Des. Erasmi Roterodami De sarcienda ecclesiæ concordia, deque sedandis opinionum dissidiis, cum aliis nonnullis lectu dignis, liber ..

71쪽

uer ERA s. o TERO D. quod aiunt, in carbonariam. Quoniam hae duc res, licet inter se pugnare videantur, tamen ita sibi connexae sunt, quandiu versamur in hoc mortali tabernaculo , ac thesaurum coelestem portamus in vasis fictilibus, ut altera ab altera seiungi nequeat, imo quod maius est, altera vicissim ex altera nascatur. Omnis nostra exultatio qui per fidem ambulamus, est in spe futurorum bonorum. Quae se clarius cernimus oculis fidei , quoque certius speramus, hoc maiora trahimus suspiria, sicuti vehementibus desideriis omnis molesta est dilatio.

Quoque magis ad illam vitam suspi

ramus , hoc magis exultat corin caro nostra in Deo vivo , dum in mundo tristitiam habemus, in Christo solatium. Nihil hic persedium est, vix

quicquam tutum. Ex parte cognoscimus, ex parte prophetamus. Et qui stat, huic videndum est ne cadat. In medio laqueorum ambulamus: quo Somnes effugere difficillimum est, ne dicam impossibile. At hae molestiae quas haec vita secum defert, etiam sit

72쪽

DE ECCLEs. CON eo RD. M on tantum valeant, ut nos abducant a charitate, quae est in Christo iesu, tamen ab illa spirituali mentis

exultatione frequenter avocant,

.ogunt ingemiscere desiderio eius iei, quo continget quod persectumst. Quis enim a tali exilio non su- iret ad talem patriam' Vis audire turturem suspirantem Ziege Psalmum lib. Heu mihi quia inco Hus meus prolongatus est habitavi cum habitantibus Cedar , multum incola fuit anima mea Domine libera animam meam a labiis iniquis, α lingua dolosa Piis hominibus magna pars afflictionum est, perpeti mores linguas malorum. Hic enim locum sabet quod ait Ecclesiastes qui apponit scientiam , apponit dolorem, in multo sensu multa indignatio. Lumen solis omnibus

commune est , at non omnibus commune lumen fidei Cedar He

braeis tenebras sonat. Quicquid au tem moliuntur, qui ni indi urus spiritum habent, mera caligo est dei ut lucem veritatis, ac magis amat

73쪽

ς, E RAs. ROTERO D. tenebras. Et quum propemodum plus discriminis sit inter homine fide illuminatum ac spiritualem,&hominem fide vacuum&carnalem, tamen

in hac peregrinatione pii coguntur cum tam diversis animis in eadem urbe, in unis aedibus vivere. Sic Loth vivens Sodomis animo discruciabatur, optans eripi a nefariorum consuetudine. Sed turturem eundem quem modo audisti graviter suspirante, Heu mihi quia incolatus meus prolongatus est laudi rursus exul tantem spe promissae felicitatio Laetatus sum, inquit, in his quae dicta sunt mihi, In domum domini ibimus. Ausculta Gallum turturem insignem graviter ingemiscentem, patriae coelestis desiderio Infelix ego homo qnis me liberabit de corpore mortis huius Nuncin hunc ausculta exultante. t Repletus sum consolatione, superabundo gaudio in omniafflictione nostra Hos gemitus videmus semper fuisse gravissimos iiiviris ad coelestem beatitudinem anhelan t et Cor. 7.

74쪽

helantibus. Hinc olim tot hominum examina non ferentium idololatrarum impietatem ac saeviciam, Occu paver ut solitu lines Thebaidis. Hinc prima monachorum origo. Satius ei-

ις Wς ς', ut cum leonibus ac panthe

ris habere conaria ercium , quam cui hominibus impiis. Alii secesserunt in solitudines Syriae, quorum est bea- tus Hieronymus. Alii in desertas insulas sese abdebant. Alii montium cacumina, pene inaccessa obsidebant, ut D. Benedictus. Nonnulli paludes horridas, Qvix ulli animantium habitabiles scrutabantur, ut Patricius ac Bernardus Alii rupes, ipso aspe- ctia horrenda quaerebant loca , ur

Bruno aut si quis alius fuit auctor Cariusianae sodalitatis. Haec suffugia persuadebat piis hominibus huius exilii tardium. Studebant seiungi ab his qui habitabant Cedar. Sed hic

quocunque te vertas, quocunque te

abdas, in exilio es Qvqre, pete quam voles retrusas latebras, homo ad homines vadisci atque ut universu nahominum comercium effugias, hominem

75쪽

ιΣ ERAs. ROTERO D. minem tecum Ter , mortale corpus tecum circumfers , quo gravatus sic ingemiscit Apostolus Divus Basilius legitur monachos, qui in solitudinibus procul ab hominum com amercio degebat, ad urbana sodalicia revoca ilia, quod vir prudens intelligeret, illorum plerosque non evadere vere pios, sed superciliosos, falsa sanctimoniae persuasimae turgidos cirritabiles, vindices , morosos, sensus communis expertes ad omnem vitae functionem ineptos Fatetur idem D. Chrysostomus, experimento

cognosci, si quando ab illis ieiuniis, vigiliis, chameuniis ad episcopi

munus accerserentur Foti quaerebant, quod intus quaerendum erat. Ponebant nidos med non in atriis domini, quum regnum Dei sit intra nos. Hic ipse sermonis cursus admonet nos ut ad nidos revertamur.

