장음표시 사용
141쪽
ΤJo C. J. C is ARIs COMMEN r. reliquique magistratus; et minus opinione sua effceret; ad hominum excitanda studia , sublata priore lege , duas promul gavit: qnam , qua mercedes habitationum
annuas conductoribus donavit; alteram, tabularum novarum e impetuque multitudinis in C. Trebonium facto , et nonnullis vulneratis, eum de tribunali deturbavit : de quibus rebus Servilius Consul ad Senatum retulit; Senatusque Coelium ab Rep. removendum censuit. Hoc decreto eum Consul Senatu prohibuit, et conesonari conantem de Rostris deduxit. Ille, ignominia et dolore permotus, palam Seproficisci ad Caesarem simulavit ; clam
nunciis ad Milonem missis, qui, Clodio
interfecto, eo nomine erat damnatus; atque , eo in Italiam evocato , quod, magnis muneribus datis, gladiatoriar familiae reliquias habebat, sibi conjunxit; atque eum in Thurinum ad sollicitandos pastores praemisit. Ipse, cum Casilinum veniret, unoque tempore signa ejus militaria atque a m a Capuae essent comprehensa , familia
Neapoli visa, atque proditio oppidi appareret ; patefactis consiliis, exclusus Capua , et periculum veritus, quod Conventu S arma ceperat, atque eum hostis loco
habendum existimabat, consilio destitit; atque eo itinere sese avertit.
142쪽
Dp BELLO CIVILI LIB. III. III XX II. Interim Milo , dimissis circummunicipM litteris , ea, quae se ceret, jussu atque imperio facere Pompeii , quae mundata ad se per Bibulum delata essent: quos
X aere alieno laborare arbitrabatur, soblicitabat. Apud quos cum proficere nihil posset; quibusdam solutis ergastulis, Cosam in agro Thurino oppugnare coepit. EO cum a Q. Paedio praetore , cum legione; lapide ictus ex muro , periit e et CC lius profectus, ut dictitabat, ad Caesarem spervenit Thuriose ubi , cum quosdam ejus municipii sollicitaret, equitibusque Caes a ris Gallis atque Hispanis , qui eo. Praesim dii causa missi erant , pecuniam pollicem
retur, ab iis est intersectus. Itaque magna irum initia rerum , quae occupatione ma giStratuum et temporum sollicitam Italiam habebant, celerem et Deilem eXiritum habuerunt.
XXIII. Libo , prosectus ab Orico
cum classe , cui praeerat, navium L , Brum disium venit ; insulamque , quae Contra Brundisinum portum est, occupavit: quod . praestare unum locum arbitrabatur , qua necessarius nostris erat egressus , quam omnium littora. ac portus custodia Clauso teneri. Hic repentino adventu naves onerarias quasdam nactus incendit, et unam
frumento onustam abduxit; magnumqv
143쪽
r31 C. J. CasARIS COMMpNT. nostris terrorem injecit; et noctu militibus et sagittariis in terram expo Ris , prae sidium equitum dejecit; et adeo loci op- Portunitate profecit, ut ad Pompeium litteras mitteret; naves reliquas, si vellet,
subduci et refici juberet e sua classe auxilia sese Caesaris prohibiturum. XXIV. Erat eo tempore Antonius Brundisii; qui, virtute militum confisus,
scaphas navium magnarum circitet IX cratibus pluteisque contexit ἔ eoque milites delectos imposuit ; atque eas in littore pluribus locis separatim disposuit; naves que triremes II, quas Brundisii faciendas
CuraVerat, per causam exercendorum re
migum, ad fauces portus prodire jussit. Has cum audacius progressas Libo vidisset , sperans intercipi posse, quadriremes V ad
eas misit: quae cum navibus nostris appropinquassem, nostri veterani in portum refugerunt; illi, studio incitati, incautius Sequebantur. Jam eX omnibus partibus subito Antonianae scaphae, signo dato, se. in hostes incitaverunt; primoque impetu unam ex his quadriremem, cum remigibus defensoribusque suis , ceperunt ἰ reliquas turpiter fugere coegerunt. Ad hoc detrimentum accessit, ut, equitibus per oram maritimam ab Antonio dispositis , aquari Prohiberentur: qua necessitate et ignomi-
144쪽
pia permotus Libo, discrasit a Brundisio,
obsessionemque nostrorum: Omisit.
