Catull's Gedichte in ihrem geschichtlichen Zusammenhange

91쪽

I. 2. Der Tod des Brudere.

92쪽

Εnhomion an Allius.

93쪽

I. 2. Der Tod des Brudere.

94쪽

omnino haec elegia est atque haud scio anulla pulcrior in omni latina linqua reperiri queat. Nam et dictio purissima et mira assectuum varietate permista oratio et tot ubique adspersa verborum ae gententiarum lumina, ut ex hoc uno poemate perspicere ligeat, quantum Catullus ceteris in hoc genere omnibus praestare potuerit, si vim in

95쪽

I. 2. Der Tod des Brudere.

in die uitte des Gangen gestelli; ist doch gerade dio Mitte des lyrisellen

96쪽

Enhomion an Allius.

98쪽

Εnhomion an Allius.

99쪽

I. 2. Der Tod des Bruders.

Non possum reticere, deae, qua me Allius in re iuverit aut quantis iuverit officiis: nec fugiens saeclis obliviscentibus aetas illius hoc caeca noete tegat studium: M sed dicam vobis, vosi porro dicite multis millibus et tacite haec charta loquatur anuS notescatque magis mortuus atque magis, nec tenuem texens sublimis aranea telam ω in deserto Alli nomine opus faciat.

Nam, mihi quam dederit duplex Amathusia curam, scitis, et in quo me corruerit genere, cum tantum arderem quantum Trinacria rupes lymphaque in Oetaeis Malia I hermopylis, bd maesta neque assiduo tabescere lumina fletu cessarent tristique imbre madere genae. Qualis in aerii perlucens vortiee montis rivus musc0so prosilit e lapide, qui eum de prona praeceps est Valle Volutus,so per medium densi transit iter populi, dulce viatori lasso in sudore levamen, cum gravis exustos aestus hiulcat agros: hie, velut in nigro laetatis turbine nautis

lenius aspirans aura secunda Venit Diuitiaco by Cooste

100쪽

EDkoinion an Allius.