ad quem legatum redit, conueniri ab alimentario potest, is erum pose cutrium, j. I. iri Bartol.F. aevi. I. Sed dc utilem in rem actionem alimentario dandam eximino. Fb tanquam si onus alimentorum, tanquam se ouitus, praedio inhaer rei,de quo alimentum lo- ligatum est,ut loquitur Vlpianus in h. Lcum I. idq; ita expressum est j de minuit. eum,cui ususfructus relictus ire reficererem debere: quia inquit,& ina onera agnoscere cogitur, Vlpura stiPedium, vel trib tum,vel solarium: quod pro solo penditur, vel ialimenta ab ea re relicta. supendiuinaribus l
82쪽
tum, solarium. pariunt actionem in rem: unde& ipsa praedili conueniri ob eam causem dicum . tur, nonpersenae siue posses res, L Imperatorinst . depublic 'vectigal. cur non & alimenta depraedijs lenata parien tῬraesertim si proponatur
non per fideicommissum ab haerede, vel eg . tario rulicta es e,tunc enim concessio quaedam
persenalis vel debitum personale potius, quam terRitus personae a re debita videtur relicta, Gla f. mri .deat Ieg. Sed haec quaestio de seruitutibus & concessionibus personalibus lasemium quam perplexa est, nec ad hunc locumr,ni magnopere pertinet. Quam adrem notabilisaei. etiam est l. saarmis deann.olat.in qua legatumi annuum harundinis & stacis, ex praedi s testa toris relictum praedijs lUarari , neque seruitusata esse in rem neque in personam dicitur,sed fidei iis commissi tantum petitio competere. Illud in- ., cunctanter dicendum est, praedio vendito, decis quo pr*stare aliquid creditori suo venditor se En lebat,non transire eius praestationis onus in ema, plorem; sicuti neque tributum ab alio quam ut, posses re,ut praest etiar, pactione essici potest, , ii L-.3 sinst decontrahen.emptrinser debitorem, V depa t. nam ut obligatio personalis non fui si dum sequitur sed per nam, LI.9.haerois Spissi AEMGon rebis. Sic realis non personini, ἡ sed sandum, da inter, ta4ίμπ
83쪽
HAia enus de Legatario, a quo testator at . latimenta reliquit. De executore itidem at ami statore dato ad iumenta vel alia legata dispen- tsanda videamus. Isque vel haeres est, vel exu neus. Si haeres putaunus ex pluribus,dispens ifire est iussus, siapluribus . deleg. 1 . in potestate exilegatariorum est,utrumve a singulis cohaeredi i mibus petere velint, an ab eo selo, qui praecipere eo legata & dispentae iussiis est, qui & cauere co- ian haeredibus debet, indemnes eos praestari, tu a 2ἴ pruribus . de M. I. Non fiet igitur hac in parte iis: alimentarij conditio deterior. Transigere at tem non potetit sine decreto Praetoris j eadem tus enim est ratio huius casus, quae est exposita si pra cap. I 6. 18. ubi de persena haeredis, & dia i , metari j diximus. Quod si extraneus estdispen ansator vel executor legatorum a testatoresactus, epihic multum interest inter alimenta & caetera par legata.Nam regulariter nullam habet executor id iste actionem aduersias haeredes,ad petenda le- ugataci Lurius, Senatusions. Trebia. - t: recte Accursu cr. ad .Equu Titis,ta ibi Bar- εὶ tοθώprobat Τ.deleg ib. 2. Sed excipienda sunt legata quae ad pias caussas vel ad alimenta reli
quuntur. Placet enim horum nomine actio- 4nem aduersas haeredes. executori alimentario s
84쪽
dari, vel episcopo, si nullus sit executor a test tore nominatus, .alis hariae, fide alim. M. Lnua S. ita μ' addeclinandam,*. . C.de episcies cur. Idemque dicendum puto, si ad studi xum caussis, legatum aliquibus sit relictum est enim caussa literarum& Academiarum omnis inter pias refereda. Quod etiam apud Fri Gui eiu in legas libr. io .histor. aduersus Pon cem MMc qui Florentinis interdixerat, ne exiguam peςuniam a clericis exigerent Academiae sistentandae caussa. Cui similem, caussam egisse hac aetate memini Tiberi Decianum et iam contra Clericos pro Academia Patauina P ofessistibus, eorumque stipendijs augem dis: extatque reiponsum viri doctissimi, lis i. Consiliorum QMd autem de transactione dicemus,an poterit iste executor alimetarius transigere cum heredibus, qui ea alimenta vel legati debent 3 Etis d. Lalis here , scriptum est tantum petexe ab haeredibus posse, bon autem si que praedia defuncti non posse eunt distraherciquamuis testator eum rosarit his verbis, quio quid ex haereditate mea redegeris, &c. a dere, id est, ouinam executores, & quatenus f cultatem alienandi habeant, plurima Bariolus m d. l. acto. accuratissime disserit. Transigere quidem eum non modo sine Praetore,sed tnec sine alimentarioposse, v
