Disputationum anatomicarum selectarum /

발행: 1747년

분량: 1043페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

341쪽

DISSERTATIO INAUGURALIS MECHANICO MEDICA

SUMMIS IN MEDICINA HONORIBUS

PUBLICO EXAMINI SUBMITTIT

DANIEL PASSA VANT

343쪽

VI COR DIS

CAPUT I. .

humorum corporis humani motus unice dependeat a Cordis contractione & dilatatione, seu ejus systole dc diastole , haud abs re existimavi, si de icto motus principio meditationes quasdain dissertationis loco inauguralis comm hicarem

i f. II.

Notum quidem est, haud paucos eelebres viros in hae materia enodanda desudasfri plerosque tamen parum feliciter, adeo ut eorum aestimationes virium .cordis immane quantum 4 a se disserant. Sique propius a veritate rei abesse mihi contigerit, id solstiti suinino Viro DAN. BERNOULMO, i qui in hac re mihi praelucere voluit, acceptum serendum esse, lubens ι cetratus sateor.

Cor eonsderari potest tanquam machina hydrauliea: innis vero machinae effectus absolutus aestiuiandu est ex alti-- T t a tudine

344쪽

tudine ad quam pondus Machina elevatur, & ex pondere ipso; ergo effectus absolutus cordis quavis systole prodiustus aestimari debet ex quantitate sanguinis ejedii, & ex altitudine, ad quam sanguis, sua velocitate acquisita, sublato omni impedimento, ascendere posset. Hinc liquet esse stum absolutum cordis pro unaquaque systole proportionalem esse quantitati san- sanguinis quavis systole expulsi, di quadrato velocitatis, qua expellitur, id est, vi vivae communiter ita dictae. 1TVix quicquam magis paradoxum excogitari potest, quam

mira illa poRELLI de vi cordis indagatio. Vis enim, quae certum motum produxit, non potes comparari cum simplici pressione, quod ille facit; nam necessario rationem quoque habere oportet temporis, intra quod motus productus suit, antequam aestimationem facere possumus pressionum impensarum. Interdum quidem tacite temporis ratio habetur, tun que comparatio 'vis cordis cum actione ponderis haud est a surda; attamen ad cordis actionem exacte dimetiendam meislius semper erit indagare quaenam sit vis viva, quam cor d to tempore producit; Hanc ut inveniamus operam jam dabit

q. U. Supponamus unaquaque cordis systole sanguinis elici un- sciam unam cum dimidia, quae suppositio multis experimeritis diversimode institutis respondet; supponamus porro hanc sanguinis quantitatem ex corde expelli vi qua sanguis ad altitudinem 8. pedum ascendere posset, si nullam inveniret resistentiam; haec vero altitudo 8. pedum consentatur pluribus pulcherrimis experimentis a Cl. HALEs factis.

f. VI,

345쪽

His postis apparet effectum cordis consistere in eo, quod possiL Unaquaque systole sanguinis unciam unam cum dimidia propellere ad altitudinem 8. pedum , haecque vera est dimensio vis cordis: vires autem cunctas motum producentes metiri debemus per pondus quod elevare possunt ad altitudinem

certam. Si tandem supponamus, numeruiast systolarum cordis una liora oriundarum esse m 4 Oo. Videmus vim absollitam cordis consistere in elevatione 6Ooo. unciarum, Vel 3T .

librarum, quavis hora, ad altitudinem 8. pedum. Sed cum vires vivae lint in ratione composita ponderum & altitudinum, debemus itaque multiplicare pondus 3 s. librarum per altit dinem 8. pedum, dc habebimus vim cordis una hora praestitam mi 3OOo. id est, talem, quae possit elevare pondus 3OCO.librarum ad altitudinem .unius pedis, .vel p. IO OO. l. ad ali. g. ped. vel p. IOO. l. ad ali. 3O. ped. &c. Estectus hi omnes aequales sunt habendi, dc in hydraulicis, quando aqua antlia haurienda est, facile demonstratur, estectus istos requirere eamdem operam, sive eandem vim absolutam. VII. Nova hae methodo justa de vi cordis nobis oritur idea, nosque docet, qualiter vim cordis, cum vi aliorum musculorum comparare possimus. Lubet ex. gr. comparationem instituere inter actionem cordis humani dc inter actionem musculorum alas aquilae verticaliter in altum volantis moventium; Hunc ita

finem stipponamus pondus aquilae so. librarum, de altitudinem , ad quam aquila unius minuti secundi tempore Volando se elevare potest, 6. pedum esse, vel eam quam per currit integrae horae spatio 216OO. ped. Hypotheses quidem istae sola existimatione nituntur, attamen non credo, II nam vel alteram justo nimis es Ieatustam; quae cum ita se ha-