XXV. Multi jam menses transierant, et hiems jam praecipitaverat; neque Brundisio naveν legionesque ad Caesarem veniebant : ac nonnullae ejus rei praetermissae occasiones Caesari videbantur ; quod certe saepe flaverant venti , quibus necessario committendum eXistimabat e quantoque ejus amplius processerat temporis, xanto erant alacriores ad custodias, qui classibus praeerant; majoremque fiduciam pro- bibendi habebant: et crebris Pompeii litteris castigabantur , quoniam primo Vemnientem Caesarem non prohibuipsent , ut reliquos ejus exercitus impedirent; durius que quotidie rempus ad transportandum lenioribus ventis e pectabant. Quibus rebus permotus Caesar, Brundisium ad suos severius scripsit, ut, nacti idoneum.ven tum , ne occasionem navigandi dimitterent , si vel ad littora Apolloniatium cur- .sum dirigerent, atque eo naves ejicere possent. Haec a custodiis classium loca maxime vacabant ἔ quod se longius portubus
XXVI. Illi, adhibita audacia et virtute, administrantibus M, Antonio et Fusio Kaleno , multum ipsis militibus hoditantibus , neque ullum periculussi pro Fq.
145쪽
134 C. J. CAEsARIS COMMENT . llute Caesaris recusantibus ς nacti Austrum naves solvunt ; atque altera die Apollo- rniam Dyrrhachiumque praeterVehuntur. rQui cum essent ex continenti visi , C. Coponius , qui Dyrrhachii classi Rhodiae ipraeerat, naVes eX portu educit ; et cum ijam nostri remissiore Vento appropinquainsem , idem Auster increbuit , nostrisque praesidio fuit. Neque vero ille Ob eam causam conatu desistebat: sed labore et pedi
severantia nautarum Se vim tempestatis superare posse sperabat; Praetervectosque
Dyrrhachium magna vi venti nihilo secius sequebatur. Nostri, usi fortunae beneficio , tamen impetum classis timebant, si forte ventus remisisset. Nacti portum, qui appellatur Nymphaeum , ultra Lissum millia passuum III , eo naves introduxerunt ; qui portus ab Africo tegebatur, ab Austro non erat tutus:) leviusque tempestatis , quam classis , periculum aestimav runt. Quo simul atque intus est itum, incredibili felicitate Auster, qui per biduum flaverat, in Africum se Vertit. XXVII. Hic subitam commutationem fortunae videre licuit. Qui modo sibi timuerant, hos tutissimus portus recipiebat ; qui nostris navibus periculum intulerant, de suo timere cogebantur. Itaque, xempore commutato , tempestas et nostros
146쪽
ns BELLO CIVILI LIB. III. I 33 texit, et naves Rhodias affixit, ita ut ad
unam constratae omneS, numero XVI, eliderentur et naufragio interirent ; et ex magno remigum propugnatorumque numero , pars ad scopulos allisa interficeretur, pars a nostris distraheretur: quos omnes conservatos Caesar domum remisit. XXVIII. Nostrae naves II, tardius cursu consecto , in noctem conjectae, cum ignorarent quem locum reliquae cepissent, contra Lissum in anchoris Constiterunt.
Has scaphis, minoribusque navigiis compluribus summissis , Otacilius Crassus , qui Lissi praeerat, expugnare parabat: simul de deditione eorum agebat, et inco lumitatem deditis pollicebatur. Harum altera navis ducentos viginti ex legione t
ronum sustulerate altera eX Veterana pau
lo minus ducentis se compleverat. Hic cognosci licuit, qupntum esset hominibus praesidii in animi firmitudine. Tirones enim, multitudine navium perterriti, et salo nauseaque consecti, jurejurando accepto, nihil iis nocituros hostes, se Otacilio dediderunt: qui omnes ad eum perducti, contra religionem jurisjurandi , in ejus ponspectu crudelissime interficiuntur. At veteranae legionis milites, item conflictatiet tempestatis et sentinae vitiis, non ex
pristina virtute remittendum ali uid putδ'
147쪽
verunt: sed, tractandis conditionibus, et si mulatione deditionis, eXtracto primo no iis tempore, gubernatorem in terram n vem ejicere cogunt: ipsi, idoneum locum nacti, reliquam noctis partem ibi confecerunt ; et luce prima , missis ad eos ab Otacilio equitibus, qui eam partem orae maritimae asservabant, circiter C D , quique eos armati eX praesidio secuti sunt, se defenderunt ; et, nonnullis eorum intersectis , incolumes ad nostros Sese receperunt. XXIX. Quo facto, conVentus civium Romanorum qui Lissum obtinebat, quod oppidum iis antea Caesar attribu rat , muniendumque curaverat , Antonium recepit omnibusque rebus juvit.