85쪽
το Set prouis GENTitis, ac CAevet XX s uscunqueauementarie sunt, Orationi Mum esse videri. 'VI puniuscribit: Noluit oratio alimeta pertransactionem int re i. Nihil autem interest, utrum libertini sint, quibus alimenta relicta sunt,an ingemithsatis locupletes,an minus, Maeum hi,*. eam cario litatus rei est,quia inali mentis,quibus parit k omnes egent,natura spe- .ctatur: & ut vivere, sic bene Viuere, aiu omnes ex aequo pertinet. Seneca M. de vim beatar Se ui,liberive sint hi: ingenui an libertini, iustae libertatis, an inter amicos datae, quid refert3 Sed cur Vlpianus omisit seruos Z Constat enim deseruis relinqui alimenta mi se .seruosi is alim Q ideoque& ad ea pertinere Orati0nem A cursius scribit. An quia seruis alimenta deesse non possint ρ cum a dominis alantur, nec pei culum sit ne egeant,quae ratio D. Marcum ni uit,d.L cum hi. Aprincip. Nec obstat, quod e iam in locuplete orationi sit locus. Non enim locupletes, sed satis locupletes Vlpianus ait, is es mediocres: G Cicero ad Attic. omnes boni. etiam satis boni id est,rix bonis Ad hoc, mores jectauit haec oratio alimentarij, magis,quam facultates. Igitur ut tota haec res memas percipiatur,videndum est,cuinam seruo testator alia
86쪽
Dr Aeti MENTIs, LIBELLVS rtare,vel sine libertate. Si cum libertate non se .im,sed liberto alimenta relicta sunt, & locus in hoc Orcino Orationi erit. d.*.eam. si sine libertate,frustra legauit: nisi in specie d. ravo ubi seruos silostellator, ad custodiam templi reli quit.Regula enim est, seruo proprio nihil pos se legari sine libertate,tea parte,* seruum,stf mil.ercisirpiane,*.siconiunctimst .de leg. I. Cui regulae postea Iustinianus derogauit,l. . S.ilo. Cod. de nec Meri humanitatis ratione, quam Plinius Caecilius in eadem re secutus olim, θλ ad Sabinum, eam nos una cu alijs compluribus, quae quidem ad ius ciuile pertinean 'vistis expositionib. illustrauimus. Multo magis etiam iure veteri, alimenta seruo debentur, cui a testatore libertas data est, post certum tempus,puta decem alarios,lserum FG ann.le moti soluta alimenta non sint, competentoppstea libertate peti ea possent, quamuis etiam in ram in libertate danda nullam haeres fecisset, Icum unus,9. I . .de a .leg. vi rarae enim & fi ctus fideicommissorum n5 debentur sine in xa haeredis: fideicommissa debentur etiam sine
mora Sed cum interim seruus maneat haeredis, quo modo exigentur ea alimenta. etenim rein
plum D.Anton.& Seuerho empersedum esse testatoris voluntati est, nihil praeterea, malisno, J.1.deleti. Sta recte id Accursius inj- que accipiunt de ossicio iudicis.Dice quid hoe prout seruo, cum alias cum alere haeres tene
87쪽
alendui est, non ut liber: tibaria & diaria magis ad rodendum quam alimenta ei danda sint. Vt Pythagoras pisces eos non sustandos dicebat, qui sacri essent: neque enim fas esse ea i. dem Dijs &horninibus appo i, sicuti nec serui idcliberis, authore Diog. Laertio. Sed profecto rboni domini nunquam interdixerunt seruis,no qiiid tanquam proprium haberent, praese tim si id ex sita parcimonia collegii lent, vel albunde dono accepissent, atque ex aduentitio tu, cito; ex quo etiam se ipsi velux pretio dato redi- τὸ ent. od fieri conniventibus oculis est i Vlpianus in i I de manumisi. quod Plini is in dicta epistola,sinentibus nobis.quam ςpistolam viri docti potius hic allegare debuerrunt, quam illam alteram de testamentis seruorum. & insignis est de hac re de redemptionis caussis locus apud Dionys Halicarnesteum tis. 6. Antiqui . 'o n. ubi etiam manumitti multos selitos ait, quo istumentum e publico accuperent,atque alijs Principum in ciues benefici 'nuerentur, quibus dominos seos egenos serent,quasi mercede libertatis. De auerus vero si uis nulla dubitatio est, quin ijs alimenta re linqui possint, vel ut benis us a dominis habeantur, vel ut domini Madem de caussa eo legato sibielientur. Hos igitur seruos sine Prae'. tore existimo posse transigere,n5 etia sine com