T t a beant,

346쪽

PASSIVANT DE VI CORDIS.

beant, debebimui multiplicare go per aI6OO, ut habeamus actionem dictorum aquilae musculorum, & habebimus648OOo. cum cordis humani actionem haud majorem quam 3OOO. invenimus. Certum itaque est, his positis musculos

alas hujus aquilae moventes ai5. majorem edere actionem quam vero cor humanum,

vIII. Ut aliud adhuc addam exemplum ex homine ipso desumptum, comparabo actionem cordis humani cum actione musculorum omnium simul sumptorum, qui agunt, dum homo montem conscendit, Supponamus pondus hominis Iso, librarum, & altitudinem perpendicularem ad quam unius horae spatio se elevat gooo. pedum, quod sane absque magna molestia emcere poterit: Erit tunc actio dictorum musculorum m Iso qOOO. vel6opcio O. quae ducenties superat cordis actionem.

Ex hi; duobus allatis exemplis opinio, quae de vi extra ordinaria cordis prae reliquis inusculis hactenus fere obtinuerat, funditus perit ; Deprehendimus enim potius, cordis reliquorum corporis musculorum vires absolutas massis suis se- Ire esse proportionales. Non equidem crςdo, hos nemper aliquot annos continuos imo die ad majorem altitudinem verticalem, quam quae est aOOOO. pedum, se elevare posse; Hoc posito inveniemus, vim absolutam cordis se habere ad vim absolutam musculorum in homine montem condescendente agentium, ut Ta. ad 3COO. Supponere autem jam licet hortunmusculorum massam, cordis massam quindecies superare, tuncque reperiemus vim cordis ad vim dictorum musculorum, pro

aequalibus massis, se habere, ut Ta, ad 2oo, id est, in ratione lata subtripla; sumpsimus autem una parte musculorum etacaciam,

347쪽

caesam , quae possibilis , maXimam , altera vero parte cordis vini, quam in optimae exercet sanitatis statu, id est, mediam, quae, exigente natura, ad triplo fere majorem augeri & perplures hebdomadas silc perdurare potest, uti id fieri scillius in febribus ardentibus θ.c. operam jam dabimus, ut, quantum licet, pressionem

quain latera interna sinistri cordis ventriculi in sanguinem una systole expellendum exercent, determinemus: Exacta enim elus determinatio non conceditur; Nam ante omnia scire nos oporoteret, an pressio ista per totum temporis spatiolui 11, quod cor contra stione sua smpendit, semper sit aequalis ; at talem qui dena supponere nobis liceat, ut mimis a vero aberrans inde eruatur ejus determinatio; Hoe posito, dico, pressionem de qua seritio est, fore fere eandem cum ea quam exerceret flui

dum DCB Fig. 1.) in supersciem internam vesicae AB, si

superficies ista haberet figiara in laterum ventriculi cordis sint , si ii similem, atque altitudo verticalis fluidi CD es et 8. pe-8 dum; Dico fere eandent, quoniam fluida ex vase, cuius orificium non est infinite parvum, vi expulsa inon statini ab initio tota celeritate moventur, quae pression; respolidet. Haec circumstantia praeterea augebit altitudinem CD, idqtie tanto magis, quia te in pusculum, quod cor in contractionem sua naimpendit, adiano sum exiguum di fere insensibile est. Si vero columna CD exa e foret deteriniflata, tune impediretur cor, quo minus se contrahere posset, etiams conatus mos ordirinarios adhiberet, & spirituum animalium instixus rite proceo deret, vim etenim cordis aequilibraret, non seeus ne elevatio

brachii certo conatu sacta, a certo pondere aequilibrari potest.

348쪽

336 PASSAVANT DE VI CORDI S.

f. M. Si e contrario vesica cor repraesentans A B Fig. II

exterius premeretur fluido altitudinis 8. pedum C D, vesica ista tanta fere vi comprimeretur, quanta cor tempore suae systoles contrahitur, & expelleret fluidum in ea contentum eadem celeritate, qua ventriculus sinister cordis expellit sanguinem; fluidumque celeritate ista expulsum ascenderet ad altili dinem 8. pedum, vel motu uniformi uno minuto sec do per. surreret 22. circiter pedes C Ap UΥ. II.

Notum est vasa sanguifera elatere esse praedita, sine quo Oeeonomia animalis diu subsistere non posset; hujus enim solius ope vasa semper manent repleta, etiamsi varia sit sangui nis in illis quantitas; hae enim allista vase dilatantur, eoruinque elater augetur ; quantitate vero singuinis illiminuta, vasa contrahuntur, membranarumque elater fit minor; Fieri autem posse, nemo inficias ibit, ut subducta sanguinis quantitate, vasa se contrahant, donec eorum membranarum fibrae circulares, elaterem stium prorsus tandem amittant; dc in hac quoque maxima, quae fieri potest, earum contractione, fibras has primo considerabimus.