Otacilius sibi timens oppido fugit, et ad Pompeium pervenit. EXpositis Copiis ,
Antonius, quarum erat summa, Veterano
rum m legionum , uniusque tironum , et equitum D C C C, plerasque naves in Italiam remittit, ad reliquos milites equitesque transportandos: pontones , quod est genus navium Gallicarum , Lissi reli quit ; hoc consilio, ut, si sorte Pompeius vacuam existimans Italiam , eo transjecisset eXercitum , quae opinio erat edita in vulgus , aliquam Caesar ad insequendum facultatem haberet: nunciosque ad eum celei iter mittit, quibus regionibus exerci-xum
148쪽
tam exposuisset, et quid militum transve
XXX. Haec eodem sere tempore Cet Sar atque Pompeius cognoscunt. Nam praetervectas Apolloniam Dyrrhachiumque naves viderant ; ipsi iter secundum eas terra direxerant: sed quo essent eae de latae , primis diebus ignorabant et cognitaque re , diversa sibi ambo consilia capiunt ; Caesar , ut quamprimum se cum Antonio conjungeret; Pompeius, ut Venientibus in itinere se opponeret , et , si imprudentes eκ insidiis adoriri posset. E demque die uterque eorum ex castris stativit a flumine Apso exercitum educunt IPompeius clam, et noctu; Caesar palam 9 atque interdiu. Sed Caesari circuitu majore iter erat longius, adverso flumine, ut vado transire posset. Pompeius, quia einpedito itinere flumen ei transeundum non erat, magnis itineribus ad Antonium contendit; atque, ubi eum appropinquare Cognovit , idoneum locum nactus, ibi copias
collocavit e suosque omnes castris conti
nuit, ignesque fieri prohibuit; quo occultior esset eius adventus. Haec ad Antonium statim per Graecos deseruntur. Ille . missis ad Caesarem nunciis, unum diem sese castris tenuite altero die, ad eum per venit Caesar. Cujus adventu cognito, Pom-
149쪽
138 C. J. CAESARIS COMMENT. . peius , ne duobus circumcluderetur eXerri citibus, ex eo loco discedit; omnibusquC copiis ad Asparagium Dyrrhachinorum pervenit , atque ibi idoneo loco castra ponit.
XXXI. His temporibus Scipio, detri
mentis quibusdam circa montem Amanum acceptis, sese Imperatorem appelli verat. Quo facto, civitatibus tyrannisque magnaS imperaverat peculmas: item a pu blicanis suae provinciae debitam biennsi pecuniam eXegerat , et ab eisdem insequentis anni mutuam praeceperat ; equi
etesque toti provinciae imperaverat. Quibus coactis, finitimis hostibus Parthis post se relictis , , qui paulo ante Mia Crassum imperatorem interiecerant , et M. Bibulum in , obsidione habuerant , legiones equitesque ex Syria 3 deduxerat: summaque in sollicitudine ac timore Parthici belli in provinciam cum Venisset, ac non nullae militum voces audirentur , Sege , contra hostem si ducerentur, ituros ς cohrra civem et consulem arma non laturos ;deductis Pergamum atque in locupletis simas urbes in hiberna legionibus , maxilmas largitiones fecit ; et , confirmandorerum militum causa , diripiendas iis civita
XXXII. Interim acerbissime impe
150쪽
ratae pecuniae tota provincia exigebantur. Multa praeterea generatim ad avaritiam excogitabantur. In capita singula servo rum ac liberorum , tributum imponebatur. Columnaria , ostiaria , frumentum milites , remiges, arma, tormenta, Vecturae , imperabantur. Cuius modo rei no men reperiri poterat , hoc satis esse ad cogendas pecunias videbatur. Non solum
urbibus, sed pene vicis castellisque singulis cum imperio praeficiebantur e qui horum quid acerbissime crudelissimeque secerat, is et vir et civis optimus habebatur. Erat plena lictorum et imperiorum provincia ;disserta praefectis atque exactoribus; qui ,
praeter imperatas pecunias, suo etiam priis vato compendio serviebant : dictitabant enim, se, domo patriaque eXpulsos, omnibus necessariis egere rebus; ut honesta praescriptione rem turpissimam tegerent.
Accedebant ad haec gravissimae usurae , quod in bello plerumque accidere consue vit, universis imperatis pecuniis r quibus in rebus, prolationem diei, donationem esse dicebant. Itaque aes alienum provinciae eo
biennio multiplicatum est. Nec minus ob eam caussm Civibus Romanis ejus provinciae , sed in singulos conventus singulasque civitates certae pecuniae imperaban