88쪽
saque de caussa omisisse mentionum seruorum Vlpianus videtur. Nisi alimenta relicta sint ei*ruo qui ctiam aliquo post tempore manu mi xi iussis est. tunc enim nec seruum, nec dominum eius sine Praetore transigere posse, verius est: quod hoc modos raus orationi Orci,& v luntati testatoris. libertum enim habere aliumcnta voluit Imo si dominus adeo vitae improbatae foret, ut inopia cibi premat seruos, etiam sine ulla libertatis conditione relici is alimentis,
existiniandum est, non posse dominum sine Praetore traiisgere. Vtrique enim, sed magis seruo ex'spςctuin tostator voluit. Contra: si
bonus,& clemens dominus, seruus nequam esset. quo pertinet Domith Afin Oratoris iocus: Seruo enim dispensatori, cum ad reliqua non responderet, & tamen subinde diceret, Panem non comedi,& aquam bibo Pasce , inquit, Mredde,quod debes Nunc de Monachis, & D portatis breuiter cognoscendum est. Ac Mon chi quidem, quamvis alias dicantur incapaces
ipsi , & monasterio acquirant omnia, cap. exiuideparadisi. in clem. de verbor. igni uptinam ciabariorum & alimentorum legati adeo capaces videntur, ut etiam dominos & proprietarios eorum esse contendant:neque in his rebus,quae Vsse consumiintur, dominium ab usi distingui, ut sensit Iohannes xx II. Pontis in extran. Monditorem.ta cum interiale verbor igniscontra
rius ea inr ' Pontis Clementi in d. cum exiri.
89쪽
rudus a Soto lib. .d ust.&tur. U. I. artis. I. Utrunque seres habeat ; illud certum est , nec Monachos transigere de alimentis relictis posisse, nec ea alienare vel donare, quamuis dominos esse concederemus , ut idem in fine eius quaestionis concludit recte. Deportati autem, re similes, veluti in metallum damnati, nihil ex
, pro non cript g uculis dealiment.M. non 'quidem ut actionem ullam ad ea petenda ha . beant, ut existimo, donec in ea poena constitu tisint: sed ut rectem capiant 'el ossicio iudicis obtineant: & ut sequentium annorum, post quam restituti sunt, ea tanquam debita pet , re possint. ita intelligendus est Paulus in HILQuod autem ad transadtionem attianet, frustra de ea quaeritur, dum poena tene tur. post restitutionem vero, nihil caussae est.
cur in ijs quoque locum oratio D. Marci non habeat, cum&peti alimenta possint, ut iam dia
testamento capere possint, utpote qui omnia. . . .
90쪽
P Raetori specialitor & nominatim hanc coe
gnitionem Diuus Marcus Oratione suad diu dἰcum hi,inprisc. γ S. I . , se nec. assim tota lege i .ut non aliter transactio rata esset, in uit Vipsanus ά quam auctore Praetore facta. Hic quaeritur, haec cognitio pertineatne ad iurisdictionem Z Deinde an alijs praeter Pri torem data siti Denique an ab ijs, quibus data est, altori mandgripouit Z De primo miror esse Iqui dubitent:aperte omni Vlpianus dicit,ex hac caussa iurisdictionem a Praetore mandari non
posse. Est igitur haec caussiaturisdictionis. odemi Vlpianus non diceret, tamen fatis aliunde intelligeremus: de quo diuum est ame in libris de iurisdictione. Esse autem iurisdiistionis vo- lVnt C e eo apparet, quod transactio sit sta
Ium inita volentes, nemo enim cogitur trans gere non magis quam pacisci, vel emere & vel .dere,LIF de Oct. l. neccmere, Critur. delib. B e-
che itaque Vlpianus inpris ii cum hi sol re Praetorem inter onsentientes arbitrari, est, quod dicendum fuit, quia transectiones alias ςitra magistratus auctoritatem fiunt,etiam delite quamuis ad transgendum cepe magistrata .bom hortari,atque ad concordiam soleant.