Sit itaque fibra in linea recta posta & plane non tensarhaec certam habebit longitudinem, sique deinde ei appendatur pondus quoddam, extendetur sibra dc fiet longior, atque quo pondus appensuin esst maius, eo majora quoque longiti dinis fibrae erimi augmenta; haec enim, nisi distentiones niviis sint magnae, ponderibus appensis proportionalia esse e

349쪽

PASSAVANT DE VI CORDIS.

perientia docet. His cognitis apparet, quod si AB Fig. III,

si vasis alicujus frustum, ex gr. aortae, horizontaliter positum, una extremitate A vinculo clausitim, altera B tubo verticali

alligatum, fluidi plemina, mallam tamen adhuc patiens dilatationem : tunc fui dum in tubo ascendet usque in f , dcvasis latera habebunt figuram AC DBFE; si deinde per orificium m quaedam adhuc fui di portio tubo infundatur, vas dilatabitur, induetque figuram coe, & fluidum in tubo ascem det usque in L His postis, altitudo fluidi h l erit proportionalis vi extendenti fibras circulares, atque adeo earundem elongationi, sive augmento radii Cc, vel EQ, vel summis Cc t Ein; ac proinde augmenta capacitatum sequentur proportionem altitudinum hi, quae etiam fluidi designant compresiones: hic enim supponimus distantias Cc valde esse exiguas, dc respectu EC infinite fere parvas, ita tu capacitatum augmenta intervallis C c vel E e proportionalia sint habenda. q. III. EY dictis sequitur:

Imo Novam sanguinis quantitatem arteriam intrare noni posse, nisi vi impellatur majori ea , quam eXercet columna b Clauso orificio B, tuboque remoto, fluidum totam Dain conservare compresionem, Omniaque in pristino manere statu. Docet haec animadversio, quod, si sanguini exitus in A non pateret, sanguis in aorta contentus, finita cordis systole, continuo aequaliter comprimeretur, quum mox a finito systo-les motu, ope valvularum trium sigmoidearum, sanguini re trecessus in B denegetur. Longitudine canalis AB nihil, uti vidimus, immutante, idem per totum canalis tractum compressionis erit gradus, dummodo ubique exacte horizontaliter sit postus, nec fluidum progressivum habeat motum. Id docet, in omnibus corporis

Tom. VII. V v vasis,

350쪽

Iivass, s sanguinis motus sistatur, corpusque horizontaliter cumbat, eundem compressionis fore gradum , dc sanguinem, in primis momentis eadem ubique velocitate pro pullulaturum, ubicunque, sive sit in vena sive in arteria, fieret incisio, eaque parva; Hinc sit ut post mortem arteriae depleantur, impleantusque magis venae, ut sic totum spstema vasorum aequalemeχtensionem, massa vero tota sanguinea aequalem patiatur compressionem ; Hinc inaequalium fingiuinis in variis corporis vasis compressionum causim, in motu sanguinis progressivo consistere deprehendimus: Est profecto secundum H A L E S II minperimenta, sanguinis compresio in carotide sinistra quater se. Te major, quam in vena jugulari. 4to Quavis cordis systole arteriam noviam dilatationis, fluidum vero compressionis accepturum gradum, nisi exitus ipsi pateret in A; sed cum tanta fluidi copia egrediatur per A, quanta ingreditur per B, eo tamen cum discrimine, quod fluidi effluxus in A fere sit uniformis, influaeus autem per B mOmento fere citius, sed repetitis vicibus, contingat, sui di compressione in in fine cujusvis systoles cordis maximam esse necesse est, tuncque arteria Λ CD BFE extenditur, & induit figuram

Λed Bfe, id quod sacit pulsum. Systole cordis finita, sensim rursus subsidit arteria, donec iterum perveniat in stum Λ CD BFE, contrahitur enim vi sui elateris, quae eo major, quo major sanguinis compressio; sensim itaque diminueretur, donec nova redeat systole cordis; Hae vero augmentationes & diminutiones non sunt magni momenti, sic uti

H A L E s II docemur eXperimentis: Observavit enim tubo verticali arteriae crurali sive carotidi intruso, sanguinem postquam ad altitudinem 9. pedum in equo ascendit, in aequilibrio tandem manere, & quavis cordis systole altitudinem non ubtra a vel 3. pollices augeri rursusque imminui. Inde sequitur, sanguinis in cruralibus carotidibus arteriis compressionum

SEARCH

MENU NAVIGATION