Des. Erasmi Roterodami De sarcienda ecclesiæ concordia, deque sedandis opinionum dissidiis, cum aliis nonnullis lectu dignis, liber ..

91쪽

ER A s. ROTERO D. Psallamus spiritu, psallantiis c mente. Non est petiosa laus in ore peccatoris, non est grata deo symphonia, ubi vocibus concordibus disso natat animi denique extra domum dei, Quae est ecclesia , non est hymnus acceptus deo. Si volumus ita beati, sic unanimes laudemus deum, uena ad modii in laudant angeli, ter quos nulla est diisensio. Universa cieatura suo quaque more laudat dominum. Neque enim coeli tantumena: rant gloriam dei, sed omne animantium genus ipsa elementa cuicquid ex his gignitur, dum ipso aspectu conditoris omnipotentiam, sapientiam ac bonitatem nobis do

clarant, clamitant laudς ς'

raue in Psalmis .in Cantico trium puerorum, non tantum sol irma, sed iecudes iis ces, montes colles, wmaria Lilumina, invitantur ad laudandum nomen Omini.

Soli spiritus impii, homines mali non invitantur ad hanc symphoniam, quia per hos, quod quidem in ipsis est, blasphemia potius astici-

92쪽

turio inen domini. Sed quid sibi vult quod addit propheta, In secula seculorum laudabunt te ZQuo loco subiicitur, Sela. Quod Hieronymus vertit semper Tametsi sunt qui negenteam vocem aeternitatis habere

significationem . quod in scripturis nusquam reperiatur praeterquam ili Psalmis interdum his locis ubi nulla sit aeternitatis signi icatio Pro - 4nde existimant idem pollere Sela quod dia psalma quod indicium erat

mutandae melodiae. Nam Psalmi vocibus ac musicis organis canebantur. Habent autem ilio die musici signa quaedam quibus admonentur, mutandum esse canti otiis rationem Ne - que enim omnis harmonia cuivis sententiae congruit. Sic in comoediarum de verbiis tibi ς modos quos dam accrnebant, aut fortasse praecinebant, ex quibus populus intelligebat sententiae genus , gravis illit an secas. In hoc certe saliuo ab hac clausula videtur eis alterius argu - menti exordium. Sed hoc utcunque habet, certe verba In secula seculo-D rum

93쪽

so ERAs. ROTERO D. tum declarant cete Inltatem, ut non

possint quadrare in templum quod erat Hierosolymis. Id enim non ita multo duravit ultra ducentos annos. Quanquam Iudaeorum vulgus sibi persuaserat legem illius templi religione usque ad mundi sinem duraturam. Quemadmodum Romani sibi persu aierant , Capitolium fore sempiternum , quum hodie Romaene vestigium quidem Capitolii possint ostendere, nec Iudaei templi sui Hierosolymis. Aliud igitur templum videbat oculus propheticus in quo line fine laudaretur nomen domini. Ea nimirum est ecclesia catholica. Sed qui possit esse perpetua laudatio,

quum mortales sint qui laudant. H cecclesia laudatrix domini , consummationem expectat, finem nescit. Et sicut in piis charitas nunquam excidit, ita laudatio Dei, hic exercetur, in coelis perficitur. Sile volarit ex hoc terre iam cum angelis ac belimpidius canit laude recepto corpore non i

ita ut animus

io domicilio, tis animabus f

Deo, donec

mani mali sed ,

94쪽

D E CAE L E S. CONAE ORD. 2spirituali totus homo sine fine citra lue interruptionem resonabit con litoris sui laudes. Est enim una ealemque domus ecclesia militans in terris, ecclesii triumphans in coelis, nisi quod illa pars est purgatior. uemadmodum idem est aer terrae luam calcamus proximus,&qui iux-

quosdam philosophos , lambit

zonvexa orbis lanae, sed hic ob ter a contagium crassior, ille purior. Uihil autem obstat , quo minus iusquisque nostrum licet gravatus ioc mortali corpore , tamen sine intermissione laudet deum suum. Qui otest, inquis Z Potest, si quicquid ogitamus, loquimur, aut agimus, omnia in gloriam Dei faciamus etiam quum edimus ac bibimus, etiam quum dormimus, aut lusu corpusculum reficimus, laudamus Deum nostrum. Glorificate , inquit Aposto-ius portate dominum in corpore

restro. Non omnia membra loquuntur, sed omnia membra corporis notri glorificant Deum , si serviant iu- ue stitiae,

95쪽

8 ERAs. ROTERO D. sticiae, etiam si lingita sileat Postea quam propheta velut ecstasi raptus lpervenerat ad illam coelestem Hierosolymam, in qua nussa est molestia quae interpellet, nulla animorum dissensio quae vitiet melodiana, nul- la necessitas, quae interrumpat hymnos dei quod ait beatus Paulus, si Mue excidimus, deo, sive sobrii lu- mus , vobis velut ad se rediens, meminit se hominem esie, in hoc exilio versantibiis ostendit viam qua ad illam beatam tranquillitatem pervcniatur. Dixerat Beati qui habitant in domo tua, domine etiam angelos pias animas cum alas elis viventes complec tens. Hic mutata iam harmonia specie dicit Beatus vir, sive,

ut ex Hebraeo vertit HieronymuS, Beatus homo. Viri nomen non excludit foeminas. In Christo non est

vir aut foemina, non servus aut liber, sed nova creatura Hominis vocabulum admonet nos fragilitatis nostrae,

cui nisi Dei misericordia porrigat lina anum, ne ad ecclesiae quidem a itrium potest accedere, tantum ab