Nidus est in quo acquiescit hominis desiderium .in quo tranquille fovet pullos, hoc est, curas cupiditates suas. Felix enim ille dicitur, qui quum sapiat, nihil praeterea deside

rata a

76쪽

rat. Id nulli mortalium in hac vita potest contingere. Caeteris animalibus natura felicitatis terminos praescripsit, quae simul ut ad id pervenerint, ad quod condita sitiit , suam uandam beatitudinem assequuta sunt. At hominis animus quoniam divinus est immortalis, nihil invenit in hac vita in quo vere coniqui e scat, nisi fuerit assequutus ad luod conditus est. Quid est igitur ibid ad quod conditus est tona, Ut corpore simul lanimo cognoscat, amet, glorificetque deum conditorem redemptorem ac dominum suum. Haec est, inquit dominus, vita aeterna, ut cognoscant te solum verum deum, quem misisti Iesum Christum. Cognoscere, videre est,m videre frui est. Frui, beatitudinis extrema linea est. Haec felicitas non continget plene nisi in resurrectione justorum. Hic tamen aliquis nidus hst in atriis ecclesiae , sed pensilis ac ixus in spe futurorum. Nam extra: cclesiam nulla est verae felicitatis es. Tam immensa, tam capax res est

77쪽

έ TR A s. o T EI OD. est animus humanus, ut eum solus Deus possit explere, etiam si illi praeter Deum sexcentos mundos addas.

Quid quod etiam in rebus inanimis Videas, unumquodque ad suam ferri sedem lapis ex alto deiectus, simul ut terram contigerit, quiescit fiamma quato impetu fertur ad suum locum Z Quid est hoc quod interdum

sic concutit terram, ut saxeos etiam montes disrumpat, nisi Boreas, nitens in nativum erumpere locum sic vesica vento distenta vi in aquam depressa exilit. Ignea res est an maus hominis , qui quanquam gravatur hoc terreno corpusculo , tamen non conquiescit, donec ad nativam sedem subvolarit. Ac natura quidem omnes homines venantur ocium,

quaerunt aliquid in quo conquiescat animus , sed quoniam in rebus vel inanibus, vel perit ut is figunt nidum, quo magis expetunt quietem , hoc maioribus turbis involvuntur. Quid enim alitid sibi volunt tot veterum volumina de summo bono, de bonO

rum sinibus, deque animi tranquil

lita lea

78쪽

D ECCLEs. CONCORD slitate, quam Graeci vocant siθυμίαν

Alius posuit nidum inscientia , alius in indolentia, alius in voluptate quidam ni habitu virtutis , quem appellant sapientiam. Nonnulli in actu usu que virtutis. Sed isti omnes teste

Paulo evanuerunt in cogitationibust suis in quum lingua magnificis verbis aliis si di Ata, pollicerentur , ipsi

cor habebat irrequietum. utar ita. Quoniam non exultaverunt in Deum

vivum. Si sic delirarunt sapientum proceres, quid attinet dicere de dio tis Qui divitiis metiuntur felicita

tem Atqui posteaquam ad pra: scriptum sibi modum perveniunt, sentiunt, esse verissimu quod scripsit il- Venusinus, Crescentem sequitur cura pecuniam in , Crescit amor nummi quantu ipsa pecunia crescit. iiii contemptis opibus regnum am-mm ac monarchiam. Quid enim aliud tanto rerum tumultu molieba-etur Alexander Magnum Sed quotam

'lle mundi parten sibi potuit' ibi ge- re Et si totum subegisset, quum ex Democrito didicisset, innumerabiles esse

79쪽

6 ER A s. xor E ROD. esse mundos, ingemuisset, qui in n-nius orbis parte tam diu laborasset.

Quid non fecit& passus est Iulius

Caesar , ut orbis Romani principatum teneret Tenuit , sed ibi non conquievit animus. Imo curisin conscientia scelerum urgente, mente defectus est, ut viciae taedio mor rem p

tarit, sed inopinatam. Non potest illic esse vera quies, ubi est animus sibi male conscius Finem nesciunt humanae cupiditates. Hic sibi promittit ocium, si talem puellam nanciscatur uxorem, insigni forma, pulcti reque dotatam sed pro quiete molestiarum agmen reperit. Ille sibi beatam vitam pollicetur, si tale sacerdotium adipiscatur sed assequuto crescit eis nandi acrior sitis. Connectitur sacerdotium sacerdoti, eluctatum est ad Abbatis dignitate petitur episcopi mitra: mitra, magis opima mitra permutatur. Iam animus anhelat

ad Cardinalicium fastigium. Hoc ubi contigit, ambitur corona triplex An hic tandem conquiescit animus Respondeat nobis Iulius secudus curus

80쪽

DL ECCLEs CON co A D. Textrema senectus intolerabilibus rerum fluctibus iactata est. De caeteris iudicent alii. Non est absurduna, quod Divus Augustinus interpretatur pullos, bona opera nostri, quae nil ponas in nido ecclesiae catholicς, frustranea sunt. Phocion aristides, Traianus Antoninus, aliique complures multa fortiter , iuste ac pie gesserunt erga patriam. Laudatur Zenonis continentia, Xenocratis integritas , Socratis patientia ted quoniam extra Christum fama sunt, non contulerunt veram felicitatem. Iulianus imperator immensam pecu ni e vim effudit in subsidia pauperum. Sed adversus Christit m Itidem in multis haereticis quedam eximia vir-ctites vixque cred: biles praedicantur. Magna divitiarum contemptio in

Ebionitis prodigiosa orandi assiduitas in Euchitis, magna abstinentia ac vitae severitas in Manichaeis. Sed hi fra stra haec omnia faciebant , quia non ponebant pullos suos in nido ecclesiae, sed in suis quasque taberna

culis nidulati sit le convenit

illis