96쪽

est ut ad illam supernam beatorum sedem possit evolate. Aditus in ecclesiam fides est, sine qua nihil prodest baptismus. At fidem nemo sibi largituro dei donum est , quo deus quos vult praevenit, .ad Cliristum

tralait. Nam homo, quatenus est homo , carnalis est,&nihil nisi insitilum sapit. Hoc perspiciens propheta, lab- missioribus iam modis ait Beatus homo cuius est auxilium abs te: sive, ut lex it D. Augustinus, assumptio.

nit in eum qui manum porrigit conanti ascendere. Namin ecclesia civitas est in edito sita, quemadmodum templum Hierosolymitanumerat in monte Sion. Hieronymus pro auxilio vertit fortitudinem. Voces dissonat sensus idem est. Nitentibus ad ardua, viribus opus est. Homo

autem ex se nihil potest. Fides autem proprie robur addit homini, ut

iam nec mundum nec satanam metuat. Itaque qui totam fiduciam in Deo collocant, ii demum confirma ti vigore spiritus valent conscendere

97쪽

s ERAs. ROTERO D. in montem domini. Ad templum illud Iudaicum, quod extruxit Solomon , quindecim gradibus ascendebatur. In primo gradu propheta queritur de improbitate linguarum,

taedioque exilii. In secundo confirmatur dono fidei, dicens aevavi oculos meos in montes, unde veniet auxilium Auxiliu meum a domino, qui fecit coelum terram. Fides est quae stabili gressus noli ros , ne vacillent. Ita Paulus a Corint litis: Fide statis It ei Rom. Tu autem si de stas. Et beatus Petrus hortatur, ut resillamus diabolo fortes fide. Is enim demum vere fortis est, qui in se imbecillis fortitudinem suam habet in deo QAod indicas Esaias, ait,dfore,

ut hoc canticum canatur in terra Iuda. Canticum est Euangelicae professionis Iuda enim Hebraeis confitentem sonat. Quod igitur canticum Irbs fortitudinis nostrae Sion. Sion ecclesia est sed unde fortitudo

imbellio Servator ponetur in ea murus Mantemurale. Audis inexpugna bile

98쪽

Tacitus exspectat qui nihil diffidit de promissis. spes tantae felicitatis quae non pudefacit, quia non fallit, etiam in mediis affictionibus ac

mortibus exhilarat animum. In hac igitur vita non est perfecta beatitudo in tamen magna quaedam beatitudinis pars est, dum reputamus animo , quam sit momentaneum totum

huius vitae spatium , quam non sint condigne afflictiones ad futuram gloriam quae revelabitur in nobis. Ad haec , quam bonae certaeque fidei sit qui nobis eam promisit: It enim nos illum abnegemusci ille fidelis permanet , se ipsum abnegare non potest: tantum ut perseveremus infide charitate continentes nos ipsos intra lepta domus Dei, in qua succrescentes usque ad mensuram plenitudinis Christi, per quindecim mysticos gradus ascendamus in aeternum tabernaculum,in per quadraginta mansiones ad terram illam quietis, v. Tim. 2.

99쪽

36 ERAs. ROTERO D. quietis, quana dominus in Evangelio promissi mitibus, alacriter prosiciscamur In arduo est quod petimus, egregiu: n cst quo tedimus. Nemo repente ab imo ad summa provehitur. Opus est qui commonstret viam,

quemadmodum Deus Israelitis, qui nostri typum gerebant, dux fuit petin via desertorum opus est qui e sublimi porrigat manum nitentem sursum trahat. Horum nihil ipsi nobis praestare possumus Dominus est,quii velleis perficere operatur in nobis. Ille perfidem aperit nobis oculos, ut videamus ubi simus, ut horreamus Quod fumus, isti spiremus ad ea quὴ nondum sumus. Primum igitur auxilium a domino, hoc est, primus beatitudinis gradus est, ut levemus oculos in montes. E coelo datur, ut amemus coelestia, contemnamus terrena Qui circuspectant suam sapientiam , suas vires, sua merita qui tantum respiciunt ad ceremonias, condonationes ac diplomata pontificum; nunquam perveniunt

ad illam beatitudinem. Quid igitur

facit

100쪽

facit ille beatitudinis candidatus, cui dominus perfidem dedit, ut fastiditis humilibus mundi cutis, oculos at- tollat in moles aeternitatis A 'incae ἔν ascensiones sive gradus ascensorios disponit in corde suo. Quas hic ap- pellat , iccidi i in canticis graduum appellat ἀιαζαθ α,: qui gradus sunt, sed ascendenti una quum Latinis iiidem gradibus descendatur quibus ascenditur, Caeterum in negotio pietatis non oportet unquam retrocedederes sed oblitos a tera relictorum semper ad perfectiora tendere. Respexit Eurydices, S relapsa est in Orcum Respexit urior Loth, i eis est in petram salis. Habet autem, pietas gradus suos, quemadmodum hominis aetas Catechumen parturiuntur, modo baptizati velut infantes aluntur lacte, adultis pro solido cibo proferuntur retrusiora mysteria. Et Paulus sapientiam loquitur inter perofect osci inter infirmos profitetur se

nihil scire, nisi Iesum Christum hunc crucifixum. Ergo qui sustulit oculos suos in montes, disponit gradus